tweede blad.
Twee Bladen.
Zaterdag1 28 April 1923. IV©. 2906.
Dit nwaflier bestaat «it
Het Bevolkingsvraagstuk
Misleiding.
Binnenland.
Buitenland.
0HOOSÏGTOWSES
Een der urgente kwesties onzer dagen is het
bevolkingsvraagstuk geworden.
Nederland is overbevolkt.
En juist nu we leven in een algemeene ma»
laise in allle bedrijven is dit feit des te pein»
lijker. De werkloosheid is daardoor dubbel
groot.
Men denke over de toename van onze be*
volking niet gering.
In 1830 telde ons land 2l/2 milhoen zielen
in 1909 was het geklommen tot 53/4 millioen
van 1880 af is ons volk met meer dan de
helft toegenomen. Nu loopt het reeds naar
de 7 millioen.
Dezer dagen werd in Breda over deze zaak
een congres gehouden, waar door vier pro»
fessoren en een arts deze zaak van verschil»
lende zijden belicht werd.
Want het vraagstuk der overbevolking heeft
verschillende zijden, 't Heeft een zedelijke,
zoowel als een sociaabeconomischen en me»
disch»sociale zijde.
Prof. Veraart was een der Heeren die over
het vraagstuk refereerde. In stelling drie van
zijn referaat wees hij den weg aan die naar
de oplossing van deze kwestie voerde.
Deze stelling luidde
Het dreigend gevaar is alleen af te wenden
indien de individuen, georganiseerde groepen
van individuën en de organen van de ge»
meenschap, een actieve welvaarts politiek gaan
voeren, dit gericht is op.
a. Vergrooting en vermeerdering van de
productie kracht der individuën;
b. aantasting van overmatig en verkeerd
gebruik en verbruik»
c. vergrooting en verbetering van de bin»
nenlandsche welvaartsbronnen
4 d. emigratie, zoo mogelijk in den zin van
kolonisatie.
Dr. Kuyper wijdt in zijn: Anti«Rev. Staat»
kunde onder het hoofdstuk der Sociale kwestie
ook een paragraaf aan het »bevolkingsvraag»
stuk.«
Twee wegen staan z.i. open tot de oplossing.
Beperking der geboorten of emigratie. Het
eerste verwerpen wij als in strijd met Gods
Woord, dus rest ons het tweede dat overeen»
komstig Gods Woord is: Wees vruchtbaar
en vervul de aarden
Emigratie lijkt ook ons de eenigste oplos»
sing.
Zeer uitgestrekte deelen van den aardbodem
vragen nog om cultiveering.
Vooral voor onze plattelandsbevolking, waar
het vraagstuk der Overbevolking niet minder
nijpt dan in de steden, is emigratie de beste
weg.
Blijft het zooals het is, dan wordt het ge»
vaar natuurlijk jaarlijks grooter en zal een
steeds groeiend gedeelte permanent overge»
geven zijn aan werkloosheid, dus aan armoede
en gebrek. Een deel van ons volk zal vervallen
in het pauperisme. En dat kan voorkomen
worden.
Door emigratie.
Voor de plattelandsbevolking is emigratie
bovendien nog gemakkelijker dan voor de
stedelingen. De plattelander toch kent het,
landbouwbedrijf en den tuinbouw, is iets wat
met kleine variatie over de geheele wereld het»
zelfde is.
Het is te wenschen, dat nu overal stemmen
opgaan, de Regeering dit vraagstuk niet blijft
negeeren en dat ook onze maatschappelijke en
kerkelijke voormannen zich met de kwestie
gaan bemoeien.
In verband met deze zaak lijkt het ons
dienstig een ingezonden stuk hier over te nemen
dat we vonden in het Friesch Dagblad,
't Is van den volgenden inhoud
Hooggeachte Redacteur.
Gaarne zouden we voor het onderstaan»
de een plaatsje willen hebben in uw dag»
blad.
Op de vergadering van de Classis Orange
City der Christelijk Gereformeerde Kerk in
Noord»Amerika, gehouden te Orange City
Iowa, op 21 tot 23 Maart 1923, werd de
aandacht gevestigd op een beweging in Ne»
derland tot bevordering van emigratie naar
Canada.
Waar de Classis Orange City met een ge»
nabuurde Classis de geestelijke verzorging
van ons Gereformeerd Hollandsch volk in
de Noordelijke Staten en in Canada voor
hun rekening hebben en waar die arbeid
steeds moeilijker wordt door de verstrooiing
van ons volkbesluit de Classis dat de
deputaten voor den arbeid onder de ver»
strooiden, door middel van de Nederland»
sche Pers de aandacht zullen vestigen op
enkele feiten.
Het is in Nederland wellicht niet bekend
dat velen van ons Hollandsch volk, die de
laatste jaren naar Amerika togen, in plaats
van zich te vestigen in de nabijheid der
oudere Hollandsche nederzettingen, zich
gaan vestigen op plaatsen waar geen Hol»
landers wonen en zoo raakt ons volk ver»
spreid in kleine groepen verre van elkander
verwijderd over de lengte en breedte van
dit werelddeel. Deze verstrooiing brengt
voor een landverhuizer allerlei teleurstel»
lingen en moeilijkheden mee. Op kerkelijk
en sociaal gebied en vooral met het oog
op de opvoeding der jeugd komt men voor
allerlei bezwaren te staan waar men nimmer
aan dacht toen men nog in het oude Va»
derland was.
Alleen daar waar ons Gereformeerd Hol»
landsch volk in sterke groepen saam woont
is er mogelijkheid voor krachtig kerkelijk
leven, en is er verwachting dat ze bewaard
zullen blijven voor de Gereformeerde be»
lijdenis. Dan, alleen, waar een voldoend
aantal Gereformeerden saam wonen, kan een
Christelijke school gesticht en onderhouden
worden, en alzoo onze levensbeschouwing
voortgeplant worden in de geslachten. En
welk een schat ligt er in voor ons leven
op elk gebied, als men in een kring mag
verkeeren waarin men zich tehuis gevoelt
waarin men de steun en omgang en hulp
vindt die men soms zoo dringend noodig
heeft in een betrekkelijk vreemd land. Wat
daarentegen komt er terecht van velen van
ons volk in de verstrooiing?
De ervaring is de beste leermeester ook
hier droeve dingen zouden we kunnen ver»
halen van Gereformeerde Hollanders in
Amerika, van een vervallen tot allerlei dwa»
lingen, van geestelijke verachtering, van
algeheele verwildering der opgroeiende
jeugd. We bepalen ons echter bij het kerke»
lijk leven.
In het Noorden van de Vereenigde Sta»
ten en in Canada hebben thans vele kleine
gemeenten een worstelend bestaan. De druk
der tijden, misgewassen, het klimaat met
zijn barre lange winters en korte droge zo»
mers, deed menig kolonist weer optrekken
naar in zijn oog beter oord. Dientengevol»
ge worden de kleine Gereformeerde groep»
jes nog zwakker. Er zijn plaatsen waar de
Kerk ophield te bestaan en slechts enkele
huisgezinnen bleven wonen. Op sommige
plaatsen komt men niet meer saamop an»
dere nog wel, doch vanwege de strenge win»
ters alleen des zomers. Dan leestmen een preek
Of een zendeling»leeraar preekt voor hen
doch dit gebeurt slechts zelden, vanwege
de groote afstanden en hooge kosten.
Er zijn in hetzelfde uitgestrekte Noord
Westen onderscheiden kleine gemeenten die
reeds tal van jaren bestaan hebben, doch eer
zwakker dan sterker worden. Enkele heb»
ben een eigen leeraar gehad, en zijn echter
nu bijna alle herderloos. Zelfs zijn ze
finantieel onmachtig om een leeraar te on»
derhouden. In geheel Canada is thans
slechts één leeraar en deze broeder ontvangt
meer dan de helft van zijn salaris uit de
kas der classis.
Indien er nu in Nederland zijn die plan
hebben om naar Canada of de Noordelijke
Staten der Unie te verhuizen dan raden
we hun ten sterkste om niet te gaan wonen,
waar geen Hollanders wonen, maar zich te
vestigen op die plaatsen waar reeds ge»
meenten zijn. Er is ruimte genoeg ook op
vele plaatsen waar ons volk thans woont.
Allen die naar Amerika verhuizen willen,
behooren vooraf nauwkeurig onderzoek in
te stellen naar de vooruitzichten die er zijn
in deze of gene plaats waar men zich denkt
te vestigen zoowel op kerkelijk als op maat»
schappelijk gebied.
Deze feiten, die we gaarne aan belang»
stellenden breeder willen toelichten wilden
we ter kennis van ons Gereformeerd volk
in Nederland brengen. We verzoeken andere
bladen, die het welzijn van hen die naar
Amerika verhuizen willen helpen bevorde»
ren om deze mededeeling over te nemen.
Namens de deputaten voornoemd
Henry J. Heynen,
Orange City Iowa
U. S. A.
Ingezondess Stiakken„
De Copie van Ingezonden Stukken die niet ge»
plaatst zijn wordt niet teruggegeven. Buiten
verantwoordelijkheid van Redactie en Uitgevers
Mijnheer de Redacteur
Mag ik van U een klein plaatsje in Uw
veel gelezen blad
Het is naar aanleiding van het ingezonden
stuk van den Heer Iz. Geelhoed.
Toen ik dat stuk zag dacht ik, dat het een
weerlegging zoude zijn van hetgeen Uw cor»
respondent had geschreven, maar neen, nieuwe
gezichtspunten heeft de heer Geelhoed niet
geopend. Zijn argumenten zijn volgens het
raadsverslag van Sommelsdijk, ook reeds door
B. en W. gebruikt en zijn m.i. zeer zwak.
Immers, de inzender zegt zelf dat de land»
bouw de »alles»beheerschende»bron=van»in»
komsien« vormt in deze gemeente.
Gaat dat dan maar aan, omdat één jaar
het landbouwbedrijf slecht is geweest het
overige deel der gemeente voor die belastin»
gen te laten opdokken
En toen de landbouwers eenige jaren terug
zulke reuzenwinsten maakten, waarom is het
percentage toen niet verlaagd 7 dan hadden
wij er toen ook van kunnen profiteeren.
De inzender spreekt over de vaste inkomens
maar hij weet, dat er toch ook nog een mid»
denstand is En gaat het hun heden beter
dan den boer
Dat hetgeen B. en W. voorstelden geheel
in den geest van Ged. Staten is, zal wel waar
zijn, maar 't ware zeer te wenschen dat men
in het algemeen, eens wat minder naar de
windrichting in den Haag keek en de belan»
gen der gemeente niet uit het oog verloor.
Juist omdat alles op een bloot vermoeden
rust, had men m.i. beter gedaan dit jaar eens
af te wachten. Is er een tekort, dan zou niet
een gedeelte (het kleinste) maar ook de «alles»
beheerschenden»bron»van inkomsten» kunnen
mee helpen het tekort aan te zuiveren. Want
men moet al een heel groot pessimist zijn,
wil men nu reeds aannemen, dat '23 voor
den landbouw even slecht zal zijn als '22. 't
Is evengoed mogelijk dat het in '23 precies
gaat als in '21, f 10.— voor een mud aard»
appelen en f 10.— voor een mud ajuin en
meer.)
Waarom niet gedaan als Melissant? Ik ga
geheel met het raadslid a -coord die daar zei»
de dat Ged Staten wel weten te zeggen, zoo»
veel en zooveel salaris moet den Burgemees»
ter en zooveel en zooveel moet de Secreta»
ris en dito dito de ontvanger hebben, maar
laten zij dan zorgen dat dit geld er is, of la»
ten zij het geven als de gemeente het niet
op kan brengen, vooral als het alleen op den
middenstander gaat drukken. En de gemeente
gaat hetzelfde doen, want waarom moest het
salaris van den veldwachter van f 500— op f
1800— gebracht worden Voor pleizier van
den middenstander 7
Hadden Ged. Staten een staak in het wiel
gestoken, welnu, dan waren B en W. en den
raad verantwoord geweest. Dat zijn zij nu niet.
De troost die de geachte Inzender geeft,
als hij verwijst naar plaatsen waar de belas»
tingen nog hooger zijn, is maar schraal.
Bovendien, in die plaatsen heeft men er
tenslotte ook iets voor gehad, straten»aanleg
straten»verbetering, enz. Maar wat hebben wij
hier? Totaal niets. En hebben wij nog een
mooie straat gekregen zoo als b.v. de Lange»
weg en de Binnenweg, hoe wordt hij ver»
ontreinigd door het (met opzet laten rij»
den van wagens met mest enz. van de heeren
A. A. Mijs en L. Buth, welke wagens evengoed
den Zuidelijken Achterweg kunnen rijden.
Hoe het ook zij Mijnheer de Redacteur, ik
vindt het allesbehalve recht als men de per»
centage der belastingen verhoogd omdat het
den boer één jaar slecht gaat.
U Mijnheer de redacteur dankend.
EEN MIDDENSTANDER.
Sommelsdijk, April 1923.
Mijnheer de Redacteur
In het jongstleden verschenen nummer van
uw blad, Woensdag 1.1., las ik tot mijn ver»
bazing dat de Moderne» en de Christelijke
bestuurdersbonden, een motie verzonden had»
den aan den Raad der gemeente Middelharnis.
Ik wou de aandacht er op vestigen, dat wij,
als Christelijke bestuurdersbond, daar niets
van af weten en dus ook niets onderteekend
hebben.
Mijn hartelijken dank voor Uw plaatsruimte.
Namens het bestuur van den
Christelijken Bestuurdersbond.
J. VAN WEZEL.
Waarschuwing tegen
Parasitisme, Plagiaat en
De Directeur der Stichting «Rust een Wei»
nig« te Dieren, de heer L. F. Nuytens, be»
richt ons
Parasiteerende op den goeden ingang die de
Stichting »R. E. W.« in haar dertienjarig bestaan
verkreeg, wordt in Nederland gewerkt met
boekjes, geïmiteerd naar ons model, en ten
onrechte voorzien van den afdruk van ons
cliché, met onderschrift«Fan het Ziekbed naar
het Rusthuiswelk cliché langs ongeoorloof»
den weg kwam in het bezit van den maker
der boekjes, of door hem is nagemaakt.
Niet alleen maakt men zich hierdoor schul»
dig aan plagiaat en overtreding van de Au»
teurswet, maar dit is ook misleiding.
Blijkens opgedane ervaring werden verschil»
lende menschen van deze unfaire trucs de
dupe in den waan verkeerende dat men aan
R. E. W. had gegeven. Men moet maar dur»
ven en brutaal zijn.
De boekjes melden de namen A. de Vente
Bethanië te Dieren, en W. Bosman, Wat»
tierstr. 18, Rotterdam. Deze laatste persoon
verliet de inrichting «Rust een Weinig», na»
dat hij daarvoor in rechte gedagvaard was, en
na zich op slinksche wijze in het bezit te heb»
ben gesteld van de adressen onzer begunsti»
gers. Over een en ander zal de justitie oor»
deelen.
Het publiek zij gewaarschuwd. Wie voor
«Rust een Weinig» zich aandient, moet op
het eerste verzoek zich kunnen legitimeeren
door een Volmacht voorzien van de handtee»
kening van den Directeur.
Andere bladen worden verzocht deze waar»
schuwing over te nemen, opdat niet nog meer»
deren worden misleid.
TWEEDE KAMER.
De behandeling van de interpellatie v. d.
Tempel moest even stopgezet worden, ter af»
doening van eenige spoedeischende wetsont»
werpen.
Hieraan vooraf ging nog een interpellatie»
aanvrage van den heer Marchant over de ver»
houding tusschen de Regeering en den gou»
verneur van West=Indië. De indruk die de heer
Marchant gaf doet vermoeden, dat de samen»
werking tusschen 't Departement van Koloniën
en den gouverneur wel wat te wenschen over
laat. Er schijnt dat door het departement over
allerlei Surinaamsche aangelegenheden beslist
wordt, zonder dat de gouverneur er in erkend
wordt.
De Kamer heeft de wijziging van de Kies»
wet met 67 tegen 4 stemmen aanvaard. Tegen
stemmers waren de Monté ver Loren (A.»R.)
Kersten (S.G.P.) Mej. v. Dorp (Lib.) en Van
Ravesteijn (C.P.)
Stad»Ommen en Ambt»Ommen werden ver»
eenigd, zoo ook Loosduinen bij 's=Graven»
hage.
Ter wille van de bezuiniging stelt de Re»
geering voor om de Rechtbanken Zierikzee
en Heerenveen op te heffen. Dit zou een be»
zuiniging beteekenen van ongeveer f 95.000.
Zooals reeds zoo vaak is opgemerkt, bleek het
ook hier weer, dat zoolang over bezuiniging
fepraat wordt men 't een heel eind brengt, maar
et moet niet tot de daad komen, Want dan
heeft ieder zijn heilig huisje, waar niet mag
worden aangekomen. En toch, bezuiniging
zonder offers zal niet kunnen plaatshebben.
Die het meeste tegen, het wetsoptwerp in
te brengen hadden warén de H.PI. Krijger en
Bakker (C. H.) die resp. de belangen van
Zierikzee en Heerenveen behartigden. Zij von»
den dat deze plaatsen vreeselijk benadeeld
werden. Zierikzee zou een doode stad worden
en in FÜesland zou groote schade aan de
goede rechtspleging gedaan worden.
Mr. Boon (V.6.), de plattelandsbezuiniger
de Boer en mevr. Bakker»Nort(V.D.) schaarden
zich aan hun zijde.
Mr. de Wilde (A.R.) vond dat de minister
de bezwaren in Zeeland wel wat onderschatte.
Toch ging deze spr. met het voorstel mede onder
beding dat de minister in overweging nam,
de «reizende rechtbanken» in te voeren.
Hier drong ook mevr. Bakker»Nort op aan.
Een toezegging deed de minister niet, wel
zal hij bereid zijn, te onderzoeken of in die
richting iets gedaan kan worden.
De heer Kleerekoper (S.D.A.P.) die vaneen
«luk»raak kiezentrekken« niets wil weten, ver»
dedigde een plan van een geheel nieuwe in»
deeling der rechterlijke organisatie.
In den geest diende deze socialist een motie
in, die echter met 52 tegen 32 stemmen ver»
worpen werd.
De heer Rutgers van Rozenburg (C.H.)
stelde voor het rapport af te wachten van de
commissie tot onderzoek van bezuiniging op
de rechterlijke macht.
Minister Heemskerk vond de zaak heel
eenvoudig. De opheffing geschiedt niet geheel
willekeurig. Maar er moet nu eenmaal be»
zuinigd worden. Er zijn natuurlijk wel be»
zwaren maar als men elk voorstel tot bezui»
niging op zich zelf beziet en verwerpt, komt
er van de bezuiniging niets terecht.
Zijne Ex. deelde mede dat de commissie,
die bezuiniging bij de rechtelijke macht over»
weegt, de opheffing van niet minder dan vijf
rechtbanken adviseerde. De Kamer had dus
wel toe te zien voor zij het ontwerp verwerpt
Het wetsontwerp werd aangenomen met 47
tegen 36 stemmen.
De Kamer ging toen verder met de behan»
deling der interpellatie v. d. Tempel, over de
steun aan de werkloozenzorg door de ge»
meenten.
De heer Dresselhuys (V.»B.) drong ernstig
aan op emigratie, naar Canada speciaal.
De heer Schokking (C.»H.) gevoelde ook
voor emigratie. Verlenging van werktijd, waar
noodig, vond hij niet ongewenscht. Wat de
motie»v. d. Tempel wil gaat de Chr.»Hist. lei»
der te ver, daarom zal hij zijn stem niet krijgen.
Toen kwam de heer Colijn (A.»R.) aan 't
woord.
De heer Colijn wees de Minister op de
kwestie van het loon. Hij maakte de opmer»
king dat de invloed, die de lage loonen bij
de werkverschaffing oefenen op de loonen in
het vrije bedrijf, slecht is.
In 't Noorden kan een man bij de werk»
verschaffing nooit meer dan f 10,80 per week
verdienenhoe lang en hoe hard hij ook
werkt. En het blijkt dat de boeren in de uit»
betaling der loonen aan hun arbeiders zich
wel degelijk regelen aan deze uitkeeringen.
Hier dient ernstig op gelet te worden. De
moreele invloed van een te laag loon kan
in de toekomst ernstige gevolgen hebben. Hef
vraagstuk is moeilijk, maar toch dient te wor»
den nagegaan, welke werken er in de komende
jaren uitgevoerd moeten worden en of het
tempo niet versneld kan worden met het oog
op een goede bestrijding van de werkloosheid
en de uitvoering op normale wijze doen plaats
hebben.
Volgens Minister Ruys moet het loon zoo
zijn dat de prikkel om ander werk te zoeken
blijft en bovendien mag geen concurrentie wor»
den aangedaan aan het vrije bedrijf. Werk»
verschaffing is een noodmaatregel. Daarom
kan geen enkele minister, van welke partij
ook, den schijn van onbarmhartigdheid ver»
mijden. Met vele voorbeelden toonde de Mi»
nister aan dat de loonen niet zoo veel af»
steken bij het vrije bedrijf. De Minister beriep
zich op Zweden, welk land steeds het beginsel
toepaste dat hulpverleening niet in den weg
mag staan aan de producten op de open markt.
De emigratie, die door een drietal afge»
vaardigden was ter sprake gebracht, zal door
de regeering bevorderd worden. Een crediet
van f 30000 om in Mei 100 personen naar
Canada te doen emigreeren wordt reeds be»
schikbaar gesteld. Lukt deze proef dan zullen
er meerdere volgen.
De motie»v. d. Tempel werd tenslotte met
slechts 17 stemmen voor verworpen.
Bij repliek kwam de heer v. Ravesteijn
(C.P.) nog met een motie om de Kamer te
doen uitspreken, dat bij werkverschaffing of
werkverruiming met steun van den staat, geen
loonen worden uitgekeerd, lager dan in overleg
met de betrokken vakvereenigingen zijn vast»
gesteld, opdat zij niet dalen beneden de kosten
voor noodzakelijk levensonderhoud. Deze
motie werd ook met 63 tegen 17 stemmen
verworpen.
Dan werkt de Kamer nog een tweede in»
terpellatie af, die van Dr. v. Ravestijn, over
de afsluiting der Noordwijksche duinen, 't
Ging over het feit, dat men, om te genieten
van de duiden bij Noordwijk, een wandel»
kaart moet hebben, die gemakkelijk te ver»
krijgen is. De communistische interpellant
vreest klasse»bevoorrechting. Of de zedelijk»
heid in 't gedrang komt laat hem koud.
Het antwoord V in den minister was kort. In
Noordwijk werd beperking gevraagd ter be»
scherming van het natuurschoon en dat in 't
algemeen voor de bevolking van de badplaats.
De communistische motie, die vrije duinen
vraagt, komt Vrijdag in stemming.
EERSTE KAMER.
Het Hoogerhuis ging voort met de begroo»
ting van Waterstaat. De minister beantwoordde
de verschillende sprekers. Wat de afschaffing
der tolheffing betreft, het is een bezwaar, dat
het Rijk dan verplicht zal worden, tot het
maken van stijgende kosten voor onderhoud
en verbetering der wegen.
Van de tariefverlaging bij de spoorwegen
koestert ZijnEx. geen hooge verwachting, in
ieder geval dient voorzichtig te werk gegaan
te worden. De kilometerboekjes heeft de sym»
pathie van den minister niet. Een hefbrug te
Rotterdam zou wel dringend noodzakelijk zijn,
doch uit een oogpunt van bezuiniging werd
deze post nog niet op de begrooting gezet.
Lang werd er gerepliceerd. Z. h. st. werd
de begrooting aangenomen.
Donderdag begon de senaat aan hoofdstuk
VII der Staatsbegrooting (Buitenlandsche za»
ken).
De heer Anema (A.=R.) uitte zijn vreugde
er over dat deze minister weer vaster aan
ooit in het zadel zit.
Spr. drong op spoedige publicatie van de
verslagen der volkerenbondsvergaderingen
aan. Na wat algemeene opmerkingen, kwam
de Antie»Rev. afgevaardigde aan het punt
der bezuiniging. Buitenlandsche zaken mag
niet te schril zijn. Toch kan er doeltreffend
bezuinigd worden. Getuige het rapport der
bezuinigingscommissie. Spr. noemde voor»
beelden daarvan.
Den volkenbond bracht hij hulde voor wat
verricht is voor den terugkeer van krijgsge»
vangen uit Rusland. Ook besprak hij de ver»
vanging van de «neutraliteitspolitiek» door
een »zelfstandigheidspolitiek«. Deze «zelfstan»
digheidspolitiek« zal gelukkig geen belemme»
ring zijn voor de samenwerking met andere
kleine Staten. Voor den oorlog droeg onze
buitenlandsche politiek een negatief karakter.
Bij al haar verdiensten had zij deze schaduw»
zijde, dat in ons land niet het besef van mede»
verantwoordelijk' te zijn voor het interna»
tionaal gebeuren levendig was. De oorlog is
daarop gekomen en heeft een absoluut fiasco
gebracht van de machtspolitiek en van het
machtsevenwicht. Na den oorlog zijn toen
internationale rechtslichamen in het leven ge»
roepen en openbaart zich ook in onze inter»
nationale staatkunde een gevoel van mede»
verantwoordelijkheid.
Spr. is er zich van bewust, dat de tijd voor»
bij is, dat wij een rol kunnen spelen als in
het einde der 17de eeuw. Doch wel moeten
wij positief medewerken aan een internatio»
nale politiek, op den grondslag van het recht.
Samenwerking met groote mogendheden is
voor een klein land niet gewenscht te achten.
Wel echter met kleine mogendheden, althans
met die kleine landen, die het in deze met
ons eens zijn. In dit verband zal spr. naar
aanleiding van de Scandinaafsche reis de vraag
stellen, of daarbij ook gesproken is over sa»
menwerking op geregelden voet in internatio»
nale zaken. Hij vindt daartoe aanleiding in
het bekende interview, dat de heer Branting
aan een persvertegenwoordiger heeft toege»
staan en waarin deze te kennen gaf, dat
ook de heer Van Karnebeek van oordeel is
dat een gemeenschappelijk doel moet wor»
den nagestreefd. Spr. zou den minister dan
ook de vraag stellen, of hij te ver gaat in»
dien hij de vraag stelt, of de nieuwe zelfstan»
digheidspolitiek ook samenwerking inhoudt
met andere gelijkgezinde kleine staten en in»
ternationale aangelegenheden, op den grond»
slag van het gevoel van mede»verantwoorde»
lijkheid voor het internationaal recht. Spr.
eindigt met een peroratie tegen het voeren
eener verderfelijke machtspolitiek. Duitschland
heeft daarvan de wrange vruchten geplukt
Over zulk een machtspolitiek moeten wij met
woord en daad onze afschuw uitspreken. Spr.
dankt God, dat Hij ons land in dezen minis»
ter een man heeft geschonken, die door zijn
werkkracht en zijn intellegentie ons land met
vaste hand stuurt. Hij en zijn politieke vrien»
den zullen dezen minister gaarne steunen.
De heer v, d. Lande (R. K.) besprak de
positie van Nederland in de centrale Rijn»
vaartcommissie die z.i zeer ten onzen ongun»
ste is gekeerd.
De heer Wittert van Hoogland (R. K.) be»
pleitte een Nederlandsche leerstoel aan de
Sorbonne, waaraan de regeering haar finan»
cieele medewerking niet mag onthouden.
Dan besprak hij het vraagstuk der nationale
minderheden, de klacht van staatsraad Struyk
er aan vast knoopend dat onze volksvertegen»
woordiging zich zoo weinig met de interna»
le politiek bemoeit. De weg ter verbetering
is een meer toegankelijk maken van den Raad
van den Volkerenbond voor nationale min»
derheden.
De heer v. Embden (V. D.) bepleitte het
belang der vreemdelingen in ons land. Ze
moeten 2 X per jaar hun paspoorten doen
viseeren wat 2 X f 6 kost. Deze controle is
overbodig.
De Heer van Kauteren (C.H.) was het met
den heer Wittert eens, dat de minderheden
beschermt moeten worden. Hij had zich vroe»
ger doodelijk geërgerd door de Turksche moor»
den op de Armeniërs. Nu krijgen de Honga»
ren hun trekken thuis.
Minister Karnebeek beantwoordde de spre»
kers.
DE ZOMERTIJD.
Invoering op 1 Juni a.s.
Bij Kon. besluit is bepaald, dat in 1923 de
vervroeging met een uur van den wettelijken
tijd bedoeld in artikel 1 der wet van 23 Juli
1908 zal aanvangen den eersten Juni.
Wijziging Dienstplichtwet.
Er is een wetsontwerp tot wijziging van de
Dienstplichtwet ingediend, strekkende om den
eersten oefentijd van de cavalerie terug te
brengen van 18 op 15 maanden. Het con»
tignentsaandeel der cavalerie wordt in verband
hiermede dan verhoogd van 1000 op 1200
man. Naar schatting zal door aanneming van
dit wetsontwerp f 150,000 per jaar worden
bezuinigd.
Nieuwe postwisselformulieren.
De plv.v. directeur»generaal der posterijen
en telegrafie maakt bekend
1. dat in verband met de ingebruikstelling
van postwisselstempelnjachines, met ingang
van 1 Mei a.s., met intrekking van de in ge»
bruik zijnde, zullen worden uitgegeven nieuw
model postwisselformulieren, bestaande uit
drie deelen, te weten het lichaam, dat bij de
uitbetaling door den postdienst wordt inge»
houden, eene rechterstrook, strekkende den
afzender tot bewijs van storting, en eene linker»
strook, welke door den geadresseerde kan
worden behouden.
Bij de aanbieding ter verzending van de
nieuw model postwissels op een hulppostkan»
toor wordt evenwel, in verband met de be»
handeling op het betrokken hoofdkantoor de
rechterstrook niet als recu afgegeven, doch
wordt den afzender een uit een register ont»
leend ontvangbewijs overhandigd.
Buiten de dienstaanwijzingen behooren alle
gegevens voor den postwissel daarop door
den afzender te worden gesteld desgewenscht
kan daarbij de hulp van den postambtenaar
worden ingeroepen.
Gedurende de maanden Mei en Juni a.s.
zal gelegenheid worden gegeven de nog voor»
radige postwisselformulieren en verrekenings»
postwissels, oud model, zonder kosten aan de
kantoren tegen nieuwe om te ruilen.
HET MILJOEN.
De 70e verantwoording bedroeg f 920.652.01 '/2
De 71e verantwoording bedroeg f 515.97
Totaal ingekomen gelden f 921167.98'/2
Uit het Ruhrgebied.
De Fransche krijgsraad heeft het over den
prins van Lippe uitgesproken vonnis van acht
maanden gevangenisstraf gewijzigd in 2'/z
maand en 800.000 mark boete.
De uitsluiting in de Parijsche confectiebe»
drijven is opgeheven.
De Vohcenbond en de ontwapening.
De commissie van advies van den Volken»
bond heeft het Fransche militaire standpunt
als grondslag voor discussie aangenomen. Zij
erkent ze, als zijnde in overeenstemming met
de technische werkelijkheid, die in staat is de
modaliteiten van ontwapening en den weder»
zijdschen waarborg te bepalen.
Een dorp van zestig zielen.
Aan den beruchten Chemin des Dames,
brandpunt van den strijd rond Verdun in de
oorlogsjaren, is het dorpje Vendresse uit zijn
puinhopen verrezen. Voor den oorlog telae
het 180 inwoners, terwijl er bij den wapen»
stilstand nog slechts twee gezinnen woonden.
Het plaatsje was met den grond gelijk ge»
maakt. De liefdadige vereeniging «Le Village
blessé« (vroeger «Le Vêtement du Blesse«)
adopteerde het en wist het wederom tot leven
te wekken, thans wonen er zestig menschen
het heeft een houten kerkje, drie huizen, een
fontein en een gemeentelijke waschplaats. Zelfs
zijn er vruchtboomen uit Saint»Mandé heen»
gebracht.
Eergisteren heeft het zelfs een monument
gekregen ter nagedachtenis aan zijn twintig
dooden.
De bedevaarten naar Lourdes.
Terwijl in het jaar 1921 het aantal bede»
vaartgangers naar Lourdes het peil van vóór
den oorlog wederom had bereikt, ïs het in
het afgeloopen jaar nog aanmerkelijk gestegen.
Volgens de statistiek, die natuurlijk alleen de
bij de geestelijkheid ingeschreven bedevaart»
gangers opgeven, bedroeg het aantal uit Frank»
rijk alleen 225,492. De z.g. «pélerinage na»
tional" telde 30,000 personen. Uit het buiten»
land kwamen er 26,175, onder wie 14,75 uit
België en 1370 uit Nederland.
Het totale aantal was 251.667 personen.
Gruwelijke daden der Franschen in het
bezette gebied.
Uit Arnsberg werd aan de «Hagener Ztg.«
het volgende bericht.
