voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsehe Eilanden. Antirevolutionair Orgaan n „Een stil en gerust lenen" IN HOC SIGNO VINCES ZATERDAG 251APRIL 1925 40ste JAARGANG EERSTE BLAD. Op den Uitkijk. RECHTZAKEN Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie, franco toe te zenden aan de Uitgevers Dat is een heerlijke zegen 't Is iets, waar we om bidden. En de Heilige Schrift leert ons, dat wij bepaaldelijk zullen vragen, of de Heere ons dat schenken wil do^r mid del der Overheid, die Hij daartoe over het volk heeft gesteld. Wij spreken nog gaarne van „Over heid" Wij, antirevolutionairen en wie verder behooren tot een der christelijke par tijen in het vaderland. Het is wéér, ook Links spreekt men veel meer dan voorheen van de „Overheid", zelfs hebben we 't weieens, verdwaald of niet, uit socialistische pen zien vloeien, maar het woord is dan van zijn oorspronkelijke kracht beroofd. Lodewijk XIV zeidel'Etat c'est moi „De Staat, dat ben ik". En evenzoo wordt gedacht, als men Links van Overheid spreektDie Over heid, dat zijn wijHet volk dushet volk in zijn meerderheid. Wij denken zoo niet. Wij durven belijden, dat die „Over heid" over ons is gesteld. En dat door den Heere onzen God, opdat wij haar zouden gehoorzamen. En al is het dan ook, dat de Heere menschen gebruikt als middelen, om de Overheid te bren gen op haar plaats. Dan hebben die mènschen instru- mentenwerk verricht, maar God heeft de Overheid over ons ge_teld. Die Overheid moeten wij gehoorza men. En in dien weg mogen we verwach ten, dat we onder haar bewind „een stil en gerust leven" hebben mogen. „Een stil en gerust leven". Allereerst wordt daarbij zeker ge dacht aan dieven, boeven, rabauwen, geweldenaars e.d.gdie ons eiken dag zouden in spanning houden aangaande ons leven, ons goed en ons „bloed". Dan denkt men aan den „naaste". Die een beste buur kan zijn Maar die 't ons ook zóó lastig ma ken kan, dat alle stilte en rust uit ons leven verdwijnt en we ten einde raad tot de Overheid gaanHelp ons tegen den verdrukker In onzen tijd van booze revolutie, is er echter nog een derde wijze, waarop ons „stil en gerust leven" kan worden belaagd. Die revolutie-mannen praten over „vrijheid". Maar „vrijheid" gunnen doen ze niet. Weewie met hen niet meeloopt Als zij staken, zal iéder staken. Ook al heeft hij absoluut niets met het conflict te maken, als de staker in 't veen het verkiest, zal ook de bakker van het brood zijn oven dooven wat ze met elkaai dan eten moeten, daarover bekommert het geweld zich niet. Als zij een loonprijs vaststellen, zal geen andere organisatie meer iets te zeggen hebben, als zij op 't werk het pa rool uitgeven zoo doen we Wee wie dan anders doet Dit is ondraaglijke tyrannie. Men zal zeggenHet komt weinig voor: het is een uitzondering. Ja, zekerMaar hoe komt dat Wie dergelijke tyrannie-plannen zou willen uitvoeren, wéét van te voren, dat hij tegen onze Overheid als tegen een muur aanloopen zal. En tóch wordt het nog geprobeerd. Hadden die elementen in 1903 wat meer vrijheid van beweging gehad, 't zou zelfs heel in 't gróót zijn beproefd, een algemeene werkstaking, 't zij vrij willig, 't zij gedwongen was het doel. Maar de Overheid stond pèl. Het gevaar echter dreigt steeds. Zelfs kan de meest welgezinde Over heid niet eens altijd de volle vrijheid handhaven. Bij „wilde" stakingen, in bedrijven waarin de revolutionairen de overhand hebben, durven de christe- lijken niet doorwerken, omdat ze wel weten dat hun leven er mee gemoeid zou zijn. Maar de Overheid weet dan toch het kwaad nog binnen de grenzen van het bedrijf te houden. Stel 't u echter eens anders voor. Een Overheid, die zich slap houdt. Die vooral niet „optreden" wil. Wee dan de christelijke minderheid in zoo'n streek, waar de revolutie- koorts heerschtDe jongste gebeurte nissen in Friesland en Drenthe gaven er dan een klein voorproefje van, hoe alle „vrijheid ophoudthoe men van lijf en goed niet zeker ishoe de roodejjhaan kraaien zal en 't ergste te wachten is. Onze vaderen badenVerlos ons van de Noormannen, Heer! maar dèn zou men vuriglijk bidden „Verlos ons, Heervan de mannen der Revolutie en geef ons een Overheid, onder welke wij waarlijk „een stil en gerust" leven heoben." Dit mag men wel goed bedenken. Nu 't weer op de Stembus aangaat. Neen, ik beweer allerminst dat een bewind van Links héült met die revo lutionairen. Maar het groote gevaar is, dat het er uiteraard zoo zwak tegen staat. Denk de dingen zelf maar na. Hoe men 't ook draait, in een be wind van Links, zal de S. D. A. P. een overwegende positie hebben, zij geeft den toon aan en wordt overal op aangekeken. De S. D. A. P. heeft haar menschen. Als die haar ontvallen is zij weg en blijft er een krakend geraamte over. En die „menschen" denken voor ne gen tienden revolutionair. En als dan in een streek eenig conflict uitbreekt, dan zullen die „menschen" eischen Géén soldaten, géén militaire politie, vanzèlf weer laten bedaren En als men dan heeft socialistische auto riteiten en een socialistisch opperbe wind, dan is een krachtig gezag uit gesloten Nederlandsche Noski's zijn er niet veel En het rustige, inzonderheid het christelijke volksdeel doorleeft een han gen tijd. Men bedenke het, eer het te laat is. Reclame-Mededeelingen. Overwerkte zenuwen Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 cent bij vooruitbetaling. BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8.50 per jaar. AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. UITGEVERS W. BOEKHOVEN ZONEN SOMMELSDIJK Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2 ADVERTENTIËN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING lOcent per regel. DIENST AANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte, die zij beslaan. Advertentiën worden Ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur. Nadruk verboden, En nu over de »01ympiade«. Zooals de zaak is komen te staan, na het «Antwoord®, dat de Regeering gegeven heeft op het «Voorloopig Verslag« en waarvoor al blijft onze slotsom dezelfde, wij haar toch dankbaar zijn, wijl zij daarin zoo beslist wijkt en bukt voor de bezwaren inzake den Dag des Heeren en er uit blijkt, dat ze ons door haar veto voor een reuzen.gokkerij heeft be» hoed. Jammer, dat ze niet verder ging. En zich geheel terugtrok. Doch daarover thans niet meer wat er tegen de Regeering gezegd moet worden, zullen vertrouwen we onze mannen in de Tweede Kamer straks wel weten wij voor ons zetten thans de zaak zóó op, dat we wenschen na te gaan, waarom naar onze meening het ook thans nog op den weg der Volksvertegenwoor» diging ligt, om deze zaak te stuiten en af te stemmen. Zie in deze materie komt al heel duidelijk de tweeërlei taak en roeping aan den dag van Overheid en Volksvertegenwoordiging. het volk. Dan vooral moet de kamer oppassen. Niet uit wantrouwen, weineen I maar omdat het zelfs tegenover een Regeering die haar volle vertrouwen heeft, in elk opzicht is en blijft haar roeping en plicht. Voor wie in de Kamer hóóger roeping kent, is dit de taak, door God zelf hun als leden der Kamer opgelegd. En dan kunnen zij soms tegenover de Regee» ring komen te staan. Beide volkomen te goeder trouw. Maar deze twee Regeering en Kamer bezien, als 't goed is éénzelfde zaak van verschillende kant Zij moeten niet samen overheidje willen spelen, dit deugt niet, dat is revolutionair, maar de Regeering beziet een zaak van haar zijde, als Overheid, en kan daarbij mis zien en de Kamer behoort een zaak te bekijken van de zijde des volks en kan daarbij soms den goeden kijk hebben. En op grond van deze verschillende taak, blijven we, ook al is de Zondagskwestie geluk» kig uitgeschakeld er, niet slechts bij «Rechts® of bij onze prot. chr. Kamerleden, maar bij de Kamer krachtig op aandringen, dat zij het 01ympiade»millioen straks voorgoed schrappen zal. fi»- i»J Wij hebben het «Antwoord® der Regeering Dezer dagen werd te Amsterdam in het R A I. gebouw de 6e Beurs van de Da» meskroniek geopend. Foto van de bloe» mententoonstelling die ter gelegenheid van de beurs wordt gehouden en die een oppervlakte van 4000 vierk. Meter beslaat. Dat ziet men zoo alle dagen niet. Vooral niet in ónzen tijd. 't Wórdt wat beter, maar 't hééft er vaak op geleken, alsof eigenlijk de Tw. Kamer zoo» wat regeerinkje speelde 41 maar aandrong op uitzetting der uitgaven dit moest gedaan en dat en die post moest verhoogd, en deze uitge» breid, Vlak tegen haar roeping in 1 De Staten«Generaal toch zijn in de eerste plaats geroepen om te waken voor de rechten en belangen des volks en dat niet het minst in financieelen zin. De Kamer houdt de koorden der beurs. Zoo Sehoort het tenminste te zijn. Al wérd het, helaasvaak anders. Al is het vaak zoo geweest, dat de Regeering zeggen moestDenk er om 1 het géat zoo niet het kén zoo nietdit of dat drijft de uitgaven al te zeer op wij als Regeering kunnen er ons niet bij neerleggen het is voor ons onaan» nemelijk. Op die manier moest soms de zucht der Kamer beteugeld worden, om voor Sinterklaas te spelen en over allerlei groepen financieelé weldaden uit te storten, vooral allerlei belan» gen geldelijke voordeelen te bedingen, het aan de Regeering overlatende hoe ze voor al die wisseltjes op de schatkist het geld vinden zou. Maar zoo is de roeping der Kamer niet. Zij mag natuurlijk niet de Overheid, door de noodige gelden te weigeren, het regeeren onmogelijk maken, dat spreekt. Tal van uitgaven moet zij toestaan. Omdat ze op de Wet zijn gegrond. Of omdat de Overheid anders niet regeeren kan. In al zulke gevallen is de toestemming der Kamer eigenlijk maar een formaliteitzij moet de Regeering in staat stellen Overheid te zijn en te blijven en mag geen gelden weige» ren, die zij daartoe noodig heeft. Sinds over» ouden tijd hebben wij antirevolutionairen dan ook reeds in ons Program staan, dat wij geen Begrooting afstemmen om redenen buiten de Begrooting gelegen. Maar nu komen ook vele andere zaken. Nieuwigheden, die de Regeering voorstelt. En gedurig weer vraagt zij óók gelden aan, die zij niet noodig heeft voor de richtige uit» voering der Regeeringstaak, maar welker be» steding en bestemming zij nuttig acht voor met aandacht gelezen. Wij hebben vooral gezocht naar stevige stut» ten onder de meening, dat het millioen gehéél of verreweg het grootste deel wel een «voor» schot« zal blijken te zijn, dat dus straks weer terugkeert in de schatkist, waaruit het genomen is. En wij kunnen die hoop niet deelen. Zeker dat is ons subjectief gevoel. Maar dat toch door tienduizenden wordt gedeeld en waar tegenover alleen objectieve gegevens baten zouden...-, die in het »Ant woord worden gemist. Integendeel. De voorstanders en vrienden der »Ólympiade« zullen wel gevoeld hebben dat hun zaak wankel stond. Men had dus mo» gen verwachten, dat zij juist in deze weken eens extra voor deD dag gekomen waren, niet met ingezonden stukken e. d. g., maar met alvast te laten zien en het luide in de bla= den te verkondigen, wat aan hun kant het particulier initiatief al niet vermag Wij hebben er weinig van gemerkt. En onze vrecze blijft zeer groot, als dat »miIlioen« er eenmaal ligt, wel 1 dan zal er, zij 't dan onwillekeurig eenvoudig met dat millioen als een vaste post, die er dan alvast ligt, gerékend worden. En al willen de heeren van de Olympiade 't misschien wel anders, de gevers, van wie zij 't hebben moeten, zullen misschien nog wél, misschién 1 de Olympiade willen helpen mogelijk maken, maar dénken er in óns vaderland van Jantje Secuur en Piet op den Penning, niet aan om te zorgen dat de Regee= ring dat millioen terugkrijgen zal. Men hoopt op meevallers. De entreegelden kunnen 't goed maken en boven de Begrooting uitgaan. Nu jal liat dat eens enkele tienduizenden bedragen, 't is altijd zóó geweest, dat de tegenvallers en «onvoorziene uitgaven® nog véél grooter zijn, dus reken dAAr in geen geval op. Hoe we 't ook wenden of keeren, we kun» nen 't niet anders zien, of dat «millioen® is en blijft uitgegeven geld, dat door 't volk moet worden opgebracht en met het oog déérop vragen we met aandrang de Kamer»Doe ons volk thans dit niet aan Men zal merken, dat we ons vooral op financieel terrein bewegen. Dat doen we opzettelijk. De vragen blijven ook van kracht, of het op den weg der Overheid ligt, om al ware het zelfs door een voorschot, een zaak als deze te bevorderen in plaats van haar aan de maatschapnij, aan het volk over te laten, dat dan zelf weten moet, of het er de moeite en de penningen voor over heeft, alsook of de propaganda en reclame voor Nederland, die de Regeering verwacht, wel de meest be» geerlijke zal zijn, alsmede of de sport in eenigszins belangrijke mate de weerkracht der natie verhoogt, èn tenslotte of het te ver» wachten vreemdelingenbezoek zal zijn van zoodanig gehalte, dat ons land er mee kan worden gelukgewenscht, En die vragen hebben óók haar beteekenis -. 40 cent per regel. hebben in de eerste plaats een kalmeerend en versterkend middel noodig. Mijnhardt's Zenuwtabletten geven kalmte en nemen onrust, gejaagdheid èn overspanning weg. Koker 75 ct. Bij apoth. en drogisten. MOND. ADVIES BI.» Alle zaken behandelt het Bureau voor Rechtskundige Hulp Haagscheveer 5 (bij Hofplein) Telefoon 11862 Rotterdam Alle Belastingzaken door oud ambtenaar aan ons bureau verbonden. Kantoor van 8—10 uur. Geen Bijkantoren Maar we beperken ons thans tot de finan» cieele vraag. En dan begrijpt ieder wel, dat we uitscha» kelen de gedachte, wat dit »millioen« voor invloed aan de stembus hebben kan, er wordt al genoeg stembusmuziek geblazen.^ Maar het volk is een organisme. En heeft als zoodanig zwakke plekken, die men wat moet ontzien. Een bovenhuis kan een uitnemende woning zijn, doch men huurt het niet voor iemand die aan hartzwakte lijdt. Men kan een veer ook te sterk spannen. In gewone, normale omstandigheden van vooruitgang en bloei, zou er, zeker I over het halve millioen voor Buitenl. Zaken, de be» kende ambts«woning»kwestie, ook wel wat ge» sputterd zijn, maar men had redenen gehad, om dóór te zetten, men hééft nu eenmaal in 't oog der natiën een zekeren stand, dien men ophouden móét. Maar nü ging dat eenvoudig niet. Dat zag de Tweede Kamer juist in. Nü, in dézen tijd, in déze omstandigheden stand wijkt als voor niet weinigen de honger nabij is. En nu willen we niet overdrijven. Maar laat ons toch ook de dingen zien en zeggen, gelijk ze zijn. Dan zijn daar vooreerst tienduizenden, die ernstig in hun inkomen, salaris, wachtgeld, pensioen enz. getroffen zijn. Afgezien van de revolutionaire elementen, mogen we getuigen, dat meer en meer, al blijven er grieven en bezwaren, toch ook de gedachte in deze krin» gen veld wint, dat het zóó en dan met een gaaf geldstelsel toch beter is, dan gelijk het b.v. in Frankrijk gaat. Zelfs zijn de menschen uit deze kringen niet eens tegen alle vermeerdering van uit» gaven, b.v. stellig niet wanneer ze zouden worden gedaan om wie er nog érger aan toe zijn, wat op te heffen. Maar dat millioen voor spel en wedstrijd, dat kunnen ze niet verduwen, en eerlijk gezegd, wij die met hen voelen ook niet. Is het dan zóó erg met 's Lands financiën, en dat /is het 1 dan ook eerst het nóódige en komen we thans aan het nuttige en aan» gename niet toe. Zóó voelt het een groot deel van ons volk en daar móét men .ekeningmee houden. Daar komt nog bij, wat we vooral hier in 't Noorden sterk merken. Het staat voor onzen blik zoo, dat het allernoodigste is, om eiken stuiver, eiken guldenelk »millioen«vrij te houden voor «werkverruiming® aan allen kant. Dat wordt almee het vraagstuk, dat misschien bij de verkiezingen weinig genoemd zal worden, doch dat daarna vanzelf wel komen zal op de eerste plaats. 't Is hier geen seizoen»werkeloosheid meer, er is volk te veel en werkgelegenheid te wei» nig; een hoogst ernstige omstandigheid, die ons gansche volk raakt en waar men 'n gulden niet meer dan één keer uitgeven kan, daar kan men dit een millioen evenmin. En nü dat millioen in de waagschaal brengen voor wat dan toch blijft Spel en Vermaak die bete is een groot deel des volks te zwaar. Worde ze ons dan ook gespaard. De Kamer staat volkomen vrij, tegenover Binnen» en Buitenlandzij zegge kalm en beslist: Neen! UITKIJK.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1925 | | pagina 1