BINNENLAND.
BUITENLAND.
LAND- EN TUINBOUW.
VERK00PINGEN.
Als men op 't stadhuis it te eeaafdlg en
tc partfdig te werk ging in de stadiregee-
ring, dan klaagde de burgerij bf den stad-
houder, bl den Prins van Oranje en din ge
beurde 't wel, dat dese naar zoo'n stad toog,
een deel der Raadsleden van hun post ont
hief en frlscb, nieuw bloed In de Vroedachap
bracht.
Doch als regel vulde deze zichzelf aan.
Echter, dat kwam later pas zoo.
In de eeuw vóór de Hervorming hadden
overal de burgerden nog wel invloed op de
Raadskenze, al waz de wijze zeer verschillend,
waarop die Invloed uitgeoefend werd.
En uit dien tld stamt de wet .keur",
die ik me dezer dagen herinnerde.
Die .keur" toch bedreigde een lang niet
malsche straf, gewoonlijk een zware geld
boete, die echter óók kon vervangen worden
door verbanning I Tegen hem die, op wettige
wijze in de Vroedschap gekozen, weigerde
dat ambt te vervullen, terwll hl er toch naar
't oordeel der atadsregeerlng, geen gegronde
redenen voor had.
Wat besluit ik uit zoo'n .keur"
Dat zulk een feit soms plaats vond.
Dat het zelfs niet eens een hooge uitzon
dering was, maar dat men het noodlg vond,
er met wettelijke bepalingen tegenin te gaan,
omdat anders werkcllk het gevaar dreigde I
dat niet in genoegzame» getale zich mannen
zouden beschikbaar stellen, om de regeering
der stad waar te nemen, Dat velen daar dus
liever hi willen dan &hv..
Altldin de vijftiende en zestiende
eeuw.
Te verwonderen was dit destlds niet.
Het regeerambt in het stedellke bewind
toch bracht meer last mee dan lust. Er waren
weinig baten. Later, in geheel andere tfden,
gaf het veel meer invloed en macht en werd
het een begeerlijke zaak; in den tld, waar
van ik spreek, was het dit niet.
Daar kwam dan nog iets bl.
Politici van beroep, had men niet.
Wie dus in 't regeerambt geroepen werd,
moest dit waarnemen bQ zin dageilksche
bezigheden en als men nu een eerzaam koop
man of een nlver gildehoofd telkens uit zin
zaken ging halen, waar hl zin hért op zette
en hem dwong, om op 't stadhuis de belangen
van 't .gemeene beat" te gaan behandelen
dan zat hem dit niet zelden dwars.
't Was in dien tld ook zóó
In de meeste plaatsen was een mtxlmum
diensttijd regel en 't gebeurde vaak, als men
een gewild bewindsman, met algemeen goed
vinden, over z'n tld wou laten .zitten", dat
hij zich dan ook zf uerzfds op de .keur" be
riep en met geen stok op sla plaats te houden
was.
Zóó was hettóén
.Kom daar nu es omzou de bekende
figuur uit de Camera zeggen.
Ja, héél enkel is 't, dat een benoemde be
dankt.
Maar in den regel stond zin naam dan ook
op de list, om de plaats voor een ander
.warm" te houden, of ook om de een of andere
bizondere reden.
Zoo bedankt nü denkelfk mr. S. van Houten.
Het was tenminste zin voornemen, dat hl
ook van te voren royaal aan de kiezers beeft
meegedeeld, z! wist dus waar ze aan toe
waren met hem en zl zfn allerminst .be
kocht",
Zin naam was eenvoudig .program".
Mr. Van Houten, hoe oud hl ook Is, wordt
nog genoeg gekend, om sijn naam voldoende
introductie te doen zin voor heel de list, die
achter hem komt.
Zoo zullen ook de rechtsche gekozen mi
nisters ongetwlfeld bedanken, indien zl als
ministers aanbllven, maar hun naam was
dan ook zóó bedoeld dat men se direct op
de groene banken zou terugvinden, zoodra
ze achter de groene tafel souden verdwenen
sin.
Maar laat men dese gevallen bulten be
schouwing
Dan kan men 't zich nauwelijks Indenken,
dat wie gskosen werd als lid van de Tweede
Kamer, tot de kiezers die hem hun vertrouwen
schonken, zeggen zou: Ik bid u, houd ml
voor verontschuldigd
Nu moet men dit vooral goed verstaan.
Ik bedoel hier niets verkeerds mee.
Ja I indien ik, gelik enkelen doen, de poli
tiek als een .vuil zaakje" beschouwde, waar
aan allerminst de christen sich met een goed
geweten geven kan, dén zou tk in iemand,
die zich naar Christus noemt het hoogellk
moeten loven, dat hl van 't Kamerleven niets
weten wilde.
Maar zoo staan de zaken allerminst.
Wanneer dus iemand zich tot de politiek
voelt aangetrokken en een plaats in de Kamer
begeert en sin best doet, met eerlijke mid
delen, om die te vetkrfgen, dan keur ik
dit allermist af.
Echter, er is toch nog onderscheid.
Ik zal eens voorbeelden, zonder némen,
noemen, van wat zooal gebeuren kan.
Iemand maakt zich verdienstelfk bl de
leiding eener peril. Hl is b.v. een Iveiig
secretaris en propagandist en komt als zoo
danig alom in dsn lande met de partij in aan
raking.
Zoo iemand wordt zeer bekend,
Als hl gewiekst is populair.
En 't duurt niet Ia»g, of velen zeggenZóó
iemand, wel I dien komt toch veel eer 'n plaats
in de Kamer toe dsn X, Y of Z, die er cü
zitten en waar je haast nooit wat van hoort.
Een ander voorbeeld volgde.
Iemand weet sich blzonderllk te roepen
onder een zeker deel vats de kiezers, 't Zl
dan, dat hl b.v. veel voor de arbeiders doet,
of tenminste woorden te hunnen gunste
spreektóf dat hf optreedt als kampioen voor
de kunst, óf zelfs van de kroegbazen en
pleziermense&en.
Dan gaat zoo'n groep gauw zeggen:
Onze man moest in de Kamer sin, wat
hl daar op ónze fluit kunnen spelen
Zin ze dan dóm, en dat zfn velen:
Zoo gaan ze 'n eigen partf tje met een eigen
lijst vormen om als regel él hun stem
men te zien verloren gaan.
Maar zin se verstandig:
Dan bif ven ze binnen de grenzen van hun
eigen partf, maken daar fllake propaganda
voor .hun" man en brengen hem te een of
anderer tld, als ze maar 'n beetje geduld
hebben, wanneer 't in éénen niet gaat, met
den officieelen partl-kruiwagen wel op het
Binnenhof.
Dit zin twee manieren om .in alle eer en
deugd", déér niet van 1 een Kamerzetel te
verkrlgen.v
Doch er zjjn iedere wegen en middelen.
Iemand denkt zelf niet aan de Kamer.
Hl is met alle macht bezig in het ,god-
deifk beroep dat hem te beurt is gevallen
en daarin onderscheidt hl zich boven velen,
zoodat hl ook veler aandacht trekt,
En door aangeboren gaven.
En door verworven begaafdheid.
Ja, hl onderscheidt zich zoo, dat de men-
schen zeggen: .Ziedaar een superieur man;
iemand van ongemecnc bekwaamheiddie
in een oogwenk den rechten kQk op de dingen
heeft; 'n eerste-klas-persoon, zulke men-
achen hebben we op het Binnenhof, waar ai
zooveel middelmatigen zitten, broodnoodlg:
laten we hèm vragen, hl is meenen we, van
ózze politieke beginselen, of hl candidaat
wil zin voor onze partij, dan zullen we hem
zulk een plaats op de list waarborgen, dat
hl naar menschellke berekening ook wel
degellk gekozen wordt.
Of, daarnaast dit voorbeeld.
Nogeens, iemand, die niet aan de Kamer
éènkt, of misschien indien él, dan met de
bfgedachte; Toch maar bil, dat ik daar op
die banken min dagen niet behoef te sllten I
Msar wèl voelt bf voor de .publieke zaak".
Ijverig weckt hl; ver en diep trekken zich
z|n onderzoekingen uit en in krant en tfd~
schrift, in brochnre en in wetenschappellke
werken legt hl de vrucht van z|n studiën
neer.
Daardoor trekt hl de aandacht.
Eerst van de mannen-der-wetenschap.
Die maken het meer gewone publiek met
zfn naam bekend en op zfn arbeid opmerk
zaam.
Men gaat over hem spreken.
Zelfs andere partlen erkennen hem, om zins
werks wil, als een der eerste mannen op het
bepaalde terrein, op 't welk hl sich als pu
bliciteit beweegt.
Een sieraad voor de volksgroep, waartoe
hl behoort.
En dan gaat het kiezersvolk zeggen
Maar. zoo een moet in de Kamer
Wellicht maakt hl dan allerlei welgemeende
bezwaren, doch men houdt net zoolang bl
hem aan, tot hl zich in 't eind overwonnen
moet verklaren en zich stellen last.
Op zvtlk een wlze Kamerlid worden, als
de laatste voorbeelden beschreven, is wel 't
méést eervol. Gelukkig zfn er.bf onderschei
den partfen ditmaal óók op dergelf ke manier
wel .nieuwelingen" in de Kamer gekomen.
Namen noem ik ditmaal niet.
Trouwens ieder vult zelf wel in I
UITKIJK.
We lezen in de ,St.":
Afr. Th. Heemskerk zeventig jaar.
Den 20sn Juli a,s bereikt Mr. Th. Heems
kerk den leeftfd van 70 jaar. Naar wf verne
men zal des middags in .de Twee Steden" te
Den Haag een receptie worden gehouden.
't Leven van Mr. Th, Heemskerk, zoo rfk
aan afwisseling op politiek terrein is toch
arm aan politieke gedenkdagen.
't Is daarom te begrfpett dat men dezen
zeventigsten geboortedag heeft aangegrepen
om ons Antirevolutionaire, volk eens te doen
zeggen, wat het in Mr. Heemskerk waardeert.
Zeventig jaar I en van dien langen levens
weg heeft Mr, Heemskerk twee-derden mee
afgelegd in het kamp der Antirevolutionairen,
De wegen des Heeren zfn wel vaak won
derlik en voor ons onbegrf pelf k, en toch
Hf doet al wat Hem behaagt.
Wanneer het disputeer-college door Dr. Ba-
vlnck en enkele vrienden aan Leiden's Uni
versiteit wordt opgericht, is een der eerste
bfeenkomsten gewfd aan het beginsel der
Autirevolutonaire parti. Dr. Kuyper, slechts
enkele jaren op den voorgrond nog getreden,
is verdediger en de student Heemskerk, opge
voed in en doordrenkt met 't Thorbeckiaanscfae
liberale beginsel zfn tegenpartfder en oppo
nent. Maar de opponent wordt overwonnen
nog niet overtuigd: dat is Gods werk. En
ter bestemder tf d breekt ook voor Mr. Heems
kerk het beslissende oogenblik aan dat hl
het liberale vendel verlaat om in de gelede
ren van het Antirevolutionaire klompje men-
schen deel te nemen aan den toen nog dubbel
zwaren strfd,
Dertien Mei 1876 promoveerde Mr. Heems
kerk te Leiden en vestigde zich kort daarop
als advocaat te Amsterdam, waar hl in 1879
ook als procureur optrad.
Van 1877 tot '87 is hl plaatsvervangend
kantonrechter, terwll hl 1 Februari 1880 secre
taris wordt van den Rsad van Tucht voor
de Koopvaardf.
't Was omstreeks 188Q, dat in een verga
dering der Antirevolutionairen in de Schot-
ache Zendingskerk bijeen, Dr. Kuyper het
woord verkreeg om aan de vergaderden een
nieuwen strfder in het leger vuor te stellen,
in welken nieuwen kampvechter toen de
vergadering Mr. Heemskerk met warmte be
groette. Versterking van het kleine verachte
clubje was noodlg: en dat de versterking
geschiedde door een man, met rfke gaven
gesierd, door God met talenten bedeeld, die
de schatten der wereld leerde verachten, om
met de Gideonsbende op te trekken, zie
dat bracht ontroering en bif dscbap onder de
vergaderden, die daaraan op eenvoudige en
ondubbelzinnige wfxe uiting gaven.
Eerst in 1883 mocht Weesp de voldoening
smaken om Mr. Th. Heemskerk af te vaardi
gen naar de Prov. Staten van Noord-Holland
en hem sindsdien op geregelde tijden te her
kiezen.
Als het eerste Christelijk Kabinet in 1888
optreedt, behoort Mr. Heemskerk tot de eerste
Antirevolutionaire Kamerleden, en Is het
Ridderkerk dat hem afvaardigde, om in April
1893 hem voor Hsrllngen te zien optreden,
nadat hl in 1891 was uitgevallen.
In 1894 kon Harlingen hem ondanks zwa
ren strfd niet opnieuw den zege doen beha
len en moest hl het veld ruimen voor den
populairen rijksontvanger Bonman te Harlin
gen. Toen koos Sseek hem tot haar verte
genwoordiger om 3'jaar later, in 1897, met één
stem, de bekend geworden stem uit Ijlst,
buiten de deur der Kamer gesloten te
worden.
Van 1897 tot 1901 bleef de Staten-Generaal
toen voor Mr. Heemskerk gesloten, tot h| in
dat jaar door Amsterdam VII geroepen werd
om dit district in de Kamer onder het tweede
Chrlstelfk Kabinet te vertegenwoordigen, het
district dat In 1905 bet Antlrevol. vaandel
weer ontrouw werd. Sliedrecht verhief toen
den naam .Heemskerk" op het schild en
vaardigde hem voor het oude Kuyper-dls-
trict naar de Staten Generaal af tot 1908
den heer Heemskerk tot andere functies
riep.
In den Amsterdamschen Raad heeft Mr.
Heemskerk ook zitting gehad. Na jaren langen
strld, waarbij de tegenpartf den heer Heems
kerk doodverfde met den naam van .eeuwige
candidaat" mocht het eerst in 1898 gelukken
hem een zetel te doen bezetten.
Zfn raadslidmaatschap is niet als een kab
belend beekje voorbf gegaan. Ia 1890 heeft
Mr. Heemskerk een groot aandeel gehad in
de geschiedenis der Asfalteeting van Amster
dam; heeft h| zich mosten roeren in de ba-
weging der benoeming van een kerkelijk
hoogleeraar aan de Gemeentelfke Universi
teit. Als hf in 1893 benoemd wordt tot Wet
houder van Armenzorg, meent de heer
Heemskerk te moeten bedanken, om in 1895
in den beruchten strfd tegen de bordeelen
en buizen van ontucht met verscherpte
voorstellen te komen en geen kamp te
bieden ook toen de Raad zqn voorstellen
verwierp.
Als straf voor dit optreden tegen het kwaad
der zedeloosheid werd hf in datzelfde jaar,
ondanks de groote inspanning der Antirevo
lutionairen gewipt.
Thans was de heer Heemskerk noch Ka
merlid, noch Gemeenteraadslid. Eerst in 1900
keerde hf in den Amsterdamschen Raad te
rug. Toch bleef hQ in dien tfd niet werkloos.
De Regeering benoemde bem In 1897 tot lid
der Staatscommissie tot bevordering der co
dificatie van Internationaal Privaatrecht; tn
1900 werd Mr. Heemskerk benoemd tot een
der Nederlandsche gedelegeerden op de
Haagsche Conferentie voor het Intern, pri
vaatrecht; en later in 1904 nog eens op de
Brussclsche Conferentie.
Wanneer de heer Heemskerk in 1900 in
den Amsterdamschen Raad weerkeert, wordt
hf in 1901 Wethouder van Publieke Werken
en geuiet hl het voorrecht om bf afwezigheid
van den Burgemeester, den ouden Staatspre
sident Kr üger in Amsterdam welkom te hee-
tcn; ziet bf in den Raad zfn voordracht tot
aanleg van de IJ- en Ertskade aangenomen.
In 1902 toonde hf zich nog een tegenstan
der van winkelsluiting en stond ten opzichte
van de Rfnwaterieidlng tegenover den heer
Mr. Z. van den Bergh.
In 1903 kon hf het contract met de Maat-
schappf .Electra" voor de gemeente afslui
ten en werd de gemeentelfke Electrlciteits-
werken gegrondvest. In 1905 volgde de tot
standkoming van hut werklledenreglement,
werd ondanks hevlgen tegenstand de Bouw
verordening ingevoerd en in 1906 de Duin
waterleiding uitgebreid.
Het Raadslidmaatschap van den heer Heems
kerk is wel een zeer vruchtbaar tldperk in
zfn leven geweest.
In 1907 tfdens het bezoek van Burgemees
ter Van Leeuwen aan New York was de heer
Heemskerk, waarnemend Burgemeester en
verkreeg de behandeling der Gemeentebe-
grooting de omvang van 15 zittingen, wat
destfds al verbazend veel werd geacht.
Zfn Raadslidmaatschap eindigde echter
plotseling in 1908 toen de heer Heemskerk
optrad als Minister van Binnenlandse!» Zaken
om den desolaten boedel van het Kabinet De
Meester te beredderen.
Dit Kabinet in 1905 met hl-ha-ho begroet
was In allerdroevlgsten toestand geraakt en
in den nacht van Staal ten val gebracht.
De heer Heemskerk had den moed om de
afgebroken taak op te vatten en vormde on
danks het feit dat er geen meerderheid was
een Kabinet om de loopende zaken gaande
te houden. In 19Q9 werd zfn werk bevestigd.
Een lamheid scheen over de linksche kiezers
te zfn gekomen, ea tot aller verwondering
was de stembus uitslag: 60 rechts 40 links.
Een zoo sterk Kabinet was er nog niet ge
weest. In de vier jaren die nu volgden heeft
het Ministerie sfu sociale roeping trachten
te volbrengen. De liukerzfde voerde meer
dan eens obstructiapolittekMinister Heems
kerk teekende den toestand der Soc.-demo-
cratie als: een roode vaan in de mistl
Tot 1913 kwam, en ook bet derde Chrlstelfk
Kabinet werd weggestuurd om plaats te maken
voor het Kabinet Cort van der Linden.
Mr. Heemskerk trad af als Minister van
Binnenlandsche Zaken en werd kort daarna
lid van den Raad van State, welke functie
hf tot zfn benoeming, in 1918, tot Minister
van Justitie vervulde.
Sinds het optreden van het tegenwoordig
Kabinet beheert de heer Heemskerk dit De
partement en is in en bulten de Kamer nog
altoos de man, die met zfn bnitengewoon
humoristisch karakter, vriend en vfandweet
te boeien.
Dat Mr. Heemskerk intusschen ook aan de
partfleidlng een werkzaam aandeel nam is
bekend. Vele jaren achtereen had hf zitting
in het moderamen van het centraal Comité
van antirevolvtionaire kiesverenigingen, als
thesaurier verzorgde hf ook de geldelfke
belangen van het C. C
Op 't gebied van 't Chrlstelfk hoogst On-
derwfs liet Mr. Heemskerk zich eveneens
kennen. Nu is hf curator van de Vrfe Uni
versiteit, een ambt dat hf reeds vele jaren
bekleedt.
Thans wordt de heer Heemskerk zeventig
jaar. Een schoone gelegenheid voor ons Anti
revolutionaire volk om dezen trouwen wer
ker, dezen f veraar voor hst A. R- beginsel
te toonen, dat het xfn werk, zfn fver waar
deert, en God dankt ook voor de ontvangen
genade in dezen man, Koningin en volk, en
niet het minst de A. R. parif geschonken.
Provinciale Staten
In de vergadering der Prov. Staten van
Z -Holland welke j 1, Dinsdag gehouden werd
werd behandeld het voorstel inzake renteloos
voorschot voor den aanleg tramlfn Oost-
voorce—Rockanje,
De heer Gerritson verdedigde de meening
van de commissie, om het afwfzend voor
stel van Ged. Staten niet aan te nemen. Met
de commissie is spr. van oordeel dat onverwf ld
tot den aanleg van deze ifn moet worden
overgegaan, en dat de provincie daarbf steun
moet verleenen, Den commissie is na een
ingesteld onderzoek gebleken, dat de betref
fende gemeente ten spoedigste uit haar iso
lement moest worden verlost.
Wordt dit niet gedaan, dan blfft de ge
meente, wat zf is en kan zf niet vooruit
komen. Voorts critiseertspr.de wf se waarop
Ged. Staten deze zaak hebben behandeld. In
plaats van de kwestie eerst voor te leggen
aan de Staten, hebben Gedeputeerden zich
tot het rfk gewend met de opmerking, dat
de kosten wel wat hoog voorkwamen, en
met de vraag, of het rfk ook steun sou wei
geren, Indien zulks door de Sisten werd ge
daan. Dit was een voorultloopen op de be
slissing van Prov. Staten en bovendien werd
door deze houding tevens de weigering van
steun door het rfk vergemakkelfkt. Spr. doet
alsnog een beroep op het medegevoel van
de Statenleden, om te besluiten de subsidie
te verleenen onder voorwaarde, dat ook het
rfk financieele steun verleent. Dit subsidie
heeft de. gemeente Rockanje noodlg om voor
uit te kunnen komen.
De heer van der Hout is eveneens van
meening, dat, waar blfkt, dat de gelden van
de gemeente zelf niet toereikend zfn, om de
gemeente vooruit te doen komen, hier de
gemeenschap en in deze de provincie aan
vullend moet optreden. Dit subsidie moet
spoedig worden verleend, want hoe langer
er mee wordt gewacht, hoe meer schade aan
den landbouw wordt berokkend.
De heer van de Blink verwacht, dat de
geraamde kosten nog wel zullen terugloopen.
Voorts betoogde spr. dat het hier niet alleen
betreft een plaatself k belang, maar een groot
algemeen belang. Ook wfst de heer van de
Blink op het feit, dat de gemeente Rockanje
bereid is zelf een zeer groot bedrag van de
kosten voor haar rekening te nemen.
De heer van Voorst tot Voorst verdedigt
eveneens het voorstel.
De heer Vlielander wfet er op, dat het
niet alleen voor Rockanje van het allergrootste
nut is, dat de tramverblndiag lot stand bomt,
maar ook voor de honderden hectaren land,
die nog achter Rockanje liggen.
De heer van Fisemae, lid van Ged. Staten,
deelt mede, dat Ged. Staten absoluut niet
onder wiilen doen voor de waardeetlng van
verschillende leden voor de gemeente Roc
kanje. Dit blfkf reeds uit het in 1915 gedaan
voorstel om steun te verleenen. Msar wat
thans de meening van Ged. Staten beheerscht,
is de overweging, dat bet in deze tijden van
financleelen nood niet gewenicht is, om voor
deze ifn 3 maal zooveel subsidie te verlee
nen als in 1915 was voorgesteld. Voorts crl-
tlseert spr. de houding van de gemeente
Rockanje. Waar deze gemeente beweerde,
een verbinding zoo hard noodlg te hebben,
werd haar subsidie verleend voor de instel
ling van een autodlenst. Doch de gemeente
maakte van dit subsidie geen gebruik en nog
steeds is er geen autoverbinding tot stand
gebracht, niettegenstaande een verbinding
zoo dringend noodig werd geacht. Wat de
tramverbinding betreft, gelooft spr wel, dat
deze er te zfner tfd zal komen, maar thans
is de kwestie niet tfp genoeg, om een be
slissing te nemen.
De heer Francken stelt voor, het voorstel
aan te houden, totdat is nagegaan of de tram
lfn rendabel is, zoodat de bfgedragen gei
den niet zfn weggegooid.
De heer van der Hout merkt op, dat deze
eisch niet mag worden gesteld, omdat geen
enkele tramlfn rendeert. Voorop moet staan
het belang, dat bf den aanleg wordt gediend,
en spr. adviseert, over de «enigszins hooge
kosten heen te stappen en steun te verleenen.
De heer Gerretsen repliceert. Deze tram-
verbinding i« een onafwfsbare eisch des tfds
en spr. stelt dan ook voor het provincical
subsidie voor de totstandkoming van den
spoorweg Oostvoorne—Rockanje te verhocgen
tot ten hoogsten 140 000, als ook de staat
zfn bijdrage alsnog in gelijke mate verhoogt.
(Applaus van de tribune).
Ged. Staten zouden dan nog eens kunnen
onderzoeken, of de kosten niet wat bunnen
worden verlaagd.
De heer de Bruin merkt nog op, dat de
hooge kosten geen aanleiding mogen zfn
om dexen aanleg uit te stellen. Later zou
bovendien nog wel kunnen bif ken, dat door
een dergelfk uitstel de kosten nog meer
waren vethoogd,
De heer van de Blink repliceert.
De heer Visser van IJzendoorn is van oor
deel dat de Staten niet de vrijheid mogen
nemen, voor dit kleine lfntje een uitgaaf te
voteeren van 21,000 per K M., hetgeen
neerkomt op een bedrag van 8 cent per in
woner der provincie.
De heer van Fisenne dupliceert en verde
digt nader het voorstel van Ged. Staten.
Het voorstel-Gerretson wordt daarna ver
worpen met 38 tegen 35 stemmen. Tegen de
heeren Schokking, dr. Moll, van Fisenne, van
den Meer, van Voorst tot Voorst, de Wilde,
van der Vflver, van Sandlck, Schouten, Hel-
icbrekers, Henny, Limburg, Hcffmann, van
Ait Wefden, Balvers, Crena de longb, van
der Loo, Brunt, C. Warnaer, W. G. van Eek,
Karreman, Plate, Stans, van Nes, van der
Hoeven, Rfsdfk, Volker, Visser van Ijzen-
doorn, W. Watnaar, van der Hef den, Franc-
ken, mr. M. C. J. M Kolkman, Jongenburger,
Beekenkamp, Fernbout, Borghels, van Marre-
wfk en van Eesteren.
Het voorstel van Ged. Staten, den steun
niet te verleenen, wordt hiermee geacht te
zfn aangenomen.
ENGELAND.
De heele behandeling van het geding te
Londen tegen Regie aid Dunn en Joseph
O'Suliivan, de twee moordenaais van maar
schalk Wilson, die zooals gemeld was ter
dood veroordeeld zfn, was in drie uur afge-
loopen,
De rechtzaal in de Old Bailey bood schrille
tegenstellingen. Volgens de traditie, droegen
de leden van het hof ruikers bloemen en voor
hen lagen kleine bosjes welriekende kruiden
een gebruik uit de dagen van de Groote
Pest die de zaal vervulden met den geur
van kruizemunt, thfm en marjolein.
Sir, Ernest Pollok, de procureur-generaal
in de regeering, die als openbaar aanklager
optrad, was in drie minuten met zfn requisi
toir klaar. De beklaagden bewaarden aldoor
een hoogbartige, onaandoenlijke houding.
O'Suliivan teekenne poppetjes, waarvoor
hf als voorbeeld den aanklager en een van
de rechters nam. Telkens toonde hf zfn
teekeningen aan zfn medebeklaagde die grfns-
de en dan voort ging met het maken van aan-
teekeningen.
Dunn richtte ten slotte hst woord tot de
gezworenen. Hf zcide dnt hf er trotsch op
was dat hf Ier was en trotsch dat het de
eerste maal was, dat hf voor een rechter
verscheen. „Verschfdenen uwer hebben on~
getwijfeld", vervolgde hf, „hun best trachten
te doen In den laatsten grooten Europeeschen
oorlog, Ik heb ook aan dien oorlog deelge
nomen en gevochten voor de beginselen,
waarvoor dit land opkwam. Die beginselen
werden echter, naar mfn meening ais Ier,
niet toegepast op mfn eigen land en Ik heb
daarom getracht een slag voor mfn eigen
land toe te brengen. Ik twffel niet, of g|
zult mf schuldig verklaren, maar ikwensch
u te verzekeren, dat zelfs uwe beslissing niet
voldoende zal ifn om mf ais misdadiger
aan te klagen voor de leden voor mfn ras.
„Men heeft mf bestempeld als een bandiet
en een moordenaar en zoo meer, maar Ik
wenach te verklaren dat de beweegredenen
die mf bf deze daad dreven ernstig overwo
gen waren, even goed als Ik geloof dat dit
bet geval was met de redenen die tot al het
benemen van menschenlevens In den grooten
Europeeschen oorlog hebben geleid. Ik heb
geen geld ontvangen, Ik vertrouw dat een
hooger gerechtshot het eenige hof, waar
het op aankomt mf zal oordeelen, naar
mfn daden in deze wereld en de zuiverheid
van mfne bedoelingen zal erkennen."
De rechter sprak, nadat hf volgens het
gebruik de zwarte kalot op het hoofd had
gezet, na de schuldigverklaring van beiden
door de jury, het doodvonnis uit.
O'Svllivan zelde dat bf, wat hf gedaan
had, voor Ierland gedaan had en trotsch was
om te sterven.
Toen de rechter Dunn ter dood veroor
deelde voegde hf er de gebrulkelf ke woorden
aan toe: „en moge de Heere uwe ziel ge
nadig zfn."
„Dat zal Hij, tnylord", sprak Dunn kalm
en eenvoudig. Middelerwfl stond O'Suliivan
recht opgericht, met op elkaar geperst lippen.
In zfn oogen speelde een uittartende glim
lach. Toen klonk zfn stem plotseling, trillend
van hartstocht, door de zaalGf kunt mfn
lichaam dooden, mylord, maar nooit zult gf
mfn ziel dooden."
Op dat oogenblik riep een man uit bet
publiek opgewonden„Ja, gf zult zfn ziel
nooit dooden I" Het was de stem van O'Sulll-
van'8 vader, een ouden man met een witten
baard, wlen de tranen over het gezicht
stroomden.
Nadat de veroordeelden waren weggevoerd
gewaagde de rechter van het leedwezen van
heel het land over Sir Henry Wilson's dood
„Het is een hardvochtige en noodeloose moord
geweest", besloot hf, „en het slachtoffer was
een groot man, die geeërd door de natie, in
zfn graf afdaalde".
DUITSCHLAND.
HALLE a. d. SAALE, 17 Juli (Wolff) Over
het vinden van de moordenaars van Rathenau
kan nog het volgende worden gemeld.
Zondag deelden alhier aangekomen toe
risten mede, dat zf voorbl de burcht Saaleck
waren gekomen en daar in den toren licht
hadden opgemerkt. Op grond van een onder
zoek dat zf hadden ingesteld, zeiden zf, dat
het de moordenaars van Rathenau moesten
zfn, die zich daar ophielden,
Onmiddelfk begaven politieagenten uit
Halle zich naar Bad Kösenen 's Maandag
werd getracht den toegang tot den toren te
forceeren.
Terwf 1 versterking werd gehuld, versche
nen de moordenaars op den torenomloop,
wuifden de voorbf gangers toe en brachten een
„Hoch I" uit op Ehrhardt. Toen de politie
mannen des avonds tegen zeven uur terug
keerden en de deur met bfislagen hadden
verbrfseld, vonden zf de belde moordenaars
dood op dengrond liggen; zf hadden alch
door het hoofd geschoten.
Plantenziekten,
Uit het pas verschenenjaarverslagvandea
Planteusiektenkundlgen Dienst te Wagenin-
gen nemen we het volgende, als belangrfk
voor onze lezers, overAardappelverbouwers
weten wat „Onderzeeërs" zfn; aardappelen,
die na het poten geen, of zeer weinig loof
boven den grond brengen, maar die onmid-
dellfk aan uitgroeiende atoloven, nieuwe
klein blfvende knolletjes vormen. Er waren
aanwf stagen, dat een warme bewaring in den
winter het optreden van „Onderzeeërs" zou
bevorderen, waarom proeven werden genomen
met aardappelen, op verschillende wf zen be
waard in een kuil, in een kelder en in een
der laboratoriumkamers Van 2 soortenDuke
of York en Schotsche muls warden 200 knol
len uitgepoot. Het resultaat was, dat men
bf Duke respectievelijk van de 200 knollen
kreeg 0.3 en 5 Onderzeeërs, van de Schotsche
muls 0,3 ea 6. Het aantal Onderzeeën was
dus gering, de poters uit den kuil gaven et/
géén, die uit de kamer de meeste.
Asn vermelde proefneming was een andere
verbonden. Door het bewaren der aardappe
len ia een bedompte omgeving krfgt men
vaak „verbroeide" urdappelspruiten, d w.z.
spruiten, waarvan de top bruin wordt, zich
krompt en meermalen zelfs afgestorven is.
De beschadiging wordt in vele gevallen ver
oorzaakt door de zwam Rhizoctonla zolanL
Da vraag rfst, of dit verscbfosei nadeelig Is,
en zoo ja, in welke mate, voor de opbrengst.
Dit werd onderzocht met urdappels, die zeer
ver ontwikkelde spruiten hadden. De uitkomst
was: dat de knollen een zeer goed ontwik
keld loof gaven en een oogst opleverden, die
volstrekt niet minder was dan die van niet
verbroeide spruiten.
Om de waarde na te gaan van Uipuiun als
ontsmettingsmiddel tegen stcenbrand in tarwe
werd een vergelfklng gemaakt tusschen de
in ons land gebrulkelf ke ontsmettingsmetho
den met kopervitriool, formaline, subllmut
en warm water, tegenover Uspulunoplo%sin.
gen van verschillende sterkten. Een partf
tarwe werd opzettelfk zeer sterk hesmet met
steenbrandsporen, om daarna weer ontsmet
te worden, Bf het nagaan vsn de resultaten
blfkt, dat van de 12 toegepaste middelen,
waaronder Uspulun op een 7-tal manieten
aangewend, van de Uspuiunoplosslngen alleen
een onderdompeling gedurende 1 uur in 1/2
pCt, oplossing, afdoende is geweest. Terwf 1
op hetcontióleveldjeruim39pCt. steenbrend
voorkwam, was bf de genoemde Uspulun-
opiosslng het percentage 0,21, dus bf na nihil.
Bf de warmwaterbehandeling was het ook
nog niet één procent (0,71), bf aanwending
van kopervitriool (8 pCt., 21/2 L, per H L of
8 pCt,, 3 L. per H.L.) van formaline (1/4 pCt.»
5 L, per H.L. en van sublimaat, 1/2 pCt., 21/2
L. per H.L nul procent, dus totaal steen-
braudvrf.
Bladrolziekte der aardappels. Een proef
werd genomen om na te gaan, of deze ziekte
zou kannen worden bestreden door de zieke
poters gedurende een bepaalden tfd aan een
hooge temperatuur bloot te stellen. Het bleek
echter, dat een temperatuur van 50° Celciua
gedurende 24 uur, de smetstof niet vernietigt
Emelten onderzoek.Gedurende 1920 en 1921
heeft men sich met de bestudeering van het
emelten-vraagstuk beziggehouden. (Emelten
zfn larven van langpootmuggen), Het ónder
soek heeft reeds eenige niet onbelangrfke
resultaten opgeleverd, maar dient op verschil
lende punten nog door voortgezette waarne-
mingen te worden aangevuld.
Ook omtrent de bestrijding zfn eenige
voorlooplge resultaten verkregen.
Op Donderdagen 20 en 27 Juli 1922 v.m.
11 uur, te Hekelingeu bf velling in het
café v«n Hordjjk en bf afslag in het koffie
huis van Monster, openbare vrfwlllige ver-
kooping van:
Een nieuw gebouwd huls, schuurtje erf en
tuin, met 32 vruchtboomen te Hekelingen san
den Oud Schuddebeurache df k, bf het Stoom
gemaal, groot 11 aren, 62 centiaren. Ulterlfk
15 October a.s. in gebruik en genot te aan
vaarden.
Betaling koopp. 6 September 1922. Inlich
tingen geeft den verkooper de heer H. Ros
molen te Hekelingen,
Notaris LOEFF.
Inschrfvlng naar de beneficie per 0,45,92
H.A. (Voorntch gemet) van ongeveer 7,66,86
H.A. (16 Gera. 209 R. V. Maat.) Bouwland,
te Dlrksland, tn polder Dlrksland, aan en
nabf den Blinden Weg en den Smallen Blok-
weg, in 7 perceelen.
De verhuring geschiedt voor 10 jaren, ia-
gaande blootschoof 1922. De vastgestelde
huur bedraagt f 50,— per 0,45,92 H.A. (V.
gemet). Ten versoeke van den heer J Schil-
peroort te Melissant. Inschtjjvlngablljetten
in te leveren ulterlfk Zaterdag 22 Juli 1922
ten kantore vaa Notaris VAN DER SLUIJS
te Dlrksland.
