Antirevolutionair
wimw de KuldiiollaiiiI*clir en üeeiiwgdÈir Hilaiideïi,
fierste
Nationale Bankvereeniging
Zaterdag 10 September 1921
Orgaan
J. JANSEN
Antlrev Partij m
di Fanschman.
IMames fMarïssSingan
Luiermanden
^en Bébéartikelen
ill UITKOK.
Irlifin tilt M Ointrum.
h°. 2736
W. B0IKH0TIM 1 na3
Alle fHiikksK voor d© Redactie bestemd, Advgnteatiën en verdereAdministratie fmnm toe te seades asm ^nsgevers
Kantoor MIDDELHARNIS.
foe söag SUIMELSDIJK - TABBERS
Donflerflag, DIBKSLiND -- V. ÖL DOEL
mmi OUDBGR? -• -FLOHIl
vrijflag, OUDE TOMB -- GELUK
5 OMMELrSDIJK
öeae" Courant verseh|nt slkea WOENSDAG ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maasde® fïsaca par post 55 M fei voorsttbelgJIs®,
BUITENLAND b% vooruïibshillng 8,50 per Ims,
WONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
Ü1TS3BVHÖ»
SOMMILSD1J&.
TeSstesa IstóareomsauBaal Na. 202,
4DVERTENTIËN 20 Ceaf per regeE, RECLAMES 40 Cast per ngtH
BOEKAANKONDIGING 10 Cent per regel
DÏEN8TA AN VRAGEN ca. DIENSTAANBIEDINGEN f L— per pkgtslaf.
Groote letters en vignetten worde® berekend naar de plaatsruimte di® s^fess'ass
Aflverteatiën worden Ingewacht tot DINSDAG" an VRIJDAGMORGEN 10 UUR
De Antirev. partij wortelt ia de
overtuiging, dat God de H ere zich in
Zijn Zoon Jezus Christus heeft geopen
baard Het voorspel dezer openharing
klonk in 't Oude Testament, waarin
door de geschiedenis van 't Paradijs,
Noach, Abraham, Aaron, David, Salomo,
Jozef en Maria én 't Betlehem van
JJicha 5 vers 1, de lichtkens ontstoken
f,verden, die bij den geboren Vleesch
geworden God, voor 't Joodscha volk
en de beidenen tot één majestueus
Licht der heidenen en van zijn volk
Israel zouden samenvloeien
Bij Zacharia en Elizabeth zweeg 't
preludium, 't vóórspel, en de lofzang
zelf begonEere zij God in den Hooge
hoog gestemd in „Zie 't Lam Gods,
dat de zonden der wereld wegneemt",
van Johannes.
Tot 't klagend naspel werd gehoord
„Kruist Hem, kruist Hem", en ten
slotte in de hemelvaart op den Olijf
berg één der gewichtigste tijdperken
der Wereldhistorie werd afgesloten, de
Aarde Hem vloekte, maar de hemellin
gen juichten: Gij voert ten hemel op,
vol eer, de kerker werd uw buit o Heer
Gij zaagt uw strijd bekronen.
Eerste tijdvak was dusChristus
voorspeld.
Tweede tijdvak: Christus op Aarde
als onzer één, behalva de zonde,
Nieuwe tijdvakChristus in den
hemel en Zijn plaatsvervanger, de H„
Geest, bestuurt zijn Volk, de Kerk,
woont in die Kerk behoudt die Kerk
tegen en bij 't woedend getier dervij
anten, en zal die Kerk, onder weeën
van druk, verachting, en verschrompe
ling brer-gen in 't Nieuwe- Paradijs
waarvan Adams Eden voorbeeld, afdruk
nabootsing, prototype, beginsel was
En de Antirev, partij aanvaardt dat
'alles als waarachtig, als werkelijkheid
door 't geloof, dat een vaste grond is
der dingen die men niet ziet, en een
bewijs der zaken, die men niet kent.
De Antirev. partij leeft uit 't Geloof
en zo is ten doode opgeschreven als ze
dat Geloof gaat verzaken
Da Antirev. partij houdt den Bijbel
met hart, hoofd en handen vast
en eischt van de Rede of 't Verstand,
dat 't zich aan dat Woord onderwerpt.
NeenneenEu nog eens Neen
Hij is een dwaallicht, die zeggen
durft: „Niet de Rede, maar de Open
baring". Zóó is de tegenstelling wel
eens gemaakt maar zoo is ze glad
fout God de Heere eischt gébruik der
Rede ten aile tijde. Hij schonk ons die
om tot Zijn eer ze te benutten, (Mijn
volk gaat verloren mdat 't geen kennis
heeft) en 't is door de Rede, dat we de
Openbaring leeren verstaan; en als dan
die Rede, zondig als alle schepsel van
Adams val af, in de Wedergeboorte
hersteld wordt, om de geestelijke waar
dij van al wat stoffelijk is, beter te
verstaan, dan werken Rede en Open
baring kostelijk [samen om hier op
Aarde reeds 't voorportaal te zien van
dat gebouw, dat niet met handen ge
maakt is, maar eeuwig in de hemelen,
En kan de Rede de Openbaring niet
omkatten; ban de Rede de geestelijke
Wereld van God, hemel hel, zonde,
verlossing, enz, niet doorgronden
dan zegt de Antirevolutionair: Zwijg
gij stille, o Redeen geloof, wat ge
niet begrijpt O, mijn God! och kom
mijn ongeloof te bulp en red mij van
de twijfelzucht, die er onder den invloed
des duivels bij elk individu is.
*-
En nu d© PranschrcanVan de 18e
eejiw.
Da vaderen van 't Liberalisme en
't Socialisme
Sn niet alleen in Frankrijk, maar
ook in Duitschland, maar ook in En
geland zaten ze, de wijsgeeren en de
Scholen, die de Christelijke waarheden
anders bekeken.
De Mensch is van nature goed en
't bederf dar mensch9n en der Staten
ligt niet in den Val van Adam in 't
paradijs, maar in de ellende der omge
ving, in den invloed der samenleving,
in de onnatuurlijke en onbehoorlijke en
onredelijke verhoudingen, waarin de
Menschen samen wonen
Bekesring en Wedergeboorte is onzin.
De beste en eenige Wedergeboorte is
de boel onderste boven gooien, en op
't revoluiiepuifl een andera wereld
scheppen.
't Goddelijk werk bleek misluktHij
kon de boel niet meer ree houden; en
nu zou de Mensch! zelf eens beginnen
maar dan moest eerst de oude rommel
weg. De oude rommel: God weg, de
Bijbel weg, de Kerk weg, de Koning
weg, de Wetten wegen dan
kwam er een nieuwe god: de Bede.
Dan kwam er een nieuwe bijbel: een
Zedeboek voor brave menschen. Dan
kwam er een nieuwe kerk: lichtend
gebouw voor Rationalisten, daisten en
atheisten. Dan kwam er een nieuwe
koningde kiezerkoning die als hij maar
de meerderheid kon krijgen de Wet
zou voorschrijven al week ze van de
Goddelijke wetten af als duisternis van
licht. Dan kwam een nieuwe wet: de
mensch is eigen souverein en God moet
zich maar met den hemel bemoeien.
Wat vreaseiijke antithese tussehen
Christelijke Staatsleven en revolutionair
Staatsleventussehen Christelijke ge
dachte en revolutionaire gedachte.
't Was alles omkeer en Wat Christus
boven zette, zetten zij onderWat
Christus onder zette, zetten zij loven.
't Was werkelijk de omgekeerde wereld.
En tegen die. omkeeriug maakte de
Antirev. partij een krachtig front. En
ze riep 't den revolutionairen wijsgee
ren toe met kracht en klem: De bron
van alle ellende is niet de omgeving,,
is niet de samenleving zelve, is n;et
een Koning, is niet een Wetis niet
aristocratie en adel, maar is eenig en
alleen: de Zondeval met al zijn nare
consequenties.
En de Antirev. partij riep ,t den
wijsgeeren toe: Wilt ge een heilstaat,
beter dan de huid'geaccoord maar
begin dan met 't heil in Christus te
zoeken, want, een Staat, Provincie, Ge
meente naar Zijn beginsel gereformeerd
zal bloeien.
MaarMaar
Zóó redeneerde de antirev. partij,
Eidoch
Politiek is méér dan redeneeren, is
zaken doen.
Is optreden om voor een geheel volk
en niet voor een afgezonderd groepje,
wetten te maken, waarin 't Christelijk
beginsel voelbaar is.
En nu zal elk geloovig en tevens
denkend mensch moeten erkennen, dat
de moeilijkheden zich opstapelen Dat
eischt Gebed, Geloof, Geduld, Actie.
Nederland telt Liberalen, Roomschen,
Israëlieten, Lutherschen, modernen,
atheisten, ja vogels vaa allerlei, van di
verse pluimage, rooje en zwarte, gele
en grauwe.
Hoe, too is nu de vraag, hoe moet
een Christelijke partij, die den oorlog
verklaard heeft aan da wijsgeeren der
wereld, optreden in de praktijk om een
geheel Volk te leiden in Christelijke lanen
Antwoord
te moet de Jeugd zien te krijgen.
Ze moet de Kerk zien te krijgen.
Ze moet de Kr apen vereen'gingen
hebben.
Ze moet de Jocgelings- en Jcnge
dochtersvereenigingen krijgen
Ze moet de Middelbare en Hooge
Scholen in zien te richten naar haar
geest.
Ze moet, kiesvereenigingsn formeeren.
Ze moet Patroons en Werklieden
bonden in elkaar zeften.
Ze moet in coalitie gaan met andere
Christelijke afdeelingen, die ook den
Franschen wijsgeer moe zijn.
En sis ze dat een eeuw lang doet,
dan is zoo'n Christelijke partij in de
gelegenheid om zonde? hevige schokken
den Franschman de grenzen over te
zetten, in elk geval er geen last van
te hebben.
40 cent per regel.
ZITDAGEN tjjdens BEURS
KEdrnk var&aSsa,
Oije® gansche pers trok~ééa lgs*.
Niet \&z9, gelede® had de liberale heer,
prof, Verrijn Staart, hst noodlg geacht aan
de Roodros®, tenminste aan de waarscha-
wisgsbei te trekken
Nederland 1 iet op u sseckl
Wat toch was het geval?
De Heere God schonk ons laad, ia tegen
stelling va® andere, de laatste jaren een
ongekende® zegen, daarin dat het z|n be
volking met groote getallen zag vermeerderen
Geen oorlog decimeerde het volk,
Gean ziekte® sleepte® duizenden weg.
Daarbij was er welvaart in 't landzoo-
dat slechts weinigen het vadariand verlieten,
ja zelfs een niet onbelangrijk aantal vreem
delinge®, door de oorlogsomstandigheden in
ons land te strand geworpen, 't hier zoo
naar hun zin vonden, dat ze zich hier be
vend vsallgden
In elf jaar t|ds 'n millioen méér.
Dat Is ook eea record.
In vroeger t|d nooit gebeurd 1
En de aanwas houdt steeds aan.
Elk jaar komen er zóóveel keeren tiendui
zend b| en 't Is waarlik gee® fantasie, om
te spreken over den t$d wanneer Nederland
weliicht tien mi.iloeu zielen sal bevatte®.
Eea zegen, zonder eenig voorbehoud
Want wg hsbbea ons volk, onzen stam,
lief en w| yerheugen er ons in, als die
stam zich krachtig uitbreidzie het maar
eens sar» Ftankrp dat dag en nacht met ds
schribstuipen voor Üultcahni op hat l|f
loopt, wat het is, wanneer trots de grootst
denkbare zegepraal, de s;asn zélf wegteert!
Eea zegen, dat lï ook to|bêlsch.
Telkens en telkens wear wordt hetulübrs-
ken ia menigte, dooi Gods Woord als eea
zegen; het tegeaovesgestelde als een ramp,
ja soma ais eea vloek geteekönd.
Over dien aanwas verheugen we ons.
En dat niet met beving, doch zonder eenig
voorbehoud.
Niet glsoo prof. Verrijn Staart,
't Gaat, volgens hem, heelemsal mis,
Ea dat het al niet éér vast es spaak liep,
komt daarvandaan, dat we eea opgaaaden
tijd achter den rug hebben, wgaris da wel
vaart en ctus ook de bestaansmogelijkheid
steeds gro&ter weid.
Msa: nu gaat het daders worden.
De malaise is Ingetreden.
Weldra zsl blaken, dat in zulk een t|d
van malaise voor 't reeds aanwezige aantal
zieteas op dit kleine pietaken grond, dat Ne
derland heet, geen levensonderhoud te vin-
des is.
Ea steeds neemt het aantal toe.
Dat is, meent de professor, een bange
toestand. Dat wordt, al is 't niet in die mate,
dan toch in zekeren zin een toestand, gelijk
ia hst hongerlijdende Rusland: er is niet
genoeg biood, out al deze monden te ver-
zadtge®.
Ginds mankeert het dan voor millioeaen;
hier voor duizenden, maar in den grond der
zaak is het toch eenzelfde tekost.
Dat ziet de professor aar-komen,
Ea daarom zsn b| op raad.
Schier eiken uitweg echter zag hü zich
afgesneden ea zoo kwast hg er tos, om het
zeker niet nieuwe advies vaa den Nao- Mal-
thusianschea Boud, tot het zijne te maken:
Beperk het kindertal
't is het senigs middel, om ons volk ea
vaderland voor eea vreesel|ke ramp te be-
hcedev't als het niet reeds te iaat is I
V
Nu trok onze gansche pers ééae Sla,
ZJj verwierp het professorale advies.
Verwierp het mes verontwaardiging
Het middel toch, dat de professor hier
aanpast is een diep zondig siddel en al
zóü hït wat natuurlik professorale onzin
iS werkelp het ééalge middel tegen een
ramp zin, dan nog mst in onsen mond hef
woord van Jozef: Zou ik zulk een groot
kwaad doen en zondigen tegen God
Dat maakt voor ons de zaak uit.
Drar komt dan nog iets bij.
Vooreerst wf mogen gerust aan God over
laten, te zorgen dat de zielen die Hij schept
ook brood vinden op da aardel
Dat ze 't b.v. in Rusland niet vinden, is
niet met allen eerbied gezegd Gods
schuld, want de Russische bodem zcu nog
wel tienmaal zooveel menschen kunnen voe
den, ais h| in alle oorden van 't groote R|k
intensief werd bewerkt! Maar dat is de
schuld der bocse menschen, die den landbouw
stelselmatig hebben verwoest, zoodat thans
deze groote ramp onafwenbaar was!
En ten tweede, d@ ervaring spreekt
reeds nu,
Eu die ervaring leert, dat hef middel, door
prof. Vm$e Stuart aangeprezen, een scherp
tweesnijdend zwaard is, dat de zenuw zelf
van het volksleven dooisoijdt en b.v, in
Frankrijk voor de toekomst het bestaan des
volks self op 't spel zet.
Dien weg mogen wij niet op.
Prof. Venijn Stuart's middel verfoeien we
daarin was onze gansche pers het eens,
Voor ons een reden tot voldoening.
We twijfelden er trouwens niet san I
Maar toch, één element oatbrak en het
is m®t eenigen nadruk, dat we daarop wi
zen, temeer omdat hier op dit terrein o.i een
roeping ligt voor de Chr. partijenook voor
de onze dus
Bszorgd te s|n, s| verre vaa ons.
God zal voor Zfa schepselen zorgen.
En het is eenvoudig on moge lik, osdeck-
bs-ar, dat de gansche aarde zoo vol zou ra
ken van measebea, dat ze van den rasenden
honger elkaar naar de keel zouden vliegen.
Deze aarde daar zat God voor zorgen, sal
alt|d de mogelijkheid behouden om het aan
tal menschen, dat Gods scheppesde hand
voortbrengt ook te weden.
Daar behoeven we niet aan te tw|felen.
Onze God vergist zich niet I
Tot bezo/gdheid is om geen reden ga
trruwensl hef bezorgd-zin is den christen
ook niet toegestaan.
Moeten we daarom ook niet zorgen
Zie, dat is weer een heel andere vraag.
En die vrsag cu wordt door de ossen, eaar
,t oes voorkomt, nog niet ernstig genoeg in
bchanddiag genomen.
Zorgen mógen we niet alleenmóéten we.
We wsfen in den zomer, dat het winter
wordt en wa nemen tfdig gl die maatrege
len, welke noodig ?,ija om dien winter te
kunne® doorkomen.
Zoo su staaf hei ook hier.
Er doet zich hier 'n vraagstuk voor.
Zeg maar gesurt: ern moeilijk vraagstuk
wat natam lp lülesmlnst zeggen wil, zooals
prof. V«i|a Stuart het bedoelteen wanhopig
vraagstuk. Het vraagstuk staat tóóHoe
zullen eee eteede aangroeiend getal menschen
op dezelfde plek grehds, in neerggandent|d,
hun nooddruft vinden?
Over de oplossing spreken we thans niet.
Wa stellen nu maar de vtiég.
Ea wizen sr met erssiigen nadruk op, dat
het géén bssorgheid verraadt, masr zeer ge
wone, van God gewilde zorg, ais iaën slch
tijdig met dit vraagstuk balg houdt.
Waartoe wy vooral geroepen zin,
juist omdai w.ï fis oplossing, waarop prof.
V. Sf. mee komt, rast zoo groote beslistheid
verwerpen.
Wel e! oase zorg niet te groot.
De ervaring toch leert, dat een dege-
l|ke gezonde toeneming der bevolking, in
de eerste plaats de individuen zélf, vaak met
bewoaöeseasïvaardige energie, een uitweg
zoeken.
*"t Hoeft nisi slles .klaargemaakt".
Maar wel moet er aanwijzing zijn.
Wel moet sr leiding gegeven warden.
En ook de Overheid moet gereed staan,
om voufsGGser het héér terrein geldt, ter
oplossing van dit vraagstuk te doen ai wat
z| kan.
Kier laten we 't voor heden b|,,
Onze mannen van de prakiyk, op allerlei
gebied, zullen hun kraenten aan dit vraag
stuk moeten w|:e® en met groote belang
stelling zullen we kermis nemen van elke
bijdrage, die z| voor de oplossing meenen
te kuunes geven. P~
UITKIJK.
Amice I
Ik weet niet, of ge er vaa gelezen hebt
maar anders z|t ge nu op de hoogte: we
hebben al weer eens een staatscommigsis.
Commissies instel!*® is tegenwoordig sm de
orde va® den dag. Als men met een lastige
vraag geen uitweg weet, sis men geen op
lossing kan vinden, dan benoemt men fluks
een commissie Dan is de zaak voorlooptg
van de baan en behoest men er zijn hoofd
voorioopig niet mee te kweliea. Die com
missie moet dan rnesr sorgsn, dat men
uit de impasse komt. Maar feet gekste van
het geval is, dat die commissie bet ook niet
kan I Daar is een des! (laat ik zeggen eea
meerderheid) dat er zus over denkt. En een
ander deel deakt er zoo over. Groote vellen
papier worden volgeschreven Daar komt een
uitvoerig rapport. Ea de minderheid komt
ook met een rapport, een minderheidsnota.
Ea we zijn precies net es ets ver, sis toen
we begonnen. Hiermee wil ik niet zeggen,
dat dit het geval is met iedere commissie.
Maar de commissies, die tegenwoordig wor
den isgesteld, hou, Amice, met alle respect
voor ds kundige, geleerde mannen, die er
zitting in hebben, ik geef er niet veel voor.
Men roept b v. tha^s aller wegen om bezui
niging. Het kan zoo niet langer, zegt men.
De belastingschroef wordt steeds meer en
meer aangedraaid. Als hef zoo doorgaat, loopt
het uit op een débaele.
Ik kan het daarmee volkomen eens z|n.
Bezuinigd moet er worden. Est wat gaat men
nu doen Nu gaat mes bezuiniglngs-
com missies instellen. Die moeien nagann
mat op dan toch wel bezuinigd kan worden.
Men vergeef dsn wei, dat die commissies
zélf veel g<ld bosten voor vergaderingen,
reiskosten, drukkosten etc., masr dat wil ik
thans maar eens over het hoofd sten.
Ea bu beweer ik volstrekt niet, dat zoo'n
commissie niets uitvoert. Die bewering zou
in^stild met de waarheid z§a. Maar haar
bezuiniging beteefesri zoo bitter weirig Het
is maar eea enkele druppel in de zee van
uitgaves
Dat kan die commissie niet helpen. Als we
niet teruggaan nasr bet begin, als we niet
willen zien waar de fout nu inderdaad schuilt
als men niet tot bezuinigen komt, dan helpt
al het werk van zoo'n commissie niets, totaal