AM
I
I
IVAGEIIS
voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
RINCE
erdam
Antirevolutionair
Orgaan
in hoc signo vinces
f
fjo. 3233
W0ENSDAG116 JUNI 1926
41STE JAARGANG
.<he 117,511
JOORDZEE"
24 - Rollerdu
Buitenland.
Mijnhardi's
lil
[STRAAT
No. 34
WAGENS
en KINDERSTOELEN
|E staat op de ruil
37a
W. BOEKHOVEN ZONEN
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Admlnis tratie, franco toe te zenden aan de Uitgevers
|nt p. simons
i! en geurip
ar half pond
erkrijgisaar
aar garantie
Phillpslampen
groote Luidspreher
90 uoits Batterij
0 spoelen
1 droot Accu
?roote Eiken
.uxe Kast
Reclame-Itiededeellngeii.
Laxeerta bietten
Land- en Tuinbouw.
hm
G
108
fSTRAAT
|L HUIS VOOR
COLLECTIE
Öeze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent hg vooruitbetaling.
BUITENLAND bfl vooruitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
SOMMELSDIJK
Telef. Interc. No. 202 - Postbus No. 2
ADVERTENTIËN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsrusnte die zij beslaan.
Advertentiën worden Ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur.
en gewis
pn steeds wat er is,
als uit Rivier,
die vindt men hier.
pt is u voldaan,
idt u hier bovenaan.
VAN GELDER.
tramstation hoek om
lachte.
i middagmalen in de
Uamsche restaurants
kan vertrouwen is.
rtrouwen vindt in
lEaire
vlschmarkt 12
ferk, Telefoon 6341
kwaliteit en ook
geven wordt.
udste zaak is van
dat u daar net en
(matige prijzen kunt
- Ml
ïentaar overbodig.
De Vrije Universiteit.
Wij ontvingen het Jaarboek 1926 der ver»
eeniging voor Hooger Onderwijs op gereformeer
den grondslag-
Uit dit jaarverslag bleek ons dat 1925 voor
de V. U. ten opzichte van de financiën een
jaar van veel zegen mag worden genoemd.
De paragraaf handelend over de financiën
zegt: «Moest volgens de begrooting voor
het afgeloopen jaar een belangrijk tekort
worden verwacht, de uitkomst is geweest, dat
aan het einde van het jaar een bedrag van
bijna f 20.000 kon worden afgeschreven op
de oude schuld van de verbouwingsrekening.»
Ruime stof tot dankbaarheid dps 1
Zeer juist teekende onze leider de heer Co»
lijn den toestand in zijn openingsrede der
jaarvergadering.- «Zorgen te over dus Toch
mag de dankbaarheid boven de zorg uitgaan.
Het kleine hoopske volk in ons land, nog
onlangs ondergebracht in de rijen der half»
Èi^s^aVphabeten, houdt uit eigen kracht eene
''^Universiteit in stand en schraagt met zijn
krom gezwoegden rug een deel van ons Hoo»
ger Onderwijs. Voor dat werk danken we ons
eenvoudige Gereformeerde volk. Maar voor
dat voorrecht danken we God.»
Inderdaad bleek dus uit hetjaarverslag.dat
er in verschillende deelen van ons land uit»
muntend gewerkt is en met verrassend resul»
taat. 1
Jammer, dat nu juist ons gewest hierop een
uitzondering moest maken 1
Het verslag zegt toch: Met één ring bleef
het tobben, n.l. met het land van Flakkee.
Na vruchtelooze pogingen is het eindelijk ge»
lukt op 17 Februari j.l. een samenkomst te
houden te Middelharnis, waar pit onderschei»
dene dorpen van den Ring Haringvliet verte»
genwoordigers aanwezig waren. Ds. Graven»
dijk heeft daar gesproken. Een volledig ring»
bestuur kon worden gevormd, agenten voor
Iijllen dorpen werden benoemd, terwijl boven»
ïen in elke plaats een Locaal Comité zal
rden ingesteld. Vooral op deze vergadering
bleek warme sympathie van broeders uit de
Ned. Herv Kerk voor onze Vrije«
Nu dus ook op Flakkee de organisatie tor
stand gekomen is hopen wij dat er in de
komende campagne ook gewerkt zal worden
Het laatste zinnetje uit bovenstaand citaat is
bemoedigend en beschamend 1
Onderschatten we de groote beteekenis toch
niet van Onze Vrije Universiteit die ons Volk
als een rijke gave uit Gods Hand ontvangen
mocht, een gave die onze Christenbroeders in
hvBuitenland tot jaloerschheid verwekt.
Onze V. U. staat in het centrum van het
internationaal Calvinistisch leven. Zij heeft con»
tact met Amerika, Schotland, Duitschland, Hon»
garije en Zwitserland. Maar ook afgezien van
den grootsche taak door God den Heere haar
opgedragen, welk ee r rijke beteekenis heeft
de V. U. voor ons eigen landje 1
Mr. J. A. de Wilde zei er op de jaar verga»
dering des vorigen jaars het volgende van:
«Een School die God eert, eert en sterkt ook
Zijn Volk. Zij heeft niet alleen beteekenis
voor de wetenschap, maar ook voor het leven.
Zoo bezien mogen wij ook het oog niet sluiten
voor den kostelijken zegen, dien God ons in
den arbeid der V. U. gegeven heeft. Dat niet
alleen op den kansel, maar ook in de school
en maatschappij en staat weer cje banier der
waarheid zij het dan met zwakke hand, wordt
opgeheven, daarop heeft onze Universiteit
een niet genoeg te waardeeren invloed uitge»
oefend. Indien er geen V. U. Wate geweest,
zou de actie van ons Christenvolk in het zand
der wetenschappelijke impotentie (onmacht)
zijn doodgeloopen«,
Stellen allen die de Gereformeerde Waarheid
liefhebben, en dat zijn er toch op Flakkee
zoo velen 1, dit zich eens helder vooroogen
bedenken zij dat, onze Universiteit vóórhaar
bestaan, zoowel geestelijk» als stoffelijk in den
weg der middelen «volstrekt afhankelijk is
van de belangstelling van het eenvoudige
Gereformeerde Volk, van de kwartjes» en dub»
beitjes menschen dus», zooals de Heer Colijn
het uitdrukte, en verstaan zij hun roeping
Gods Koninkrijk ook in deze met hun gaven
le dienen, óók Flakkee ten zegen 1
Er is slechts ééne liefde, doch er zijn duizend
^Vieën,
Ds. C. W. J. van Lummel 70 jaar.
Donderdag a.s. bereikt, zoo de Heere wil,
deze, op Flakkee zoo goed bekende, strijder
en voortrekker onder het Anti=Rev. Vaandel,
zijn zeventigsten verjaardag.
Ook ons blad mag dit feit niet onopgemerkt
laten voorbijgaan.
Speciaal de Zuid»Hollandsche eilanden en
dus óók Flakkee, hebben veel aan hem te
danken. Als voorzitter van de Staten-sectie
Ridderkerk is Ds. v. Lummel langen tijd de
motorische kracht onzer gewestelijke organi»
satie geweest. Een groot verlies was het dan
ook, dat Zijn Eerw. zich het vorige jaar ge»
noodzaakt zag zich als zoodanig terug te
trekken.
Hij was de leidende figuur in de organisa»
tie, de man met rijke ervaring, geschoold in
de politieke actie als weinigen, met enorme
propagandistische kracht toegerust, met zeld»
zame slagvaardigheid begiftigd, maar boven
alles m:t warme liefde en laaiende geestdrift
bezield voor de Anti»Rev. beginselen.
Op onze Flakkeesche landdagen was het
altijd een bijzondere attractie als Ds. v. Lum»
mei het woord voerde. Zijn zeldzame be»
spraaktheid, zijn eenvoudige voorstelling en uit»
eenzetting der staatkundige» en politieke pro»
blemen, maakten hem populair bij ons Anti»
Rev. volk, maar ook door zijn snijdende
critiek en scherpe ontleding der Revolutio»
naire .heorie en praktijk werd hij gevreesd
door liberaal en socialist, 't Was een zeld»
zaamheid als iemand de politieke degen met
hem durfde kruisen.
Nu Ds. v. Lummel den leeftijd der sterken
bereiken mocht, huldigt hem ons Anti.Rev.
volk. t Zal hem op dezen gedenkwaardigen
dag aan geen belangstelling ontbreken en ook
wij brengen hem spontaan onze hulde. Maar
wij zouden niet in den geest van den jubi
laris handelen indien wij bij den mensch
bleven staan, 't Is Israëls God die krachten
geeft, van wie óók hij zijn sterkte heeft, en
daarom loven wij den Schepper, Die dezen
voortrekker met zulke schoone gaven en rijke
talenten sierde en bidden hem toe dat zijn
levensavond overgoten mag worden met den
gouden glans van het eeuwigheidslicht.
V Schijnbare welvaart.
Er is ergens inflatie.
De munt van het land daalt.
En dat gaat langen tijd door.
Maatregelen tot stuiting van het kwaad wor»
den wel genomen, maar ze helpen nietze
zijn niet afdoende en daardoor gaat het van
kwaad tot erger I
Iedereen wééthet is een ramp.
Maar nu is er één verschijnsel, dat schijn»
baar wijst op bloei.
Er is werk in overvloed.
In Frankrijk doet zich het ongehoorde ver»
schijnsel voor, dat er over 't geheele land geen
500 werkloozen zijn. Vergelijk dat eens met
Engeland; of met Nederland.
In België is 't net eender als in Frankrijk.
En onwillekeurig zou men tot de conclusie
komen, dat voor den arbeidersstand dan toch
de inflatie zoo kwaad niet is.
Wél voor al wie van een vast inkomen of
bezit leven moet.
Maar niet voor wie van dag» of weekloon
leeft.
Een Belgisch socialist, Delattre, een van de
leiders der mijnwerkers, lid van de Belgische
Kamer, denkt daar anders over.
Hij spreekt ronduit van de ellende, die de
inflatie over de arbeiders brengt.
Hij is een min uit de practijk.
Die 't arbeidersleven ként.
En hij is van meening: Juist ook voor de
arbeiders moet al het mogelijke gedaan, om de
inflatie te doen ophouden.
B^aar 't óók soms armoe is.
Zoo iets doet pijn.
In de liberale pers werd medegedeeld dat
het dochtertje van wie eenmaal heette Neder»
lauds grootste tooneelspeler, geheel onverzorgd
is achtergebleven.
De toestand nijpt erg.
«Geld is er niet, maar wel artistieke belang»
stelling.»
En nu zullen vrienden en vriendinnen van
den grooten oude trachten door een middag
van Kunstgenot aan te bieden, wat geld bijeen
te brengen, om 't kind weer door de moeilijke
zomermaanden heen te brengen.
We zullen er weinig van zeggen.
Er is in de kringen, waar men van Bouw»
meesters kunst genoot geld genoeg om in vijf
minuten t onderhoud van zo /n kind te ver»
zekeren tot ze zelf daarin zou kunnen voor»
zien.
Maar we willen iets anders zegden
Zij die arbeiden in 't Koninkryk Gods of
arbeid verrichten, die daarmee in verband staat
hebben in den regel pensioen en zoo al meer.
Tenmi-ste de jongeren.
Maar er leven ook nog in verborgen plaatsen,
zullen we maar zeggen, enkele ouden van
dagen of hun weduwen of ook eenig kind,
dat niet voor zichzelf zorgen kan en die ge»
brek lijden.
Al verheffen ze hun stem niet en leven
ja, waarvan
Recht hebben ze nergens op.
Er was in dien tijd, toen zij in het werk
stonden, als los evangelist, als colporteur of
op velerlei dergelijke post, geen geld om iets
voor hun toekomst te doenen nu zitten
zij en de hunnen er mee.
Wordt er daar, waar men zulke dingen wéét
ook voor die enkele broeders en zusters ge»
zorgd
Ons geslacht vee.
Wij lazen reeds in de groote pers, dat onze
Regeering onmiddelijk zich met de Engelsche
zal in verbinding stellen, om voor ons land
opheffiing te verkrijgen van 't verbod van
invoer van geslacht vee. En in verband daar»
mee denkt onze Regeering er sterk aan, een
doorvoerverbod uit te vaardigen voor buiten»
landsch vleesch.
Inzonderheid dus uit België.
Het zou toch Jd te hard zijn, als wij 't lij»
den moesten, wanneer België, dat wegens de
lage franckoers urtverkoopt, besmet vee door
ons land stuurt.
Onze regeering en onze gezant zullen, vree»
zen we 'n kwaad werk hebben.
De berichten uit Engeland, ja zelfs de
woorden waarin die zijn vervat, doen ver»
moeden dat Engeland zijn vaste meening
heeft, waarvan het niet af te brengen is.
Toch moet het beproefd.
Er staat te veel op 't spel.
Als 't waar is, wat er van Aristide Briand,
den Franschen eersten minister wordt verteld,
geef ik den man groot gelijk.
Hij heeft een woelig staatkundig leven ach»
ter zich.
Hoeveel maal hij wel minister is geweest,
't is uit den tel.
Hij was. of men nu zijn politeken vriend
of tegenstander was, ieder getuigde het, een
der knapste staatkundige koppen van Frankrijk,
die in menig moeilijk oogenblik het vaderland
veilig langs de klippen had geleid.
't Politieke leven had hem zoo heel en al,
dat hij geen tijd had overgehouden om naar
een vrouw te zoeken, tenminste hij is nu even
in de zestig en nog altijd ongehuwd.
Maar hij heeft 'n vermaning gekregen
Zijn kracht is niet meer als voorheen.
Als hij gewoon, rustig leeft, kin hij naar
den mensch gesproken, nog een hoogen ouden
dag halen
En toen is bij Aristide Briand opgekomen
een hevig verlangen naar zijn geboortegrond,
Bretagne.
Hij ziet weer de woeste rotsen.
Hij hoort 't gebruis der zee.
Hij spreekt weer onwillekeurig 't aloud
Bretonsch dialect.
En hij heeft gezegd Dan wil ik mijn laatste
jaren daar eindigen, ver buiten 't gewoel der
wereld en van Parijs.
Tevens, zegt »men«, vond hij 'n vróüw.
'n Dame, die een twintig jaar jonger is dan
Briand, maar Aristide is feitelijk nog niet oud,
geestig en sprankelend van vernuft. De dame
heeft daar een aardig landhuis, in Bretagne,
zelf óók Bretonsche als ze is, met een prachtig
uitzicht op de wijde zee in kan me be»
grijpen, dat Briand zachtjesaan Frankrijks
politieke leiding aan andere krachten over»
laten wil.
Eerst wil hij in September nog naar Genève
Duitschland inhalen in den Volkenbond.
Dat beschonwt hij, nét Locarno, zoo onge»
veer als 't hoogtepunt van zijn staatkundig
leven.
En dan zou 't zijn
Als n.l. «men» gelijk heeft.
Me dunkt, niemand gaf hem ongelijk.
Mocht hij er ook de rust vinden, die verder
dan dit aardsche leven strekt.
Met groote moeite en veel tobberij tracht
men te Genève de mogelijkheden bij elkaar
te brengen, om eens te spreken over de aller»
eerste binselen van ontwapening,—
Beter gezegdeenige vermindering er van.
Dat is net de juiste tijd voor ons, denkt
men in Amerika, om onze bewapening es na
te zien.
En zoo heeft de Senaat besloten, dat er
1800 nieuwe oorlogsvliegtuigen zullen worden
gebouwd en het «Huis» of de «Tweede Ka»
mer» gaf vrijwel vrij crediet voor al wat
Amerika nog noodig beeft voor bewapening
in de lucht.
Ziedaar de cirkelgang der bewaping.
Zoo zijn ec duizenden.
Nog altijd zijn er menschen van meening
dat «inflatie», of zooals men nu in Frankrijk
weer ziet, al maanden lang, de daling van
den franc, niet zoo erg is.
De prijzen, zegt men, volgen de franc.
Behalve dan, dat ze omhoog gaan.
Wat men vóór den oorlog voor honderd
40 cent per regel.
werken bij onregel-
matigen stoelgang
zonder kramp of pijn
Doos 60 cent
Bij Apoth.en Drogisten
fancs kocht, daar betaalt men nü om ende bij
duizend voor.
Maar de loonen, zegt men, gaan toch ook
omhoog.
Wie zoo spreekt, vergeet, dat hier zelden
of nooit regelmaat is.
De loonen omhoog, dat heeft altijd hee'
wat voeten in de aarde, maar de prijzen om»
hoog, dat is zóó gebeurd. De arbeider trekt
dan ook met inflatie altijd aan 't kortste eind.
Maar veel erger zijn zij er aan toe en dat
zijn juist in Frankrijk velen, die van een be»
paald kapitaaltje leven.
Die gaan financieel kopje»onder.
We lazen nog juist 'n treffend voorbeeld.
Een meisje, eenige dochter, had vóór den
Oorlog een 150,000 francs van een tante geërfd
en haar vader, die officier was, had die solide
belegd.
Zij was zoodoende altijd bezorgd.
Dat meende de goede man.
Ging ze trouwen, dan had ze een behoor»
lijken bruidschat en zoo niet, dan kon ze toch
altijd rustig leven, hij zelf had niets dan
z'n traktement.
Toen brak de Oorlog uit.
Vader sneuvelde bij Verdun.
Zoovelen, die ze gekend hadden, kwamen
niet terug.
Toen gingen moeder en dochter op een
stille plaats samen leven.
Maar nu begon de inflatie.
Langzaam, al sneller rezen de prijzen.
De beide vrouwen zagen 't met grooten
angst aan, reken zelf maar uit wat 150,000
francs, als men van de rente leven moet, thans
in Frankrijk waard is
Het kon, het ging zoo niet meer,
Gelukkig was zij een flinke, jonge vrouw.
Geleerd had ze wel niets waarmee ze haar
brood kon verdienen, want wat leveren piano»
lessen e.d.g. op 1 Maar in korten tijd wist ze
door les nemen zich te bekwamen tot ver»
schillenden kantoorarbeid en ze was zoo ge»
lukkig voorspraak misschien van oude vrien»
den spoedig een betrekking te krijgen.
Maar hoeveel duizenden zijn er nietspaar»
ders, kleine renteniers en al dezulken, die géén
uitkomst zien en reeds kwamen aan of óver
den rand van het gebrek?
AARDAPPELDAG OP FLAKKEE.
Door de afdeeling Overflakkee en Goede»
reede der Holl. Mij. van Landbouw is met
medewerking der Vereeniging van Oudleer»
lingen der Landbouw winterschool »Ceres«
besloten tot het houden van een Aardappeldag.
Dat hiertoe steeds meer behoefte begint te
bestaan blijkt wel, dat er jaarlijks meer aan»
vragen komen tot het houden voor deze ver»
gaderingen.
Het is in hoofdzaak den Weled. Heer Ir.
W. B. L. Verhoeven te Wageningen en de
Heer G. A. v. d. Waal Hoofdcontroleur der
Holl. Mij van Landbouw te Klaaswaal, die
zich geen moeite ontzeggen, om hun bijstand
te verleenen door het houden van lezingen
over onderwerpen in de practijk ondervonden,
door vele gegevens verkregen door de veld»
keuringen, als ook door ondervinding verkre»
gen op het Kweekveld en Monsterproefveld
der Holl. Mij van Landbouw.
Laat dus ieder deze belangrijke middag weer
vrij houden tot het bijwonen van deze leer»
rijke Lezingen.
Door Ir. W. B. L. Verhoeven zal behandeld
worden De resultaten van de Aardappelkeu»
ring in 1925 in vergelijking met voorgaande
jaren, terwijl door de Heer v. d. Waal zal
besproken worden de resultaten in de practijk
behaald met pootgoed van het Kweekveld der
Holl. Mij van Landbouw en eigen selecties.
Na afloop exursie naar het Aardappelproef»
veld van «Ceres» gelegen aan den Molenweg
te Sommelsdijk op het land van de Weled.
Heeren Mijs en Koert.
De Contr. v. d. H. M. v. L.,
G. v. d. HEIDEN.
Sommelsdijk, 14 Juni 1926.
Datum dezer Aardappeldag [zal nader be»
kend gemaakt worden per advertentie.
(Nadruk verboden).
Kringerigheid van aardappelen.
Iedere aardappelverbouwer beeft ongetwij»
feld met deze ziekte |wel eens kennis gemaakt
ze komt vooral voor op lichtere gronden,
welke te weinig kalk bevatten. In het inwen
dige van den knol vormen zich kurkafschei»
dingen men ziet vlekken in een gesloten ring,
of ook wel stippen op eenigen afstand van
elkaar. Bij het rooien zijn ze al waar te nemen,
maar tijdens de bewaring worden ze steeds
duidelijker zichtbaar. Soms worden zulke zieke
knollen hol. De oorzaak der ziekte kent men
nog niet. De verbouwers gissen slechts. De
een zoekt het in den grond, een an'der in den
mest, een derde in de poters. Maar de laatste
hebben er zeker geen schuld aan. Zelf hebben
we meermalen zeer kringerige knollen uitge»
poot, terwijl we toch later in den oogst geen
enkelen zieken poter aantroffen.
Waarschijnlijk moet de oorzaak in micro»orga«
nismen gevonden worden. Belangrijk is voor
ons de vraagIs er wat aan te doen In het
«Tijdschrift over Plantenziekten» vertelt Prof.
H. M. Quanjer een en ander over een uitge»
breid onderzoek, dat ingesteld is. En daarin
zegt hij, dat men in verschillende gevallen
heeft opgemerktdat door bemesting van den
grond met kalk of met sommige kali-meststof-
fen de ziekte bestreden kon worden. Waar»
schijnlijk moet de oorzaak in den bodem ge»
zocht worden. Waarschijnlijk moet de oorzaak
in den bodem gezocht worden. Bemestings»
proeven werden genomen door den schrijver
zelf en door den Rijkslandbouwconsulent Ir.
Cleveringa te Zutphen. De ervaring daarbij
was dezestalmest gaf de meeste kringerige
aardappelen gaf men naast stalmest ook kali,
dan trad de ziekte minder op de minste zieke
knollen werden gevonden op de perceelen
met uitsluitend kunstmest. Niet altoos echter,
en dit is vooral in kleine bedrijven het geval,
kan men de stalmest vervangen door kunstmest,-
dit is ook niet wenschelijk, gezien de goede
werking, welke stalmest uitoefent op de struc»
tuur van den grond. Daarom bleef men zoeken
naar een ander middel. En men ontdekte aard»
appelsoorten, welke ontvatbaar bleken voor
kringerigheid. Wij laten ze hier volgen. Een
6»tal laten we met vette letter drukkendit
beteekent, dat ze behalve voor kringerigheid
ook onvatbaar zijn voor de aardappelvratziekte.
Weinig of niet vatbaar: Energie, Kampioen,
Monopool, Paul Kruger, Succes en Thorbecke
deze zijn van den kweeker Veenhuizen Bintje
Douwe Jan, Kruisling en Lieuwe van den
kweeker De VriesCeres en Triumph van
den kweeker Veerkamp en de Industrie van
kweeker Modrow.
Aardappelvoedering aan Varkens.
In den loop der jaren is |al dikwijls het
vraagstuk aan de orde gesteld, wat het voor»
deeligst zou zijnde voedering van rauwe of
van gekookte aardappelen aan varkens. Proeven,
den laatsten tijd in Duitschland genomen,
gaven resultaten, welke zeer beslist spreken
ten gunste van gekookte of juister gestoomde
aardappelen. Men nam die proeven met zoo»
genaamde »loopers«, dieren van circa 55 K G.
Geruimen tijd te voren kregen ze hoofdzake»
lijk rauwe voederbieten, ze waren dus aan
rauw voedsel gewend. De i roefdieren werden
in vier gelijke groepen verdeeld, terwijl de
proefnemingen vijf weken duurden. Alle var»
kens ontvingen als grondrantsoen per dag 1
kilo van een mengsel, dat was samengesteld
uit gerst, vischmeel en droge gist. iDaarneven
kreeg groep I uitsluitend rauwe aardappelen,
groep II 2/3 rauwe en 1/3 gestoomde, groep
III 1/3 rauwe en 2/3 gestoomde, groep IV
uitsluitend gestoomde aardappelen. De varkens
werden dagelijks gewogen. Die weging gaf te
zieneen grootere gewichtstoename naarmate
een grooter percentage gestoomde aardappelen
werd toegediend. Ook werd van het rauwe
voeder niet zooveel opgenomen. Het verschil
in groei bij uitsluitend rauw of uitsluitend ge
stoomd voer was grootin 't eeste geval
groeiden de dieren per dag slechts 2®/* ons,
in het tweede geval ruim 6'/2 ons 1 Meerdere
