lüftSCH
ilRIEtSDIJK
voor de Zuldhollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
J
mm
Antire voluiionair
Orgaan
can!
IN HOG SIGNO VINCES
eerste blad.
nzn. - Ede (fi.)
salon
No. 40
HIIDOELHftRIIIS
er Ham
3226
ZATERDAG 22 MEI 1926
Pinksterfeest.
Monumenten.
Op tien Uitkip,,
I
HEIJDEN
1AAN
z
"ba
v>
ten uit voorraad
ALEN en
ERS
41ste JAARGANG
ftectame-Medodeelingen.
lel goedkoopste, let grootste, let meest gesorteerd
Hoeden- en Pefienmagazijn
W. BOEKHOVEN ZONEN
A He stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën ess verdere Administratie, fratieo toe te zeitden aaa de Uitgevers
'foon no. 82
EL.
VNT.
EKHOUDEN
aktijk en voor
1 Belastingzaken
1926«
fleschjes) 6 pon»
pakje door toe»
kokend water,
lond.
iriek
aat verkrijgbaar
VAN REE.
op voor Goeree
schouw» en Dui»
uideBeveland en
ossier gezocht.
AAT 40
Tramstation
DAM
10 cent
20 cent
rzeep 59 cent
af 6 cent
24 cent
>ste adres voor
illetartikelen
eriën.
ff
a
X
Z
G
sevelend,
II 1 M
EIKEN» en GE.
BELEN, LEER» en
sJITUREN, LIN»
FETTEN, THEE»
ITEN, TAFEL» en
I, KARPETTEN.
Wij vestigen uw
ude kussenstoelen
ima vaklui gestof
Vlugge bediening
lend,
.AND
)ERLANDSCHE
TE VOORZIET.
C, TIJDSCHRIF»
TEVENS SIER.
DER PERS I
Courant Een
ivoudig en prac»
tactische mappen
ort op weinig or»
ontbreken
Het is om zoo
van Columbus,
n deze practische
e Nederlandsche
icces
It'saoB»» ïi. ii.i» ali i.", wwi—ii.wr-M«gom—i—rii ta-i
En anderen spottende, zeiden
«zij zijn vol zoeten wijns«.
Hand. 2 13.
Daar is geen macht op aarde, die zoo
ver en zoo diep reikt, als de macht van
het woord.
Wie dat woord recht weet te hanteeren
heeft daarmede een instrument ontvan
gen, machtiger dan de grootste soldaten
keizer ooit had in de keurkorpsen van
zijn legerscharen.
De reden hiervan is deze, dat zich in
ons menschelijk woord iets afspiegelt
van het eeuwige Woord. En, door het
Woord des Heeren zijn immers de he-
^melen gemaakt.
Door dat Woord worden immers alle
dingen gedragen van oogenblik tot
oogenblik. Ja hemel en aarde zullen
voorbijgaan, maar dit Woord zal immers
geenszins voorbijgaan. En waar dit
Woord ook nu nog onder menschen
uitgaat, is het snijdender en scherper
dan eenig tweesnijdend scherp zwaard,
doorgaande tot de verdeeling der ziel
en des geestes.
Iets nu van de macht en mogendheid
van dat Woord, straalt ook nog af uit
het welgeoefende menschenwoord.
En zoo dat wapen van het woord wel
wordt geslepen en naar zijn aard wordt
gehanteerd, dan reikt dit machtsmiddel
van het gezorgen of gesproken woord
verder dan ooit eenig stoffelijk middel
onder menschen reiken kan.
Maar zal de macht van hel woord we
zenlijk gevoeld worden, dan hangt er
'$iies aan, of het gedragen wordt door
een hoogere dan stoffelijke, d.i. geeste
lijke macht.
En zoo bezien, dan beslist weer de
vraag of het is de Geest Gods die ons
menschenwoord inspireert en draagt,
dan wel de geest des Satans.
Toen op Pinksteren de Geest Gods
werd uitgestort in de harten der Jezus
jongeren, toen begonnen ze te spreken.
Te spreken met andere talen. Zij kon
den de woorden niet van hun lippen
terug houden. De innerlijke kracht,
waarmede zij inwendig aangegrepen
waren, drong hen, met onweerstaanbaar
geweld, tot spreken. Zij konden niet
zwijgen. Ze moesten spreken van de
groote werken Gods.
Dit is zoo waar, dat overal waar het
Pinksterwonder zich voortzet onder de
Heidenen te Saesarea (Hand. 1041) of
onder de Johannes-jongeren te Efese
(Hand. 19 6), er uitdrukkelijk vermeld
staat, dat ook zij, op wie de Heilige
Geest toen kwam, begonnen te spreken
en te profeteeren, evenals eenmaal de
honderd en twintig in Jeruzalem's op
perzaal.
De Geest is het dus, die ons welspre
kende maakt, en ons bekwaamt om het
woord te voeren voor de eere Gods en
de zaligheid der zielen.
Maar daarom nu is de macht van het
woord ook, onder zondaren, een instru
ment waarvan de Booze, die machtige
geest, zich kan bedienen, om God en
Zijn zake tegen te staan en de zielen
te verderven.
En inzonderheid is dan de hoofd
vorm, waarin hij de macht van het
menschenwoord afslijpt, het wapen van
den spot.
De dolk van den spot is het mach
tigste woordwapen, waarvan de Vorst
der duisternis zich onder menschen
bedient, om den Christus Gods tegen
te staan, en de zielen van dezen eenigen
Naam te vervreemden.
Een vreeselijk wapen, omdat er geen
schild zoo hard is, of het dringt er ten
slotte door; en zijn wonde, goed aan
gebracht, doodelijk is door zijn gif.
Dat machtig Pinksterwonder kon de
Satanas op dien eeuwig gedenkwaar-
digen dag des Pinksterfeestes niet loo
chenen.
De uitwerking daarvan op de jongeren
van Jezus was te zicht- en te hoorbaar
ook voor den natuurlijken mensch. 't
Was duidelijk waarneembaar, hoe deze
discipelen des Heeren door hoogere
dan aardsche macht aangegrepen waren
en als bezielde sprekers duizenden aan
hunne lippen deden hangen.
Doch de Vader der leugenen wist raad.
Het feit zelf kon hij niet loochenen.
Dat vurig spreken over de groote werken
Gods, kon hij niet weerleggen of on
gedaan maken.
Welnu, dan met het woordwapen van
den spot maar gepoogd, het van zijn
drang op de harten, te ontdoen.
En fluks heeft hij sommigen zijner
kinderen het in den mond gegeven,
spottende te zeggen„dezen zijn vol
zoeten wijns''. Hun bezieling is niet echt.
Hun woorden zijn niet van God inge
geven, maar (zich zelf onmiddellijk
aanwijzen wilde Satan niet) uit den
roes van den wijn.
Zoo kwam dan ook op den Pinkster
dag weer het echt-duivelsch karakter
van den onheiligen spot aan het daglicht.
Want dit is altijd de zenuw van den
spot, die tegen Gods volk gehanteerd
wordt„gij Gods gunstgenooten, gij Zijn-
lievelingen 't mocht wat, gij zijt de
onbeholpenheid, de armzaligheid, het
bedrog zelve, en in den grond niets
anders waard dan om uitgelachen te
worden".
De grondtoon van allen duivelschen
spot is altijd weerbeah, waar is nu
hun God, ze hebben er geen ze denken
zich dien maar in hun roes der verbeel
ding".
En wat is, tegenover dit vreeselijk
wapen van den spot, nu het geboden
tegenmiddel van verweer
Geen ander dan óók het wapen des
woords te hanteeren.
Maar dat wapen, bezield en gedreven
door den Geest Gods.
Petrus, op den Pinksterdag, zweeg niet
toen de spotters daar hun giftige woor
den spraken. Integendeel, met gelijk
soortige wapenen, deed hij zijn verweer.
Ook hij ging spreken. Kwam in zijn
spreken eerst recht op dreef. Niet, door
ook het wapen van den spot te hantee
ren. Maar wel, door met vastberadene
zachtmoedigheid, de giftige pijl, die de
spotters op hem afgezonden hadden,
uit de wonde te trekken. En niet alleen
de ongerijmdheid, van dien spot, maar
ook de schriftuurlijkheid van eigen staat
en toestand den tegenstanders bloot te
leggen, met groote, geestelijke kalmte.
En dat hielp, onder den zegen des
Geestes.
Duizenden, die misschien om die spot
taal gelachen of de verderfelijke kracht
er van ondergaan hadden, werden op
hun beurt „gestoken in hun hart", ver
slagen van hart op Petrus' manmoedig
getuigend woord.
Maar niet altijd is er voor Gods kinde
ren gelegenheid, noch zijn ze zóó uit
nemend gezalfd door den Geest, om
als Petrus deed, het giftige wapen van
den spot te keeren.
Ais de spotters hen rusteloos achter
volgen en steeds nieuwe, in gif gedoopte
pijlen des spots in des vijands pijlkoker
verzameld worden.
Ziet, dan kunnen Gods kinderen wel
eens „des spots der weelderigen" veel
te zat worden.
Welnu, dan is er nog een woord
wapen voor Gods kinderen weggelegd.
Dan kunnen ze de woorden huns
gebeds stellen tegenover der weelde
rigen woorden van den spot.
In het gebed toch om genade voor
zich, maar ook nog voor die verharde
spotters is hun dan het onfeilbaar
schild geboden, om ook de vurigste pij
len van den meest satanischen spot uit
te blusschen.
En gelijk door het onweder de at
mosfeer verfrischt wordt en de koorts
somtijds het lichaam kan bevrijden van
wat niet goed is, zoo kan ook de ziel
van Gods kinderen, na zulk een gebeds-
strijd met den spot der ongeestelijke
lieden, innerlijk verrijkt en gesterkt wor
den door de meerdere genade die juist
door den spot der goddeloozen, van
hun God hun ten deel viel.
Want dan gevoelen ze er iets van,
dat de Geest der heerlijkheid Gods
op hen rust.
Ten aanzien van de dingen die bij de
meesten volkomen zekerheid hebben, heerscht
er bij sommigen een wonderlijke opvatting
Tot groote soms onherstelbare schade van de
zaak die zij dienden of nog dienen.
Onlangs sprak ik b.v. iemand die 20 jaar
secretaris geweest wa» van een vereeniging en
gaandeweg een heele groote flesch inkt bad
verbruikt in notulen, brieven, verslagen Deze
man was bij zijn heengaan maar zéér moeilijk
te overtuigen, dat al die diDgen van de ver»
een'ging waren, ze waren z.i. zijn persoonlijk
eigendom
Ik weet het niet, maar uit-tie misère die
omtrent vast moet staan. Nu is het misschien
nog tijd al die gegevens te verzamelen.
De zaak der vak-beweging, van het sociale
programvan de sociale wetgeving het zijn
drie momenten die op de lijst van de onver»
vreemdbare, het volk toebehoorende d ngen
behooren.
Ik kan me voorstellen dat er menschen zijn
die zeggen Patrimonium heeft op dat gebied
zooveel gedaan en anderen hebben op dat
belangrijke terrein zijn taak met zooveel zegen
overgenomen dat ze zich zelf als vereeniging
kan ontbinden.
Het is zeker een gróóte eer, dat de program»
punten zoo zeer zijn uitgewerkt als met Patri»
monium het geval is.
Alleende vrienden, die zoo spreken,
vergeten misschien dat Patrimonium op die
gebieden werkte met een bepaalde bedoeling.
Een bedoeling die nu dringen moet tot in»
spanning van alle kracht op breeder terrein.
Het ging, het gaat, het zal moeten blijven
gaan om ons volk te bewaren voor ongeloof
en revolutie. Het verleden met zijn speciale
taak zij profetie voor de toekomst met zijn
algemeene eiscben.
Niet -altijd komt het uit, hoe groot, hoe
heilzaam, niet alleen voor de leden der vak»
organisatie de invloed is van onze vakbewe»
ging. Daar zou nu reeds een boek over ge»
schreven kunnen worden, over den strijd ook
daar op twee fronten, als 't niet op drie is.
Wij moeten als we uit de verte dien |trijd
Zaterdag maakten een aantal dames en heeren een propagandatocht door den Haag voor den
bijeenkomst van de Vereen. Volkenbond en Vrede gehouden op 18 Mei. Met auto's maakte
men een tocht door de stad en gaf pamfletten uit terwijl ook hier en daar redevoeringen
werden gehouden voor den Vredesdag.
men veel heeft als men de geschiedenis be»
schrijven wil, zou je haast afleiden dat er meer
zoo over denken Ja die nog verder schijnen
te gaan en de oude papieren weg doen, waar
het nageslacht zoo hoog prijs op stelt Het
is wel een zeldzaam voorrecht hetwelk Patri»
monium heeft, dat bij het 50«jarig feest, een
der medeoprichters nog leeftdie al was hij
geen secretaris toch wel veel bescheiden onder
zich zal hebben.
Daar moest wat aan te doen zijn. »Vereeni«
gingen tot behoud van natuurmonumenten®,
»Monumenten«zorg«, «Behoud van historische
gebouwen«, etc werken op ander gebied heel
nuttig Maar op vereenigingsgebied is dit nog
niet overal geheel in orde.
Op één* punt moeten we althans probeeren
het kwaad te voorkomen.
Patrimonium heeft zéér, zéér veel gedaan
voor het oprichten van vakvereenigingen. Er
zijn plaatsen waar het uit de notulen van de
afdeeling van Patrimonium of der vakvereeni»
gingen kan blijken, dat zoo goed als alle
plaatselijke vakorganisaties zijn gesticht door
Patrimonium. Laten we er voor waken, dat
die bescheiden niet zoek raken. Zoowel onze
landelijke en centrale als de plaatselijke ver»
eenigingen hebben vtij algemeen hun
oorsprong in de actie van «Patrimonium®
En de actie onzer christelijke vakbeweging is
van zóó gróóte beteekenis dat de historie déir
zien, niet te gauw critiseeren, want er moet
op 't eene front, soms even méér kracht wor»
den geconcentreerd dan op het andere. Tegen
het socialisme, het liberalisme en het onrecht
is de strijd soms zeer zwaar.
Dank Patrimoniumdat zij op dat gebied
pioniersarbeid deed.
Het sociale program van Patrimonium is een
tweede monument dat ik noemde. Als daar een
vereeniging een eerbiedwaardig aantal wen»
schen opstelt voor het volksleven van belang;
en men komt na 25 jaar tot de ontdekking dat
dat program bijna letterlijk moet terzijde gezet
omdatalle wenschen wet zijn geworden
dan vraag ik u wie doet het 'm na Samen»
stellers en werkers voor het program, én Re»
geering en volksvertegenwoordiging, hen past
daarvoor wel dank I
Patrimonium's invloed op de sociale wetge
ving. Het derde gedenkteeken. Is het niet
grootsch? Wat is er met grooten hartstocht
gestreden tegen allerlei sociaal kwaad, dat nu
niet meer of niet meer in die mate wordt ge»
vonden. Tal van groepen arbeiders zegenen
den arbeid van Kuyper, Talma, Aalberse, om
nu maar geen levenden te noemen, en meer»
dere wetten hebben voor het geheel van ons
arbeidende volk reeds jaren veel goeds gege»
ven. Op dit standbeeld komen de Patrimoni»
um»mannen van het vorige geslacht, zij het
dan in bas»relief en bescheiden, toch duidelijk
uit.
Maar, als we binnenkort feest gaan vieren
en we zenden ons offer naar vermogen
voor het fonds aan r iro 61.600 den Haag,
dan doen we dit in elk geval óók uit dank»
baarheid voor deze drie dingen.
En we gaan dan weer in Gods kracht, met
belijdenis van persoonlijke en vereenigings»
zonden ook in dezqfearbeid gedaan, voor.
W. HEIJNS.
t&dtv»
Voor dezen keer geeft Uitkijk het woord
aan »Uddo«
De groote massa»staking in Engeland bepaalt
onze gedachten weer onwillekeurig bij het
groote revolutie»gevaar, dat het oude Europa
nog steeds bedreigt. Daar zijn van die gebeur»
tenissen, die allerwege doen denken aan het
gerommel, dat aan de uitbarsting van een vul»
kaan voorafgaat en die soms doen vragen
«Is de ondergang van het avondland aanstaan»
de
't Heeft zijn goede zijde, dat gerommel, 't
Doet de dommelende dreumelaars eens weer
opschrikken 't leert de oppervlakkige oppor»
tunisten eens weer merken op de fundamenten
van het Staatsgebouw wellicht weerhoudt het
zelfs kleinzielige Christelijk:Historischen van
Paapsche stoutigheden.
Nietwaar? Men slaapt zoo gaarne op het
kussen der zelfgenoegzaamheid en troost zich,
dat ons flegmatieke volk tot dwaasheden niet
overslaat. En vergeetdat de Schrtft ook mei»
ding maakt van «een geest der dwaling«, die
God kan zenden en door welken de kudde
zwijnen, zich zelve vanaf de steilte in de zee
stort om te versmoren.
Het waren de flegmatieke Friezen, die in
de dagen der Fransche Revolutie zich in
razernij vergrepen aan het gebeente van »Us
40 cent per regel
VOOR DIOK Z'IN KDUS
Kipstraat 85»87 C2 Rotterdam
iT ZIE DE 5 ETALAGES
Voor Hoeden No. 85. Voor Petten No. 87
Aanbevelend, d- HES^SiGESi dï".
Heit« en van «Marykemeu®. Nog wijst de
graftombe van Menno Baron van Coehoorn
te Wyckel U aan, tot welk zot vandalisme dit
kalme volk verviel.
En zie uu in Engeland! Daar was de
kalmte; daar heerschte het gezond verstand
bij uitnemenheidJohn Bull was zakenman
zonder weerga hij kwam destijds niet eens
onder de bekoring van de Parijsche Marianne.
En nu Hij neemt vrede met een nationaal
verlies van millioenen per dag, begeesterd
al hij is door den geest van den klassenstrijd I
Ik voor mij heb altijd mij de situatie der
oude wereld ongeveer zoo gedacht: Van de
honderd menschen zijn er tien bewust revolu»
tionair en ook tien regeeringstrouw. Daar'us»
schen schommelen er tachtig van «zooals de
win i waait waait mijn jasje.«
Nu zijn er onder die tachtig zeer zeker een
heele groep, die 't liefst de bestaande orde
zouden handhaven. Daar hebt ge allereerst de
brave liberalen en die Socialisten, die, naarmate
zij meer geldbezit kregen, gaandeweg verkleurd
en verschoten zijn van bloedrood tot rose.
Dezulken wenschen de bestaande Staatsorde,
omdat de wereld hen goed naar de zin ligt,
doch hun principe wordt door den geldbuidel
bepaald en voor de handhaving der bestaande
orde van zaken, behoeft niemand op hen te
rekenen Komt het tot een u tbarsting, dan
kijken zij de kat uit den boom en zal het
voor hen beslissend zijn, wie de voorzet heeft
op het schaakbord. Winnen de regeeringsge»
trouwen, dan scharen zij, als in 1918 zich
oogenblikkelijk aan de zijde van het Gouver»
nement en loopen over van Oranjeliefde, ja
kussen bijkans de plaats, op welke het H M.
de Koningin behaagde, Haar voetzool te zetten.
Doch niet zoodra blijken de revolutiemannen
te winnen of de liefde dier harten ontbrandt
ineens voor dien rooden arbeider en H M.
de Koningin wordt op zijn best toegestaan
te vluchten bij de gratie van het volk.
Op deze groep valt dus in het minst niet
te rekenen. Zij doen als hun Vader Erasmus
zij schelden op de priesters in welgekozen be»
woordingen, zoolang dit den machthebbers
Deze Coura it vei schijnt eiken WOENSDAG en ATERDAG.
ABONNEM -NTSl'RIJS per drie maanden franco per post 75 cent bij vooruitbetaling.
BUITENLAND bij voo-uitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
SOMMELSDIJK
Telef. Interc. No. 202 - Postbus No. 2
ADVERTENTIËN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING lOcent per regel.
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing.
Groote letters en vignetten wordt:, berekend naar de plaatsruimte, die zij beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur. j
II
:i!
ml
li
