voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsehe Eilanden. fel. 22! ll.ll. H. Ier Hens ttufaciut Me! BUITEfBüi LAS PRIJZEN UIKili STELLEII w Antirevolutionair Orgaan in hog signo vinces m vin Zn. :ers HoogsM hoek si. Janstraat -- met hijkGaui si Janstraat kiek Aanterkinnsier mm» (oiiEiBimriiL ZATERDAG 29 MAART 1924 39STE JAARGANG Reclames Mededeelmgen, '11 No. 3002 rin" ER Co l WISSE [JDEN goudtitel 1,75 W. BOEKHOVEN ZONEN Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie, franco toe te zenden aan de Uitgevers EERSTE BLAD. Staat, Cultuur en Kunst. Op den Uitkijk. MIIIIII 311(111 WANNEER U VOOR 12 UUR KOOPT j BE II 1 ^erstoelen, Boeken* \«f leublementen |ns eenige prima euw overtrekken els 12.50 .k.a. X® Bij inlevea ring van 25 Vogeltjes 1 KNOT CADEAU •JEN Koopt band met onzj de ROTTERDAM! te Arnhem. en litteratuur over :en tijd behaniWt onzen tijd i&aUf, met opgave '"f ze dingen, naar de en breede u;teen< e taai, waarbij de ods Woord wordt ige boodschap be* Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 cent bij vooruitbetaling. BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8.50 per jaar. AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. UITGEVERS SOMMELSDIJK Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2 ADVERTENTIËN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel. D1ENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte, die zij beslaan. Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur. |gel* en reering ik een bestelt ihandef ineven gewisseld, oering leest, der op 't tooneel. snijdt alle hoop proleet wil de1 niet vergooien, egdragen naar 't laar hoogtepunt des vaders oor* iet eens verbiedt te schrijven of j en en 't is Dora Jacobus, dat ze wensch indezen ed kwijt, ze niet; zal ze haar zwaar, dat haar vader niet Ziehier 't verschil kort geteekend. Tusschen min. De Visser en ons. Wij doen voor hem niet in 't minst onder in liefde voor de Christelijke cultuur en de christelijke kunst. Beide wenschen wij die ten zeerste te bevorderen. Maar nu zegt min. De VisserDit is een der eerste plichten van den Staat en van een Christelijke Overheid. En wij zeggenNeen, laat de Staat zich rechtstreeks er niet mee bemoeien en ze vooral niet financieel steunen. fcn nu gaan we ons standpunt ver dedigen. Dan is dit vanzelf bestrijding van dat, welk de minister inneemt. Eerst wijzen we dan op 's Rijks finan ciën. We zijn als Staat meer dan blut. En dat is gekomen, daarover zijn we t' nu wel allen eens, doordat de Staat steeds meer hooi op de vork nam haar staatstaak steeds uitbreidde meer en meer alles onder zijn voogdij nam, niet slechts 't geen noodig, maar ook 't geen nuttig en 't geen aangenaam is. Hoe hoog men nu schat Cultuur en Kunst. Het leven en bestaan des volks zijn méér. En de historie kent vele volken, die eerst op lagen trap van cultuur ston den en zeer primitieve Kunst voortbrach ten, maar die in den levenswortel kern ezond waren, op steeds hooger plan wamen en straks de Cultuur verder brachten en uitblonken in Kunst. Moet er dus bezuinigd worden Dan eerst hier en daar 'n tak weg, die wel strekt tot sierraad en pronk van den boom, doch die niet als stam en wortel onmisbaar is. Trouwens, dat gebeurt nu ook. Maar dit is 't verschil tusschen dr. De Visser en ons Hij doet het noodgedwongen en zegt ronduitzoodra 't weer even lijden kan, strooi ik weer goud en zilver uit over Cultuur en Kunst, terwijl wij zeg gen Noodgedwongen gaan we, geluk kig een eind terug op den verkeerden weg. =i* »hij« om n on* alles, te zullen er de oogen haars aok voor eigen i hem een«en*an* ante, die 'n oude* gengewerkte ge* t in de brieven k, dan weer 'n de, dat ze zóó toen móét o niet b 1 ij v e n lt telkens gesteld, it 't Jacobus nu aan alles een kele weken, hoog slechts onderscheidt 'f gewond hart, brengtzij zin** is niet begrijpt n wangedrag en afgaat binnen ir Indië. laatste brief, zijn vader, die is 't slot. relt vervolgd.) Nu een tweede punt van verschil. Dr. De Visser,, we moeten hem alle eer laten, zegt„Natuurlijk mag de Overheid alléén steunen een christelij ke Cultuur en échte, ware zuivere Kunst, omdat zij een christelijke Overheid is".. Hij stelt zich daarbij, als de Chr. Historischen steeds .doen, op het stand punt, dat Groen reeds in 1862 verliet. Een vóórman der Chr. Hist, drukte 't eens zóó uitAl waren alle ministers in een kabinet, hoofd, voor hoofd, voor zichzelf volslagen ongeloovigen, dan moesten ze nog als Overheid ons volk in volkomen christelijken zin regeeren. Dat klinkt, op 't hooren, erg mooi. Maar wij, antirevolutionairen, cp voorgang van Groen, zeggen Hoe het ons ook smart, het is niet anders, wij moeten geen rekening houden met wat zulke overheden zouden moeten doen, maar met hetgeen zij werkelijk doen. En dan weten wij allen hoe 'tgaat. Als zulke Overheden benoemingen moeten doen, subsidiën uitkeeren en uitdeelen en wat er meer te doen is, dan wordt om 't nu maar zacht te zeg gen met den Christelijken factor heel weinig rekening gehouden. En dan krijgen we mee door Staats hulp Mannen van Wetenschap, Cultuur en Kunst, die grooten invloed hebben op de ontwikkeling des volk, maar die de geopenbaarde Waarheid vreemd, zoo niet gram zijn. Nu hebben we 'n „Christelijke" regee- ring. Gelijk ook reeds voorheen. Maar de tijd kan komen, zéér nabij zijn zelfs, dat we een periode van po litieke zonnevlekken krijgen, waarin het zwaartepunt zeer beslist Links ligt. Vergete.men dat vooral niet! Een derde verschilpunt nog. Wat is de roeping van den Staat? En wat is profijtelijk voor Cultuur en Kunst en bij uitbreiding ook voor Re ligie en Kerk? En dan zeggen wij zeer beslist Dat zij gevoed, gesteund, gedragen gekoesterd worden door het vrije initia tief des volks, los van de landen, ook van de zilveren koorde van den Staat Zie 't op 't gebied van Religie en Kerk Wat heeft men een eeuw geleden die aemechtige „Afgescheidenen" niet bespotEn een halve eeu.w later die mannen der Doleantie, die zonder 'n halve cent religie-geld in den leegen buidel En zie nu rond, laten ze deeere geven aan God wat het tweede en derde geslacht niet heeft gewrocht. Bij den Staat bedelt men om 20.000 gulden „beurs"-geld voor minvermo gende studenten en zie, wat b.v. een toch niet zoo groote groep als de „Bonds"-mannen uit de Herv. Kerk, aan vrije gaven, bijeenbrengen, om Gere formeerde Dominees te krijgen in hun Kerk Men roept om „openbare leeszalen". Maar zie eens rond in onze Chr. kringen, wat daar in leeskringen, vereenigingen, bibliotheken aan lectuur geboden en uit eigen zak wordt betaald, zie eens op 't platteland, wat 'n boeken verzameling hier en daar soms één boer bij elkaar heeft gebracht. Geld voor „volksuniversiteiten". Maar zie weer in diezelfde kringen, wat er aan lezingen, cursussen enz. soms gegeven wordt, zonder hulp van de Overheid. En dat kan in andere kringen óók. Mits Vader-Staat ophoude zijn vol wassen kinders in een duw-wagentje te zetten, doch hun ieere hun eigen beenen te gebruiken. Dan zal er op dit terrein een edele wedijver zijn. Die Cultuur en Kunst, Kerk en Religie ten goede komt. De Overheid kweekt kastbloemen. Wij moeten hebben for- sche planten in de vrije natuur De Armoede der Wereld. De immer pijnigende levensvraag 't Was bij de baar van een kunstenaar. Naam en plaats laat ik weg Maar een kunstvriend, die hem mee uit* leidde uit het land der levenden, sprak in verslagenheid «Ik vraag mij ook nu weer afwaarom worden wij geboren, waarom hebben wij te leven, waarom is dit leven voor den een zooveel moeilijker als voor den ander, als 't einde toch steeds de dood is Ziedaar de Kunst zonder God. Laat nü de Heidelberger spreken. Antwoord geven op die vraag Waarom »Opdat (de in Adam gevallen, maar in Christus herboren mensch) God zijnen Schep* per recht kennen, Hem van harte liefheb* ben, en met Hem in de eeuwige zaligheid leven zoude, om Hem te loven en te prijs zen.« Dat is de christen mèt zijn God. En din noemt de wereld, die met haar zwarte »waarom«*vraag antwoordloos bij het donkere graf staat, zulk een christen smade* lijk vaak neg arm! Ook dit is de armoede der wereld 't Was ook bij 't graf van een kunstenaar, die een kort, maar dadenrijk leven achter zich had. Hier niet de vraag «Waarom Hier werd een danktoon gehoord. Déze spreker tenminste begreep, dat hier dank gebracht moest worden, niet slechts aan den kunstenaar, doch ook aan Hem, die dezen doode met zoo schoone gaven had gesierd. Maar zietnu wist de spreker met zijn dank geen raad Tot wien moest hij zich richten Waar was 't adres voor dien dank En toen is het gebeurd in 't christelijk Ne* derland, dat de grafredenaar zijn dank in allen ernst en eerbied bracht »Aan den onbekenden God Arm, als de Atheners in hun veel*goden* dwaasheid. Nadruk verbode», Ende se hébbe weer wat «Moeder pas op je kleintjes Ik moet zeggen, daarin zijn die »roode« heeren en dames uitgeslapen, om een pakkende leuze, 'n strijdkreet te vinden. Ze móéten 't van herrie hebben. moeders pop, mien jongsken, wie is die booze man, die je kwaad wil doen En dan schuift de socialist dichterbij «Dat is Colijn de slachter, weer Want alles heeft Colijn gedaan 't Is wel waar»onderwijs« hoort onder De Visser en die heeft nog pas in de Kamer met verontwaardiging de gedachte van zich geworpen als zou hij zich laten bezuinigen en niet zélf de «bezuinigers zijn, Maar ochDe Visser, dien ként de groote massa zoo niet. Daarom is hij minder bruikbaar. En de «roode** leugenmond giftigt maar dóór «ColijnColijn Moeder, pas op uw kleintjes Nü gaan ze van hun zesde jaar af werke* lijk schóól, maar dat houdt straks opdan gaan ze eerst zoo'n paar jaren wat bewaar* schooltje met uw kinderen spelen en er schie* ten ten slotte maar vier jaren over, dat ze wat lééren. Nü krijg je ze «knap» van school. Dan zijn 't stommeriken, die stotterend wat lezen, amper leesbaar schrijven, nauwelijks de «tafels** kennen en van de prachtige lager* onderwijsresultaten, waar thans heel Europa ons om benijdt en de halve wereld naar kij* ken komt, blijft straks 'n bitter beetje over. «Moederpas op uw kleintjes Die wil de Regeering straks geven in de handen van zeventienjarige »kindermeisjes«, zonder behoorlijke opleiding, zélf pas van de »mulo« af »schooldaghitjes« zag ik ze al genaamd en als die dan met haar onbevoegde 40 cent per regel. Onze 5de AFDEEL1NGSSCHOUW begint en eindigt Afdeelingsschouw beteekent kortweg, dat wij uit onze 32 afdeelingen elk 6 artikelen voor Nadere gegevens en verdere omschrijving vindt U vermeld in een daarvoor speciaal gemaakte courant, welke U wordt thuis bezorgd en ook in onze winkel verkrijgbaar is GEEFT DEZE BON U NOG DE VOLGENDE REDUCTIE: BIJ 10 GULDEN BIJ 25 GULDEN BIJ 50 GULDEN BIJ 100 GULDEN 1 GULDEN TERUG 2,50 GULDEN TERUG 5 GULDEN TERUG 10 GULDEN TERUG fY) S Duys heeft het zoo eerlijk gezegd «Anders wordt het een dooie*vissiesboelDaarom was hij zoo bang voor 'n kabinet*van*Links, met een der hünnen op de bok vanêtspeul* wagentje 1 Dan was alle aardigheid er af dan moesten ze «regeeringsgezind** worden dan konden ze er niet meer zóó op inhakken en moesten aan 't verdedigen van wat hun man* nen achter de groene tafel dóén. Nee, dat is heelemaal niks gedaan «De boel moet op stelten 'n Poos geleden was het«Moeder 1 ga voor je kindje staan l*< dat wilde zeggen Help ons zorgen, dat*ie nooit soldaat of matroos worden kan 1 Net, of er geen »roode« legers zijn ook 1 Ge zoudt es zien, als de «rooden** hier ooit de baas werden, hoe gauw ze zouden zeggen: «Ja, maar! wij kunnen onze»roode« republiek maar niet door de «bourgeois** en door de «witten** laten omverwerpen 1 we moeten haar immers tegen al haar vijanden beschermenen dan zou het de moeders weinig baten of ze al voor hun kindjes gingen staan Trouwens, als men voor een »roode« repu* bliek een kogel door z'n corpus krijgt, dat geeft een heel ander gevoel, dan wanneer 't je overkomt voor de «kapitalisten** en hun bent. «Moeder 1 pas op je kleintjes En dan schrikschokken de moeders op. Ze vliegen gejaagd de straat op. «Wie durft m'n kind wat doen «Kom maar hier, m'n schattebout m'n lieverd, Huidwondjes Schrijnende plekken Brand- en Snijwonden Schrammen, Ontvellingen i es# geneest men met PUROL jjr Doos 30 - 60 en 90 ct, Bij Apoth.en Drogisten. handen uw kinders een paar jaren 1..- p*"^s* dig hebben verknoeid, dan mag rkring. de «knappe** meester, die in vier riveerd van kop** zeggen kan die scheikunde schipper S. de geheimen van 't zevengesternte vorschtdie met Alexander de f 2 per 60 excursie is geweest, bollen uit kubusse.. kan en den inhoud kan berekenen van 646 er overschietdie uit vierkante vergelijkn., wortels trekt, twee tegelijk en met 't horlógc- in de hand vaten met kranen laat leegloopen, die geen kuiper ter wereld maken kan die precies namat de hoogte van 's aardrijks hoog* sten berg en peilde de diepste plek der Zuid* zee, dan mag Zijne doorgefourneerde Ge* leerdheid probeeren wat*ie van die door de «daghitten** schromelijk verwaarloosde kinders nog terechtbrengen kan. «Moeder, pas op uw kleintjes Hoe wil nu een juffrouw, die van die kogels en kegels en kubussen, van die starren en die wortels nooit gehoord heeft en die vroe* ger op de »mulo« in vier talen geen «domkop**, maar slechts «beste jonge** en «chérie** en zooal meer leerde zeggen, hoe wil zoo'n juf, al kan ze met de kinders zingen als een lijsteral kan ze vertellen, dat ze luisteren als vinkenal kan ze lezen en voordragen dat een gansche zaal 't prachtig vindtal heeft ze juist opzettelijk geleerd hoe ze met die «kleintjes** spelen en leeren moet tegelijk hoe zulke kinderen moeten onderwezen wor* den naar den eisch van hun weg, hoe wil zoo'n juffrouw er iets van terechtsbrengen 1 Ze kan immers die zes* en zevenjarigen niet laten rekenen met drie kapitalen, vier procenten en vijf intresten 1 Ze kan geen thee mengen en de kinders den verkoopsprijs met zóóveel winstmarge laten berekenen ze kan hen 't spectrum niet uitleggen van 't licht dat van de verschillende hemellichamen komt en ze kan hun niet eens uitmeten hoe ver de naaste vaste ster van de aarde verwijderd is ze kan hun niet eens 't verschil uitleggen tusschen lyrische en epische poëzie, ze kan niks. Ja, toch 1 ergens heeft ze 't geheim van Ze kan levenslang jong blijven. Hoeveel zonnen er ook wentelen om haar jeugdig hoofd, al komen de zilverdraden zich in haar kapsel vertoonen ze blijft «zeven* tien** jaar. Waar dat «zeventien** vandaan komt, weet ik niet Dat hebben de bangmakers. uitgedacht om de «moeders** te laten zeggen «Zoo'n kind nog 1 Zélf nog een schaap Want toén zij achttien waren, gingen onze hardschreeuwers van nu zélf in heele drommen op die eerste en tweede klassers losdan ben je «vol** daar zijn de moeders nooit tegen te hoop ge* roepen 1 Op een gewone school, die toch ook de jonge vaandrigs op 18*jarigen leeftijd krijgt, daar zijn meer meesters en juffrouwen boven dan beneden de dertig, omdat ze daar naar den gewonen loop der dingen elk jaar 'n jaartje ouder worden, maar straks in die twee aanvangsklassen, nee 1 maar dat wordt phe* no=mf naai 1 Zeventien jaar is «roode** kletskoek. Maar laat ons zeggen, daar blijft alles acht* tien en negentien jaar, volgens die bangmakers, want aan zulke «wichten**, die elk jaar 'n stukkie apeklier eten en daardoor zelfs na 10* en 20*jarigen diensttijd achttien en negentien blijven! aan zulke halfwassen geeft de Regee* ring straks uw kinderen over. Lees 't maar in hun «Manifest** Moeder, ga voor uw kleintjes staan Want wéét ge dan niet, hoe jonger de kin* deyen zijn, hoe meer wetenschap de meester of schooljuffrouw in zijn vaten behoort ver* zameld te hebben, om behoorlijk 't intellectu* eele mengsel te kunnen stoken,••waarmee die 6* en 7*jarigen*Tiehooren te worden gevoed. Kent het «hitje** 'n schat van heerlijke ver* telsels voor die jeugd; och wat 1 eerst als je de litteratuur' van drie natiën hebt verwerkt, kun je paedagogisch juist 'n schets voor een kinder*vertelling maken, waardoor de gaven en vermogens van het kincfhar*mo*nisch ont* wikkeld worden, want ach 1 dat luistert zoo nauw: jeugd* en intuïtie en kinderliefde be* teekenen niets" bij 'n geposeerden leeftijd, een kale kruin en parate «kennis** 1 Kan de immer*jong*blijvende*juf leeslesjes geven, ze van buiten laten leeren en ze dan door de kleuters laten kleuren en léven in eigen bezielde kindertaal of ze zingend met hen dramatiseeren heeft ze straks een korte vaksopleiding gehad maar die, met voorbijgaan van aile geleerdheidsvertoon, regelrecht op 't doel afgaatheeft ze niet geleerd werelden te overzien, maar is ze des te meer in dat klein* kinderswereldje thuis, waaraan ze geeft de liefde van haar jonge*meisjes*hart «Moeder, ga voor uw kleintjes staan Maar nu heb ik genoeg van die ironie. Laten we nu nog es 'n hartig woordje met die «bangmakers** spreken, oftewel de «front* makers** en «palstaanders** van voorheen, want 't is allemaal één pot nat en 't komt uit den* zelfden hoek. Gij, die mijélijk op&vlcelt, wat doet gij? Die aanycon"'a<JUS) daar moe* ten de md 'Onnen, partij b - indie 't meeste jr" ^BÓ^evorderd zijn, vefdj.in^C'MTCBChetïV^ ,£èben op* Een ,en. e|(. en By0Utefc3(i wbeir inneer jgs i evolm voorhanden in ■scorn handel van fëK'-P h1 S 'V T den L '•»-**> oo „je.i itcïi.F' ~n beslissin oeschii' Si.eerAttf en tweeli- En toén yf\ hadt, da'1?* •Kc. I*. ovt; mochten'- fijn, toen vergaderingen, nietwa'-;rt' genomen, dat die ni verlegt de prima prima te zijn en 'Saa- onderwijs*van*elken*dag moesten vf. ',y-' i ni worden, toen hebt gij geadviseerd lijk moeten die hóófden dan nu de aanvai.,. W" klassen hebben, want daar moet het neuèjf van de schoolzalm heen, niet? En nooit! nee nimmer! als de »juf« uit een of twee es ziek is, wordt daar als ge 'r r ïd ül

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1924 | | pagina 1