Antire volutionair Orgaan voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsehe Eilanden, Horiogesf Klingen f IN HOC SIGNO VINCES ROOKT ipingen. No. 3238 ZATERDAG 3 JULI 1926 41STE JAARGANG EERSTE BLAD. W. BOEKHOVEN ZONEN &lle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie, franco toe te zenden aan de Uitgevers pstraat 73 RecRame-syiededeelingen. lidelijk, dat de heer v. D. ïvermelde «consequenties* dpunt schromelijk vergist, unt wraakt met de absurdi» dit vrijheidsbeginsel, «de lief en den doodslager niet affen* ijk, dat het standpunt der ischer, Heemskerk en van rtij volkomen in overeen» len geest en de woorden maakt hetzelfde standpunt, ïns geteekend in de vraag rDe Standaard, Mei»Juni strafbaar dat in het Gereformeerde door Milton het eerst uit» •land en Amerika allengs komen, en, voor zooveel ook in ons land gevolgd als zoodanig de dwaling daad vertolkt wordt, kan de St. Geref. Partij ten dpunt innemen. Niemand haar het recht daartoe te moeten haar sprekers en voor niet op Groen van die hun standpunt niet imal valsch is het uit het beleden beginsel te con» rijheid zouden willen ver» addragen op de publieke et het opschrift «God is Wat herhaaldelijk in Geref. zijde gepropageerd en volgend maal. herinnering, dat het al» refBanier was, die den wij ons slechts bepalen lien met hardnekkigheid meinschen senator Cato, erinnering brengen. iet adres van de Gerefor» de jheer C. A. L(ingbeek) voor de zooveelste maal d. O. R. A. d. O. Deze Coura it verschijnt eiken WOENSDAG en 7ATERDAG. ABONNEM NTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 cent bij vooruitbetaling. BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8.50 per jaar. AFZONDERLLKE NUMMERS 5 CENT. UITGEVERS: SOMMELSDIJK Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2 ADVERTENTIÈN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel. DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte, die zij beslaan. Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur. Juli 1926 bij veiling en 9-6 afslag, beide dagen te Dirksland in Hotel 6.37.00 H.A. (13 Gem) and te Melissant, in pol» egenover den Staakweg, 5, 17 en 1496, thans in L Kwak, blootschoof in 8 perceelen en com» van deD heer M de SLUYS. wvereeniging »DOOR STER K« te Dirksland besteden 00 K.G. zuiauelzure iiaK. te bekomen bij den \N DER WEKKE, Pol» rsland. 27749 Iverhandel perdam SPECIALITEIT INKLIJKE ÏVERIJ III IE «SCHERM ISDORDRECHT [lijk Franco terug GDE PRIJZEN dscheweg 166 en tkade 75, Rotterdam Buijsse, Middelhar i, Dirksland P. v. ender, Sommelsdijk Ouddorp; H. Si» TongeG. Verweij Tonge; J. Graaf» Helvoet. dkoopste Ververij mnoER f 50,— per heel gebit. loos. Spreekuren 9—4. :Rineo - TonooRTS 2-5 - ROTTERDAM ER MEIJDEN Telefoon no. 82 M BRIEL. UNTANT. D. BOEKHOUDEN de Praktijk en voor es voor Belastingzaken tea-.i—iBiii nii—w—n—e—a—iwieiLJua Terar Dam Prosim. Terar Dum Prosin. Het beeld van de kaars: „dat ik vertere, indien ik maar nuttig ben 1". Hier spreekt de zelfverloochening, de zelfvernietiging, de zelfopoffering, om slechts dienstbaar te zijn aan het heil van anderen. Onwillekeurig verrijst hier voor onze oogen het beeld van het Lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt.Wanneer het leven van iemand met de gouden spreuk Terar dum prosim geteekend moest worden dan was het wel het leven van den Christus, den Zone des leven de Gods, Wiens gansche leven één zelfovergave was „Zie Ik kom om Uw vil te doen". „Gij hebt geen lust gehad aan slachtoffer en spijsoffer brand offer en zondoffer hebt Gij niet geëischt Ik heb lust o, mijn God, om Uw welbehagen te doen, en Uwe wet is in het midden mijns ingewands". Ziehier de volkomen zelfovergave. Wat was nu het welbehagen des Allerhoogste, dat de Zone Gods bereid was om te doen „Als die geëischt werd, toen werd Hij verdrukt, doch Hij deed zijnen mond niet open. Als een lam werd ter slachting geleid, en als een schaap dat stom is voor het aangezicht Zijner scheer ders alzoo deed Hij zijnen mond niet open". Ziehier de volkomen zelfopoffering en zelfvernietiging.. 8ft Jft Terar dum prosim dat ik vertere indien ik maar nuttig ben. Hierin ligt de grondtrek, van het ►positieve Christendom, en zonder dezen grondtrek, hetzij in meerdere of mindere mate, kan geen kind van God bestaan Alle geestelijk leven, individueel en gemeenschappelijk, bloeit uit dezen grond op. Op dezen grond bloeit ook het Anti- Revolutionaire partijleven. In een van zijn Deputaten-redevoerin- gen sprak Dr. Kuyper de Deputaten van ons Anti-Rev. volk aldus toe„Uw actie blijft in haar uitgangspunt geeste lijk en zonder die geestelijke actie zou zich uw kiezersaanhang onder het opko mend geslacht nimmer recruteeren". Haar opkomst, groei en bloei heeft de Anti-Rev. partij te danken aan haar geestelijk element, waarvan de grond trek is „dat ik verteere, indien ik maar nuttig ben". Voor hen die het om persoonlijk winst of voordeel te doen is, heeft de Anti- Rev. partij in haar gelederen geen plaats. Dezelfde leider, hierboven genoemd, sprak eens„de hand die grijpt naar persoonlijk winstbejag is niet bekwaam om de banier onzer partij, met het „Pro Rege", te omklemmen". „Er zijn er die op posten, er zijn er die op subsidiën, er zijn er die op pensioen, er zijn er die op verhooging van loon of van salaris azen, en ik zeg niet dat dit alles niet kan komen, noch ook ontken ik dat veel in zulk begeeren rechtmatig kan zijn. Maar al kan de strijd buit brengen, buit mag het doel van uw strijd niet zijn, of ge voert rooverpolitiek en haalt de banier van uw ideaal neer, om de vaan van het partij-egoïsme in top te hijschen". Wie zich onder de banier der Anti- Rev. partij scharen wil, heeft zich dus wel rekenschap te geven hetgeen hij doet. Anti-Rev. zijn eischt voor alles zelf overgave. Want het geestelijk karakter dezer partij brengt mee dat zij zich niet dienstbaar maken kan aan zekere groepen uit ons volk, aan geen stedelijke- aan geen plattelands-, aan geen ambte naars-, aan geen kerkelijke groepen. Het streven dezer partij is alléén: te dienen geheel ons volk in al zijn verscheidenheid, zijn richtingen en groe pen. Haar streven is dus bij uitstek nationaal. „God- Nederland en Oranje Voor alles te belijden de Souvereiniteit Gods over al het geschapene en Hem te brengen den lof, de eer, den dank en de aanbidding. Om Nederland te be waren voor Ongeloof en Revolutie en gedachtig aan de rijke historie onzes lands ons volk te binden aan het vor stenhuis der Oranjes. Het geestelijke voorop, dan het stof felijke, gedachtig aan het woord des HeerenZoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijne gerechtigheid en al deze dingen zullen U toegeworpen worden. Hoog staat dit ideaal. Maar niet te hoog en tegen eiken prijs moet bij dit ideaal volhard wor den. En die zich aangordt om mee te kampen in den strijd om dit ideaal, onderzoeke zich zelve nauw. „Daar zijn er zoovel en uitgetrokken in den morgenstond hunner bekeering, en op hun vaandel hadden zij al het „onoverwinlijk" geschreven en de strijdbijl trilde in hun hand, maar de avond vond ze als verslagen, vluch tende krijgers. Daar zijn zoo vele vrucht- boomen die de bebloesemde kruinen heffen, als wilden ze zeggen„Groot zal de zameling zijn!" maar één enkele hagelbui schudt ze naakt" Wie kent ze niet uit eigen omgeving die in jonge jaren zooveel beloofden Met laaiende geestdrift wierpen zij zich op de studie der heilige beginselen en trokken uit in vurige actie voor het heilig ideaal. Maar als het volle leven tot hen kwam, trok hun ziel naar het stof, werden ze slachtoffers van het materialisme, en hun zielelevenj ver schrompelde in dorst naar goud, of eer. O, als de teleurstelling, de achter stelling, de miskenning maar komt, hoevelen bezwijken er niet, omdat zij zichzelve en niet het heilig ideaal zagen. Of zooals de man van wien we pas nog hoorden, die zijn gave voor een zeker terrein van Gods Koninkrijk terug hield, omdat men zijn persoon miskend had! Inderdaad voor dezulken is onder de strijders voor het Koningschap van Christus op het staatkundig en maat schappelijk erf des levens geen plaats. Zij missen de geestelijke kracht voor het Terar dum Prosim. Christus is ons exempel. Hij heeft zijn ziel tot een schuldoffer gesteld, zichzelf overgevende tot volkomene vernietiging. In die volkomen zelfovergave moeten ook zij leven die strijden om het ideaal. Slechts één begeerte moet hun leven beheerschen indien ik maar nuttig ben. En dan is het loon groot. Voor Christus gold het: Als zijn ziel zich tot een schuldoffer gesteld zal hebben, zoo zal hij zaad zien. En de vrucht van dat zaad is groot geweest. Hij heeft zichzelven een Kerk gesticht over het rond der aarde, een schare die niemand tellen kan. Maar ook alle Christelijk leven dat wij nog aanschouwen is vrucht van dat eene schuldoffer. Alle licht dat nog in de duisternis van het heidendom instraalt komt van dat eene Licht der wereld. Hier is in den vollen zin des woords bewaarheid geworden„indien het tarwegraan in de aarde niet valt, zoo kan het geen vrucht voortbrengen.,, Wie dan de banier van het Evan gelie óók op maatschappelijk en staat kundig terrein tegenover de revolutie- vaan wil uitdragen beseffe wat van hem gevraagd wordt. Slechts de kaars die zichzelve ver teert verspreidt licht om zich, slechts het tarwegraan dat in de aarde valt kan vrucht voortbrengen. En dan, om dat alles alléén te doen uit dankbaarheid V L)e Vrije Universiteit. De vorige week schreven wij een driestar naar aanleiding van het Jaarverslag der Vrije Universiteit waarin melding werd gemaakt van «warme sympathie van broeders uit de Herv. Kerk in den Ring Haringvliet voor onze Vrije Deze passage gaf een Hervormde broeder van Flakkee aanleiding zich tot ons te wenden met een ingezonden stuk waarin hij de Her» vormden waarschuwt tot inkeer te komen, omdat «een krachtig steunen* van het Leer» stoelfonds van den Geref. Bond z.i. meer op hun weg ligt dan financieelen steun te bieden aan de Vrije. Daar deze broeder nog al vrij scherp uit den hoek komt en in zijn schrijven enkele dingen behandeld die met de zaak, waarom het hier gaat, geen verband houden, meenen wij goed te doen het uit onze kolommen te weren. Wat natuurlijk niet zeggen wil dat wij van zijn bezwaren geen notitie nemen. Integendeel. Wij hebben zijn schrijven laten lezen aan een man, die in onze Anti Rev. Op den Uitkijfeu Wegens ongesteldheid is onze Uitkijk-re- dacteur verhinderd zijn wekelijkschen briefte schrijven. Wij meenen goed te doen het woord te geven aan «De Standaard* die dezer dagen schreef over de laatste dagen van Dr. A. Kuyper. «De Standaard* weet het volgende mee te deelen De laatste dagen van Dr. A. Kuyper. In de rubriek «van Week tot Week* van het Geref. Jongelingsblad schrijft de kroniek» schrijver over de laatste dagen van Dr. Kuyper. Het citeert uit oude «Standaar«»nummers woorden van «Bijltje*, mej. H. S. S, Kuyper en oud»Minister Idenburg, waarin zij spreken over het sterfbed van Dr. Kuyper. «Zijn geloof bleef steeds helder. Toen het spreken hem zwaar viel, wijl dan steeds ver» moeiende hoestaanvallen volgden, kon hij zoo veelzeggend en vol blijde verwachting den blik hemelwaarts slaan, de rechterhand om» hoog heffend. Zijn ziekbed was geloofsver» sterkend voor hen, die hem verpleegden.Zoo is hij van ons gegaan, gelijk hij onder ons geleefd heeft,roemend in de kracht en genade zijns Gods,* schreef oud»Minister Idenburg. Weet ge, hoe ik er toe kwam, dit alles, en nog veel meer, na te lezen in de boekjes «Dr. A. Kuyper in Jezus ontslapen* van R C. Verweijck en «De levensavond van Dr. A. Kuyper« door H. S. S. en J. H. Kuyper al dus vervolgt dan de kroniekschrijver. Ik zocht een antwoord op de vraag «Is Dr. Kuyper als Calvinist gestoven?* Te Delft werd Zaterdag een Landdag van den bijzonderen vrijwilligen landstorm gehouden. De officieele genoodigden werden op het Raadhuis te Delft door B. en W. ontvangen. partij in de voorste gelederen staat en tevens een plaats inneemt in de allervoorste rijen van den «Gereformeerden Bond in de Ned. Herv. Kerk« die óók behoort tot hen die voor het Leerstoelfonds ijveren. Het doet ons ge» noegen als antwoord aan den bezwaarden broeder zijn opmerkingen, niet de onze te mogen geven. Hij schreef ons «Over deze dingen moet gepraat worden, doch liever in besloten kring vertrouwelijk, dan in het openbaar door middel van kran» tengeschrijf. Er zijn fouten gemaakt, van beide kanten. Van welken kant de meeste en de grootste, staat niet aan ons om dat uit te maken. Maar als er formeel en mate» rieel, betreffende leer en leven, opmerkingen, misschien aanmerkingen te maken zijn, moe» ten we beginnen met elkaar te zoeken en niet zeggen, dat we niets met elkaar te doen willen hebben. De nood der tijden dringt, ook wat betreft het Hooger onderwijs. Rome staat eenerzijds en het ongeloof anderzijds, en moet dan «de gereformeerde gezindheid* (waarvan Groen spreekt) elkaar den rug toe keeren Het zou verblijdend zijn indien we op het terrein van het Hooger Onder» wijs, waarvoor de strijd van 411e gerefor» meerden moet gaan, elkander konden vin» den. Daarom is en blijft onze leuzeEén Hooge school op geref. grondslag voor 41 de Gereformeerden in Nederland. Daarom niet met den rug, maar met het aangezicht naar elkaar toeen 't is waar, dat de liefde niet van één kant kan komen, wat ons moet doen gevoelen, dat we naar Gods wondere leiding in ons Vaderland op elkaar zijn aangelegd, om elkaar te helpen en bij te staan, waarbij de Heere meer dan één zegen heeft.« Een zonderlinge vraag, vindt ge. Maar nog zonderlinger wordt het geval, als ge deze vraag met een beslist «neen* ziet beantwoord, nog wel gestaafd met een citaat uit een brief van niemand minder dan wijlen Jhr. Mr. A. F de Savornin Lohman. 'k Zal u niet langer in den droom laten. Vraag en antwoord komen nu in het April» no. van «Licht en Liefde*, maandblad van Hilbrandt Boschma, vrij Evangelist te Ruurloo schrijver van een aardig, als we ons niet ver» gissen bekroond, zondagsschoolboekje, van niet onaardig geschreven, en daarom des te gevaarlijker, antimilitaristische propaganda» lectuur, van geschriften met spiritische ten» denzen, alsmede van een werkje «Op de Rozenhoeve*, waarin de meening wordt ver» kondigd, dat er na den dood nog kans is op bekeering, de zoogenaamde «tweede kans* Zie zoo, nu weet ge, wie Hilbrand Bosch» ma is. Zijn ideën betreffende een ontwikkings» gang van het leven na den dood willen er naar het schijnt, bij de menschen niet te best in. En nu zoekt hij naar geloofwaardige ge» tuigen, in wier gezelschap hij zich plaatst en dan uitroept: wat zeg je d'r vanl dat had je zeker niet gedacht 1 of ik met mijn veel bestreden standpunt gelijk hebl Daar is Charles Kingsley, de beroemde Engelsche christen»socialist, schrijver van «Hy» patia*, die in zijn «De waterkindertjes* breekt met «het strakke geloof aangaande een onbe» weeglijke hemel en hel in het hiernamaals* en het leven aan gene zijde des grafs in de eerste plaats als een ontwikkelingsgang ziet. Daar is oud»minister en «oud»hoogleeraar aan de Vrije Universiteit* Jhr. Mr. de Savor» nin Lohman. Hoe kwam hij er aan, de Ruur» lo'sche Evangelist, zeg je, om aan dezen staats» j man een exemplaar van zijn »Rozenhoeve« te zenden? Hij heeft zeker gedacht: men kan nooit weten hoe een koe een haas vangt. En zoo waar hij ving 'm. Lohman schreef, dat hij het heelemaal met den ouden boer, die in dit boek het woord voerde, eens was, en de daarin uitgesproken denkbeelden vol» komen schriftmatig vond. Als Lohman dat zoo geschreven heeft, zal 't wel waar zijn. 't verwonderd ons niet al te zeer. Deze Chr. hist, staatsman heeft aan het einde van zijn leven meerdere gedachten neergeschreven, die met zijn Gereformeerd verleden niet geheel strookten. En dan «nog sterker* ja, daar is ook Dr. A. Kuyper Maar Hillbrandtbewijzen, bewijzen Ja, antwoordt hij, die heb ik; ziehier een brief van Lohman, waarin deze verklaart, dat «ook Dr. Kuyper in het laatst van zijn leven deze denkbeelden was toegedaan, maar hij kon ze* niet meer uitspreken, omdat hij dan zijn heele stelsel had moeten herzien.') Dus is Dr. Kuyper, de groote kampioen van het Calvinisme, niet als Calvinist gestorven^ Wat trouwens ook niet te verwonderen is' I 40 cent per regel. zc/e.poneerc/ Stoom ^ba&sfabriefc. ,p. 99 met bijzondere nauwkeurigheid vervaardigde rooktabak. Onze veeljarige ervaring komt de kwaliteit ten goede. MORIAAN BAY munt uit in geurigheid en zachten smaak. 40 cent per half pond. NEEMT PROEF Hoe kan iemand, als hij zelf bij eiken voetstap al nader komt tot de donkere poort, zoo harde leer eener eindelooze verdoemenis aanhangen I «Hij kon het niet meer uitspreken, zelfs niet meer voor zijn beste vrienden, omdat het hun al te veel leed zou hebben gedaan, hem op het laatste gedeelte van zijn levensweg nog overvallen te zien door twijfel aan dat» gene, wat hij jarenlang zoo onverbiddelijk had vastgehouden. Een enkele was er, aan wien hij het durfde openbaren, «den ouden vriend en mede»arbeider En de redacteur van «Licht en Liefde« gaat voort te fantaseeren «Mij dunkt, ik zie de beide hoogbejaarde, geniale mannen bij elkaar zitten, beiden nu van de hoogte des ouderdoms rustig neer» ziend op het levensdal, dat ze samen onder zooveel strijd hadden doorgewandeld en ze konden het voor elkaar niet verbergen, dat op deze hoogte des levens de perspectief der wereld voor hen veranderd was. «En wat ze toen op het laatst nog onder elkaar besproken hebben wie zal het zeg» gen Maar ongetwijfeld is dat het beste en waarachtigste geweest, wat ze ooit op aarde hebben gezegd*. Ik zocht, ik zocht in de erinneringen aan Dr. Kuyper's laatste levensdagen. En ik vond er dit getuigenis van Idenburg «Mij viel 't voorrecht te beurt, hem gedu» rende de laatste maanden meermalen 's weeks, en gedurende de laatste weken schier dagelijks, te bezoeken. Ik heb dit geweldig sterke lichaam zien sloopen en zijne krachten geleidelijk zien verminderen. Ik heb hem gezien in oogen» blikken dat het lichaam leed, en ook wel zijn

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1926 | | pagina 1