Zaterdag 30 Februari 1928
¥®or tie Znldliollaiidsclke en Zeevwiche Eilanden,
Nationale Bankvereeniging
87"'* Jaargang N\ 2884
Antirevolutionair ',jr IgF Orgaan
Berst© Blad.
IN HOC S1GNO VINCES
w.
Ondanks hare 60 jaren
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertenties en verdere Administratie franco toe te zenden aan de Uitgevers.
Internationale Arbeids*
wetgeving.
Reclames üededeelingen.
Kantoor MIDDELHARNIS.
ZITDAGEN tpens BEURS
Woeislag SüMXELSDIJK - TABBEBS
Donderdag, DIRKSLAHD - i L DOEL
Donderdag, OüDDORP - MIL
Vrijdag, OUDE TONGE - GELUK
IIP 0ESI UITKIJK
Due Courant verschtnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per p®gt 75 6rat ïrooruStBssSuSlBgi.
f UITENLAND bi vooruitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
B0SKH0VKN Zuil,
S9MMBLSD1JK.
Telefoon istereammnnaal Ne. 203,
IADVERTENTIËN 20 Cect per regel, RECLAMES 40 pas Cent rege>
BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel.
DIENSTA AN VRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 1.— per plaatsing,
Q oote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die z8 beslaan.
rd e t*rtiën worde» lug*waakt tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 UUR
Al is 't waar, dat 't Internationale
Arbeidsleven in de laatste jaren veel
van zich spreken doet, toch vergist men
zich, als men denkt dat 't in de vorige
eeaw onbekend was. Trouwenswaar
de Maatschappij en de Staten hoe langs
zoo meer met elkaar in aanmerking
kwamen door een toenemend wereld
verkeer waar door treinen en booten
onophoudelijk uitruiling van menschen
en goederen plaats hadwaar de Staats
belangen en 't Sociale leven, de Kerk,
de Zending, de Evangelisatie, de Weten
schap, de Oorlogs- en Vredesidee met
haar Volken en Oorlogs- en Zeerecht
de gedachten aller volken spandedaar
zou 't toch wel een wonder geweest
zijn, dat de Arbeid van al dat interna
tilione Saam- en Meeleven ware buiten
gesloten Zoodra 't Kapitaal in trusten
en kartels zich uit 't Nat'onale Leven
uitdijt over gansche Volkeren (denk om
de Petroleum, t Staal, de Wol, 't Ka
toen) kan er geen sprake meer zijn van
uitsluitend Nationale wetgeving. Waar
't Kapitad zich vestigt en door inter
nationale koorden zich stevigt, kan een
Internationaal samengaan van werk
nemers niet uitblijvenen is dit er, dan
ligt 't voor de hand, dat deze millioenen
werknemers ook gaan peinzen over ge
meenschappelijke arbeidsvoorwaarden
waaronder zij aan 't Internationale Kapi
taal hun diensten willen aanbieden. Dat
dan elke groep in eigen Land de Re
geering op die Internationale Oonferen
ties en Congressen opmerkzaam maakt
is natuurlijk, En als alle Regeeringen
dan haar aandacht wijden aan datzelfde
Vraagstuk van Vrouwen- en kinder
arbeid, Huisarbeid, Hygiène in de fa
brieken en werkplaatsen giftige grond
stoffen (lucifers, zwavel), werktijden in
mijnen, arbeidsbeurzen, enz. dan komt
er in den loop der jaren van zelf een
Internationale regeling uit die Nationale
Wetgevingen op.
Men vergete ook nimmer, en dat is
dan meer de theoretische kant van 't
vraagstuk, dat hoe. hoog 't Nationale
besef ook moge oplaaien, er toch in de
menschelijke ziel een hang naar 't Inter-
nationsle leven is. Uit éénen bloede heeft
God den menseh geschapen, en dat
mensehelijk bloed spréékt en zal blijven
spreken tot in de Hemelen, als voor
den troon Gods uit alle volken, talen,
natiën en tongen de Heere Zijn Volk
trekken zal. Trouwens 't Wereldsche
internationalisme, dat we heden zien
en in de toekomst nog meer zullen zien
uitgroeien, is even als alle Natuurleven
dezer Aarde maar symbool, afbeeldsel
van dat geestelijke Internationalisme,
dat we het Koninkrijk der hemelen
heeten en waarin Scyth en Barbaar,
Gi iek en Rus, Amerikaan en Ban joemees
eens als uitverkoren geloovigen den
jubel hunner verlossing door 't Inter
nationale Kruis van Golgotha, zullen
doen ruischen in den Internationalen
Tempel op die dan voor alle gezaligden
hernieuwde Aarde, waarin de Christus
der Wereld alles voor allen zal zijn en
in hun midden wonen zal tot in eeuwig
heid.
En de Geest en de Bruid zeggen Kom
Vóór 1890 was er reeds van Inter
nationale arbeidswetgeving sprake;
want toen in 1818 de afgevaardigden
der Heilige Alliantie te Aken in een
Congres bijeenwaren, zond Robert Owen
een dringend beroep aan dat College
om de arbeidsbescherming volgens ge
meen akkoord ter hand te nemen. In
1841 bepleitte een Elzasser fabrikant
Daniël Legrand in een schrijven aan
den Kansslier van Frankrijk op mensche
lijke gronden een internationale arbeids
wetgeving. In 1857 zond hij een rond
schrijven aan de Mogendheden en zei:
„Een internationale wet op denindus-
trieëslen arbeid is de eenig mogelijke
oplossing van 't groot e Sociale vraag
stuk; 't eenige middel om aan de ar
heidersklasse de zedelijke en stoffelijke
weldaden, die verlangd worden, te schen
ken, zonder dat de industrieën er onder
lijden en zonder dat de Concurrentie
tusschen de industrieën van dit land
er 't minst door getroffen wordt."
Hij noodigde daarom de Regaeringen
uit zich te verstaan over een verbod
van kinderarbeid heneden 12 jaar, ver
bod van nacht- en Zondagsarbeid, èn
voor jeugdige kinderen een regeling van
den arbeidstijd.
Fn wie denkt nu ook niet aan de
Socialistische Internationale van Karei
Marx, (1864) die op haar Congres in
1889 besluiten vaststelde als deze:
Het is noodig dat de arbeidersorga
nisaties en de Socialistische partijen
van de twee werelddeelen gemeenschap
pelijk nastreven de instelling van een
internationale arbeidswetgeving om het
bestaan en de vrijheid der arbeiders te
beschermen; om de werkeloosheid te
verminderen om de overproductie zeld
zamer te doen worden En daarvoor
ware dan aan de Regeeringen te vragen
Verbod van arbeid van kinderen be
noden de 14 jaar en een arbeidsdag van
6 uur voor jeugdige personen.
Beperking van den arbeidsdag van
volwassenen tot 8 uur.
Verplichte rust van één dag per week
of verbod aan da werkgevers om langer
dan 6 van de 7 dagen te laten werken.
Verbod van nachtarbeid, behoudens
in gevallen van noodzakelijkheid bij mo
derne, mechanische productie.
Verbod van bepaalde soorten van
industrie en van bepaalde fabrikatie
methoden, die nadeelig zijn voor de ge
zondheid der arbeiders.
Vaststelling van een internationaal
minimumloon, gelijk voor vrouwelijke
arbeiders en mannelijke.
Om de toepassing van bovenstaande
bepalingen te werzekeren, zouden dan
aangesteld moeten worden nationale en
internationale inspecteurs gekozen door
de arbeiders en door den Staat. De
verkiezing der internationale inspecteurs
zou langs diplomatieken weg worden
meegedeeld, en wel binnen een maand
aan de contracteeren de Mogendheden.
Deze inspecteurs mochten dan, zoo wilde
't Congres in 1889 te 's Hage, alle
werkplaatsen enz. binnentreden om
overtredingen te constateeren, en pro
cessen-verbaal op te maken.
Deze controle zou zich ook moeten
uitstrekken tot de huisindustrie en dus
tot de ongezonde woningen.
't Blijk uit deze besluiten heel duide
lijk, dat de Socialistische Internationale
van 1864 en 't Congres van 1889 er
zich zeer goed van bewust waren dat
er een internationaal Kapitaal was, met
internationale markten en met een
Internationalen industrietoestand.
En de uitkomst heeft bewezen (we
komen daar nog op terng) dat al is
er van die Congresbesluiten nog niet
zoo heel veel terecht gekomen, de Re
geeringen zich wèl gewacht hebben om
haar oor te stoppen voor dewenschen
der arbeidersbevolking in Europa. Ver
bod van kinderarbeid beneden de 14
jaar is er in de industrie allerwege.
Op huisindustrie wordt in elk Land een
oog geslagen. Nachtarbeid en 't ploe-
genstelsel breeder of smaller gaan hand
in hand. De 8-urendag is in Nederland
mislukt maar blijft in Duitschland ge
handhaafd, En zoo ook zijn er wetge
vingen in zake 't verwerken van phos
phor voor lucifers. De Zondagsrust is
allerwegeen 't Zondagswerken in gas
fabrieken en allerlei Contenubedrijven,
waar de ovens niet uit mogen gaan en
de machines doorratelen, is er toch
groote beperking van Zondagsarbeid,
ook al door betere machinerieën, Nu is
abuis hij, die meent, dat dit alles vrucht
van 't Socialisme is. In alle Landen,
zelfs daar, waar 't Socialisme volstrekt
geen aanhang had, zijn de oogen voor
dat Internationale Wetgeven opengegaan
en wel op grond der Concurrentievrees
Die deed 't em vooral,
En 't is vooral 't Industrieëele Zwit
serland geweest, dat de wegbereider, de
40 cent per regel.
Als men sestlg jaar oud is, wordt gewoonlijk
de weerstandskracht geringer dan si twintig
jaar vroeger was. Dikwijls kan men, ondanks
een betrekkelt k goede gezondheid, aangetast
zin door een aanval van griep of influenza,
epidemiëa die zich nog al gemakkelfk ver
spreiden in het begin van het gure seizoen,
en de meest soiiede gestellen niet ontzien.
Dan moeten d© krachtigste voorzorgsmaat
regelen genomen worden ter afwending van
de gevolgen van die ziekten, die zoo ver
zwakken, dat zg onrustbarend kunnen worden.
Er bestaat een middel cm zich tegen de
gevolgen der griep te wapenen Dat is het
gebruik der Pink Pillen, een herstellingsmiddel
dat met zekerheid werkt bij hen die een
ernstige ziekte hebben gehad. Een krschtig
en overvloedig bloed, dst het gebruik de?
Pink Pillen u geeft, zal spoedig de gr zond
held doen terugkomen, ondanks den gevor
derden leeftfd.
Dit is het geval metMejuffr. M Roebbers
geb. Jansen, oud zestig jaar, wonende Hout
straat 14 te Venlo, die in een brief van 15
April 1922 de volgende verklaring aflegt.
.Na zeer ernstig door de griep en herhaalde
verkoudheid te zijn aangetast, heb ik langen
tijd geleden aan zwakheid, gebrek aan eet
lust en pQnen In den rug.
.Volgens den raad van eenige vriendinnen
en kennissen heb Ik toen de Pink Pillen ge
nomen, en heb het genoegen u te verklaren
dat deze pillen mi heel veel goed hebben
gedaan.
„Ik geef verlof dezen brief fe publiceeren."
Dit bew|st dat, als men een goeden raad
volgt en de werkdadlgheid er van overlegt,
men de weldaden er van ondervindt
De prijs der Pink Pillen bedraagt f 1 75 de
doos, f 9— de zes donzen. 2ij worden ver
kocht in het Hoofddépót: Nassaukade 314
te Amsterdam Elsch dit adres en de Hol-
landsche gebruiks«anw|ting. De Pink Pillen
zijn ook te verkrijgen bi alle goeds apothe
kers en Drogisten, o.a. b| D. V|fvlnkel te
Sommelsdik.
baanbreker is geworden voor de Inter
nationale Wetgevingen dat zat era
weer hierin, dat in Zwitserland, in de
verschillende Kantons, een plagende
Concurrentie was. De Kantons (pro
vinciën) van dat kleine Landje reden
elkaar geducht in de wielen d .or hun
verschillenden arbeidstijd. Daardoor is er
éérst gekomen een Nationale, in plaats
van een Kantonale industrie- of sociale
WetgeviDgen toen de Kartons, levende
voortaan onder éénzelfde Zwitsersche
Sociale Wet, 't met elkaar eens ge
worden waren, zagen ze zich tegenover
België, Frankrijk en Duitschland bekneld,
en trachtten ze dus die Landen voor
een soortgelijke wetgeving uit te noo-
digen als het zelf had.
De Fransche president sprak er dan
ook op 9 Dec. 1880 in de Kamer over
en toen is er een motie aangenomen
om nl onderhandelingen aan te vangen
met de voornaamste industrieëele Sta
ten met 't doel de uitwerking van een
internationale wetgeving betreffende de
fakrieken voor te bereiden.
Heel guDstig heeft die motie niet
gewerkt. Afwachten, was bijna in alle
Parlementen en Ministerraden te Wee
nen. Rome en Berlijn, 't voor Zwitser
land niet moedgevend antwoord.
Maar de gedachte was er.
En allerlei sociologen en arbeiders
organisaties hielden ze vast.
Tot dat we nu zelfs al te Washington
namens den Volkenbond 't ritselen
hoorden van [nieuwe internationale
verdragen.
Waarover meer.
Nadruk verboden.
'n .Riks" b 1 i f t toch 'n mooi geldstuk,
Daar zin tegenwoordig alweer men
schen, die er eeu gaaschee langen dag voor
moeten werken, eer ze 'r eeu hebben ver
diend
Ik wil maar zeggen:
Wie 'n rijksdaalder entfés vraagt, z e 1 s in
een stad als den Haag, die hrefi toch ook
te zorgen, dat-ie z'n publiek niet in de ma
llag neemt Die moet iets g o e d s geven leis
dat waarde heeft,
Ik weet niet, hoeveel menschen er gaan
in de groote zaal van Dillgentia in de rasi
dentie.
't Kunnen er 400 sQn.
't Kunnen er ook duizend wezen.
Maar laat ik het gemiddelde noemen en
700 zeggen, dan weet ik dat 700 rtksdeal-
ders is gelik aan zeventienhonderd vgftig
guldens,
Als je met je drisea of vieren dat sommetje
in een goed uur opstrijkt, dan is je ddg al
moeten er de noodzakelijke onkosten af, en
al komt er achtersa nog 'n nota voor eenige
gebroken stoelen en 'n paar stukgedrukte
ruiten, dan is je dig toch goed.
Meel! met de dwazen, die hun riks offer
den, heb ik niet.
't U hun eigen domme schuld,
Ze weten, dat alies onzin is
De kranten schr|ven er genoeg over.
Maar Juist om dien onzin te slea eu te
hooren, komen ze Een nieuwe prikkel ver
hit hen. Het is opwekkender dan champagne,
leuker dan een klucht, grappiger dan de meest
getapte clown- moppen zin,— hetprogram
van den dadaïst.
Het is een ongekende pita.
Erger dan een gekkenhuis,
De .Ster" h&d dezer dagen wel een rake
teekening
Een deel van eeu weide is afgerasterd en
wordt als voetbalperk gebruikt. Er wordt een
match gestreeld Ds toeschouwers staan kop
aan kop. Gedurig gaat een brullend gejuig
omhoog
Buiten de rastering staan twee koeien.
De domme koppen naar elkaar gekeerd,
in luisterhouding.
Z| verbasen zich zeer.
En geven tenslotte aan die verbazing uiting,
doordat de eene met blijkbare instemming
van de andere, zegt: „Hoort die menschen
es loeien I',
Maar ik ben hier zeker van
Als dergelijke koebeesten deze dadaïstische
b|eenkomst in de mondaine residentiestad
hadden bQgewoond, ze zouden, de kop om-
IsEg, de zwiepende staarten recht overend
als geksen door den Haag zin gerend.
Ik weet niet wat dadaïsme is.
In de laatste jaren heb ik op kunstgebied
van eenige nieuwere richtingen hooren ge
wagen, van futurisme en van cubisms bi voor
beeld en d i t weet ik er van, dat het dadaïsme
ook zulk eeu „isme" is
Doch daar houdt min kennis op,
Het kan me ook niets schelen.
't Eenige, wat me intresseert is de vraag,
hoe gek iemand wosdea kan, eer hl uit de
normale wereld word geschrapt, en dan
geldt dit zoowel voor de dadatotlsche rfjks-
daaldcrtikkeis, ais voor het publiek dat voor
'a rijksdaalder „lol" halen komt, zooals men
voor den ooslog om 'n dubbeltje sigaren
giag.
Ik heb nu eenige verslagen gelezen.
Es steeds astgs verbazing.
Een heer houdt zoogenaamd een rede, doch
hletorer de verslaggevers het eens, het
is nog niet eens een kool, wat ie zegt, war
het dat nog maar I hst is absoluut niets,
het is de reinste onzin. Er is kop nog
staart aan vast te maken; 't zin woorden
zander slot of zin
Stel dat ik 'n rede houden moet.
En ik begin blvoorbeeld aldus:
Een twee diie,
Januemle
De dikke zegt bros;
Ds dunne ziogt oe I aa ie-au I
Jannemie een twee driel
Zsven, zes, vijf, vier, drie, twee, ééa
Hu ja, hu ja I zt zzt, zztt t
Pop er de pop van [<tp,
Klammenie, hortepie, siapl
Zie. dan 11 k t dit uit de verte zoo'n
beetje op 't begin van een dadaïstische re
devoering.
Met de muziek is 't al net zoo,
Stei u voor, dat een kat in doodsangst èl.
maar heen en weer vliegt over de toetsen
van een piano, dan hoort ge iets, dat in de
verte l|kt op dadaïstische muziek De me
vrouw, dis deze muziek voortbrengt, noemt
dit dam een mlerenmarsch, 'n krokodillenbe-
grafenis of iets de gelQks.
Dadaïstisch is„Niets is ons te dol I"
Siel u voor, om nog een dezer dadaïstische
vertconlngen te noemen, op het tooneel staat
op "n scherm ees beweegbaar beeldvierkant
hoofd met rechthoekige armen en bceneo,
die op de maat der muziek heen en weer
bewogen worden. Tegellb ia de zaal ,n
andere dadaïst, in 't zwart, met 'n zwart
hemd over alles heest, en die allerlei dieren
geluiden maakt: Oe°oel hwi-fawdl Ie-aae
enz ens, temSl hl met een sooit rateltjl
aiierkinderachtigsie geluiden maakt
Ea dia eenige honderden .publiek"
Hysterisch opgewonden, stikkend in lach-
slulpen.
Dan kunt ge u zoo'n beetje voorstellen,
wat een reuzepan dit worden moet I
Om de pan is 't ook te doen.
Diir betaalt men s'n „riks" voor.
En z o o bezien moet men eenvoudig zeg
gen, dat het publiek wiir krijgt voor zlju
geld en niets te klagen heeft Het wil „s'ikkeu
van de lich" diir komt het voor en dit ver
langen wordt vervuld.
'k Begrip alleen Diet, hoe het ter wereld
mogelijk is, dat er nog nitijd menschen z|a
die, zelfs na drie, vier beschrlj vingen dezer
zottigheid in de krant zulk dadaisme ernstig
nemen
En toch zulke menschen z ij c er.
Van echt „Aiheecsch" hout gesneden:
Altijd weer e? op uit, om iets nieuws
te zien en te hooren en die nu hopen in het
Dadaïsme een nieuwe kunstuiting te vinden,
die de menschheid weer wat nader brengt
bij de volmaakte schoonheid.
Dezulken vinden zich dan teleurgesteld.
Dat kan ook moeilik anders.
Hoe toegeeflik ze ook willen sinhoeveel
tegenzin ze ook willen overwinnen, beden
kende dat 't geen nieuw is en vreemd, niet
al te s«el moet veroordeeld worden, in
dien dadaistischen ros en raasmolen krigen
ze al te zeer 't gevoel van bi den neus ge
nomen te worden; ze worden boos, zetten
een verontwaardigd gezicht en gaan heen.
Wat zullen wi nu, onse;z|ds, tot al deze
dingen zeggen
Och, ik heb er moed uit geput.
Zie, de zaak staat zoo, dat de christenen,
reeds voor den Zondvloed, als het gaat om
kunst niet met het hoogst aantal punten
gekroond staan.
Natuurlik, men moet niet overdriven.
Er waren steeds ook christen kunstenaars
Ja, onder de oprechte kinderen Gods zin
wel koningen geweest in 't R|k der Kunst
het is n i e t zoo, dat de Schepper en Ult-
deeler aller gaven Zin kinderen zou voor-
b i gaan, als Hg Kunstenaars maakt.
Maar toch, se zin v r i zeldzaam.
Zeldzamer, dan onder de kinderen der-we
reld.
Zoo was het reeds in de dagen van Me-
