Buitenland.
Geinefig'd Nieuws.
V erkoopingen
Isigezoiideti Stukken
Offi<
y z
Maar wat nu merkwaardig is?
Ook daar dringt door de regel »kort«.
Het publiek wil geen »lange stukken«, ook
in een weekblad niet, en vooral geen lange
»vervolg»stukken»behalve alweer de ro»
man»achtige uitzondering daar mag een schrij»
ver er gerust 52, tenminste 26 keer over doen.
Maar wee I hem, als hij eenig historisch of
wetenschappelijk artikel ettelijke keeren on<
der denzelfden »kop« verschijnen laat.
»De Reformatie« zegt het ronduit
Vijfmaal is schrijversrecht, maar dan wordt
't stopcontact met de lezers verbroken en wie
zes artikelen lang dóórschrijft moet excuus
vragen aan het publiek.
»De Heraut« houdt nog »ouden stijl«.
Die kan dat doen, omdat het blad natuur»
lijk zoo'n ouden, goeden, gerenomeerden naam
heeft en omdat de heugenis van ouden
Kuyper's schoone seriesartikelen de menschen
nog in 't hoofd hangt.
Of ook cl i t blad echter op den duur er
niet aan gelooven moet?
Ik wou toch wel even waarschuwen.
Waarde lezer, hooggeachte lezeres, wij
lijden in onzen tijd allen aan oppervlakkigs
heid. Van véél weten wij iets, maar er is
zoo weinig, dat wij tot den grond, of tens
minste een weinig dieper dan de oppervlakte
hebben gepeild.
Ik geef toe: onze tijd is nu eenmaal zoo.
Om het leven, waarin God ons heeft ges
plaatst, te kunnen meeleven, moeten wij
zelfs op 't platteland en in't boerens en arbeis
dersbedrijf van heel wat meer zaken verstand
hebben dan dit met onze vaderen 't geval is
geweest.
Wij kunnen het jlev.en nu eenmaal niet
maken, zooals wij 't wel graag zouden zien
wij moeten het nemen zooals 't i s.
Maar we kunnen toch wel wat doen.
En dan zou ik b.v. d i t willen raden
Ontworstel u op één bepaald punt aan
onze wereld van gejaagde oppervlakkigheid.
Neem b.v. één bepaald Bijbelboek en zeg:
daarin wil ik nu onder Gods zegen eens dies
per trachten door te dringen. Er is keur van
»verklaring« genoeg. Om van de »ouden« te
zwijgen, wat hééft b.v. wijlen ds. Va n A n d e 1
en enkele leeraars met hern van een vorig
geslacht, geen schoone verklaring van bijbels
boeken gegeven.
Thans is er de nieuwe uitgave van Kok.
En dan zoo af en toe, dan trekt ge u eens
van uw kranten en brochures en vergaderins
gen en praatgezelschappen 'n avondje in de
eenzaamheid van uwseigensdenken terug en
rustig tracht ge door te dringen, aan de
hand van een beproefden schrijver in de
heilgeheimenissen Gods.
't Is een geestelijke douche, die uitermate
verkwikt.
Ik spring van den hak op den tak
Zoomaar inééns op iets heel anders
Mijn lief, klein checqsken is geëcht.
Neen 't is geen uitheemsch hondeken
't is zoo'n klein, dun, papierken van de post
dat er iets voor je te halen valt
't Was maar 'n kleinigheid, enkele »zilver»
lingen«, maar 't was toch 't meenemen weerd
toen ineens de guillotinesbijl viel en alle
Girosbetalingen eindigden je kon fluiten naar
je geld, veel of weinig, 't schip met Giro»dub»
beitjes zat onherstelbaar, vreesde je, vastgevros
ren.
Mijn checqsken ging, vreesde ik al, den weg
op der Duitsche markbiljetten
Maar nu is het dan »geëcht«.
Bericht gehad accoord bevonden.
En als Giro behoorlijk uit 't ijs losgehakt
is, ze zeggen dat 't schip nu van drie kanten
vrij is, krijg ik m'n centen.
Ik héb er, want 't was ai half afgeschreven I
nu met Sinterklaas 'n extrastaaiman op gekocht
jawat z ij n wij toch eigenlijk nog hardleers
sche kinderen»der»bezuiniging
Maar of de Giro straks weer »populair«
worden zalik betwijfel het sterk.
En, tenslotte, zooals ik aan 't begin al bes
loofd heb een stukje »Vrouwenrubriek«.
Onze lezeressen, die ook es 'n oogje slaan
in de rubriek »Buitenland« weten dat in Ens
geland een vinnige verkiezingsstrijd wordt
gevoerd.
Daarbij stemmen ook de vrouwen mee.
Thans voor den tweeden keer.
In Engeland, net als bij ons, zijn de vrous
wen ook verkièsbaar, al zitten er totnogtoe
procentgewijs veel minder vrouwen in 't Lagers
huis clan in onze Tweede Kamer. Naar den
aard van 't Engelsche volk doet de Vrouw
dapper aan de Verkiezingsstrijd mee, doch
van de profetie, welke men vroeger weieens
hoorde, dat door den invloed der Vrouw de
politieke zeden zouden worden verzacht, merkt
men niet veel.
Eer is het tegendeel waar.
De berichten luiden, dat de strijd nog nooit
zoo weinig hoffelijk, zóó ruw is gevoerd als
thans. Telkens worden vergaderingen verstoord
of kunnen zelfs niet eenmaal plaats hebben.
Ook de Vrouw wordt niet ontzien.
Lees maar, wat mej. Violet Robertson, een
conservatieve candidate, overkwam in een
van de districten van Glasgow.
Terwijl zij in een vetkiezingsspreekbeurt
haar programma uiteenzette, werd mej. Roberts
son plotseling aangevallen door een troep
fanatieke tegenstandsters. Zij trachtte in een
naburig vertrek te vluchten, doch haar aans
valsters volgden haar, trapten haar en spuws
den haar in het gelaat. Thuis moest mej. Ros
bertson zich naar bed begeven en haar kneus
zingen bleken van dien aard, dat zij verder
niet meer aan de verkiezingsveldtocht zal
kunnen deelnemen.
Nu zeg ik natuurlijk allerminst, dat dit is
de schuld der Vrouw alléén wil ik vragen
om een zoo bekend beeld van Kuyper te ges
bruiken, of zij zóó niet iets van het stofgoud
harer vleugelen verliest
UITKIJK.
De Copie van Ingezonden Stukken die niet ge»
plaatst zijn wordt niet teruggegeven. Buiten
verantwoordelijkheid van Redactie en UitgevM
Een sluimerende gedachte ontwaakt.
Geachte Redacteur!
Gaarne voor onderstaande eenige plaatsruim»
te in Uw geëerd blad. Bij voorbaat dank.
Zoo zeker als ieder denkend wezen hier op
dit ondermaansche, behoort ook ondergetee»
kende tot hen die nadenken over hetgeen door
mannen en vrouwen uit vooraanstaande krin»
gen onzer samenleving wordt bedacht, geschres
ven en besproken om ons schoone eiland uit
zijn isolement te verlossen.
Het moet ieder onzer respect afdwingen
bij het zien van al wat is gepresteerd op dit
gebied.
Het voor onze voorouders zoo ver verwijs
derde vasteland, schijnt door de bij uitstek
geregelde communicatie van den laatsten tijd
genaderd toi één schrede.
Modern vervoerwezen deed hier ook reeds
in al zijn vormen intrede. Gasverbruikers zijn
we reeds langen tijd. Waterleiding behoort
niet meer tot de volstrekte onmooglijkheden.
Daarnaast bestudeert men bij Electra voorzies
ning in ZuidsHolland de donkerheid op dat
gebied van het door ons bewoonde eiland.
Een sluimerende gedachte is echter in mij weer
eens wakker geschud bij hetgeen ik Maandag
10 dezer te aanschouwen kreeg.
Omstreks 11 uuur v.m. te Herkingen zijnde
was ik ooggetuige bij een gelukkig niet alles
daagsch gebeuren.
De huisvrouw van de Gem. Secretaris ter
plaatse moest noodwendig getransporteerd wors
den naar een Rotterdamsch ziekenhius ter
operatie voor blindedarmsontsteking. De schijns
baar met den dood worstelende vrouw moest
bij dit jaargetijde en wegens de lage waters
stand per draagbaar over de plus minus 1500
Mr. lange slikken der buitenhaven gedragen
worden naar een gereedliggende roeiboot. Met
dit primitieve vervoermiddel bracht men haar
plus de haar vergezellende echtgenoot en een
verpleegster, naar een nog weer verder liggens
de motorboot, die deze lijderes naar Rotters
dam moest vervoeren, of zij er levend
arriveerde, is mij echter nog onbekend.
Geachte medeburgers. Wie zou niet ontroes
ren bij het zien van een toestand als de voor
u geschetste.
Wiens hart krimpt niet ineen bij de ges
dachte dat kan ook evengoed mij of de mijs
nen overkomen. En afgezien of er in dit ges
val een andere, wellicht betere transportmas
nier was geweest, het treurig feit ligt er in al
zijn vormen. De sluimerende gedachte in mij
ontwaakt peinsde aldus
Waarom moet nog steeds van uit ons voor»
uitstrevend eiland een medeburger, om door
het ontleedmes het veege lijf van den dood
te redden op zijn plat Elakkeesch uitgedrukt
naar over water gebracht worden.
Die vraag kan ieder onzer beantwoorden.
't Is duidelijk. Het is omdat wij hier geen
Ziekenhuis bezitten.
Hoe komt dat. Is er geen geld genoeg in
onze omgeving voor dat doel. Men zou ges
neigd zijn te zeggen. Neen Er zijn toch reeds
vaak genoeg proeven genomen om de finans
tiën daarvoor bij elkander te krijgen, en zoo
ver mij bekend, is het telkens vastgeloopen
op te weinig animo. Laten we echter het
hoofd niet in den schoot leggen.
Ik hoop tenminste dat het laatste woord over
dit vraagstuk nog niet gesproken is. Het is
dezen zomer gebleken dat voor een Nationas
le gedenkdag koste wat koste, het geld bij»
eenkwam.
Mij dunkt inzonderheid hen, die zich voor
inzameling disponibel gesteld hebben komt.
een woord van dank toe, wat hun ook is toe»
gebracht.
Mochten zij zich echter voor dit doel intes
resseeren, juist aan hen is het volgens mijn
bescheiden meening zoo niet het beste, dan
toch zeker goed toevertrouwd, zij hebben ges
toond dat willen, kunnen is, en bij slagen
zal op het Ziekenhuis Jubileum een stand»
beeld als geschenk van Goeree en Overflaks
keesch burgerij een hun nagedachtenis waar
dige hulde zijn. Daarnaast is het ons aller
plicht on# naar vermogen en kracht te helpen
bijdragen tot verwezelijking van dit voor ons
zoo noodzakelijk Ideaal.
j. v. ÏJZERLOOlï
Middelhamis 12 Dec. '23,
Een medewerker van de N. R. Crt. schrijft
aan zijn blad uit Duitschland dd. 9 December:
Het organisatievermogen der Duitschers
wordt dikwijls zoo geprezen, dat men bijna
zou vergeten, dat ook andere volken de kunst
van het organiseeren verstaan. Maar als men
het geluk heeft, om met de Centrale voor
Duitsche vacantiekinderen te Leiden in corress
pondentie te komen over het uitzenden van
een transport ondervoede Duitsche kinderen
naar Nederland, dan wordt men al heel gauw
gewaar, dat ook de Nederlander weet wat
organiseeren is. De lijsten, die het bovenstaan»
de comité aan degenen stuurt, die in Duitsche
land de kinderen, die de reis naar Nederland
mogen ondernemen uitzoeken, en die ik dezer
dagen gelegenheid had eens in te zien, zijn
wel buitengewoon goed in elkaar gezet. Ie»
mand, die deze lijsten ontvangt, weet precies
alles, wat noodig is, zoodat iedere verdere
correspondentie onnoodig is en de ontvanger
der lijsten dus direct aan het werk kan gaan.
Hij weet welke kinderen gewenscht zijn, wel»
ken leeftijd ze moeten hebben, welken gods»
dienst, van welken stand ze ongeveer gewenscht
worden, of het meisjes of jongens moeten zijn
en al dergelijke dingen meer. Verder bevatten
deze lijsten ook alle gegevens omtrent de
adressen, waarheen de kinderen gaan. Woon»
plaats, godsdienst, stand etc. zoodat ook de
ouders, aie natuurlijk vragen, waarheen en bij
wie hun kinderen zullen komen, ingelicht kun»
nen worden. Men zou dus denken, dat het
na ontvangst der lijsten slechts eene kleinig»
heid is om het aangegeven aantal ;kinderen
even samen te stellen. En toch is dit niet zoo.
Ik heb dezer dagen aan de samenstelling van
een dergelijk transport meegewerkt en daarbij
de eigenaardigste ondervindingen opgedaan.
Als men gedacht had, overal met open armen
ontvangen te worden, dan kwam men al heel
bedrogen uit. Vooral in de gezinnen van den
kleinen middenstand ondervonden wij de
grootste moeilijkheden. Terwijl de moeders in
de arbeidersgezinnen en zoogenaamde betere
standen de gelegenheid tot betere voeding en
verzorging hunner kleinen bijna steeds met
groote dankbaarheid begroetten, dikwijls na»
tuurlijk ook het aanbod met een lach en een
traan aannamen omdat ze zoo zeer tegen het
afscheid en de toch maanden durende afwe»
zigheid der kinderen opzagen, was de ontvangst
in de kringen van den middenstand dikwijls
geheel anders. Niet dat de moeders, want met
deze heeft men hierbij bijna uitsluitend te
doen, niet dankbaar waren, maar de bezwaren,
die ze te berde brachten waren dikwijls niet
te overwinnen. Er waren er, die de winter te
gevaarlijk voor hunne kinderen vonden. Hol»
land zoo heet hier Nederland uitsluitend
was in den winter zoo koud en of de kleine
dit klimaat wei zou kunnen verdragen zou-toch
nog de vraag zijn. Deze onzekerheid woog
voor de moeder vaak zwaarder dan alle voor»
deelenEen andere vrouw meende, dat haar
kleine meisje zeker »Heimhweh« naar haar
zou krijgen. Mij leek het veel eerder, dat het
omgekeerde het geval was Het lijkt natuur»
lijk geen twijfel, dat het voor de meeste moe»
ders een hard gelag is om hun kinderen zoo
lang te moeten missen. Maar de ellende, waarin
de menschen leven, het ontzettende bewustzijn
de kinderen niet het hoogst noodige aan
voedsel te kunnen geven en te weten, dat ze
nu eindelijk eens genoeg te eten zullen krij»
gen, dat laat dan toch de meesten al heel
gauw tot het aannemen van hét aanbod bc»
sluiten. Maar niet dan na een moeilijken en
dikwijls ach zoo harden strijd. Het was wer»
kelijk geen genoegen om dezen strijd zich
op de gezichten der moeders te zien afspelen.
Een vrouw, die het werkelijk allerellendigst
had, wier kinderen er zwak en bleekjes bij»
zaten in de treurige woning en voor wie het
gaan naar Nederland waarschijnlijk een red»
ding zal zijn voor de verschrikkingen van
dezen winter, biggelden toch bij d<; gedachte
aan het afscheid dikke tranen langs de wan»
gen. Troosten is in zulke gevallen moeilijk,
daar de eigenlijke oorzaak van de droefenis
in de treurige economische toestanden ligt,
waartegen enkelingen natuurlijk machteloos
zijn. Maar hier zorgde het alL,aardigst kleine
meisje, dat dan de groote reis zou maken,
voor een gelukkige oplossing. De 7»jarige, die
natuurlijk met de grootste aandacht het gesprek
tusschen moeder en den vreemden man aan»
hoorde, sloeg plotseling de armen om moeder's
knieën en vroeg»Moeder, mag ik dan ook
mijn pop meenemen Waarop de moeder
door hare tranen heenlachtte en het ijs ge»
broken was.
Eén geval was verschrikkelijk. In de eerste
bespreking met de scholen en doktoren werd
als één der eersten, die het meest noodig had
een meisje van 12 jaar op de lijst gezet. Na
een paar dagen kreeg ik bezoek van een me»
vrouw met haar dochtertje. Het bleek de be»
wuste Elfa met haar moeder te zijn. Deze
kwam, om mij. te zeggen, dat ze wel heel
dankbaar was, dat men aan haar kind gedacht
had, maar dat ze het meisje niet kon laten
gaan. Als verklaring kreeg ik het volgende
verschrikkelijke verhaal te hooren De fami»
lie woonde in het bezette gebied. De man
was voor den oorlog »wachtmeester« bij het
Duitsche leger en sneuvelde in 1915. Toen
einde 1918 de Franschen het Rijnland bezet»
ten, werd de weduwe met de beide kinderen
uitgezet. De rente, waarvan zij moest leven
was haar eenig inkomen, zoodat men'begrij»
pen kan, hoe die vrouw met haar twee kin»
deren sedert 1918 geleeft heeft. Het meisje
zag er dan ook verschrikkelijk uit. Zoo bleek
en zoo zwak als ik nog weinig kinderen ge»
zien heb. En wat bleek nu Dat dc moeder
zoo onder de verschrikkingen sedert 1914 gele»
den had, dat hare zenuwen de spanning niet
meer hadden kunnen uithouden, dat ze in
hooge mate aan zenuwontsteking leed en wel
zoo erg, dat ze dagen lang op bed moest
blijven liggen en dat dan de kleine hare eeni»
ge hulp en steun in het huishouden was. Ik
heb alles geprobeerd om hulp voor de arme
ziel te bekomen. Het is me nog niet gelukt,
ook niet om de vrouw toch nog te bewegen
het kind, dat het toch zoo zeer noodig heeft
meer misschien dan één der andere kinderen
te laten vertrekken. De stumper blijft, moet
blijven. Het is ontzettend zoo'n geval. Ik sprak
er met de besturen der vrouwenvereenigingen
over. Deze kenden het geval en waren ook
machteloos. Eén der dames, die zich zeer veel
moeite geeft in den strijd tegen de ellende en
die er zelf ook al niet al te best voor staat
vertelde mij heel rustig: »Ja, men ziet dat de
vrouw »eingeht«. Dit laatste woord verlaat
mij sedert weken niet meer.
Ja, het is ernstig werk, dit samenstellen van
zoo'n kindertransport. En dankbaar is men
gestemd jegens de vele Nederlandsche fami»
lies en de Nederlandsche organisatie te Leiden,
die zich zoo bereidwillig in den dienst der
hongerende Duitsche kinderen gesteld heb»
ben. Want in verreweg de meeste gevallen
de mededeeling, dat één der kinderen naar
Holland, naar het land van melk en boter
tot herstel van krachten, mag gaan, als een
groot geschenk beschouwd, dat gaarne wordt
aangenomen, al is het in de meeste gevallen
ook na eene verklaarbare aarzeling en inner»
lijken strijd.
Boekbeoordeelifigeü»
»Eva's Dochteren*door A. Janse. Uit»
gave J. EI. Kok te Kampen
Een boek dat we met belangstelling lazen
waaruit we veel leerden.
Een boek dat getuigt van ernstige studie.
Het doel van den schrijver was»Oud=
Testamentische opvattingen over de plaats der
vrouw in da wereldgeschiedenis
Het boek wil den nadruk leggen op het
Realisme der Heilige Schrift tegenover allerlei
valsch Idealisme, dat het Oude Testament niet
meer kan waardeeren».
We gelooven dat de schrijver in zijn doel
geslaagd is.
Het boek heeft iets te zeggen tot onzen
tijd, óók tot onzen kring.
Gaarne bevelen wij het aan.
Levensbericht van Dr. A. Kuyper«, door
LI. Colijn. Uitgever J. H. Kok te
Kampen.
Dit werk van onzen partijleider is een
overdruk uit de levensberichten van de maat»
schappij der Nederlandsche Letterkunde te
Leiden 1922-1923.
De heer Colijn zag de onmogelijkheid in
den heelen Kuyper te teekenen in een werkske
van slechts luttele pagina's. Daarom besloot
de schrijver Kuyper te doen zien als nationale
figuur.
Dat heeft de heer Colijn dan ook gedaan.
't Begin is een teekening van den zoute»
loozen materialistischen geest, die op alle levens»
terreinen in Kuypers jeugd werd aangetroffen.
Dan volgt Kuypers geschiedenis hoe hij kwam
tot het Calvinisme, in korte, krachtige en
bekende trekken geschetst. Ten slotte doet de
schrijver uitkomen hoe Kuyper als Calvinist
met 2ijn universeel karakter en eigenschappen
moést worden de nationale figuur die hij is
geweest.
Wij juichen het toe dat deze overdruk ver»
schenen is.
Hij heeft groote waarde.
»Gods weg is volmaakte. Leerrede over
psalm 81 31, van Ds. J. J. Koop»
mans, in leven gereformeerd predi»
kant te Raamsdonkveer. Uitgave J.
H. Kok te Kampen.
Uit het voorwoord nemen we het volgende
over
»Gods weg is volmaakt».
»Over deze woorden uit psalm 18 sprak
op Zondag 7 October 1923, den laatsten Zon»
dag zijns levens, Ds. J. J. Koopmans te Raams»
donkveer.
»De prediker zelf zal, evenmin als de ge»
meente, vermoed hebben, dat deze prediking
als het ware een afscheidswoord was.
»En toch zouden niet de bezieling
en het vuur, waarmede hij juist over dit on=
derwerp sprak, een blij voorgevoel geweest
zijn, dat het einde van zijn levensweg nabij
was
»Zijn weg door het leven leidde vaak langs
smart en leed, maar optimist als hij was, kan
hij berusten want«Gods weg is volmaakt I«
Late men zich deze schoone rede naar
vorm en inhoud beide, aanschaffen. Het is
een juweeltje van geestelijke waardij.
Op de eerste pagina vindt men een pracii»
tig uitgevoerd portret van den prediker.
^Zondagsschool uitgaven* van G. F. Cal»
lenbach te Nijkerk.
De bekende Zondagsschooluitgaven van
den heer Callenbach zijn weer verschenen.
In een bijge voegden Catalogus wijdt de uitge»
ver eenige woorden aan bekende schrijvers
en schrijfsters van Christelijke kinderlectuur,
die in den loop der jaren van ons zijn heen»
gegaan.; Als wij de lange rij van leunen na»
gaan, dan schieten veel hunner boeken die wij
in onze jeugd lazen weer in de gedachten en
zien we met dankbaarheid terug op de vele
genotvolle maar ook leerrijke uurtjes die deze
auteurs en autrices ons brachtten.
Maar zij zijn van ons heengegaan en nieuwen
treden naar voren, dank zij de activiteit en
het energiek optreden van den Nijkerkschen
uitgever. Een achttal nieuwe schrijvers en
schrijfsters leidt hij thans bij het publiek in.
En van hun werk hebben wij kennis geno»
men.
Wij zullen ons evenwel niet wagen aan
een bespreking van ieder boekske afzonderlijk.
Te veel ruimte zou dit van ons blad vergen.
Slechts enkele werkjes die wij bizonder ge»
slaagd achten zullen wij noemen. Dit zijn
»Toch een flinke jongens door ITeleen.
»Van den boozen kosterdoor W. G. v. d.
Hulst.
»De vertelling van Jo« door Maria Laarman.
S'Ten halve gekeerd* door Francina.
sDe blauwe enveloppe* doorM. C. Pallentin.
»Naar den Molendoor G. Schroover Jr.
Moeders Kindjedoor Linda Erics.
Bidden helptdoor Th. André Jr.
»Go van Blaakdoor C. van Dorst.
Keesjes leertijd in de Tropendoor Jac.
Hoge voet.
■nHenk's geheimdoor Wim Koile.
»De parel aan Zijn Kroon* door Ida Keller.
y>Het Klaverbladdoor Heieen.
Enkele anderen bevielen ons minder.
Het genre Kerstverhalen, waarbij men Kerst»
boornen aantreft in pastoriën, kerkgebouwen,
ziekenzalen, ja waar niet al, bevalt ons niet.
Dit Kerstboomen»Christendom leidt de kin»
derziel van het Kerst»Evangelie af.
Maar hierover genoeg.
De heer Callenbach geeft te kust en te keur.
De uitbreiding welke gegeven werd aan de
serie »Voor onze kleinen« is ons van harte
welkom. Vooral de heer Van de Hulst geeft
blijk voor onze kleuters van zes, zeven en
acht jaren meesterlijk de pen te kunnen han»
teeren.
De illustraties zijn ook zeer goed.
S ij,
De serie Zondagsschooluitgaven bestaat uit
37 boekjes en boeken in de serie* van 10
cent tot f 1,50.
3 boekjes in de serie «Foor onze kleinen
2 Gerdes»boeken a f 1,50.
1 Wijck's zestal Kerstliederen, serie 1923.
Bovendien 23 Bijbelsche platen van Harold
Copping.
Wij bevelen^ met aandrang kennismaking
met deze uitgaven van den heer Callenbach
bij onze lezers aan. Bizonderiijk vestigen wij
de aandacht van Zondagsschoolbesturen op
deze Zondagsschoolboekjes. De prijzen zijn
tot het uiterste beperkt, terwijl bovendien de
voorwaarde gehandhaafd bleef, dat voor uit»
deelingen of voor schoolgebruik al deze kin»
derboekjes geleverd worden tegen de helft der
genoteerde prijzen.
Men vrage de «Catalogus van Zondagsschool»
uitgaven« bij den heer Callenbach te Nijkerk
aan.
Tenslotte vermelden wij nog, dat evenals
vorige jaren de heer Callenbach weder over»
drukken van zijn nieuwe uitgaven gemaakt
heeft, welke hij onder den titel «Wi'nterWoe»
men» in vijf deelen vereenigde. Voor elke op
zich zelf staande Zondagsschool of voor elke
plaatselijke vereeniging van Zondagsscholen
stelt de heer Callenbach gratis.n exemplaar
Winterbloemenin vijf deelen verkrijgbaar.
Op deze wijze kunnen Zondagsschoolon»
derwijzers op gemakkelijke wijze zich in ken»
nis stellen met den inhoud zijner uitgaven.
y>Evangelisatie-Biblioihcck 1923Uitgave
van den heer J. N. Voorhoeve te
's»Gravenhage.
Wij ontvingen de derde of laatste zending
van dezen jaargang.
Zij bestaat uit
»Op de keien*, door Labor.
Een Bij'oelsch Prentenboek.
Weekkalender voor 1924,
20 keurige, gekleurde tekstkaartjes in omslag.
20 traktaten van vier bladzijden.
Wat de uitgever van het boek»Op de
keien« vertelt, onderschrijven wij ten volle:
»Ik heb dit boek met groote belangstelling
gelezen. En ik heb gedachtdat zijn toch
eigenlijk helden, die mannen, die in onze
fabrieken en werkplaatsen pal staan tegenover
revolutionaire ophitsers en misleidendeleuzen,
en die in al hun doen en laten naar den Bij»
bel wenschen te handelen en te leven. Het
lijkt wel eenvoudig, maar het is het geens»
zins, om als goed Christen»arbeider den strijd
te strijden en te midden van haat en vijand»
schap vast in de schoenen te staan en uit"
te komen voor zijn meening.
Dit boek zal den lezer meer doen mee»
voelen met den arbeidermaar het zal ook
den arbeider zelf belangrijke lessen leeren,
en het moge menigeen, die door zijn hande»
lingen op dc keien staat of gevaar loopt er
te komen staan, op de knieën brengen«.
Met aandrang wekken wij onze lezers op
lid te worden van de Evangelisatie»Biblitotheek
De kosten zijn gering en de zegen die er van
uit kan gaan is groot.
Laten wij aan den uitgever in zijn heerlijk
pogen, dat hij geheel belangloos doet, met
moreele en financieele krachten steunen.
Uitgavenvan den heer J. N. Voor»
hoeve te 's=Gravenhage,
De uitgaven bestaan uit
1 Wandalmanak.
1 Weekkalender.
3 Bijbelsche Prentenboeken.
11 Kinderboekjes k 10 cents.
5 a 25
6 a 35
2 a 50
6 Chineesche kinderboekjes.
Verschillende vellen nieuwe beloonings»
kaartjes.
Deze uitgaven zijn bestemd voor huisgezin
en Zondagsschool en de dagsschool zouden
we er aan willen toevoegen.
De Weekkalender is heel mooi uitgevoerd.
Ook de Bijbelsche prentenboeken zijn keurig,
althans wat de platen betreft, de tekst had
wel wat beter verzorgd kunnen zijn.
De uitgaven zijn óver 't algemeen goed
geslaagd en gaarne dringen wij op kennis»
making en aankoopen aan. Onze kinderen
zullen er blij mee zijn en de lectuur ademt
een zuiver christelijker) geest. Enkele dezer
werkjes hebben ons zelfs getroffen, vooral
door hun eenvoud, dat ook hier het kenmerk
van het ware is
Herdruk »Christelijke Scheurkalender
uitgave J. N. Voorhoeve te 's Graven»
hage.
Iets wat een unicum mag heeten heeft hier
plaats gehad. De Christelijke Scheurkalender
van den heer Voorhoeve is uitverkocht l
Dit zegt genoeg.
De uitgever besloot tot een herdruk. 15
December komt deze D. V. gereed.
Wie nog geen scheurkalender heeft bestelle
dus nog spoedig.
»IIet Roode Kruis* Maandblad voor jon»
ge menschen, uitgave van de vereeni»
ging »Het Nederlandsche Roode
Kruis»
Dit blad is een vervolg op het vroeger
door het Roode Kruis uitgegeven weekblad.
Dit maandblad bevat een belangwekkend
artikel over de zuigelingensterfte.
Wij wekken onze jonge menschen op eens
kennis te maken met dit blad. Eenmaal in
huis zal het een blijvende vriend zijn, die
aangenaam bezig houdt en onderwijst.
•sSiof en ziektedoor Dr. J. Rambousek
uitgegeven door de firma H. van
Renssen te Rotterdam, waarmede hij
reclame maakt voor zijn »Hygia&
Vloeroliën
Deze brochure is lezenswaard en aardig
geïllustreerd.
Men vrage haar aan.
Gasontploffing. Maandagmorgen ging T. H.
H. met vier knechts naar zijn meubelmakers»
winkel en werkplaats in de bloemkweekers»
straat te Rotterdam. Winkel en werkplaats
zijn door een plaatsje gescheiden. Terwijl
men zich in een schaftlokaal boven de werk
plaats bevond, en een knecht daar de kachel
aanmaakte, hoorde men een geluid, alsof er
iets afknapte en kort daarop werd er een
gaslucht waargenomen, die zoo sterk werd,
clat de werklieden het in de werkplaats niet
konden uithouden. Vermoedelijk was een on»
der den vloer liggende gasbuis gebroken.
Omstreeks 9 uur volgde een hevige slag,
waarbij de voor» en achterdeur van de werk»
plaats werden weggeslagen en een aantal rui»
ten is vernield.
Een agent van politie ondekte ten laatste
onder een trap van het aangrenzende boven»
huis een brandenden zak met houtwol en
het lek in de gasbuis. Dit lek is door perso»
neel van de gasfabriek gestopt.
/f
Aanranding. In verband met de te RottlJ
dam plaats gehad hebbende berooving van
den 15»jarigen H. van der W., in dienst van
de firma v. H. O. en Zoon, is aangehouden
de chauffeur H. S., die de geroofde porte»
feuille uit de Wijnhaven heeft opgevischt.
Achteraf is gebleken, dat er f 1800 in deze
portefeuille geweest is.
Vermoed wordt, dat S. in het complot be
trokken is.
Zonderlinge woningtoestanden. Het echtpaar
B. de" V. te Emmen was eenigen tijd geleden
zonder voorkennis van den eigenaar in een
van diens »woningen« getrokken. Toen de
vrouw Zaterdag thuis kwam (haar man on»
dergaat een hechtenisstraf) vond zij alleen
nog maar haar inboedel op de plek waar het
huisje gestaan had. De eigenaar had van haar
afwezigheid gebruik gemaakt door de woning
af te breken en de afbraak mede te nemen.
Lijk opgehaald. Vermist sedert 24 Nov. j.l.
werd te Dordrecht de 24»jarige J. Ph. II.
Zijn lijk is Maandag uit de Riedijkshaven op»
gehaald. De jongeman leed aan toevallen.
Vermist. De 19»jarige L. uit Wychen, di "M
4 dezer de ouderlijke woning heeft verlaten
en per fiets Nijmegen is gaan bezoeken, is
niet teruggekeerd.
Ontploffing san een lascluapparaat. Toen de
zoon van den smid Somsen te Aalten in de
smederij bezig was met het werk aan een
lasch»apparaat, ontstond er plotseling een ont»
ploffing. Vermoedijk is er te veel aan gas in
het apparaat aanwezig geweest. Een deur werd
geheel vernield, en in een raam sprongen
alle ruiten, terwijl de zolder een eind opge»
licht werd.
Plet auto=ongeluk op den Muidenstraatweg.
Over het ongeluk op den weg van Naarden
naar Amsterdam, waarbij de boerenarbeider
G. B. uit Muiden om het leven is gekomen,
meldt de Tel. nog dat de chauffeur van den
auto, die in de Muidervaart is terecht geko»
men, na op 't droge gebracht te zijn plotse»
ling was verdwenen. Het is gebleken te zijn
de 17»jarige broer van den chauffeur van
een Amsterdemsche- notaris. Hij had den auto
ter leen gevraagd om naar zijn meisje te
Amersfoort te gaan. De jongeman is Maan»
dag door de Bussumsche politie gehoord.
Op Donderdag 13 en 20 December 1923,
telkens 's avonds ten half 6 uur, te den Bom
mel, in het cafe Keijzèr, respectievelijk bij i
veiling en afslag, van een op uitstekenden
stand staand Woonhuis, met erf en grond,
te den Bommel aan den Oost»Molcndijk, kad.
sectie B no. 89 groot 2 Aren 6 centiaren, be»
woond door Job. Mijs Az.
Notarissen VAN DER SLUYS en AKKF.R
MAN.
Op Vrijdag 14 en 21 December 1923, tel»
kens 's nam. 3 uur, te Dirksland, in het Caff
van den Doel, bij veiling en in het café Keu
velaar bij afslag, van eene Arbeiderswoning
met erf en grond te Dirksland, aan den Gel
derschen Dijk, kad. Sectie B. no. 2040 groot
1 A. 10 centiaren, toebehoorend aan C. de
Bruin Mz. en verhuurd aan St. Guldenmeester
Notaris VAN DER SLUYS.
Maandag 24 December te beginnen 'smor»
gene 9 uur te Ouddorp bij de woning van
D. van der Wende in het Oudcland, van
groenhout om te hakken en boomen om te
rooien, onder de gemeenten Ouddorpen Goe»
dereede.
Notaris VAN DEN BERG.
Donderdag 27 December 's middags 2 uurj:
te Ouddorp aan de haven van een groote par
tij Scheepafbraak, als zware palen, planken,
ribben, balken, brandhout enz., ten verzoeke
van de heeren gebrs. Bezuijen.
Notaris VAN DEN BERG.
De Voo
ter, de h
ring, waai
en onvera
De Voc
raadszittin
stemmen i
verworper
Betreffei
pacht voo
mede dat
aangekocf
ingehoudt
dat deze
15 Decen
daan kon
dat dit
was te la;
sproken f
ander lan
Enkele
iraadsbesh
genomen.
De kas
gezien en
M. d.
zijnde aa
ben. Rep
bu rgel.
Hoewel
reeds dri
gemeentes
zijnO.
man te C
venhage.
te nemen
Ged.
der raadsi
Bericht
sioenbijdi
I
laging de
secretaris
nen hun
lagen.
W. de
ianaierkii
Ingevo
zal verbe
goot bij i
Ingekot
de Vos (S
met gebei
De hee
-pnstestesti
degelijk
aan dat i
zelfde vo
wel aan i
DeVO<
van orde
Spr. zegt
medegaan
te sluiter
land en
in een
is hier v«i
Vos het
laten ver
De he
voorstel
gezonden
In stem
4 stemme
rende
Nieuwaal
zitter (A.,
Tot lie
zicht wor
die zijn
Tot le<
schoolver
N. Breur
c T?r
26 solli
