Antirevolutionair wimw de KuldiiollaiiiI*clir en üeeiiwgdÈir Hilaiideïi, fierste Nationale Bankvereeniging Zaterdag 10 September 1921 Orgaan J. JANSEN Antlrev Partij m di Fanschman. IMames fMarïssSingan Luiermanden ^en Bébéartikelen ill UITKOK. Irlifin tilt M Ointrum. h°. 2736 W. B0IKH0TIM 1 na3 Alle fHiikksK voor d© Redactie bestemd, Advgnteatiën en verdereAdministratie fmnm toe te seades asm ^nsgevers Kantoor MIDDELHARNIS. foe söag SUIMELSDIJK - TABBERS Donflerflag, DIBKSLiND -- V. ÖL DOEL mmi OUDBGR? -• -FLOHIl vrijflag, OUDE TOMB -- GELUK 5 OMMELrSDIJK öeae" Courant verseh|nt slkea WOENSDAG ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maasde® fïsaca par post 55 M fei voorsttbelgJIs®, BUITENLAND b% vooruïibshillng 8,50 per Ims, WONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. Ü1TS3BVHÖ» SOMMILSD1J&. TeSstesa IstóareomsauBaal Na. 202, 4DVERTENTIËN 20 Ceaf per regeE, RECLAMES 40 Cast per ngtH BOEKAANKONDIGING 10 Cent per regel DÏEN8TA AN VRAGEN ca. DIENSTAANBIEDINGEN f L— per pkgtslaf. Groote letters en vignetten worde® berekend naar de plaatsruimte di® s^fess'ass Aflverteatiën worden Ingewacht tot DINSDAG" an VRIJDAGMORGEN 10 UUR De Antirev. partij wortelt ia de overtuiging, dat God de H ere zich in Zijn Zoon Jezus Christus heeft geopen baard Het voorspel dezer openharing klonk in 't Oude Testament, waarin door de geschiedenis van 't Paradijs, Noach, Abraham, Aaron, David, Salomo, Jozef en Maria én 't Betlehem van JJicha 5 vers 1, de lichtkens ontstoken f,verden, die bij den geboren Vleesch geworden God, voor 't Joodscha volk en de beidenen tot één majestueus Licht der heidenen en van zijn volk Israel zouden samenvloeien Bij Zacharia en Elizabeth zweeg 't preludium, 't vóórspel, en de lofzang zelf begonEere zij God in den Hooge hoog gestemd in „Zie 't Lam Gods, dat de zonden der wereld wegneemt", van Johannes. Tot 't klagend naspel werd gehoord „Kruist Hem, kruist Hem", en ten slotte in de hemelvaart op den Olijf berg één der gewichtigste tijdperken der Wereldhistorie werd afgesloten, de Aarde Hem vloekte, maar de hemellin gen juichten: Gij voert ten hemel op, vol eer, de kerker werd uw buit o Heer Gij zaagt uw strijd bekronen. Eerste tijdvak was dusChristus voorspeld. Tweede tijdvak: Christus op Aarde als onzer één, behalva de zonde, Nieuwe tijdvakChristus in den hemel en Zijn plaatsvervanger, de H„ Geest, bestuurt zijn Volk, de Kerk, woont in die Kerk behoudt die Kerk tegen en bij 't woedend getier dervij anten, en zal die Kerk, onder weeën van druk, verachting, en verschrompe ling brer-gen in 't Nieuwe- Paradijs waarvan Adams Eden voorbeeld, afdruk nabootsing, prototype, beginsel was En de Antirev, partij aanvaardt dat 'alles als waarachtig, als werkelijkheid door 't geloof, dat een vaste grond is der dingen die men niet ziet, en een bewijs der zaken, die men niet kent. De Antirev. partij leeft uit 't Geloof en zo is ten doode opgeschreven als ze dat Geloof gaat verzaken Da Antirev. partij houdt den Bijbel met hart, hoofd en handen vast en eischt van de Rede of 't Verstand, dat 't zich aan dat Woord onderwerpt. NeenneenEu nog eens Neen Hij is een dwaallicht, die zeggen durft: „Niet de Rede, maar de Open baring". Zóó is de tegenstelling wel eens gemaakt maar zoo is ze glad fout God de Heere eischt gébruik der Rede ten aile tijde. Hij schonk ons die om tot Zijn eer ze te benutten, (Mijn volk gaat verloren mdat 't geen kennis heeft) en 't is door de Rede, dat we de Openbaring leeren verstaan; en als dan die Rede, zondig als alle schepsel van Adams val af, in de Wedergeboorte hersteld wordt, om de geestelijke waar dij van al wat stoffelijk is, beter te verstaan, dan werken Rede en Open baring kostelijk [samen om hier op Aarde reeds 't voorportaal te zien van dat gebouw, dat niet met handen ge maakt is, maar eeuwig in de hemelen, En kan de Rede de Openbaring niet omkatten; ban de Rede de geestelijke Wereld van God, hemel hel, zonde, verlossing, enz, niet doorgronden dan zegt de Antirevolutionair: Zwijg gij stille, o Redeen geloof, wat ge niet begrijpt O, mijn God! och kom mijn ongeloof te bulp en red mij van de twijfelzucht, die er onder den invloed des duivels bij elk individu is. *- En nu d© PranschrcanVan de 18e eejiw. Da vaderen van 't Liberalisme en 't Socialisme Sn niet alleen in Frankrijk, maar ook in Duitschland, maar ook in En geland zaten ze, de wijsgeeren en de Scholen, die de Christelijke waarheden anders bekeken. De Mensch is van nature goed en 't bederf dar mensch9n en der Staten ligt niet in den Val van Adam in 't paradijs, maar in de ellende der omge ving, in den invloed der samenleving, in de onnatuurlijke en onbehoorlijke en onredelijke verhoudingen, waarin de Menschen samen wonen Bekesring en Wedergeboorte is onzin. De beste en eenige Wedergeboorte is de boel onderste boven gooien, en op 't revoluiiepuifl een andera wereld scheppen. 't Goddelijk werk bleek misluktHij kon de boel niet meer ree houden; en nu zou de Mensch! zelf eens beginnen maar dan moest eerst de oude rommel weg. De oude rommel: God weg, de Bijbel weg, de Kerk weg, de Koning weg, de Wetten wegen dan kwam er een nieuwe god: de Bede. Dan kwam er een nieuwe bijbel: een Zedeboek voor brave menschen. Dan kwam er een nieuwe kerk: lichtend gebouw voor Rationalisten, daisten en atheisten. Dan kwam er een nieuwe koningde kiezerkoning die als hij maar de meerderheid kon krijgen de Wet zou voorschrijven al week ze van de Goddelijke wetten af als duisternis van licht. Dan kwam een nieuwe wet: de mensch is eigen souverein en God moet zich maar met den hemel bemoeien. Wat vreaseiijke antithese tussehen Christelijke Staatsleven en revolutionair Staatsleventussehen Christelijke ge dachte en revolutionaire gedachte. 't Was alles omkeer en Wat Christus boven zette, zetten zij onderWat Christus onder zette, zetten zij loven. 't Was werkelijk de omgekeerde wereld. En tegen die. omkeeriug maakte de Antirev. partij een krachtig front. En ze riep 't den revolutionairen wijsgee ren toe met kracht en klem: De bron van alle ellende is niet de omgeving,, is niet de samenleving zelve, is n;et een Koning, is niet een Wetis niet aristocratie en adel, maar is eenig en alleen: de Zondeval met al zijn nare consequenties. En de Antirev. partij riep ,t den wijsgeeren toe: Wilt ge een heilstaat, beter dan de huid'geaccoord maar begin dan met 't heil in Christus te zoeken, want, een Staat, Provincie, Ge meente naar Zijn beginsel gereformeerd zal bloeien. MaarMaar Zóó redeneerde de antirev. partij, Eidoch Politiek is méér dan redeneeren, is zaken doen. Is optreden om voor een geheel volk en niet voor een afgezonderd groepje, wetten te maken, waarin 't Christelijk beginsel voelbaar is. En nu zal elk geloovig en tevens denkend mensch moeten erkennen, dat de moeilijkheden zich opstapelen Dat eischt Gebed, Geloof, Geduld, Actie. Nederland telt Liberalen, Roomschen, Israëlieten, Lutherschen, modernen, atheisten, ja vogels vaa allerlei, van di verse pluimage, rooje en zwarte, gele en grauwe. Hoe, too is nu de vraag, hoe moet een Christelijke partij, die den oorlog verklaard heeft aan da wijsgeeren der wereld, optreden in de praktijk om een geheel Volk te leiden in Christelijke lanen Antwoord te moet de Jeugd zien te krijgen. Ze moet de Kerk zien te krijgen. Ze moet de Kr apen vereen'gingen hebben. Ze moet de Jocgelings- en Jcnge dochtersvereenigingen krijgen Ze moet de Middelbare en Hooge Scholen in zien te richten naar haar geest. Ze moet, kiesvereenigingsn formeeren. Ze moet Patroons en Werklieden bonden in elkaar zeften. Ze moet in coalitie gaan met andere Christelijke afdeelingen, die ook den Franschen wijsgeer moe zijn. En sis ze dat een eeuw lang doet, dan is zoo'n Christelijke partij in de gelegenheid om zonde? hevige schokken den Franschman de grenzen over te zetten, in elk geval er geen last van te hebben. 40 cent per regel. ZITDAGEN tjjdens BEURS KEdrnk var&aSsa, Oije® gansche pers trok~ééa lgs*. Niet \&z9, gelede® had de liberale heer, prof, Verrijn Staart, hst noodlg geacht aan de Roodros®, tenminste aan de waarscha- wisgsbei te trekken Nederland 1 iet op u sseckl Wat toch was het geval? De Heere God schonk ons laad, ia tegen stelling va® andere, de laatste jaren een ongekende® zegen, daarin dat het z|n be volking met groote getallen zag vermeerderen Geen oorlog decimeerde het volk, Gean ziekte® sleepte® duizenden weg. Daarbij was er welvaart in 't landzoo- dat slechts weinigen het vadariand verlieten, ja zelfs een niet onbelangrijk aantal vreem delinge®, door de oorlogsomstandigheden in ons land te strand geworpen, 't hier zoo naar hun zin vonden, dat ze zich hier be vend vsallgden In elf jaar t|ds 'n millioen méér. Dat Is ook eea record. In vroeger t|d nooit gebeurd 1 En de aanwas houdt steeds aan. Elk jaar komen er zóóveel keeren tiendui zend b| en 't Is waarlik gee® fantasie, om te spreken over den t$d wanneer Nederland weliicht tien mi.iloeu zielen sal bevatte®. Eea zegen, zonder eenig voorbehoud Want wg hsbbea ons volk, onzen stam, lief en w| yerheugen er ons in, als die stam zich krachtig uitbreidzie het maar eens sar» Ftankrp dat dag en nacht met ds schribstuipen voor Üultcahni op hat l|f loopt, wat het is, wanneer trots de grootst denkbare zegepraal, de s;asn zélf wegteert! Eea zegen, dat lï ook to|bêlsch. Telkens en telkens wear wordt hetulübrs- ken ia menigte, dooi Gods Woord als eea zegen; het tegeaovesgestelde als een ramp, ja soma ais eea vloek geteekönd. Over dien aanwas verheugen we ons. En dat niet met beving, doch zonder eenig voorbehoud. Niet glsoo prof. Verrijn Staart, 't Gaat, volgens hem, heelemsal mis, Ea dat het al niet éér vast es spaak liep, komt daarvandaan, dat we eea opgaaaden tijd achter den rug hebben, wgaris da wel vaart en ctus ook de bestaansmogelijkheid steeds gro&ter weid. Msa: nu gaat het daders worden. De malaise is Ingetreden. Weldra zsl blaken, dat in zulk een t|d van malaise voor 't reeds aanwezige aantal zieteas op dit kleine pietaken grond, dat Ne derland heet, geen levensonderhoud te vin- des is. Ea steeds neemt het aantal toe. Dat is, meent de professor, een bange toestand. Dat wordt, al is 't niet in die mate, dan toch in zekeren zin een toestand, gelijk ia hst hongerlijdende Rusland: er is niet genoeg biood, out al deze monden te ver- zadtge®. Ginds mankeert het dan voor millioeaen; hier voor duizenden, maar in den grond der zaak is het toch eenzelfde tekost. Dat ziet de professor aar-komen, Ea daarom zsn b| op raad. Schier eiken uitweg echter zag hü zich afgesneden ea zoo kwast hg er tos, om het zeker niet nieuwe advies vaa den Nao- Mal- thusianschea Boud, tot het zijne te maken: Beperk het kindertal 't is het senigs middel, om ons volk ea vaderland voor eea vreesel|ke ramp te be- hcedev't als het niet reeds te iaat is I V Nu trok onze gansche pers ééae Sla, ZJj verwierp het professorale advies. Verwierp het mes verontwaardiging Het middel toch, dat de professor hier aanpast is een diep zondig siddel en al zóü hït wat natuurlik professorale onzin iS werkelp het ééalge middel tegen een ramp zin, dan nog mst in onsen mond hef woord van Jozef: Zou ik zulk een groot kwaad doen en zondigen tegen God Dat maakt voor ons de zaak uit. Drar komt dan nog iets bij. Vooreerst wf mogen gerust aan God over laten, te zorgen dat de zielen die Hij schept ook brood vinden op da aardel Dat ze 't b.v. in Rusland niet vinden, is niet met allen eerbied gezegd Gods schuld, want de Russische bodem zcu nog wel tienmaal zooveel menschen kunnen voe den, ais h| in alle oorden van 't groote R|k intensief werd bewerkt! Maar dat is de schuld der bocse menschen, die den landbouw stelselmatig hebben verwoest, zoodat thans deze groote ramp onafwenbaar was! En ten tweede, d@ ervaring spreekt reeds nu, Eu die ervaring leert, dat hef middel, door prof. Vm$e Stuart aangeprezen, een scherp tweesnijdend zwaard is, dat de zenuw zelf van het volksleven dooisoijdt en b.v, in Frankrijk voor de toekomst het bestaan des volks self op 't spel zet. Dien weg mogen wij niet op. Prof. Venijn Stuart's middel verfoeien we daarin was onze gansche pers het eens, Voor ons een reden tot voldoening. We twijfelden er trouwens niet san I Maar toch, één element oatbrak en het is m®t eenigen nadruk, dat we daarop wi zen, temeer omdat hier op dit terrein o.i een roeping ligt voor de Chr. partijenook voor de onze dus Bszorgd te s|n, s| verre vaa ons. God zal voor Zfa schepselen zorgen. En het is eenvoudig on moge lik, osdeck- bs-ar, dat de gansche aarde zoo vol zou ra ken van measebea, dat ze van den rasenden honger elkaar naar de keel zouden vliegen. Deze aarde daar zat God voor zorgen, sal alt|d de mogelijkheid behouden om het aan tal menschen, dat Gods scheppesde hand voortbrengt ook te weden. Daar behoeven we niet aan te tw|felen. Onze God vergist zich niet I Tot bezo/gdheid is om geen reden ga trruwensl hef bezorgd-zin is den christen ook niet toegestaan. Moeten we daarom ook niet zorgen Zie, dat is weer een heel andere vraag. En die vrsag cu wordt door de ossen, eaar ,t oes voorkomt, nog niet ernstig genoeg in bchanddiag genomen. Zorgen mógen we niet alleenmóéten we. We wsfen in den zomer, dat het winter wordt en wa nemen tfdig gl die maatrege len, welke noodig ?,ija om dien winter te kunne® doorkomen. Zoo su staaf hei ook hier. Er doet zich hier 'n vraagstuk voor. Zeg maar gesurt: ern moeilijk vraagstuk wat natam lp lülesmlnst zeggen wil, zooals prof. V«i|a Stuart het bedoelteen wanhopig vraagstuk. Het vraagstuk staat tóóHoe zullen eee eteede aangroeiend getal menschen op dezelfde plek grehds, in neerggandent|d, hun nooddruft vinden? Over de oplossing spreken we thans niet. Wa stellen nu maar de vtiég. Ea wizen sr met erssiigen nadruk op, dat het géén bssorgheid verraadt, masr zeer ge wone, van God gewilde zorg, ais iaën slch tijdig met dit vraagstuk balg houdt. Waartoe wy vooral geroepen zin, juist omdai w.ï fis oplossing, waarop prof. V. Sf. mee komt, rast zoo groote beslistheid verwerpen. Wel e! oase zorg niet te groot. De ervaring toch leert, dat een dege- l|ke gezonde toeneming der bevolking, in de eerste plaats de individuen zélf, vaak met bewoaöeseasïvaardige energie, een uitweg zoeken. *"t Hoeft nisi slles .klaargemaakt". Maar wel moet er aanwijzing zijn. Wel moet sr leiding gegeven warden. En ook de Overheid moet gereed staan, om voufsGGser het héér terrein geldt, ter oplossing van dit vraagstuk te doen ai wat z| kan. Kier laten we 't voor heden b|,, Onze mannen van de prakiyk, op allerlei gebied, zullen hun kraenten aan dit vraag stuk moeten w|:e® en met groote belang stelling zullen we kermis nemen van elke bijdrage, die z| voor de oplossing meenen te kuunes geven. P~ UITKIJK. Amice I Ik weet niet, of ge er vaa gelezen hebt maar anders z|t ge nu op de hoogte: we hebben al weer eens een staatscommigsis. Commissies instel!*® is tegenwoordig sm de orde va® den dag. Als men met een lastige vraag geen uitweg weet, sis men geen op lossing kan vinden, dan benoemt men fluks een commissie Dan is de zaak voorlooptg van de baan en behoest men er zijn hoofd voorioopig niet mee te kweliea. Die com missie moet dan rnesr sorgsn, dat men uit de impasse komt. Maar feet gekste van het geval is, dat die commissie bet ook niet kan I Daar is een des! (laat ik zeggen eea meerderheid) dat er zus over denkt. En een ander deel deakt er zoo over. Groote vellen papier worden volgeschreven Daar komt een uitvoerig rapport. Ea de minderheid komt ook met een rapport, een minderheidsnota. Ea we zijn precies net es ets ver, sis toen we begonnen. Hiermee wil ik niet zeggen, dat dit het geval is met iedere commissie. Maar de commissies, die tegenwoordig wor den isgesteld, hou, Amice, met alle respect voor ds kundige, geleerde mannen, die er zitting in hebben, ik geef er niet veel voor. Men roept b v. tha^s aller wegen om bezui niging. Het kan zoo niet langer, zegt men. De belastingschroef wordt steeds meer en meer aangedraaid. Als hef zoo doorgaat, loopt het uit op een débaele. Ik kan het daarmee volkomen eens z|n. Bezuinigd moet er worden. Est wat gaat men nu doen Nu gaat mes bezuiniglngs- com missies instellen. Die moeien nagann mat op dan toch wel bezuinigd kan worden. Men vergeef dsn wei, dat die commissies zélf veel g<ld bosten voor vergaderingen, reiskosten, drukkosten etc., masr dat wil ik thans maar eens over het hoofd sten. Ea bu beweer ik volstrekt niet, dat zoo'n commissie niets uitvoert. Die bewering zou in^stild met de waarheid z§a. Maar haar bezuiniging beteefesri zoo bitter weirig Het is maar eea enkele druppel in de zee van uitgaves Dat kan die commissie niet helpen. Als we niet teruggaan nasr bet begin, als we niet willen zien waar de fout nu inderdaad schuilt als men niet tot bezuinigen komt, dan helpt al het werk van zoo'n commissie niets, totaal

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1921 | | pagina 1