Zaterdag 3 Februari 1923
W1BK
ent
Antirevolutionair 1|F
m
Eerste Blad,
tm Sbpsd
IN HOC SIGNO VINCES
9 ct»
per
>ondspak
in ons-
>ns pakjes
efoon 202
anuari 1923 zal
aven 4.20 n m.
Ooltgensplaat
RECTEUR.
buizen, Hei-
m Tuin- er
ouwzaden,
DPPERT,
ilALE ADRE~
behandelen
IFASCH is
»n St?ükinriehting
WE IS S"
16-18 - SCHIEDAM
iddelharnfe
er en Goudsmid
Leenbank
- Sommelsdljk."
lÜ!
lUJNZAAO
wmmw de WmMtloilo«is» else exi Éeeuw^^lie ISllantien
W. BOEKHOVEN Ztntm,
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiên en verdere Administratie franco toe te zenden de Uitgevers
R@clam@s Msdsdeelingsn,
Nationale Bankvereenigiiig
Kantoor MIDDELHARNIS.
ZITDAGEN tpens BEURS
woe das SUÏIELSDIJK -- TABBERS
Donderdag, DIRKSLAND - T. i DOEL
Donderdag, OUDDORP - FLOHli
Vrijdag, OUDE fONGR
GELÜK
OP urn UITKIJK.
gfjste
EN VAN ONS
li Zonen
roor
E, Draineur Dirks-
200, ROTTERDAM,
n te koopRaam, Deur-
irff deuren en kozijnen,
Bg Marmeren Schoor-
Hverse binten in maten
'23, 8/20, 8/15, In ver
en. Planken, palen, ra
ters ijzer, ijzeren binten,
tree! meer.
fadres:
Vredenoordplein 19,
iedste adres voor
Horloges, Klok-
inles, Barometers
Brillen.
werken Laagste
Eigen werkplaats
r Brillen en Pin-
op voorschrift
i. Doctoren
e Bediening!!
;eld en »n leden tegen
ne emt geiden op tegen
vi in niet leden. Voot-
dcgi rlgks aangevraagd
led« n van het bestuur.
Streng"- en terugbetaling
[*!sb4«b- en
i ten i iutze van den kas-
SOM MEL.SDIJK. 172??
tDett Bcmsnel heeft
egen concurtsercnde
laabevoleu Riga Ton-
:h".
Deze Courant vcrschfnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG,
ABONNEMENTSPRIJS pet drie maanden frsneo per post fS Oost felg vooreitbotsflHg,
BUITENLAND b| vooruitbetaling f 8.50 pot jaar,
&FZONDERL1JKB NUMMERS 5 CENT.
ySTÜKVÈSÜI
SOMSSSLSDijK.
Tal«Jo@«t Intercom aannaai No. 202
ADVERTëNTIEN 20 Cent per regei, RECLAMES 40 Cent per regel
BOEKAANKONDIGING 10 Cent per regel.
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN I 1.- per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die z|b@3'nan.
AdvertentlCn worden ingewacht tot DjNSDAG- -n VRIJDAGMORGEN 10 UUR
TB?;
Isittrnationala Arbsids-
wetgeving,
Omtrent dit woord bestaat misver
stand, omdat er zijn die de gedachte
koesteren, dat zulk een wetgeving
werkelijk bestaatdoch dit is niet zoo,
Lr is wel een nationale arbeidswet
geving in elk Land voor zich zeif
maar een international, die door een
internationaal Parlement of door een
internationaal Ministerie ol door een
internationalen Volkenbond der wereld
is opgelegd, neen 1 Zeer zeker is er in
1918 bij 't Vredestractaat van Versailles
wel aan gedacht en heeft men nog
ganschelijk niet de idee aan een inter
nationaal Parlement weggeworpen, maar
op 't oogenblik is er zoo'n super-zoo n
Opper-Parlement, dat de lakens over
Europa uitdeelt en Amerika, nog in
geen geval.
Wel is er een intern, arbeidswetg
als men daaronder verstaat een aantal
internationale tractaten, waarbij ver
schillende Mogendheden zich verbonden
hebben om bepaalde voorschriften in
hare eigen nationale wetgeving op te
nemen. Ze heet dus zoo om dat een
voorschrift in Nederland, óók in Enge
land. in Dnitschland, in Zwitserland,
enz. enz. is gegevenmaar niet gegeven
door een Opper-Kabinet, dat over de
wereld heerscht en zijn besluiten oplegt
aan de wereldlanden.
We zouden niet gaarne beweren dat
zoo n Kabinet uit den Volkenbond zich
niet ontwikkelen kan ea zal; we zou
den zelfs niet kunnen ontkennen, dat
zoo'n Super-Ministerie, dat uit alle
Landen een afgevaardigd buitengewoon
minister van Arbeid in zich opgenomen
heeft een goed werk zou durven leveren,
waar 't immers het heele Europa be
ziet en met alle Parlementen voeling
houdt en dus algemeene regelen kunnen
geste d en algemeene maatregelen en
overeenkomsten kunnen genomen wor
den. Maar op 't oogenblik staat 't er
nog een weinig anders voor.
De grootste moeilijkheid is in dezen
't Gezag. Wie kan Nederland enz. ver
plichten om een zekere richting in de
Arbeidswetgeving in te slaan. Dat kan
alleen óf een Geestelijke óf een We
reldlijke overmacht. Was nu heel
Europa Roomsch als in de Middel
eeuwen, dan was 't Oppergezag, om
voor allen bindende besluiten op te
leggen, zeer waarschijnhjkaanwezig.nl.
de Paus, 't hoofd der R. Kath Kerk.
Dan zou de Paus de macht zijn, die
onpartijdig, boven alle natiën uitstaande,
door allen erkend en geëerbiedigd zou
wordeu Maar de toestand is zoo niet.
Er is voor den Protestant geen reden
om den Paus tot algemeen scheidsrechter
bij verschil van opvattingen in arbeids-
aangelegenheiden op te roepen Mij zal
in 't Protestantisme den zedelijken
invloed moeten missen, waarop een
Gezaghebbend arbiter en beslisser toch
moet kunnen rekenen.
En als de Paus de arbiterware voor
Europa, dan was er ook van geen
internationale arbeidswetgeving sprake
dan was Europa Roomsch en zou
slechts een Europeesche Christelijke d i.
Roomsche zedelijke invloed, van uit
Rome, in alle Landsparlementen enz.
zich doen gelden.
De R. Katholieke zed?leer zon dan
in de Wetgeving op den Arbeid ge-
wisselijk zegevieren. Dan was er slechts
een herderlijk schrijven via de Bisschop
pen noodigtenzij de meening
ingang vond, dat in economische zaken
zelfs geen .heilige vader" iets te pre-
tendeeren had.
Maar de toestanden zijn geheel anders.
En 't lijkt ons toe, dat de Pauselijke
macht als arbiter in de wetgeving aller
volken te kort zal blijven schieten nog
een eeuw na dezen.
Maar ook, als de Volken uit zich
zeiven bereid zijn internationale over
eenkomsten in hun wetgeving op te
nemen, dan immers is 't doel ook bereikt.
Nu doet zich hier echter een eigen
aardigheid voor.
Zij namelijk, die nationaal conserva
tief zijn en altijd bezig om af te dingen
op de sociale wetgeving; er steeds over
kermen en klagen, vinden hun gezelschap
in de voormannen der Internationale
Wetgeving.
Nationale knijpers die de Arbeids
wetten wel dood kunnen pingelen
beroepen zich om den haverklap op de
Concurrentie, op de internationale con
currentie. Die 8 urendag ware wel
goed voor Nederlandmaar die
andere Landen, ziet U. Kinderbescher
ming en die der vrouwen zou voor de
Nederiandsche industrie wel flink zij a
maar hoe is dat alles in andere Lan
den? Als 't daar niet is, dan zal Ne
derland niet kunnen concurreeren 1
Precies ons gevoelen 1 antwoordt de
Io ternationalist Die Concurrentie doet
't emmaar, en nu trekt hij zijn
juiste conclusie dan zal Neder
land aan 't Internationale Arbeidsleven
moeten meedoen ea de andere Volken
er toe moeten opwekken om óók zoo'n
8 urendag en ook zulk een bescherming
te gaan invoeren
Juist de Internationale wetgeving,
waartoe Nederland den stoot moet ge
ven, heft de Concurrentie finaal op.
Juist op grond der benauwende Con
currentie moet de Arbeidswetg-ving
internationaal zijn. En dan natuurlijk
loopt de kwestie dier Arbeidswetgeving
niet meer over Nationaal of Interna
tionaal, want beiden willen met die
Concurrentie terdeeg rekenenmaar dan
blijft de zware v aag over: Wie zal de
eerste zijn om 't goede voorbeeld te
geven Dn dan volgt de tweede nog
zwaardereWie zal vólgen En dan de
derde: Als de andere Volken traag in
't benaarstigen zijn, moet dan Nederland
retireeren, teruggaan óf blijven door
zetten
De hoofdvraag is dusZullen de Vol
ken volgen Zoo neen, dan moet 't volle
gewicht op dat argum nt der Concur
rentie vallen; dan is dat voor de Na
tionale Wetgeving, voor industrie en
landbouw, beslissend.
„Niet volgen" leidt tot tempering der
Arbeids-, der Sociale Wetgeving.
„Wel volgen" heft de Concurrentie
op, en dus is de Arbe dswetgeving geen
beletsel, welke zware lasten ook door
haar op 't Maatschappelijk leven en op
de productie gelegd worden.
En toch! En toch! Wees voorzichtig
in uw oordeel!
Of is 't dan niet waar, dat een be
scherming der kinderen in de fabriek.
op zich zelve reeds een wetgeving waard
is, afgedacht of ze in een ander Land
afgebeuld worden en als levende lijken
bij vuur en smook kwijnen en daardoor
de productiekosten laag kunnen zijn in
dat andere Land
Is de Concurrentie dan alléén 't be
slissend argument? Is een kind, een
jonge, een gehuwde vrouw, die afge
beuld wordt, niets méér waard dan
eenige guldens meer winst?
Zoo er in Nederland door een slechte
Sociale Wetgeving vrouweü, jonge moe
ders ondergaan, moet er dan toch maar
gezegd worden: als België en Duitsch
land en Ingeland ze ook niet meer
laten verkwijnen en verkommeren dan
zullen wij 't ook niet doen.
Wreed! ontzettend wreed zou zoo'n
redeneering zijn. Godtergend en spottend
met 't beeld Gods dat elke mensch
ook de Nederiandsche vrouw, draagt.
Het antwoord is helder als kristal
Al ware 't, dat in andere Landen alle
Vrouwen en kinderen onder machine-
arbeid bezweken terwille v»n goedkoope
productie, dan nog is Nederland als
Christennatie eedtlijk voor God verplicht
om de Vrouw en 't Kind ten schutte te
zijn Hier moet 't Concurrentieargument
't zwijgen worden opgelegd, want 't
gaat om een Vrouwen- en Kinderziel,
die meer waard zijn dan een winst
gevend zaakje.
Een Land met goede arbeidsvoor
waarden, afgedacht of zijn Buren ze
ook stellen, gaat nooit ten onderwant
goede arbeidsvoorwaarden beschermen
lichaam en ziel van den werknemer en
verhoogen daardoor de productie;maar
verrijken tevens ook de energie van
den werkgever. Groot-industrieëelen in
alle Landen hebben dit erkend. En met
een beetje gezond verstand de zaak
beden, is 't volkomen te begrijpen
Intern. Wetgeving is noodzakelijk;
gewisMaar ze mag voor een of andere
Natie nooit een kapstok worden om er
haar eigen Wetgeving doelloos en on
verschillig aan op te hangen.
40 cent per regel.
Nadruk verboden.
Maar dóórgaan, deze werkl
Dan kr|g Ik ook eens schoon schip.
Daar licht al 'n poos een viaag in m|n
schr|flade over 't Ijsvermaak.
Nu, een téépunt is dit niet:
Maar er Is toch vetschll van meening.
In Friesland loopt elkeen schaats.
Ook de Christenen zien daarin 't |svermaak
niets zonnigs en tot de opvoeding der kin
deren behoort hier ook, dat ze héél vroeg de
jjxers onder leeren binden.
Nu is het wel baast overal zóó,
Maar er z jn toch ook wel bepaalde stre
ken in 't vaderland, waar het tot de zeden
der vromen behoort, dat z| aan 't Isvermaak
niet deelnemen.
Het l|kt me 'n middelmatige zaak.
Een iegellk x| zelf verzekert
De vraag, die ik echter kreeg, was van
eenigszlns anderen aard
Tegen 't schaatsen zelf had de vrager geen
bezwaar, doch de situatie kwam bletop neer
Er is ergens weinig gelegenheid tot Isver
maak. Een vereenlging laat echter in 't na
jaar wat laag land onder water loooen en
expioitcerd er een |sbaan, waarop tliééa toe
gang Is voor leden der vereenlging
VrageMag een Christen 11 d worden
't Antwoord is natuurlik zeker I
Maar. nu komt het pasDie rereeniging
organiseert ook wedstrijden en feestel|khe-
den en doet dit óók op den DagdesHeeren
Zeg nu weer niet daöellb, dat zulk een
vraag toch wel wat bekrompen is, omdat men
zich immers als lid van alle deelneming aan
wat er op dien Dag plaats heeft, onthouden
zal, ja er zelfs niet naar tééft.
Zeker, zulke vragen kunnen bekrompen
z|n.
Ze kunnen zelfs onder een schijn
van vroomheid bedoeld s|n om den een of
anderen broeder en zuster, zonder direct na
men te noemen, eens als echte libertijnen op
de kaak te stellen.
En dan is zooiets zondig.
Niet de vraag op zichzelf.
Maar de zielsgesteldheid, waaruit z| voor
komt.
Doch dit is de zondige uitwas.
Op zichzelf, en als hst vrucht mag zijn van
een nauwe consciëntie voor God, is het te
piijsen, wanneer w| ernst maken met ons
leven en oprecht trachten te wandelen voor
z|n heilig aangericht, en dan z|ner ten
slotte geen .kleinigheden" en stellen we ons
altfd weer de vraag, of wat we doen is tot
Gods eer
Als we hierin maar zeer feeder z|n:
In de .middelmatige dingen"' zooalsonze
vaderen ze noemden, heerschte v r h e 1 d in
dien zin, dat een iegei|k in z|n c o n s c i n
tie zich gebonden wete aan Gods Wet,doch
dat de een niet over den ander trachte te heer-
■chen en niemand de consciëntie z|ns broeders
of zusters benauwen ga.
Daartoe behoort m i. 'n geval als dit.
Eenerzlds is 't waar dat wie zich b| een
vereenlging voegt, voor de d a d e n van zulk
'n vereenlging mee verautwoardellk staat,
reeds door het simpele feit van z|a lidmaat
schap.
Maar stel nu, dat men z|n beswaar en
protest, waar 't hoort en 't past, beeft inge
bracht; er aanteekening van kreeg in 't archief
der vereenlging; voorts, dat spreekt, met 't
geen a'gekeurd wordt geen^rlei gemeenschap
beeft, ja, dan kéi ik me vooistellen dat
iemand ook zegt: Ziel ik beschouw m|o
jasrllksche contributie eenvoudig als een
soort ent êe- geld, om tot de eenige behoori|ke
ijsbaan die hier Is, voor «en opztchielfge-
ooiloofd vermaak, te worden toegelaten.
Ik ga nu tot wat anders o*er.
De broeder, die m| geseiiieven had over
de belasting ambtenaren", is t met 't geen
ik verleden week schreef, wel eens.
Trouwens, dat kón ook niet anders.
Ik kan dat zonder eenige verwaandheid
zeggen, omdat ik een voudig weergaf datgene,
waarover niet alken onder ons, bel|dess,
doch ook ver daarbuiten, wel .gemceneopi
nle" zal z|n,
Maar, ik geef hem zelf het woord.
Zonder naam of plaats, natuurlijk.
Ieder toetse dan die woorden zelf:
.Heht u weieens gehoord van het piepsy
steem? Daar z|a velen, die zwart op wit
kunnen loooen dat z| zooveel vermogen
of zooveel inkomen hebbenalles voor
leggen, niets baat I Ze gaan doodgewoon de
cijfers wat veihcogen, men wordt gewoon
als dievea van uit 'n ontzettende hoogte be
handeld en men moet vaak bet dubbele en
nog meer aan onkosten betalen, om betgeen
men eerl|k bewijzen kan te veel te moeten
betalen, om dat t rug te krfjgenhoevelen
zouden er niet z|n, die tegen al die poespas
opzien en f 10 afpersing liever betalen dan
f 25 om recht te ki|gen te meer waar men
zich met die verschlkkelQk hooge heeren niet
redden kan
Ja, dat Is nogal duidel|k:
Als er maar zoo iets voorkomt, verdient
het scherpe afkeuring, dat spreekt.
Onze belastinggaarders hebben gelijk els
se alles in 't werk srelkn, dat een iegelijk
zijn laatsten ver schuldigden penning ook wer
kelijk betééit, maar ook geen cent meer, nu
het .halfje" afgeschaft wordt.
Dit ééae vermoed ik toch:
Het .vele" zal wel een dichterlijke vrlbeld
z|n, zal ik 't maar uitdrukken Wat niet
wegneemt, dat mi verkeerde en ochebbe!|ke
praktlken van belasting--mbteneun, als 't
b| de autoiiteiten niet helpt, publiek gemaakt
moeten worden.
Zooals 'rsoms In de groote bladen geschiedt
Er wordt dan wel, naar 't heet op .kran-
trngeschr|f" geen acht gegeven, doch dat Is
maar voor den schoonen schijner wordt
wel degel|k gelet op 't geen .In de pers"
geschreven wordt?
Ik veeg er echter dadellk b|
Zeif bea ik nooit andets dan heurch be
handeld en meer dan eens ben ik b| reclame
in 't gelijk gesteld En al* lagere ambtenaren
me al eens met 'n kluitje in 't riet wilden
sturen, dan was een beroep of 'n bezoek bQ
den inspecteur, 't z| 't belastingen, post of
een anderen tak van dienst betrof, genoeg
zaam om de zaak billik te zien behsndelen.
Natuurlik dit is slechts één mans ervaring.
Ik kan natuurlijk ook niet verder spreken
dan m|n ervaring strekt, maar die is, als
ik zei
Weer ga ik tot iets ander over.
Dra? was een .stuk" over gestuurd.
Maar in dit stuk werd precies plaats en
naam genoemd en mijn ervaring is. aat men
dan soms, ook si hééft men gelik, meer
verbittert dan verbeten
'i Komt toch op de zaak aan
Eo die s <ak dan la zóó
Het glsg om de betaling van boerenarbei
ders op christelijke, tweede feestdagen en
dergelgke.
Men kau 't ook uitbreiden:
In 't algemeen de betaling van arbeiders,
die cp uurloon of daggeld werken, op der
gelijke dagen.
Nu was er ter plaatse verschil.
Daar wé<ea er, die zeidenEr i s afspraak
gemaakt van dóórbeialen en ar deren zeiden
Wel over gep éét, maar géén a spraak ge
maakt.
Nu pluis ik dat niet nader uit.
Een van twetër: er is tuscchen .partijen'
een schtifieifjka overeenkomst opgemaakt,
of dit is n i e t het geval
ik vermoed zoo van niet.
Want och! op bet platteland gééi dedin
gen in den revel niet zoo officieel en wordt
het meestal b| een mondelinge afspraak ge
laten.
Nu moet men 't goed verstaan:
Een mondeling .ja", is natuurlik pre
cies even bindend als een scbriftei|kl
o&nt is het minste onderscheid niet tustchen I
En het zal voor Hem, die de harten kent en
de nieren proeft, geen onderscheid maken
of men al tegenwerpt: Ja, maar, ik heb
er m|n néém niet voor geteekend; ik heb
het enkel maar geiègd.
Doch dit wil ik maar opmerken:
.Zwart op wit", dat b e w 111
Als de bewoordingen zeif niet dubbelzinnig
zijn, dan wordt door een schriftelijke over
eenkomst, die men loosen kan, een zaak
uitgemaakt.
.Mondeling" staat bet vaak anders.
Er is o f 3tr|d tusschen ja en-neen.
Of 't Is een sts|a over meer of minder.
Of ook het bl|kt, dat men elkaar niet goed
begrepen heeft, kortom, men moet ai zeer
vast in z|n schoenen gaan of »l zeer afdoend
getuigenbewls hebben, indien er in zulk een
geval verhaal op een zaak is.
In dit ge ral. doet 't er niet veel toe.
Iasmes, behalve afspraak en wettelijke
overeenkomst, bestaat er nog een zeua-
l|ke band tusschen werkgever en arbei
der, dl» voor beide z|n eischea meebrengt.
Eiscbea dus van sedelijkea aard.
Die hóóger kracht hebben, dan wat op
sch'ift siart.
En der.k nu de positie es in.
Stel ik heb 'n arbeider: 't geld voor cea
landarbeider zoogoed als voor een uit de
stad
Z|a dagloon is zoo dat h| er met z|ts
gezin komen kan, maar h| heeft 't noodig
oov.
Nu breekt, *eg 't Kerstfeest san.
Of tweede Paasch- of Pinksterdag,
Met elkaar verheugen n verbl|den w| ons
la, en gedenken aan, vieren feest vanwege
de groote heilsfeiien, die God voor zondaren
heefr gewrocht.
Voor ml, én voor m|ti a'bcider.
Voor z|n gezin en het mfge.
De kerk roept cp ter samenkomst en diss
rééi we, ik en h|, sla gezin en 'tm|ae, ia
gehoorzaamheid aan Gods Woord, om de on
derlinge bicenkomsten niet na te laten.
Intusscheri gaat de Heere, ook op den Zon
dag voort, m| Z|o zegeningen te schenken.
Mgn vee geeft rveng'-ed melk en m|n ge
wassen groeien dóór H t hoendervolkje legt
er evengoed eiets om en zelfs de drachtige
koe als haar t|d gekomen Is, haar kalf wer
pen
Ea zal ik nu n ie t voor dien enkelen feest
dag m|n arbeider z|n gewone loon geven,
opdat ook h| zich knene verheugen, maar
zal ik hem ledig kunnen zenden, zoodat de
leest week voor hem een week van extra-be
zuiniging is?
Ix wil vragenKén dat
*k Spreek niet O'er contract of gewoonte
of wat ook, maar 'k kom er alléén maar op
of ik een rustigen feestdag uit Gjds hand
genieten kan, terwijl m|u broeder juist door
dezen zelfden dag van-rust z|n schamele bete
nog Iets'schameler worden ziet.
Ja, de Zondag zal men zeggen.
Doch dat staat niet gel|k
B| een loonafspraak wordt er stiliw|gend
mee gerekend, dat er In zes dagen werkens
voor zeven dagen moet worden verdiend
Masr met dien heel enkelen feestdag kan
uiteraard géén rekening gehouden worden.
Hiermee stap ik ook van dese kwestie af.
En nu tenslotte nog een andere.
Die ik thans slechts even één oer, w|lz|
in zoo kort bestek niet behoo lgk te bespre-
