voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsche Eilanden.
Antirevolutionair
Orgaan
No. 2897
WOENSDAG 28 MAART 1923
38STE JAARGANG
IN HOC SIGNO VINCES
Uit de Pers.
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan de Uitgevers.
Land- en Tuinbouw
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent bij vooruitbetaling.
BUITENLAND bij vooruitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
W. BOEKHOVEN ZONEN
SOMMELSDIJK
Telef. Interc. No. 202 Postbus No. 2
ADVERTENTIËN 20 cent, RECLAMES 40 cent, BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel.
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 uur.
De Prov. Staten en de Chr. politiek.
De Antirevolutionair mint de Vrijheid. Is
in Vrijheid gekweekt. Zal voor de Vrijheid
strijden. Eischt godsdienstige èn staatkundige
Vrijheid voor alle onderdanen.
"t Zit em dan ook niet in de Vrijheid als
zoodanig. Maar in 't karakter, de eigendom»
melijkheid, de uitvoering en toepassing der
Vrijheid.
En daarom gaat dat onderscheiden karakter,
dat eigenaardige type dat we van Vrijheid
bezitten, ook op alle terreinen door. 't Ligt
er overal in. 't Is een gansch bijzondere Vrij»
heid, eenig in haar wezen en soort, die geldt
voor de 2e Kamer, voor de le Kamer, voor
Gedep. Staten, voor Prov. Staten, voor Ge»
meenteraden.
't Is de Vrijheid van den Christenmensch,
om, met den Bijbel in 't hoofd èn Gods Zoon
't hart te doen den wil Desgenen, Wiens
is Koning der Koningen.
Of de Anti's het volbrengen kunnen?
Er mankeert veel aan. Niets menschelijks
is ons vreemd.
Maar we jagen er naar, staande en struike»
lende, vallende en opstaande.
Doch 't is een leugen van prof. Treub ge»
weest, om ons beleedigend na te geven«Ge
wilt in de politiek Uw God dienen om er
profijt van te trekken. Ge beliegt en bedriegt
de menschen met uw religie, om er macht
door te oefenen ge misbruikt den godsdienst
om uw gezag te handhaven.
Wat slecht begrip had deze professor van
ons innerlijk leven en van onze intiemste
drijfveeren voor 't aanschijn Gods, èn voor
't geluk onzer medemenschen èn voor dé
verhoudingen waarin we 't Hoogste Wezen
tegenover de wereld zien.
We gunnen alle menschen Vrijheid, maar
-jijden er tegen dat de Vrijheid zich los zal
*ken van God, Die ook in de Staatkunde
geëerd en erkend moet worden. Daarom wil»
len we door den ijver der Kerkdoor den
ijver der Chr. Schooldoor de geestelijke
kracht van Universiteiten, en ten slotte door
de Wet, het Ned. volk tot het inzicht brengen,
dat een Antirev. Vrijheid, gesproten uit ken»
nisse Gods, ook voor den Liberaal en den
Socialist de beste is, omdat ze rust op één,
op De Waarheid, die gezegd heeftKomt
allen tot Mij, die vermoeid en belast zijt en
Ik zal U rust geven. Die geestelijke rust, die
sociale rust, die Staatkundige rust, geeft Hij,
en Hij alleen door 't geloof in 't Kruis. En
daarom ook Christelijke politiek in de Prov.
Staten. Ook daar gaat 't om »Rust« bij 't
barnen der eeuw.
De Prov. Staten en de Chr. politiek.
Er is een Christelijke politiek.
Niet voor den vorm, maar in haar wezen.
O Ja, dat vormelijke heeft men ons van
liberale zijde, ('t was prof. Treub, die dat deed
wel eens verweten, maar 't was meer een uiting
van haat tegen de religie dan een poging om
de waarheid getrouw te zijn.
Leelijk, grof leelijk was zijn verwijt toen
onder 't Kuyperbewind. Hij schreef toen
»Sedert het roer van onzen Staat in handen
is van een Regeering, die met haar spel op
het klavier der volksconsientie het volk tracht
te hypnotiseerendie een stemming tracht
teweeg te brengen en te onderhouden, waarbij
geloofshartstochten de hoofden beheerschen
die religiehaat aanwakkert omdat zij er poli»
tieke zijde bij spintdie den godsdienst mis»
bruikt om gezagswellust te bevredigen en het
conservatisme en de reactie te dienen, hebben
we slechte politiek te over.«
Hoe afschuwelijke aantijging tegen ons uit
den mond van een toenmaligen professor aan
de Gemeentelijke Universiteit te Amsterdam,
later nog Minister geweest, maar uitgeworpen.
Wat zware beschuldigingen tegen een
Rechtsch Kabinet.
En nog leeft die idee, dat door en door
onware en oppervlakkige idee in de harten
van vele liberalen en socialisten.
Wij Antis met de andere Rechtschen zouden
't Ned. volk willen hypnotiseeren door te
spelen op 't klavier der volksconscientie.
Wij zouden met opzet 't Volk in een stem»
ming brengen om de geloofsharstochten te
prikkelen en daardoor de hoofden te be»
heerschen.
Wij zouden religiehaat aanwakkeren om er
politieke zijde bij te spinnen.
Wij zouden den godsdienst misbruiken om
gezagswellust te bevredigen.
Wij zouden conservatisme en reactie dienen.
Zooveel beschuldigingen zooveel onwaar»
heden. Want de Chr. politiek is niet gemaakt,
maar uit den drang der tijden, na plichtsver»
zaking onzerzijds, zelfs te laat tot een werkelijk»
heid geworden ze is geboren toen de oogen
open gingen door den Schoolstrijd, voor wat
't Liberaal Systeem als grove fouten in zijn
stelsel omdroeg. Tegenover de onchristelijke
gedachten der Liberale Vrijheden, die de Sou»
vereiniteit Gods voor 't politiek terrein, noch»
tans bond aan de uitspraak der Rede, móést
gesteld worden een politiek met een Christelijk
uitgangspunt nl. dat alleen daar vrijheid is,
als de Zone Gods het volk vrijmaakte, èn dat
zoo'n Christelijke Vrijheid nergens anders in
bestond dan in een willen en kunnen naleven,
door en uit Christus, van de ordinantiën des
Heeren. Een willen luisteren naar de Open»
baring Gods.
De interpellatie Brautigam.
Een der Soc. Kamerleden had een interpel»
latie aangevraagd, en Donderdag j.l. is deze
in de 2e Kamer behandeld, 't Was noodig,
dat er over de transport op den Rijn eens
een zakelijk woord werd gesproken, want de
Fransche bezetting brengt in dat Rijnverkeer
groote moeilijkheden, waarvan de terugslag
in de Rotterdamsche haven wordt gevoeld in
nog grooter werkloosheid der havenarbeiders.
Hij, de Rijn, heet de Vrije Rijnmaar op
't oogenblik is er, om een plat woord te ge»
bruiken, veel «koeienatie®. Schepen uit Hol»
land worden vastgehoudengoederen voor
Rotterdam blijven in 't Roergebied liggen;
schippers wordt 't lastig gemaakt op verschil»
lende manieren Antwerpen gaat er van pro»
fiteeren Bremen en Hamburg evenzoo, maar
Rotterdam wordt 't slachtoffer.
Veel had de Minister van Buitenlandsche
Zaken niet te zeggen. Hij overlegde met 't
Buitenland, en hoopte, en hoopte nog eens
Maar zóó kan 't toch niet blijven 1 Heel
Rotterdam hunkert naar een oplossing van de
Roer» en Rijnkwestie. Trouwens, de halve
wereld ziet 't schouwspel daar met ontroering
aan 1 Samenwerking van Mogendheden kan
hier misschien ontspanning geven. Tusschen»
komst van Amerika kan wellicht den toestand
veranderen.
Maar ondertusschenBarbertje, d.i. Rotter»
dam, moet hangen.
V Niet overdrijven.
In 't Voorloopig Verslag over 't wetsont»
werp «Tijdelijke beperking van den invoer
van schoenwerk« is er een groep van «ver»
scheidene« leden aan 't doordraven op 't oude
stokpaardje van den Vrijhandel. Er staat eerst
Verklaarden vele leden aan 't ontwerp
hun stem niet te kunnen geven, een groot
aantal andere leden waren bereid de Regee»
ring te steunen bij haar pogingen om een
door bijzondere omstandigheden in ernstige
moeilijkheden geraakte industrie voor alge»
heelen ondergang te behoeden.
Dan komt 't stokpaardje
Verscheidene leden verklaarden tegen dit
wetsontwerp ernstige bedenking te hebben
wijl het naar hun meening ten eenenmale
in strijd is met 't beginsel van den vrijhan»
del, dat voor Nederland steeds richtsnoer
voor de handelspolitiek is geweest, Wel
spreekt de Regeering inde Mem. v. Toelich»
ting als hare meening uit, dat 't bestaande
stelsel van handelspolitiek moet worden ge»
handhaafd, doch door de indiening van dit
wetsontwerp ging zij zelve lijnrecht tegen
die uitspraak in. Elke beperking van invoer
toch, op welke wijze deze ook plaats vindt,
komt met 't beginsel van den vrijhandel in
strijd en draagt alle nadeelen daarvan in
zich.
Maar goeie menschen]
Als elke beperking van invoer 't beginsel
van den Vrijen handel omver werpt dan ligt
't beginsel al een eeuw dood. Want wie 't
Tarief van invoerrechten doorsnuffelt, stuit
post na post op protectie van 5%, 10%, 12%
25%.
Er is in ons Land onophoudelijke beper»
king van invoer met al den rompslomp van
douanen en douanenwetgeving. Commiezen
in Rotterdam en Amsterdam bij de havens
commiezen op de landgrenzencommiezen
op de stationseen heele ambtenarij en bu»
reaucratieen dat alles is natuurlijk gevolg
niet van vrijhandel, maar van zwakke bescher»
ming.
Laat men toch niet doorhollenEen Land
zonder beperking van zijn invoer, met gesta»
ge toepassing van den Vrijen Handel bestaat
op de wereld niet.
En toch, al worden duizenden artikelen
door de Tariefwet bezwaard met 5 tot 25%
invoerrecht, toch mogen we spreken van 't
Vrijhandelsbeginselniet omdat alles Vrije
Handel is, maar omdat een Groote Protectie
niet geduld wordtdoor geen enkele partij
Maar invoersbeperking ligt er in 't Tarief
zeker en gewis, omdat 't een tarief van pro»
centen is.
De Waanzin der twintigste Eeuw.
De Verdwazing van het menschdom dat
van God afvalt, demonstreert zich op afschrik»
wekkende wijze uit het volgende bericht.
Het gebed van den voetballer.
Dominee Kenneth Hunt, de bekende voet»
balinternational en Corinthian ook voor
ons land geen onbekende sprak dezer dagen
een groote menigte voetballers en voetbalsup»
porters toe. «Steeds vóór den wedstrijd«, aldus
Hunt, «waaraan ik zou deelnemen en zelfs
in de grootste matches waarin ik uitkwam,
vond ik nog gelegenheid een stil gebed op
te zenden. En u moogt het toeval noemen of
niet, maar meestentijds werd heigeen ik ge»
vraagd had, verwezenlijkt®.
Uitkijk neemt in 't Friesch Dagblad op de
volgende leuke manier de Franschen een beetje
in de maling met hun «Beschaving."
Dingen van den Dag.
Het gaat een aardig gangetje.
Men heeft nu al de «zwarte Franschen®
De negers van den Senegal en uit andere
Afrikaansche gewesten, die in den grooten
oorlog mede de beschaving hebben gered en
thans in Frankrijk helpen de kazernes te be»
zetten opdat de «witte Franschen« aan den
Roer 't beschavingswerk kunnen voltooien.
Die «zwarte Franschen« zijn al ingeburgerd.
«Komt aan mijn ruim hartheeft Marianne
gezegd. «Daar is plaats voor twéé«, voor blank
en zwart, immers alle«enfants de la
patrie« (1)
Men zal nu 'n stapje verder gaan.
Er komen nu ook «zwarte Francaises«.
In Parijs heerscht dienstbodennood.
En waar deze te onzent aardig getemperd
is door het Duitsche »fraulein«, daar komt
natuurlijk dèt ras in de Stad»des«Lichts niet
in aanmerking.
Voor 't contrast zoekt men 't daar in 't
donker.
En zoo komt, naar ik las, dezer dagen een
eerste bezending van een tweehonderd zwarte
meisjes van de antillen te Parijs aan.
Slaagt de proef, nu 1 er zijn zwartjes
genoeg
En als dan die zwarten van beiderlei kunne
wat met elkaar kunnen opschieten in «le belle
patrie« (2) wel 1 dan was hier misschien ook
nog in de toekomst een verlossing voor Frank»
rijk uit den kindernood.
Trouwen kun je overal
De kleur zou dan wat anders zijn,
Maar 't hart immers goed »Fransch«
En op dat hart komt 't maar aan I
De dienstbodennood opgelostde kleur»
eentoonigheid gebrokende harmonie van
kunne en kleur bevorderdde heerschappij
in Europa voor de toekomst bevestigd Frank»
rijk aan de spits der wereld»verbroedering en
dito»verzustering ca ira(3.)
«Le jour de gloire est arrivé(4)
UITKIJK.
(1) Kinderen des Vaderlands.
(2) Het schoone Vaderland.
(3) Zoo zal 't gaan I
(4) De dag des roems brak aan 1
De N. Haagsche Courant driestart over de
a.s. Statenverkiezing
Binnen drie weken de stembus.
«Er heerscht nog altijd stilte.
In heel het land.
Nu liep het met de Statenverkiezingen nooit
zoo druk.
Als er een Kamer»stembus in het zicht L
dan wordt reeds maanden vooraf elke provin»
cie in rep en roer gebracht. Overal, tot in de
kleinste hoeken, treden sprekers op. De cou»
ranten bevatten lange verslagen van meer of
minder interessante vergaderingen. De groote
partijen houden drukbezochte congressen. De
anti«revolutionaren gaan ter Deputatenverga»
dering op, waar zij, zoo zij die nog niet had»
den, de bezieling opdoen voor den strijd,
Programs van actie worden in concept rond»
gezonden, gewikt en gewogen. De Kamer zelf
gaat al betrekkelijk vroeg op reces, zoodat
haar leden de gelegenheid ontvangen om stad
en land af te reizen.
Het spreekt dus wel van zelf, dat een jaar
waarin een generale Kamerverkiezing valt, een
jaar vol politiek leven is.
Daarom is het verklaarbaar, dat het in dit
jaar wat kalmer toegaat.
Maar ook al neemt men dit in aanmerking
het is toch wel buitengewoon stil.
Nu heeft de ervaring geleerd, dat die stilte
meestal niet zoo kwaad is voor de kansen
onzer partij. Zij houdt meer van rustig wer»
ken dan van veel trommelslag. Wij zijn het
doorgaans niet, die het rumoer veroorzaken.
En zoo is het zeer wel mogelijk, dat in den
boezem onzer partij het élan even groot is
als verleden jaar, en de politieke windstilte
meer het gevolg is van de inergie onzer te»
genstander.
Laten we hopen, dat het zoo isdat onze
anti»revolutionaire mannen en vrovwen in eigen
kring met de Statenverkieztng bezig zijn er
voor arbeiden er hun hart op zetten omdat
zij het gewicht er van inzien.
We gelooven dat er grond is voor die
hoop.
Gestadig aan zijn onze kiesvereenigtngen
dezen winter bezig geweest. Er zijn heel wat
spreekbeurten vervuld. Over de aanstaande
gebeurtenissen wordt gesproken en nagedacht«
Dan wijst het blad er op dat er van deze ver»
kiezing vooral voor de provincie Zuid»Hol»
land veel afhangt«Het zou een hard gelag
zijn indien na meer dan twintig jaren rechts
bewind, onder hoogst moeilijke omstandighe»
den, de Staten van Zuid»Holland om gingen.
Reeds enkele malen hebben wij met cijfers
aangetoond, dat dit niet alleen principieel een
zaak van vérreikende beteekenis zou zijn,
maar dat het ook voor de praktische politiek
aanstonds zeer bedenkelijke gevolgen zou
hebben.
Het beleid der rechtsche Staten mag beke»
ken worden. Een vergelijking van Zuid»Hol»
land met Noord»Holland valt af, zéér in het
voordeel van eerstgenoemde provinzie uit.
En dit juist is in den strijd die we voeren
zoo moedgevend. Wij zijn antirevolutionairen
en we stemmen op en werken daarom voor
anii»revolutionairen. Maar het is daarbij zoo»
veel waard te weten, dat door het rechtsche
element te werken aller belang het best ge»
diend wordt.«
De ellendige toestanden van de Rotter»
damsche veemarkt.
De bekende medewerker van de »N. R. C«,
de heer Brusse, heeft de misère van de Rot»
terdamsche veemarkt en daarin de stiefmoeder»
lijke behandeling dier markt door het R'dam»
sche gemeentebestuur, aan de kaak gesteld.
Dit is niet alleen een zaak, welke het belang
raakt der veehandelaars, die deze markt bezoe»
ken maar dat van zeer vele anderen in en
buiten ons land. Wij mogen gerust zeggen,
dat wegens de groote beteekenis dezer markt
de onhoudbare toestand, waarin zij verkeert,
en waarover al zoo lang is geklaagd, de alge»
meene interesse heeft, of althans dient te heb»
ben. En daarom willen we aan de beschrij»
ving van Brusse (die zich niet alleen tot de
veemarkt bepaalt, maar het ook over het abat»
toir en de vleeschhal heeft) het allervoornaamste
ontleenen.
De grootste markt voor onzen veestapel,
waarom ons land over de wereld vermaard
en dikwijls benijd is, is in Rotterdam gevestigd.
Daar worden de runderen, de varkens, de
paarden en schapen aangevoerd en verhandeld
uit Zuid»Holland, Zeeland, Brabant, voor een
groot deel uit Utrecht en Gelderland, in het
najaar ook uit Noord»Holland en ten deele
zelfs heel uit Limburg. In onze stad concen»
treert zich de binnenlandsche veehandelhier
komen uit schier alle deelen van Europa de
buitenlandsche kooplieden heen om het be»
roemde Hollandsche vee te koopen. Honderd»
duizenden dieren worden er jaarlijks gemarkt
in dit centrum van internationalen handel,
tienduizenden boeren en buitenlui dikwijls
met hun vrouwen, en grootsteedsche hande»
laren bezoeken daarvoor heel 't jaar door
Rotterdam op de tweemarktdagen in 't begin
van iedere week.
En hoeveel gewin deze wekelijksche vee»
markten direct of indirect alleen reeds buiten
het gebied van den eigenlijken handel opleve»
ren aan schier de gansche bevolking van onze
stad, bleek, toen onlangs wegens het mond»
en klauwzeer dit enorme bedrijf drie weken
lang stop gezet bleefuit de jammerklachten
van alle mogelijke winkeliers, en andere on»
dernemers inderdaad van de schoenpoetsers
af tot aan de groote bankinstellingen, die af»
gezien van het leger der direct belanghebben»
den, deze stilte in hun zaken als een ernstige
schade ondervonden. Want naast het haven»
bedrijf behoort de veemarkt met haar aanhang
zeer zeker tot de belangrijkste bronnen van
inkomsten van Rotterdan.
«En toch« zoo beklaagde zich de voorzit»
ter van Zuid» Hollandschen Bond van vee»
handelaren toch heeft de gemeente voor de
havens alles over, en behandeldt zij de vee»
markt nog altijd stiefmoederlijkschijnt ze
maar niet in te zien, dat een goed en modern
ingerichte markt het bezoek nog aanzienlijk
zou bevorderen. Want door al die gebreken,
door al den hinder, door 't volkomen gemis
aan alle gemakken, zoowel voor de dieren als
voor de menschen en den handel, ziet menig»
een, die elders terecht kan, er nog tegen op
om in Rotterdam zijn vee te markten.
«En wat de buitenlanders betreft, die 't
overal veel beter gewend zijn, je geneert
je waarlijk om hier een vreemdeling te brengen,
zoo mal verouderd, zoo, beroerd primitief als
dat allemaal is. Immers vrijwel niets anders
dan een open vlakte waar dieren staan.
En dan vertellen de belanghebbenden, dat
een stad als Leeuwarden wier veemarkt naar
den omvang op Rotterdam volgt, niet weet,
wat zij zal doen, om de belangen van de
veemarkt en haar bezoekers te bevorderen.
De directeur van het abattoir en de markt
doet wat hij kan, maar zijn voorstellen tot
een afdoende verbetering stuiten af op het
inzicht van het gemeeetebestuur dat zich nau»
welijks iets van de klachten aantrekt.
De ondoelmatige ligging en het tekort aan
ruimte en de gebrekkige inrichting van de
Rotterdamsche markt strekken voor alle bezoe»
kers in haar nadeel.
Door de ligging alleen reeds, zoover moge»
lijk van alle spoorweg», stoomtram en water»
verkeer, is zij veroordeeld. Van het langdurige
drijven door de stad heen naar de markt, om
er dan warm en afgesjouwd tijden lang in die
koude trekhoeken te blijven staan wachten,
hebben de dieren veel te lijden. F.n dan het
tekort aan ruimte. Op sommige dagen staan
er 32 tot 3300 runderen opeengedrongen,
waar tusschendoor de paarden draven. Voor
handelaren die in die volte zaken moeten
doen, is het beslist onveilig rond te gaan
langs paarden, die achteruit slaan, langs soms
kopschuw en stootend hoornvee, waarvan er
nu en dan losbreken, dol worden. Men is
daar omstuwd van allerhande menschen, van
allerlei zwervers en straatslijpers, die hier op
de markt komen rondschooien, en voor wie
't een klein kunstje is om daar hun slag te
slaan, als de handelaars in de volte uit hun
buidels bankpapier in 't openbaar groote som»
men neertellen. In het buitenland zijn de vee»
markten afgesloten, hier staat de markt open
voor iedereen.
Een andere algemeene klacht is, dat er voor
de heele markt maar één weegbrug beschik»
baar is, in een klein huisje ondergebracht, en
door één bejaarden ambtenaar bediend. De
ééne ambtenaar heeft daar in die herrie al
zijn aandacht noodig om de gewichten te
verschuiven, om geld te innen en terug te
geven, en wat inmiddels de man doet, die
zijn beest, op de schaal moet vasthouden kan
hij van zijn standplaats heelemaal niet zien
of die er soms zijn voet op zet, of die met
alle macht de kop van den os omlaag trekt,
't ontgaat hem volkomen.
Op andere markten bevordert men voorts
een snelle afdoening van de zaken door op
groote borden bij de ingangen de mededeelin»
gen te schrijven, die de marktgangers weten
moeten. Daar staat allereerst kort na het aan»
gaan van de markt hoeveel vee er aanwezig
iszóóveel paarden, varkens, schapen, enz.,
dat de kooplieden aanstonds een overzicht
hebben. Hier moet ze eerst overal rondloopen
om te zien wat er is, en kunnen zij daarna
soms onverrichte zake teruggaan. Daar wordt
op deze wijze bekend gemaakt of de markt
vroeger of later aangaat, op andere dagen ge»
houden wordt in verband met feestdagen,
of tijdelijk gesloten wegens besmettelijke vee»
ziekten, wat je in Rotterdam maar moet zien
te weten te komen, kunt je vee niet verzenden,
niet zelf komen, voor niets.
Maar de hoofdgrief is toch, dat
de markt veel te klein is,
wat eindeloos hinder en verwarring en nadeel
geeft. Dat is weer duidelijk gebleken, nu de
gemeente onlangs eindelijk is overgegaan tot
het uitgeven van vaste staanplaatsen, waarvoor
de aanvragen immers veel talrijker waren dan
de beschikbare ruimte toelaat. Hierdoor wordt
de handel dus direct gedrukt, in plaats van
te trachten dien in het algemeen belang zoo»
veel mogelijk uit te breiden. Volgens officieele
cijfers komen er op drukke marktdagen alleen
voor runderen niet minder dan vijf tot zeshon»
derd plaatsen tekort. De graskalverenmarkt is
in het najaar de helft te klein, en op de
varkensmarkt is er plaats voor een duizend
dieren, hoewel er verleden jaar tot een en
twintig honderd stuks werden aangevoerd. En
toch moet er voor al die beesten die gemarkt
worden, en waar de gemeente geen plaats
voor biedt, evengoed marktgeld betaald wor»
den. Bovendien kunnen voor al deze dieren
behalve voor de runderen, de bons pas bij
