Zaterdag 30 Juli 1921, Antirevolutionair IfF Orgaan HOC SIGNO VINCES 8Ö"U Jaargang N\ 2724 voor de Kuldhollandichf en Keenn^ebe Eilanden, W. BOEKHOVEN Uma8 Eerste Blad. Reclames Mededelingen Nationale Bankvereeniging OF OEI U1TIUL ëriiiii iff liit neutrum, Alle stukken woot de Redactie bestemd,, Adverted,tien ea verdere Administratie franco toe t© zendes m.n de Uitgevers, li Wrsiw pat stommen op Fiakkss. Kantoor MIDDELHARNIS ZITDAGEN tpeas BEURS ¥08* SUMMELMÏR -- IMP DOïtMg, DÏRKSLASD - y. i DtMerlai, OUDDORP Vrijdag, OUDS TOÏÏGS -- GELUK a -^-ymsuewKïoox 1W Deze Courant verschijnt elfeen WOENSDAG ea SATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden taco per post n Cent fel vooffEitfeetelissg. BUITENLAND b^j vooruitbetaling I 8.50 per Jaar. AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. UITGEVERS j gSMMELSDIJK. TeSsfsen IntersemmanMl No. 202. ADVERTENTIËN 20 Cent per regel, RECLAMES 40 Cent m r®geP= BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel. DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f I.- per plaatsing. Groots letters en vignetten wosrdsa berekend naar de plaatsruimte dis s! beslaan. Adverteatièa werden ingewaebt tot DINSDAG" m VRIJDAGMORGEN 10 UUR. mshssh® Er is geen partij van eenige betee- kenis in Binn?n- en Buitenland of 't Vrouwenkiesrecht heeft haar volie aan dacht Het actieve Vrouwenkiesrecht brengt de vrouw ter stembus. Het pas sieve Vrouwenkiesrecht doet haar een plaats innemen in de Kamer, de Staten en/ de Raden Over 't actieve Vrouwen kiesrecht. is in Nederland geen strijd ;-r. De Grondwet en de Kieswet geven /aar 't recht om te gaan stemmen en te 'Maastricht Leiden en Amsterdam is er reeds druk gebruik van gemaakt door Aötïrev,Chr. Hist,Roorosch-Kath. vrouwen en dia der Linkerzijde. Wel kent ge nog stemmen "beluisteren als „Mijn vrouw gaat niet stemmen", maar niemand durft 't aan, am te bewijzen, dat de Bijbel 't verbiedt, 'i Is ook niet te bewijzen, en ais iemand er lust in heeft offl zich aan pen bevs ijs te wagen de Maas en Scheldebode stelt de heele voorpagina daarvoor disponibel. Royaaider kan 't al niet. We wachten dus af, of er op Flakkee een bolleboos is, die nu ce.us aan 't Fiakkeesche Volk wil bswijzen, dat Vrouwenkies- en stemrecht dot>r onzen God verboden is en dat we dus tegen .Zijn heiligen Wil zondigen. ((jft Van zelf wenscimn we daarbij .geen sprakeloos toeschouwer te zijn. .maar óók bij Gods Woord argument na ar gument te toetsen. En in iien uit Gods Woord nooit zaï kunnen bewezen worden, dat er van Godswege een verbod isof een zijde- lingscli verbodzelfs gesn waarschu wing er tegen; zelfs geen aanleiding bestaat tot een verbod ot vermaan Gods om niet ie gaan stemmen, d.&n aioeten er persoonlijke redenen zij?o .die echter weinig om 't lijf hebben. Want als onze God 't Vrouwerskies- en stem recht niet verbiedt; én onze Overheid heeft 't in haar hoogste wet, de Grond wet vastgelegd, dan past 't ons onder danen niet om met looze en holle re- deneeringon. haar wenschen opzij te schuiven. Dan hebben we te gehoor zamen of als politieken dienstweigeraar, zooals Groenendaal als anti-militairisi, ook den meed onzer overtuiging te too nen en er voor in de gevangenis te gaan. Maar Flakkee kennende, constateeren wij 't feit, dat, als er gevangenisstraf op stond van een maandgeen eene ¥,rouw thuis bleef, en geen eene man zijn Vrouw zou thuis houden om te gaan stemmen, wat alweer bewijst, dat Fiakkee geen aanleg heeft voor 't martelaarschap en wel eens wat hard# en ondoordachte woorden gebruikt als er een Nieuw- Denkbeeld de oude ideëen komt versto ren; maar dat 't oek om dat Nieuwe, zoolang God 't niet verbiedtvoorloopig nog geen martelaarskroon wenscht te dragen. Dat is 't gezonde Verstand van ons Volkje, dat zich aan weet te passen aan den Nieuwen Tijd, .die ook in 's Heeren hand is. Alles is 't Zijae 't vee op duizend bergenEn Hij, die van eeuwigheid is, reguleert ook de Tijden, hun oorzaken en gevolgen, hun konsekwenües en inkonsekwenties, hun zoet en zuur, hun ontwikkeling en hun historische!! afloop. Alles heeft zijn be stemden Tijd op Aarde, zei Salomo, en Vebuk&dnezer ervoer 't reeds, dat Hij de tijden en gelegenheden in iijn heilige vingeren heeft, Onze antirevolutionaire Vrouwen gaan steromen, omdat de Overheid dat zoo heeft vastgezet. Tagan Gods ordinantie in Dat men dan ons Christelijk Mi nisterie voor God aanklage niet alleen, maar eerst bewijze, dat die aanklacht in Zijn Gods bewustzijn welgevallig zal zijn Dair gaat alles om! Ja, 't is de hesle spil5 waarom 't Vrouwenkiesrecht draait. Een ander geval is 't, zooals onze Antirev. partij wellicht redeneert in zake 't passieve Vrouwenkiesrecht. De Oommissie voor 't onderzoek benoemd, kwam tot de vo'geode conclusie (Na Voor- en Tegenstanders in onze rijen over dat vraagstuk gepolst te hebben): De Comm. is van oordeel, dat „God aan de vrouw in 't algemeen „een andere taak heeft aangewezen „dan haar door toepassing van't po „litieke passieve kiesrecht zou worden „toegedacht (zitting in Kamer Staten, „Raad) en dat derhalve de A. R, „partij zich heeft te onthouden van „'t candidaaistellen van vrouwen dat „op dezen regel alleen uitzondering „toelaatbaar is, als onder de leiding „des Heeren het voor de Antirev. „partij duidelijk is, dat dit door God „is gewild; „dat dit thans niet 't geval is. „d -.t wijziging van de 2<ie alinea van „art, 54 der Gemeentewet moet wor- „den bevorderd. Deze 'laatste alinea w il zeggen, dat de Gemeentewet voorlaan vrouwen zal kunnen benoemen in Commissien van bij -standvooral dan in Gemeentelijke zaken, waaringde Vrouw meer dan de Man geroepen is op te treden b.v. op voeding, kranken- en zwakkenverzor- ging, gestichten der Gemeente enz. Met deze redeneering der Commissie kunnen we meegaan nl. in de H. S. wordt aan de vrouw het deelnemen aan 't publieke leven niet rechtstreeks verboden Niet verboden en nergens verboden maar 't werk in den Ra&d, in Staten en Kamers rukt de vrouw uit haar natuurlijken levenskring. Dagvergaderingen en soms nachtelijke, zooals in onze 2e Kamer, zijn te zwaar én te vèelöischend voor een huisvrouw. Maar al zouden we dan ook met de Conclusie van de Commissie mee kun nen gaan n.L afwachten en voorloopig géén Vrouw kiezen als lidmaar wel gedoogen als bijstandvan den Raad toch is deza kwestie heel anders dan voor 't actieve Vr. kiesrecht, waarbij een Vrouw éénmaal in de 4 jaar naar 't Slembureau moet. Verbieden d®et de H. S, noch 't ac tieve (ga&n stemmen) noch 't passieve kiesrecht (zich laten stemmen tot lid van den Raad enz.) maar 't passieve kiesrecht eischt van de Vrouw een da gelijksch of wekelijksch loslaten van haar gezin niet alleen door de Verga deringen zelf, maar doer haar onder zeek, en studies van de Agenda, En daar zouden we ook wat huiverig voor zijn. Voor ongehuwde dames zou dat nog gaan, maar de gehuwden behooren bij Man ea kmd eu dienstbode; bij 't gezin. Toch blijkt 't de Commissie niet te ontgaan, dat niemand den Nieuwen Tijd ontloopen kan want zij adviseert tot „bijstand" in de Commissies voor spe eiaai Vrouwenzaken, 't Is een beleefde buiging voor den Nieuwen Tijd en 't Vrouwenvraagstuk dat in zijn ont wik keling wel voorzichtelijk kan geremd, doch nimmer tot stilstand gebracht. En iedere Antirevolutionair doet zeer verstandig zijn afscheidsgroet te zenden aan den stervenden Ouden Tijd; maar goed zijn oogen en ooren open te zetten voor de Overdrijvingen, de uitersten van den Nieuwen Tijd. Star conservatismezweren bij 't Oude, is den Christen onwaardig: God maakt historie. Doch maar met alls modernisme mee te zeulenook daar bedanken we vriendelijk voor. Een beetje laten uitzieken was steeds 't parool bij hevig moed- en klauwzeer 40 cent per regel. fïEflrefe vsrbötoa .Daar Is vader I", zei een der jongens. Mesdess zorgelijk gelaat, dat den ganschea morgen al zoo betrokken had gestaan, heft zich op, om op vaders' aangezicht te lesen, wat bü medebrengt. 't Oudste meisje kijkt al even besorgd. Ze is EOg maar t et fiestien. dit voorjaar van school gekomen en nu al enkele maanden op „naaischool" waar ze flinks votdersngea smaaktmet een goed jaar hoopt ze naar 't „atelier te geaa als er niets In den weg komt Als vader werk houden mag Want, vroeg wijs ia allerlei zaken, ais die handige deerns u t den atbeidersstatsd vaak z|n, heeft ze moeders zorg opgemerkt en ge durig kijkt ze eu schuw a»ar vader op. Die, treurig, op moeders vragen den blik ja knikt. Ja, is zoo als gevretsti werd. 'n Wssek of vier geleden waren de eerste geruchten rondverteld; veertien dagen terug hadden reeds verscheidene jonggezellen aan- zegging gekregen van hu» ontslagdeze week ging de praat, dat tok de meeste getiuwdeu „gedaan" zouden krijgen en er slechts wei nigen voor loopenste, kklne karweitjes in dienst zouden blijven Vader had nog hoop zij óók Doch daar waren er met meer diesstjaren b§ de firma; die gingen natuurlijk vóór; Ja, ook hij was ontslagen Met veeuiea dagen is sin werk gedaan. Hg krijgt dan nog, evenals alle gehuwden van de firms 'n maand lung 't halve loon als wachtgeld uitgekeerd, maar dan is 'tookuit óf en waar en wanneer h| opnieuw aan den slag kan gaan, weet hl niet. Het is au eenmaal een slappe tijd. En vooral la zQn vak. Als 't maal 'n afgeloopen en de twee jon gens, nog op dea leeftijd der zorgelo»ze, bigde jeugd, sin uitgegaan om te visschen, praten man ea vrouw over de toekomst. Die laat zich donker aanzien. Al hebben al eog veel bl au der ra vóór. SinJs hun trouwen hebben ze altijd 'n kleinigheid op de spaasbask gehad, 't zal au een tweehonderd gulden met elkaar s|ti; ze hebben dus niet direct broodgebrek, raasr ocher is zooveel noodig en 't geld glfjdt door je vingers weg. Natuurlijk zal hfj z'n best doen, Hij staat als een flink werkman bekend maar 't is nu eenmaal slap in 't gaasche be- dr|f, 't zou wel één uit duizend zijn, als men ergens een nieuwe werkkracht eoodig had. Dan staat hij daar: werkloos. Kan misrehien ea een karweitje krijgen bij een parilcuiler, die op een koopje uit is, wsat verder is 'i afwachten of er soms in zijn vak weer wat opleving komt. Geen wonder, dat 't gelaat somber siaat „Aa zal in een diens!je moeten gaan", zegt moeder, „spijt me wel voor 't kind, ze is zoo 'handig met de naald maar dan heeft ze tenminste kost en klseren vrij. Ea daa kunnen we mirschten 'n psiar commen saals nemen, we zitten ssogal tuioi in 'tbed- degoedAb kan ais 't moest wei b| m'n zus ter RlEp«2S „Vreemden in huisracht vader „Ja 't ia voor ook geen plezier", sesit moeder. „st Geeft alles- isaar drukte e® je bent je vrijheid kw|tmaar als "t wat lang cüüit met jou, vader I dan zit er satets anders op en öse mogen we nog blij sis we ze krijgen kurweu I" Dan zitten zs weer zwijgend neer. Het is ook zulk een bezoeking I Belden §rar is iedereen openbaar; zij is een fllufce vrouw voer haar huishouding en hij is ecu werkraaB van zessen klaar, wien 't werk nooit te vee! is. En dan is 't zoo'a tragisch lot: Tc willen werken; irsate willen, en toch dag san t'ag ledig te staan op de markt. Men most zich dat indenken 'n Venter, die met ziju koopwaar laags de straten gaat km eesss eea kwaden dag tob den, maar dan troost hg zichzelfmorgsrs of overmorgen ral 't beter gaan Masr zie daar den man zonder werk! De eerste dagen, ja I heeft hg nog eenigen moed. kent verscheiden basen hij weet van zichzelf, dat h|j overat als een uitnemend werkman bekend staat 't kóu es wezen, dat deze of gene een plaatsje over had, dan zou dat zeker voor hém zijn. De teleurstelling volgt hem echter op den voet. Overal ia hst dezelfde boodschap, „'f I» slsp; en 't wordt gaanite slapper't werk dat mea onderhanden toeft wordt nog afgemaakt ea dsn zal ook hier 't grootste deel van 't werkvolk wel moeten ontslagen worden Het zp§i de bazen zeer. Ze kennen den sollicitant zeer wel en souden hem graag een plaats geven, maar als ercu eenmaal geen werk is nietwaar dan houdt alïea op Ea als het eenmaal «bben gast K rrt geledea sprak ik iemand, die verbon den was aan een aanzienlijke fabriek van mo toren. Van den wapenstilstand af tot hef eind van ,t vorige jaar, zekie bij, was er overvloed van bestellingen Ze stióóaadsH zoo maar binnen. Er hoefde niets voor getost*, om ze te kr|geu: geea reiziger ging er op uit geer» circulaire zeifa werd gsdrukt we hadden alléén moeite met de measchen, die we niet op tfd of ook heelamaa! Biet konden bedienen. Mst Jsrmarl was inééns alles acdeis Geen ordetije kwam m«er bisEee. 't Was af geen post meer bestond I Geiukkig ha éde» we eog voor geruimen tjjd werk ea kan er ia oss vak wel wat la 't vooruit worden gemaakt, saasr niet lang mees, of we zullen óók volk moeten afdas- ktn. Sinds een pasr weken kom! er af en toe weer een bestelling maar 't zs>.l nc-g de vraag zijn of daarmee werkelijk het herstel begon» nea is 't Vraagstuk der waiklocsheid ie zeker hoogst moeiüjk Eb een groot kwaad onder de son is, dat ds menechen ook ten opsichte van dit vraag stuk alles tarnt weer van de Overheid ver- waehfen. Kwaad, dat ook voortvreet ouder óua. Of al onze christen-werkgevers op dit punt recht hun roeping verstaan, moet betwijfeld worden. Ik wil 't op den man af zeggen Een mensch is geen machine Die waarheid stemt leder toe Een saeaïch in 't werk te hebben, is heel anders dan een ttiacbiae lts de werkplaats te hebben staan. Want eea mensch is een le vend, redelik en zedelijk wezee en wie zulk een menscfe in sflja dienst neemt, moet nooit vergeten, dat daarmee ook een „zedelijke band" tusschen werkgever ea werknemer wordt gelegd. Gesteld, m^n zaken wijzigen zich. 'k Heb daardoor ees machine gekregeu, waarvan ik vroeger wel gemak had, doch die nu niet meer werkt. Er i® geen werk meer voor. Bovendien beslaat ze wel plaats. Zfl moet onderhoud»n worden rocstvsfl gehouden enz enz, 't éésiïe motief, waarom ik ze sou laten staan is ditZe kan mij misschien spoe dig wederom van dienst zijn. Doch zoo niet dara verkoop ik haar. Zoodra ik 'n goedea prijs maken kan, ik heb niet de mtesie verplichting aas dat stuk dood metaaler is tusschen de machine eu mij gcenerld band, Maar aset den mensch staat het totes. Ea nu spreekt het vsnzelf, dat niemand als plicht voorschrijft, om werklieden in dleast te houden, wauceer hij absoluut geen werk meer heeft. Doch juist dót begrip is vaak zoo rekbaar Ik denk bijv. eau onzs landbouwers, ouder wie Ik vele jaren lang gewoond heb sa van wter doen ea laten ik dus wei iets afweet k Heb boerea getond, die nu letteriijkai- tfd werk hadden voor de arbeiders, die ge regeld bij hen werkten. Wós heter olst, dan zochten zfj bet wel. En daa was 't volstrekt geen .monnikenwerk", maar bra ebt het wel degelijk op den duur zija rente op, „Op een boerderij is altid werkzsl me zoo lemend eem. 0 „Alleen als alles wekenlang onder tneeuw eu is zitten blijft, wordt het anders. masr dat is een zeldzaamheid eu komt maar eens in de tiera jaar voor." Maar andere boeren gaven altijd gedaan. Zóó was de drukte voorbij en zoo stag je hun volk weer langs den weg gaan, 'i Kwam daarvandaan, dat zij aooit eenig werk ltetea verrichten, dat t-ift direct noodzakelijk was, of niet dadeffk rente opbracht. En, jaUk', maakt groot verschil. Betreft dit nu een boertje, dat eigenlik met schuld werkt en geen bedrSbkapifaai heeft, dan is dit een ha de noodzatol|kheid. Maar niet zelden staaf het anders. Bi enkelen is tof vrekkigheid- Maar anderen sleu filet genoeg vooruit durveis es willen niets aan hun land laten doen, waarvan ze niet nset datum en cijfers het nut kunnen latera zien. En daarbg ge- voeten Riet, dai er een zedelijke werpl!ch- tlng op hen rust, om hun „valk" maar niet öjj de minste slapte weg te sturen. Daar zijn d.io ook veie auderea. Die ik toch ook heb leeran kennen. En die Ik graag ten voorbeeld stel. Wet hetzelfde geldt van vele andere vak ken ea bedrijven. De werkgever ga voorop eu caa Is et straks ook reden tot iugtlpen vcb de Overheid. Gelijk se dan ook reeds doet. Alleen, en dat in mis slotopmerking: Ze mag daarbij wel waf voorzichtig a|n, want hóe vreemd het schone, er is de laatste jaren een nieuwe menschessoost ontstaan, n 1. de beroepswerfelooze I Nee», dat is gees overdiijving. 'i Is gebeurd, dat vader met drie zoons als „werkloosen" of als „reserve" trokken en er best voor wilden teekenen, om dat leventje tot hun ouden dag voort te zetten. Mr. B?iët klaagde onlaags a! over vadcre, die liever .trekken" era riles self hteldes, dan dat ze werkten en van hun loon de bijdrage kou worden afgetrokken voor 't onderhoud van hun kroost, Sat hun erfgenamen was. En nu otitengs fe Doeticchem. Daar was een wgikloozen-kwgekerij, pre cies als ik 't zeg 't Gemeentebestuur verschafte wesk en de arme „werkloozen" verdieadeu daar heel wat meer, dan wie „werk" had, maar bij par ticuliere.-! in dlenrt was. Ds werkloszen kwa men op als vorscher» uit des poel. Gelukkig is dat tcea verassderd. Particulieren rijn aan 't OKtginaea gegsau Bij hen kon elk werfelooze werk ferigen eu sij betaalden uit wat door scheidsrechters billik werd geacht, terwijl dan de gemeente dit loon aanvulde tot het peil van 'i gewone werkloon, dat daar wordt uitbetaald, 't Gezond veiSïEBd hernam zijn recht UITKIJK. Amice l Groenendaal Is gestraft. Natuurlik. Dat hebben rcode meetings, t'oeh felle kraufe-artlketen, noch het bezoek van een üarne met Pankhurat-niasjieren in de Tweede- Kamer kufinen verhinderen. Niet kunnen verhinderen, omdat de Wet op dsn diesstplicht geen artikel bevat, waar door messchsn met gemoedsbezwaren van inlijving het leger kunnen worden vrij gesteld. Men vat dsn ook niet, wat soo'n mevrouw, die daar de Tweede Kamer binnendringt ei genlik wil. Z| voert ees dubbelen naam. Nogal een naam, die in de cfficieelc wereld stet onbekend is. Niettemin sch|nt -zij te meenea, dat we nog onder een despotisme Ie een als in de dagen van Altasveros Wast z| vergelijkt sich met Esther. Daar zal z| wel niet mee bedoeld hebben, dat s| van een enkel gebaat van den voor zitter de beslissing over haar leven of ster ven verwachttemaar dan toch wel een toe- of afwijzing van haar verzoek, om Groenendaal vrq te laten. Het vreemde is echter, dat het naieve mensch zich niet begeeft tot de Koningin, maar tot den voorzitter iran ons Parlement. Alsof die met een enkele hamerbewaging de invrijheidstelling van een dienstweigeraar kon beveien.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1921 | | pagina 1