voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden, Antirevolutionair Orgaan IN HOC SÏGNO VINCES No. 2900 ZATERDAG 12 JANUARI 1924 38STE JAARGANG EERSTE BLAD. Laodicea. Marnes Mededelingen. Op den Uitkijk. Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën eaa verdere Administratie, frame© toe te zsessdesi aast de Uitgevers BIJ hoest ©f keelpljsi Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 cent bij vooruitbetaling. BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8.50 per jaar. AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. UITGEVERS W. BOEKHOVEN ZOMEN SOMMELSDIJK Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2 ADVERTENTIÈN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel. DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f L— per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte, die zij beslaan. Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur. De a. r. kies/ereeniging kwam saam. Waar, dat doet er nu niet toe. Maar, in 't verslag werd kort en krach tig gezegd f „De opkomst was slecht". Ik voor mij hóiid daarvan. Neen, niet van een slechte opkomst, dit vind ik een schandaal en een boos kwaad, een zonde, waarvan bekeering, hoogst noodzakelijk is, maar hier houd ik van, dat de dingen niet worden „verbloemd", maar dat er precies ge zegd wordt, waar 't op staat. Dan iveten de thuisblijvers het. Dan zien en kennen ze hun kwaad. Worden er vergoelijkende woorde kens gebezigd, zoo meenen zijO, het ging nog al; 't was toch niet zoo erg, dat ik er niet geweest ben Was het „slecht" zég dan slecht. Dan moeten zij, wier schuld het was, zelf weten en verantwoorden, of ze die schuld willen boeten en verbeteren, dan of ze willen dóórgaan op die manier. Wat nu wel de oorzaak was Eerst wordt „weg en weder" genoemd Maar dat is 't voornaamste nietOnze mannen zijn niet van suiker en zien niet tegen een kleinigheid op. De tweede reden is méér reëei. „Politieke lauwheid" heette zij. Laodiceesche onaandoenlijkheid. Men is heet noch koud en blijft dus zitten bij de stallingen, hoorende 't ge blaat der kudde 5fj I Dit nu is een groot kwaad. En al kunnen wij niet meer doen dan daartegen waarschuwen met al de kracht die in ons is, waarna we 't ver der moeten overgeven aan die waarschuwing willen we 't dan ook niet laten ontbreken De politiek toch is geen spel. Ware zij dat, dan zouden wij, anti revolutionairen maar 't beste doen met haar onmiddellijk en voorgoed den vol- ledigen scheidbrief te geven, want aan het „spel" doen we niet mee en zelts voor een geheel onschuldig spel is 't nu niet de tijd Maar de politiek is hooge ernst. De hoogste belangen staan op 't spel. En wie meenen mocht dat de zaak der „Bezuiniging", die thans de bran dende kwestie is, enkel de vraag be treft of wij ook op wat lager lasten kunnen komen en dus van oordeel is, dat dit heel weinig te maken heeft met de hoogere beginselen. Nu, die kijkt niet ver Broederswcest toch niet lauw. Ons land en volk doorleven een cri sis, als in vele jaren niet is gebeurd. Het minste is nu toch waarlijk wel, dat gij opkomt ter vergadering, van de zakenkennis neemt en de zaken be spreekt. „De" zaken, uw zaakde zaak uws volks en tenslotte de zaak des Heeren. En nu hebt ge wellicht „redenen". Misschien ook die recht hebben van bestaan, want ook de a. r. politiek wordt gevoerd en de a. r. pers wordt geleid door zondige, feilbare menschen. Wellicht hebt ge zelfs „grieven". Maar dat ontschuldigt u niet 't Gaat soms op kerkelijk gebied ook wel zooMen heeft iets tegen de preek, of tegen de opzieners, of tegen zijn medebroeders, zeifs kan zulk een „iets" min of meer gegrond zijn maar dan zijt ge de eerste om te vermanen, dat niemand daarom zijn kerkelijk mee- 'even staken mag, integendeel als ge méént, dat er klacht is, behoort ge juist uw medeleven sterker te doen zijn Met uw school doet ge net zoo. „Meester" zegt ge misschien, kon wel eens anders, of 't bestuur doet het wat eigenaardig, of er mankeert wat aan de school, of uw kind scheurt z'n goed aan spijkers in de bank Maar dan onttrekt ge u immers maar niet aan de School, jintegendeelge komt en waar 't moet, spréékt gij, Ge voeltzoo is uw plicht. Welnu, gevoel dit ook hier. In veel sterker mate, dan gij u voor stellen kunt, zijn de'toekomst, ook van Kerk en School verbonden aan de vraag hoe nu de Politiek draaien zal. Wie dat begrijpt, die is juist nu op zijn post. Mannen broeders verstaat dit toch. Zie, wat doet Jmen in onze rivier polders Als daar 't water heel gewoon in de zomerbedding voortstroomt maakt nie mand zich druk. Maar als de rivier wast, alle buitenlanden overstroomt, van dijk tot dijk staat, stijgt tot de kruin Dan komt men op en waakt. De dijkwacht wordt betrokken. Alle gereedschap wordt nagezien. Dag en nacht kijkt men uit, om overal waar gevaar dreigen mocht, er dade lijk bij te zijn. Zoo moet 't onder ons ook. Er dreigt thans gevaar aan vele zijden. De oneenigheid Rechts, die dieper gaat dan een korte kibbelpartij, ont kennen we nietintegendeel van meetaf hebben we gewaarschuwd tegen alie struisvogel-politiek. Dat is' al één groot gevaar De verdeeldheid, Rechts. Het is te begrijpen, dat nu Links en met name de S. D. A. P. alles doet, om dezen toestand zooveel mogelijk uit te buiten. Met name gaat het dan tegen óns. Ze weten heel goed, als ze ons konden lam slaan en onzen leider tegen den grond leggen, dan kregen ze 't met de verdeelde rest van Rechts wel klaar. En zullen wij nü dommelen Thans politiek-lauw zijn Ik zeg u, sinds de dagen van Groen zou zulk een schuldige politieke dwaasheid niet zijn geschied. En daarom, met al de kracht die in ons isWaakten laat toch alle lauwheid verre zijn. Vs Vijf gulden per soconde. »Wijsneus« in 't Hbl. rekent uit Honderd zeven en veertig millioen guldfli per jaar, daarop is het »tekort« geraamd. Dat maakt 400.000 per dag. Zoover berekende 't min. Colijn. Dat is vijf gulden per secorde, rekent »Wijsneus« uit en begrijpt terecht niet, hoe 't ter wereld mogelijk is dat het Nederlands sche volk daar zóó kalm onder blijven kan Maar we rrocten.wel beseffen, dat elke se* conde die de kloK tikt, er in de Nederlandsche schatkist 19 guldens vloeien en 24 guldens eruit stroomen en dat tegen die wanverhou» ding een heele boel te doen is. Onze groote gemoedsrust van heden is dus maar het paradijs van den dwaze de slaap van een opiumschuiver aan boord van een zinkend schip. Ja, om die zoogenaamde 300 millioen voor de Vloot heeft Nederland op z'n achterste beenen gestaan, maar die werkelijkedagelijks sche, ten ondergang voerende schuldophoos ping ensvermeerdering, daar trekt het zich weinig van aan. s Lands Koloniën. De vraag" werd gesteld Kunnen we in waarheid zeggen, dat God ons onze overzeesche bezittingen gegeven heeft, waar ze toch door onze vaderen op vaak onverdedigbare wijze genomen zijn Men voeltOm die vraag volledig te bes ntwoorden, zouden enkele artikelen geschre» ven moeten worden. NX ellicht kan echter een voorbeeld eenige aanwijzing geven, al moeten we 't ontleenen aan de donkere zijde van ons eigen maats schappelijk leven. Het gebeurt, helaasóók onder ons Dat twee samenkomen, nog vóór ze in den heiligen huwelijken staat vereenigd zijn en dat uit die schuldige verbintenis een kind geboren wordt. Dat men in.den regel, als 't zoover is, door een spoedig huwelijk deze zaak tracht te reguleeren, is op zichzelf prijs selijk, doch doet aan het diepszondige van de daad niets af. Welnu, zulk een kind Daarvan zal men toch zeker, evenals van alle kinderen, zeggen mogen, dat het die ouders »van God gegeven« is, al is het dan ook, dat zij het verkregen hebben langs een zeer zons digen weg. Zie al is tenslotte elke vergelijking ietwat eenzijdig, dit kan toch, dunkt ons, eenige aanwijzing geven ter beantwoording van de vraag, die werd gedaan. 40 cent per regcL gebruikt men bet beste Thernio«Tabletten. Doozen 400 Tabl. 80 ct. en 200 Tabl. 45 ct. Bij apoth. en drogisten. 'V' Oplossing Zoo komt er dan aan de Crisis 'n eind: De Ministers verzochten ontslag: Hare Majesteit, na véél te hebben beproefd, is »ges noodzaakt® heet het dit verzoek niet in te willigen en zoo zijn de ministers, willen zij het Land niet zonder regeering laten zits ten, wel verplicht te blijven. Een einde, een »oplossing« ook In geenen deele, naar 't ons dunkt. Het blijft »crisis«. ,'t Eenige verschil is, dat waar de lek getorpedeerde schuit nu .2'/2 maand stil gelegen heeft, men probeeren zal met tijdelijk zoowat dichten en hard pompen weer een eind door te varen. Laten we 't maar rondweg zeggen Het Kabinet in zijn geheel was ons best, doch dat het nu zoo, letterlijk bij gebrek aan iets anders, aanblijven móét, neen dat veis heugt ons niet, al verdienen de leden van het Kabinet onzen warmen dank, als ze ons der zulke omstandigheden nog van hun taak trachten terecht te brengen, wat er van terecht te brengen i s. De taak van onze partij is duidelijk. Vooreerst, dat zep a r a a t blijveof worde! En ten tweede, dat ze wanneer gelijk te wachten is, het Kibinet zich thans gaat bes zighouden, met wat bovenaan op ons pro» gram van actie stond in 'z zal dat ze dan dit Kabinet daarbij steunt met alle kracht, waarover een kleine partij te beschiks ken heeft. Nadruk verboöea, 5c,'U- Waar 't op aankomt, in 1924 Ik geloof, als we eens rond konden gaan en die vraag in allerlei plaatsen en kringen, gezelschappen en gezinnen konden stellen, dat we heel wat antwoorden zouden krijgen. 'k Stel voorlaten we er in alle eenvoudigs heid eenige van beluisteren «Waar.'t op aankomtis de vraag. M. a. w., wat acht g ij voor u van de meeste beteekenis in 1924, zoodat als die wensch wordt vervuld, het jaar u góéd is. »Dat ik een bróódje heb«, zegt er een. Inderdaad, hij zal niet alleen staan De plaag der werkloosheid heeft zeer groote afmetingen aangenomen en duizenden zijn van '23 't jaar '24 ingegaan, met het dreigens de zwaard «Ontslagaan een dunnen draad boven hun hoofd. Het is zulk een bange plaag. Die wel kan worden verzacht, maar nooit door menschenmacht weg te nemen is. Verzes kering, uitkeering, werkverschaffing, verzachs ten, maar roeien de plaag zelf niet uit. En al kan er wellicht nog meer in deze richting worden gedaanniet alleen door de Overs heid, maar ook door de particuliere werkges vers, die indien ze door het geloof wandelen, dit óók daardoor beoefenen moeten, dat ze als hun arbeiders broodgebrek zouden krijgen, óók eens werk moeten durven ondernemen, waarvan het de vraag nog is, o f het en wans néérwinst opleveren zal Maar nog eens, 't neemt de plaag niet wég. 't Is er mee als met de malaria, Daar kan veel tegen worden gedaan. E n tegen de ziekte e n tegen de uitbreiding, maar zoolang men in een bepaalde streek haar bacillensdraagster, de malariasm u g niet heeft uitgeroeid, zal het kwaad zelf blijven bestaan en woekert het voort. «Waar 't op aankomt vraag ik weer. »Dat er flinke bezuiniging komt Ziezoo, dat is tenminste 't antwoord van een man, die nog wat verder kijken wil dan zijn eigen »broodje«wien ook 't welzijn van het gehèèl ter harte gaat, omdat hij uit de gezonde gedachte leeft, dat alleen bij een gaaf lichaam ook elk der deelen gezond kan zijn. Dat vergeet men maar al te zeer. »Als 't mij maar niet kwalijk gaat Neen, dat wordt wel zelden gezégd, maar des te meer gedachtof, laat ik billijk zijn, 't is maar al te vaak de leidende gedachte in het onderbewustzijn der ziel, waardoor men den vloed»der» wateren niet zoo erg rekent zoolang rrien op eigen rotsje nog veilig zit. Niets dwazer dan dat. Een volk b.v. is 'n organismemen kan spreken van het lichaam des volks. Hoe staat het nu met 'n lichaam? Zie, als ons lichaam gaaf is en gezond, dan kan zich toch, door een plaatselijke infectie aan mijn pink wel een leelijk gezwel opens baren. Edoch, dat is dan p 1 a a t s e 1 ij k. En wel, als 't èrg wordt zou mijn gansche lichaam er door gaan lijden, maar dan komt ook doks ter, met zijn sfilet, zegts Laut me es zien! en eer de patient er erg in heeft, is de vers lossende snede al gebracht. En dan. in korten tijdpinkje genéést. Maar stel het eens omgekeerd In het lichaam woelt een kwaal. Als gevolg daarvan breken hier en daar booze zweren uit, ook aan de pink, och dan baat het niets, of men het pinksken al afzonderlijk gaat cureeren't wordt er eer erger dan beter van. Zoo nu ook met 't lichaamsdessvolks. Is dat lichaam krank, dan werkt dat door en na in elk lid. En daarom hebben zij, die hun hoop op een radikale «bezuiniging® stellen tenminste een weinigje gelijk, wijl dit een eerste vers eischte is, om tot gezondheid der leden te geraken. De tering móét naar de nering gezet. Anders rollen we den afgrond in. Maar toch, neenhet hoogste is 't niet. Wederom de vraag«Waar 't op aans komt Dat de menschen is het antwoord, elk voor zich, meer sober en ingetogen leven gaan dat zij komen tot levensvereenvoudigingde wereld is door den Oorlog zoo ontzettend verarmd, daar is alleen remedie tegen als elk voor zich persoonlijk op lager plan wil gaan staan 't is de eenige kans, dat het wes reldsevenwicht straks weer wordt hersteld. Hier is een »wijze« aan 't woord. Die over 't vcrband»der=dingen nadenkt. Die ook een zeer verstandig woord spreekt. Wij allen, zonder dat we ook maar eenigss zins in weelde leven of verkwistend zijn, wij zouden reeds heel wat minder onproductieve uitgaven doen. als we gewoon precies in den zelfden stand leefden, als waarin onze vade» ren leefden vóór vijftig jaar. 'k Had onlangs 'n aardige ervaring. Als ieder mensch, die niet op zee het le venslicht zag, heb ik een geboorteplaats. Maar 't eigenaardige is, dat ik mij daar niets van herinner'k was een paar jaren oud, toen mijn ouders die plaats verlieten en sinds ge» viel het zoo, dat ik steeds verder er vandaan kwam en er nooit in mijn leven weer ben geweest. Nu schreef me onlangs een kennis, die sinds kort daar woont »Ik heb ook je geboortehuis gezienhet staat er nog net zoo, zeggen de menschen, als vijftig jaar geleden en ik dacht zoo wat was je vader toch ook met weinig tevreden Nu was dit geen deugd van mijn vader alleen 't Geslacht van nü zou raar opkijken, als het naar de behuizing van vroeger terug moest al geven we dadelijk toe, dat er nog heel wat op woninggebied te verbeteren valt. Het was soberder, eenvoudiger. En begrijp het nu goedons geslacht heeft gelijk gehad, dat het in dagen van voor» spoed ook genoot van, neelaat ik niet zeg» gen meerdere »weelde«, dat is voor velen een te groot woord, maar van de meerdere «ruim» te«, waarin God het had gezet. De groote moei» lijkheid echter blijft, om bij algemeen terug» gaan dan het roer te verleggen in terug te keeren tot soberder levenstoon Nog eens weer: Waar 't op aankomt? Ik kom nu op ons eigen terrein. «Dat de geboden en ordinantiën Gods wor» den gekend en nageleefddan pas kan de wereld weer waarlijk gelukkig zijn Wie zoo spreekt, heeft recht. Al wil ik gaarne nog wat dieper gaan maar dat komt straks, aan 't eind. «In het onderhouden van Uwe geboden is grooten loon Zoo zegt de Schrift, die niet liegt. En zoo leert het de ervaring aller eeuwen. «Wat afvalt van den hoogen God, móét vallenzong Beets. Maar ook het omgekeerde is juist. Wat vraagt naar den wille Gods, zal staande blijven, ook in de moeilijkste tijden, als er voor 't menschelijk oog geen uitkomst zicht» baar is. Jehu handelde met een Jehu's ijver. 't Kwam bij hem voort uit een vijandschap tegen Baal en de Baaisdienaars, waarbij zwaar woog de omstandigheid dat de Baalsdienst was geweest de pseudo»religie van het konings» huis, dat h ij van den troon gestooten had, zoodat reeds zelfbehoud noopte vooral de belijders des Heeren te vriend te houden. Maar hij had dan toch geijverd voor den Heere, al was 't dan maar met een uitwendige ijver en zelfs tóén nog liet Jehovah hem zeggen, dat tot het vierde geslacht zijn huis op den troon van Israel zitten zou. Het is dan ook van zoo groote beteekenis voor land en volk, wanneer de geboden des Heeren in eere zijn in het publieke leven. De harten kunnen wij niet bekeeren. Gelukkig niethet is Gods werk. En dan wordt ons van de tegenpartij altijd weer het verwijt gedaan, dat wij h u i c h e» laars kweekenmenschen, die wij willen dwingen om in hef publieke leven zoowat uiterlijk op o n s paadje te loopen en die zich daarvoor straks in hun huis en in besloten kring schadeloos stellen, door des te harder voort te draven op den tegenovergestelden weg. Maar de tegenstander verstaat ons niet. Wij zoeken het belang van land»en»volk Gelijk wij dat zien bij 't licht van Gods Woord. Als wij vragen dat de Overheid in 't pu= blieke leven, op den publieken weg in den publieken dienst, zal tegengaan het misbruiken van Gods heiligen Naam en de publieke eer» baarheid handhaven zalals wij er op aan» dringen dat de Zondag ook zooveel mogelijk als de rustdag zal worden geëerd als wij de loterij uit 't publieke leven willen bannen als wij het huwelijk willen heilig houden en de openbare overtreding en bespotting er van tegengaan, Dan doen we dit n i e t, om de menschen in een bepaalde plooi te wringen Dan doen we 't, wijl zoo Gods eisch is. Wijl Hij Zich schrikkelijk vertoornt om den vloek, om de schending der eerbaar» heid, om het niet»rusten naar Zijn gebod, om alle afgoderij in wat vorm ook, om echtbreuk en hoererij, En omdat die toorn Gods het ergste i s, wat een volk treffen kan. Uit gehoorzaamheid aan 't gebod dus en uit liefde tot land en volk Omdat het 't volk wél gaat, als 't Gods geboden hóüdt. Maar nog is dit alles 't hoogste niet, ja sterkerop den duur beteekent het niets en heel zoo'n kaartenhuis zakt tenslotte ineen als 't niet gedragen wordt door 't p e r s o o n» 1 ij k geloof van de kern des volks. - Zie het aan Israël in Jezus dagen. Wat leken Gods geboden in eere Hoe werd door de farizeën beslag gelegd op het publieke leven en wat werd er tegen ongodisterij gewaakt, en hoe werd dat leven in duizend»en=een zoogenaamd godsdienstige banden gekneld, zoodat er zelfs waren, die er tegen ijverden om het ei te gebruiken, dat de kip op sabbatdag had gelegd. Maar het g e I o o f, neen was er niet. Want bij al die uiterlijke vroomheid waar» toe men ook 't publieke leven en de publieke instellingen dwóng, werd de Heere der heer» lijkheid aan het kruis geklonken En daarom Wat het méést noodig is Dat we toch vooral ons uit het publieke leven óók terugtrekken in de binnenkamer, in nauwe gemeenschap met onzen Goddat we daar onszelven nanw onderzoeken en be= proeven, of wij p e r s o o n 1 ij k staan in het geloofof het toch niet bij ons ophoudt met een roepen van «Heere' Heere maar of het waar werk»des»harten mag zijn Dat wensch ik mijn lezers en mijzelven toe in het jaar 1923. In dien weg zullen land en volk behou» den worden Om tien rechtvaardigen zou God Sodom hebben gespaard, UITKIJK.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1924 | | pagina 1