Tm l drie aandeelen
J 73 Kipstraat 73
ROTTERDAM
1 WIJNEN VAN
mie
H. SPETTER CO.
UIEN, KOEPEEN,
SUIKERWORTELEN
ie ma i o. hobbel - en zaaMeeH
WANNEER MEN
SE HIE USIiEl UIEN
Prima gedroogd KIPEIDOOIER,
aanleg loes-, Sier- en Milenlninen
M mum
Klepperpaard
Veer kar os
P. MERKESnf
1 GOUD- en
ZILVERHANDEL
Gouden Horloges
f en Kettingen.
I
Aambeilijders
AANGEBODEN
D. BIJLEUELD -
UIENZAAD groote gele Rijnsburger (Soort A.D.H.), eigen
teelt, onovertrefbaar, waarvan op heden nog een kleine partij
verkrijgbaar tegen den prijs van f 4.- per halve Kilo.
KOEPEENZAAD verbeterde Stomppuntige, extra lange
dikke zware roode Flakkeesche (Selectie A. D. H.), a f 4.-
per halve Kilo.
SUIKERWORTELZAAD Exellent, (Elite soort A. D.
H.) a f 0.60 per halve Kilo.
m VLAARDINGEN
H geen risico
DEZE NAAM
K. VERMAAS ZONEN
WÉ C. VROEGINDEWEIJ Ui
PORT1ETVËBGROOTIKBEH
IET WE8K - BILLIJKE FBIIZEB
03 Centrale Proeftuin
MS C. VROEGINDEWEIJ WÊ
Internationaal Rechtsbureaug
FEUILLETON
H.H. BESCHUITBAKKERS!
c. u. d. BERGE, Mr. bakher, nieuwe Tonge
B. JONGELING, com
missionair, Den Bommel,
biedt aan:
in diverse soorten, tegen
CONCURREERENDE PRIJZEN.
Contracteert wauuibioei-uias en
uraagt geschikt utastantt te huren
Grootste Specialiteit
VRAAGT Uw Winkelier
Chemische Fabriek
Appel en Peren, zoowel Lei,
Struik en Stamboom, Frambozen
roode en zwarte bessen, Bloem-
heesters haagplansoen, Stam- en
Struikroozen, vaste Bloemplanten.
KamerplantenVarens, Asperagus..
Opmaken van Bloemenmanden enz
Houdt zich aanbevolen voor
Overal te ontbieden. Plannen en
begrootingen gratis.
Aanbevelend,
Indien bovengemelde artikelen het een of andere jaar misluk
ken, beteekent dit een ramp voor Flakkee en Zeeland. Om dit
te voorkomen, is iedere teler dezer gewassen verplicht, om
in de eerste plaats te zorgen, dat hij prima kwaliteit Zaai
zaad hiervoor neemt, als
Nabouw dezer drie gewassen, voor welker soortechtheid niet
kan worden ingestaan, tegen veel lagere prijzen.
Bovenstaande soorten, gemerkt A. D. H., alleen verkrijgbaar bij
MOLENDIJK OOLTGEN SPL A AT
OF BIJ HARE AGENTEN
wmi en U loopt mm
op het etiket is ons woord
- van eer tegenover U -
Indien bij Uw leverancier
niet verkrijgbaar, wendt
U dan direct tot ons
Grossiers en Wijnhandelaars
MIDDELHARNIS
Geen Alosterzaad
Dirksland Voorstraat 16 Telefoon 1020
P. H. BOEKHOVEN
M1DDELHARNIS
Doet uwe inkoopen bij
ONZE adverteerders.
WIE VAN DIT SOORT ZIJN ZAAIZAAD
Voorstraaf 16 Dirksland Telefoon 1020
CONSULENT
Jhr. Mr. J. J. IPOMPE v. MEERDERVÜORT, Red. Binnenrotte 1, lel. 4786, ROTTERDAM
De Weduwnaar
TE KOOP GEVRAAGD
der Coöperatieve Beetwortelsuikers
fabriek DINTELOORD.
Brieven met opgaaf van prijs letter A
Hulppostkantoor, Heiningen. 23925
gebruikt geen dure eieren meer.
f 1,50 per kilo met gebruiksaanwijzing.
10 gram is 1 dooier
Adres23922
WEGENS AFSCHAFF1NGTEKOOP
een in alle opzichten, op den weg
»vertrouwd«
en een
(mooi model)
Brieven onder No. 23924 Bureau van
dit Blad.
i*> 20328
üEBRS. BOER 1
Pil. Orient, fraaie buste in
2 maanden f 2,—
Haartwist t.overtollig haar f 1,—
Haarkleur div. kleuren f 1,25
Haarwater tegen uitvallen
f 0,85, f 1,10, f 1,50
Ontvettingspillen
t. corpulentie f 1,—
Am. Pillen zenuwsterkend
en tegen verlies v. krachten f 3,—
v.h. de Volksapotheek
72 JONKERFRANSSTR. 72
ROTTERDAM.
De hardnekkigste Aambeien worden
binnen enkele weken genezen met de-
ECHTE BRAZIELJE.ZALF
prijs f 2,50 per potje
VAN SPAANSTRAAT 24 bovenhuis
bij de Goudsche Wagenstr., Rotterdam
nattigheid gaat voelen, gaan wel enkelen harder loopen
zooals in 1922 en 1923. In die jaren werd voor één
Kilotje f 17.— betaald, ofschoon er vele landbouwers
vooral in 1923 werden geschokt voor soort in kwaliteit
wat tevens in Januari zijn soort was verloren
dus voor f 4.— per pond, doch alleen als nevenstaan»
de aanbieding met bevestiging van f 3.— per pond
mits bedoeld soort 60 K.G. per roede oplevert wat ook
heeft getoond 516 H.L. per gemet te kunnen opleveren
Alleen verkrijgbaar bij mijne agenten en teler
voor GOEREE en OVERFLAKKEE te
Middelharnis (Langeweg) is op eiken
werkdag voor belangstellenden GRA
TIS toegankelijk. Desgewenscht geeft
de .tuinman alle inlichtingen, die moch
ten worden verlangd, 17461
welke zijn ingevoerd door een der bekwaamste
Landbouw»leeraars uit Nederland, en welke in 1922
een opbrengst gaven van 516 maal 60 kilo aan ges
wicht, zullen ongetwijfeld alle andere "soorten overs
treffen, wat hun opbrengst en duurzaamheid betreft
wenscht te bestellen, wachte dan ook niet langer
hiervoor prijs en hoeveelheid aan te vragen bij
HYPOTHEKEN EN INCASSO's
Belast zich metCiv. en Strafzaken, Opmaken van Akten en Req. met Cred.
enz. Correcte en vlugge afwikkel, gegarandeerd.
De aandacht van H.H. Veehandelaren wordt speciaal gevestigd op de be»
handeling van proceduren betreffende verborgen gebreken.
ii)
En n u de geschiedenis van den «compag»
non«
iacobus Verlaten heeft geen prettige jeugd
ad!
Veertien jaar oud, toen zijn vader stierf;
van zijn prille jeugd af moederloos, kwam
hij onder voogden en verzorgers», juist op
den leeftijd, wanneer een jongen wel het air
gaat aannemen van zelfstandig te kunnen op»
treden in de wereld en zich diep schaamt
voor al wat naar zachtheid, teederheid en
weekheid zweemt, maar toch in 't diepst
zijner ziel hunkert naar de teedere liefde van
het moederhart, naar de warme, onbaatzuch»
tige vriendschap van den vader.
De leeftijd, waarop hij een krachtige leiding
ónder de oppervlakte van 't leven zoo noo»
dig heeft, ook bij het schijnbaar steeds meer
vieren der teugels, naarmate de aanstaande
man »hooger« klimt in jaren.
Den leeftijd, wanneer de opwassende mensch
het liefhebbend, moederlijk gemoed, de vaste
leidende hand des vaders, minder missen kan
dan ooit.
Jacobus Verlaten heeft beide gemist.
En dat gemis heeft plooien gelegd in zijn
karakter, die er later nooit weer uitgestreken
kunnen worden.
Och, in stoffelijk opzicht werd er behoor,
lijk voor hem gezorgd.
De familie, dat moet gezegd, liet zich niet
onbetuigd.
Zijn vader liet hem weinig na'n klein
kapitaaltje, toen alles te gelde was gemaakt,
de rente er van werd gebruikt voor zijn
levensonderhoud, waarvoor het lang niet toe.
reikend wasde «hoofdsom» was behoorlijk
belegd't was niet veel, maar 't was toch
iets, als hij straks zelfstandig 't leven moest
ingaan en na weinige jaren geheel voor zich»
zelf moest zorgen.
Voorlsopig deed dat de »familie«.
's Namiddags van den dag der begrafenis
was er een kleine familieraad gehouden,
waarin de oudste broeder van den overledene
met een korte toespraak uiteenzette, dat het
hun plicht was met elkander voor «den na»
zaat des betreurden overledene» te zorgen
De man hid ditHij sprak wat plechtig.
Maar overigens bedoelde hij 't goed.
Hij was altijd ongehuwd gebleven en kwam
nu ook eigener beweging verklaren, dat h ij
stond voor 't grootste deel der kosten. Als
dan de zwagar, de man van tante Marie er
ook nog een kleinigheid voor over had en
zich met de zorg voor de opvoeding van den
«nazaat» belastte, dan had men voor de na»
gedachtenis van den broeder, gedaan wat mo»
gelijk was.
Tante Marie's man verklaarde zich dadelijk
bereid,
'n Korte besomming werd gemaakt, wat
ieder dus had bij te dragen tante Marie zou
van de inkomsten en uitgaven voor den wees
op eenvoudige wijs boekhoudende huis»
houdster werd op den korst mogelijken ter»
mijn ontslagen reeds was een liefhebber ge»
vonden voor de woning, die met ingang van
den eersten der volgende maand de huur
overnemen zoude meubelen en de boeken
van den gestorvene zouden op de voordee»
ligste wijze van de hand worden gedaan,
zijn vele papieren, brieven enz. werden door
tante Mari^ in een oude kast opgeborgen
als ze ooit tijd vond, zou ze die weieens in»
zien.
Die tijd kwam, als te begrijpen is, nooit
En zoo was de kast, met de papieren en
enkele andere voorwerpen, die uit piëteit
jegens den overledene waren bewaard geble»
ven, naderhand toen de zoon zelf een huis»
houding opzette, daarin oyergegaan, wat trou»
wens weinig verandering bracht, dan alleen
dat ze van een achterkamer naar een zolder
verhuisde, om nu voorts dair in een rustige
rust te verstoffen en te vermolmen.
Alles gedaan zijnde, hield de oudste broe»
der nog 'n korte nabetrachting.
't Klonk wat gek, en hij bedoelde 't ook
zoo niet, maar als men zijn woorden letterlijk
nam, dan kon men er uit opmaken dat hij 't
den overledene als een deugd toerekende,
slechts één spruit te hebben achtergelaten
dien bewusten «nazaat» n.l.
Daarop werd deze binnengeroepen.
Hij bleef staan voor den familieraad.
Hij werd herinnerd aan 't groote verlies
dat hij geleden had, en hem werd voorts
onder 't oog gebracht, hoezeer hij de «Voor»
zienigheid» te danken had, die hem bloed»
verwanten toeschikte, welke hem thans in zijn
verweesden toestand, verzorgen wilden.
De spreker achtte 't ook noodig en op»
voedkundig juist, den 14»jarigen knaap goed
te laten gevoelen, dat de «familie» zich daar»
voor eenige opofferingen moest getroosten
en dat niet eens zulke geringe, waarop hij
de hoop uitsprak, dat Jacobus dit op den
rechten prijs stellen zou en zijn dankbaarheid
toonen door een gehoorzaam leven, door
flink zijn best te doen en door zijn familie
nooit reden te geven tot beklag.
Daarmee werd de zitting opgeheven.
Jacobus ging met tante Marie en haar man
mee.
De groote vraag was, hoe 't nu met hem
moest 1
In zijn nieuwe woonplaats was geen gym»
nasium en ook zou 't weinig zin gehad heb»
ben, hem die opleiding verder te doen vol»
gen, waar men toch in geen geval straks den
jongen man eenige jaren lang op de univer»
siteit zou kunnen latenbroêr en zwager
waren ook maar eenvoudige menschen, met
een burgerlijk inkomen
Het was wel een lastige vraag
Gelukkig, dat Jacobus zelf nu niet precies
een «studiekopa had. Op 't gymnasium had
hij zijn best gedaan uit liefde voor zijn vader
en ook wel uit eerzucht, omdat hij onder de
jongens niet de Hitste wilde zijn, waar hij
begreep dat dit uit kracht van zijn vermogens
niet hóéfde.
Maar verzot op studie, was»ie niet.
En toen nu zijn oom, de man van tante
Marie, die niet zulk een talent voor toespra»
ken en redevoeringen had als zijn zwager,
maar die wat hij te zeggen had, in goede,
duidelijke zinnen wist te gieten, Jacobus aan
't verstand bracht, dat dóórgaan met studee»
ren te veel geld kosten zou en dus uitgeslo»
ten was, nam hij dit zeer kalm op.
«Best oomdin maar wat anders
De groote moeilijkheid kwam pas, toen er
beslist moest worden, wat dit andere dan wel
zou zijn.
Er was niets, waar Jacobus nu eenige voor»
liefde voor had.
Of ja, iets was er wél
Van zijn prille jeugd af, had hij lust gehad
om te knutselen.
Als hij 'n stuk speelgoed kreeg, had hij
rust nog duur voor hij precies wist, hoe het
in elkaar zat en werkte, ja zelfs kreeg hij den
naam van door een onbedwingbare verniel»
zucht gedreven te worden.
Maar dat oordeel was onrechtvaardig.
Want uren lang kon hij rustig en met het
grootste geduld bezig zijn, om met allerlei
primitieve werktuigen dingen van eigen vin»
ding in elkaar te knutselen, die als ze ifwa»
ren de bewondering wekten van zijn kame»
raadjes.
Vader had nooit veel met dit «gepruts» op.
«Daar zat geen brood in«, zei hij met den
onjuisten kijk op het leven van zoo menig
man met eenzijdig intellectueele ontwikkeling.
Daar zou wél brood in blijken te zitten
Na wat over»en»weer»praten, werd Jacobus
eerst bij een horlogemaker in de leer gedaan
het was een »net« vak en van al wat hem
werd opgenoemd, trok dit den jongen nog 't
meest aan, al was 't alleen maar, omdat nij
nu eens precies zou te weten komen, hoe zoon
»dingsigheidje« in elkaar zat.
Hij bleef er kleine drie jaar.
Maar toen bevredigde 't hem niet meer.
't Was vrij eentonig, dat werkvaak het»
zelfdehij wou wat meer variatie hebben en
in dezelfde richting meer leeren.
In overleg met de «familie» kwam hij nu
bij een instrumentmaker.
Daar bleek hij in zijn element te zijn
De patroon had schik in den jongen, intel»
ligenten gezelwien 't werk nooit te veel was,
omdat hij er zoo'n zin in haddie met ple»
zier 'n avond bleef dóórwerken als het druk
liepdie zich met een soort van wellust op
de moeilijkste gevallen wierp en niet rustte
eer hij een behoorlijke oplossing gevonden
had
Jacobus Verlaten bleef verscheidene jaren
bij den patroon, die hem inwijdde in al de
geheimen van 't vakdie 't vélen kon, ja er
zich over verheugde, dat de gezel knapper
werd dan de meester en zijn zaak perfection»
neerde
Trouwens, kennis en bekwaamheid bleven
«in de familie».
Zóó verdiept was de jonge Jacobus niet
geweest in zijn instrumenteele werkzaamheden,
of hij had tijd gevonden zich te herinneren,
dat hij ook jong was in te zien, dat de\
eenige dochter van den patroon ook jong
was, èn aardig, én dat ze hem wel mócht,
in elk geval nu juist niet met afkeer voor hem
was bezield, al bleef hem de ware aard van
de gevoelens der zedige maagd verborgen,
tót het oogenblik, dat hij haar, niet naar de
regelen der kunst, doch naar de inspraak van
een minnend hart, om 't »jawoord« vroeg,
dat blozend en met fluisterende stem gegeven
werd.
Er was weinig gevaar, dat ze zich in elkan»
der vergissen zouden.
Jarenlang waren ze naast elkaar opgegroeid.
Eerst hadden ze zelfs weinig acht op el»
kaar geslagen, in den tijd zooals dit gaan
kan in de jonge jeugd toen hij zich in zijn
gedachten 't meest aangetrokken gevoelde tot
een opgedirkte schoone van veertig lentes
en z ij lééfde met den »held« van 't laatste
verdicht verhaal, dat ze gelezen had en zich»
zelf zuchtend bekende, dat er onder de gansche,
werkelijk levende jongelingschap nu letterlijk
niemand was, die ook maar in de schaduw
van gezegden »held« kon staan.
Maar met de jaren waren ze wat ouder en
wijzer en nuchterder geworden.
Ze keerden tot zichzelf en tot de werkelijk»
heid terug.
Ze keken elkander eens aanze vonden
van weerszijden elkander een niet onaardig
exemplaar van het andere geslacht; ze wer»
den goede, héél goede kennissenlangzamer»
hand rijpte de vriendschap in beider hart,
tot ze werd tot een groote liefde, die, toen
ze eenmaal uitgesproken en beantwoord was,
hen bóndvoor het leven.
De aanstaande schoonvader was er zeer
mee ingenomen.
't Liep alles zoo mooi als 't maar kon.
Op zijn aanraden ging Jacobus nu eerst
nog 'n paar jaren in 't buitenland bij eerste»
klas=firma's werkenhij leerde daardoor zijn
vak tot in de fijnste puntjes en knoopte ver»
schiilende relatiën aan, die hem later van nut
konden zijn.
Toen hij thuiskwam, trouwden ze: Chris»
tine en hij.
Wit hij eigenlijk was, kon men nu moei»
lijk zeggengezel, schoonzoon, compagnon,
chef van alles wat.
'n Paar jaar later, vrij onverwacht, stierf de
schoonvader.
En Jacobus Verlaten erfde 'n klein beetje
kapitaal, doch daarnevens een goed beklante
zaak en dat was 't voornaamste. Hij zou de
zaak nóg hebben, als daar niet later in zijn
leven gekomen was de «compagnon».
Wordt vervolgd,
