AFBRAAK IÉ SESiMUILFERS ÉdéiilekeiL VERKADE'S BISKWIi m WRIGLEI AFBRAAKSPOED H.H. SCHILDERS, SCHOONMAAK Wie vee wenschi te weiden Het Douwen van oen woning Het Douwen ven een woonhuis P. MERKES, Rentezegels ((H)) jac. rotsma - middelharnis aanbesteden: Openbare Vergadering van de Plattelandersbond A. VAN DEN HOVEN. Landbouw en Politiek. JOHs. VROEGINDEWEIJ ZONEN H.H. LANDBOUWERS! Huis aan de Kade en een Panhuis aan de KIACHTUOEDER es S GOUD- en ZILVERHANDEL 5 5 I I AANGEBODEN MNLËG1 SIER- EN VRDCHTËNTUINËN D. BIJLEVELD Gouden Horloges en Kettingen. Raad van Arbeid De Centrale Proeftuin Firma UI. BOEKHQUEH t ZOHEN x S0HHMIK FEUILLETON Gooit geen goed geld naar Kwaad geld Bureau voor Handel en Landbouw consulent Jhr. Mr. J. Pompe u. meerderuoort P. ROON te Stellendam aan te besteden in het Café TABBERS te Sommelsdijk op Woensdag 11 Maart a.s. des avonds ten 7 uur Spreker de Heer 25833 Onderwerp Debat gewenscht. het bestuur. ZAADHANDEL S DIRKSLAND VRAAGT PRIJS OPGAAF GEHALTE 52°/0 EIWIT EN VET en slechts 5% vocht C. VAN SCHELVEN '4 hebben di cwijls tusschen de maal- tijden honger. Geef ze dan een paar Verkade's Biskwies, het is een heerlijke versnapering, die hun eetlust niet zal bederven. Altijd een frissche adem» FOTOGRAPHIE 73 Kipstraat 73 ROTTERDAM KAMERPLANTEN IN SOORTEN, CLIVIA'S, AUROUCARIA, PAL MEN IN SOORTEN, AZALlA'b IN BLOEI, FIRUS, VARENJES, ASPERUGUS, BLOEMENMAND JES, APPELS, PEREN, BESSEN, STAM- en STRUIKRüZEN enz. MIDDELHARNIS G. Mooluieer's Adm.-Kantoor - sommeisdijh Grootste Specialiteit tegen dezelfde prijzen als aan de postkantoren. W. Boekhoven Zonen GRIJS ROYAAL tegen f 2.- per riem. Vraagt Uwen winkelier onze prima Koordwol 15 X in 3, 4, 5 en 6 dr. WEIGERT NAMAAK KASTPAPIER AAN VELLEN EN ROLLEN wit en gekleurd. KASTRANDEN met en zonder papier RUIM VOORHANDEN, in den BOEKHANDEL van de Firma W. Boekhoven Zonen - Sommelsdijk W WEDERVERKOOPERS FLINK RABAT De jonge Weduwe TE KOOP200 stuks vloerdelen, lang 5,50 M.Schotplanken 50 stuks Raam» en Deurkozijnen marmeren Schoorsteenmantels, enz. enz. Te zien Berguisg, einde ilin 3 en 6, Rotterdam J. W. KALKMAN De Landbouwvereeniging «LAND» BOUWBELANG* te Ooltgensplaat zal op Vrijdag 20 Maart 1925 in Hotel MOELKER aldaar plm. 122500 K.G. ongemalen Chili-Salpeter 10000 norge salpeter Voorwaarden aan te vragen metjbijvoe» ging van 10 cent voor porto bij den Secretaris JOHs. HOBBEL, Boomgaard* pad, Ooltgensplaat. doch stelt uwe vorderingen in onze handen. Geen succes geen kosten, indien u zich abonneert voor gratis rechtskundig advies voor een jaar a 15 gld. Behandeling van alle voorkomende rechtzaken. Nieuwe Haven 159 Rotterdam Heerengracht 99 Amsterdam op de gorzen onder Stellendam verzoeken wij dit op te geven. Prijzen van weiden op aanvraag verkrijgbaar bij den opzichter 25843 te koop aangeboden. Spotprijs. Levering franco. Garantie. Desgewenscht gemakkelijke condities. JOH. DE HEER ROTTERDAM OOSTZEEDIJK 32432. Ondergeteekende zal trachten op Donderdag 19 Maart des namid» dags 2.30 uur in Hotel VAN DER VELDE te Herkingen voor rekening van den heer J. BUTH Dz. te Dirksland. 25842 En op 20 Maart des namiddags 2.30 uur in Hotel AKERSHOEK te Oud* dorp namens zijn Principaal te Ouddorp. Bestakken en teekeningen per stel a f 2.50 verkrijgbaar bij ondergeteekende. De Architect, A. VAN OOSTENBRUGGE Stellendam WEID EN'MENGSELS voor tijdelijke en blijvende Weilanden, ECHT ROOSEN» DAALSCH KLAVERZAAD. WITTE KLAVERZAAD voor groenbemesting. MANGELZAAD Rose en Groenkraag. SUIKERBIETENZAAD voor dien die niet op gehalte zaaien, geeft een veel grooter opbrengst. •■vflslt •8F te MIDDELHARNIS op DINSDAG 24 MAART 1925 bij inzet en op DINS* DAG 31 MAART 1925 bij afslag tel* kens des avonds zeven uur in het Hotel MEIJER te Middelharnis. Het huis aan de Kade te aldaar, Sectie B nummer 467 groot 47 centiaren. Het pakhuis aan de Nieuwstraat al« daar, Sectie B nummer 2232 groot 30 centiaren. Ten verzoeke van de erven van wijlen den heer L. F. DE RUITER. Notaris VAN BUUREN Zoolang de vooorraad strekt nog af te geven prima k 15 per 100 K.G. franco thuis. Lijnkoek is ruim f 3 duurder en 8% MINDER IN GEHALTE DOET DUS NU UW VOORDEEL Beleefd aanbevelend, 25837 MIDDELHARNIS Cj C n FABRIEKEb Wrigley's verfrischt den mond en zuivert den adem na het eten of rooken. Etenslucht en tabaksgeur verdwijnen spoedig. Wrigley's kalmeert de zenuwen, ver frischt de keel en l bevordert de spijs vertering. Zoo'n ïf'li, klein pakje Wrigley's aoet U altijd bij U hebben. Eenigst vakkundig adres op ons eiland. Meermalen bekroond maaltijd Opmaken van Balans en Verlies Winst. Privaatles naar eigen bedrijf. Incassee* ren van achterstallige Vorderingen spe* ciaal voor den Middenstand. k20328 ,<i SOMMELSDIJK voor QOEREE en OVERFLAKKEE te Middelharnis (Langeweg) te op eikei werkdag voor belangstellende! GRA TIS toegaakelik. Desgewenscht geeft de ^tuinman alle Inlichtingen, 4te noch- TE KOOP: 100000 harde en zachte IJselsteenBinten 20 by 15, lang 5 M.3 bij 11, lang 9 M.duims Vloerdelen Kaphout; 10000, Hollandsche Pannen; cementen Paardenkribbensijzeren Binten NoV," 20. Tevens een Heerenhuis, breed 14, diep 7 M. 30000 Straatklin» kers, enz. enz. TE ZIEN OP HET WERK25829 AELBRECHTSKADE 212 ROTTERDAM (Delfshaven) trots de stijging der prijzen, leveren wij u nog uit voorraad. Bij inleve» ring van 25 Alléén echt met VOGELTJE* Vogeltjes en merk K Z 1 KNOT Vr/ k CADEAU w 18) Niemand die er iets van vermoedt. »Hij« zelf weet het allerminst Daarvoor is de nu vierendertigjarige vrouw te wereld* en levenswijs geworden, om als een achttienjarige haar diepst>innerlijke gevoelens te verraden Ze is waarlijk geen aankomelinge. Ze heeft geleerd zich te beheerschen. En voor Gods heilig aangezicht kan ze ge» tuigen, dat ze nooit met één woord van haar lippen, noch met één blik van haar oog, noch met één letter schrifts van haar hand het zoet geheim harer ziel verraden heeft. Hoe het dan zoo gekomen is? Och, vanzelfzooals 't gewoonlijk gaat. Toen Théo Krijtman al die maanden hier op Oostervoort vertoeven kwam, om zijn stu* dien voort te zetten en te voltooien, had zij hem in den kleinen kring van kennissen als een sympathiek persoon begroet. Ze mocht hem gelijk zoo velen. 't Kwam niet op 't eerste gezicht. Zelfs vond ze hem in 't begin soms wat erg studentikoos, waar zij als oudere vrouw en weduwe, wat toegeeflijk, moederlijk en vergoe» lijkend om glimlachte, 't leven zou hem wel veranderen. Ze ontmoetten elkaar geregeld, meer niet. Hermien en zij hadden zoo haar gewoon avondje, dat ze of in 't Stoephuis of in 't Meestershuis bij elkander waren en in 't laatste geval waren meester en Théo in den regel ook thuis en dan gaf 't een heel opgewekt gesprek, waarin Théo en zij, die aan elkaar gewaagd waren, weieens de overhand kregen, dat meester maar glimlachend luisterde en Hermien een handwerkje nam, wijl ze 't toch niet bijhouden kon. Enkel kwam Théo ook in 't Stoephuis. Maar hij had dan de muziek onder den arm, hij deed een goeden streek op de viool en ze maakten wat muziek, maar vaak gebeurde 't niet, want zijn studie nam zijn tijd in beslag Toen waren de lessen van Maria begonnen. Vanzelf gaf dit eenige vertrouwelijkheid. Ze babbelden over alles en nog wat, over ernstige dingen en over de grappen en potsen die 't leven uithaalt met den mensch, hij kon soms verdiept raken in zijn studenten* ervaringen en als zij in een gulle bui begon over.haar dienstbode*tijd, met Maria als belang* stellende hoorderes er tusschen, waardoor van» zelf heel gemakkelijk het onschuldige en naieve zij 't soms potsierlijke van al hun avonturen bewaard bleefdan kon 't een leut en een pret zijn in de groote woonkamer, dat Mina in de keuken glimlachte«De student is er weer Maar al de maanden van hun persoonlijken omgang, dat is de waarheidook als ze zich voor Gods aangezicht ernstig onderzoekt, is de gedachte aan liefde niet bewust in haar ge» weest. Daardoor mee bleef hun omgang zoo onge» dwongen. Thèo Krijtman mocht mevrouw Cramer graag lijden, daar kwam .'hij rond voor uit, maar juist die openhartigheid ontwapende de menschen, die naar menschenaaid anders allicht iets waren gaan zoeken achter den drukken omgang, dien hij op 't Stoephuis had. Trouwens, hij ging met zoo velen om 'n Praatje, zoo in 't tuinhekje hier, even binnenloopen daar, ginds 'n babbeltje en een grapje zoo maar op den weg, zoo was Théo Krijtman altijd geweest en zoo hièld het dorp van hem en al zou misschien een huwelijk tusschen den gewilden student en de door allen hoog geachte weduwe op zichzelf wel toejuiching hebben ondervonden, niemand dacht er aan of waagde het de namen van deze twee in spottend of dubbelzinnig verband te noemen. Zelfs en vooral Willem Wezelaar niet! Hij had de eerste dagen erg in de rats ge» zeten, dat de student hem rekenschap zou komen vragen van zijn faal en optreden Gelukkig gebeurde dit niet. «Laat den dronken rakkert verder maar met rust«, had Jeannette gevraagd. »Hij zal 't stel» lig niet wagen zich weer op mijn weg te ver» toonen en je wéét, hoe 't met praatjes gaat«. 't Wat 't verstandigst, moest Théo toegeven. Maar voortaan, als hij hem tegenkwam, was Wezelaar «lucht» voor hem en deze was zelf wel zoo wijs, indien even mogelijk, hem uit den weg te gaan voor 't tot een ontmoeting kwam. In 't diepst zijner ziel zat een booze wrok, zoo tegen Jeannette als tegen den stu» dent, maar hij was feitelijk een laffe kerel en er zou heel wat moeten gebeuren en de kans zou heel schoon moeten zijn, eer Jie wrok zich omzette in een daad. Es één keer, op 'n bruiloftspartij, toen de tongen wat los geraakt waren, hoewel 't ver* stand nog zeer wel de overhand hield, had de vader van de bruid, zoo los en schertsend weg gezegd, toen 't Stoephuis was genoemd Zeg, Théo 1 zou dit nu niet wat zijn voor jou Théo had net gekheid met 'n aardig bak» vischje en hoorde maar half wat de »ou*baas« vroeg. »Hoe bedoelt u vroeg hij dan ook, vrij onnoozel. Maar juist die domme vraag trok plotseling aller opmerkzaamheid en er was een glimlach hier, 'n knipoogje daar, 'n verholen elleboog» stoot, 'n stille wenk't werd wat stil »Nu gaat de huisheer schertsend voort zoo onbegrijpelijk was mijn vraag toch niet: 'n jonge weduwvrouw en een vroolijke stu» dentdat ware toch 'n eerlijke zaak maar 't is gekheid, dat snap je toch ook wel kerelwe zijn op een bruiloft en dan mag je 'n gul woord zeggen, niet?« Théo begreep direct, dat hij zich door eigen onvoorzichtigheid wat in een lastig parket ge» stoken had, maar hij redde er zich schitterend uit. Hij ging direct op de scherts in. En toch met een lichten ondertoon van ernst, die ieder voelen kon. «De vrouwe van 't Stoephuis, baasacht ik zéér hoog. Maar dat voelt u nu toch ook wel, mevrouw Cramer is eerst met een notaris gehuwd geweest en ik weet vast, dat héél Oos» tervoort 't er over eens is, dat de knapste professor nauwelijks goed genoeg voor haar zou zijndat is antwoord genoeg, niet?« »Bravoriep de kring en de bruilofts» vreugde heeft zich dra weer in een dozijn onderonsjes en met*eikaars gesplitst. Théo zette zijn babbeltje met de achttien* jarige voort en den volgenden dag werd er wel glimlachend in 't dorp gepraat over hem en de twééde dochter der bruidsvader, van wie hij immers «zichtbaar werk had gemaakt« trouwens hij kon weten dat papa er warmp» jes in ]zat en hij zou zich wel zoo ongeveer «kaal» gestudeerd hebben maar over me» vrouw Cramer sprak geen mensch. Daar was ze eigenlijk in 't geheel geen mensch voor, om op die manier besproken te worden. Het was eigenaardig met Jeannette. Zij was hunnerseenze was afkomstig uit de «lagere standen« van het Veen en wilde dat weten ook, en toch zag Oostervoort tegen haar op. Niemand, die «amicaal« worden zou. En dat was waarlijk niet om haar geld, heelemaal niet vanwege haar optreden, even* min om haar houding of gesprek het was een «ick en weet niet wat«, een onverklaarbare schroom, waardoor 't uit en van zichzelf tegen» over mevrouw Cramer nooit over een bepaal» de schreef komen kon. Nog vrij onverwacht had Théo zijD laatste examen gedaan. En even ongedacht was hij tijdelijk als «hulp» tot leeraar aan een gymnasium benoemd, een paar provinciën van Oostervoort af. Daardoor kwam voorhands aan den persoon» lijken, haast dagelijkschen omgang tusschen Jeannette en hem een einde en dat wasvoor haar de openbaring harer liefde geweest. Het was of plotseling binnen in haar een groot licht was ontbrand. En bij dat licht zag ze haar eigen hart. Brandende van aardsche minne, voor Théo, den student, den leeraar thans, die dat arme hart ze doet zelfs geen poging om 't zich* zelf te verheimelijken heeft gevangen geno» men zonder dat hij 't weet. 't Was een wonderlijk gevalliefde is gril» lig- Ook haar eersten echtgenoot heeft ze waar» lijk liefgehad zooals een vrouw haar eigen man behoort lief te hebben. Maar dit is het eigenaardige verschil Toen was ze feitelijk «jong meisje« nog en ze had bemind met de bezadigde, overleggende dies toch wel zeer échte, maar door 't verstand gecontroleerde liefde van een vrouw, die het leven kent, die niet slechts het heden maar ook de toekomst ziet en de moed en de kracht hebben zou, als 't moest, om ondanks haar liefde «Neen I» te zeggen. Maar nu voelt ze het anders. Nu ze een gerijpte, erentfeste viouw is Weduwe van een man»op=leeftijd. Zelve lang de eerste jeugd te boven, al is ze ongetwijfeld nog een aantrekkelijke vrouw Nu woelt en bruist het in haar als in een jongmeisjesshart. Stel eens, dat Théo, die immers op vele uren afstands. woont en wiens opgewekte brie» ven ze leest en herleest, spelt en herspelt, indrinkt als een bedwelmenden wijn en waarin toch geen enkel woord ooit staat dat verder gaat dan de kameraadschappelijke omgang van Oostervoort, stél eens dat hij hier kwam en haar vroeg.... 'n blijde rilling gaat door haar lichaam en ze slaat de handen voor de oogen wijl 't daar zoo brandtze zou geen «Neen 1« kunnen zeggen Hij zou kunnen ko» men en haar wegdragen naar 't eind der aarde en willoos zou ze zich laten wegvoeren. Al haar wil en wilskracht versmelt, als ze nu aan hém denkt. Soms wordt ze bang voor zichzelf. 't Is alsof ze vaag voelt, dat dit niet goed gaat. Dan zinkt ze op de knieën en smeekt in den nood harer ziele, dat God de Heere zelf zich toch in haar hart op de hoogste en eerste plaats handhaven zal«Wie vader of moeder of wien ook 1 liefheeft boven Mij Maar dan weer wiegelt ze weg op den wiek» slag van zoete droomeu 1 Als hij kwam, enhaar vroeg, was 't toch een eerlijke zaak Zoo hoopt en tobt de Vrouwe van 't Stoep» huis. Maar Oostervoort merkt niets daarvan. Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1925 | | pagina 4