m
GOES
imeei
dam.
i moestuinen
Antirevolutionair
Orgaan
voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsehe Eilanden.
J
1
I
il
boden.
IN HOC SIGNO VINCES
DERDE BLAD
1U en
Ml
enbank
ïilanden en
lonthouden,
JFABRIEK
/en ierstraat
DETAIL
iransch glas
No. 3010
ZATERDAG 26 APRIL 1924
39STE JAARGANG
ENHOUWERU
R
Rotterdam
Lend
im
wordt?
|aart
In UTRECHT
voor Kalveren,
r.
|s door
caria, Clivia's,
a, Cineraria's,
manden, Appel,
ambozen, Roo-
VELD
JARNIS
SOmiKIELSDIJK"
elden aan leden
jaars. Ze neemt
4 pCt. 's-jaars,
n. Voorschotten
cs aangevraagd
r leden van het
eid tot inbreng-
in gelden eiken
ond van 6—8 uur
assierD. J0PPEC2.
W. BOEKHOVEN ZONEN
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiëo en verdere Administratie franco toe te zenden aan de Uitgevers
Buitenland.
Ingezonden Stukken
Vergaderingen.
Marktberichten.
Gemengd Nieuws.
ft
il
i I
k|
1
□ERDAM
t>p aanvraag
l"ELEF. No.^1946
van
23842'
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent bij vooruitbetaling.
BUITENLAND bii vooruitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
SOMMELSDIJK
Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2
ADVERTENTIËN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel.
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.- per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur.
Hugo Stinnes.
De pers staat v o 1 van dezen man.
Daarom komen we op zijn leven terug, om
enkele bizonderheden naar voren te brengen,
die niet slechts waarde hebben als anecdote
of als curiositeit, doch waaruit ook eenige
leering te halen iswaarover kan worden
nagedacht.
Ditmaal aan de hand van het »Hbl.«
Enkele «kleine knipsels« vinden hier een
plaats. Zoo wordt van »Stinnes en zijn werk«
b.v. het volgende gezegd
»Hij werkte omdat hij werken moest, om,
dat zijn scheppingsdrang hem voortdreef
tot steeds stouter combinaties, omdat zijn
grootsche, gansche industrieën omvattende
i^ojecten hem vast hielden in hun ban, hem
dag cn nacht vervulden en hem niet met
rust lieten, vóór zij verwezenlijkt waren.
Maas elk zijner transacties opende weer nieu»
we perspectieven en nieuwe mogelijkheden.
Zoo was Stinnes als een galeislaaf aan zijn
werk 'geketend. Hij liep in den tredmolen
van den arbeid en moest dóórloopen. Door,
loopen tot hij er bij neer viel
Hoog steekt dit beeld natuurlijk uit boven
dat van den luiaard, die zich, keert op zijn
legerom=en»om, als een deur op haar herre,
maar toch toch: »een slaaf® zij
't dan van zijn wérk, neende arbeidsbeschou»
wing van den christen is toch een andere
De christen heeft zijn «godddelijk beroep«.
Waarin hij werkt met al zijn macht.
Staande in de vrijheid, waarmee Christus
ook den arbeid heeft vrij gemaakt.
En dus niet als een »slaaf«
a
■fi
Stinnes doet ons, doet in elk geval den
historiekenner onder ons, dadelijk denken aan
onze groote kooplieden in 't begin onzer
«gouden eeuw«.
Vul zelf de namen maar in
De Geer, Usselinx, De la Maire
Stinnes, uit de twintigste eeuw was hunner
één. »Koopman«, dat was zijn eerenaam.
En eenvoud kenmerkte zijn ganschen
persoon, terwijl zijn zaken de wereld omvat»
ten, net als 't geval was met onze grooten
uit dien langvervlogen tijd.
»Koopman« was hij tot na zijn dood.
Zijn doods»advertentie luidde gewoon
«Meute verschied sauft nach Lïngerem
Leiden mein Mann, mein Sohn, unser Vater
und Grossvater Herr Hugo Stinnes, Kauf»
mann aus Mülheim an der Ruhr, im Alter
von 54 Jahre«
En van den eenvoud zijns levens, lezen we
Alles aan hem was eenvoud. Wie hem
voor de eerste maal zag kon nauwelijks
gelooven, dat dit onaanzienlijk mannetje
met zijn flodderende broekspijpen, zijn jas
van ouderwetschen snit, zijn bolhoedje en
zijn onafscheidelijk doodbiddersstrikje uit
een goedkoopen confectiewinkel de groote
»Wirtchaftsfiihrer« Stinnes was. Hij hechtte
geen waarde aan uiterlijkheden en allerminst
aan zijn eigen uiterlijk hij was wars van
alle weelde, die hij als overdaad beschouwde
De calvinist beweert niet, dat het 'm zit in
«flodderende broekspijpen« en wat daar bij
hoortzélfs veroordeeld hij niet alle weelde,
maar toch, ook hij mint eenvoud en
soberheid en 't zou er voor Duitschland heel
wat beter uitzien, wanneer het vele mannen
had met een Stinnes»natuur 1
Over één zaak moeten we zwijgen
Omdat er ons niets van bekend is,
Hoe de «Machtige« stond tegenover de din»
gen, die hooger gaan dan dit aardsche leven
Droef zoude het zijn, als hij zijn «zaken®
tot in de puntjes bleek geregeld te hebben
en er geen tijd overgebleven bleek om te
denken aan «de dingen die bij God te doen
zijn
Een moedige Padvindster.
Een dappere daad is door de 12»jarige pad»
vindster Joyce Lowder van Walton»on»Thames
(Engeland) verricht.
Het meisje liep met drie kleinere kinderen
langs een landweg, waarlangs een hollend
paard met een vierwieligen wagen achter zich
voortrende.
Joyce tilde ijlings twee der kinderen over
een heg heen, liet het derde er doorheen krui»
pen en sprong daarna zelf voor het paard, dit
bij de teugels vastgrijpend.
Na een eind te zijn meegesleurd, wist zij het
hollende dier tot staan te brengen.
Zij ontving de padvindstersmedaille voor bij»
zondere dapperheid.
In Memoriam Ping Lung.
"Wij hebben een droevige tijding mede te
deelen 1 Ping Lung, het lievelingshondje van
den beroemden Poolschen pianist Paderewski,
is na een kortstondige ziekte, waarover wij
ons gehaast hadden onzen lezers te berichten,
in den gezegenden leeftijd van 15 jaar overleden
Mevrouw Paderewski is zooals begrijpelijk,
ontroostbaar. Toch zal de lieve doode niet
als stichtelijk aandenken opgezet en onder
stolp geplaatst worden, maar heel vulgair, als
andere heidensche wezens, verbrand worden.
Echter zal troostrijke gedachte voor het
zoo zwaar beproefde echtpaar Paderewski
de assche van den veelgeliefden ontslapene
naar Zwitserland worden overgebracht en daar
worden uitgestrooit over den tuin van Pade»
rewski's landgoed, waarheen de Poolsche ech»
telieden de volgende week zullen vertrekken.
Mogen zij daar de kracht vinden om het
onherstelbaar verlies een weinig te boven te
komen en in de heerlijkheden van Zwitser»
lands natuurpracht balsem vinden voor hun
diepdoorwondde zielen
Tot besluit van ons »in memoriam« deelen
we nog mede, dat Ping Lung, een echte Pe»
kingees, van vorstelijke afkomst was. Hij was
namelijk in der tijd door een Chineeschen
prins aan den heer Paderewski ten geschen»
ke gegeven.
In den particulieren spoorwagen, dien de
Poolsche pianist in Amerika bezit, ligt het
lijk van den lieven doode nu, ten aanschou»
we van deelnemende bezoekers, op stijlvolle
wijze opgebaard.
Een valsche dokter.
In het ziekenhuis te Alderschot (Engeland)
melde zich iemand aan, die beweerde door
een auto overreden te zijn.
Men onderzocht hem, doch kon geen spoor
van letsel ontdekken. Daar de man echter
over hevige pijnen klaagde, werd hem toe»
gestaan, in het ziekenhuis te blijven.
Na een paar uren begon de patiënt meer
spraakzaam te worden en te vertellen, dat hij
dokter was in een Londensch ziekenhuis. Bij
telefonische navraag bleek de man onwaarheid
te spreken. Voorts kwam aan het licht, dat
een personage, welks signalement met het
zijne overeenkwam, reeds elders in zieken»
huizen was verpleegd geworden, na hetzelfde
verhaal te hebben opgehangen
De man werd door de politie in bewaring
genomen. In zijn zakken werden medische
instrumenten gevonden. Hij schijnt nog van
een meer ernstig feit dan diefstal te worden
verdacht.
De man die knielde op zijn eigen graf.
Zekere heer Soglietti uit Epinal, een oud»
strijder, die in 1914 in de buurt van Ramber»
villers zwaar werd gewond en vervolgens voor»
goed afgekeurd voor den dienst, had dezer
dagen een ietwat griezelige verrassing.
Sinds 1914 was hij, door verschillende om»
standigheden, nooit meer in de gelegenheid
geweest, het gebied van den strijd van 1914,
waar hij zijn bloed had gestort, terug te zien.
Tot hij nu eenige dagen geleden toevallig
Rambervillers en de naaste omgeving van die
plaats moest bezoeken. Hij wilde daarbij ook
de graven weerzien van zijn strijdmakkers uit
den oorlog, allen mannen van het 121e re»
giment infanterie. Hoe groot was echter niet
zijn ontroering, toen hij, terwijl hij op het
militaire kerkhof langs een der graven liep,
op een kruis zijn naam, zijn voornamen, zijn
»hummer« en dat van zijn regiment vermeld
zag 1 Het betrof hier werkelijk zijn persoon,
en zijn naam was geplaatst boven het graf
van een zijner ongelukkige kameraden. Bevend
knielde Soglietti op zijn eigen graf neer.
Toen hij het kerkhof had verlaten, was
zijn eerste gang naar de plaatselijke militaire
overheid, aan wie hij mededeeling deed van
de begane vergissing.
De geluldlooze inbreker.
Met het nieuwste snufje op het gebied der
grootestadsbandieterij heeft men dezer dagen
te Berlijn kennis gemaakt, n.l. met den on»
hoorbaren inbreker. Reeds in vele deelen der
stad is hij gesinaleerd, maar zijn meesterstukje
heeft hij uitgevoerd bij een rijken koopman
in West»Berlijn.
Van de slaapkamer, waar de koopman en
zijn vrouw sliepen, wist hij een kleine brand»
kast weg te sjouwen om daarna terug te kee»
ren en in een andere kamer een hoeveelheid
juweelen te stelen.
Vervolgens plunderde hij vertrekken waar
drie andere leden van het huisgezin sliepen.
Hij vertrok met de kleine safe, waarin voor
een bedrag van 1200 gulden aan specie, en
met 125000 goudmarken aan juweelen. Nie»
mand in het huis heeft den inbreker gehoord.
Moderne dwaasheden.
Sinds eenige dagen zijn drie leerlingen
van het meisjes»college te Brooklyn niet in
het openbare verschenen, omdat haar gelaat
de sporen draagt van een zeer zwarte snor
en baard en de letters D. K. G. op wangen
en hoofd.
Deze figuren maken deel uit van de ent»
blemen der op dat college opgerichte Delta»
Kappa»Gamma»meisjesvereeniging. Door de
presidente van deze «geheime vereeniging«
waren enkele leden met een oplossing van
zilvernitraat besmeerd. Deze beschildering
deed de slachtoffers geen pijn, doch toen zij
in de zon kwamen, begonnen de figuren te
verkleuren en in te branden. De meisjes zijn
nu alle onder geneeskundige behandeling en
verkeeren in groote vrees, dat de initialen
niet meer zullen verdwijnen.
Prov. betooging voor pl. keuze op
Hemelvaartsdag 29 Mei 1924.
Evenals in de meeste andere provincies zal
ook voor de provincie ZuidsHolland een pro»
vinciale betooging plaats hebben, bestaande
uit een optocht met muziek en banieren, waarna
een meeting wordt gehouden, waar sprekers
van verschillende politieke en godsdienstige
overtuiging het woord zullen voeren.
Het schitterend succes van de Nationale
betooging te 's»Gravenhage op 16 Febr. 1.1.
heeft niet nagelaten alom indruk te maken.
Te verwachten is, dat vóór eind Mei in de
Tweede Kamer de beslissing gevallen is. De
Provinciale betoogingen zullen dan de Eerste
Kamer moeten toonen hoe groot allerwege
het verlangen naar Pl. Keuze is.
Voor Zuid»Holland zal de betooging plaats
hebben te Schiedam, in den namiddag van
29 Mei, en wel in het Sterrenbosch.
Alle politieke, kerkelijke en vakorganisaties
van allerlei beginsel en kleur, die voorstanders
zijn van P. K., hebben recht tot deelname.
Secretaris van het Comité isA. Bakker,
Buitenhavenweg 172b, te Schiedam.
De Copie van Ingezonden Stukken die niet ge»
plaatst zijn wordt niet teruggegeven. Buiten
verantwoordelijkheid van Redactie en Uitgeval
Mijnheer de Redacteur
Mag ik s.v.p. een plaatsje in Uw veelgele»
zen blad waarvoor bij voorbaat hartelijk dank.
Nu niemand anders het doet
dat was de eerste regel van Opmerkers inge»
zonden stuk.
Nu dat u gewacht heeft of iemand anders
opdaagde kon ik begrijpen toen ik uw stukje
las.
Ik heb u immers in vorig stuk gevraagd
mij de rekening beter te maken en die zijt
ge schuldig gebleven. Alleen verklaarde u dat
voor velen, nood en armoede vage begrijpen
zijn, met het oog daarop dat wij in onze na»
bijheid, rijglaarzen, bont, hooge boorden, si»
gaar van 10 a 12 cent enz. kunnen constateeren.
U kunt toch moeilijk verwachten dat het
opkomend geslacht, evenals onze grootvaders,
nadat men de geheele week in 't land gewerkt
had dezelfde schoenen 's Zaterdagsavonds in»
smeerde met olie, verders een hooge zijde pet
op, zoo het koud was een rooden zakdoek
om den nek, en dan zoo naar 't meisje.
Nu ik stem toe, als het heden ten dage nog
zoo was, dan kon men beter verschil zien
tusschen werkgever en werknemer.
Dan schrijft Opmerker dat men in tijd van
verdienste rekening moet houden en zich niet
laat verleiden daar tijdelijk naar te gaan leven.
Een arbeider verdient in de vier winter»
maanden f 4,20 per week, in de 8 zomermaan»
den f 15 per week. Nu gaf u te kennen dat
die menschen daar in de zomermaanden van
over konden houden voor de wintermaanden,
of anders roekeloos leefden.
Nu een vraag: Wat hebben dan die predi»
kanten in Saksen, volgens uwe meening wel
roekeloos geleefd, óf hebben die misschien
in den goeden tijd minder verdiend als boven»
staand bedrag?
Dan sprak u van standen, daar zijn tegen»
woordig wat standen, als den één een dui»
zendje meer in zijn vest heeft als den ander,
dan staat die weer al een stand hooger, men
moest daar meer rekening mee houden dat
God eens gezegd heeft uit stof zijt gij en tot
stof zult gij wederkeeren, geen onderscheid!
Nu weet ik goed er moet verschil wezen
tusschen werkgever en werknemer, maar zoo
niet als het er tegenwoordig naar toe gaat.
Ik sprak drie weken geleden nog een groot
l ieer uit Middelharnis, die wandelde eens uit
S'dijk door het z.g.n. Binnenpad met een ar»
beider naar M'harnis, onderweg ontmoette hij
een ander groot Heer, maar de andere dag,
was zijn eerste vraag Wat doet ge nu toch
met zoon gewone arbeidersman te wandelen
Ja het is verregaande
Nu nog uw laatste punt: «Heeren te voet
en knechten te paard,b.v. predikantsmevrou»
wen uit werken
Dat klinkt toch zoo vreemd voor Opmerker,
maar u weet toch wel, met eerbied gesproken,
dat God doet met de bevolking der aarde
naar Zijn Wil en Welbehagen.
Is dat nu zoo vreemd dat van mevrouwen,
werkvrouwen worden gemaakt?
Of anders om van werkvrouwen mevrouwen
Zie daarzoo heb ik uw punten weerlegd,
als u nu mijn punten ook weerlegd had, dan
was u een flinke opmerker geweest.
Dat wil ik er nog aan toe voegen. Als de
heer Opmerker het niet met mij eens is, wacht
ik hem gaarne een avondje te visite, om zoo
een en ander eens te bespreken.
Groetend,
G. v. d. LAAN.
Sommelsdijk, 24 April.
[Van redactiewege verkort.
DEN BOMMEL.
Vergadering van den Raad der gemeente
Den Bommel op Vrijdag 25 April 1924 des
nam. 3 uur (n. t.) ten gemeentehuize.
Agenda
1. Notulen.
2. Ingekomen Stukken.
3. Aanbieding verslag toestand der gemeente
over het jaar 1923.
4. Vaststelling heffingspercentage gemeente»
inkomstenbelasting over het belastingjaar
1924-1925.
5. Vaststelling voorschotvergoeding artikel
101 Lager Onderwijswet aan het Bestuur
der Bijzondere Lagere School.
6. Voorstel Burgemeester en Wethouders tot
verlenging bestaande kasgeldleening.
7. Wijziging brgrooting dienst 1923.
GOEDEREEDE.
Ingelandenvergadering van den Polder Roo»
klaasplaat op Maandag 28 April voorm. 10
uur (N. T.) in den Gouden Leeuw.
MIDDELHARNIS.
Centrale veiling voor Goeree en Overflakkee
Veiling van Dinsdag 22 April 1924
Kipeieren f 5,40 tot f 5,65 per 100 stuks.
Kleine kipeieren f 4,— per 100 stuks.
Eendeneieren f 5,60 per 100 stuks.
Gewicht der Kipeieren van 55—59 K.g. per
1000 stuks.
Boereboter f 0,80 tot f 1,— per pond.
Radijs f 2,60 tot f 5,70 per 100 bos.
Aanvoer 6945 Kipeieren.
730 Eendeneieren.
Uitbetalingsprijs f 5,— per 100 stuks.
ROTTERDAM, 22 April 1924
Op de heden in ons Veilingslokaal, Delft»
schestraat 43, gehouden Veiling, werden de
volgende prijzen besteed
Kipeieren5.25 tot 7'.25
Idem (klein)tot
Idem extra zwtot
Eendeieren5.65 tot 6.20
Ganseierentot
Kalkoeneieren tot
Kievitseierentot
Middenprijs
Aanvoer 175000 stuks.
DE ROTTERDAMSCHE VEILING
Om een runderkop. Een keurmeester trad
plotseling een worstmakerij te Bussum binnen
en bemerkte daar een runderkop, welke tee»
kenen van bederf vertoonde en zijn reukor»
gaan minder aangenaam streelde. Hij pakte
den kop beet, de knecht van den slager greep
eveneens naar den kop en wilde die niet los»
laten. Bij de woordenwisseling, die daarbij
ontstond, kwam de baas zelf in de worst»
makerij en ook hij greep den kop beet. De
keurmeester had inmiddels zijn vingers in de
neusgaten van den runderkop gestoken en
begon uit alle macht te trekken om met zijn
buit naar buiten te komen en hij, een stevige
knaap, zou deze trekpartij wel gewonnen
hebben, als niet de baas was gaan roepen
Kom is Leen, kom is Leen
En Leen, de zwager van den baas, kwam
uit de huiskamer en hielp nu meetrekken,
terwijl de knecht losliet. De keurmeester, die
met een hand alles aanklampte wat in zijn
bereik was, werd door de vereende krachten
van den baas en van leen vooruitgetrokken
in de richting van de aangrenzende keuken,
waarop de baas zijn vrouw, die inmiddels ten
tooneele verschenen was en hem aan zijn jas
trok, toeriep Doe de keukendeur open
De vrouw voldeed aan dit bevel en hierop
rolden ten slotte"allen in de keuken over den
grond, waarbij de keurmeester een hand zóó
bezeerde, dat hij den kop losliet. Hij ging
naar buiten, om enkele oogenblikken later
met twee politieagenten terug te komen. Men
zocht hierop naar den kop en 't bleek, dat
de vrouw hem in het brandende fornuis had
gestopt. Het gevolg was, dat tegen den slager
en diens zwager proces»verbaal is opgemaakt
wegens verzet tegen den keurmeester en wegens
belemmering van een ambtenaar in de uitoefe»
ning van zijn functie, en tegen de vrouw
wegens het verdonkeremanen van het corpus
delicti. Vad.
Goed afgeloopen. Een 18»jarige dienstbode
van den heer O. te Ermelo wilde aan den
buitenkant van het zolderraam een spinneweb
wegvegen. Zij boog zich echter te ver buiten
het raam, met het gevolg dat zij duizelig werd
en op den grond viel. De buurman van B.,
vond het meisje in bewusteloozen toestand en
bracht haar binnen. Na geneeskundig onder»
zoek bleken er geen lichaamsdeelen gebroken
te zijn het mag een wonder heeten, dat zij
er met den schrik is afgekomen.
Een autobus te water. De autobus Spaken»
burg—Amersfoort is even voorbij eerstgenoem»
de plaats bij een brug te water gereden. De
15 inzittenden werden allen gered, hoewel
drie kinderen eerst na veel moeite op het
droge konden worden gebracht.
Verschillende inzittenden kregen lichte ver»
wondingen.
Het ontvoerde meisje uit Utrecht. De Ut»
rechtsche politie heeft tot heden toe geen
nadere aanwijzingen ontvangen omtrent de
verblijfplaats van het ontvoerde Utrechtsche
meisje. Gisteren verscheen een extra nummer
van het politieblad, waarin het portret is af»
gedrukt. Met opgave van het signalement
wordt in dit blad haar opsporing verzocht.
Overdrijving.
Er was een land, genaamd Aquaria.
Het land was dicht bewoond het deunde
van het volk en velen waren er onder hen,
die zich begraven tot «hoogere studiën« en
die opperste wijsheid zochten aan de univer»
siteiten dezes lands.
In dat land waren o.m. twee steden.
De eene stad heette Aria zij was verreweg
de grootstezij zag ihet zekere minachting
neer op al 't geen daar lag buiten haar eigen
huizenzee zij gevoelde zich als een wereld»a»
part en als koninkrijk in het Rijk en neffens
vele andere zaken had zij ook een eigen uni»
versiteit, dewelke zij zelf beheerde en bekos»
tigde en waarop zij niet weinig trotsch was.
De andere stad heette Beria.
Zij was veel kleiner en dacht niet groot van
zich zelf, maar was zeer trotsch op haar uni»
versiteit, dewelke eene der oudste was deszei»
ven lands.
Maar deze werd onderhouden door het Rijk.
En er was naijver tusschen de groote stad
Aria en het geheele Rijk, wélks universiteit
de beroemdste hoogleeraren hebben en de
meeste studenten trekken zou.
Tusschen Aria en Beria ging het vooral om
de Medicijnen.
Beria nu kreeg van het Rijk een beroemden
«prof.® die zich uitsluitend zoude bezig hou»
den met des menschen neus, oor en keel.
Daarin werd Beria beroemd.
Toen Aria dit zag stelde het twee »pro£fen«
aan, van dewelke één zich speciaal bekomme»
ren zou om des menschen neus en oor, de
andere om zijn keel en ziet! toen werd Aria
beroemd.
Te Beria heerschte groote onrust.
Maar toen plotseling de »prof.« daar stierf,
sloeg het Rijk een grooten slag en benoemde
drie andere voor hem in de plaats, één voor
den neus, één voor het oor, één voor de keel,
om allerlei te voren onbekende ziekten van
deze organen te ontdekken en met name de
«prof«»van»den»neus werd beroemd vanwege
de groote kunstvaardigheid, waarmee hij. een
patient tot onderzoek bij den neus te nemen
wist.
De »studs« stroomden naar Beria toe.
Dat was het best gespecialiseerd.
Daar «leerde»men»den»neus«
Toen Aria dat zag barstte het schier van
spijt.
Maar een zeer wijs man gaf raad en alle
Arianeezen klapten in de hand en zeiden
In uw mond is de wijsheid, want daar kan
Beria nooit boven uit. En aan de hoogeschool
van Aria werden benoemd ftvee professoren»
van»den»neus, waarvan de een tot taak kreeg
zich te specialiseeren op de ziekten van het
rechterneusgat en de ander op die van het
linker dito, opdat eindelijk de Ziekteleer van
den Neus tot haar volle recht komen zou te
Aria, gelegen in Aquaria.
y
h j'
