Zaterdag 30 Juli 1921,
Antirevolutionair IfF Orgaan
HOC SIGNO VINCES
8Ö"U Jaargang N\ 2724
voor de Kuldhollandichf en Keenn^ebe Eilanden,
W. BOEKHOVEN Uma8
Eerste Blad.
Reclames Mededelingen
Nationale Bankvereeniging
OF OEI U1TIUL
ëriiiii iff liit neutrum,
Alle stukken woot de Redactie bestemd,, Adverted,tien ea verdere Administratie franco toe t© zendes m.n de Uitgevers,
li Wrsiw pat stommen
op Fiakkss.
Kantoor MIDDELHARNIS
ZITDAGEN tpeas BEURS
¥08* SUMMELMÏR -- IMP
DOïtMg, DÏRKSLASD - y. i
DtMerlai, OUDDORP
Vrijdag, OUDS TOÏÏGS -- GELUK
a -^-ymsuewKïoox
1W
Deze Courant verschijnt elfeen WOENSDAG ea SATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden taco per post n Cent fel vooffEitfeetelissg.
BUITENLAND b^j vooruitbetaling I 8.50 per Jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS j
gSMMELSDIJK.
TeSsfsen IntersemmanMl No. 202.
ADVERTENTIËN 20 Cent per regel, RECLAMES 40 Cent m r®geP=
BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel.
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f I.- per plaatsing.
Groots letters en vignetten wosrdsa berekend naar de plaatsruimte dis s! beslaan.
Adverteatièa werden ingewaebt tot DINSDAG" m VRIJDAGMORGEN 10 UUR.
mshssh®
Er is geen partij van eenige betee-
kenis in Binn?n- en Buitenland of 't
Vrouwenkiesrecht heeft haar volie aan
dacht Het actieve Vrouwenkiesrecht
brengt de vrouw ter stembus. Het pas
sieve Vrouwenkiesrecht doet haar een
plaats innemen in de Kamer, de Staten
en/ de Raden Over 't actieve Vrouwen
kiesrecht. is in Nederland geen strijd
;-r. De Grondwet en de Kieswet geven
/aar 't recht om te gaan stemmen en
te 'Maastricht Leiden en Amsterdam is
er reeds druk gebruik van gemaakt door
Aötïrev,Chr. Hist,Roorosch-Kath.
vrouwen en dia der Linkerzijde. Wel
kent ge nog stemmen "beluisteren als
„Mijn vrouw gaat niet stemmen", maar
niemand durft 't aan, am te bewijzen,
dat de Bijbel 't verbiedt, 'i Is ook niet
te bewijzen, en ais iemand er lust in
heeft offl zich aan pen bevs ijs te wagen
de Maas en Scheldebode stelt de heele
voorpagina daarvoor disponibel.
Royaaider kan 't al niet.
We wachten dus af, of er op Flakkee
een bolleboos is, die nu ce.us aan 't
Fiakkeesche Volk wil bswijzen, dat
Vrouwenkies- en stemrecht dot>r onzen
God verboden is en dat we dus tegen
.Zijn heiligen Wil zondigen.
((jft Van zelf wenscimn we daarbij .geen
sprakeloos toeschouwer te zijn. .maar
óók bij Gods Woord argument na ar
gument te toetsen.
En in iien uit Gods Woord nooit zaï
kunnen bewezen worden, dat er van
Godswege een verbod isof een zijde-
lingscli verbodzelfs gesn waarschu
wing er tegen; zelfs geen aanleiding
bestaat tot een verbod ot vermaan Gods
om niet ie gaan stemmen, d.&n aioeten
er persoonlijke redenen zij?o .die
echter weinig om 't lijf hebben. Want
als onze God 't Vrouwerskies- en stem
recht niet verbiedt; én onze Overheid
heeft 't in haar hoogste wet, de Grond
wet vastgelegd, dan past 't ons onder
danen niet om met looze en holle re-
deneeringon. haar wenschen opzij te
schuiven. Dan hebben we te gehoor
zamen of als politieken dienstweigeraar,
zooals Groenendaal als anti-militairisi,
ook den meed onzer overtuiging te too
nen en er voor in de gevangenis te
gaan.
Maar Flakkee kennende, constateeren
wij 't feit, dat, als er gevangenisstraf
op stond van een maandgeen eene ¥,rouw
thuis bleef, en geen eene man zijn Vrouw
zou thuis houden om te gaan stemmen,
wat alweer bewijst, dat Fiakkee geen
aanleg heeft voor 't martelaarschap en
wel eens wat hard# en ondoordachte
woorden gebruikt als er een Nieuw-
Denkbeeld de oude ideëen komt versto
ren; maar dat 't oek om dat Nieuwe,
zoolang God 't niet verbiedtvoorloopig
nog geen martelaarskroon wenscht te
dragen.
Dat is 't gezonde Verstand van ons
Volkje, dat zich aan weet te passen
aan den Nieuwen Tijd, .die ook
in 's Heeren hand is. Alles is 't Zijae
't vee op duizend bergenEn Hij, die
van eeuwigheid is, reguleert ook de
Tijden, hun oorzaken en gevolgen, hun
konsekwenües en inkonsekwenties, hun
zoet en zuur, hun ontwikkeling en hun
historische!! afloop. Alles heeft zijn be
stemden Tijd op Aarde, zei Salomo, en
Vebuk&dnezer ervoer 't reeds, dat
Hij de tijden en gelegenheden in iijn
heilige vingeren heeft,
Onze antirevolutionaire Vrouwen gaan
steromen, omdat de Overheid dat zoo
heeft vastgezet. Tagan Gods ordinantie
in Dat men dan ons Christelijk Mi
nisterie voor God aanklage niet alleen,
maar eerst bewijze, dat die aanklacht
in Zijn Gods bewustzijn welgevallig zal
zijn
Dair gaat alles om! Ja, 't is de hesle
spil5 waarom 't Vrouwenkiesrecht draait.
Een ander geval is 't, zooals onze
Antirev. partij wellicht redeneert in
zake 't passieve Vrouwenkiesrecht. De
Oommissie voor 't onderzoek benoemd,
kwam tot de vo'geode conclusie (Na
Voor- en Tegenstanders in onze rijen
over dat vraagstuk gepolst te hebben):
De Comm. is van oordeel, dat
„God aan de vrouw in 't algemeen
„een andere taak heeft aangewezen
„dan haar door toepassing van't po
„litieke passieve kiesrecht zou worden
„toegedacht (zitting in Kamer Staten,
„Raad) en dat derhalve de A. R,
„partij zich heeft te onthouden van
„'t candidaaistellen van vrouwen dat
„op dezen regel alleen uitzondering
„toelaatbaar is, als onder de leiding
„des Heeren het voor de Antirev.
„partij duidelijk is, dat dit door God
„is gewild;
„dat dit thans niet 't geval is.
„d -.t wijziging van de 2<ie alinea van
„art, 54 der Gemeentewet moet wor-
„den bevorderd.
Deze 'laatste alinea w il zeggen, dat
de Gemeentewet voorlaan vrouwen zal
kunnen benoemen in Commissien van
bij -standvooral dan in Gemeentelijke
zaken, waaringde Vrouw meer dan de
Man geroepen is op te treden b.v. op
voeding, kranken- en zwakkenverzor-
ging, gestichten der Gemeente enz.
Met deze redeneering der Commissie
kunnen we meegaan nl. in de H. S.
wordt aan de vrouw het deelnemen
aan 't publieke leven niet rechtstreeks
verboden Niet verboden en nergens
verboden maar 't werk in den
Ra&d, in Staten en Kamers rukt de
vrouw uit haar natuurlijken levenskring.
Dagvergaderingen en soms nachtelijke,
zooals in onze 2e Kamer, zijn te zwaar
én te vèelöischend voor een huisvrouw.
Maar al zouden we dan ook met de
Conclusie van de Commissie mee kun
nen gaan n.L afwachten en voorloopig
géén Vrouw kiezen als lidmaar wel
gedoogen als bijstandvan den Raad
toch is deza kwestie heel anders dan
voor 't actieve Vr. kiesrecht, waarbij
een Vrouw éénmaal in de 4 jaar naar
't Slembureau moet.
Verbieden d®et de H. S, noch 't ac
tieve (ga&n stemmen) noch 't passieve
kiesrecht (zich laten stemmen tot lid
van den Raad enz.) maar 't passieve
kiesrecht eischt van de Vrouw een da
gelijksch of wekelijksch loslaten van
haar gezin niet alleen door de Verga
deringen zelf, maar doer haar onder
zeek, en studies van de Agenda, En
daar zouden we ook wat huiverig voor
zijn. Voor ongehuwde dames zou dat
nog gaan, maar de gehuwden behooren
bij Man ea kmd eu dienstbode; bij 't
gezin.
Toch blijkt 't de Commissie niet te
ontgaan, dat niemand den Nieuwen Tijd
ontloopen kan want zij adviseert tot
„bijstand" in de Commissies voor spe
eiaai Vrouwenzaken, 't Is een beleefde
buiging voor den Nieuwen Tijd en 't
Vrouwenvraagstuk dat in zijn ont wik
keling wel voorzichtelijk kan geremd,
doch nimmer tot stilstand gebracht.
En iedere Antirevolutionair doet zeer
verstandig zijn afscheidsgroet te zenden
aan den stervenden Ouden Tijd; maar
goed zijn oogen en ooren open te zetten
voor de Overdrijvingen, de uitersten van
den Nieuwen Tijd.
Star conservatismezweren bij 't
Oude, is den Christen onwaardig: God
maakt historie. Doch maar met alls
modernisme mee te zeulenook daar
bedanken we vriendelijk voor. Een
beetje laten uitzieken was steeds 't
parool bij hevig moed- en klauwzeer
40 cent per regel.
fïEflrefe vsrbötoa
.Daar Is vader I", zei een der jongens.
Mesdess zorgelijk gelaat, dat den ganschea
morgen al zoo betrokken had gestaan, heft
zich op, om op vaders' aangezicht te lesen,
wat bü medebrengt.
't Oudste meisje kijkt al even besorgd.
Ze is EOg maar t et fiestien. dit voorjaar van
school gekomen en nu al enkele maanden op
„naaischool" waar ze flinks votdersngea
smaaktmet een goed jaar hoopt ze naar 't
„atelier te geaa als er niets In den weg
komt
Als vader werk houden mag
Want, vroeg wijs ia allerlei zaken, ais die
handige deerns u t den atbeidersstatsd vaak
z|n, heeft ze moeders zorg opgemerkt en ge
durig kijkt ze eu schuw a»ar vader op.
Die, treurig, op moeders vragen den blik ja
knikt.
Ja, is zoo als gevretsti werd.
'n Wssek of vier geleden waren de eerste
geruchten rondverteld; veertien dagen terug
hadden reeds verscheidene jonggezellen aan-
zegging gekregen van hu» ontslagdeze week
ging de praat, dat tok de meeste getiuwdeu
„gedaan" zouden krijgen en er slechts wei
nigen voor loopenste, kklne karweitjes in
dienst zouden blijven
Vader had nog hoop zij óók
Doch daar waren er met meer diesstjaren
b§ de firma; die gingen natuurlijk vóór;
Ja, ook hij was ontslagen
Met veeuiea dagen is sin werk gedaan.
Hg krijgt dan nog, evenals alle gehuwden
van de firms 'n maand lung 't halve loon als
wachtgeld uitgekeerd, maar dan is 'tookuit
óf en waar en wanneer h| opnieuw aan
den slag kan gaan, weet hl niet.
Het is au eenmaal een slappe tijd.
En vooral la zQn vak.
Als 't maal 'n afgeloopen en de twee jon
gens, nog op dea leeftijd der zorgelo»ze,
bigde jeugd, sin uitgegaan om te visschen,
praten man ea vrouw over de toekomst.
Die laat zich donker aanzien.
Al hebben al eog veel bl au der ra vóór.
SinJs hun trouwen hebben ze altijd 'n
kleinigheid op de spaasbask gehad, 't zal au
een tweehonderd gulden met elkaar s|ti; ze
hebben dus niet direct broodgebrek, raasr
ocher is zooveel noodig en 't geld glfjdt
door je vingers weg.
Natuurlijk zal hfj z'n best doen,
Hij staat als een flink werkman bekend
maar 't is nu eenmaal slap in 't gaasche be-
dr|f, 't zou wel één uit duizend zijn, als
men ergens een nieuwe werkkracht eoodig
had.
Dan staat hij daar: werkloos.
Kan misrehien ea een karweitje krijgen bij
een parilcuiler, die op een koopje uit is, wsat
verder is 'i afwachten of er soms in zijn vak
weer wat opleving komt.
Geen wonder, dat 't gelaat somber siaat
„Aa zal in een diens!je moeten gaan",
zegt moeder, „spijt me wel voor 't kind, ze
is zoo 'handig met de naald maar dan
heeft ze tenminste kost en klseren vrij. Ea
daa kunnen we mirschten 'n psiar commen
saals nemen, we zitten ssogal tuioi in 'tbed-
degoedAb kan ais 't moest wei b| m'n zus
ter RlEp«2S
„Vreemden in huisracht vader
„Ja 't ia voor ook geen plezier", sesit
moeder. „st Geeft alles- isaar drukte e® je
bent je vrijheid kw|tmaar als "t wat
lang cüüit met jou, vader I dan zit er satets
anders op en öse mogen we nog blij
sis we ze krijgen kurweu I"
Dan zitten zs weer zwijgend neer.
Het is ook zulk een bezoeking I
Belden §rar is iedereen openbaar; zij is
een fllufce vrouw voer haar huishouding en
hij is ecu werkraaB van zessen klaar, wien 't
werk nooit te vee! is.
En dan is 't zoo'a tragisch lot:
Tc willen werken; irsate willen, en
toch dag san t'ag ledig te staan op de markt.
Men most zich dat indenken
'n Venter, die met ziju koopwaar laags de
straten gaat km eesss eea kwaden dag tob
den, maar dan troost hg zichzelfmorgsrs of
overmorgen ral 't beter gaan
Masr zie daar den man zonder werk!
De eerste dagen, ja I heeft hg nog eenigen
moed.
kent verscheiden basen hij weet van
zichzelf, dat h|j overat als een uitnemend
werkman bekend staat 't kóu es wezen,
dat deze of gene een plaatsje over had, dan
zou dat zeker voor hém zijn.
De teleurstelling volgt hem echter op den
voet.
Overal ia hst dezelfde boodschap,
„'f I» slsp; en 't wordt gaanite slapper't
werk dat mea onderhanden toeft wordt nog
afgemaakt ea dsn zal ook hier 't grootste
deel van 't werkvolk wel moeten ontslagen
worden
Het zp§i de bazen zeer.
Ze kennen den sollicitant zeer wel en souden
hem graag een plaats geven, maar als ercu
eenmaal geen werk is nietwaar dan houdt
alïea op
Ea als het eenmaal «bben gast
K rrt geledea sprak ik iemand, die verbon
den was aan een aanzienlijke fabriek van mo
toren.
Van den wapenstilstand af tot hef eind van
,t vorige jaar, zekie bij, was er overvloed van
bestellingen
Ze stióóaadsH zoo maar binnen.
Er hoefde niets voor getost*, om ze te
kr|geu: geea reiziger ging er op uit geer»
circulaire zeifa werd gsdrukt we hadden
alléén moeite met de measchen, die we niet
op tfd of ook heelamaa! Biet konden bedienen.
Mst Jsrmarl was inééns alles acdeis
Geen ordetije kwam m«er bisEee.
't Was af geen post meer bestond I
Geiukkig ha éde» we eog voor geruimen
tjjd werk ea kan er ia oss vak wel wat la
't vooruit worden gemaakt, saasr niet lang
mees, of we zullen óók volk moeten afdas-
ktn. Sinds een pasr weken kom! er af en toe
weer een bestelling maar 't zs>.l nc-g de vraag
zijn of daarmee werkelijk het herstel begon»
nea is
't Vraagstuk der waiklocsheid ie zeker
hoogst moeiüjk
Eb een groot kwaad onder de son is, dat
ds menechen ook ten opsichte van dit vraag
stuk alles tarnt weer van de Overheid ver-
waehfen.
Kwaad, dat ook voortvreet ouder óua.
Of al onze christen-werkgevers op dit punt
recht hun roeping verstaan, moet betwijfeld
worden.
Ik wil 't op den man af zeggen
Een mensch is geen machine
Die waarheid stemt leder toe
Een saeaïch in 't werk te hebben, is heel
anders dan een ttiacbiae lts de werkplaats te
hebben staan. Want eea mensch is een le
vend, redelik en zedelijk wezee en wie zulk
een menscfe in sflja dienst neemt, moet nooit
vergeten, dat daarmee ook een „zedelijke
band" tusschen werkgever ea werknemer
wordt gelegd.
Gesteld, m^n zaken wijzigen zich.
'k Heb daardoor ees machine gekregeu,
waarvan ik vroeger wel gemak had, doch die
nu niet meer werkt.
Er i® geen werk meer voor.
Bovendien beslaat ze wel plaats. Zfl moet
onderhoud»n worden rocstvsfl gehouden enz
enz, 't éésiïe motief, waarom ik ze sou
laten staan is ditZe kan mij misschien spoe
dig wederom van dienst zijn.
Doch zoo niet dara verkoop ik haar.
Zoodra ik 'n goedea prijs maken kan,
ik heb niet de mtesie verplichting aas dat
stuk dood metaaler is tusschen de machine
eu mij gcenerld band,
Maar aset den mensch staat het totes.
Ea nu spreekt het vsnzelf, dat niemand als
plicht voorschrijft, om werklieden in dleast
te houden, wauceer hij absoluut geen werk
meer heeft.
Doch juist dót begrip is vaak zoo rekbaar
Ik denk bijv. eau onzs landbouwers, ouder
wie Ik vele jaren lang gewoond heb sa van
wter doen ea laten ik dus wei iets afweet
k Heb boerea getond, die nu letteriijkai-
tfd werk hadden voor de arbeiders, die ge
regeld bij hen werkten. Wós heter olst, dan
zochten zfj bet wel. En daa was 't volstrekt
geen .monnikenwerk", maar bra ebt het wel
degelijk op den duur zija rente op,
„Op een boerderij is altid werkzsl me
zoo lemend eem. 0
„Alleen als alles wekenlang onder tneeuw
eu is zitten blijft, wordt het anders. masr
dat is een zeldzaamheid eu komt maar eens
in de tiera jaar voor."
Maar andere boeren gaven altijd gedaan.
Zóó was de drukte voorbij en zoo stag je
hun volk weer langs den weg gaan, 'i Kwam
daarvandaan, dat zij aooit eenig werk ltetea
verrichten, dat t-ift direct noodzakelijk was,
of niet dadeffk rente opbracht.
En, jaUk', maakt groot verschil.
Betreft dit nu een boertje, dat eigenlik
met schuld werkt en geen bedrSbkapifaai
heeft, dan is dit een ha de noodzatol|kheid.
Maar niet zelden staaf het anders.
Bi enkelen is tof vrekkigheid-
Maar anderen sleu filet genoeg vooruit
durveis es willen niets aan hun land laten
doen, waarvan ze niet nset datum en cijfers
het nut kunnen latera zien. En daarbg ge-
voeten Riet, dai er een zedelijke werpl!ch-
tlng op hen rust, om hun „valk" maar niet
öjj de minste slapte weg te sturen.
Daar zijn d.io ook veie auderea.
Die ik toch ook heb leeran kennen.
En die Ik graag ten voorbeeld stel.
Wet hetzelfde geldt van vele andere vak
ken ea bedrijven. De werkgever ga voorop
eu caa Is et straks ook reden tot iugtlpen
vcb de Overheid.
Gelijk se dan ook reeds doet.
Alleen, en dat in mis slotopmerking:
Ze mag daarbij wel waf voorzichtig a|n,
want hóe vreemd het schone, er is de laatste
jaren een nieuwe menschessoost ontstaan,
n 1. de beroepswerfelooze I
Nee», dat is gees overdiijving.
'i Is gebeurd, dat vader met drie zoons
als „werkloosen" of als „reserve" trokken en
er best voor wilden teekenen, om dat leventje
tot hun ouden dag voort te zetten.
Mr. B?iët klaagde onlaags a! over vadcre,
die liever .trekken" era riles self hteldes, dan
dat ze werkten en van hun loon de bijdrage
kou worden afgetrokken voor 't onderhoud
van hun kroost, Sat hun erfgenamen was.
En nu otitengs fe Doeticchem.
Daar was een wgikloozen-kwgekerij, pre
cies als ik 't zeg
't Gemeentebestuur verschafte wesk en de
arme „werkloozen" verdieadeu daar heel wat
meer, dan wie „werk" had, maar bij par
ticuliere.-! in dlenrt was. Ds werkloszen kwa
men op als vorscher» uit des poel.
Gelukkig is dat tcea verassderd.
Particulieren rijn aan 't OKtginaea gegsau
Bij hen kon elk werfelooze werk ferigen eu
sij betaalden uit wat door scheidsrechters
billik werd geacht, terwijl dan de gemeente
dit loon aanvulde tot het peil van 'i gewone
werkloon, dat daar wordt uitbetaald, 't Gezond
veiSïEBd hernam zijn recht
UITKIJK.
Amice l
Groenendaal Is gestraft.
Natuurlik.
Dat hebben rcode meetings, t'oeh felle
kraufe-artlketen, noch het bezoek van een
üarne met Pankhurat-niasjieren in de Tweede-
Kamer kufinen verhinderen.
Niet kunnen verhinderen, omdat de Wet
op dsn diesstplicht geen artikel bevat, waar
door messchsn met gemoedsbezwaren van
inlijving het leger kunnen worden vrij
gesteld.
Men vat dsn ook niet, wat soo'n mevrouw,
die daar de Tweede Kamer binnendringt ei
genlik wil.
Z| voert ees dubbelen naam.
Nogal een naam, die in de cfficieelc wereld
stet onbekend is.
Niettemin sch|nt -zij te meenea, dat we nog
onder een despotisme Ie een als in de dagen
van Altasveros
Wast z| vergelijkt sich met Esther.
Daar zal z| wel niet mee bedoeld hebben,
dat s| van een enkel gebaat van den voor
zitter de beslissing over haar leven of ster
ven verwachttemaar dan toch wel een toe- of
afwijzing van haar verzoek, om Groenendaal
vrq te laten.
Het vreemde is echter, dat het naieve mensch
zich niet begeeft tot de Koningin, maar tot
den voorzitter iran ons Parlement.
Alsof die met een enkele hamerbewaging
de invrijheidstelling van een dienstweigeraar
kon beveien.