ft
ft
ft
ft
8
200
02
»■»- 9)
KI
U
t»and
rH
i«
fl
S '13
S O
gO^M
iSaDs.
Q «8 «S
S IS"
Bm-2
'rïïrö3 §-§
<d o o -*j
roso
- s d a I
H o .S 2 p
>-S m
1^ «•Scö,2^
a- g s-« c
pft o kv»
göPö.a
'r?
*r—5
M
cö
m
m
3
PJ
O
O
1
r—1
cö
éh
•s
XJ1
•+->
PI
•s
O
O
CD
th
i'cö
/o3
«s K
4 \ci si fg o fl -•■ -■ ^3 gy
©d g ,S r3 'JK 2 8<?
-a -ö ancs *00
^a-i
S5 N
mm g
fl 9 o
3 is3
s m ab
^ë-g glSS'ISlflö^
ög+f«®'n®N^ c3 ,2 2 «3 -
23 o-g^s &a g >0
00 eLJa Sc-®®iï'è>wi-iMö
>-2^fllmë.s «ai
o '<b
rt <d h
fl md
23 W
snsss
t3 3
ai; g a'-s'o
OT
."2 -2 tg c g
j .2:
aACs-s
«-SPS-S
f* '<D
'jolijs
r <D <U S
2 S3 O 'fl
ss£
o
ui
(a3
o
us
««ss
UI
uj
•sjibbmsmq ftq yb«8 ubq
*aimydqooj eieqaop yera Sanjsueznei ayraMz Ü98 asp
yeiz jeera syera op yoy 'leyyous ne jeqeus asp 'anmSmsy
ysiee 'yiooA mejy ep yyraqos 'ueq nepiooAAymj syei Of
yep lepaoz 'ne et yera ftz pog* uae 'qnippanq
eysyieey naa 8oa 3ai8eMeq ui qoiz yez aieiy qq
»*ypp
ftq }9z ueoy ne sbm. not jooa yeq yum.' 'üeqnep
0?- ni raqez qoiz y, ftq noSeq loyey jstjAy ueraoq
jbz ueqesbj yera yera nn ez no ypnoq bjbjq uba {99A00z
ftyy yvpmo 'pymqeS qoo ysiee yyeeq ftyy 'yoejtp 'Bfc
*ftq yjeysinp ygq ftq
deeigeyy*'aeSjeqjeASaiieojyuo uz sqtijeMmra u«q op
»'ueppiq uioq jooa pftyys y«z qi yrasAA 'yeora neyinq yera
ftq ï^p 'op aeSe; n ^897 :8ai88em qi jooa 'ioz ftgc
yqoBz ftq !j8ez '»noq uba nsj90j8 80a et yseoj^ q,<
qqejjJOA ysneq ni9J^
op s{« 'nrenj nedo y jooa H9A9 8on ynioq jopnA n(?
•q&iegocano yemd
08 ni0i}ni J9pieA nsqniü 'nt neddn^s sjoSizioj ejepn®
jöi^jod y4 jooa uba 8em obp jbb8 'op ïqinq gijnejj,
>'U9iz ne8oqe8
meg jooa }jbq Mnof [im ojeog ep 'op 'nnn jo qnep
JT?Bj\Tt 'pjooAijns Siysaje ?aq si »'dojBep Ainoj?J9A«
nennnq ey eyj^q uba Son qez yeq yein jooje3
qj "pjoonisaS op ySnniA jopna 'era jooa n ypig*
»"h9j9iz
omn jooa noAoS eysnj n jbz qj y ftz ysnjeq na pioora
-j9a eip 'ftpj yoy noijn yraog yjeaq pSszeS puejieg ep
y«p 'y99M of ne8nof u.ni 'naAoq jtsbh 800 y( bjg<
2 nemen pieqosjs y( ftq jgpnA utz aSez nouèd y( do
Som. sefpj
jüóra qtqe8 nseS meq jooa pjoopeSyin jeeqaS
'pjooxaq smqS JBBq uba si edoq Jap jeys ep 'jeqnop
ne 8ee{ yaq yjtqq yn?q nz ny 'Of do peoymt nee8 yyeeq
y, JBBpj -yqeMeédo jeeq epno ep yqeeids 8eMiepno
•«è-uoiyeys y,
yoy eera neAe yetS Of 'Of nn «8 qy< :do ye^ys ftg
»'oep
-10M. StnqeMq nee of noz «raq man Sniiemnieq op ttó
'uftz SaqeyjBra nee noz ypp yueM neyeSjOA ey rao
'obb pnisq nejepnn uee8 doong *yeq yeeAi qi qft{e2
-om yera si ypp ynuM 'aeyeSJOA ey jnnq yqoisjy :ne88ez
yeju [«2 51, 'nftz qnyeS pneAfqq y, ynz ueeqia npp 'ueraoq
ey neynnq epieq hba epyeq ep yiooqeq qtqeMnq nee ay
"nftz aepjOAieg yioon y, noq qnyeg :yeü uba ftt epueera
yn 'op ynnA\. "not sne8et neqqeq pgejeS yjcq iBnq at
epyeq ftg noz 'epjiM yeq eieeg ep syy •neSuof n(ra 'pyiM.
-»S yera yeq yyeeq pog nftz neSora yera yyeeg y,«
pftyye 'nftz yseeM
-08 jB«q jooa peo8 ooz noz q,« 'netreiy yera joom. qor.
neyynA aeSoo s(Of qi eyeooz jBnq yneq praam
-era ng -deip ooz seqn yi80A 92 iqoo ez yeop ye(j«
»i yptiy j]9z ftz eoq 'ye9M ejAV '80Ü
jeezi q( yeora jeiyjBMq n( joao 'qtiiieora yn«8 y4 jbbui
neqqeq neqojdseS SbbiS JBtsq no2 q, bibjq eraiy
■neyeAV ey jepnoz 'yyeepjoojoA ne yyeepioo uera yeq
yeidJ 0021 'pyooq yeq nnra epno ep ypnqos qftje8j02
»'ieiq yeq neop neyeA002c
>1 pnoysftq 19. y, eoq 'yeeü q, 1 neyqonjeA*
161
•aaoaamaHOg Na -svvpf nva nojstimag
'aaxay nva vhwq
9êi
m
m
>k'.:-y
fSSZi
S?
<D
Hf.
as
e O
s
fS
O
03 g
m s
&HI
•w
cq o
ie 5s
CÖ
i
Clara van Arkel.
van 't leven dat God u gaf?< Zie de rustige koeien,
ja hóórt ze grazen achter fluweelgroene hagen. En daar,
waar geen heg meer is, wordt de weg één lange witte
streep, omzoomd met groen. Zie nu eens achterom
Vleuten in 'n zee van groende twee torens heffen hnn
spitsen er bovenuit En links, achter breede wei
met blank wollige schapende Hamtoren vóór, in
wazige verter 't kasteel Haarzuilens, rechts helder daken-
rood van een enkel huis Hoor, wat is dat O,
de trein Zie, daar rolt hij in de verte, links
rook pluimt wit in de lucht Nu is 't
weer stil Daar hinneken paarden opeens, zwarte
en bruine koeien paren haar stemmen er aan,
loeien, langgerekt, telkens herhaald Ciara lacht,
lacht, Zou het haar deren, dat haar kennis jes haar ont
wijken den laatsten tijd? Zou het haar hinderen, als
ze tog vrij genieten mag in de natuur, waar alles van
vréde spreekt Milde zomerweelde gaat immers vér bo
ven feestvermaken O, je zou lust hebben hard
te loopen om te vóélen, dat je nog jong en levenslus
tig bentLaat ze 't eens doen, 'n klein eindje maar
Zoo, dat doet goed. Nu terug, niét naar Haar
zuilens gaan, daar zijn weer mènschen. ctijk dat
smalle slootje eens: geheel en al kroos! Een steentje
er ingooien Zie 't wijkt, 't water spat hoog-op
rimpelt even in kleinen kling, wordt weer kalm als
voorheen. Toch kan je zien, waar 't geweest is
't plekje blijft dónker "Wat een aardig musje zit
daar op de haag! Als ze haar hand uitsteekt, zou het
dan komen NeenDaar vliegt het al, rakelings langs
Feuilleton van Maas- en Schelderode.
193
»AIs je 't me liever niet zegt, Jo
»Dat is het niet, vader, zegt Jo moeilijk, »maar
haar liefde is niet opeens verdwenen u moet
geen verkeerde gedachte van naar krijgen. Ze heeft
me nóóit liefgehad.*
'n Oogenblik is alles stil slechts het regelmatig
klokgetik gaat voort.
»Nööitklinkt het dan langzaam in niet-be-
grijpen, »En .jij wist dat
»Ja, ik wist het, heb het altijd geweten. Zij heeft
heel geen schuld, vader, ik heb haar overgehaald tot
onze verloving, omdat 'k hoopte, dat ze van gevoelen
veranderen zou. 't Gebeurde niet, maar tóch was ik
gelukkig, omdat onze omgang mooier was, dan van
menigeen, bij wie de liefde van beide kanten kwam.*
»Dat wist ik nooit.
»Nee, vader, ik wou niet, dat iemand het wist. Ik
voelde 't zélf nauwelijks meer, was zoo gerust ge
woonlijk, 'k was dankbaar, voelde me góéd, omdat
'k voor haar niet anders dan goed kon zijn
»En je geloof, m'n jongen?*
Jo wendt het gelaat af In die ernstig oprechte oogen
kan hij niet blikken nu.
>Weg zegt hij dof. >0, vader, ik had de
heele week geen kracht en moed om tot God te gaan,
ik bón niet bidden. Maar nu van nacht was het,
alsof ik wakker geschud werd, en toen kwam de
strijd, en en 0, vader, u moet niet
denken, dat 'k het zóó maar overgaf, nee, 'k heb ge
worsteld met m'n ziel, omdat 'k zoo niet wilde denken,
