LAAR"
voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
an Slagmaat
Zoier M in fe wereld.
)\il KWALITEITEN
DEKEN CADEAO
Antirevolutionair
A'
IN HOC SIGNO YINCES
lve
WOENSDAG 2 MEI 1923
38STE JAARGANG
landel
It.
IAL
Binnenland.
LE ADRES
18 - SCHIEDAM
PPERT
lestraat
fit gratis geleerd
»mt zien
en prachtig
dit merk en
prijzen
otterdam
f 12,50
en hooger
en hooger
f 10,50
W. BOEKHOVEN ZONEN
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie, franco toe te zenden aan de Uitgevers
ÏENBANK
EN
rZADEN*^
r, RUITERS
iz.9 enz
D1RKSLAND
ERVERIJ
fASSCHERIJ
ERENS
V Plicht.... PlichtjPlicht
'k Ga verderer is belastingplicht.
Land- ess Taaisifootaw.
handelen
SCH is
Strijkinricbting
EI S S"
FEUILLETON
Is sedert
abrachte
ZIEKTEN
50 CENT
rERDAM
:er
aarns, lantaarns
^drukken f 7.75.
lx 12 f 1.15.
het gebied van
aeters. Doublé
i.H. Doctoren.
/EREISCHTE.
J-om als U iets
idden, Dekens,
|ste adres
■a
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 cent bij vooruitbetaling.
BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
SOMMELSDIJK
Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2
ADVERTENTIÈN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel.
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte, die zij beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur.
»ommelsdijk.«
en aan leden tegen
neemt gelden op
fs, ook van niet»
kunnen dagelijks
bij een der leden
degenheid tot in»
g van gelden eiken
JORfl van 6—8 uur
ssier D. JOPPE Cz.
17277
CHT.
- Franco terug
i PRIJZEN|
eweg 166 en
2 75, Rotterdam
sse, Middelhar-
irksland P. v.
Sommelsdijk:
uddorp; H. Si
nge; C. Moer-
is; A. Soesman,
Verweij Jacz.,
scourant onzer
„De Lelie",
De Stemplicht.
De Chr. Hist, dwepen met de Stemplicht.
Geen hartstochtelijker verdedigers, nu ook
laatst weer in de Kamer, dan de woordvoer»
ders dezer partij.
Wat is nu hun sterkst argument?.
Dat zagen we kort en duidelijk uiteengezet
in hun dagblad «De Nederlander« en omdat
wij, antirevolutionairen, op dit punt vierkant
tegen hen over staan, geven we onze lezers
hun verdediging met hun eigen woord.
Billijker kan het toch al niet.
Welnu, «de Ned.« zegt er van:
Wij aanvaarden het beginsel, dat de Sta»
ten»Generaal vormen een vertegenwoordi»
ging des volks bij de Regeering. De Regee»
ring acht, tot goede vervulling van hare
taak, noodig, het overleg en de samenwer»
king met een vertegenwoordiging des volks.
1 Deze vertegenwoordiging moet gevormd
worden, bij directe of indirecte verkiezing,
door de daartoe geroepen burgers. De wet
stelt de eischen vast waaraan men moet vol»
doen, om tot deze functie van mede»afge»
vaardigde te worden geroepen. Personen,
jonger dan 25 jaar, gevangenen; onder»
curateele=gestelden, ontzetten van de ouder»
lijke macht, ernstig gestraften, volhardende
bedelaars, landloopers of dronkaards zijn
in Nederland uitgesloten. De overige bur»
gers worden belast met de funcie van kiezer
voor de volksvertegenwoordiging. Het is
noodzakelijk, dat deze functie trouw wordt
verricht; en de Overheid, die het recht
heeft tot het opleggen van den weerplicht,
tot handhaving van den Staat, en van den
belastingplicht tot onderhouding van den Staat
heeft volkomen gelijke bevoegdheid tot het
opleggen van den stemplicht, tot besturing
van den Staat.
Daar liggen wij, anti's 1 voor de vlakte.
Belastingplicht, stemplicht, weerplicht.
Voeg er dan leerplicht nog maar aan toe,
als de Overheid 't eene mag doen, dan
jj,|)mmers 't andere óókals 't maar »plicht«,
ben je klaar.
Straks, op z'n Angora»Turksch trouwplicht.
En wat er nog meer op 't lijstje komt.
Maar wat doet de Overheid dat gèk
Zie, er is wéérplicht in Nederland een
iegelijk, dien de Overheid oproept, die moet
als 't geëischt wordt, met zijn bloed en zijn
leven zijn vaderland verdedigen.
Nu worden er 10,000 opgeroepen.
Zij komen waar de Overheid hen roept.
Maar excerceeren doen ze nietze
nemen geen geweer ter hand ze laden geen
kanon ze zijn onder »dienst« maar ze dóén
niets.
Is de Overheid daar tevreden mee
Kunt ge begrijpen 1 Wat is zóó de «weer»
plicht'n Paskwil en anders niet. Wie op»
komt, die moet schieten óók. Logisch, niet
waar
Er worden 10.000 aanslagen verzonden.
Allen gaan naar den ontvanger, maar een
2000»tal zegtZiezoo, nu ben ik er gewéést,
bonjour! 't Geld kan ik zelf beter gebrui»
ken
Is de Overheid daar tevreden mee
Kunt ge begrijpenWat is zoo de «belas»
tingplicht« 'n Paskwil al wederom. Wie op»
komt, die moet betalen ook. Nogal wiedes,
niet?
En nu is er dan ook stemplicht.
Even noodig tot heil des vaderlands, zegt
de «Nederlander» even noodig als weerplicht
en belastingplicht.
Let welstemmen is noodig. Voor het doel
van de »Nederlander«.
Veer komen, zeg 10.000 op.
Maar 2000 hnnner stemmen niét. Ze
koekeloeren even in 't hokje, doen niets, en
blanco gaat hun biljet in de bus.
En de Overheid doet er niets aan.
Ze kan er niets tegen doen, al zou straks
50 wél opkomen maar weigeren te stem»
men. Want de Overheid, die wel kan consta»
steeren of de soldaat schiet en of de belas»
tingschuldige betaalt, kan en mag niet nagaan
of de man of de vrouw werkelijk heeft ge
stemd, wijl 't geheim van de stemming moet
worden bewaard.
En dies is feitelijk die heele stemplicht één
groote boerenbedriegerij.
Emelten.
Emelten zijn larven van langpootmuggen.
Deze langpootmuggen lijken veel op de be»
kende steekmuggen, die in sommige deelen
van het land ook ook wel »nufjes« ge»
noemd wordende langpootmuggen zijn
evenwel veel grooter. Reeds in 1720 werd de
■larve, de pop en de langpootmug zelfs door
Frisch beschreven. De muggen zijn geheel
onschadelijk, doch de larven verrichten vaak
verwoestingen aan op weiland, vooral op
ontginningen, en ook wel op bouwland, aan
allerlei gewassem. Op de weideontginningen
in de gemeenten Aalten, Winterswijk, Lich»
tenvoorde, Eibergen, Haaksbergen en Lonne»
ker, zouden volgens een ruwe schatting van
J. D. Koeslag in 1912 pl.m 900 H.A. min of
meer van emelten geleden hebben. Belang»
rijke schade is ook vastgesteld op weide»
ontginningen in De Peel en verder in geheel
Noordbrabant. Terwijl op oud bouwland
weinig emeltenschade voorkomt, ondervindt
men op gescheurd weiland des te meer last
van deze dieren. Dit is in de mobilisatiejaren,
toen veel weiland gescheurd werd, nog eens
aan 't licht gekomen. Vooral waar op lage,
humusachtige en veenachtige gronden ge»
scheurd werd, trad vreterij van emelten aan
het gezaaide gewas op. Het beeld van emel»
tenschade op weiden isdat de zode hol
wordt, er komt «geen gras« in aangetaste
weiden. Algemeen is men van opinie, dat spe»
ciaal de klaver verdwijntde wei wordt pas
laat groen, en behoudt lang haar doodsch,
wintersch uiterlijk. In zeldzame gevallen lijdt
de zode zooveel, dat men besluiten moet het
weiland om te ploegende zode kan zich
echter in een niet te verwachten mate her»
stellen. De emelten, die op bouwland leven,
zitten meestal in land, dat in 't voorjaar be»
zaaid is. Dit komt, omdat het land voor na=
jaarszaai bestemd, ten tijde van het vliegen
der muggen geploegd is, en op geploegd land
leggen de muggen geen eieren. De dieren
zitten op bouwland in den grond zaten ze
als een haas op hun leger dan zouden ze
hier veel te veel in 't licht zitten. Op ge»
scheurd weiland hoopen zich de emelten op
onder de zoden, die op het land liggen, d.
w.z.ontmoet een emelt bij zijn kruipen
zoo'n zode, dan blijft hij er onder zitten,
omdat daar veel voedsel aanwezig is. Ook
hier dalen de emelten omstreeks begin Mei
5 a 8 c.M. diep. Aan 't eind van Augustus
verpoppen de emelten in haar gangetjes, ver»
ken zich na 8 a 14 dagen naar boven, waarna
de mug tevoorschijn komt.
De emelt heeft in de natuur vele vijanden.
De jonge emelt is gevoelig voor droogte
overstrooming kan voor de emelt noodlottig
worden door storm worden de muggen uit
elkaar gedreven plasregen daarentegen deert
ze weinig. Jacht of loopspinnen maken jacht
op de muggen steekvliegen zuigen ze uit
Tauber vond 17 emelten in de maag van
een spitsmuisWhite onderzocht 100 mollen»
magen, in 87 kwamen emelten voor, gemid»
deld 5, hoogstens 20spreeuwen hadden op
de verdrijving van emelten een goede uit»
werkingkraaien komen ook af op terreinen
met emelten. Geen der genoemde dieren ech»
ter, noch allen te zamen, kunnen een be»
staande emeltenplaag opheffen. Zij dragen er
wel toe bij, dat geen emeltenplagen ontstaan.
Zij zijn dus belangrijke factoren om het
evenwicht in de natuur te handhaven, en er
voor te zorgen, dat geen insectensoort zich
bijzonder kan uitbreiden. Ter bestrijding der
emelten moet men allereerst in den vliegtijd
der muggen (eind Aug. Sept.) het land zoo»
veel mogelijk gespit en geploegd houden. Ten
2e moet gelet worden op het aantal kraaien
spreeuwen en mollen in de omgeving. Door
het uitzetten van mollen en door het ophan»
gen van nestkastjes kan het aantal mollenen
spreeuwen vergroot worden.
Verder verhinderen alle maatregelen, die
de wei in goede conditie kunnen brengen, de
schade van emelten. Zoo we reeds zeiden,
weiden hebben veel meer van emelten te lij»
den dan bouwland. Hoe onkruidrijker (gras»
rijker) een aardappel» of koolrapenveld is,
hoe meer dit terrein dus op een weide gelijkt,
des te meer gevaar bestaat er, dat de muggen
daar hun eieren zulleh leggen. Hetzelfde kan
gezegd worden van een onkruidrijk terrein
in tuinen. Is een rogge of haverstoppel door
«opslag» en onkruid zeer groen geworden,
dan bestaat gevaar. Had men daarentegen
vóór 20 Augustus dit land geploegd, dan kan
men voorspellen, dat de muggen er niet zul»
len leggen. De langpooten leggen zeer on»
gaarne op land zonder plaptendek, instinct»
matig schijnen zij te vreezen voor voedselge»
brek van haar nakomelingschap. Bovendien
zijn langpoten niet op geploegde terreinen
aanwezig, daar ze er voor zichzelf geen
schuilplaats vinden en, waar de muggen niet
zijn, leggen ze ook niet. Ook in serradella
schijnen de muggen weinig te leggen.
De holle weide»zode is het dorado.
(Slot volgt).
C. B.
EERSTE KAMER.
De begrooting van Oorlog was aan de orde.
Natuurlijk deden de oude argumenten weer
opgeld. «Militarisme», »ontwapening«« «I. V.
V.« enz. we kennen het rijtje, moesten weer
dienst doen.
De heer Schönfeld (V. D.) had het over de
ROTTERDAM,
oopRaam, Deur
uren en kozijnen,
farmeren Schoor-
e binten in maten
3/20, 8/15, in ver-
'lanken, palen, ra-
ijzer, ijzeren binten
meer.
ires:
Vredenoordplein 19.
1) -
«Het móét dan maark stiet hij uit
Mr. Willem Duifsteen maakt een nijdige voet
beweging in de richting der huiskat, die juist
'n warm pleksken meende te vinden voor de
kachel en met krommen rug en hoog geheven
staart om de warmtebron heen kuiert, of 't
daar achter ook veiliger is.
Als Duifsteen de kat trapt, is 't ver met
hem gekomen.
't Beest behoort aan zijn hospita, maar heeft
«vrij entree« op zijn kamer, een privilegie,
welks herkomst zich verliest in de nacht der
tijdenWillem Duifsteen heeft al acht jaar
zijn kamers bij dezelfde weduwe en de kat
heeft hem al menig half uur gekort.
Maar r.ü heeft hij z'n booze bui
Met 'n ruk richt hij zich op uit z'n stoel,
waar hij in lag, de beenen bij 't vuur'n
brief, die op tafel ligt, frommelt hij ineen tot
n prop, die hij baloorig op 't tapijt smijt en
wegtrapt; dan, de handen in de wijde broek»
zakken begraven, beert hij de kamer door,
her» en derwaartsblijft 'n poosje voor 't raam
staan, turend naar 't gewoel op de brug over
%Tj maar keert dra terug naar 'n stoel,
met den zelfden uitroep van straks«Het
moet dan maar
Praktijk heeft mr. Duifsteen niet.
'n Ornament voor z'n naam is zijn titel.
Na 'n lange, weinig roemrijke academische
loopbaan eindelijk gepromoveerd, is hij 'n
maand of acht bij 'n ouderen confrater op
kantoor geweest ter praktische oefening.
Maar dat ging niet op den duur.
Hij oefende zich wonderlijk. Zijn kantoor»
dag begon met het lezen van eenige dagbladen,
die hij of op kantoor vond, of onderweg bij
'n kiosk gekocht had en waarvan hij met name
de feuilletons ijverig bestudeerde. Dan bracht
hij 't dagelijks verder in 't smakelijk stoppen
van een lange, Goudsche pijp, waaruit hij
echte varinas rookte. Voorts had hij 'n kantoor»
potlood, waarvan de schoonmaakster eiken
dag de punt van brak en waaraan hij met
onuitputtelijk geduld en vaardige hand telkens
weer 'n,nieuwe sleep, naarstig gebogen over
t mes, waarmee hij dunne flentertjes hout
wegsneed, tot de punt fijn werd als 'n dokters5
prikstilet. Vast zaten hem eiken dag 'n paar
moppen dwars, 'die hij getapt moest hebben,
eer hij zich geheel aan z'n werk geven kon
e?, kwam het daar tenslotte toe, dan was koffie»
tijd al niet ver meer
s Middags ging 't wat beter. Maar van de
drie middagen was hij er een uit, om allerlei
oorzaakdutte een anderen weg naar 't land
der droomen, wijl 't den vorigen avond of
liever denzelfden morgen «wat laat« geworden
was en wijdde zich den derden aan z'n werk.
Het zoogenaamde campagnonschap kon dan
ook niet duren en zijn confrater, die 'n flinken
steun had meenen te krijgen, bracht hem al
steunverleening aan mobilisatie slachtoffers.
Aanzienlijke bedragen werden soms uitgekeerd
terwijl het vaak menschen zijn die met het
geld niet kunnen omgaan. Hij vroeg den mi»
nister de uitkeering meer periodiek te doen
plaats hebben en meer te letten op de advie»
zen der burgemeesters.
D heer Beelaerts van Blokland (A. R.) be»
pleitte het belang van een goed leger. Ont»
wapening is voor Nederland zelfmoord. We
zijn voor beperking mits het internationaal
plaats heeft.
Mr. Verkouteren (C. H.) meende dat onze
weermacht niet defensief maar offensief moet
optreden. We moeten ons zwaard gereed hou»
den om ons g>ed reUit te verdedigen. Zon»
der Amerika make men zich van den volke»
renbond geen illusies.
Prof. Slotemaker de Bruine (C. H.) is gaar»
ne een man des vredes maar daarom zal hij
toch niet tegen de oorlogsbegrooting stemmen.
De S.D.A.P. behoeft niet tegen menschen
in ons land te strijden die uit persoonlijk be»
lang oorlog zou wensehen. Zulke mensch»
duivels heeft ons land niet. Ons volk wil
vrede. Vrede door recht, en oplossing van
geschillen door arbitrage. Maar al wordt dit
ideaal ook bereikt dan nog blijft een leger
noodig om de beslissingen van het hof van
Arbitrage te handhaven.
Mr/ Mendels vroeg nog inlichtingen over
een bericht als zou er veel geld verspilt zijn
door de aanmaak van ondeugdelijke ammu»
nitie.
Minister van Dijk antwoordde dat dit be»
richt geheel uit de lucht was gegrepen er
wordt niet roekeloos met 's lands financiën
omgesprongen, 't Gold hier slechts ersatz ma»
teriaal uit den oorlogstijd, dat niet bewaard
kon worden doch direct gebruikt moest wor»
den. De berichten hieromtrent waren dus zeer
misleidend.
Minister van Dijk vindt het niet in strijd
met het christendom aan de oorlogstoebereid»
selen deel te nemen. Integendeel hij hoopt
dat onze kanonnen nooit gebruikt behoeven
te worden omdat wij door Gods gunst buiten
den oorlog blijven. Maar dat ontheft de over»
heid niet van haar taak om het land in staat
van verdediging te houden.
TWEEDE KAMER.
En wetsontwerp, verdedigd door minister
de Geer betreffende het aangaan van een over»
eenkomst met de Aken»Maastrichtsche Spoor»
weg»Maatschappij, welke Dominiale mijnen
exploiteert, is met groote meerderheid van
stemmen verworpen. Voor stemden de Vrij»
heidsbonders de Christ. Hist, behalve de heer
Krijgers mej. v. Dorp en de heer Colijn, tegen
stemden de overige Anti. Rev. alle Kath. op
de heer van Rijzewijck na, de Socialisten en
de Vrijz. democraten.
De groote tegenkanting der Kamer vond
wel haar oorzaak in het weinige vertrouwen
dat bedoelde maatschappij geniet. Er dienen
belangrijke verbeteringen in het contract te
worden aangebracht en men geloofde dat de
onderhandelingen beter zullen loopen indien
de exploiteerende maatschappij inde moeilijk»
heden worden gelaten.
Hoewel de Minister het hiermede niet eens
was en de positie van de Staat met het oude
contract onhoudbaar vond verwierp de Kamer
toch zijn ontwerp.
Lang discussieerde de Kamer over grond»
onteigening te Utrecht, aan eene zijde van het
nieuwe postkantoor aldaar. Een grondont»
eigening welke feitelijk reeds plaats had, daar
het daarop te zetten gebouw reeds plaats had,
doch nu pas de Kamer werd voorgelegd. Er
was veel oppositie.
Dinsdag zal er over gestemd worden.
Laat in den middag begon de Kamer nog
aan de Zuiderzee»begrooting. In een breed»
voerige beschouwing heeft de Vrijheidsbon»
der van Gijn, zijn oordeel over de droogleg»
ging van de Zuiderzee gegeven.
De behandeling van deze zaak wordt Don»
derdag voortgezet.
Het regeeringsjubileum van de Koningin.
Een algemeen comité, bestaande uit de
heeren prof. dr. P. J. Blok te Leiden, J. J.
Bruns te 's»Gravenhage, H. Colijn te Leersum,
dr. L. N. Neckers te 's»Gravenhage, C. K.
Elout te WassenaarA. W. F. Idenburg te
's»Gravenhage, J. W. Klein te Sloterdijkjhr.
mr. A. F. de Savornin Lohman te 's»Graven»
hage, mr. P. H. Ritter Jr. te Utrecht; W C.
J. Smit te 's»GravenhageC. J. Snijders te
's»GravenhageH. N. A. Swarl te 's»Graven»
hagemr. C. L. Torley Duwel te 's»Graven»
hage en prof. mr. J. C. Kielstra te Wagenin»
gen, C. v. d. Voorst van Zijp te 's»Graven»
hage, welke laatste als secretaris optreedt, en
de dames dr. Ch. van Manen te 's»Gravenhage
en Johanna W. A. Naber te Utrecht, heeft
mede namens 23 organisaties, voornamelijk
op militair gebied, een adres gezonden aan
den minister van oorlog, van marine en van
koloniën, in verband met het zilveren regee»
ringsjubileum van de Koningin. In dit adres
wordt o.a. opgemerkt, dat, gezien de gewichtige
en zware taak, die onze weermacht in de oor»
logsjaren heeft vervuld, de komende nationale
huldebetooging niet volledig zou zijn, geen
algemeene voldoening zou wekken, indien
niet daarbij aan de organen onzer landsver»
dediging een waardige plaats in overeenstem»
ming met hun beteekenis voor onze onaf»
hankelijkheid, d.i. voor ons bestaan als volk,
werd ingeruimd.
Wij herinneren aldus adressanten in
dit verband aan de wapenschouwing in 1898
op de Renkumsche heide over de troepen,
die oefeningen in grooter verband hadden
gehouden, aangevuld met detachementen van
de overige legeronderdeelen en militaire in»
stellingen, aan de vlootrevue op het Hollandsch
Diep in hetzelfde jaar. Paste toen een deel»
nemen van onze land» en zeemacht op eigen
wijze aan de huldiging van Hare Majesteit
bij Hoogstderzelver troonsbestijging, hoeveel
te meer is dit thans het geval, nu zoo ernstige
jaren, ook voor Haar, achter ons liggen, nu
de toestand in Europa zeker nog geen hoop
geeft op blijvende rust in de komende jaren.
Op grond van het bovenstaande verzoeken
wij Uwe Excellentie eerbiedig, wel te willen
bevorderen, dat in de komende dagen van
herdenking van de troons»bestijging van Ko»
ningin Wilhelmina de Nederlandsche land»
en zeemacht en de koloniale troepen, gelijk
in 1898, op eigen waardige wijze deelnemen
in de huldiging van Hare Majesteit.
Kosten van levensonderhoud.
Sedert een drietal jaren wordt door het Gem.
Statistisch Bureau te Amsterdam het driemaan»
delijksche indexcijfer der kosten van het
levensonderhoud berekend op grondslag van
het verbruik, geconstateerd bij het onderz«ek
naar de uitgaven van arbeidersgezinnen, die
in Maart 1920 werd ingesteld, en van de prijzen,
welke gedurende dezelfde maand gegolden
hebben.
Over Maart 1923 werd het indexcijfer weder»
om op dezelfde basis vastgesteld. Het resul»
taat van deze berekening is, dat van Maart
gauw aan 't verstand, dat het beter was ten
halve gekeerd dan ten heele gedwaald, wat
hij gul toestemde.
De rechtspraktijk trok hem niet aan.
Zijn vader had die studie gewild, maar 't
noodwendig gevolg was, dat hij nu wel de
bekwaamheid of liever 't brevet van bekwaam»
heid bezat, maar er niets mee deed.
Voor zijn brood hoefde hij 't niet te doen.
Dat was 'm van der jeugd af ingeprent.
Ingespannen had Willem Duifsteen zich
dan ook nooit. Noch op school, noch op 't
gymnasium, noch aan de universiteit. Hij wist
het immers 't Hoefde niet
Als knaap had hij 't gedacht en als jonge»
ling ronduit tegen z'n vader gezegd, dat het
overbodige moeite, dat het 'n makkelijk ver»
mijdbare kwelling, dat het zotte zottigheid
was, je zoo in te spannen voor het leven,
als 't karretje klaar stond, waarop je door 't
leven heen rolde.
Maar Duifsteen Sr. was 'n man van den
ouden stijl.
Vroom was ie nietdat was zijn vader ge»
weest. En zijn grootvader had bepaald als 'n
godzalig man geleefd, in woord en werk. «Ou»
de Duifsteen,seniors vader, had er de vroom»
en kerkschheid van bewaard»senior« zelf,
meegesleept destijds door 't modernismesin»
opkomst, had zich aan dat «fata morgana«
geestelijk blind gekeken en was van kerk en
godsdienst vervreemd, doch hield vast aan de
degelijke principes in zijn geslacht steeds voort»
geplant.
Willem, wiens verbeelding vaders »rijkdom«
veel grooter waande dan 't met de werkelijk»
heid overeen kwam, meende dat hem in zijn
jeugd onthouden was, wat hem wettig toe»
kwam. En toen hij, net meerderjarig, door 't
sterven zijner moeder z'n kindsdeel onver»
wacht in handen kreeg, besloot hij, na de
mislukking der werkproef op 't compagnons»
kantoor, in te halen wat hij te kort gescho»
ten was. Of al zijn vader zich met kracht
verzette Willem ging zijn zelfgekozen weg
huurde kamers, zocht vrienden en leidde het
leven van 'n jongmensch»met»geld.
,n Lichtmis was hij nu juist niet. Zoo be»
gon hij tenminste niet.
Voor ,t oog der menschen bleef hij 'n
«nette jongen®, 'n hupsch jongmensch, die, nu
jaheel wat geld stuk sloeg, maar dat was
zijn zaak en met name zij, die ervan profi»
teerden waren in de laatste plaats geroepen,
hem daarvan 'n verwijt te maken.
Willem had sjieke kamers, dineerde fijn,
kocht dure plaatsen in den schouwburg,
maakte z'n «vacantie«»reis door Zwitserland
en Noorwegen zoo goed als de stugste wer»
ker, en als 't hard winteren ging, 'n snoep»
tochtje naar Nice en Rome. Hij stond dra
bekend als 'n mild beschermer der schoone
kunsten had vrij entree op de repetities en
had veel te zeggen bij de tooneeldames
met middelmatig talent, maar knap van uiterlijk
't Geld gleed hem gul en glad uit de vin»
gers 'n chèque schrijven is zoo'n mak»
kelijk werk
Geheel zorgeloos was hij toch niet.
Na een paar jaren van stelselloos geld»uit»
geven, had hij zich zoo op taks gesteld, dat
hij zelfs bij een lang leven z'n kapitaal niet
geheel opteren zou, afgezien nog van z'n va»
derlijk erfdeel.
Zoo had hij zich voorgenomen
Maar 't was heel anders gegaan!
Eerst hadsie zich verslingerd aan 'n demi»
mondaine niet eens wat men bepaald »mooi«
noemt, maar 'n eerste intrigante, die 'n gewoon
plukte. Onder haar bekoring werd mr. Duifsteen
gek, met dit voorbehoud, dafeie 't ook wist,
maar zonder dat hij dien toovercirkel der
dwaasheid verbreken kon. Zijn geestelijk
zenuwstelsel was verlamd en de verleidster
kneedde hem als de jongen 'n mannequin van
stopverf kneedt.
De jaarrente was in 'n maand opgeteerd en
de overige maanden werd 't kapitaal aange»
sproken»
Rollend en hollend ging 't bergafwaarts.
Naar den finantiëelen afgrond
Aan de speeltafel en op de effectenbeurs
zocht hij 't «geluk® te dwingen, maar Fortuna
bleek jaloersch hij raakte rondom in de schuld
had ten leste geen crediet meer zat op zwart
zaad.
Zijns vaders deur was voor hem gesloten.
Schriftelijk liet die hem weten, dat hij 'n som
voor overtocht en vestiging krijgen kon, als»ie
naar Amerika ging en daar werken wou.
Van den arbeid griezelde mr. Willem.
Toch moest er uitkomst komen. Zijn «vrien»
din« liet hem tot «verlichting zijner zorgen.«
als ze met fijnen spot opmerkte zitten, maar
de schuldeischers lieten 'm geen rust.
