LIJST 21
1.1UM HES CZIL
Antirevolutionair
Orgaan
voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden,
LIJST 21
§g! sear tejerte Kamer!
IN HOC SIGNÖ YINCES
No. 2900
ZATERDAG 7 APRIL 1923
38STE JAARGANG
EERSTE BLAD.
Reclames Mededelingen.
Op den Uitkijk.
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie, franco toe te zenden aan de Uitgevers
Gij. in ons gewest, die de
Anti-Revolutionaire begin
selen dierbaar zijn, denkt er
aan op Woensdag 11 April
a.s. D.V. uw stem uit te
brengen op
En op deze lijst maakt gij
ijTMIeen rood het witte pun
tje voor den naam van No. 1
LIJST 211
LEJST 21
Dit weet ieder nu wel
De Provinciale Staten kiezen de leden
der Eerste Kamer
En daarom, prent het u góéd in
wordt bij deze eenvoudige Staten-
■j^embus tegelijk ook over de Eerste
amer beslist.
Voor vier jaar in elk geval.
Deze tweede week van April brengt
antwoord op de vraagZal de Eerste
Kamer Réchts zijn of Links
Laat uw antwoord zijnRechts.
Kiest daartoe de candidaten der anti
revolutionaire partij.
Met het oog op 's Lands Regeering.
Die Regeering toch kiest de Kamers.
En als nu een Minister een Wet
ontwerpt, dan rekent hij er van den
eersten opzet af, reeds mee, dat er ook
een Eerste Kamer is.
Die het ontwerp óók aannemen moet.
Hij wéét, hoe de Kamer is samen
gesteld.
Wéét, wat zij wil en wat zij verfoeit.
En nu zorgt hij er in elk geval wel
voor, dat zijn Wet niet zóó wordt, dat
de Eerste Kamer er bij voorbaat Neen
tegen zeggen zou.
Ziet men nu 't belang er van in
Dat de Eerste Kamer Rechts blijve
Wordt zij Links, och, neen dan
zal zij niet direct aan een Rechts ka
binet de Regeering onmogelijk maken,
zoo wijs is ze wel.
Maar dat ze er is, doet al zooveel
kwaad.
Daar gaat de Tweede Kamer mee
rekenen.
Ja, als de E. K. „Links" werd, nu
dan kunnen we wel aannemen, dat de
Regeering zich niet ver meer van 't
neutrale punt durft bewegen.
Dan kwam ze in „wankelbaar even
wicht"
Bewaren we haar voor dit ernstig
gevaar
Denk ook vooral aan dit gevaar:
De Regeering kan .omslaan.
Meer dan één geval is denkbaar,
waarin het Rechtsche Kabinet zou val
len en Links 't heft in handen kreeg,
En reken dan maar hierop
Als zulk een geval zich ooit voor
deed, dan hebt ge direct het gevaar,
het dreigend gevaar dat „Links"
want daarin is het éénverschil
lende aanslagen probeert op de „chris
telijke grondslagen van ons volksleven."
Inzake huwelijk, huisgezin, onderwijs,
kerk enz.
En dan moet er afweer zijn.
Die aanslagen moeten gekeerd.
En „het" middel daartoe, broeders
en zusterslaat het u gezegd zijnis
een Eerste Kamer van „Rechts".
Ook al zou „Rechts" nietregeeren.
En daar kan 't in de toekomst van
komendaar moeten we als nuchtere
christenen rekening mee houden,
dan nog moet het als één gesloten
colonne tot afweer gereed zijn.
En dan is de E. Kamer „de" burcht.
Reeds de wetenschap alléén, dat de
Eerste Kamer „Rechts" is en zal dur
ven „Neen te zeggen, doet natuurlijk
elke regeering voorzichtig zijn.
Een „Rechtsche" Eerste Kamer dus
Welnu, dat hebt g ij, naar den mensch
gesproken, in uw hand, straks als gij
voor de Staten stemmen gaat. Dat is
dus waarlijk geen ste'mbus-s pel!
Het is hooge, bange ernst. Elke Sta-
tenstem werkt in de Eerste Kamer na
en kan tenslotte beslissend zijn voor
land en volk.
NogeensLet op de Eerste Kamer.
Temeer, omdat ge hier voor een
onberekenbare toekomst staat. Met het
vroegere stelsel van verkiezing der
Eerste Kamer, waarbij Zuid-Holland
met zijn tien leden van de vijftig altijd
weer den doorslag gaf, is 't voorgoed
uit.
We wijzen er met nadruk op, dat
straks op de een of andere wijze ook
voor de Eerste Kamer het Evenredig
Stelsel in practijk wordt gebracht.
Over het hoe moet nog beslist.
Maar dan is 't eenvoudig uit, dat
Z.-Holland tien man van Rechts in de
E. K. brengt.
Dan telt elk Statenlid mêe.
En waar 't jaar 1922 een uitzonde
ring was
Met zijn veertig tegenover zestig,
Daar moet men er zich wél van
doordringen, dat het er straks, over
enkele weken al, voor de Eerste Kamer
spannen zal, zooals het eigenlijk in
vele jaren niet gespannen heeft
Waakt dus, opdat gij u niet ziet
verrast.
NATIONALE
BANKVEREEMGING
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 cent bij vooruitbetaling.
BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
W. BOEKHOVEN ZONEN
SOMMELSDIJK
Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2
ADVERTENTIËN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel.
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte, die zij beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur.
„Tegen de Revolutie
hei Evangelie" I
Raadsverkiezingen.
In alle Gemeenten maken zich alle partijen en
partijtjes en corporaties van eenige bijeenge»
schoolde, saamgeraapte kiezers, zich op om can»
didaten te stellen voor den Gemeenteraad. De
Evenred. Vertegenw. laat dat toe en drukt er
haar zegel op. Er is dus een wettelijk recht in de
plaats gekomen van 't oude zedelijke recht,
dat ieder kiezer bezat om op eigen houtje
candidaten te stellen.
Maar hoofdzaak was toen, en is nogWat
doet de Kiesvereeniging.
Want 't gros van 't publiek wil leiding heb»
ben bij de verkiezingen, en 't eenige orgaan
dat leiding geeft in zulke dagen, is een Kies»
vereeniging. Wie wou 't anders doen Het
publiek gaat dan ook meestal met de lijsten
der Kiesv. accoord. De Anti's met hun lijst,
de Liberalen met de hunne enz. al is 't ook
dat er soms personen op staan, die niet in
alle opzichten hen voldoen.
Het publiek wil leiding hebben en dat is
te billijken voor de mannen en nog meer
voor de vrouwen. Heeft een officieele kiesver»
eeniging zich uitgesproken na ernstige over»
wegingen, voor die en die en die candidaten
dan mag 't publiek redelijkerwijs veronder»
stellen, dat in de ernstige behandeling der
Candidatenlijst een zekere waarborg ligt, dat
het welzijn der Gemeenten ook aan die can»
didaten kan en mag worden toevertrouwd.
Candidaatstelling (en 't publiek moet dat
beseffen 1) is één van de meest teedere, ern»
stige, moeilijke werkzaamheden eener Kies»
vereeniging. 't Gaat om beginselen én daden,
om feiten uit 't Verleden en om daden voor
de toekomstom beginselen, waarop die feiten
hebben gerust, en waarop die daden zullen
moeten plaats hebben.
Candidaatstelling is een Gewetenszaak voor
alle leden eener Kiesv.
En is de lijst er eenmaal, dan dragen de
partijgenooten de volle verantwoordelijkheid
voor de lijsttenzij de Kiesv. onder
't publiek geen vertrouwen heeft. En dat, ja
dat, is een kritiek puntje.
Maar het is óók waar, dat 't grooie publiek
wel degelijk onderscheid weet te maken tus»
schen een Kiesv. die al jaren de leiding gaf
zonder te scherpe oppositie der burgerij én
een haastelijk bijeengeharkte kiezersgroep, die
momenteel roet in 't eten werpen wiluit af»
gunst en politieke jalouzie om er persoon»
lijke ofstandsbelangen mee te dienen.
Raadsverkiezingen.
Raadsverkiezingen gaat men niet te gemoet
zonder Gemeenteprogram. De kiezers hebben
er recht op te weten, wat de bedoelingen van
de Candidaten zijn.
Wat wil de Antirevolutionair in den Raad
te berde brengen Wat de Liberaal Wat de
Socialist? Wat de Roomsch=KatholiekEnz.
Dat behoort de Kiezer te weten.
Vooral in deze periode van economische
inzinking. Vooral nu, waar de inkomsten en
uitgaven der Gemeenten een groote rol gaan
spelen.
Vooral in deze periode van schoolstrijd,
waardoor de Wet den weg geopend heeft tot
Schoolstichtingen van allerlei soort.
Vooral in deze periode van Werkloozen»
uitkeeringen, die de Gemeenten 's winters te
doen hebben.
Vooral in deze periode van dalende loonen
en nog hooge huren der woningen, die alle
inkomsten drukken, den levensstandaard ver»
lagen en de belastingen omhoog stuwen, waar»
door er meer schijnwelvaart is dan werkelijk»
heid, waarom dan ook de Gemeenten hebben
toe te zien op de opcenten, die ze mogen hef»
fen op sommige belastingen.
De kiezers moeten vragen om een Gemeen»
teprogramma, dat de groote lijnen aangeeft
waarlangs de candidaten loopen zullen.
Er is buiten Flakkee een streven om Ver»
ordeningen te maken tegen Godslastering;
tegen Drankmisbruiktegen Sabbatschennis,
misschien kon op ons Eiland iets worden
overgenomen.
In één woord er zij een program, dat aan
de kiezers eenig houvast geeft, wie .ze hun
vertrouwen kunnen en mogen schenken.
Want ook 't kiezen is een Gewetenszaak.
\oor onzen God niet verborgen. Waarbij ge»
wikt en gewogen moet worden in hoogen ernst.
40 cent per regel.
KANTOOR MIDBEL.H ARNIS
Zitdagen, tijdens Beurs t
Woensdag, Sommelsdsjk Tabbers
Donderdag, Dirksland .v. d. Doel
Donderdag, OuddorpFlohll
Vrijdag, Oude TongeGeluk
Vs No. 1 van lijst 21 voor de Staten.
De Antirev. lijst is genommerd met 21. En
wie die partij steunt heeft dus dat nommer
op te zoeken op 't Stembiljet, dat hij op 't
Stembureau ontvangt.
No. 1 is de heer van Nes, een getrouw
Anti. Zonder dat komt men niet op een hoo»
gere plaatsniet op de hoogste. Dat is een
eerste voorwaarde. Voor God en menschen
overtuigd te zijn, dat men de Welvaart des
Volks in de allereerste plaats zoekt in de
geestelijke levensbehoeften der Natie. Niet
alsof 't materieele bestaan geen waarde hadde
Dat leert onze Catechismus, over Gods Voor»
zienigheid, wel geheel anders, waar sprake is
van rijkdom en armoe enz.
Maar boven ,t materieele, en daarin, en
daarachter ligt een geestelijk leven, dat ver
boven dat materieele uitsteekt. Het is 't con»
tact met onzen God. 't Is de ritseling des Ge»
wetens, 't Is 't Kruis van Golgotha en de op»
gestane Heiland, die 't oog losmaken van 't
vergankelijke, om te steunen op wat des He»
mels is.
We stemmen op No. 1 van de lijst, omdat
de Partij zich daarover uitgesproken heeft
We stemmen No. 1 omdat we gehoorzaam
zijn aan de uitspraak der vele kiesv., die 't
zoo gewild hebben. We voelen ons als partij»
leden aan dat No. 1, aan die uitspraak zede»
lijk gebonden
En daarom stemt
VAN NES
No. 1 vaa lijst 21
Nadruk vejboden.
Elk land zoekt »vreemdelingen«.
Wel te verstaan van het soort, dat een goed
bespekten buidel heeft en royale credietbrie»
ven dat «geld onder de menschen« brengt
dat afschuift en waaraan te verdienen valt.
't Is nu juist géén zuivere naastenliefde
Ze zeggen ik kan 't niet beoordeelen 1
dat Nederland en dat de Nederlanders' bij de
«reizende vreemdelingen» anders gezegd glos
betrotters, niet in den allerbesten reuk staan.
Wij vervoegen hier te veel, zegt men.
En dan zekere bepaalde werkwoorden,
Snijden, scheren, villen en dergelijke.
Nu is dat voor 'n deel de schuld van de
valuta, waardoor wij 't niet helpen kunnen,
dat vreemdelingen uit landen met lage valuta,
hier in hun geld uitgerekend stijve prijzen
betalen.
Elk voeltdaar is niets aan te doen.
Of wij echter gehéél vrij uitgaan
Dezer dagen las ik een boos briefje in een
van de kranten, van een Amsterdamsch za»
kenman, die eens had geïnformeerd naar de
pension»prijzen in onze goede, Hollandsche
hotels, en ze van dien aard vond, dat hij zijn
buitenlandsche relaties afried om naar Hol»
land te komen.
Erg vaderlandslievend was dit niet.
Zulke »relaties« kijken in den regel niet op
een kleinigheid en vooral, wanneer ze uit de
Anglossaksische wereld komen en even gewoon
zijn met ponden en dollars te rekenen, als
wij met guldens, dan is een «stijve prijs» voor
hen geen doodwond.
Intusschen 't is eens gezégd.
En dat was maar goed ook.
Allicht zullen toch onze zakenmenschen er
hun voordeel mee doen.
't Gaat soms raar in de wereld.
Een mijner vrienden in Werkstad, dat men
op de kaart van Nederland niet vindt, schreef
mij b.v. het volgende
«Wij hebben hier bij ons een wasscherij,
'n vrij groote inrichting, die ook wel goed
werk levert. Maar in de oorlogs» en crisistijd
was die wasscherij voor mijn vrouw een ware
nachtmerrie geworden vanwege haar voort»
durende «kennisgevingen».
Zeker wel een half dozijn keeren
Er kwam dan 'n korte oekase»achtige brief»
kaart, dat de «Vereenigde Wasscherij en« uit
de gansche streek namen er bij hadden
goedgevonden en bij dezen aankondigden,
dat de waschprijs, vanwege stijging der grond»
stoffen en verhooging der loonen, was ver»
hóógd en gebracht op zóóveel.
En dan kon je maar betalen.
De «V. W.« hielden zich aan hun decreet,
en kon je 't niet betalen, of wou je niet, of
was zeif wasschen uitgesloten dan hield je
eenvoudig als Isabella van Spanje zoolang 't
beleg van Ostende duurde, je zelfde chemise
maar -aan.
Nu beweer ik niet, dat 't te véél was.
Daar kan ik niet over.oordeelen.
Te weinig was 't in elk geval niet, want de
streek»wasch»trust had natuurlijk 't heft in
handen en zorgde wel, dat ze niet zichzelf in
de vingers sneed.
Toen eindelijk de prijs érg hoog was
Nijpend zelfs, en er volgens »V.W.« tóch
nóg wat óp moest, toen werd dit geheven in
den vorm van «opcenten»tien procent duurte»
heffingdat was dus zooveel gezegd als dat
het eigenlijk over»de»schrééf ging, maar 't kon
niets anders en zoodra de toestand iets beter
w erd zouden die «opcenten er af gaan.
Maar, sinds den Vrede bleef alles net zoo.
Ook het laatste jaar, nu toch alles wat naar
beneden ging de V.W.»prijs blééf tot»
dat nu plotseling in de »streek« een concur»
rent wasschen ging voor prijzen 30 4 40 procent
beneden den «V,W.»prijs«, en zietdirect
kan de »duurtehe£fing« er nu af en 't zou mij
niets verwonderen als de eigenlijke prijs ook
nog 'n ietsje inzonk, na verloop van tijd, dat
zal wel afhangen van 't grooter of kleiner
succes van den concurrent».
Zoo vertelde 't mij mijn vriend.
En 't zou mij niets verwonderen, als ook
velen dergenen, die in ons land vreemdelin»
gen herbergen en bedienen, wat van zulk
»V.W.«»bloed in hun aderen bleken te hebben.
Neen, ik maak mijn volk niet zwart.
Ik erken dankbaar en ook in 't buitenland
is in tal van kringen de Nederlandsche naam
in gezegend aandenken, dat in de vreeselijke
en moeilijke jaren, die menige natie heeft
moeten doormaken, ons volk zijn ouden naam
van herbergzaam te zijn voor vreemdelingen,
in menig opzicht eere heeft aangedaan.
En nog voortdurend wordt voor vreemde»
lingen gezorgd.
En voor wie hier komen en voor wie in
hun eigen land gebrek lijden.
Die deugd wil ik in het minst niet ver»
kleinen.
Maar op hen heb ik dan ook niet zoozeer
het oog'k bedoel meer de vreemdelingen»
op»tournée, die Europa, die ook Nederland
willen zien, en daarvan een indruk willen
meenemen naar hun eigen land.
Met hèn moesten we wat voorzichtiger zijn.
Och 1 als zij worden »geplukt« en dit ook
wel merken, dan is van hen, welopgevoede
menschen, die de aarde doorreisden en hun
wereld kennen, geen soesah te wachten.
Zij vechten niet tegen de bierkaai.
Worden zij, enfin, vergeef me 't woord, 'n
beetje afgezet, nauw fronselen ze misschien
even de wenkbrauwen dan gaat de beurs open
en er wordt betaald, uit I Krijgen ze in een
Hollandsch stadje de straatboefjes achter zich
aan, of worden ze onder een Friesch brug»
getje door de kringetjes»spuwers onhebbelijk
behandeld, ze klagen es even en daarmee uit.
Maar in hun land en kring terug
Dan, natuurlijkzwijgen ze niet.
En dan wordt er allicht vergroot en gege»
neraliseerd en zoo verbreidt zich langzamer»
hand van ons land en volk een kwaad gerucht
en worden we in de volkerengemeenschap
langzamerhand geteekend als min of meer
melaatsch als een te schuwen object.
En wee, als 't dan in de pers komt
En dat kan toch ook gebeuren.
Hoe licht zwerven hier geen vreemdelingen
rond, die zelf in dienst zijn der pers of re»
laties hebben met de pers in hun vaderland,
of die 'n artikel schrijven in een tijdschrift,
of die 'n bóék zelfs schrijven over »Holland«,
en zijn er dan onaangenaamheden geweest,
dan komen ze zwart»op»wit, en een geslacht
lang hebben we soms van den kwaden in»
vloed last.
Met opzet noem ik hier »last«.
Want misschien zijn er, zelfs onder mijn
lezers, die zeggen
«Och, wat hebben wij ook eigenlijk met die
vreemdelingen te maken. Dat beetje geld, 't
welk zij inbrengen zal ons ook niet van den
afgrond redden als 't nationale failliet er ooit
zijn mocht
Ja, zier— dat is op cynisch af.
Bijbelsch is het in geen geval.
God heeft wel in het land Sinear de spraak
verward en daardoor de volkeren uiteenge»
dreven, doch waar blijft óók, dat Hij uit éénen
bloede het gansche geslacht der menschen ge»
maakt heeft.
De volkerensplitsing is om der zonden wil.
En wij verwachten de «wederherstelling».
Die ook dit inhouden zal, dat het in den
meest volstrekten zin weer worden zal één
volk onder éénen Koning en die toekomst
moet ook reeds in deze bedeeling voor ons
mee regel en richtsnoer zijn.
Er is ook een «volkeren»geméénschap«.
En die moeten wij zoeken.
't Mag ons niet onverschillig zijn, hoe een
ander volk over ons denktjuist ware vader»
landsliefde zoekt van het eigen volk bij andere
natiën een goede gedachte te wekken.
Dat nu kan op velerlei wijs.
Maar ieder zal wel begrijpen, dat het voor
een goed deel afhangt van de wijze, waarop
wij de «vreemdelingen» behandelen, die ons
land bezoeken. Zij zijn vaak de voelhorens,
of doen onwillekeurig als zoodanig dienst,
waarmee een ander volk naar 't onze tast.
Nu zijn er allerlei soorten «vreemdelingen.»
Er zijn »dagvlinders«, die es even met 'n
auto komen tuffen door de lage landen aan
de zee en rrt 1 fftweet weg zijn en dan mee»
nen, da} zij nu over Holland kunnen mee»
praten.
Laat hen praten en tuffen 1
Ook in andere landen weet men wel men»
schen te w e g e n
Daar zijn voorts de opzettelijke speur»
de r s.
Die juist komen om ons land en volk te
bezien, 't zij voor een algemeenen indruk, 't
zij voor een bepaald doellandbouw, vee»
teelt, scheepsbouw, polderwezen enz.
Zulke menschen moet men in waarde
houden, z ij bepalen mee het oordeel dat
in 't buitenland over land en volk wordt ge»
veld en hun oordeel is vaak van grooten in»
vloed op de relaties en connecties die wij met
het buitenland hebben of krijgen.
En 't allermeest natuurlijk beteekent het
getuigenis van «vreemdelingen», die misschien
jaren, lange jaren, onder ons als onzer»één
gevestigd zijn geweest.
Daar schiet mij een merkwaardig voorbeeld
van te binnen uit onze eigen landshistorie.
Voor ons volk in 't algemeen en voor ons,
calvinisten in 't bizonder, is van veel betee»
kenis nauwkeurig te worden ingelicht omtrent