:rf
j
o to
TELEF. 4619
II
derde blad
>5-
.45
1.45
II
Zaterdag 18
April 1925.
No. 3112.
Buitenland.
Rechtzaken.
FEUILLETON
Jen
tilt
175
ren stand
Ingezonden Stukken
De jonge Weduwe
m
DEN HAAO
MLEisiMiT n-n
TELEF. 13435
AGAZ1J»
UBELEN
SOOK»
EN IN
5 LIN.
STOE*
KNZ. m
RTEN
LEN
tORGTU
PRIJZEN
ÖfHö&SIGNÖWSBS
Herriot de Fransche eerste minister is dan
toch gevallen en heeft met heel het kabinet
ziin onslag gevraagd en gekregen van den
president der Republiek Doumergue.
Dit is wel spijtig want met dezen minister
kon de Engelsche Regeering onder Chamber,
lain wel opschieten, 't Was hem nimmer te
doen zooals Poincaré zijn voorganger om de
Duitschers te knechten, maar om Duitschland
op beenen te brengen, om de Duitschers weer
krachtig te maken ten einde wat van hen te
maken, zoodat men ook wat van hen zou
kunnen eischen en verwachten. Indien men
van den kranke niet anders eischt dan wat
boven zijn macht gaat, zoo gaat hij ten onder,
en indien men dan nog doet wat deEgypte»
naars van de Israëlieten deden, eischen boven,
zijn kracht is er geen verwachting voor de
toekomst.
Dit heeft Herriot niet gedaan en de Engel,
sche minister ook niet, zei zeidenlaat hem
los opdat hij werken kan.
Daar de finantiën der Republiek en ont.
reedelijke toestand zijn was de minister van
finant. Clementel voornemens om een deel
van de kapitalen der Franschen te nemen,
't Ging daar als overal indien komt met een
hooge rente is men geheel welkom, maar komt
men om kapitaal, dan wordt men de deur
opengesteld uitgezet. Welnu hij is gedwongen
zijn biezen te pakken, en Clementel is afge.
treden. De nieuwe minister kon al evenmin
genade vinden in de oogen van den Senaal
omdat het finantieel toen beleid ten slotte
Herriot onmogelijk had gemaakten toen een
motie van vertrouwen met 156 tegen 132 stem.
men was verworpen, kon Herriot niet anders
daarin zien dan dat hij aftreden moest, gelijk
hij en. 't geheel kabinet dan ook deed.
Wie zal hem opvolgen Painleve en Briand
zijn bij den President ontboden Briand kreeg
de opdracht, doch bedankte alras voor die
opdracht meenende dat hij 't niet bolwerken
zou. Painleve is echter verzocht door den
president der Republiek om Briand te trach»
ten te bewegen, de samenstelling eenerregee.
riDg nog eens te beproeven. Briand was al
eerder minister, doch verloor de genade der
Regeering toen hij bij een volkenbondsver.
gadering zich eensgeestig kind met de Engel,
schen zich toonde, ten gunste der Duitschers,
dat Poincaré hem deed vallen, en hij zelf in
zijn plaats kwam waarvan wij nog alles ons
heugen. Daarom wie in een sterk Duitschland
keus zich voor Europa zou met een kabinet.
Briand wel ingenomen zijn.
Gelijk wellicht bekend heeft de Engelsche
minister van koloniën een reis gemaakt naar
Jeruzalem om daar tegenwoordig te zijn bij
de opening eener Joodsche universiteit. Enge.
land is immers bij 't vredesverdrag van Ver.
suilles aangewezen om manditaris over t
Joodsche land te zijn. Nu moet men weten
dat in dat Joodsche land, Palestina 't meest
Arabieren wonen. Palestina zit dus zoo wat
onder den manditaris Engeland en moet zoo
wat naar Engelsche pijpen dansen, en dan
onder Arabieren en dergelijke te verschijnen
was een waagstuk. Balfour was voor een 14
dagen zoo voorzichtig dat hij in een gepont.
serde auto zijn intocht, in Jeruzalem deed.
Alles liep goed. Maar toen hij in de binnen,
landen verscheen toen werd het anders, en
toen hij in Damascus kwam werd 't nog eens
anders, want de Arabieren werden woelig,
revolutionair, 't Hotel waarin hij logeerde
werd bepaald onveilig, en ten laatste was men
genoodzaakt maar regelen te nemen om hem
te beschermen.
Men gooide uit vliegtuigen rookballen naar
omlaag en om de gedachten af te leiden, want
deze ballen gaven zooveel rook dat 't mogelijk
was dat minister Balfour met een auto door
dien rook ontsnappen kon. Hij vluchtte naar
den Beijrouth zeekant op een schip dat hem
ijlings naar Alexandrie in Egypte bracht, van.
waar hij zijn vlucht door de Middellandsche
zal voortzet naar Engeland. Dat reisje naar
Jeruzalem zal den minister lang heugen. Bal.
four zegt nu dat hij 't opstandige niet ge.
weten heeft, doch daarintegen bericht men
dat hij van dag tot dag van zijn groot gevaar
waarin hij was ingelicht is.
Heel spoedig zal nu de groote verkiezing
van Duitsche Republiekeinsche president plaats
hebben.
't Zal hoofdzakelijk gaan Franschen Marx
de vroegere Rijkskanselier en de welbekende
leger aanvoeder van Hindenburg. Hindenburg
werd candidant gesteld door de nationaluten
er nog~geen vermogen en geen krachtige rug.
steun aanwezig is«.
In de volgende regelen heet het dan, dat
de agent, die binnenkort zich zal komen pre»
senteeren, hoopt niet zonder meer te worden
afgewezen.
«Uwe echtgenoote en uwe kinderen zullen
u eens dankbaar zijn«, luidt het slot van den
brief.
Uit het schrijven blijkt, naar het blad ver.
der meedeelt, dat de maatschappij uitstekend
op de hoogte is van de omstandigheden, waar.
in de verloofde zich bevindt, dat zij zijn ver.
mogen, zijn beroep, zijn ouderdom kent.
Het is geen cliché, maar een individueel
schrijven, waaraan een onderzoek door een
rechercheurs.achtigen verzekerings.agent voor.
afgegaan moet zijn.
Deze bekwaamheden doen den betrokkene
alle eer aan. Maar, het moet een bruidegom
toch eigenaardig aandoen, kort na zijn ver.
loving zich zoo plastisch een schrikbeeld te
zien voorgetooverd, vindt het blad.
Een bruidspaar is altijd een uitstekend ob.
ject voor handelspropaganda. Het krijgt aan.
biedingen in meubels, linnengoed, portretten,
woninginrichtingen, costuums en lampen.
Fotografische ateliers roeren zich bij massa's,
uitstoomings.inrichtingen willen zich reeds op
De scheepsramp in de
Wielingen.
In den nacht van Woens»
dag op Donderdag (der
vorige week) is het stoom,
schip »De Jonge Cathari.
na« door de Engelsche
boot «Clan»Monroe« aan.
gevaren en gezonken. Bij
deze scheepsramp verdron.
ken 6 leden der bemanning
van »De Jonge Catharina«.
Een foto van de plaats des
onheils. Van «De Jonge
Catharina« steken alleen
nop pijpen en masten bo.
ven het water uit.
en de Koningsgezinden zien in hun verbeel*
ding reeds Keizer Wilhelm een intocht doen
in Berlijn. Maar voor dien moet er nog veel
water door de Rijn loopen. Dan zullen wij
wel te oud wezen om deze te zien, en de ex.
keizer te oud om die intocht te doen. Maar
wie zal 't nu eens juist zeggen.
Ook de Belgische regeering is afgetreden.
Nu 't toch zoo is moge men de rust van den
premier Hymans wel gunnen vanwege zijn
reuzen arbied in de laatste jaren, van 't ver.
drag van Versailles tot nu toe af. Voor een
paar weken was hij nog in den Haag om met
onzen minister van Karnebeek het nieuwe
verdrag dat zooveel verwarring heeft gebracht
ten aanzien aan de Schelde en de Wielingen
te teeken, waar zooveel beteren toestand is
geschapen tusschen Nederland en België.
De verloofde in doodsangst.
In het »Berl. Tagebl.« treffen wij een in»
teressante ontboezeming aan over de weinig
teergevoelige manier, warop sommige levens»
verzekeringmaatschappijen cliënten zoeken te
winnen.
«Tot nu toe«, schrijft het blad, «was het
zoo gesteld, dat wie ging trouwen, niet dade»
lijk aan sterven dacht. Maar thans is het zoo,
dat een bruidegom, of hij wil of niet, aan
sterven moet denken. Want, waartoe zijn er
anders levensverzekeringen
Een pas verloofde lezer van ons blad deelt
ons mede, hoe veel levensverzekerings.maat.
schappijen er op uit zijn, de aandacht van
een bruidegom op den dood te vestigen.
Hij zendt ons het volgende stichtende schrij»
ven eener verzekeringsmaatschappij, wier of.
ferte hem enkele dagen na zijn wereldkundig
gemaakte verloving gewerd
«Naar wij vernemen, heeft u zich verloofd
en is u voornemens, binnenkort te huwen.
Wij veroorloven ons, u op de eerste plaats
onze gelukwenschen te zenden, waaraan wij
de volgende beschouwingen vastknoopen
De strenge en eerste plicht van een ieder,
die een huisgezin gaat stichten, is, dat ook
te beveiligen voor het geval, dat plotseling
en onvoorzien de dood een einde aan zijn
arbeid stelt.
Kent u de mortaliteitstabellen Weet u, dat
van honderd gezonde dertigjarige menschen
slechts veertig het zestigste levensjaar bereiken
Tot welke van beide groepen behoort u
U kunt deze vraag niet beantwoorden.
Nooit is de bescherming door een levens,
verzekering zoo noodig als juist thans, nu
uw tapijten werpen, vóór deze er zijn.
Wanneer echter levensverzekeringen op den
doodsangst van den bruidegom speculeeren,
dan hoeft men nog maar een stap verder te
gaan en de doodkistenmaker en de begrafenis»
ondernemer komen hen hun zaakjes aan»
prijzen.
Praat en.
daad.
't Komt nu lös in Frankrijk
Men heeft er meelijden mee.
't Is toch ook geen kwaad volk en het heeft
mooie eigenschappen, maar 't ongeluk is zoo
vaak geweest, dat het zich vergaapte en liet
bedotten door de fraaie leuze.
De praat nam voor de daad.
De lezer oordeele zelf. eöïSSi!
We zullen niet afgaan op onzekere'gegevens,
Men weet, hoe dat liep.
Maar, wij tenminste, wisten niet, wat Herriot
er bij voegde«Na den oorlog is die schul.
denlast door ons nög weer met 165 milliard
verméérderd 1«
Zegge en schrijve: 165,000,000,000 n
Eindelijk kwam Herriot aan 't bewinj.
Nü zou 't dan uit zijn.
Zouden maatregelen worden genomen.
Zou men 'n sluitende begrooting maken
Herriot moest erkennen «Wij 't Kabinet
en de Bank van Frankrijkhebben onbe»
hoorlijke dingen gedaan Wij hébben
reeds voor een aanmerkelijk bedrag bankbil»
jetten laten drukken boven 't geen geoorloofd
was
Toen liep hij vol schaamte heen
Beide handen voor 't gelaat?
Neen, hij zette zijn stem luide uit:
«Maar wij hebben het uit vaderlandsliefde
gedaan I«
«Bravojuichte de meederheid der Kamer
»Dat is, nietwaar 'n kérel k
In Frankrijk hebben ze andere mannen, dan
hier die krenterige Colijn.
Thans viel hij.
Maar de Senaat, die hem heenzond, heeft
door Poincaré te volgen, mêe een groot aan»
deel in die 165 milliard!
DE R 33 LOSGEBROKEN.
Naar de Hollandsche kust.
Reuter seint aan de »Msb.« uit Norwich
d.d. heden
Het bestuurbare luchtschip »R 33« is he«
denmorgen tijdens een storm van zijn aanleg»
masten te Pulham losgeslagen.
Er bevonden zich zes man aan boord.
Het luchtschip dreef af in de richting van
Londen.
Een Reutertelegram uit Londen meldt nog
Volgens de laatste berichten, zweeft de
»R 33« in Oostelijke richting, mogelijk naar
de Nederlandsche kust.
Een V. D. telegram uit Londen meldt nog
de volgende bijzonderheden
Het luchtschip »R 33«, dat vast zat aan
den meerpaal te Pulham, zou Woensdag een
belangrijken proeftocht ondernemen, doch in
verband met het slechte weer was deze tocht
uitgesteld.
In den loop van den dag ging de beman»
ning aan boord en den geheelen nacht stond
zij op haar post. Woensdagmiddag woedde
de storm met een snelheid van 50 K.M. per
uur. Hij raasde den geheelen nacht door,
doch het luchtschip hield zich goed.
Donderdagmorgen echter is de »R 33«, ge»
lijk gemeld, losgeslagen.
Scheepsbrand.
Woensdagmorgen is op het passagiersschip
«Montlaurier* van de Canadian.Pacifiolijn
brand uitgebroken.
Het schip was juist in het droogdok te
Birkenhead hersteld, nadat het tijdens zijn
jongste reis averij had opgeloopen en gestrand
was.
De brandweer had bij de blusschingswerk.
zaamheden met groote moeilijkheden te kam»
pen, daar er een dichte rook was en er een
De Duitsche sleepboot
»Loewer« die het reddings.
werk verrichtte bij deze
ramp en waarvan de be»
manning zich buitenge,
woon tactvol en hulpvaar.
dig gedroeg. De man met
f is de kapitein Johan
Albers, aan wien het on»
getwijfeld is te danken,
dat twee slachtoffers door
kunstmatige ademhaling
nog in het leven werden
behouden.
maar eenvoudig cijfers en feiten laten hooren,
door Herriotden ministerspresident, in de
zitting van 1.1. Donderdag zelf naar voren
gebracht.
«De Oorlog kostte ons«, zeide hij »145
milliard francs«.
Men zou zeggen't Kan schikken.
Dan nüde uiterste zuinigheid.
In elk geval direct maatregelen nemen.
De regeering na 1918, öf Poincaré zelf öf
onder den invloed van Poincaré, vond daar
geen reden voor. De »boches« zouden alles
betalenDie waren er goed voorStuur de
rekeningen maar op I
krachtige wind stond.
Na vele uren van zwaren arbeid gelukte
het eerst in den middag het vuur onder de
knie te krijgen.
Het geheele voorschip is verwoest.
Faillissementen.
(Opgegeven door van der Graaf Co.,
afd. handelsinformaties).
Uitgesproken:
Rotterdam, 15 April. A. van de Ree, koop.
man en winkelier, Voorstraat 114, Stellendam.
R.»c.mr. D. M. Parécur.mr. A. Zaayer,
Dirksland.
De Copie van Ingezonden Stukken die niet gm
plaatst zijn wordt niet teruggegeven. Bul&cj
verantwoordelijkheid van Redactie en Uit)
M. de Redacteur,
Mag ik U vriendelijk om een klein plaatsje
verzoeken voor een zaak van groot belang?
Bij voorbaat dank. Het is een woord
Aan Ouders op Flakkee.
Reeds lang geleden had ik het plan om met
een enkel woord aan ouders een verzoek te
doen, maar telkens werd dit met de gedachte
«misschien zal het beteren« van de baan ge»
schoven.
Nu het echter blijkt dat het niet verbetert
maar eer verergert, meen ik niet langer te
moeten wachten.
Wat toch is het geval
Sedert vele jaren rijd ik met een auto en
heb ik vroeger jaren toegejuicht, dat men, om
ongelukken te voorkomen, in de gemeenten
een maximum.snelheid in de politieverorde»
ning opnam. Maar waar dit vroeger gunstig
werkte, toen ieder kind bang u>as voor zoo'n
ding, is het thans juist andersom.
- Als men zich nu houdt aan de politiever»
ordening om in deze gemeente 15, in een
andere 13, ja zelfs, zooals in Oude Tonge 10
kilometer te rijden, is de lieve jeugd zoo
vriendelijk met je meê te loopen, achter aan
te hangen of op de spatschermen hangende
tegelijk met het een of andere scherpe voor.
werp je carouserie danig toe te takelen, ja
zelfs op enkele plaatsen wordt je opgewacht
om onthaald te worden met handen vol groote
stukken keibeslag, waardoor de ruiten het ont.
gelden moeten of de lak overal afspringt.
Nog eens maximum.snelheid, van 10 tot 15
kilometer was vroeger goed, doch tegen»
woordig zal die bepaling met minder
dan 20 kilometer, te een of andere tijd de
oorzaak zijn dat er juist ongelukken gebeuren.
Wanneer van die kleine smeerpoesjes aan
de spatschermen hangen en ze komen te vallen
gaat het onverbiddellijk over hun corpus en
in negen van de tien gevallen heeft de
chauffeur het gedaan.
Waarom geen 20 kilometer, zooals dit in
Middelharnis b.v. en in de meeste plaatsen
van ons vaderland
Bij de tegenwoordige constructie der rem»
men staat men met 20 kilometer gang op 2
meter stil, en die geen goede remmen heeft
mag niet op den publieken weg rijden.
En nu zou ik alle ouders op Flakkee een
verzoek willen doen in het belang van hun
kroost, namelijk: prent ze in, bindt het op
hun hart nu en dan en telkens weer: loopt
nooit achter of naast een auto en werpt niet
met steenen.
Ook Heeren onderwijzers zouden hier veel
aan mede kunnen werken.
Deze week had ik het nog met een kleuter
van 5 a 6 jaar ('t is vacantie) die met een
steen ons stond op te wachten en gooide dat
de lak er afsprong. Gelukkig heel laag, want
hij miste de kracht om hoog te gooien.
Het schijnt een manie te worden, net zoo
lang, tot er een dood gereden wordt en heusch,
de chauffeur staat daar machteloos tegenover.
Hij moet vooruit kijken, maar kan niet zien
welken kleinen kriekel naast zijn wagen loopt
of er aanhangt.
Nog eens dus Ouders (en Heeren onder,
wijzers) helpt mede in het belang van het leven
van Uw kind om dit kwaad uit te roeien,
door hen er op te wijzen, wat zeg ik, neen
het te verbieden op straffe, om nimmer achter
of op zij van een auto te hangen of met
steenen te werpen.
En nu heb ge, lezer, zeker reeds naar de
onderteekening van deze regels gekeken, maar
wie ik ben doet niets aan de zaak af, wat ik
hierboven schreef is werkelijkheid, dat door
iederen automobilist zal bevestigd worden, en
dan vrage men niet wie het zegt maar wat
men zegt of schrijft.
Wanneer weldenkende ouders mede willen
werken om deze gevaarlijke baldadigheid te
doen ophouden zal schrijver dezes dankbaar
beloond zijn.
U, M. de Red. bij voorbaat nogmaals dank»
zeggende voor de plaatsing.
Hoogachtend,
UEdnr.
No. 5771
Kon. Ned. Automobiel Club
Flakkee.
24)
Ds. Donkerman zit rustig op zijn »studeer«.
'n Prachtkamer voor geestelijken arbeid 1
Ze ligt één hoog, achter, waar men van 't
huisbedrijf in kamer en keuken weinig merkt
ze heeft weinig zon maar toch veel lichtze
ziet uit op den tuin, vol bloemen en vruchten
de ramen kunnen op, zonder dat de geluiden
van buiten hinderlijk naar binnen dreunen,
men zit er niet benauwend eenzaam en toch
in stille, kalme afzondering.
Maandenlang reeds vlot het werk best.
Sinds de studielust weer vaardig over hem
geworden is, heeft ds Donkerman zich gegéven
aan zijn werk en hij wéét, dat hij straks een
proefschrift inleveren zal, dat er wezen mag.
't Zijn al boeken en geschriften om hem heen.
Stapels liggen er op zijn bureau, op twee
groote stoelen, rechts en links en alsof hij
daar nog niet genoeg aan heeft, staat hij af
en toe op uit zijn makkelijken werkzetel en
glijden oog en hand langs de vele rijen, die
in de boekenkasten staan langs den wand.
Het is stil, heel stil in de pastorie.
Maria is nu al twee maanden met mevrouw
Cramer aan zee.
Verleden week is dominee et enkele dagen
heen geweest.
Of liever, hij zat des morgens in de Leidsche
Universiteitsbibliotheek, om er uittreksels te
maken uit kostbare werken, die niet werden
uitgeleend, trok er 's middags weer heen,
maar kwam dan tegen etenstijd op de strand»
Elaats aan, waar hij met mevrouw en Maria
et middagmaal gebruikte en ze daarna mee»
nam op een rijtoer in den omtrek, waar ze
dan ergens in een klein buitencafé de thee
dronken, om tegen donker weer terug te zijn
in het baddorp, waar mevrouw kamers had
en waar dominee nog net een plaatsje kreeg
in een tweederangs hotel.
Soms plaagde Jeannette hem wat.
Als hij zoo pas uit de omgeving van al die
zware folianten kwam en weinig spraakzaam
zich aan de disch zette, zei ze:
«Dominee's gedachten zwerven weer eeuwen
terug
Dit ging niet, begreep hij dan.
Hij schudde de studie van zich af en was
verder een gezellig gastheer en verbaasde zich
over mevrouw Cramer's groote belezenheid.
Men behoefde waarlijk zich niet af te vragen,
over welk onderwerp men in haar tegenwoor»
digheid spreken zou, want er was niet veel,
dat voor Jeannette gehéél onbekend terrein
was.
Die drie, vier dagen waren dan ook om»
gevlogen.
En vooral had dominee zich er over ver»
heugd, dat Maria van 't verblijf aan zee zoo
profiteerdeze had een gezonde kleur en
kwam in die twee maanden acht pond aan,
mevrouw had twee van haar jurken moeten
uitleggen, omdat het werkelijk zoo niet langer
kon
Toch zal hij blij zijn, als Maria terug is.
't Kan op den duur al te stil worden ook
en al komt hem dit thans voor zijn studie
goed van pas, hij is toch in den grond der
zaak een man, die van huiselijke gezelligheid
houdt.
Vooral nu Frits ook al enkele weken bij
grootmoe is en hij een huishoudster heeft,
die de kunst verstaat, om geruischloos door
huis te gaan, tón de stilte soms benauwend
zijn 1
Plotseling wordt aan de deur getikt.
De huishoudster heeft een telegram.
Haastig ritst dominee het open.
Als hij een zwakke kreet slaakt van smarte»
lijke verbazing, staat de huishoudster één
oogenblik stil bij de deur, doch waar er verder
niets op volgt'gaat zij heen.
De groente moet noodig schoon gemaakt.
En dominee's zaken zijn de hare niet.
Ds. Donkerman zit ontzet in zijn stoel.
't Telegram kreukt hij in zijn handhij
kent het wel van buiten
«Kom uw dochter halen. Mevrouw Cramer
zwaar ziek«.
En acht dagen geleden was ze nog kern»
gezond
't Is waar, ze klaagde er schertsend over,
dat ze zoo gauw moe was, zoo heelemaal
tegen haar gewoonte inals ze een duin be»
klommen zat ze op den top te hijgen en te
blazen, in plaats van zooals in 't begin, met
Maria te kunnen stoeien en ravotten.
Ook de eetlust was niet groot geweest
Zélfs vond ds. Donkerman, nu hij achteraf
zich die dagen weer voor den geest haalt, dat
zij eer wat schraler was geworden aan 't strand
en er minder voordeeliger uitzag dan in Ooster»
voort.
Maar ze was vroolijk geweest en opgeruimd.
Ze hadden echt gezellige avonden gehad.
Haar geest sprankelde van vernuft.
En daarom had dominee 't zich verder ont.
geven, dankbaar voor het prettige gezelschap,
waarvan hij eenzame man, enkele dagen ge»
noten had.
«Mevrouw Cramer zwaar ziek«.
«Maar hoe moet dat vraagt hij zich af.
Zij heeft zoogoed als geen familie, zoover
hij weet en 't is de groote vraag, of ze naar
hier vervoerd kan worden
Het ^telegram is onderteekentarts Velder»
man.
Zij is dus bliikbaar*ineens zoo ziek gewor»
den, dat ze zelf zich niet met het stellen van
een telegram belasten kon
Maar dan gaat het ook niet aan, dat hij
daar simpellijk^komen zou, om Maria weg te
nemen en dan haar pleegmoeder en vriendin
in vreemde omgeving en aan vreemde handen
over te latenhaar, die zulk een trouwe
hulp en vriendin in zijn bitteren nood is ge»
weest, nu maar aan zichzelf over te laten, dat
gaat niethier moet hulp verleend en
raad verschaft
Hij begrijpt echter zeer wel, ds. Donkerman,
dat bij de laatste is, die hier afdoende hulp
bréngen kan.
Hier is mee 't ingrijpen nóódig van een
vrouwenhand
Dat hij hier niet dédelijk aan dacht 1
Vijf minuten later zit dominee bij meester
Krijtman in de huiskamer en laat hem, die
rustig vacantie houdt, en Hermien het telegram
zien.
Als zoo vaak ziet de oude man direct, hoe
't moet.
«Jij gaat met .'dominee meek zegt hij tot
Hermien.
«Je zult vandaag niet meer kunnen terug»
komen, doch dat is minder. Hier moet inde
eerste plaats 't belang van de zieke gelden en
je kunt je, met zulk een telegram gerust op
iets,!érgs voorbereiden, - God geve dat het
niets iets doodelijks zij
'n Traan welt den ouden man in 't oog.
Hij heeft deze jaren Jeannette haast lief ge=
kregen als 'n eigen kind.
«Maar u, vader vraagt Hermien.
«Ik red me wel. 'k Heb wel meer mijn
eigen »stukken« gesneden en misschien mag
ik vandaag en morgen op de pastorie het
middagmaal gebruiken
«Zeker, stellig meester! Dat is voor de juf»
frouw ook prettiger, dan dat ze zoo alléén
aan tafel zit I«
«All right! Over 'n uur gaat de trein,
me dunkt u moest even een rijtuig nemen
naar 't station. Ik zal dan straks wel op 't
Stoephuis aangaan en Mina op de hoogte
stellen. Er zal allicht 't een en ander gestuurd
moeten worden, is er groote haast bij, stuur
mij dan een telegramen voorts mees»
ters stem trilt we zijn allen in Gods hand
en Hij weet wat goed voor ons is, maar kan
het met Zijn Raad bestaan, dat Hij dan ons
aller lieve vriendin nog sparen moge en haar
niet wegneme in den bloei der jarenk
«Amen k zegt dominee als slot van meesters
woorden, die teer en innig als een gebed
werden uitgesproken.
Het is met mevrouw Cramer erg, heel erg.
Maria, 't arme kind is geheel overstuur,
'n Dag of vier geleden is 't begonnen
mevrouw voelde zich niet wel, bleef te bed
liggen en in een halve dag was ze flink ziek,
na een dag reeds, lag ze met veertig graden
en daar was de temperatuur nog maar zelden
onder gebleven
Dokter had 't eerst niet erg ingezien.
Maar gisteravond, na een nauwkeurig onder,
zoek, had hij een heel ernstig gezicht gezet
en daarop was vanmorgen het telegram ver»
zonden.
'n Verpleegster kwam tweemaal daags me»
vrouw wat helpen en voorts deed Maria, wat
ze kon, maar de pensionhoudster had reeds
bedektelijk te kennen gegeven, dat ze, zoo
midden in 't seizoen, geen zieken houden
konje wist niet wat 't wés
«Er is hier 'n telefoon vraagt dominee.
»Ja«, zegt Maria, «in de hal 1«
«En 't nommer van dr. Velderman?«
«De gids ligt er bij, vaderk
Dr. Velderman, 't is bij etenstijd, is gelukkig
thuis, als dominee wil, kan hij direct wel
komen, voor eten nog.
Tien minuten later zit dominee bij den arts
in de studeerkamer.
«Uw dochter heb ik het nog verzwegen,
domineemaar u wil ik 't wel zeggen, bij
mijn laatste onderzoek gisteravond werd het
mij vrij zeker, dat 't een geval van typhus
wordtstraks kom ik weer en zal 't dan wel
vast kunnen zeggenu weet, dat typhus zich
vaak eerst na enkele dagen duidelijk open»
baartmaar u kunt er wel haast op reke»
nen
«Kan ze nog naar Oostervoort worden ge»
bracht vraagt dominee haastig.
Velderman zet een bedenkelijk gezicht.
»Ik durf dat niet voor mijn rekening nemen,
dominee maar als mevrouw beslist zelf
wil
«Maar wat dan, dokter
«Leiden is vlak bij, dominee en als u 't
mij vertrouwt, wil ik zorgen, dat ze er de
beste verpleging krijgt, die in ons vaderland
te vinden is«.
Een paar uur later is 't vermoeden tot zeker»
heid verklaard.
Jeannette ligt met hooge koorts, maar is
goed bij kennis.
Ds. Donkerman, aan 't ziekbed gezeten, heeft
haar voorzichtig alles medegedeeld, ook wat
hij met den arts besproken had.
«Wil u naar Oostervoort worden gebracht
vraagt hij.
»Niet naar huiszegt ze met nadruk. «Breng
me naar Leiden
En als haar jagende adem iets bedaarde
«Uw hand, dominee 't Ismis»
schien voor 't laatstmaar éls u 't ergste
hoortwéét dandat Jaantje uit 't
Veenvoor altoosjuichtvoor
den Troon in het landder Ruste
«God zij met u I« stoot ds. Donkerman uit.
Het hart schoot hem boordevol.
(Wordt vervolgd).
