Uitjvorige dagen.
V-LEEUAfr&RDCfY
Gemengd Nieuws.
Correspondentie.
Uit onze Partij.
Laatste Berichten.
Reclame -Mededeelingesi
MIJNHARDT'S
Zenuw-Tabletten 75 ct.
Laxeer-Tabletten 60 ct.
HoofdpHn-Tabletten 60 ct.
Bij Apoth. en Drogisten
pÏABttlA-vArsVALKEriBURG'S
A n ••jLEVERTRAATI
IT w B lyOl
Onder deze wenschen wij de aandacht te ves»
tigen op Mijnhardt's Sanapirin«tabletten.
Reeds jaren worden deze door hare gene»
zer.de en pijnstillende werking terecht aanbe»
volen. Bovendien zijn Sanapirin.tabletten een
product van vaderlandschen bodem en is het
onbetwistbaar vastgesteld dat Nederlandsche
geneesmiddelen tot de beste behooren welke
wij kennen. Wanneer wij daar nog aan toe«
voegen dat Sanapirin»tabletten uit dezelfde
pharmaceutische fabriek afkomstig zijn waar
ook Purol, het bekende middel voor genezing
en verfraaiing der huid, wordt gemaakt en de
fabrikatie onder toezicht van een apotheker
geschiedt, dan kunnen wij onzen lezers veilig
aanraden het volgende rijmpje te onthouden
en zoo noodig in toepassing te brengen
Laat bij gevatte koude en pijn
Sanapirin Uw helper zijn 1
Woensdag jl. hield de Centrale Propaganda»
dub te Middelharnis een cursusvergadering.
Er was een groote opkomst. Uit alle plaatsen
was men opgekomen.
De heer Den Ouden refereerde over het
onderwerp «Kerk en Staat* en zette het be»
ginsel van de A.*R. Partij ten aanzien van deze
stof helder en duidelijk uiteen.
Steeds was het 't streven onzer partij Staat
en Kerk goed van elkander te scheiden. De
Staat vindt zijn taak op het terrein der ge»
meene gratie, de kerk op het erf der particu»
liere genade, zü houdt zich bezig met de
zaligmaking van den mensch. Daarom mag
de Staat zich volstrekt niet mengen in den
arbeid en het terrein van de Kerk, maar ook
omgekeerd heeft de Kerk zich niet te begeven
op het gebied van den Staat. Waar dit in de
historie toch plaats greep, had het altijd een
groote schade voor de Kerk tot gevolg.
Aan de hand van dit beginsel, toetste spr.
het optreden van de H. G. S. en de S. G. P.,
zich aansluitend bij de rede van den heer
Coüjn, te Leeuwarden uitgesproken, waarin
de partijleider opmerkte, dat van de H. G. S
ons een principieel verschil scheidt, en dat
het met de S. G. P. slechts een kwestie van
misverstand is.
De toepassing der 10 Geboden op het ge»
bied van den Staat, wat de H. G. S. wil, is
een onmogelijkheid. Israël was een theocratisch
Koninkrijk. Nederland, hoe bijzonder ook
door God geleid, is dat niet. Aan de hand van
enkele geboden (het 10e Gij zult niet begee»
ren en het 5e Eert uw vader en uw moeder),
toont spr. de onmogelijkheid er van aan dat
de Sta t de 10 Geboden zou toepassen en
handhaven.
De H. G. S. wil de Hervormde Kerk ver»
heffen als Staatskerk, haar bevoorrechten boven
andere kerken en daarin verschilt zij prin
cipieel met ons.
Anders is het bij de S. G. P. die de dingen
verwart, geen recht inzicht heeft in de onder»
scheiding van Staat en Kerk. Dit misverstand
moet worden opgehelderd en dan is toena»
dering mogelijk.
Nadat ook over de aanstaande verkiezingen
voor de Prov. Staten gesproken was, en Spr.
inzonderheid gewezen had op den ernst bij
de verkiezing voor Zuid Holland, krijgt de
vergadering gelegenheid met Spr. van gedacht
ten te wisselen, waarvan een geanimeerd ge»
bruik gemaakt werd.
Tenslotte voerde de Heer Wainaer, uit
Dirksland, ons Statenlid het woord, en zette
duidelijk uiteen de houding die de A. R. Groep
had aangenomen bij de verkiezingen van een
lid van Ged. Staten.
Vervolgens wees Spr. op gevaar dat dreigt,
wanneer de Staten van Zuid Holland omgaan.
Het werk van 25 jaren zou te niet gaan. Ze»
delijk, geestelijk en financieel zouden wij de
gevolgen ondervinden van een linksch regiem,
waarin de S. D. A. P. ongetwijfeld de leidende
positie zou innemen.
Nadat de vergadering, die onder leiding van
den Heer J. H. Dijkers stond, op de gebrui»
kelijke wijze door den Heer den Ouden was
gesloten, gingen wij voldaan huiswaarts.
Vergadering van het od derwijzersgezel»
schap «Goéree en Overflakkee* op Vrij»
dag 29 October in de concertzaal van
Hotel Meijer te Middelharnis.
De morgenvergadering was gewijd aan de
huishoudelijke belangen dezer vereeniging.
Waarvan wij mededeelen dat als bestuursle»
den aftredend waren de H.H. Meijer, Polhuys
en Hoek. De te vervullen vacatures waren
P. de Zeeuw en Mej. Gorter.
Herkozen werden de H.H. Meijer, Polhuys
en Hoek.
In de vacature P. de Zeeuw en Mej. Gorter,
werden benoemd de Heer v. d. Poel te Som»
melsdijk en mej. Vermaas te Ouddorp.
4)
Het was vroeg in den morgende zon
kleurde nauwelijks met een rooden gloed de
donkerblauwe lucht in het noordoosten, toen
boer Cornelissen uit zijn bed sprong en zich
haastig kleedde, daarna het vuur aanstookte
en den grooten, zwarten waterketel bij den
put voor het huis met helder welwater vulde,
om dien over het vuur te hangen. Weinige
oogenblikken later, en het knappend vuur
doet het water zinken. Hoe eentonig velen
dezen zang ook mogen noemen, voor onzen
boer was er wat liefelijks in. Immers kondigde
het aan, dat het water spoedig zou koken, en
dan was het klaar. Daarop ging hij zijne huis»
genooten roepen, Jacob wendde zich nog wel
driemaal om en om, eer hij zich den slaap
uit de oogen had gewreven en uit zijn bed
stapte. Hoe weinig zin hij had om op te staan,
hij moestwant Cornelissen had, als een echte
Geldersche boer, den goeden oudeG regel
met de kippen naar 't rek, maar ook met de
kippen weder uit de veeren. «De morgenstond
heeft goud in den mond,* was ook zijn spreek»
woord. Hij zeide altijd«Er zijn geen onge»
Iukkiger menschen dan die Hollanders, welke
in den zomer nooit de zon zien opgaan.*
Allen waren spoedig gekleed, en buiten bij
den boerenput stond reeds een groote houten
emmer met versch water, zooeven uit de diepte
opgehaald, en hierin plasten en waschten Jacob
en Mietje en vrouw Cornelissen zich, dat het
een lust was. Mietje was het moedigst, want
zij stak haar geheele hoofd onder water, en
het deed haar geen kwaad, want zij was een
frisch boerinnetje, met wangen die gloeiden
als bloeiende rozen, zoodat menig nuffig da»
metje uit de stad ik weet niet wat voor zulk
een blozend gezichtje zou hebben willen geven.
Hierna knielde Cornelissen met zijn gezin
neder rondom de ronde, lage tafel, die op een
drievoet in het midden van de boerenkeuken
stond. Eenvoudig en ernstig bad de waardige
De concertzaal van Hotel Meijer was gezel»
lig ingericht. De anders zoo kale wanden waren
versierd met de schoolplaten zooals orze mo»
derne tijd die geeft, alle uitgaven van de be»
kende firma J B. Wolters (Groningen). Dit
in verband met het op de agenda voorkomen»
de punt 4. .Causerie van denheer A. Willemse*
't Verhoogde wel de gezelligheid en bracht
ons geheel in het onderwijsmillieu.
De openbare middagvergadering ving aan
om des nam. 1 uur. -
De Weledelgestr. Heer A. v. Ooy, Inspec
teur van het L. O. in de inspectie «Brielle*
sprak een openingswoord.
Spr. heette alle aanwezigen een hartelijk
welkom en isftblij dat men in zoo groote ge»
tale samenkwam. Er zijn er helaas nog altijd
die van verre blijven staan, die doof blijven
voor den roep om mede te werken aan be»
reiken van het doel van dit gezelschap.
Spr. is blij dat de secretaris hem mededeelde
dat het gezelschap reeds 5 jaar bestaat. Spr.
wist het heusch niet. 9
In Zeeland spreekt men van een kroonjaar
en dan wordt er royaal feestgevierd. Dat kan
helaas niet. Wanneer de min. v. financien
zegter is niet meer, houdt alles op, dat heb»
ben wij allen ondervonden.
Het gezelschap is de kinderziekte thans te
boven. Het bestuur dient een woord van dank
en waardeering gebracht te worden voor al
zijn arbeid in dienst van ons gezelschap ver»
richt.
Flakkee is een afgelegen land. Daarom is
het moeilijk een spreker naar hier te krijgen.
Daarom verdient de heer Hobma een dubbel
10 cent per regel.
woord van dank gebracht te worden. Spr.
hoopt dat een aangenaam samenzijn hem de
vervelende, ongeriefelijke reis per Rotterd.
Stoomtram zal doen vergeten.
Spr. dankt ook den heer Jansen voor zijn
bereidwilligheid aan het slagen van dezen
middag mede te werken. Idem mej van Neck
en den heer Kleeuwens. Ook de heer Bergman
zal met zijn fluitspel ons weer kunstgenot
verschaffen. Schoon deze thans geen vader
werd als het vorige jaar, zal zijn fluitspel er
niet minder om zijn 1 (Gelach).
Een nieuw punt op de agenda is het vierde.
Causerie van den heer A. Willemse bij de
tentoongestelde uitgaven van de firma J. B.
Wolters.
Heel wat stelsels zijn in de laatste jaren
opgekomen, maar ook weer ondergegaan. Spr.
herinnert aan het Montisori en Dalton stelsel.
Niemand denkt er over deze stelsels thans op
de lagere school in te voeren.
Maar al is het ideaal niet bereikt, de Hol»
landsche School met naar Hollandsche onder»
wijzers zal «make the best of it
Spr. keert dan weer terug naar het lustrum.
Ook in de onderwijzerswereld is bij alle
mooie leuzen de strijd nog niet volstreden.
Een der mooie pogingen om dien strijd
te doen beëindigen, is dit gezelschap. Men
komt als openb. en bijz. onderwijzer bij elkan»
der, leert elkander verstaan en dus waardee»
ren. Als Stresemann en Briand samenkomen,
valt het nog al mee. Natuurlijk zijn er ook
in de onderwijzerswereld nog onverzoenlijken,
maar dat verbetert.
Spr. vraagt zich af of het niet gewenscht
is, dat er behalve paedagogische onderwerpen
ook urgenter vraagstukken behandeld worden
b.v. het zevende leerjaar, kleine klassen en
toepassing leerplichtwet.
Maar hierover genoeg.
In verschillende inspecties van spr. worden
pogingen aangewend om als hier een gezel»
schap op te richten.
Dat juicht spr. toe, al bederft het Haring»
vliet veel, zoodat er practische moeilijkheden
zijn.
Ook mag spr. constateeren dat de oneerlijke
concurrentiestrijd in deze inspectie minder erg
is dan wel in andere inspecties van spr.
In' zijn slotwoord spreekt hij den wensch
huisvader voor zich en de zijnenvooral was
het zijne ernstige bede, dat de Heere zijne reis
naar N. mocht zegenen, en hem mond en
wijsheid mocht geven om tot dien grooten
«mijnheer* te spreken, en vooral om toch
getrouw te mogen bevonden worden in de
belijdenis van zijn Heere en Heiland. Hij bad
dit met niet minder ernst ook voor boer Jans»
senwant hij wist wel, dat deze meer uit
hoogmoed en verontwaardiging over de be»
handeling van zijn achterneef, dan uit liefde
voor den Heere zich deze zaak had aange»
trokken. Na een plechtig amen rezen allen op.
De vrouw des huizes zette koffie en men
schaarde zich om den disch. Voor echter iemand
iets nuttigde, werd de groote echte Statenbijbel
(uitgave van Keur) met de antieke koperen
sloten geopend. Cornelissen las op statigen,
ietwat slependen toon het elfde hoofdstuk van
Faulus' brief aan de Hebreën. Intusschen kwam
boer Janssen met zijn net boerenwagentje in
vollen draf aangereden en hield voor de deur
stil. Het zwarte ros trappelde ongeduldig met
zijne pooten in het doorweekte zand, zoodat
er groote spatten op de witte huif vlogen.
Boer Cornelissen haastte zich dan ook zooveel
mogelijk, om zijn buurman niet lang te laten
wachten. Na een kort dankgebed riep hij
«Dag Jacob, dag Mietje!* en wat niettiik-
wijls in het huis van Cornelissen gebeurde,
hij loopt naar zijne vrouw en geeft haar
hoe kwam een Geldersche boer in die dagen
er toe 1 hij geeft haar in bijzijn van de
kinderen een zoen op den mond, dat het
klonk. Jacob hield de handen voor de oogen
en Mietje lachte en draaide het hoofd schielijk
naar den anderen kant. Zij vond het zoo raar,
zoo te doen op helderlichten dag. Het groote
zwarte ros vloog met het lichte wagentje over
den weg, en spoedig waren de reizigers uit
het oog van de achterblij venden, die hen na»
staarden, verdwenen.
Er waaide een stevige wind uit het zuidwes»
ten. De lucht was zeer onstuimig. Langs den
gezichte nder vertoonden zich dikke wolken,
als opeengestapelde bergen, die met hare
uit dat de vergadering zal welslagen en we
voldaan huiswaarts gaan.
(Applaus).
Daarop kreeg de Heer J. Hobma, uit Utrecht
het woord om te refereeren over het onder»
werp »'t Begrijpen in 't opvoedingswerk
Niet over 't verstandelijk begrijpen zal de
spreker 't hebben, maar over 't begrijpen met
het hart, met de ziel. Deze staan niet buiten
elkander, maar op 't laatste zal de nadruk
worden gelegd.
Begrijpen trachten te denken, te gevoelen,
zooals een ander gevoelt.
Opvoeden - zorgen met verstand, leiding
bij de ontwikkeling van lichaam en geest.
AI is de omschrijving niet afdoende te vin»
den, ook hier moeten spreker en hoorders
zoeken de bedoeling te begrijpen.
Er is zooveel slecht of onvolledig be»
grijpen, en daardoor zooveel leed en zooveel
gebrekkigs ir> het werk der opvoeding. Spreker
wijst in dit verband op 't bekende boek «Ver»
keerd begrepen*, op Fröbel, op Pestalozzi enz.
Achtereenvolgens worden bezien 't begrij»
pen in het gezin, in de school, van de «rijpere
jeugd*.
De ouders moeten 't eens zijn in de op»
voeding van hun kroost. Zij kennen hun
kinderen meestal beter dan de onderwijzers.
Dat ze Wel eens eenzijdig zijn in hun taxatie
wat ook zijn oorzaak vindt in de natuur»
lijke verhouding tusschen ouder en kind
geeft er aanleiding toe, dat de school soms
de oogen der ouders moet openen. Er moet
dan onderling begrijpen zijn.
't Personeel der school moet samenwerken
tot het verkrijgen van een organisch geheel.
Daartoe moet men elkander verstaan. De
onderwijzer moet ook, door contact met het
gezin te zoeken, tot begrijpen trachten te ko»
men van zoo vele moeilijke gegevens, die
de kinderen soms zoo onbegrijpelijk doen
schijnen.
In 't bijzonder is 't begrijpen van de «rijpere
jeugd* moeilijk. En de ouderen kunnen en
willen 't soms niet. Uit «De Opstandigen*
van Jo van Ammers—Küller licht spreker dit
toe.
Maar de vraagstukken zijn hier vele en
dringen zich met geweld naar voren, zoodat
eigenwijsheid en aanmatiging schering en in»
slag schijnen. Het groote hulpmiddel is de
goede sfeer in het huisgezin.
In het algemeen is de eisch tot begrijpen,
dat men werkelijk als gelijken naast elkander
gaat zitten, niet gemaakt, maar wezenlijk wil»
lende denken en gevoelen van een zelfde ge>
zichtspunt uitgelijken voor God, gelijken
als mensch 1
Door deze gedachte belicht spreker nog
eens de bovengenoemae&terreinen.
Hij besluit met er op te wijzen, dat er groote
teleurstellingen zullen blijvenonder de dis»
cipelen van Christus was een Judas, die niet
naast de anderen zijn plaats vond, waar ging
«naar zijn eigene plaats«.
Toch is er veel schoons, als we kunnen
zien en willen vinden. En volhouden tot
het laatste toe 1 Dan gelijken we op degenen,
die Henriëtte Roland Holst zoo schoon tee
kent in «Mensch en mensch*.
(Slot in 't volgend nummer).
V L. K. MOTORDIENST.
Vrijwilligers, die onbekend zijn met de ka»
rabijn, kunnen deelnemen aan den cursus in
de behandeling der karabijn als vuurwapen,
die te Middelharnis zal worden gehouden.
Bij voldoende deelname ook nog op een nader
aan te geven plaats.
Begin der cursus ongeveer half November.
Opgave vóór 6 November a s. bij den Sectie
DYNAMIET AANSLAG.
Een landbouwer te Aversac, in de omgeving
van Nantes, heeft getracht met dynamiet het
huis, waarin zijn vrouw, die van hem geschei»
den leeft, en zijn kinderen wonen in de lncht
te laten vliegen.
's nachts werd de vrouw door het geblaf
van een hond wakker. Daar zij onraad vreesde
ging zij met een harer dochters buiten kijken
en zag juist haar man de lont aansteken. Ze
had de tegenwoordigheid van geest de lont
uit te trappen, waarna ze zich naar het polite»
bureau begaf om politiebescherming in te roe»
pen.
Een onderzoek bij den landbouwer wees
uit, dat hij nog verschillende helsche machines
bezat.
126 JAAR OUD.
Een Bosnisch bergbewoner, Mato Frankchich
geheeten, is dezer dagen in den gezegenden
leeftijd van honderd zes en twintig jaren over»
leden. Uit de geboorteregisters van zijn dorp
moet met zekerheid zijn vastgesteld, dat de
sneeuwwitte koppen als uit den grond op»
doemden, dat was de achterhoede der onweers»
buien van den vorigen dag. Hooger in de
lucht dreven dunne schapenwolkjes langzaam
over het blauw des hemels. De atmospheer
was veel frisscher dan den vorigen dag, zoodat
de ademhaling voor mensch en beest een genot
mocht heeten.
Boer Janssen was de eerste, die, nadat zijn
zwarte een weinig bedaard en diens eerste vuur
door een tamelijk verren en snellen rit wat
bekoeld was, de stilte afbrak met te zeggen
«Buurman, dat was «hou vast 1* was ik niet
zoo sterk in mijn knuisten, dan was mijn Kaat
(zoo heette zijn paard) er met ons van door»
gegaan.«
«Ja, buurman,* zeide Cornelissen, «als God
den mensch niet bewaarde, wat zoude er van
hem komen 1 Wij zijn gedurig in gevaar.«
«Daar was ik niet bang voor,* liet Janssen
er op volgen, «want wij zijn immers voor een
goed doel op reis Neen, buurman, vandaag
krfigen we geen ongeluk; daar zal onze lieve
Heere wel voor zorgen. Het zal mij eens ver»
wonderen, of die goddelooze rekels van veld»
wachters gisterenavond geen ongeluk hebben
gekregen met mijn neef, den domenie Mij
dunkt, de goede God heeft hun werk zeker
niet geduld, en zulk een ongehoorde handel»
wijs niet ongestraft gelaten.*
«Maar buurman,* antwoordde Cornelissen,
«als God eens naar mijne en uwe zonden
handelde, dan zou het er niet best voor ons
uitzienten minste ik gevoel mij den grootste
der zondaren.*
«Kom, kom I nu niet van dien femelaars»
praat,hernam Janssen«wij moeten den
domenie maar los zien te krijgen, en die moet
nog maai eens spreken, dien wil ik nog wel
eens hooren. Maar voor ons is het beter,
buurman, dat wij maar over die diepzinnige
dingen zwijgenwant het is niet goed daar»
over te diep na te denkeneen mensch zou
het er door in het hoofd krijgen. Ik ben al
bang genoeg voor onze arme Koos. De meid
huilde gisterenavond, dat wij er bijna geen
man werkelijk in het jaar 1800 was geboren.
Zijn heengaan was plotseling terwijl hij met
een vriend zat te praten, bleef hij dood.
De gasverstlkking te Alkmaar.
Woensdagmorgen zijn de drie slachtoffers
van het geval van gasverstikking te Alkmaar
onder zeer groote belangstelling begraven.
Het geldkistje met inhoud, dat zoek was,
is vanmogën bij hernieuwd onderzoek in de
woning teruggevonden
Oproer in een gevangenis.
Uit Jefferson City in Missourie wordt ge
meld, dat aldaar in de gevangenis een muiterij
is uitgebroken, zoodanig, dat het zelfs tot
hevige gevechten is gekomen tusschen de ge»
vangenen en hun oppassers. Zeven gevange
nen zijn levensgevaarlijk gewond.
Oplichter gearresteerd.
De Berlijnsche politie heeft Maandag den
27»jarigen koopman Mainzer gearresteerd, die
die in Februari reeds wegens knoeierijen met
cheques en andere oplichterijen in hechtenis
was genomen, doch later, toen hij vervoerd
werd om verhoord te worden, had weten te
ontsnappen.
Familiedrama.
Uit Marion (Illinois) wordt gemeldDe
voormalige Senator Potter heeft zijn echtge»
noote en beide dochtertjes gedood en zich
vervolgens door verdrinking van het leven
beroofd. Vermoed wordt, dat hij plotseling
krankzinnig was geworden.
Brand In een krankzinnigengesticht.
Te Doornik (België) heeft Zaterdagmiddag
een groote brand gewoed in een krankzin
nigengesticht. Het vuur greep snel om zich
heen, en een oogenblik vreesde men, dat het
heele gebouw in asch zou worden gelegd.
De brand, onstaan in de afdeeling waar de
gevaarlijke krankzinnigen zijn ondergebracht
werd het eerst door een broeder» verpleger
ontdekt.
Direct werd alles in het werk gesteld om
de 91- gevaarlijke krankzinnigen in veiligheid
te brengen. De ongelukkigen, die bijna allen
te bed lagen, werden in dekens gewikkeld
door den tuin gevoerd
Gelukkig kon de redding van al de ver»
pleegden zonder ongevallen geschieden en kon
het blusschingswerk aanvangen, dat echer ver»
traagd werd door gebrek aan water.
Het gebouw, dat een duizendtal krankzin»
nigen herbergde, brandde grootendeels af
Het bedrag der schade is onbekend, even»
als de oorzaak van den brand.
Een slachtoffer van de inflatie.
Een der meest schitterende sterren aan den
hemel der inflatie was in de Duitsche hoofd»
stad Erich Meyerfeld. Hij kwam uit Danzig,
waar hij in de jaren onmiddellijk na den
oorlog veel geld had verdiend, richtte in de
Behrenstrasse een kantoor in en opende een
reclamecampagne als Berlijn nog nooit aan»
schouwd had. In de inflatiejaran gaf hij reu»
zenbedragen in goud aan reclame uit.
Zijn naam en firmamerk twee huizen door
de letter M. verbonden prijkten aan iedere
tramhalte, op iedere muur vlakte, in alle kran»
ten, tijdschriften, theaters en cinema's. Het
waren de dagen van de groote huizenverkoo»
pingen te Berlijn.
Buitenlanders overstroomden de stad en
voor een appel en een ei kochten zij een
woningblok, somtijds zelfs heele straten. Ze
konden het immers doen, ze betaalden in pond
of dollar, en Meyerfeld, de makelaar, troonde
als een godheid op zijn bureau. In drie jaren
tijds gingen vijfduizend huizen door zijn han»
den. Menig huis verkocht hij drie», viermaal
en hij verdiende enorme sommen aan provisie
Hij was volop milionnair.
Maar hij kon het geld niet vasthouden
het gleed hem door de vingers. Zoo verdiend,
zoo was het weer uitgegeven. In alle voorname
lokalen en clubs was hij stamgastgroote
feestelijkheden werden door hem op eigen
kosten gearrangeerd en al was er overigens niets
op hem te zeggen, hij moest geld uitgeven,
het geld dat hem in de zak brandde.
Hij die duizenden Berlijnsche huizen ver»
kocht, kocht er voor zichzelf geen een. Voor
weldadige doeleinden was hij steeds te vin»
den. Op zijn kantoren liet hij een keuken
installeeren, waar hij dagelijks twintig oude
vrouwen de kost gaf. Op zijn goede hart deed
men nooit vergeefs een beroep En hij dacht
er niet aan dat de tijden wel eens anders
konden worden.
Ze weiden anders. De mark werd gestabi»
liseerd, daflatie, geldnood troffen hem als
knodslagen. Zijn bedrijf kraakte in al zijn
voegen. Klanten kwamen er niet meer en de
reclamecontracten drukten als een ondraaglijke
last. Mislukte speculaties en tegenspoed in het
spel deden de rest om hem er in enkele maan»
den totaal onder te brengen.
Toen, om zich staande te houden, vergreep
raad mede wisten. Zij zeide niets anders dan
«Ik moet bekeerd worden I Ik moet bekeerd
worden 1««
«Zoo, zooantwoordde Cornelissen. «Ik
hoop, buurman, dat ze bekeerd mag worden,
en gij en uw geheele gezinwant zonder
wedergeboorte komt niemand in den hemel.
«Wel man 1 Moet ik ook bekeerd worden
Ik zou niet weten waarvan. Dat is goed voor
baas Piet den schoenmaker, voor Jan, den
knecht van den bakker, die den geheelen nacht
dronken in de herberg zitten, of voor Teunis,
dien strooper, die van stelen en rooven leeft.
Maar ik bekeerd? ik, boer Janssen? Wie heeft
iets op mijn gedrag te zeggen Neen buur,
ik ben niet kwalijknemendmaar man, dat
hebt gij mis.«
«Och boer,* hernam de ander, «mocht de
Heere u in genade aanzien en zich over u
ontfermen en uwe oogen openen want ieder
moet wedergeboren worden, dus ook ik en gij.*
«Houd u maar op Cornelissen, want gij
zoudt mij ook nog gek maken Ik ben al bang
gsnoeg voor mijn kind, mijn Koosje. Laat ons
hierover dus maar niet praten want dit weet
gij wel van vroegerik heb niets met de
fijnen ophet is maar een akelig volk en als
deze domenie mijn neef niet was, voor geen
geld van de wereld zou ik voor hem iets doen
bij den officier van justitie. Maar nu, zoo waar
ik Janssen heet en de rijkste boer van Z. ben,
hij zal weer los, het kostte wat het wil. Die
eigenwijze sinjeur van een burgemeester zal
eens met zijn lange neus tegen de lamp loopen.«
«Als God in zijn vrije, ontfermende liefde
ons helpt, dan zal het gebeuren,merkte
Cornelissen aan.
«Wet zegt ge Alles ongeloof. Ik zeg nog
eensmijn neef zal en moet uit de gevangenis.*
Cornelissen vond het nu maar beter te
zwijgen. Spoedig waren onze huurlieden in
de stad N. In de herberg, waar het paard werd
gestald, verhaalde men reeds aan boer Janssen,
dat een «nieuwlichtersche domenie* den vo»
rigen avond achter de tralies was gezet. Hij
deed echter net alsof hij het niet hoorde, en
hft zich aan het goed van anderen, verkocht
bouwaandeelen die hij onder zijn berusting
had, huizen tot welker verkoop hij niet ge»
rechtigd was. En zoo werd hij dezer dagen
itiihechtenis genomen, een der velen die hun
opkomst aan de inflatie hebben te danken
en zich slechts wisten staande te houden
zoolang de geldontwaarding verder schreed.
Gevaarlijke helderziendheid.
Wij lezen in «Het Vaderland*
Een alleszins betrouwbaar man heeft het
volgende verhaal gedaan
Hoewel het niet mijn gewoonte is oude
koeien uit de sloot te halen, meen ik toch
goed te doen, het onderstaande aan de ver»
getelheid te ontrukken, opdat het velen tot
waarschuwing zal strekken.
In November 1923 diende ik als gouvërne»
ments marine.officier op de Gemma. Dit schip
geraakte in die maand, terwijl het in het
marinebassin te Soerabaja aan de kade lag, in
zinkenden toestand, of zooals dit in vaktermen
heet, «het maakte water«. Hierbij vielen ge»
lukkig geen slachtoffers te betreuren, maar dit
stond niet vermeld in de berichten, die hier»
over indertijd in de Nederlandsche bladen
verschenen. Het is dus te begrijpen, dat de
familieleden van de opvarenden zich zeer on»
gerust maakten, toen zij van dit ongeval hoor»
den. Zoo ging het ook met mijn ouders. Ik
zelf had, traag schrijver als ik ben, over het
voorgevallene niet geschreven. Daar berichten
uitbleven en mijn ouders steeds ongeruster
begonnen te worden, besloot mijn tante, ten
einde raad, een der bekendste Nederlandsche
helderzienden, in de residentie wonende (laten
we hem mijnheer X. noemen, zijn naam wil
ik om verschillende redenen liever verzwijgen),
van wien zij reeds zooveel gehoord had, te
consulteeren. Het was de avond vóór Kerstmis,
dat zij hem in zijn woning opzocht. Men ver»
zocht haar den volgenden morgen terug te
komen, hetgeen zij ook deed. Zij heeft den
heer X. toen ten portret van mij getoond en
hem gevraagd«Kunt u mij ook zeggen, hoe
deze persoon het maakt waarop de helder»
ziende, na het gedurende eenigen tijd bekeken
te hebben, haar vroeg, of zij soms de moeder
was Mijn tante antwoordde hierop natuurlijk
ontkennend. De helderziendheid van den heer
X. uitte zich toen, nadat mijn tante hem ver»
zekerd had. zich sterk genoeg te voelen om
alles aan te hooren, als volgt«Dezen persoon
zult u niet meer terugzien, hij is al lang dood«.
Thans na driejaren, met verlof in Nederland,
is het bovenstaande mij ter oore gekomen.
Mijn tante was indertijd zoo verstandig, een
en ander, voorloopig voor zich te houden.
Eerst later, toen bleek, dat van hetgeen de
heer X. haar verteld had niets waar was, heeft
zij het gebeurde aan mijn ouders verteld. Maar
verbeeld u, dat zij dit direct gedaan hadl
Oveneden en gedood.
Op den Berg en Dalschenweg te Nijmegen
is Dinsdagavond door een auto aangereden de
52=jarige opperman S. De ongsiakkige kreeg
een zware schedelbruik en is spoedig aan de
gevolgen overleden.
Ongeluk.
Op het rolhoutopslagterrein achter de Kaar»
senfabriek te Schiedam, had de 19>jarige haven»
arbeider J S. zijn koffiebusje op een vuurtje
gezet, zonder de sluiting te openen. Toen hij
het busje van het vuur wilde nemen, sprong
het uit elkaar, waardoor hij ernstig aan gelaat
en oogen werd gewond. Opneming in het
ziekenhuis was noodzakelijk.
Verdronken.
Te Assen is de echtgenoote van den heer
S. in de Drentsche Hoofdvaart geraakt en
verdronken.
Verdronken
Sinds Zaterdag wordt te Delft zekere W. B.
vermist. Zondagmorgen zijn zijn overjas en jas
op d; Vellevestte Schiedam aan den waterkant
gevonden, waarom men vermoedt, dat de man,
een zeuwlijder, is verdronken.
Dreggen leverde tot nog toe geen resultaat.
Meesensteker aangehouden.
Op verzoek der Duitsche justitie is te Sil»
volde aangehouden de 23>jarige J. M., uit
Gendringen, die Zondag op een danspartij te
Spork (Duitschland) in een twist over een
meisje zijn medeminnaar met 17 messteken
hoogst ernstig verwondde. Nu zal de Hollan»
der niet worden uitgeleverd, maar hier worden
berecht.
De toestand van het slachtoffer is hoogst
bedenkelijk.
Tot onzen spijt kunnen wij eerst Dinsdag
a.s. een verslag geven van de Raadsvergadering
van Ooltgensplaat.
ging de straat op door Cornelissen gevolgd
Daar zij reeds vroeg in de stad waren, moes»
ten zij nog eenigen tijd wachten, eer zij bij
den officier van justitie konden worden toe»
gelaten. Intusschen bromde boer Janssen ge»
durig vrij overluid bij zichzelven«Had ik
het geweten, ik was te huis geblevenwat
doe ik-ook bij dien fijnen troept*
Eindelijk worden zij binnengelaten. Een
mager, lang heer, met zwarten baard en groote
knevels, staat voor hen. 0
Boer Janssen neemt het woord en zegt, zoo
beleefd mogelijk«Mijnheer, neem ons niet
kwalijkwij zijn hier gekomen om eens te
onderzoeken naar domenie B., die gisteren»
avond hier in de gevangenis is gebracht.*
»0,« zeide mijnheer W., «gij bedoelt ds.
Bdie afgezet is, omdat hij door herhaalde
overtreding der wet en het niet betalen van
de boete, hetzij uit onmacht of onwil, hier
is opgebracht. Wat wildet gij van dien man
hebben
«Wij wilden hem gaarne op vrije voeten
zien gesteld,* vervolgde Janssen. «Het is zulk
een vroom man en daarbij mijn neef.«
«Wel, gij kunt dat gedaan krijgen was het
antwoord, indien gij eene boete van f 5 h
f 6000 voor hem betaalt. Gij ioemt dien man
vroom maar weet gij dan niet, dat die dominé
is afgezet, en in strijd met de wet, overal
preekt en kinderen doo, t Als een oproer»
maker, die ons land in rep en roer brengt,
moet hij, en ieder die hem gelegenheid geeft
om te preeken, gestraft worden. Ik heb gehoord
dat zekere boer Cornelissen te Z. hem ook
heeft laten preeken, en dat er meer dan hon»
derd menschen bijeen zijn geweest. Die zal
ook zwaar beboet worden.*
Janssen werd zoo bleek als de muur. Hij
had reeds den knop van de kamerdeur in de
hand, om heen te gaan. Doch nu nam Cor»
nelissen het woord. Wat hij sprak vernemen
wij in een volgend hoofdstuk.
(Wordt vervolgd.)
