Nationale Bankvereeniging Advertentiën. OP OEI UITKIJK, GEDACHTENISREDE. Kantoor MIDDELHARNIS. ZITDAGEN tpens BEDES Doiieriag, OUDDOBP - FLOHIL MET WEEL BILLIJKE PRIJZEN Hag .prof.; Heeres gaat door", in welke be- woordiagCB typisch is neergelegd, hoe sulk een .part?" niets anders is dan persoonlik gedoe. En thans weer woei ean .manifest" op onse tafel, waarin de namen te lesen stonden van een voorlooplg comité van .on* afhankelUken" de heer van Berestayn, de eerste candidaat der .oaafhankilgken" d d. Juli j 1,, staat er niet onder met verzoek om adbaesiebetuigisg. Hef manifest vloeid over van schoone woorden en van gemis aan politiek besef. Met termen als .cultureels politiek" .geloof la de menschheid" ca .ber|dheid om haar (dl, de menschheid) te helpen" komt men er niet. Het voorlooplg comité srgt dat men niet te voren kan zeggen, ot een groep b| de verkiesingen klein of groot sat bl|ken en of er op des duur groeikracht sal bl|ken te s|n, Dat is in theorie juist en Iaat ons voor een oogsnblik aannemen, dat de „onafhan- kcl|ken", mede dank zij hun trekkenden en feitel|k jegens andere groepen insinu- cerenden titel, een of twee c&ndidatsn in het Parlement zouden weten te kr|gen, hetgeen overigens stellig n I e t zal gebeuren Wat dan Dan vaart men binnen een week lek met s|n .geloof in de menschhdd" enz. Dan is eenheid van beginsel, van politieke l|n het eeistnoodige. Dit nu kan bg de .onafhankelijke" dames en heeren niet. Z| willen aldus het rondgezonden manifest dc candidaten niet door een program binden. D.w.s, politieke anarchie. De actrice Caroline van Dommelen, een Ommer notaris, eenige predikanten ea an deren, die reeds adhaesie betuigden, mo* gen alien erg onafhankel|k z|n en cuntureel voelen wanneer z| niet door één politiek beginsel geleld worden en in de grooie politieke en economische vraagstukken van zelf één l|n volgen, is hun optreden in de politiek met zekerheid tot vruchteloosheid gedoemd, Er z|n zekar brave, goedwillende en zelfs knappe menschen b| de .ocafbankelgken" Alleen z| vergeten, dat voor het uitoefenen van invloed op de politiek van stad en land allereerst noodlg ispolitiek be sef, politieke kennis en een' he ld van politieke willen. O, P. D. Precies I Zonder program Is er politieke anarchie. En er behoort te wezen politiek besef, po litieke kennis en éénheid van politieke willen. De Anttrev. part| bezit én een program en politiek beseféu politieke kennis én één politieke wil. Maar dat la met't Liberalisme niet zoo. 't Kan nog komen, mits voldaan wordt aan den elsch door een schrgver eer- t|ds gesteld: .Zeg ons, wat het Laberale beginsel 1 s", Is 't beginsel of nuttigheids- politiek? Dezen zomer Is er over de libera le beginselen b| 't verkiezingswerk te wei nig gezegd. Dat was en is een ernstige grief geweest. Het Liberalisme most z|n godsdiens tige Ideeën eens rond en klaar gaan open baren voor Kerk, School Wetenschap enz, Dan kr|gen we houvast. Nadruk verboden, ,Z|" moest er niets van hebben. .H|" was er wel vóórvond hst een nuttige zaak, maar h| gaf zgn twee volwassen dochters 'n schier onmerkbaar teeken en dan wisten z| het wel: Er voorlooplg niet over praten. Dat hielp b| moeder toch niet. Z| hielden moeder in hooge achting; ze hadden ais meisjes véél aan haar te danken, moeder had er flinke aanstaande huisvrou wen van gemaakt, wier handen nergens vreemd voor stonden en wier hoofd een huishouding regééren kon, zonder dat het er van ómliep, Ook had moeder ze laten leer en. Wel was z| zelve van der jeugd af, wat huisel|ke bezigheden betrof, de eerste en voornaamste onderwizeres harer dochters geweest, en ze hadden geea betere kunnen bebbenI Moeder kon koken, als weinigen. Met weinig kosten, wist ze altgd de kamers een gezellig voo komen te geven, Ze wist precies, boe elk meubelstuk onder houden moest worden om lang te kunnen duren en lang den glans der nieuwheid te houden, Haar kleerkast was 'n lust om te zien. De wasch was alt|d even frisch. Haar linnenkast was een verheuging voor het oog; man en kinderen waren steeds eenvoudig, doch onberispelfk geïleed, str|k nog inmaak, siopkist noch naaimand hadden geheimen of moeilgkheden voor haar en van jongsaf had se haar dochters geleerd al wat z| zélve kende en wist en ze bader dankbare leerlingen aan gehad Méérvan .nieuserwttsche fratsen" moest ze niets hebben, noch voor zich, noch voor haar dochters, noch .voor haar huisgezin. .Daar boorde je vroeger nóóit van I' Als déi ergens vaa kon worden gezegd, dan was voor hkkt bet vonnis der veroordee ling er over ultgespioken Niet alt|d bi ef za zichzelf gel|k. Toen er op dorp een .knip-cursus" werd opgericht zond ze na eenige aarzeling haar dochters er heen, want se moest erkennen dat was na een van die weinige dingen, waarin s| ia haar jeugd te kort gekomen was, Js, zelfs een wintercursusEerste hulp b| ongelukken" iiet se baar meisjes b?wonen en sa zou er zeif heengegaan z|n, ais se 't voor een vrouw, die al gr|se haren in 't kapsel kreeg, niet wat gek gevonden had, Maar dit alles bleef .in de I|n" Nü had men echter hier in de gemeente too'n nieuwerweische .meisjesvereeniglng" opgericht en d&t was en iets, 't geen behoorde bg die .nicuwerwetsche fratsen", waar moeder n i e 18 van hebben moest. hikt meisjes waren ook gevraagd. Gingen er ook wel graag heen Maar 't moest natuurlgk met toestemming van moeder en om die te verktlgen: ze hadden er een zwaar hoofd in. Want wat was het geval Ze hadden hier een nieuwen meester ge kregen aan 't hoofd van de Chr. Sshool en die z'n vrouw was eigenlik met dat .spul. begonnen. Vroeger boorde je daar clet van van. Lang bad je hier 'a .naaikrans" gehad. Z|ièlf was daar ook verscheldenen jaren Hd van geweest, want die lag „In de l|n". Dikt bleef je vróüw; je hield er jezelf bezig met een vrouwel|k handwerk; je deed 'n goed werk, want je naaide voor de armen óf voor de Zending en je hoorde nog es 'n got d woord, want de „oude mevrouw" van den dominee las ik de de pauze, vóór uit 'teen of ander bock, waar je thuis met je vele en Reclames Mededelingen, 40 cent per regel. DRAMl/VmNVALKEHBURC'S'- A ••fLEVERTRAMI T"-LEEUWARDEN- - I I'IW Voorin SMMELMK - ÏABBSBS MMl, DUUD - 9. DOEL VrijJai, OUDE MBS - GSLfli drukke bezigheden zoo niet aan toe kwam. Dat waren wel gezellige uren geweest. Ze zou niet zeggen, Edat er in de Pauze erg „gebabbeld" werd, maar 't Is toch waar je hóórde, wat er op 't dorp en in de buurten voor nieuws was en als je wat afgelegen woont en je hebt niet vee! t|d om met de kooplui langs de deur een praatje temaken, dan gaat soms het gewichtigste nieuws je neus voorb?. Jammer, dat die „krans" verloopen was. Nü is se te oud om met dat „jonge goed" in één vereeniglsg te gaan, maar als er nog es weer zoo iets werd opgericht, speciaal dan voor gehuwde vrouwen, zs weid er zeker wéér lid van Dét lag allemaal „in de lijn". Er werd dasr op zoo'n krans niet gespro ken over dingen, die immers veel U hoog z|n voor eea vrouw I 't Was naaien en breien, voorlegen En, ja I daar róagen ze ook I Dat zingen was eigenlik icscstgd de oor zaak geworden van de eerste oseenigheld. Eerst was 't zóó geweest: Ze begonnen en eindigden met gezang. Bij 't begin gaf de „oude mevrouw" de voorzitster, een versje op en ean 't eind moest dat, elk op de beurt, een der leden doen. Nu sfösd er in 't lokaal 'n orgel. Eu een der jongsles, die wat orgelspel bad geleerd stelde voorz| sou spelen, Dét bad wat hommeles gegeven. Een paar der éller-oudsten kantten zich daar met kracht tegen .aan, dat was niets voor 'a vrouw zeiden ze, om aan muziek te does, in hasr t|d had men daar alleen „onder de wereidsche menschen" van willen weten ais hier meisjes voor de toetsen zitten, bleven die oudjes wég, daar kon men op rekenen. Dat had „z|" nu weer overdreven gevonden. Hkkt dochters hadden lesten orgelspelen. Het isg „in de l|s" vond se. Want Mirjam, en die wan teen toch al in de tachtig, als ze zich goed herinnertMl jam had wel met een trommel in de haisd ge» Ioopen, jal had er op Ioopen trommelen, dat het een lust was, z| en de vrouwen van Israël achter haar aanzingende ea fromme lende in reien, b| beurten, ea dét was naar de Schrilt! Nu, als zoo'n oude vrouw er geen kw?ad aan deed om buitenshuis, voo; 't oog en 't oor van al dat manvolk, te ioopen zingen en trommelslaan, dan zou 'n meisje er geen kwaad aan doen, om binnenshuis de orgeltoetsen neer te drukken. Ja, „s|" kón redeneeren Haar man kon met die „lgn" en tegeigk met „moeder" soms aller gemoedel|kst een loopje nemen: „Maar wat denk je, vrouw 1 als Mirjam nu in plaats vas een trommel es een viool ge nomen had en düirmee voor 't volk uit was gegaan, zou ze dan óók „in de ign" z?n ge weest Twgflemoedlg keek „zg" hem aaa Want za zou toch eigenlik niet graag willen, dat haar dochters op zoo'n wereldsch ding" leerden krassen't stond ook heelemaal niet: 'n vrouw met zoo'n „houten kastje" tegen 'r kin. „Wat denk j| er van?" vroeg ze. Wast ondanks al haar schgnbare vastheid van overtuiging, zeilde ze toch als 't er op éünkwam, op 't kompas van haar man, .Ik denk van wei", was 't droge antwoord, .als ze 't maar ter eere Gods had gedaan wie dét doet i3 altgd .ia de lijn". Ja, haar .heer en gemaal" wist zoo, hoe hi met haar omspringen moest I Ze-was bést voor rede vatbaar I Mkktja moest nooit dadelgk beginnen jezelf vierkant tegen baar over te stellen; dat was .psychologisch" fóütdan werd het voor hkkt direct een .persoonlik feit", dan raakte er baar éér mee gemoeid, dat se haar streng niet overgaf. Vader had daarom de meisjes door 'n knipoogje 'n slot op den mond gelegd, En zoo hsd .zg" het rp alléén. Neenl van die .nieuwerwetsche dingen" moest s| niets hebben. Dat lag alles ,in da iga" van die .vige vrouwet." van wie je tegenwoordig hoorde I Die hadden ook haar clubs en haar vergaderingen; die bespraken daar ook allerlei onderwerpen, die Immers lagen op 't terrein van den mén; die debat teerden met en onder elkaar; die hielden zelfs openbare vergaderingen en kalden dan hordsrd uit over de .rechten der vrouw": .1 k zeg maar'n vrouw heeft rechten ge noeg I De man is de .baas", maar bij laat vanzelf 't huishouden aan z'n vrouw over en wie haar huishouding goed regeert; die heeft 't de handen ea 't hoofd mee vol, die heeft geen tgd om opstellen te maken en al die snorrepgpet? meer I" En daarbij bleef het voorlooplg. Vader stelde de meisjes gerust: .Laat mg maar begaan I" zei hg. Nu, ze wisten, 't was bg Vader in goede handen I Hg hid natuuilgk zgn vaderlgke autoriteit kunnen laten gelden, doch dét deed hg slechts In 't alleruiterste geval. Hg kende zgn wederhelft zoo en wist wel, dat ze voor rede vatbaar was alléénmen moest wat politiek en tactisch met haar te werk gaan en dat had vader er altgd graag voor over, want hg bad een .kostelgke en dege- Igke huisvrouw" aan haar. Het was enkele weken later. Verleden jaar, Kerstmis, was .hg" voor't eerst ouderling geworden en „zg" al liet ze er zich niet aan kennen, vond dit een onder scheiding, waarmee ze zeer was ingenomen, .Onwaardig" vond ze hem niet, Enfin, 't kan haar als vrouw vergeven worden, Op zekeren Zondagmorgen uit de kerk, bg de koffie, komt .hg" opeens: .Vrouw, nu moet ja Donderdagavond mee naar „Trytcsa .Wdtblief.wie is Pt?. .Nu ja I zoo heet immers die meisjesver- eeniging: zg herdenkt Donderdag baar één- jaiig bestaan en nu hebban ze o,a. den ker- kersaö, mét de vrouwen tsifgenoodigd .Maar i k kan toch wel thuisblijven I" .Ncul dan laat je me toch ook 'a gek figuur maken, dén blijf ik ook thuis, want ze gaan allemaal en de vrouwen gassa mee I" Enfin, ,z|" vond het 'n heel ding: Maar 't was tenslotte ,in de Ign" 't Hoorde .bg 't ambt",van 'r raéa En dan dsarbfzs wou dan toch ook wel es zien en hooren, hoe 't daar bij die .Tryfosa" toegingze kou dan uit eigen ervaring spreken „Zg" kwam, s&g enwérd overwonnen. Dit moest ze, om te begbnen, eerlik er kennen daar was nu niets ónvrouwelgks bq of aan. 't Was alles soo héél gewoon Grs óse meisjes onder elkaar, die zoo heel gswóóa deden en met elkaar omgingen Ze vond het dadelgk soo echt bescheiden van de .presidente", al was ze dan ondergzeres èa eene, dls'r tong wist te gebruiken trouwens déi kon .zg" hebben, ze deed 't zelf óók zs vond het zoo bescheiden, dat dis vdorzitgter al dadelijk vroe?, of dominee met gebed wilde epenen aldus den man en het ambt eere biedeede. En wat had ze van die .opstellen" 'n schik 1 Nesa. daar zat niks geen .geleerdheid" in. Eenvoudige en degdgke kcstl 'n Bgbeisch opstel oves „Michal" Davids vrouw wel I wat werden daar een goede lessen over de vrouw en da huishouding uit gehaald I Nog 'a ander opstel over. De plaats der dienstbode in het huisgezin" 't scheelde weinig of ,zg" had ia 't debit óók het woord gevraagd, zoo'n schik had se 'r in: In de pauze fgn mandoline-spel. Ea zang met orgelbegeleiding, Ja, dat was wel waarlijk ter eere Gods En dén waa 't vanzelf ook geooJoofd en goad. .Zg" schaamde zich nu eigenlijk wel 'n beetje, dat haar eigen dochters nu thuis za ten ea hier niefs vaa hadden gehoord, Bg 't nas? huis gaan was se erg stil. Maar na de avondboterham zei se ineens bruuskweg sooals 'r gewoonte was: .Jullie moesten toch maar naar dfsveree- niglng gaan't is toch wel 'n goed ding, denk ik zoo nou, wel te rusten vader, ga je mee UITKIJK OUDDORP. Alhier werd Dinsdagavond 31 Octoner in de Gereformeerde Kerk door den heer Versteegt een gedachtenisrede uitgespro ken ter herdenking van het feit dat voor 30 jaren de Gereformeerde Kerk alhier tot open baring kwam en de ambten werden ingesteld, In 't eerste gedeelte zgner rede herdicht de heer Versteegt de geschiedenis van het ontstaan der Geref, Kerk en de jaren die daarop volgden. Voor 30 jaren ging is den lande de ker- kelgke strijd niet tegen het Roosnsch fana* tisme of tegen het ongeloovig modernisme maar tegen een synode in eigen christelijke kerk. Eea synode die hét leven des gefcofs dood drukte ea het dorst te besisaa God naar de Kroon te steken en Zgn Eere aan te randen. Toen in eenplaatselgke kerk de ambtsdragers en de teeraar hun h ilïg protest tegen deze ontaarding der Kerk verhieven, werdsn zg ketkeigk ontzet, kerkelgk vogelvrg verklaard en voorwerp gemaakt van verguizing, spot en hoon. Maar dien strgd is niet tevergeefs geweest I Ze vond weerklank in 't hart bg honderden en duizenden in het vaderland. Die stigd werd ook overgeplant op Flakkee ook in Ouddorp, wel werden er geen hon derdtallen of tientallen maar toch enkelen gevonden die ia de kracht des Heeren den strgd aanbonden tegen velen Hier was geen predikant die durfde breken met de Synode, gem ketkeraad die trouw genoeg was om voor te gaan op den weg der gehoorzaamheid en daarom moesten de schapen zelf optreden om het dierbaarste wat hun ziel bezat te verdedigen tegen een syno dale hiërarchie, Dm 31ste October 1892 was voor de kerk te Ouddorp een gewichtige dag. 't Was de dag dat da Gereformeerde Kerk alhier tot openbaring kwam. 't Was een gewone werkdag en schier niemand droeg kennis van het gewicht van dezen dag voor Ouddorp. Ie de woning van den heer Boslocper kwamen enkele te «amen, een klein deel van de gemeente dat zich los gemaakt had van het Synodaal juk, dat in ds vrceze des Hee ren kracht ontving om den smaad en de hoon te dragen. Onder de leiding van Ds. Koot- man van Stellendam en Ds. Sleders van Vlaardingen werd de Gereformeerde kerk geïnstitueerd. De heer C. Boslooper werd ais ouderling en de heer G. Taais als diaken in het ambt gesteld. Toen het gerucht uitging ia het dorp wat er in die nededge woning had plaatsgegre pen, lachtte men, hoonde men en nam het slgk der straten op om die secte die door 't gacsche land werd tegen gestaan ook hier te beschimpen en te bespotten. Wat willen deze amechtige Joden kiosk het verachtelgk I Maar het werk der reformatie ging voort. Spoedig werd de H Doop aan vgf kinderen bediend en op 12 Juli 1893 bad reeds de eerste kerkvisitatie plaats en luidde de ver klaring der Kerkvisitoren .alles gevonden te hebben naar zgn aard*. Op 25 Augustus 1893 werden broeders afgevaardigd naar de Ciasslkale vergadering te Briells en bewees de jonge gemeente daarmede dat ze mede leefde in het ketkeigk verband. 18 Juli 1849 erd voor het eerst het heilig avondmaal bediend en weldra werd toen ook een eigen kerkgebouw betrokken onder het woord van Ds. Steders vaa Vlaardingen die tot tekst had tHoe lieflijk zfjn Uwe woningen, o Heereder hetrscharen IOp 18 Feb. 1896 kreeg de ge meente in Ds Baseski uit Delft een eigen leeraar, tot 1908 heeft deze leeraar de ge meente gediend en vertrok toen naar Moer- dgk. In datzelfde jaar werd de gemeente weer verblgd door het besluit van Ds, van Duin die de roeping door de gemeente op hem nltgebracht aanvaardde. Dit was zgn eeiBte gemeen e Na 5 jaar gaf hg gehoor aan een roeping van Bolnes. In 1918 deed haat tegenwoordige leeraar intrede In deze ge meente en viert nu met baar feest om te her denken dit ontstaan van deze Kerk maar ook hoe zg kwam toi wasdom en bloei en tot hst dragen van vrucht. Tot tekst voor deze beugellke herdenking neemt spr. Rom. 11 36: Want uit Hem, en door Hem, en toi Hem zijn alle dingen. Hem zij de heerlijkheid in eeuwigheid, Amen." Dit tekstwoord bepaalt onzen strgd in bet verleden, onze taak in het heden en ons ideaal in ds toekomst. Wanneer we dit tekstwoord la zgn verband lezen met hst voorgaand», ziet men, dat de Apostel Pauius aan de Romeinen in hoofd stuk 9—10 en 11 behandeld heeft 't machtig probieem der uitverkiezing, de verwerping van het veik IsraëSs en de aanneming der Heidenen. Pauius beschrgft, dat deze uitver kiezing niet voortvloeit uit het willen eens mans, maar product is van het vrg machtig welbehagen Gods. En aan 't slot van dvse groots dogma gekomen, roept Pauius nu uit, dat geheel deze uüverklezing niets anders is dan tot verheerigking van zgn God, Die zich in dit wonder heerlgk openbaart, uit W.en alle dingen zgn geworden, door Wlen alle dingen bestaan en tot Wien alle dingen zich openbaren. Dess tekst is een duldelgk woord, er be hoeft geen uitlegkunde bg te pas te komen, 't is een taal, die geen geheimenissen in den schoot draagt Pauius spreekt hierin klaar, duideigk en eenvoudig Maar al clscht deze tekst geen groots keunis, ze vraagt toch groot geloot en kindcrlgk vertrouwen en ze roept tot buigteg der stramme knieëu en ze roept toi aanbidding, Alls dingen zgn uit Hem I Uit Hem de verwerping der Joden en de aanneming der heidenen. De Verkiezing ui», door en tot Hem I Alle dingen uit, door en tot Hem I Hem de hemelen, de zonnen, de sterren, de t|d, de eeuwigheid, het kennen, de kunst, de wetenschap, ds Staatkunde, het maat- schappelgk leven, de natuurkrachten, de gees- telg Ire krachten, het bewuste It ven en bet onbewuste en de doode stof. Alle dingen uit en door en tot Hem I Hiermede moeten we ia rapport brengen het feit van dezen dag. De herdenking der reformatie van voor dertig jaren. We belgden dat de Isstltueering der Kerk in Ouddorp in haar suiversten vorm, de instelling der amb ten uit God isdoor Hem bezaten enkelen den moed op te treden te midden der veten en tot Hem was de poging de Geref. Kerk te institueeren es op te treden als deel van bet lichaam van Christus en zich te stellen onder Hem als eenig Hoofd der Kerk. Dét bepaalde den strgd in het, verleden, 't geloof dier enkele broeders en zusters, dat alles uit God is. Daarom leefden sjj ook door Hem, hadden zg door Hem moed en kracht in dien moei- igken tgd en beleden ze ook, dat hun werk was tot Hem, tot verheetlgklng Zgns Naams. Want dat werd in Ouddorp gemist. Zeker, er was een orthodoxe leer zooals er nu cog is, Er was een rechtalnsige be- igdenis, zooals er nu nog is 't Woord der Genade werd toen uitgedragen evenals nu, maar dat alles U voor bet leven niet ge noeg. Dat alles beantwoordt nog niet ten volle asn den elsch des Heeren. Want boven alles bleef daar de band aan de Hasgsche Synode, die zich stelde boven het Woord van God, men beloofde gehoor zaamheid niet aan het Woord des Heeren maar san de Hasgsche Synode die haar reglementen stelde boven Gods Woord. Men mo?st op ring- en classisvergaderlegen ver- smaders van Christus els broeders begroeten en in loochenaars van God leeraren en pre dikers erkennen, Ondanks alle orthodoxie bleef er ontheili ging der sacramenten. Ondanks alle orthodoxie was men verplicht ook het kind, in onecht geteeld en geboren, te doopen, en men waagde het niet, 't doop water te onthouden, indien de Haagsche Synodo recht gaf tot dien doop. Ondanks aüe orthodoxie durfde men het niet wagen, een smader van Christus den weg naar bet Heilig Avondmaal af te sngden indien de Haagsche Synode dien weg ont sloten had, Ondanks aite orthodoxie vreesde men den toorn der Synode en het verlies der kerke- lgke goederen mee; dan den toorn des Heeren en het ongenoegen Gods dat op zulk doen moezt volgen. Ondanks alle orthodoxie durfde men tegen over het ambtelgk ,Ja" niet 't heiilg .Neen" des geloofs te statten. Dat werd eenige broeders en zusters te zwaar. Gedachtig aan het reformatorisch woord van den apostel Pauius: „Want uit Hem, door Hem, en tot Hem zijn alle dingen bonden sg den strgd aan, maakte zich los van da synodale hiërarchie. Met veel zwakte, veel gebrek werd dien strgd gevoerd, maar de geioovigen in Oud dorp streden toch voor de Esre Gods en zg beleden het: „G| toch Gg zgt hun roem de kracht van [hunne kracht. .Uw vrge gunst alleen wordt d' eere toe- [gebracht. ,Wg steken 't hoofd omhoog en sullen de [eerkroon dragen, .Door U, door U alleen om 't eeuwig wel- [hagen. .Want God is ons ten schild In 't strgd- [perk van dit leven ,En onze Koning is van Isreis' God gege- [ren" Dit tekstwoord van den Apostel Pauius bepaalt ook de taak voor het heden De inzet der vrgmaaking der Kerk voor dertig jaren was in Ouddorp de Eere Gods en ook na dertig jaar mag het niet anders worden. Uit Hsm zgn alle dingen zoowel het groote ais het kleine. Het is noodlg dit vast te houden. Want wg Gereformeerden treden op in da wereld met de pretentie dat onze Kerk is de zuiverste openbaring van het lichaam van Chdstus. De Kerken in ons land kwamen tot bloei en cok onze kleine gemeenten op ons dorp is tot wasdom gekomen. De geest des Hserenjheeft groote dingen bq ons gedaan! Nu is ds Nebucadnezets gestalte, de echie mctsschelgke. .Is dit niet bet Babel dat Ik gebouwd heb?" Iedere mentch heeft aanleg het zeifde te zeggen. De zelfgenoegzaamheid en zelf voldaanheid vindt in ieder meniche- lgk hart een vruchtbaren bodem. Maar dit zou God den Kroon afnemen en haar ons op het hoofd zetten. En dit moet bg den wor tel afgesneden worden. Uit Hem zgn alle din gen, 't was niet ons werk. Hg keurde ons, zondaren waardig en Hg riep ens tot dit reformatorisch werk en Hg maakte ons daar toe bekwaam, 't was niet onze keuze en ons willen, maar 't was uit God. 't Is noodlg dat te belgden opdat we ons hoofd niet opsteken en uit de hoogte op an deren mederzien. De belgdecls dat alles uit God Is sngdt alle hoogmoed af. Maar ook deze reformatie kostte geld en moed en kraehten en au ligt het soo voor de band dat de instandhouding door ons geschied ie, die zonde ligt voor de deur. Daarom belgden wejdat het werk bg aanvang niet alleen uit Hem maar ook bg voortzet ting door Hem geschiedde en al het geid, alle moed en aile krachten uit Zgn Hand ontvangen werden door Zgn Genade- Dat is het wat de feestvierende menigte 1ha3S te belgden heeft en dan ook komt sg achter hem aan en roept het uitook alles tot U! Tot de rgke ontplooiÏBg van de deug den en volmaaktheden Gods, en die te doen schitteren voor het oog der gansche schepping in duizenden kleuren pracht, opdat eenmaal de gansche aarde leere Hem groot temaken dia ons heeft lief gehad. Dat is enze taak voor het heden I Want wg willen zoo graag het doel lager stellen I Niet waar, zondaars redden, 't zielental der Ke:k doen toenemen, zieltjes winnen. Men is tevree met zoo weinig. Wanneer Rustdag aan Rustdag voor vele de volle raad Gods maar verkondigd wordt, acht men bet doel der Kerk al bsreiki, En natuurlik de prediking van het ver lossingswerk is veel, maar niet het alles. Als dit het doel was, het hoogste het voor naamste dan staat in het midden.de Mensch" Daarom de bekeering is het hoogste niet, noch het doel der Kerk. God zelf moet in het mlddden staan. En de Zoen Gods moet door de Kerk verheerlgkt woiden als de Redder en Verlosser Want God zoekt zich zelf en alleen Zgn Eere t Daarom is de roeping der Kerk niet in de eerste plaats zondaars te willen zaligen, maar haar doel is God te verheerlgken en Zgn heerlgkheld op hst hoogst te openbaren. On ze taak voor het heden is dan ook omge schreven is het reformatorisch Woord:.Tof Hem zgn alle dingen". Bleven we ook maar een handbreedte be neden dit heertgk doel, onze levenstaak zou niet volLrasht xjjg, Onze taak voor hal heden Is te zoeken de Eere van den verheerlgkten Koning en dat wel in alle dingen. Ds Eere Gods I Doel ea uitgangspunt der gemeente I Alle bergea te stellen tot zgn troon I Al!l goud der wereld smeden tot Zgn Kroon i Hem te sieren met alle fonkelende diaman ten der wereld I De taak der gemeente is het gansche leven in al zgn openbaringsvormen te leiden tot de Eere Gods. Geen enkel terrein valt daar buiten. Ook de Staatkunde, de Maatacbappg, ook bet sociale leven. Dat alles moeten we bestudeeren om telkens de leiding te kunnen nemen, als alles afvalt van den hoogen God. Want wat van den hoogen God afvalt moet vallen I Doel der Kerk is daarom niet alleen te zoeken den verloren zondaar, 't gaat niet alleen om den enkelen menzcb, maar de Kerk moet haar licht laten uitstralen over het brsedi terrein des levens ea dat rgke terrein moet dan ook voorwerp van haar zoekenae liefde sgn tot verheerigkisig des Vaders. En dan komen we zoo tot het ideaal dat ons wenkt in de toekomst en waar ous re formatorisch tekstwoord van spreekt. Tot Hem zijn alle dingen, Hem zij de heerlijkheid in eeuwigheid f- Üeiilg jaren lang heeft de gemeente nu. geleefd uit dit heerlgk beginsel. Veler hunner <|u uit ons midden weg. Err wg betreuren hen op bun graven. En wg scnamen ons over veel ontrouw, wg belgden veei zwakte, en zgn bedroefd over veel broedertwist en wg hebben berouw over veel verdeeldheid. Wg belgden in deze ure onsen schuld I Doch tegenover ben die ons bespieders plaatsen we bet Ideaal van ons leven, wg wgzen ben op het beginsel waar we uit leven, hoeveel we tiaarhg ook tekort gekomen moch ten zgn. Wg wgzen hen op onzen H. Doop als te zgn overeenkomstig Gods Woord. Omdat wg belgden: tot Hem sga alle dingenI Wg wgzen ben op onsen tucht als tezgr overeenkomstig Gods Woord. Wg wijten hen op de bediening vaa het H. Avondmaal als te zgn naar eiscb van Gods bevel. Wg wgzen hen op de insteilig onzer amb ten die zgn naar Christus wil. En zeker we kwamen veel te kort, maar we hebben in alles gehoorzaamheid betoond niet aan eenlg mensch maar getracht te ge hoorzamen onzen God I Het ideaal voor de toekomst, uit Hem, door Hem en tot Hem i Leef bg dit woord, gemeente van Ouddorp, Dan leven we clet uit eigen kraebt, maar dan wandelen we in het spoor der reformatie. Want: .Alle roem is uitgesloten! .De onverdiende zaligheêz, .Heb ik van mgo God genoten, .'k Roem in Zgnen gunst alleen I" Heerlgk te leven bg dit ideaal I Want Hem is de Heerlgkheld in eeuwigheid Eeuwig kind van God te zgn 1 Een toekomst vol licht en leven. Een ideaal dat da eeuwigheid omsluit. Geen smart, geen zorg, geen vlek. Maar alle kracht en gave dan gesteld in dienst van den Schepper, tot eeuwige ver- heerlgklng Zgns Naams I .Amen I" Dit wil zeggen het zal waar ea zeker zgn. Eeuwig zal dan de jubeltoon voort ruischen Want uit Hem, door Hem en tot Hem zUn alle dingen Hem zij de heerlijkheid In eeuwtg- heid, Amen" Hierop werd de herdenkingsavond gesloten op de gewone wgze. 't Was een goede uret W. BOEKHOVEN Jr. SOMMËLSDIJK

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1922 | | pagina 2