Mode-Vakschool Ver£adefs iyier£oej^ llQordüollaniEsoii-Laiilüoyuicrediet SAMSON's OLI^BALSEM bijleveld 5p. merkes.i AANGEBODEN FEUILLETON Alhier wordt opgericht een Afdeeling der Vereeniging van Mode-Vakscholen gevestigd te 's-Gravenhage. Goedgekeurd bij Kon. Besluit 26 Aug. 1911 No. 45. Les zal worden gegeven in Patroonteekenen, Knip pen en Costuumnaaien. Examenopleiding voor Costumière, Coupeuse en Leerares. Tevens lessen voor eigen gebruik. 25589 Ochtend-, middag- en avondlessen. Directrice J. MOELIJKER. Inschrijving van Leerlingen vanaf 3 Februari tot 7 Februari ten huize van mej. wed. uogel-de hoor -- westdijh 239 - middeinarnis Een lekkere koek, uit zuivere grondstoffen bereid en laag in prijs Ruijter Ontbifftoek HuiltarOembectoek Prima Honingkoek Vraagt Uwen winkelier onze in 3, 4, 5 en 6 dr. WEIGERT NAMAAK APPEL, PEREN, BESSEN, FRAMBOZEN, STAM- EN STRUIKROZEN - BLOEM- HEESTERS - LAAN- EN SlERBüOMEN ENZ. ZICH AANBEVOLEN VOOR HET MIDDELHARNIS G. mooiuieer's Aüm.-hantoor - sommeisdijh I mmilLÖIES i ËO HETT1GEI. 1 r? Centrale Proeftuin Aanbevolen door H.H. Doctoren, tegen ZENUW PIJNEN, RHEUMA'l IfcK, ISCHIAS, JICHT, SPIT in den rug enz. Gratis voor H.H. Docto ren en Ziekenhuizen. Ver krijgbaar bij alle Apothe kers en Drogisten a f 1. per flacon I GENERAAL DEPOT: HOUTTUIN 49b, - TEL. 1110 - ROTTERDAM AS, K, FF, FC FiJlSlE SAAIIABAK N Kwaliteit als vóór den oorlog. I 14, 2© en 26 ct. 20 en 27£ cent Voor hen, die de allerfijnste kwaliteit koek verlangen, blijft natuurlijk onze bekende het aangewezen merk prima Koordwol 15 X Alléén echt met VOGELTJE* en merk R Z R Bij inlevec ring van 25 Vogeltjes I KNOT CADEAU Opmaken van Balans en Verlies Winst. Privaatles naar eigen bedrijf. Incassee» ren van achterstallige Vorderingen spe» ciaal voor den Middenstand. wnwiMmf 1 s 1 GOUD-en g g ZILVERHANDEL I 73 KIPSTRAAT 73 I JROTTERDAM| Grootste Specialiteit l S'fkt 2032S roor QOEREE en OVERFLAKKEE te Middelbands (Langeweg) la op eiken werkdag voor beUngatellenden QRA- flS toegankelijk. Desgewenscht geeft de ^tuinman alle inlichtingen, die moch- tea wcestea vx&mjBL 13461 Bijkantoor Rotterdam Wijziging Rente-Vergoeding Met ingang van 23 Januari vergoeden wij tot nader bericht aan Crediteuren in rekening<courant 2 voor deposito met één dag opzegging 2 m voor deposito voor één maand vast 2'/2 Ï2 voor deposito voor drie maanden vast3'/4 o voor deposito voor zes maanden vast 4 voor deposto voor één jaar vast4'/a Agent Fa. WED. C. KOLFF G» ZOONMIDDELHARNIS V v.:' --..V' ,r VRAAGT STEEDS: 811 De jonge Weduwe 14) Mina is even om 'n boodschap geweest. Met ontdaan gezicht komt ze terug. »Heef mevrouw er niets van gehoord «Heeft mevrouw er niets van gehoord Gis? teravond wandelde ze nog in den tuin, heb» ben de buren 'r nog gezien, dominee was bij haar en plukte nog 'n paar rozen, waar ze aan rook Mijntje van den timmerman zag het nét, boven uit 't raam en nu oo wat is dat verschrikkelijk «Kind, wat is er dan Is ze »Dóód. vannacht is 't gebeurd gisteravond laat nog hebben ze den dokter gehaald die is er den ganschen nacht geble» ven. 't moet érg geweest zijn ze moes» ten dominee in 't eind uit de kamer weg» brengen en van morgen heel vroeg is ze ge» storven. Jeannette staart haar wezenloos aan «En 't kind fluistert ze tenslotte. »Dood snikt Mina, die toch 'n echt vrouwe» lijk gevoel heeft»Alles dood »En dominee zegeen ze zit er bij stom van verdriet i« 't Gansche dorp is er vol van. Jeannette ziet, hoe op 't plein de vrouwen bij elkaar komen en nu is't wel waarlijk diep medelijder en geen ijdele nieuwsgierigheid, die ze naar elkaar toedrijft, dat is zoo op een dorp, men voelt met elkander mêe en er is ware droefheid in aller hart, als zóó zwaar leed iemand uit het midden der dorpelingen treft. Ltominee nu was hunner»één En om zijns werks wil geliefd. Jeannette staat in gedachten verzonken en is in tweestrijd, ze zou hier willen helpen, maar ze heeft nooit veel omgang met de pas» torie gehad, het was nu eenmaal zoo, mevrouw en zij waren in menig opzicht tegen» stellingen en zoo was 't ook nooit verder gekomen dan tot een beleefde omgang. Dominee, ja! die was wel anders. Maar die was nu, eigenlijk gezegd, te rid» derlijk, dat hij bepaalde omgang zoeken zou met wie zijn vrouw niet zoo heel sympathiek vond, en zoo had ze het domineesgezin eigenlijk te oppervlakkig gekend, om zich thans op den voorgrond te dringen, hoewel ze toch zoo graag helpen wou. Doch even later belt Hermien Krijtman aan Ook die is diep onder den indruk. «Het is ontzettend*, zegt ze. »Vader zit bij hem op de studeerkamervan morgen vroeg hebben ze dominees moeder getelegrafeerd, die kan tegen twaalven hier zijn. ik heb de twee kinderen zoolang meegenomen en nu kwam ik vragen, of jij Maria niet een dag of wat bij je nemen kunt, dan houd ik Frits zoolang. je begrijpt, de man kan nu die kinders niet om zich heen hebben. «Natuurlijk Wacht, ik loop even met je mee 't kind kent me eigenlijk zoo weinig, dan kunnen we bij jou eerst even op ons ge» mak komen.ze kan hier blijven, zoolang als 't noodig is 't Zou langer noodig zijn, dan Jeannette op dit oogenblik vermoedt De begrafenis werd een indrukwekkende plechtigheid. Om het net te zeggen, zooals 't volk het voelde en 't ook wel onder elkaar zeiDo» minee, daar waren ze best eigen mee, maar mevrouw och, 'n goed mensch daar niet van was hun altijd een vreemde gebleven. 'n Stadsche dame, die zich hier nooit inge» burgerd had. Dominee hield zielsveel van haar, dat be» grepen ze wel, dat zagen ze. Voor de kinderen was ze een goede moe» der. Maar tusschen Oostervoort en de dominees» vrouw was nu eenmaal 'n afstand en blééf een afstand en voor intiemer verkeer stond zij eigenlijk tusschen dominee en het volk in. zonder dat ze 't bedoelde of wist. Bij »meester« een uurtje gaan praten, dat deed men graag. En als «de vrouw* meekwam, was die bij Hermien dadelijk op haar gemak. Maar de pastorie werd, och neen niet gemeden, dat was 't juiste woord niet, maar ze werd toch eigenlijk alleen maar officieel bezocht en 't liefst zat de bezoeker dan nog maar met do» minee op de studeerkamer alleen. Toch was mevrouw ook wel weer gezién. Er was oprechte droefenis over haar dood. Als ze voorheen zoo 's Zondags in de do» mineesbank, onder de luifel, zat met haar beide keurig gekleede kinderen naast haar, dan was Oostervoort zelfs wat trotsch op Haar Weleerwaarde, zoo'n «echte dame«, kon je aan alles zien en kwamen haar parochia» nen met die van Zuidervoort in aanraking, wier dominee »zoo maar een boerevrouw« had getrouwd, dan konden ze 't dezen goed laten voelen, dat Oostervoort's domineesbank toch heel wat netter aangekleed was dan de hunne met een vrouw, van wie men wist, dat er nog genoeg waren, die haar hadden ge» kend als »Trijn«. Doch nu werd dit alles niet gedacht. 'n Uur lang luidde 's middags, naar dorps» gewoonte, de klok, lot den dag der begrafe» nis toe, om de doode te »overluiden« en den levenden het «Memento Mori« in te prenten. Toen kwam de dag der zwartste rouw. 't Gansche dorp nam hieraan deel. 't Gansche plein had de gordijnen neerge» laten of de luiken gesloten de halve gemeen» te, wie maar éven weg kon, stond bij 't graf in een grooten kring, die zich eerbiedig open» de en zwijgend weer sloot, nadat de rouw» stoet tot het graf genaderd was. De oude predikant, dominees «geestelijke vader*, bij wien hij belijdenis had gedaan en die hem hier ook bevestigd had, sprak een kort woord aan de groeve en ze schaamden zich niet, de vrouwen, dat ze schreiden, waar immers menig man zich de oogen droog vegen moest. Alleen dominee stond er schier onbewogen bij. Maar de schare bedroog dit niet! 'n Oud vrouwtje zei't met naieve juistheid »'t Gaat hem dieper dan de tranen zitten, daar kun je op an Zoo was 't en 't was nog erger, dan men wel dacht. Dat dien eersten Zondag een vriend voor hem preekte, vond ieder begrijpelijk dat men hem niet buiten zag, zelfs niet in den tuin, kon verklaard worden uit de diepe smart, waarvan hij ten prooi was,. maar toen er weer een week en nóg een week net zoo voorbij ging en dominees moeder, die zelf in haar eigen thuis moeilijk gemist kon wor» den, al maar blééf en dokter bij dominee aan huis geregeld binnenging, Toen ging Oostervoort begrijpen, dat er wat haperde. Het bleek ook weldra, wat. Op zekeren dag rolt een rijtuig 't dorp bin» nen, waarin een paar heeren zitten, die in de pastorie moeten zijn en wijl 't geen zichtbaar is op zoo'n dorpsplein niet verborgen bljj ven kan, weet men er ook algemeen, dat dokter even vóór hun komst ingelijks was binnen» gegaan. 's Avonds was ej kerkeraad en toen ver» telde meester Krijtman op verzoek der domi» neesfamilie 't gansche geval. Dominees zenuwgestel was geschokt. 't Was onmogelijk, dat hij zijn arbeid voort» zette. Maar in den weg der middelen was herstel niet uitgesloten, doch dan moest verandering van omgeving en een kalm, rustig leven met vriendelijke verpleging voor hem worden ge» zocht. Eerst hiér nog 'n paar herfstmaanden in een speciaal rusthuis doorbrengen en dan den winter over, als 't kon aan de Riviera of in Zwitzerland. in elk geval, dominee vroeg acht maanden ziekteverlof, een ver» klaring, door de beide specialisten geteekend, werd overgelegd en verzocht werd, dat het verlof met den eersten der volgende maand ingaan zou. Er weed niet over gediscussieerd het werd rgrif toegestaan. Meester Krijtman en een vriend van domi» nee, hier dichtbij beloofden dat ze van den winter de catechisaties zouden waarnemen. Er was één groote moeilijkheid. de kinderen. Dominees moeder kwam er rond voor uit, toen ze op 'n avond 'n bezoek in 't Stoep» huis bracht om Jeannette dank te zeggen voor haar vriendelijkheid jegens Maria en de wedu» we haar vroeg, hoe aat nu verder ging. «Wij weten 't zelf nog niet, mevrouw 1 Dat ik ze zelf meenemen zou, is uitgesloten mijn man heeft den ganschen dag verzorging noo» dig en kan absoluut niet tegen eenige drukte. Familie bij wie ze zouden kunnen komen, is er nieter blijft ons niets over, dan dat we ze elk op een kostschool doen, wel gaf God ons daar de middelen voor, maar do» minee, die zich anders met weinig of niets bemoeit, ziet er verschrikkelijk tegenop zóó jong nog en dan op een kostschool. ze hebben beide nog de vriendelijke vrouwen» zorg zoo noodig Jeannette zei er niet veel op. Maar den volgenden dag ging ze naar 't schoolhuis en praatte met meester en Hermien en 't slot van alles was, dat Frits bij meester en Maria in 't Stoephuis blijven zouden, als «betalend logéa ze zouden bij meester Krijt» man schoolgaan en Jeannette en Hermien samen zouden de twee verweesde kinderen zooveel mogelijk «bemoederen*, als meester tot dominee zei, toen in deze zaak de beslis» sing viel in de pastorie. Dominee schudde warm meesters handen. «Nu kan ik rustig weggaan, meester 1 Ik weet mijn kinderen in goede handenGod zal 't u loonen en ook mevrouw Cramer, ik ken haar zoo weinig, maar ik geef Maria met volle gerustheid in haar handen over, totdat ik, als 't God belieft, hersteld naar den geest, terugkomen mag, om wederom te verkondi» gen naar den wensch van mijn hart Jezus Christus en Dien gekruist. Maar nu kan ik niet. voegde hij er aan toe, in zijn stille somberheid terugzinkende. »'t Is Isrels God, die krachten geeft, do» minee Hij heeft u geroepen tot het ambt en Hij zal op zijn tijd u wederom doen verkon» digen dat het Heil des Heeren is Met enkele dagen is Maria in 't Stoephuis volkomen huisgenoot. Toen de eerste indrukken wat vervaagden, kwam ook weldra de natuurlijke, kinderlijke opgewektheid terug, en zooals Mina het met een term, dien ze aan een keukenverhaal had ontleend, uitdrukte, ze werd «het zonnetje in huis«. Voor Jeannette ging een nieuwe wereld open Die van de onbezorgde, vroolijke jeugd Een jeugd, als ze zelf nooit had gekend. Ze kon mèt Maria kind zijn Mina overliep ze na herhaald kloppen eens, dat ze samen in 't spel rólden over het tapijt. Als meester Krijtman Maria zang» en orgel» les geven kwam, was Jeannette 'n even grage leerlinge als haar pupil. Eiken dag zag men ze samen gaan wandelen, samen gaan fietsen soms ging Jeannette er met een heel clubje meisjes op uit, zoo op een vrije Zaterdag haar ietwat eentonig leven werd rijker, mooier, veelzijdiger en in wat ze voor dominees kind deed, ondervond ze de waarheid van 't woord der Schrift «De zegenende ziel zal vetgemaakt worden 1« Wordt Vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1925 | | pagina 4