Antirevolutionair
Orgaan
voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
MMMmELTJES
IN HOC SIGNO VINCES
No. 3325
WOENSDAG 4 ME11927
42STE JAARGANG
a.7-p 'r
W. BOEKHOVEN ZONEN
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Adminis tratie, franco toe te zenden aan de Uitgever**
De verjaardag van
de Prinses.
Zenuwachtig, Overspannen
en Slapeloos
Mijnhardt's Zenuwtabletten
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post f 1.- bfl vooruitbetaling.
BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
SOMMELSDIJK
Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2
ADVERTENTIËN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.,
Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur.
Oranje boven I
Het gelijkmatig temperament van het nuch»
tere, wel wat koele karakter van ons
Nederlandsche volk, doet soms wenschen, dat
met wat meer spontaniteit tot uiting kwam,
wat er in de volksziel leeft.
Toch zijn er van die oogenblikken dat dit
innerlijke zieleleven met kracht tot openbaring
komt.
Zulk een oogenblik was het ongetwijfeld
Zaterdag, de verjaardag van onze Prinses.
Hoog golfde het enthousiasme op.
In onze residentie was slechts voor één ding
plaats: Oranje boven 1
Zulke momenten doen het hart van ieder
rechtgeaard Nederlander goed.
Er blijkt uit, dat de liefde tusschen ons volk
en ons Vorstenhuis nog onverminderd is. Zij
is nog Nationaal 1
Dat bleek ook uit de mededeelingen van
den Voorzitter van het Nationaal Comité, tot
het oprichten van een gedenkteeken voor
liana van Stolberg.
Dit Comité had als grondbeginsel aange'
nomen, dat alle Nederlanders, waar ook op
de wereld gevestigd, in de gelegenheid gesteld
moesten worden van hun medeleven te doen
blijken.
Hoort nu wat de Voorzitter bij de onthul»
ling van dit monument mocht mededeelen
«Met vreugde kan worden verklaard, dat
onze landgenooten èn in onze Indien in in
den vreemde, ook in de meest afgelegen ge»
westen, schitterend aan den oproep daartoe
hebben gehoor gegeven.
Van over onze grenzen werd bijna de helft
van de voor het gedenkteeken benoodigde
som vooral door het aandeel van ons schoon
Insulinde bijeengebracht.
Dat alles was slechts mogelijk door de hoog»
gewaardeerde bemiddeling van Z.Exc. den
Minister van Koloniën en Z.Ezc. den Minister
van Buitenlandsche Zaken.
Om de Nederlanders in den vreemde te
bereiken, hebben bijna honderd diplomatieke
en consulaire ambtenaren, gezanten en consuls
hunne medewerking verleend.
Hulde en groote dank daarvoor.
Roerend waren soms de bewijzen van mede'
leven, maar ook van dankbaarheid, aldus niet
vergeten te worden, waar het betrof Oranje
op deze wijze te eeren.
Een consul ging vier dagen te paard de
wildernis in de binnenlanden van Zuid>Afrika
in om eenige aldaar eenzaam levende Neder»
landsche gezinnen in de gelegenheid mede te
werken, waaraan met vreugde werd voldaan.»
Ongetwijfeld is er nog een hechten band
tusschen ons Nederlandsche volk en ons
Oranjehuis.
Een band door de historie gelegd en door
de historie sterk geworden.
Maar boven dit gaat nog uit de heerlijkheid
van het feit. dat Oranje zich ook nog gebon»
den weet aan God den Almachtige.
Wij herinneren aan het slot van dat ont»
roerend Koninklijk woord onzer geliefde
Vorstin tot haar Kind gericht:
«We weten zeer goed, geliefd Kind, dat
gij dit alles niet in eigen kracht alleen zult
beproeven, het is daarom dat wij met U
heel Uwe toekomst met ootmoed en met
ontroering in het hart, doch met blijdschap
en vertrouwen leggen in die Vaderhand,
die Uw jonge leven tot hiertoe zoo liefde»
vol bewaard heeft».
Zoo bestaat dan nog in dezen tijd van ont»
wrichting, ontbinding, revolutie en ongeloof,
in ons Vaderland dat drievoudig snoer, dat
de eeuwen door ons nationaal bestaan uit»
maakteGod, Nederland en Oranje,
Een bizonder voorrecht, waarvoor ons volk
niet dankbaar genoeg zijn kan.
Met geweldig enthousiasme is door het
Haagsche volk de achttiende verjaardag van
Prinses Juliana gevierd.
{Plaatsgebrek verhindert ons een geregeld
verslag van het geheele verloop van de feeste»
lijkheden te geven.
Daarom bepalen we ons tot het voornaamste.
Reeds 's morgens vroeg was er een groote
drukte in de buurt van het Koninklijk paleis
aan het Noordeinde. De felicitatieregisters
werden buitengewoon druk geteekend,
Onophoudelijk werden prachtige bloem»
stukken en geschenken in fraaie verpakkingen
ten paleize bezorgd Onder de bloemstukken,
waarvan sommige zoo omvangrijk waren, dat
ze op groote wagens werden bezorgd, waren
er vaD de dames en heeren der hofhoudingen
van Koningin, Prins, Prinses en Koningin»
Moeder, van personeel der paleizen, enz. Ook
namens den Raad van State werd een bloe»
menhulde bezorgd.
's Middags maakte het Koninklijk gezin een
rijtoer door de stad, waarbij onophoudelijk
een luid gejuich uit duizenden kelen opsteeg.
Het feestspel.
Het zal niet veel over drieën geweest zijn
toen de Koningin, de Prins en Prinses Ju»
liana op het Binnenhof aankwamen. Als sein
hiervan werd op het midden van het Binnen»
hof de standaardvlag van de Prinses geheschen.
De manier waarop zij begroet werden over»
trof alles. Aan het gejuich kwtm letterlijk
geen einde, het duurde nog voort lang nadat
zij naast de Koningin-Moeder hadden plaats
genomen.
Een laatste sein van Nico de Jong en het
feestspel begon.
Den loop ervan hebben wij geschetst. Zacht
zette de Koninklijke Militaire Kapel Koeberg's
voorspel, mooie muziek van heldere kleur en
bizondere stemming, in, waarin men een enkel
bekend motief hoordezeer schoon, waarlijk
indrukwekkend klonken dan de smeekende
recitatieven van de menigte «Verhoor o God,
ons bidden en ons smeeken» en O God, wij
willen ons verblijden voor Uw aangezicht, op.
Het effect was onverwacht gunstig en ontroe»
rend. Tegen den klankbodem van de gebou»
wen klonk het gezang vol en plechtig. Een
schoon oogenblik
Vroolijker van toon was het derde recitatief
«Tijd der eerste levensstralen vol verwachting,
rijk en blij». Plechtig daarna weder de bede
uit den Gedenckklank van ValeriusO Heer
die daar des Hemels tenten spreyt met ge»
vouwen handen gezongen door al de mede»
werkenden aan het feestspel.
Uit de gespannen stilte steeg dezen door
zoo menigerlei omstandigheden gewijden zang
innig en ernstig naar den blauwen hemel op.
Dan de fanfareseen prinses is ons gebo»
ren, gevolgd door het Dankt, dankt nu allen
God en Spoel's vrolijke Prinsesselied. Tijdens
dit laatste lied kwam er een verrassing, die
een zeer gelukkig effect had. Op de woorden
Prinsesse van Oranje haalden c.l. alle zangers
uit hun zak een rozet van Orarje en rood
wit blauwe linten voor den dag en zwaaiden
daarmee boven hun hoofd, een wemeling van
kleuren, die den juichtoon van het lied op
alleraardigste wijze onderstreepte.
En dan kwam er een waarlijk zeer aardig
en fleurig moment: de Wilhelmusdans door
de jongens en meisje keurig gedanst. Maar
nog veel aardiger was de kinderdans, die er
onmiddellijk op volgde. De kinderen hadden
zoolang rechts van het bordes opgesteld ge»
staan. Nu kwamen zij naar voren en sprongen
vlak voor de Prinses hun vroolijke en sier»
lijke sprongetjes. Een echt kinderlijk spel,
zonder opgeprikte gemanierdheid, vrijuit ge»
daan en alleraardigst.
Toen het voorbij was en de kinderen zich
hadden teruggetrokken traden de Haghesan»
gers uit den achtergrond n»ar voren en hieven
onder directie van hun dirigent Hubert Cuy»
pers een plechtigen Jubelzang aan Jubilate
Deo omnis terra, Heel de aarde juicht den
Heer, enz.
Doch nauwelijks waren zij uitgezongen of
het was weer de vroolijkheid, die zich liet
gelden. Fanfares weerklonken en het koor,
in bonte rij, zette zich in beweging en trok
onder 't zingen van Wij leven vrij, wij leven
blij aan de Koninklijke familie voorbij. Hier»
op volgden weer een Schotsche drie van de
jeugdige dansers en een bizonder feestelijke
bloemendans van de kinderen op de muziek
van Hei twas in de Mei. Dit was het hoog»
tepunt van het spel. De kinderen dansten
zoo innemend en gracieus, dat het een lust
was er naar te kijken. Dat zij onder het dan»
sen heel wat van hun bloemen verloren, zoo»
dat de grond op 't laatst bezaaid was met
oranjegele tulpen, gaf er nog een onbedoeld
en aardig nootje aan mee.
Bloemenhulde aan de Prinses.
Toen de kinderen uitgedanst waren kwam
uit het groepje jongeren op den achtergrond
een jonge man vroolijk huppelende naar voren.
Hij droeg een grooten bouqet met vele
linten dien hij de Prinses aanbood en waarbij
hij een oorkonde overhandigde van den vol»
genden inhoud
«Koninklijke Hoogheid,
De blijde mare van uwe geboorte is den
30sten April 1909 aan de Haagsche burgerij
bekend gemaakt door middel van herauten,
die, begeleid door trompetters, zich door de
stad bewogen. Met luider stem verkondigden
de herauten:
«Ingezetenen,
Met groote vreugde maakt het Feestcomité
de blijde boodschap bekend, dat H. M. de
Koningin door Gods goedheid bevallen is van
een Prinses. Geheel de burgerij van 's»Graven«
hage deelt van harte in de gevoelens van
vreugde, die dit heuglijk feit bij het Neder»
landsche volk opwekt 1 Dankbaar erkent het
den zegen, die aan het Koninklijk Huis en
aan het Vaderland is geschonken. Moge deze
blijde gebeurtenis strekken tot versterking van
den eeuwenouden band tusschen Nederland
en Oranje.
«Leve de Koningin 1 Leve de jonge Prinses
van Oranje
Het Haagsch Comité voor Volksfeesten en
de daarbij aangesloten vereenigingen hebben
zich veroorloofd, als herinnering aan dien zoo
vreugdevollen dag, waarnaar onze gedachten
dankbaar teruggaan bij de viering van uw
achttienden verjaardag, dit gebeuren in beeld
te doen brengen door den schilder J. Hoynck
van Papendrecht.
Het Comité neemt de vrijheid. Uwe Ko»
ninklijke Hoogheid het schilderij eerbiedig
aan te bieden.
's=Gravenhage, 30 April 1927.»
Onmiddellijk na afloop van het feestspel
werden door een der meisjes, die aan den
bloemenrijdans had medegedaan, en door
Richard Boer aan de Koningin en de Koningin»
Moeder bloemen aangeboden met linten in de
stadskleuren.
Het geschenk.
De bedoelde herinnering heeft de Prinses
later thuis gevondeneen schilderij in opdracht
van het comité vervaardigd door den heer J.
Hoynck van Papendrecht, waarin in beeld is
gebracht de wijze, waarop 30 April 1909 in
de Residentie de geboorte van de Princes
is bekend gemaaktde heraut met twee trom»
petters te paard heeft postgevat in de Paleis»
straat bij de Gothische Zaalop den achter»
grond is zichtbaar het Paleis aan het Noordein»
de met den Koninklijken Standaard.
Bij het schilderij was gevoegd een groote
bos witte leliën in een glazen vaas met lint
in de stadskleuren en lag een lijst van de
vereenigingen, welke aan deze hulde hebben
medegewerkt.
Hiermee was het einde van het feestspel
genaderdde Cramignon, de reidans van alle
medewerkenden op vroolijke oud»vaderland»
sche muziek, een uiting van echte vroolijkheid
en feesteiijken zin.
Deze afgeloopen zijnde werd het feestspel
met het oude Wilhelmus besloten.
Nadat de heeren, die zich bij het ineenzetten
van het spel verdienstelijk hebben gemaakt
aan de Prinses, de Koningin, de Koningin»
Moeder en den Prins waren voorgesteld en,
twee kinderen ruikers hadden gebracht aan de
Koningin en de Koningin-Moeder vertrok de
Koninklijke familie. Dezen keer langs de
achterzijde van de Ridderzaal, waar de Prinses
nog een kinderhulde wachtte. Een dergelijke
hulde werd haar voor het Mauritsbuis en voor
haar toekomstig Paleis op den Keuterdijk door
vele honderden kinderen gebracht.
De terugrit was als het komen een gelegen»
heid voor de velen, die zich langs den weg
geschaard hadden om het Koninklijk gezin
op de hartelijkste wijze van hun genegenheid
te doen blijken.
Het feestspel is boven alle verwachting ge»
slaagd en een werkelijk feeshpel geworden,
dat degenen, die het hebben bijgewoond niet
licht zullen vergeten. Een groot succes voor
het Comité van Volksfeesten en een aansporing
in deze richting verder te gaan I
Om vier uur werd het spel op het Buiten»
hof, onder enorme belangstelling en groote
geestdrift van de toeschouwers herhaald. Het
was een blijde, schoone middag voor velen
DE GALA.MAALTIJD TEN HOVE.
's Avonds heeft ten Koninklijken Paleize
-n het Noordeinde de Gala-maaltijd plaats
gehad, door de Koningin aan een 80 genoo»
digden aangeboden.
De genoodigden waren ten kwart over zessen
bijeen en werden in de gelegenheid gesteld
om, alvorens aan den feestdisch plaats te
nemen, hunne gelukwenschen aan de Konink»
lijke familie aan te bieden. Alle genoodigde
heeren droegen ambtscostuum of de aan hun
rang verbonden uniform. Met de KoningiD,
de Koningin»Moeder, den Prins en de ver»
jarende Prinses namen aan dat gala-feestmaal
deel in de eerste plaats de leden der Hof»
houdingen van elk der Vorstelijke personen.
Rede van de Koningin.
Aan den galamaaltijd heeft de Koningin
het woord gevoerd. Zij richtte zich tot Hare
dochter met de volgende woorden
Geliefd kind,
Alvorens uw Vader onzen gasten voorstelt
een heildronk op uw gezondheid uit te bren»
gen, gevoel ik mij gedrongen een enkel woord
tot u te richten, waar mijn hart vol is van
dank aan God dat Hij het u gegeven heeft
in goeden welstand den mijlpaal door de
Grondwet gesteld bij de vervulling van uw
18e jaar te bereiken. Zoo behooren thans de
gelukkige jaren van uw opvoeding en aan»
vankelijke vorming tot het verleden. Ik wensch
een woord van hulde en warmen dank te
wijden aan allen die daartoe met ons hebben
medegewerkt,
Echter kan hiermede voor u het tijdperk
van studie nog niet worden afgesloten, in»
tegendeel, gij zult u nog verder voor de u
wachtende taak willen en moeten bekwamen.
Het is uw Vader en mij aangenaam geweest
gevolg te kunnen geven aan den, in u zelve
opgekomen wensch, uw studies voort te zetten
aan de Leidsche Hoogeschool, die door zulke
schoone en aloude tradities aan de geschiedenis
van het vaderland en onze familie is verbonden.
En als ik denk aan het schoone volle leven
met zijn groote verantwoordelijkheden, dat u
wacht, te midden waarvan gij de kunst zult
moeten leeren verstaan u wezenlijk gelukkig
te gevoelen, onverschillig onder welke om»
standigheden, dan gaan mijne gedachten van
zelf terug tot uwe prille jeugd, waarin wij
reeds het verlangen u een te voelen en mede
te leven met anderen, mochten beluisteren.
Zij het u gegeven altijd weer te vinden die
diepere eenheid die alle menschen saambindt,
die gij steeds gezocht hebt, en te leeren an»
deren en u zelve te begrijpen en u in te leven
in het tijdperk dat voor u ligt; u zóó het
zullen Uw zenuwen kalmeeren en sterkenen
Uw slapeloosheid verdrijven.
Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
vertrouwen waardig te maken van uwe tijd»
genooten en bovenal van ons dierbaar volk
aan welks geluk en welzijn ge eenmaal ge»
roepen zult zijn uwe beste gaven en krachten
te wijden.
Wij weten zeer goed, geliefd kind, dat gij
dit alles niet in eigen kracht alleen zult be»
proeven, het is daarom dat wij met u heel
uwe toekomst met ootmoed en met ontroering
in het hart, doch met groote blijdschap en
vertrouwen, leggen in die Vaderhand, Die
uw jonge leven tot hiertoe zoo liefdevol be»
waard heeft.
De Prins zeide na deze woorden der Ko»
ningin
Ten volle instemmend met de woorden van
de Koning n, noodig ik u allen uit dezen
heildronk in te stellen op de gezondheid van
ons geliefd kind.
Des avonds had nog een schitterend
AVONDFEEST OP DEN HOFVIJVER
plaats
Nadat de Koninklijke familie plaats geno»
men had voor de vensters nam het eigenlijke
feest een aanvang.
De deuren van he1 Stedelijk Museum wer»
den geopend en de admiralen uit de gouden
eeuw, bestraald door het licht van vijf kleine
zoeklichten, op het dak van het gebouw van
waterstaat opgesteld, traden naar buiten
Maarten Harpertsz Tromp (voorgesteld door
den heer Jan Bakk<r), Philips van Almonde
(L. Bron), Gerard van Cailenburg (I Coeberg)
jan van Brakel (D. Horst), Willem Joseph
van Gent (B Ingenhousz, Cornelis Tromp
(mr. A. Kamp), Tjerck Hiddes de Vries (W
van Laar). Egbert Meeuwsz. Kortenaer (M.
Butter), Volkert Schram (G. van der Tas),
Pieter Floriszoon (I. Wending), Justinus van
Nassau (B. J Bakels), Witte Cornelisz de
With (J. B W. A. Giesbers), Jacob van Was»
senaer (Jan Lijnkamp), Johan Evertsen (H.
M. Morra). Piet Hein (D Oosthoek), Jan
van Galen (H. Peters) Jacob van Heemskerk
(jhr. mr. j. Schuurbique Boeyt), Michiel
Adriaansz. de kuyter(Jos Smulders), Cornells
Evertsen (F. H. Viijburg), Reinier Claassen
(F. J. M. Wijtenburg). Bij hen voegden zich
de heeren Poulus, voorzitter en Hub. Cuy»
pers, dirigent van de HaghezaDgers en de
eskadercommandant, de heer P. W. Huy venaar
Op het bordes bleven zij staan en toen
werd op het eilandje de standaard van de
de Prinses geheeschen. Dit was het hoofd»
moment van den avond.
De zoeklichten, aan de hoeken van den
vijver opgesteld concentreerden hun schijnsel
op den oranje-standaard, die boven de boom»
kruinen uitrees, terwijl de kanonnen op het
eilandje hun vijf saluutschoten deden hooren.
Na dit plechtige oogenblik scheepten de
admiraals zich in. In de eerste sloep namen
de dirigent, het bestuur van de Haghezangers
en de heer Huyvenaar plaats, in de tweede
sloep de twee eerstgenoemde admiralen, in de
derde de andere tien en in de vier overige
sloepen hadden reeds de zangers plaats ge»
nomen
In kicllinie en «tegen zon«, zooals de ma.
ritieme term luidt, voeren de schepen, geroeid
door leerlingen van de Zeevaartschool te Sche»
veningen om het eilandje iedere sloep bracht
in het voorbijvaren het eerbewijs aan den
standaard, de roeiers met opgeheven riemen
staande in de boot. Tijdens de rondvaart
speelde de Kon. Mil. Kapel, opgesteld voor
het Waterstaatsgebouw en toen de vloot na
de eerste rondvaart voor de vensters kwam
waar de Kon. familie het sprookjesachtige
schouwspel gadesloeg en de admiralen den
groet gebracht hadden met de hand op het
hart en breeden hoedzwaai, werden de sche»
pen in deze formatie gebracht, dat de vier
met zangers bemande sloepen vóór den diri»
gentsloep kwamen te liggen en de admiraals'
sloepen ter weerszijden.
Na de uitvoering van eenige Rederen werd
derondvaarthervat waarbij afwisselend muziek»
en zangnummers werden uitgevoerd.
Te ruim negen uur meerde een der sloepen,
de dirigentsloep, aan het speciaal voor de ge»
legenheid gebouwde steigertje, dat op de hoek»
palen vier gouden leeuwtjes droeg en even
later traden de Koningin, de Prinses en de
Prins, met eenige leden van het gevolg naar
buiten om zich voor een rondvaart in te
schepen. Met hen begaven zich aan boord de
eere-voorzitter van het comité, mr. J A. N.
Patijn en de leden van het dagelij ksch bestuur
de heeren Snouckaert van Schauburg, Dorus
Hermsen, Beelaerts van Emmickhoven en A.
C. de Kan ter.
Tijdens de rondvaart werden de vorstelijke
personen door het publiek levendig toegejuicht.
Te ongeveer half tien keerden zij weer in het
gebouw terug en kort daarop vertrok het ge»
zeischap wederom langs de officiereneerewacht,
om zich naar het Malieveld te begeven, waar
na aankomst het vuurwerk een aanvang zou
nemen. De sloepen bleven nog eenigen tijd
onder het fantastisch schijnsel van lampen,
zoeklichten en orabjelampions rondvaren.
Na afloop van het feest vereenigden de
admiralen zich aan een oud»Hollandsche feest»
disch, evenals het comité en het bestuur der
HaghezaDgers.
Reusachtige menschenzee.
Toen het waterfeest op den Hofvijver af»
geloopen was, gingen de duizenden, die zich
in de avonduren in de binnenstad hadden
opgehouden, in de richting van het Malieveld.
Vooral in de nabijheid van het standbeeld
van Koning Willem II op het Buitenhof was
de druk van de ontzaggelijke menschenmassa
zóó hevig, dat meermalen het politie-cordon
niet dan met de uiterste krachtinspanning ge»
handhaafd kon blijven.
Ook op het Malieveld en omgeving was de
menschenzee niet te overzien. Op de tribune
hadden de autoriteiten plaats genomen.
Toen de Koninklijke stoet het terrein opreed,
steeg er een donderend gejuich op, dat minu»
tenlang aanhield.
De Prins verliet de auto, de Koningin en
Prinses sloegen van den auto uit het vuurwerk
gade.
Om even over half elf was het vuurwerk
ten einde.
Het slotstuk was een groote decoratie be»
staande uit een oranjeboon, geflankeerd door
twee herauten, waarboven als aureool de woor»
den «Leve de Prinses«.
Een luid gejuich steeg uit de menigte op,
toen de Prinses zich van haar zitplaats verhief
om voor de haar gebrachte hulde te bedanken.
Spontaan zette men toen het Wilhelmus in.
Daarna vertrok de Koninklijke Familie.
De auto, waarin Koningin, Prins en Prinses
gezeten waren, kon echter niet zoo spoedig
wegrijden, vermoedelijk doordat de motor door
het lange wachten te zeer afgekoeld was. Na
eenige meters gereden te hebben, bleef de
wagen weer staan. Het publiek bleef maar
juichen en toen, na nog een poging de auto
weer niet weg kon rijden, waren de menschen
niet meer te houden.
Luid zingend en hoera»roepend werd de
politie»afzetting verbroken en in een oogwenk
was de vorstelijke auto door de massa omringd.
Zij, die het meest in de nabijheid waren,
hielpen de auto meeduwen, zoodat de motor
nu spoedig werkte en de vorstelijke automobiel
langzaam het terrein afreed tusschen de jui»
chende menschenmenigte door, om volgens
de vastgestelde route naar het paleis terug te
keeren.
Voor het Palels.
Toen de Koninklijke stoet Zaterdagavond
kwart over elf aan het paleis Noordeinde was
aangekomen, nadat nog eens een rijtoer door
de versierde, verlichte straten was gemaakt,
en de Koninklijke Familie naar binnen was
gegaan, drong het publiek, dat in groote
massa voor het Paleis had staan wachten, het
voorplein op, waar een twintig politieruiters
noodig waren om het terug te dringen. Men
wilde de Koninklijke personen nog eenmaal
zien. De menigte hief weer het Wilhelmus
aan, zong Lang zal ze leven, en b eef nog
wel een twintig minuten juichen. De lichten
in de hal gingen toen echter uit, ten teeken,
dat de Koninklijke familie zich in haar kamers
had teruggetrokken.
