JURCENSj
„VOOR
ALLE
«STANDEN"*!
OP HET BROOD
VOOR BAKKEN
EN BRADEN
SCHUIMT IN BE
PAN
?vm
Reclames Mededeelingen.
•,Y
A
Buitenland.
40 cent per regel.
325
s-
U
■HHUI10
Pli
van een
tooid.
- Ni
keizer uit de Nederlandsche avondbladen van
10 November. De stap van den kroonprins
is een gevolg geweest van zijn eigen, vrijwillig
besluit en is zonder voorkennis van of overs:
leg met den keizer gedaan. De kroonprins
had Z. M. ook niet van te voren van de in
den brief genoemde voorbereidende bespre»
kingen met de Duitsche rijksregeering in kennis
gesteld.
In verband met het vertrek van den ex»
kroonprins en hetgeen de buitenlandsche pers
over den ex»keizer gezegd heeft, maakt deze
het volgende wereldkundig, hetgeen ook naar
de Amerikaansche bladen getelegrafeerd is:
Associated Press»telegram van 12 Nov. en
het artikel in de Brusselsche Gazette absoluut
fictie. Geen draadloos station hier, geen ver»
binding met Nauen, geen cijfertelegrammen
ontvangen, terugkeer voor Kroonprins voor»
bereid en uitgevoerd zonder mijn kennis.
Hollandsche regeering door hem ingelicht over
verlof tot terugkeer toegestaan door Duitsche
regeering, maakte geen bezwaar. Ik ontving
afscheidsbrief van den kroonprins gedateerd
8 Nov. '23, nadat hij de grens gepasseerd had.
Geen koerier met passen kwam hier aan.
Zuiver fantasie door »Agenes telegrafique
beige.® Dr. Kan luncht als gewoonlijk eens per
maand met mij en gaf mij het eerste gedetail»
leerde verslag over onderhandelingen voor
het vertrek van den kroonprins naar Duitsch»
land, tusshen hem, Hollandsche en Duitsche
regeeringen.
Ik ben geheel onbekend met eenige bewe»
ging, die ten doel heeft de monarchie te her»
stellen op den 4den December. Was ik van
te voren geraadpleegd, zou ik bezwaar hebben
gemaakt tegen het vertrek van den kroonprins
op dit oogenblik, nu Duitschland zoo door
binnenlandsche beroeringen verdeeld is. Toe»
stand in Doorn onveranderd in beslisten vrede
en vertrouwende hoop.
Torinoff interview absolute leugen van fan»
tasie. Zulk een persoon was nooit in Doorn.
Hdbl.
De Rijksmiddelen.
De Rijksmiddelen hebben in October ruim
36 millioen opgebracht, dat is f 113/4 millioen
minder dan verleden jaar in dezelfde maand,
nochtans door een buitensporig hooge op»
brengst uitmuntte. Iiïtusschen vertoonen de
ontvangsten ook tegenover September j.l. een
nadeelig verschil, n.l. van bijna 3 ton. Sedert
1 Januari zijn de gewone inkomsten der schat»
kist ongeveer f 253/4 millioen bij verleden jaar
ten achter gebleven, niettegenstaande de tabaks»
accijns dit jaar vijf maanden meer oj
gaf dan toen. Bij de buitengewone bronnen
van inkomsten was het nadeeïige verschil ruim
f 36 millioen.
De ontvangsten in de eerste 10 maanden
des jaars bedragen nu f 354 millioen tegen
380 miliioen in het overeenkomstige -tijdvak
van 1922.
Berlijnsche Veiligheid.
Van de toestanden enz. op èlk gebied, in
Duitschland, hebben wij eigenlijk nog maar
'n zeer flauwe notie.
De officier van Justitie bij de Rotterdam»
sche Rechtbank klaagde dezer dagen over de
nachtelijke veiligheid in Rotterdam, maar 't
geen waarop hij doelde haalt nog niet bij wat
men leest uit Berlijn.
Een correspondent aldaar vertelt van een
diner, dat hij dezer dagen bijwoonde. Na
voorts in het huis van zijn gastheer nog en»
kele uren met het gezelschap te hebben ver»
toefd, zullen ze huiswaarts gaan. En dan is
't bij afscheid zóó
De klok heeft twaalf geslagen we
nemen afscheid. In de gang neemt ieder
zijn hoed, zijn jas, zijn parapluie of stok.
Bij 't aantrekken valt met doffen slag iets
op den grond. De eigenaar raapt het op,
ziet ons aan en lachtBeter zelf te moor»
den dan vermoord te worden.
Met je eens, zegt de violencellist, houdt
ons zijn revolver voor.
En dit, zegt een Hagenaar, trekt uit
zijn stok een degen.
Met ons zevenen trekken wij, tot de tan»
den gewapend drie revolvers, een ploer»
tendooder, een degen, den Berlijnschen
nacht in.
Wel thuis, zegt de gastheer. We weten
wat hij bedoelt de rechterhand in den
jaszak om een koud moordtuig, dat n u
noodzakelijk is.
Dat is nu geen overdrijving.
't Is het dagelijksche leven in deze wereld»
stad, waar zelfs op klaarlichten dag de gru»
welijkste misdaden gebeuren.
Even glimlachen moet men toch wel,
Hoe pijnlijk 't ook de ellende teekent
't Is een schetswoord uit Duitschland
'n Reiziger komt in een restaurant en wil
er etenvraagt om de spijskaart, opdat hij
wat uitzoeken kan en weten wat het hem
kosten zal.
«Spijskaart, m'neer Hebben wij niet meer
Kin niet worden samengesteldAls wij
aan 't dessert zijn en de prijs van de haas
berekenen en noteeren, is terwijl de soep al
weer duurder geworden
'n Kèrn van waarheid in, meent ge
Wis 't maar zoo't Is waarheid in z'n ge»
heelalleen met een tikje overdrijving, om
't smakelijk te maken op de tong I Maar wat
er onder zoo'n humoritische annecdote een
wereld van ellende ligt!
Hoe 't nu met de »mark« gaat?
Nog altijd op 'n holletje achteruit.
Ziehier haar ziektebeeld in cijfersAcht
dagen geleden kon men voor 1 biljoen mark
(1,000,000,000,000 M.) nog 35 gulden krijgen.
Thans zijn diezelfde 12 nullen met 'n één
nog geen vijftig centen waard.
Men wordt gek van de nullen.
Op de Banken weet men er geen raad mee
en behelpt men zichzelf al door achter elk
getal maar eigenmachtig zes nullen weg te
laten.
Het is geen rekenen meer
Toch zeggen staatslieden als mr. Troelstra
en mr. v. d. Laar«Zoo'n beetje inflatie is
toch niet zoo erg!« En de stakkerds meenen
dat als 't wagentje op de rutschbaan eenmaal
aan 't rollen slaat, zij 't voor 't zeggen heb»
ben waar en wanneer het stilstaan moet.
Zulke financiers»van»den»kouden»grond.
De ex-kroonprins in Duitschland.
De «Nationale Bond van Duitsche officie»
ren«, de «Duitsche Officiersbond«, »De ver»
eeniging van Marine»officieren« en de «Rijks»
officiersbond« publiceerden het volgende ma»
nifest naar aanleiding van den terugkeer van
den exakroonprins.
«Nu zijne keizerlijke en koninklijke hoog»
heid, generaal der infanterie kroonprins Wil»
helm, in het Duitsche vaderland en daarmede
ook in den kring van de kroonprinselijke fa»
milie is teruggekeerd, heeten wij, officieren
van de oude keizerlijke weermacht, onzen
aanvoerder van de legergroep «Duitsche kroon»
prins« en onzen hoogen kameraad hartelijk
welkom. Wij geven onze vreugde en voldoe»
ning er over te kennen, dat de verbanning,
welke de kroonprins onverdiend jarenlang
op een eenzaam eiland moest ondergaan, thans
geëindigd is. Van harte wenschen wij ook de
kroonprinses en de kinderen van den kroon»
prins geluk, dat eindelijk hun echtgenoot en
vader, na een scheiding van negen jaar, aan
hen is teruggegeven. Wij weten, dat het de
wensch van aen kroonprins is, in den kring
der zijnen zijn plichten als hoofd der familie
en beheerder van zijn bezittingen op zich te
nemen en als waarachtig Duitscher voor zoo»
ver dit in zijn bereik ligt, aan het weder ge»
zond maken van zijn geliefd vaderland mede
te werken. Moge het doen en laten van den
kroonprins het huis Hohenzollern en ook het
Duitsche volk tot zegen worden. In dezen
geest heeten wij onzen teruggekeerden veld»
heer en kameraad welkom.«
Een uiteenzetting van Ludendorff over den
Beierschen Putsch.
Generaal Ludendorff heeft een Duitsch jour»
nalist in zijn villa ontvangen en hem een
breedvoerige uiteenzetting gegeven van de
gebeurtenissen op 8 November. Ludendorff
verklaarde in overeenstemming met hetgeen
andere nat.»soc. leiders reeds hebben gezegd,
dat v. Kahr, v. Lossow en Leissir reeds vóór
de vergadering, in de Bürgerbraukkeller had»
den besloten «er op los te slaan®, hetgeen v.
Lossow hem op 7 November en v. Kahr op
8 November des namiddags 4 uur hadden
bevestigd.
Men had zich nog niet aan een bepaald
tijdstip [verbonden, daar men op eenige hee»
ren uit het Noorden wilde wachten. Uitdruk»
kelijk betoogde Ludendorff, dat van een be»
dreiging van v. Kahr, v. Lossow en Leisser
door Hitler in de kamer waar de bespreking
werd gehounen, geen sprake was. Integendeel,
Hitler had met samengevouwen handen v.
Kahr gesmeekt een beslissing te nemen. Daar»
op had v. Kahr toegegeven en allen waren
in volle vrijheid in de vergadering terugge»
keerd. Ludendorff beweerde dat hij (van v.
Kahr's zwenking geen bericht had ontvangen.
Dit is heel wat anders dan v. Kahr heeft,
beweerd. Wie heeft er nu gelijk Von Kahr's
positie wordt onhoudbaar, als Ludendorff ge»
lijk heeft.
Een Amerikaansch voorschot aan Duitschland.
De Times meldt dat Coolidge het Congres
zal voorstellen aan de Duitsche regeering 150
millioen dollar te leenen voor den aankoop
van levensmiddelen in de Vereenigde Staten.
In verband met dit bericht, uit men te
Londen de meening, dat geen der mogendhe»
den bezwaar zal maken als Duitschland voor
dit doel een leening aangaat en daarvoor
waarborgen aanbiedt, die feitelijk onder de
algemeene bevoegdheid der Commissie van
Herstel zouden vallen. Alleen gelooft men
dat rekening zal moeten worden gehouden
met Fransche oppositie als het in het voorne»
men zou liggen deze [levensmiddelen niet ook
voor de noodlijdenden in het Ruhrgebied ter
beschikking te stellen. Men beschouwt dat
als Duitschland's voornemen in verband met
het besluit om alle ondersteuning op 24 de»
zer te staken.
De slagvaardigheid van Lloyd George in het
debat speciaal wanneer hij zich bevindt in
zijn eigen arena het Lagerhuis, of op een
kiezersvergadering is spreekwoordelijk. Maar
soms komt zelfs een Lloyd George in de scher»
mutselingen met woorden te staan voor een
houw waarvoor hij geen parade heeft. Zoo
onlangs in het Lagerhuis Lloyd George hield
er een rede tegen den parlementsontbindings»
zet van Baldwin. Zijn aanhangers in de beide
kampen der liberalen juichten hem telkens
toe, maar van den kant der conservatieven
en arbeiderspartijders hagelde het interrupties.
Vooral de arbeidersafgevaardigde Kirkwood
viel den voormaligen eerste»minister onophou»
delijk in de rede.
«Ik zal een afspraak aangaanmetmijn vriend®
zei op het eind Lloyd George «Ik wil
het stellen zonder de toejuichingen, als hij
mij zijn interrupties bespaart®.
«Ja® risposteerde Kirkwood. «maar u
houdt nooit uw afspraken
Het heele Huis schaterde het uit. Lloyd
George zelf was duidelijk uit het veld gesla»
gen. Hij vond geen repliek.
Een beleg in het Parijsche stadhuis.
De Fransche communist Midol, die, zooals
bekend, onlangs door het Parijsche district
van de Santé tot gemeenteraadslid werd ge»
kozen, is indertijd evenwel bij verstek ver»
oordeeld wegens het opruien tot staking en
werd tot dusverre tevergeefs door de politie
gezocht. Toch had hij kans gezien bij het
bijeenkomen van den gemeenteraad, onopge»
merkt door de politie voor het stadhuis, zijn
zetel in te nemen. En dat niet alleen, maar,
na een verklaring te hebben voorgelezen wist
hij onbemerkt het stadhuis weer te verlaten.
Naar aanleiding hiervan is in de Kamer
gesproken over de wenschelijkheid van het
aannemen van een wetsontwerp betreffende
een algemeene amnestie.
Het spreekt vanzelf, dat Midol's onverwacht
verschijnen in den gemeenteraad veel op»
schudding teweegbracht in dit anders zoo
vreedzame college, ja, de eenige kwestie, die
eigenlijk meer dan gewone belangstelling aan
de raadsleden en de enkele toeschouwers op
de publieke tribune inboezemde was juist
de vraag, of Midol al of niet zou verschijnen.
Hij was het middelpunt aller aandacht.
Het schijnt, dat de voorzitter van den ge»
meenteraad voor het begin der zitting van
de politie de mededeeling had gekregen dat
de vroegere schoorsteenveger, Midol, thans
gemeenteraadslid zijn woonplaats in Zwitser»
land niet had verlaten.
Toen, op het oogenblik, dat de debatten
geopend zouden worden en niemand meer
verwachtte dat de stoel van Midol nog zou
worden ingenomen, kwam hij, omringd door
zijn communistische vrienden, binnen en nam
de voor hem bestemde plaats in. De verbazing
der overige raadsleden kende geen grenzen.
Al spoedig vroeg Midol het woord. Hij gaf
een uiteenzetting van de beginselen waarop
hij algemeene amnestie verlangde.
Ook richtte hij zich tegen het dure leven en
in het algemeen tegen de politiek der regeering.
Een voorstel ,ten gunste van algemeene am»
nestie voor veroordeelden, die door civiele en
militaire rechtbanken zijn gevonnist werd
daarop met bijna algemeene stemmen aan»
genomen.
Nu eenmaal Midol's aanwezigheid in het
gemeentehuis bekend was, nam de politie in
allerijl maatregelen voor zijn arrestatie. In
alle hoeken der wandelgangen werden inspec»
teurs verdekt opgesteld, ondanks de protesten
van raadsleden van alle partijen die, in naam
van de autonomie der gemeente, opkwamen
tegen deze half»militaire bezetting van het
raadhuis.
En toch zag Midol nog kans, om, omringd
door zijn vrienden, aan de waakzaamheid der
agenten te ontsnappen en te vluchten naar de
kamer van den president van den gemeente»
raad. Op dit terrein was hij tijdelijk veilig
want hier mocht men hem niet zonder bijzon»
dere machtiging arresteeren. Daarom ging
men hem voorloopig maar belegeren, opdat hij
ten slotte toch niet zou ontvluchten. Voor de
deur en op straat onder de ramen werden
posten uitgezet.
Het duurde niet lang of men zag een der
vrienden van Midol met brood en wijn de
kamer binnengaan. De belegerde had honger
gekregen. Het duurde niet lang of de kamer
van den president kreeg den bijnaam van «het
fort»Midoi'«.
Het zou een langdurige geschiedenis kunnen
worden. Maar daar kwamen een paar inspec»
teurs met nieuwe instructies om in dit bijzon»
dere geval met geweld tot de arrestatie over
te gaan. Zij klopten aan de deur, welke door
den president van den gemeenteraad, die in»
middels op de hoogte van de situatie was ge»
bracht, werd geopend.
De politiemannen eischten toegang. Maar
deze werd hun door den president geweigerd.
Hij wilde geen collega uitleveren die bij hem
een schuilplaats had gezocht, welke ook de
gevolgen van die handelwijze mochten zijn.
Daarmede was het gesprek afgeloopen en de
deur werd op slot gedaan. Een slotenmaker
werd gerequireerd. Deze heer begon zijn aan»
vallen op het deurslot, gewapend met een
groote sleutelbos. Al spoedig had hij het dan
ook van het slot gewonnen. De deur werd
andermaal geopend en men zag een twintigtal
gemeenteraadsleden om de tafel staan.
«Wie uwer is Midol?® vroeg de commis»
saris van politie.
«Hij is zoo juist vertrokken«, luidde het
antwoord van een der raadsleden.
Inderdaad was van Midol niets meer te zien
behalve zijn vest en zijn jas.
Waar was hij gebleven De ooggetuigen
vertelden later, dat Midol, die zijn schoor»
steenvegerstalenten nog niet geheel vergeten
was, na den inwendigen mensch te hebben
versterkt, jas en vest had uitgetrokken en door
den wijden schoorsteen, die niet meer gebruikt
werd, naar boven was geklauterd. Op het dak
had hij dezelfde grimassen gemaakt als een
schoorsteenveger in actie en had zoodoende
zelfs de politieagenten weten te verschalken,
Na eenige minuten was hij verdwenen.
De werkloosheid in Europa.
Het I.V.V. heeft een rapport opgesteld over
den economischen toestand in de verschillen»
de Europeesche landen. En daaruit blijkt, dat
in bijna alle landen de werkloosheid aan het
verminderen is. De ergste uitzondering op
dien regel vormt Duitschland.
De getallen zijn als volgt
België (groote industrieele opleving) 18.36S h
werkloozen.
Frankrijk (buitengewoon bevredigende eco»
nomische toestand) slechts 1,361 werkloozen.
Nederland (weinig verandering op de arbei»
dersmarkt) 80,222 werkloozen, die arbeiders
inbegrepen, die van tijd tot tijd werk hebben.
Italië (steeds afnemende werkloosheid)
231,590 werkloozen.
Polen (niet inbegrepen het vroegere Prui»
sische gebied en Oost»Galicië) 87,000 werkloo»
zen.
Denemarken20,724 werkloozen.
Noorwegen12,840 werkloozen.
Zweden: 11,009 werkloozen.
Zwitserland (sinds eenige maanden langzaam
afnemende werkloosheid) 22,840 werkloozen.
Tsjecho»Slowakije300,000 werkloozen.
Oostenrijk (regelmatig afnemende werkloos»
heid) 77,923 werkloozen.
Rusland (werkloosheid vooral onder gemeen»
tearbeiders, arbeiders in de kleeding»industrie
en niet»vakarbeiders). Aantal werkloozen in 52
steden443,000.
Duitschland (in alle takken van industrie
steeds slechter wordende toestand) 660,788
werkloozen.
Voor het geheele vasteland van Europa
1,961,697 werkloozen. In GrootsBrittannië wa»
ren er in October nog 1,249.500. Ook daar een
zeer langzame vermindering. Maar wat zal de
winter brengen?
Een sprinkhaantrein.
We lezen in Die Weste, Potchefstroom van
19 October
«Die sprinkhaanplaag begin nou sulke ern»
stige afmetinge in die Vrystaat aan te neem
dat die Spoorwegadministrasie nou 'n spesiale
sprinkaantrein aan die gang gesit het om die
plaag langs die spoorlyne te bestry, aangesien
diesprinknanegewoonlik die spoorlyne uitsoek
om in miljoenetalle daarop te gaan sit en op
die manier die treine gewoonlik Iaat laat wees.
«Die «Sprinkhaan»Spesiaal« het Woensdag zy
twede proefreis langs die hooflyn Suid van
Bloemfontein gemaak. Dit bestaan uit 'n loko»
motief, 'n ander rytuig en 'n 2000 gallon tank
vol sprinkhaangif wat deur die Regeringsdept.
aangemaak geword is. Op die tank is 'n pomp
wat met stoom vanaf die engine voorzien word
en wat met twee hardwerkende spreie voórsien
is, wat die vergif dan na altwee kante toe uit
sprei.
«Also toegerus is die «Sprinkhaan»Spesiaal«
'n faktor waarmee die leërs van voetgangers
ernstige rekening moet hou, want dis 'n ware
dood vir omtrent elkeen van hulle wat op die
spoorlyn te lande kom.
«Die eerste proefneming was so suksesvol
dat die Spoorwegmense nou besig is om 'n
twede trein op dieselfde manier toe te rus.
Verder wordt gesê dat die boere in die Vry»
staat wat die plaag beveg so hard als hulle
maar kan, baie in hulle werk belemmer ge*
word was deur die versuim van Regeering om
die nodige vergif te lewer.®
