LIJST 21 1.1UM HES CZIL Antirevolutionair Orgaan voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden, LIJST 21 §g! sear tejerte Kamer! IN HOC SIGNÖ YINCES No. 2900 ZATERDAG 7 APRIL 1923 38STE JAARGANG EERSTE BLAD. Reclames Mededelingen. Op den Uitkijk. Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie, franco toe te zenden aan de Uitgevers Gij. in ons gewest, die de Anti-Revolutionaire begin selen dierbaar zijn, denkt er aan op Woensdag 11 April a.s. D.V. uw stem uit te brengen op En op deze lijst maakt gij ijTMIeen rood het witte pun tje voor den naam van No. 1 LIJST 211 LEJST 21 Dit weet ieder nu wel De Provinciale Staten kiezen de leden der Eerste Kamer En daarom, prent het u góéd in wordt bij deze eenvoudige Staten- ■j^embus tegelijk ook over de Eerste amer beslist. Voor vier jaar in elk geval. Deze tweede week van April brengt antwoord op de vraagZal de Eerste Kamer Réchts zijn of Links Laat uw antwoord zijnRechts. Kiest daartoe de candidaten der anti revolutionaire partij. Met het oog op 's Lands Regeering. Die Regeering toch kiest de Kamers. En als nu een Minister een Wet ontwerpt, dan rekent hij er van den eersten opzet af, reeds mee, dat er ook een Eerste Kamer is. Die het ontwerp óók aannemen moet. Hij wéét, hoe de Kamer is samen gesteld. Wéét, wat zij wil en wat zij verfoeit. En nu zorgt hij er in elk geval wel voor, dat zijn Wet niet zóó wordt, dat de Eerste Kamer er bij voorbaat Neen tegen zeggen zou. Ziet men nu 't belang er van in Dat de Eerste Kamer Rechts blijve Wordt zij Links, och, neen dan zal zij niet direct aan een Rechts ka binet de Regeering onmogelijk maken, zoo wijs is ze wel. Maar dat ze er is, doet al zooveel kwaad. Daar gaat de Tweede Kamer mee rekenen. Ja, als de E. K. „Links" werd, nu dan kunnen we wel aannemen, dat de Regeering zich niet ver meer van 't neutrale punt durft bewegen. Dan kwam ze in „wankelbaar even wicht" Bewaren we haar voor dit ernstig gevaar Denk ook vooral aan dit gevaar: De Regeering kan .omslaan. Meer dan één geval is denkbaar, waarin het Rechtsche Kabinet zou val len en Links 't heft in handen kreeg, En reken dan maar hierop Als zulk een geval zich ooit voor deed, dan hebt ge direct het gevaar, het dreigend gevaar dat „Links" want daarin is het éénverschil lende aanslagen probeert op de „chris telijke grondslagen van ons volksleven." Inzake huwelijk, huisgezin, onderwijs, kerk enz. En dan moet er afweer zijn. Die aanslagen moeten gekeerd. En „het" middel daartoe, broeders en zusterslaat het u gezegd zijnis een Eerste Kamer van „Rechts". Ook al zou „Rechts" nietregeeren. En daar kan 't in de toekomst van komendaar moeten we als nuchtere christenen rekening mee houden, dan nog moet het als één gesloten colonne tot afweer gereed zijn. En dan is de E. Kamer „de" burcht. Reeds de wetenschap alléén, dat de Eerste Kamer „Rechts" is en zal dur ven „Neen te zeggen, doet natuurlijk elke regeering voorzichtig zijn. Een „Rechtsche" Eerste Kamer dus Welnu, dat hebt g ij, naar den mensch gesproken, in uw hand, straks als gij voor de Staten stemmen gaat. Dat is dus waarlijk geen ste'mbus-s pel! Het is hooge, bange ernst. Elke Sta- tenstem werkt in de Eerste Kamer na en kan tenslotte beslissend zijn voor land en volk. NogeensLet op de Eerste Kamer. Temeer, omdat ge hier voor een onberekenbare toekomst staat. Met het vroegere stelsel van verkiezing der Eerste Kamer, waarbij Zuid-Holland met zijn tien leden van de vijftig altijd weer den doorslag gaf, is 't voorgoed uit. We wijzen er met nadruk op, dat straks op de een of andere wijze ook voor de Eerste Kamer het Evenredig Stelsel in practijk wordt gebracht. Over het hoe moet nog beslist. Maar dan is 't eenvoudig uit, dat Z.-Holland tien man van Rechts in de E. K. brengt. Dan telt elk Statenlid mêe. En waar 't jaar 1922 een uitzonde ring was Met zijn veertig tegenover zestig, Daar moet men er zich wél van doordringen, dat het er straks, over enkele weken al, voor de Eerste Kamer spannen zal, zooals het eigenlijk in vele jaren niet gespannen heeft Waakt dus, opdat gij u niet ziet verrast. NATIONALE BANKVEREEMGING Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 cent bij vooruitbetaling. BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8.50 per jaar. AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. UITGEVERS W. BOEKHOVEN ZONEN SOMMELSDIJK Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2 ADVERTENTIËN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel. DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte, die zij beslaan. Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur. „Tegen de Revolutie hei Evangelie" I Raadsverkiezingen. In alle Gemeenten maken zich alle partijen en partijtjes en corporaties van eenige bijeenge» schoolde, saamgeraapte kiezers, zich op om can» didaten te stellen voor den Gemeenteraad. De Evenred. Vertegenw. laat dat toe en drukt er haar zegel op. Er is dus een wettelijk recht in de plaats gekomen van 't oude zedelijke recht, dat ieder kiezer bezat om op eigen houtje candidaten te stellen. Maar hoofdzaak was toen, en is nogWat doet de Kiesvereeniging. Want 't gros van 't publiek wil leiding heb» ben bij de verkiezingen, en 't eenige orgaan dat leiding geeft in zulke dagen, is een Kies» vereeniging. Wie wou 't anders doen Het publiek gaat dan ook meestal met de lijsten der Kiesv. accoord. De Anti's met hun lijst, de Liberalen met de hunne enz. al is 't ook dat er soms personen op staan, die niet in alle opzichten hen voldoen. Het publiek wil leiding hebben en dat is te billijken voor de mannen en nog meer voor de vrouwen. Heeft een officieele kiesver» eeniging zich uitgesproken na ernstige over» wegingen, voor die en die en die candidaten dan mag 't publiek redelijkerwijs veronder» stellen, dat in de ernstige behandeling der Candidatenlijst een zekere waarborg ligt, dat het welzijn der Gemeenten ook aan die can» didaten kan en mag worden toevertrouwd. Candidaatstelling (en 't publiek moet dat beseffen 1) is één van de meest teedere, ern» stige, moeilijke werkzaamheden eener Kies» vereeniging. 't Gaat om beginselen én daden, om feiten uit 't Verleden en om daden voor de toekomstom beginselen, waarop die feiten hebben gerust, en waarop die daden zullen moeten plaats hebben. Candidaatstelling is een Gewetenszaak voor alle leden eener Kiesv. En is de lijst er eenmaal, dan dragen de partijgenooten de volle verantwoordelijkheid voor de lijsttenzij de Kiesv. onder 't publiek geen vertrouwen heeft. En dat, ja dat, is een kritiek puntje. Maar het is óók waar, dat 't grooie publiek wel degelijk onderscheid weet te maken tus» schen een Kiesv. die al jaren de leiding gaf zonder te scherpe oppositie der burgerij én een haastelijk bijeengeharkte kiezersgroep, die momenteel roet in 't eten werpen wiluit af» gunst en politieke jalouzie om er persoon» lijke ofstandsbelangen mee te dienen. Raadsverkiezingen. Raadsverkiezingen gaat men niet te gemoet zonder Gemeenteprogram. De kiezers hebben er recht op te weten, wat de bedoelingen van de Candidaten zijn. Wat wil de Antirevolutionair in den Raad te berde brengen Wat de Liberaal Wat de Socialist? Wat de Roomsch=KatholiekEnz. Dat behoort de Kiezer te weten. Vooral in deze periode van economische inzinking. Vooral nu, waar de inkomsten en uitgaven der Gemeenten een groote rol gaan spelen. Vooral in deze periode van schoolstrijd, waardoor de Wet den weg geopend heeft tot Schoolstichtingen van allerlei soort. Vooral in deze periode van Werkloozen» uitkeeringen, die de Gemeenten 's winters te doen hebben. Vooral in deze periode van dalende loonen en nog hooge huren der woningen, die alle inkomsten drukken, den levensstandaard ver» lagen en de belastingen omhoog stuwen, waar» door er meer schijnwelvaart is dan werkelijk» heid, waarom dan ook de Gemeenten hebben toe te zien op de opcenten, die ze mogen hef» fen op sommige belastingen. De kiezers moeten vragen om een Gemeen» teprogramma, dat de groote lijnen aangeeft waarlangs de candidaten loopen zullen. Er is buiten Flakkee een streven om Ver» ordeningen te maken tegen Godslastering; tegen Drankmisbruiktegen Sabbatschennis, misschien kon op ons Eiland iets worden overgenomen. In één woord er zij een program, dat aan de kiezers eenig houvast geeft, wie .ze hun vertrouwen kunnen en mogen schenken. Want ook 't kiezen is een Gewetenszaak. \oor onzen God niet verborgen. Waarbij ge» wikt en gewogen moet worden in hoogen ernst. 40 cent per regel. KANTOOR MIDBEL.H ARNIS Zitdagen, tijdens Beurs t Woensdag, Sommelsdsjk Tabbers Donderdag, Dirksland .v. d. Doel Donderdag, OuddorpFlohll Vrijdag, Oude TongeGeluk Vs No. 1 van lijst 21 voor de Staten. De Antirev. lijst is genommerd met 21. En wie die partij steunt heeft dus dat nommer op te zoeken op 't Stembiljet, dat hij op 't Stembureau ontvangt. No. 1 is de heer van Nes, een getrouw Anti. Zonder dat komt men niet op een hoo» gere plaatsniet op de hoogste. Dat is een eerste voorwaarde. Voor God en menschen overtuigd te zijn, dat men de Welvaart des Volks in de allereerste plaats zoekt in de geestelijke levensbehoeften der Natie. Niet alsof 't materieele bestaan geen waarde hadde Dat leert onze Catechismus, over Gods Voor» zienigheid, wel geheel anders, waar sprake is van rijkdom en armoe enz. Maar boven ,t materieele, en daarin, en daarachter ligt een geestelijk leven, dat ver boven dat materieele uitsteekt. Het is 't con» tact met onzen God. 't Is de ritseling des Ge» wetens, 't Is 't Kruis van Golgotha en de op» gestane Heiland, die 't oog losmaken van 't vergankelijke, om te steunen op wat des He» mels is. We stemmen op No. 1 van de lijst, omdat de Partij zich daarover uitgesproken heeft We stemmen No. 1 omdat we gehoorzaam zijn aan de uitspraak der vele kiesv., die 't zoo gewild hebben. We voelen ons als partij» leden aan dat No. 1, aan die uitspraak zede» lijk gebonden En daarom stemt VAN NES No. 1 vaa lijst 21 Nadruk vejboden. Elk land zoekt »vreemdelingen«. Wel te verstaan van het soort, dat een goed bespekten buidel heeft en royale credietbrie» ven dat «geld onder de menschen« brengt dat afschuift en waaraan te verdienen valt. 't Is nu juist géén zuivere naastenliefde Ze zeggen ik kan 't niet beoordeelen 1 dat Nederland en dat de Nederlanders' bij de «reizende vreemdelingen» anders gezegd glos betrotters, niet in den allerbesten reuk staan. Wij vervoegen hier te veel, zegt men. En dan zekere bepaalde werkwoorden, Snijden, scheren, villen en dergelijke. Nu is dat voor 'n deel de schuld van de valuta, waardoor wij 't niet helpen kunnen, dat vreemdelingen uit landen met lage valuta, hier in hun geld uitgerekend stijve prijzen betalen. Elk voeltdaar is niets aan te doen. Of wij echter gehéél vrij uitgaan Dezer dagen las ik een boos briefje in een van de kranten, van een Amsterdamsch za» kenman, die eens had geïnformeerd naar de pension»prijzen in onze goede, Hollandsche hotels, en ze van dien aard vond, dat hij zijn buitenlandsche relaties afried om naar Hol» land te komen. Erg vaderlandslievend was dit niet. Zulke »relaties« kijken in den regel niet op een kleinigheid en vooral, wanneer ze uit de Anglossaksische wereld komen en even gewoon zijn met ponden en dollars te rekenen, als wij met guldens, dan is een «stijve prijs» voor hen geen doodwond. Intusschen 't is eens gezégd. En dat was maar goed ook. Allicht zullen toch onze zakenmenschen er hun voordeel mee doen. 't Gaat soms raar in de wereld. Een mijner vrienden in Werkstad, dat men op de kaart van Nederland niet vindt, schreef mij b.v. het volgende «Wij hebben hier bij ons een wasscherij, 'n vrij groote inrichting, die ook wel goed werk levert. Maar in de oorlogs» en crisistijd was die wasscherij voor mijn vrouw een ware nachtmerrie geworden vanwege haar voort» durende «kennisgevingen». Zeker wel een half dozijn keeren Er kwam dan 'n korte oekase»achtige brief» kaart, dat de «Vereenigde Wasscherij en« uit de gansche streek namen er bij hadden goedgevonden en bij dezen aankondigden, dat de waschprijs, vanwege stijging der grond» stoffen en verhooging der loonen, was ver» hóógd en gebracht op zóóveel. En dan kon je maar betalen. De «V. W.« hielden zich aan hun decreet, en kon je 't niet betalen, of wou je niet, of was zeif wasschen uitgesloten dan hield je eenvoudig als Isabella van Spanje zoolang 't beleg van Ostende duurde, je zelfde chemise maar -aan. Nu beweer ik niet, dat 't te véél was. Daar kan ik niet over.oordeelen. Te weinig was 't in elk geval niet, want de streek»wasch»trust had natuurlijk 't heft in handen en zorgde wel, dat ze niet zichzelf in de vingers sneed. Toen eindelijk de prijs érg hoog was Nijpend zelfs, en er volgens »V.W.« tóch nóg wat óp moest, toen werd dit geheven in den vorm van «opcenten»tien procent duurte» heffingdat was dus zooveel gezegd als dat het eigenlijk over»de»schrééf ging, maar 't kon niets anders en zoodra de toestand iets beter w erd zouden die «opcenten er af gaan. Maar, sinds den Vrede bleef alles net zoo. Ook het laatste jaar, nu toch alles wat naar beneden ging de V.W.»prijs blééf tot» dat nu plotseling in de »streek« een concur» rent wasschen ging voor prijzen 30 4 40 procent beneden den «V,W.»prijs«, en zietdirect kan de »duurtehe£fing« er nu af en 't zou mij niets verwonderen als de eigenlijke prijs ook nog 'n ietsje inzonk, na verloop van tijd, dat zal wel afhangen van 't grooter of kleiner succes van den concurrent». Zoo vertelde 't mij mijn vriend. En 't zou mij niets verwonderen, als ook velen dergenen, die in ons land vreemdelin» gen herbergen en bedienen, wat van zulk »V.W.«»bloed in hun aderen bleken te hebben. Neen, ik maak mijn volk niet zwart. Ik erken dankbaar en ook in 't buitenland is in tal van kringen de Nederlandsche naam in gezegend aandenken, dat in de vreeselijke en moeilijke jaren, die menige natie heeft moeten doormaken, ons volk zijn ouden naam van herbergzaam te zijn voor vreemdelingen, in menig opzicht eere heeft aangedaan. En nog voortdurend wordt voor vreemde» lingen gezorgd. En voor wie hier komen en voor wie in hun eigen land gebrek lijden. Die deugd wil ik in het minst niet ver» kleinen. Maar op hen heb ik dan ook niet zoozeer het oog'k bedoel meer de vreemdelingen» op»tournée, die Europa, die ook Nederland willen zien, en daarvan een indruk willen meenemen naar hun eigen land. Met hèn moesten we wat voorzichtiger zijn. Och 1 als zij worden »geplukt« en dit ook wel merken, dan is van hen, welopgevoede menschen, die de aarde doorreisden en hun wereld kennen, geen soesah te wachten. Zij vechten niet tegen de bierkaai. Worden zij, enfin, vergeef me 't woord, 'n beetje afgezet, nauw fronselen ze misschien even de wenkbrauwen dan gaat de beurs open en er wordt betaald, uit I Krijgen ze in een Hollandsch stadje de straatboefjes achter zich aan, of worden ze onder een Friesch brug» getje door de kringetjes»spuwers onhebbelijk behandeld, ze klagen es even en daarmee uit. Maar in hun land en kring terug Dan, natuurlijkzwijgen ze niet. En dan wordt er allicht vergroot en gege» neraliseerd en zoo verbreidt zich langzamer» hand van ons land en volk een kwaad gerucht en worden we in de volkerengemeenschap langzamerhand geteekend als min of meer melaatsch als een te schuwen object. En wee, als 't dan in de pers komt En dat kan toch ook gebeuren. Hoe licht zwerven hier geen vreemdelingen rond, die zelf in dienst zijn der pers of re» laties hebben met de pers in hun vaderland, of die 'n artikel schrijven in een tijdschrift, of die 'n bóék zelfs schrijven over »Holland«, en zijn er dan onaangenaamheden geweest, dan komen ze zwart»op»wit, en een geslacht lang hebben we soms van den kwaden in» vloed last. Met opzet noem ik hier »last«. Want misschien zijn er, zelfs onder mijn lezers, die zeggen «Och, wat hebben wij ook eigenlijk met die vreemdelingen te maken. Dat beetje geld, 't welk zij inbrengen zal ons ook niet van den afgrond redden als 't nationale failliet er ooit zijn mocht Ja, zier— dat is op cynisch af. Bijbelsch is het in geen geval. God heeft wel in het land Sinear de spraak verward en daardoor de volkeren uiteenge» dreven, doch waar blijft óók, dat Hij uit éénen bloede het gansche geslacht der menschen ge» maakt heeft. De volkerensplitsing is om der zonden wil. En wij verwachten de «wederherstelling». Die ook dit inhouden zal, dat het in den meest volstrekten zin weer worden zal één volk onder éénen Koning en die toekomst moet ook reeds in deze bedeeling voor ons mee regel en richtsnoer zijn. Er is ook een «volkeren»geméénschap«. En die moeten wij zoeken. 't Mag ons niet onverschillig zijn, hoe een ander volk over ons denktjuist ware vader» landsliefde zoekt van het eigen volk bij andere natiën een goede gedachte te wekken. Dat nu kan op velerlei wijs. Maar ieder zal wel begrijpen, dat het voor een goed deel afhangt van de wijze, waarop wij de «vreemdelingen» behandelen, die ons land bezoeken. Zij zijn vaak de voelhorens, of doen onwillekeurig als zoodanig dienst, waarmee een ander volk naar 't onze tast. Nu zijn er allerlei soorten «vreemdelingen.» Er zijn »dagvlinders«, die es even met 'n auto komen tuffen door de lage landen aan de zee en rrt 1 fftweet weg zijn en dan mee» nen, da} zij nu over Holland kunnen mee» praten. Laat hen praten en tuffen 1 Ook in andere landen weet men wel men» schen te w e g e n Daar zijn voorts de opzettelijke speur» de r s. Die juist komen om ons land en volk te bezien, 't zij voor een algemeenen indruk, 't zij voor een bepaald doellandbouw, vee» teelt, scheepsbouw, polderwezen enz. Zulke menschen moet men in waarde houden, z ij bepalen mee het oordeel dat in 't buitenland over land en volk wordt ge» veld en hun oordeel is vaak van grooten in» vloed op de relaties en connecties die wij met het buitenland hebben of krijgen. En 't allermeest natuurlijk beteekent het getuigenis van «vreemdelingen», die misschien jaren, lange jaren, onder ons als onzer»één gevestigd zijn geweest. Daar schiet mij een merkwaardig voorbeeld van te binnen uit onze eigen landshistorie. Voor ons volk in 't algemeen en voor ons, calvinisten in 't bizonder, is van veel betee» kenis nauwkeurig te worden ingelicht omtrent

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1923 | | pagina 1