Tweede Blad,
Zaterdag 9 Juli 1921.
No 2118
DRIE BLADEN.
SGHËRPSCHOTE!
toianü fMstoiingsn
Voortzitting Opruiming,
P§ lr@n wars all® kracht
OFF GfECL 0
"""SilBEOOiPEEUlï™
hi
ROTTERDAM
J A C H T.
'^rnimumlmmr
'IHHOOSMOWSES
Dit mutates- bestaat ait
We wezen op het groote gevaar dat de
Kerke chrïsll beloopt, tadkn sij zich niet
blijfi bïschouwesj, gelflk oaze vaderen hei
noemden, „de heilige vergadering der ware
Christ-geloovigen". Waartoe hei praktisch
Eft»|keB, van dit gewichtig stuk onzer
schoone bri|deais in de Kerkgeschiedenis
geleid heeft, hebben we ia grove trekken
aangetoond. Wie eau ware Kerk wil zien, in
een uitwendige Kerk die gees ware Kerk
alleen zou zijn, komt terecht in het voetspoor
van dea Wsalscfces prediker Jean de Labadie
welk voetspoor tenslotte leidt tot totals
miskenning van de kerk.
Maar, suit ge misschien zeggen osze
Vaderen beschouwden de Kerk toch ook
eenerzgds als c&b organisme en anderzgds als
eea instituut erf ock spraken ztj van een
onzichtbare- en een zichtbare Kerk?
Nsiuuiltjk deden sjj dat. Maar nimmer met
het deel om nan te geven dat de onzicht
bare Kerk de ware mystieke Kerk was
terwijl In de zichtbars verschinïng der Kerk
ook menschen zouden inogeu worden toe
gelaten die geen belijdenis deden van hua
waasachtig geloof dat g§ gereinigd waren
in hei bloes! van Christus,
De onderscheiding welk® onze vaderen
masjktêö beoogde geheel iets anders. Zij be
leden uist anders dan dat het Gode behaagd
heeft om de ware Kerk eea zichtbare vonn
te geven op dat :<!i zich is midden der
wereld zou kuaasa openbaren.
Het had (ara deze zaak duldd|k te maken)
ook Gods heiligen wil kunnen sija om da
Kerke Christ! onsiclstbaar te houden. God
had b.v. door da werking van dea Heiligen
Geest la zekere stsd of dorp acht of tien
personen kunnen breages vars de duisternis
in het Licht, dat hsd H§ kunnen doen, zon
der de middelen zocala daar sla Het Woord
da Kerk en de predlkfmg, God had dan deze
wedergeboren mens then, verder kunnen
laten leven zotder van hes iets te cischen.
Wss het zoo geweest dan was er tusschen
die waarachtig geloovigea geen mystieke
baud geweest, Een leder was .om treat het
ander ild der Kerk onbekend gebleven, en
zoo zou !ij als op alch zelve staande in
dividuen hebben blijven voortleven tot de
dood hen kwam overzetten in de eeuwi
ge Heerlijkheid Gods, Was hat aldus de
bedoeling van den Heere onzen God geweest
dan zou er pp aarde een onzichtbare Kerk
geweest zijn en niets meer- Maar nu iag het
sadcis in Gods altoos wij sen raafl besloten.
Om bjj dit zelfde voorbeeld te bljjvesj: Nu
zijn er in eea stad of dorp tien kinderen dea
Heeren die tot elkander komen, b?slultes
om telkenmale op dea dag des Heercn te
vergadering In zijn Voorhoven, bet Woord
Gods te hooien prediken, het ambt vac
ouderlingen en diaken cb la te stellen en de
H Sacramenten te gebruikers.
Ia sulk eea ptaats heeft de Kerk zich
geïnstitueerd, heeft de onzichtbare Kerk een
zichtbare verschoning gtkregsa. En zoo nu
wilde God dat het op aard zou sijs.
Het is met de herschepping van de Kerk
gegaan als met de schepping van den menseh.
God heeft dea menseh geschapen m&i een
ziel ca lichaam, da ziel wel onzichtbaar,
maar het lichaam zichtbaar. Ea in hei tinte
lend oog van den menseh openbaart en
spreekt nu de onzichtbare zie! ea in de
g£d£chteBfijfee taal van den mtmcYt beluistert
ge de werking van diezelfde ziel. Die ziel
en dat lichaam vormen sarnea den mersch,
niets meer en niets minder. Dit overgebracht
op da Kerk des Heerste, bemerkt ge dat de
onzichtbare Kerk is de ziel en de zichtbare
het lichaam. Ia die zichtbare vorm openbaart
zich de onzichtbare ziel, wordt ge haar
aanwezigheid gewaar en dis onzichtbare
Kerk als da ziel en de zichtbare als het
lichaam vormen samen de Kerke Christ! op
aaide, Zij zin niet te scheiden maar ondeel
baar. Ontsukt ge aaa de onzichtbare Kerk,
de zichtbare vorm of omgekeerd, daa doodt
ge haarzij laten zich niet scheiden,
evenmin als het lichaam en de ziel van .den
mensch zonder den dood te scheiden zijn.
Maar evesals aan het menscheljjk lichaam
geen leden of deslen zijn toe te voegen,
waar het lichaam ia zich zelve volmaakt Is,
zoo ook is da zichtbare vorm der Kesk vol
maakt door hst inleven is haar vaa de on
zichtbare Kerk en geen leden die niet be
hoor en tot die onzichtbare Kerk, kunnen
ledeu zija vaa de zichtbars, dit zou tadrui-
schea tegen de schepping Gods. Waarom
daarop ock Zija vloek rust.
Nu zijn er menschen die maar aldoor
stareogen cp de raam- Christen of hypocrie
ten ^ie velschdik ia ds zichtbare Kerk inslui
pen en dese naamchristenen, de zichtbare
Reik sist wille,*: beschouwen als de saamver-
gaöeitag dsr waar&Chtige getoovigen, gclfk
a.'5 onze vaderen dit deden, *üCb wa* ZÜ
beoo£*n bereiken zij nooit,
Die P'omen moges zich terugtrekken
in jseel myJritke kringen of gezelschappen
en zich angstvSui.'*! vastklemmen aan een klein
groepje „diepiogeleufe geloovigen, toch altijd
weer opnieuw zullen z? stooten op naam
christenen die zich ten eeuen C-f anderen tijd
soms op de vreesrigkste wijze aJ® zoodanig
apenbaren. Het gaai cu eenmaal noC!' op
üese zondige wereld, een kringetje te vormen
waarvan men sou weten dat het bestond uit
kinderen des Heeren alleen. Maar bovendien
hoe gevaarlik tn glibberig is dit zonderlinge
pad. Immers onwilkeurig of willekeurig moet
men op die w§s aanvasgtrs met da maat
staf aan te legger, met het oordeel, en juist
geen menzch is het vergunt de slutër van
Gods Verborgen Raad weg te schuiven, dit
recht behoud öod zich alleen voor. Wie dan
ock zoekt naar een hoopske menschen, die
alten kinderen <263 Hoeren zouden sijn slet
zich vaak diep teleurgesteld en gekrenkt,
dit voorrecht laat God nu eenmaal niet toe
zelfs niet aaa de meest mystieke kring dei
geloot'igen. Attfld weer zal men moeten be
kennen voor Kinderen Gods te hebben ge
houden die sshteraf blijkgaven, het niet zfs,
en ook soms buitor,gesloten te hebben die
in tanige gemeenschap niet hus Zaligmaker
leefden. Eea vreeseiijke zonde is hei daarom,
direct klaar te staan met zijn oordeel. Een
tanig gebed om steeds een wacht voor de
lippea te hebben Is Christenplicht,
Do Ksik des Heeren zuiver tehcudoa var.
naam-cbilsten is dus niet mogelijk hoewel
streng toezicht houden op de gemeente een
eerste taak der Kerk bigft. Echter omdat
't niet mogeljjk is de Kerke Ciutati gezuiverd
te houden van hypocrieten ia des« bedeeling
heeft de koning der Kerk z^n discipelen
aaogewegeu hoe wfj met de hypocrieten te
handelen hebben.
In. Math. 13: 24 spreekt H| in een geilke« is
over het tarwe ea het onkruid. Als de dienst
knechten hun heer vragen of zij het onkruid
suites uittrekken is hat aatwoord vsu dea
meesterNeen. opdat g| het onkruid ver
gaderende ookj mogelijk niet het selve de
tarwe niet uittrekt/'
„Last ze beiden te zamsa opwassen
tot den oogst en ia den t§d des oogstee zal
ik tot de maaiers zeggenVergadert eerst het
onkrnid ca bindt het in busselen om het te
verbranden, mair brengt da tarwe te sa«en
in mijne schuur".
Dit geldt de hypocrieten, ve;sta wel, niet
aa hisiorisch gcloovigen, die bl|ven uit de
Kerk gewgeid als zijnde geen waarachtig ge-
loovigenmaar de naam chiisienca die uit
geven tedsn vaa de Kerke Chiisti te zijasa
het niet z|n. 0,n hunner wille, duit de Chris
tus niet dat wSj aan het siftao gain of ver-
oordeeies en uittrekken, omdat mogelijk niet
ééne taiwehalm mede ais onkruid beschouwt
zou worden en vertrapt. v. S.
Rusüg cn vredig lage® se sn de toonbank
lade open over elkaar, de koperen centen. Vete
vertoonden nog een fonkelnieuwe kleur, an
dere waren, door het langdurig verblijf in
het donker, verblekt, terwijl bovenal èèa door
den ouderdom kaai ea glad was geworden
Om zlu hsogea leeftijd werd h| door zfjn
broed'ren m&i eerbied behandeld.
Even tevoren nog baddea enkelejongeren,
nog zoo ps.s van de „Munt" gekomen, hoog
opgegeven van hun voorname functie onder
de menschen ais bataalmiddei, maar hadden
spoedig gezwegen toen de gtadde ecbeael
van de oude affeeuread beweog.
De tint der joagerea werd onder die stille
vermaning schier nog donkerder ea in goed
moedigen ttiwr waarschuwde de oude voer
zelfoverschatting. Iastinictisï iichtes.stle.zich
vragend tot hem, om door sijs langere levens-
ervaring die afkeuring te staven.
Peinzend slsarde bij voor zich uit ea zfja
gasssche houding teekende een zekers mee
warige eiasf, die onwillekeurig diep® stilte
verooizaakte. Na een kosten l|dzw|geasaasn
m het woord ea seitte: „Ik sie wei dat jul
lie eece verklaring wachten van mija houding,
die ik tegenover je gevoel van eigenwaasde
aanas».
aLaat Lr op des voorgrond stellen dal la
de i§dslflke tol, ais we in de maatschappij
hebben te vervullen, ik mezelf klein, zeer
kiels heb teereu gevoelen. Aaavaukel|k, in
fcnkelöleuw gewaad ds samsnteviBg inite-
denó, zwol me de borst vaa trots. Zwierig
roidc ik dikwijls door ieven dan,
spoedig ward ik van site illusies beroofd,
Diep heb ik gsveeidde groote minachting die
de measchheld in 't algemeen voor ons, arme
eesten, koestert, en p|niijk krenkend ds w|ze
waarop z| dit toonde. Reeds spoedig kwam
ik tot deze gevolg trekking.
't Wss toen ik en enkele andere onzer taot-
deien door eeclge jonge menschsn geb.ulki
werden sis sch|f om van een sfs'aad op of
eea ia den grond getrokken streep te wer
pen. Uit hunne ocgsn laaide een onheilig
vuur en hua aangezicht teekende speelwoede
en begeerte. Ds lucht weer grim'ie van aller
lei vloeken en leelpe woorden bij voor- of
tegenspoed. Hoe «achteloos en geriag voelde
ik mij tosn, gedoemd tot willoos werktuig
tot bevrediging vaa 's menschen Is ge harts
tochten.
„O, 'i is maar ces cent" hoor je honderdmaal
uitroepen indien ge bij ongeluk komt te val
len vaa toonbank of tafels, en ge kunt het
zlee 't is de saecschen eigenlijk te veel dat
ze voor ja bukkecI
Ik ben nu al ttentalien jaren in deze zeifde
omgeving. Nimmer hsd ik het voorrecht eea
uitstapje «aar een gioofere plaats te maken,
Och, als de menschen op reis gaan, Men
ze ons fhu's, wat souden ze met ensbegta-
neu Laatst sprak ik een onzer edellieden,
dea Rijksdaalder, dte zelfs per vliegmachine
een uiisfapja fcad gemaakt. Hg pochte er ge
weldig over, maar onderons gezegd, ieg?n»
woordig heeft ook niet zoo veel meer in
de meik te brokkelen.
Die eenlg gevoel bezit komt dagci|ks tot
de gewaarwording dat mea gemleacht wordt,
wat in duizend dingen valt op te merken.
Hier, wanneer ga kleeft in hei vuils bandje
van öea st aatjongea die je ultruilt tegen
slechte, waardeiooze snoeper!daar ais go
met zichtbaren afkeer of onwil van de zijde
des gevers gestopt wordt la des be delaars
hand, om gauw van hem af te zfjnginds
maar waartoe es! ik doorgaan met het aan-
etwigta van feiten die onomst.ootelijk vast
stellen de ulteist gsriuge waarde die aan ons
in het leven wordt toegekend.
Onder al die mieschtiag heb ik geleerd vol
komen lijdelijk te zijn, grenzende aan gevoel
loosheid, de jaren hebben mijn gevoel afge
stompt koud voor aïie aandoening".
Hier zweeg de oude even. In de triiltag
van z%a stem lag een eigenaardige tegenstel
ling met zp laatste beweringen. Hij voelde
dieper can h? zich zelf wilde bekeenrn. Dit
vergrooite den indruk bij z|n luoid'ren, die
allengs waren gekomen tot de overtuiging
van eigen nietigheid.
,Maar het meest van alle", hernam de ou
de, „heeft mij bitter gegriefd de houding de;
menschen, die zij in de kesk tegenover mg
Innamen. Iu het wereldsche leven heb ik me
leeren schikken ia de verachting waarin we
alle deeien, maar ia het karfcelp leven, waar
we dienst moeten doen als waardemeter voor
het geestelijk bestaan des menschen, heb ik
bij den voottdum gebeefd van schaamte en
en verontwaardiging.
Honderde malen heb ik den teleurgestelde^
blik der diakenen gezien wanneer we b§ de
gewone of extra collecten in menigte over
alkander buitelden, en de verzuchting ge
hoerd „Alexssidetr da kopersmid beeft ons
veel kwaads gedaan". Dan schreeuwde het in
«1„veracht ons nfet in onze geringheid,
V/ij zijn onschuldig. Uw toorn keere sich te-
gen keu die ons misbruiken Hadde ik m|
verstaanbaar kunnen maken, ik zou de gehei
men van den collecte zak of bus ontsluierd
hebben. Doch oase gerechte gramschap is
machteloos.
Last ik u iets vsn mijn ervaring vertellers.
't Wss Zondagmorgen. Het g«.ta waarin
ik tijdelijk vertoefde scheen in goeden e.-ea.
De stofteertag toonde duldeip een zekere
voorspoed en welvaart, Na het ontbijt maakte
men zich geieed ter kerk te gaan.
Met eea aantal anders broeders vat ik los
In moeders zak, Zfj haalde ons te vooiseh^n
ea werden in hoopjes van drie gelegen.
Voor en na verdwenen we in de zakken van
de gezinsledes. Ik viel ten erfdeel aan den
vader in wiens Itakerrestz&k wij eea plaats
kregen, 't Was mpjeerste kerkgang. Toen
we eenlge oove« brikken aan da donkerte
In den vmisaU tie-nead waren, ondek-
tea we in het uiterste hoekje eea de; lilliput
ters vaa oss geslachthet halfje. „Wat tloe
jij hier" fluisterde ik. Het keek me aan alg
wik'e 't zeggen: wat ben nog gross,
rasas actwoorcde mei ijzige kalmte, >k doe
dienst sis reserve". „Ais reserve hernam ik,
wat is dat? „Wel reeds enkele wekeu vsr-
fecct ik in dezen schuilhoek om gebruikt te
kunnen worden bjj plotseling opkomende ge-
vslien b.v, extra collecte voor de armen, of
iet» dergdps bi den uitgang. Werkelijk hij
had gdtjfc, Bij den eersten tussehenzang was
door den voorganger der gemeante een extra-
gave gevraagd voor een tekort der atmai-
kas era ai testend cn voelend graaiden een
duim en wijsvinger ra den vestzak die het
halfje en mij da groote eerwaardig keurden
als extra gift ia den collecte sak ta wordea
overgebracht, Een ea e?n halve cent trilde
hst in Straks, bij hst uitstorten der zak
jes trok eea wolk ovsr het gelaat vaa den
betrokken diaken. Een extra collecte uite h§,
half moeöelooa, half ironisch, ea ik
ik voelde mg diep bêteedigd over mijn raiets
zijn, tegenover zooveel nood
40 cent per regel.
MODE-MAGAZLW EMI
Voadsel is de bron van aüe kracht. Waa
rneer eea swakke zfa krachten wii herwtansn,
»s cr slechts één middeleten Het noodlot
wil echter, dat juist degenen, dis het meeat
voedsel uoodig hebben, het miast voedsel
kuanen verdragen. men moet eten, men
wil eten maar man kas slat eten.
Voor deze zwakken bestaat ééa middel:
Ssmategen Sfiaatcgea wordt alt^d verdragen,
geeft ferachlige versterkiag en wekt den eet
lust op, ierwtji het b|draagt tot de betere
>rertertBg vaa hst aadére gewone voedsel.
Deze eigenschappen z|a door meer dan 21.C00
medici schriftelijir erkend.
De beroemda mof. dr. VON LEYDEN
schrift: „Ik heb Saantegen in kltaiek
vaak ea gaarne voorgeschreven ea ben met
de resuitaten buitengewoon tevreden."
Sanatogea is in verpakkingen vanaf één
gulden bg alle apothekers en drogisten ver-
ferggbasr.
Eea andgra maal bevond ik m| ta den geld
buidel van eea zwierig gekleed jongmensch.
Fantgsle-costuum, hoog boord, manchelien en
s§dea das. 's Zaterdagsavonds was ik met
eea drietal mijner- broederen in zij?, portee:os-
saie vers ild geraakt ais overschot van iw£C
dubbeltj's, die hij op de loonbanfe had nser-
gelegd voor twee stukjes bwatta. Toen ds
winkelif r oub vieren user wisrp had hfl oog
lachend gesegd: kerkcenten.
WR fc 'voste; ons te midden van legio r§jks-
daiide i ea guiderss, terwijl ook de lagere
adel, kwastjes en dubbeltjes, ruim vertegen-
woortagd was. Stel u rnfa verbazing vo&r,
toea deze rijks jongeling, bij den gebruike-
Hken omgang, ta|n drie brosdrea uit al het
edel metaal wegpikte voor kerk ea armen.
Alleen bleef ik achter. Op het einde werd eea
collecte voor de Militaire tehuizen zeer aan
bevolen en .na eenige moeite slaagde
hi es ta mij en niemand anders ouder de
aanwezigen te vtadfa. Zich zelf zeker scfea-
mesd cm klemde h| me met veile hand en
opende die niet vooraleer ze halfverwege ta
den collecte-sak stak Zacht Het ik me zelf
vallen, ate schaamde ik me door mijn getaid
de geriughïid ea harteloosheid vaa den gsver
te verradsu
Steeds dezelfde gewaarwordingen, als ca-
derscheiden zich da vormen. Daarvan getuigt
ook het volgende, ta een gebarsten kopje
zonder cor stonden we boven op een keu
kenkast. We werdeti planmatig daarin verza
meld tot den Zondag. Langzamerhand leerde
Ik m|n Pappenheimeis kennen.'t Werd kerk
led. Hst kopje van de bast gehaald en dgn
inhoud naar behoefte verdeeld. Ik werd toe
gewezen aan can der dochters van 't gezin.
Chique gekleed. Mooi licht japonnetje, gou
den armband, dito ringen enz. Zfj stopte mi
en ééa «iaer breedtes ia een sierlik geld
beursje, dat weer een plaats kreeg in zware
sllveren beugeltasch, 'k Begreep er niets van
meta'n beiden vcor drie zakjes, Het raadsel
werd spoedig opgt lost. De jonge dame werkt®
met sch^r bewegingen, althans éénmaal. Bi
het eerste zakje teen hei orgel en hei gezang
de; kerkgangers alle made; geluld dempte,
ging wel eesst de faseh opsa ea ook de per- 1
temonaaie, maa; de hand keerde ledig terug
en werd met grac'.euseïijkö beweging in den
collecte-zak gestoken, Dsarea volgden res-
pectlevellb mijn coliega ea ik. Vol gramschap
gaf ik m|a gewaarwordingen luide fe ken
nen. De andere centen in den zak haalden
de schouders op en ffiompeldsa zoo iets van
„dat E§n we al laag gewoon 1"
Maar dat is toch geea godsdienst riep ik
uit. Die juffrouw heeft rninstesas f 200 kles-
ren en versierselen aan haar lijf ea geeft voo;
het onderhoud der armen I ceaf, dat is een
twintig duizendste van wat ze self behoeft.
„Dat is geen maatstaf, vriend", w|sgeerigde
een oud halfje, 5n wien ik direct m§n mak
ker uit den vestzak he-kesde. Toea zweeg
ik stil, hopeloos verward lts de denkbeelden,
van eigenwaarde en de andere geschatte
waarde".
Nadenkend staarde de oude voor zich uit
toen juist de tooebacblade werd opengetrok
ken, en de hand des winkeliers hem aasgrsep
tot het teruggeven op een aanzienlik bedrag
waarbij hem nog net d© opmerking des hoo
pers tegenklonk: „die cent kust ga an
ders wel houden
GERF'ITSZ. VAN PUTTEN,
8?:ï
Pk-,
De commissaris dar Koningin iu de Pro-
vircie Zuid-Holland,
Gizlen het besluit van Gedeputeerde Staters
dö. 28 Juni 1921, no 66;
Gele! op art 11 der wet ven 13 Juni 1857
fStaatsblad no 87)
Breast ter keauts van belanghebbende,;?,
dat bij voormeld besiuii door Gedsputeerde
Statea is bepaald, dat de afzonderlijke jach
ten op waterwild voor dit i««r zullen word®n
geopend op Maandag 1 Augustus aanstaande,
en dat mitsdien vanaf dit tijdstip de uitoe
fening der jachtfaedrijrar, vermeld taart. 15,
litt. d, f en h der Jachtwet, is geoorloofd
wordende tevens herinnerd aaa ds bepaling
van art. 1 van feet Regiement op de uitoefe
ning dsr jacht in deze provincie, krachtens
welke die jachten niet anders mogen plaats
hebben dan op ea langs hst water, mlfsga
dees op moerassige landen.
Deze keraiis'gevteg sai, in pistao gedrukt,
worden afgekondigd en aangeplakt wasr zulks
te doen gebruikelijk is, alsmede in het Pro
vinciaal Blad en ia de Nederlandsche Staats
courant wordssa geplaatst.
's-Gravenbags, 29 Juni 1921.
De commissaris der Kobingln voornoemd,
KOLKMAN, 1V-C.
Vsa den wab&cren uitgever J.N Voorhoe
ve ta te Graveohage oeiviageK w| de twee
de zending der Evangelisatie bstlicteek.
Van de vesrlig traktaten verdi ad het
treffead verhaal „Ds ledige stoeib|gondere
aandacht.
Ook ste groote teksksart is evenals vorige
jaren keurig uitgevoerd.
Zeer stelde wij hit op prijs bi d«ze zes-
diüg een werkje aan te treffen van daa geer
den sch.'iver Dr. H. Hoppeier, „Van de on
zichtbare dingen", Dit Evangelisatie geschrift
is niet geschikt voo tóe sloppen es s egen maar
behoord thuis op d<-* tafel van het modern Intel
lect dat in verwafeahtid zweert b? het steatite.
Ieder atheïst ei is dat wetenscfcappel§k
werkje leest zei zich wrl tweemaal bedeaken
eerdat hfj aegi allsea te gdooven in wat
zichtbaar is. In het gCiia de schrf ver vaa
dit weskje zich voor oogen stelde, le betoo
gen dat „die geest gtgat boven da stoi", is
hg uitnemend gestaagd.
De schQn doet U onwilkeurig aan den
geriefden auteur Btihx deeïsn óie ta ons
vaderland slch zulk een suimea ksing van
lezers wist te veroveren.
Wia het nog eist lang geleden versshfaen
werk „Het menschel!k lichaam een sprake
God" vaa Dr. Hoppeler heefs gelezen zal
met bodschap dit werkje begfostea. Het
icent zich dan ook niet eiken voor Evaa-
gelisstie arbsid onder meer ontwikkelden msar
is een juweeitjs in iedere boekenkast.
E'/sczSs alle zênöiages bevelen we ook
deze zending der E B vaa hsrte bij onze
lezers aan.
Herinneringen uit de kinderen jongelings
jaren van Dr, A Kuyper, bijeen vergadert door
z3n eenig overgebleven zuster, uitgave J H
Kok te Kampen.
't Is voor de kleine iuyden „onze men
schen" socals de gestorvene voortrekker bij
voorkeur zeide, ea voor niemand anders,
Ia ieder andere kring verliest dit herin-
aesiags geschrift alls waarde, wordt,
bet zelfs kinderachtig, daarom was hef
ntet, dat „oaza meascheu" het bezitten zoudsn
het ware beter dat hei nimmer ter perse ge
legd was
De teltea uit de Kiader-en jongelingsjaren
ven Ds. Kuyper zooals se in dit geschriftje
zijn blcesveriamefd sijn deels uit overleve
ring bekend en deels door de scht^fster
zelve medegemaakt of bijgewoond.
In vele trekjes uit de Jongelingsjaren her
kent men reeds da krachimensch scoals deze
straks in volla ontwikkeling het leven intre
den zou
De opbrengst van dit werkje wordt door
schr|fster en uitgever ter beschikking ge
steld vsn het Mlljoenfonds Zoodoende heeft
Dr. Kuyper, socals de schrlfster opmerkt,
onbewust reeda in zfu jeugd medegewerkt
aan hel grootsche plan dat na zijn verscheiden
tot uitvoering kwam,
Onze menschen zullen de schrijfster dank
baar rijn voor hare mededeeiingen,
Het Christelijk Volksblad voor het Huisgezin
UI gave van de firmaE J. Bosch te Baarn heeft
eer» gedaante-verwiasstiag ondergann. De
kop van dit periodiek geeft een aangename
indruk, en den inhoud stelt niet teleur.
Penning schrift in „Van Weck tot Week"
een overzicht van de buitenlsndsche gebeur
tenissen.
Dan volgt een Schiifioverdcnking.
J J le Clerqq voert de tezer ta gedachten
naar Spanje in den t|d vara den tachtlgjarigen
oorlog.
De groote plaat, waar Penning of Keuning
een onderschrift bl geven, boeit iedere week
weer opnieuw bet cog.
lohanna Breevoort verzorgt de Vrouwen
rubriek, waaruit we met genoegen over
„Sputgeoss en de vrouw* gevolgd hebben.
Het Christelijk Volksblad kamt den tezer
niet plagen met droge en diepgaande pro
blemen over sociologie, politiek, Staatkunde,
opvoedkunde, letterkunde, enz., hef blad laat
dit over aan zoovele andere tijdschriften en
daar doet htt wel aan, 't Wil een blad zijn
van ontspanning
en dat is hef.
voor "t gezin uit het volk
Ui
We lezen in de Standaard
Een uitzondering.
Ais wij 0K8 verzetten tegen het drijven
vaa de vrouw op het publieke terrein, dan
wijst men ons op Dsbora. Als w?f veggsn,
dat het niet de sorpi g van tóe vrouw is, op
hef publieke etf lcidtag fe geven, dsn ant
woordt meii: maar Debora dan? Het wli
ons vooskornee, dat het voorbeeld van een
Debora ju'st bcw|st hetgeen éc AaUsevoïu-
tiosalr op dit sink belijdt
Debora sfa&t ons geteekend ais ees tref
fende uitzondering.
Vooreerst wet haar tijd betreft De maa
werd door den vfjgsö niet slechts van het
publiek terrein verdreven, mear durfde slch
ta de dorpen en op den openbaren vvegrriet
mser vertoornen.
Debora zingt baar schoonc liedde wegen
bieldee op en die op paden wandelde» gingen
kromme we jen, dwz. de stille binnenweg,
het onbekends pad moest worden gekozen
vanwege (fe onveiligheid der hoofdwegen.
Ook bidden de dorpen op Toen stond De
bora op.
Zij was een uitzondering, ook wat hzar
persoon as.tavaat.
Z! bad geen vrouwenbeweging aoodlg om
erkend fe wordende Heere self wees baar
aas.
Ea ta zoodanige omgtandlghsid buigt na
tuurlijk de Antirevolutionair gaarne het hoofd
voor het feit, dat de vrouw de plaats inneemt
van den man. Maar hei bllft uitzondering,
Ea eea uitsondering doet een repel niet te
niet, maar bevestigt dien. Ailbass zoo wss
het tot nog toe,
De Djambi-zaak.
Ia een vorig r;usnmer van orss blad wezen
ws op de eruptieve houding der vrijzinnig
democraten ea socialisten als zl da Djam-
bi questi® uitbuiten om stemmen te wissen
ia 1922,
Niet genoeg kan cp dat vuil gedoe der
revolutiemannen worden gewezen. Vreemd
is iusK tactiek niet. Groen ea Kuyper ondervon
den ds zelfde behandeiing on uuColQn thans
ia het voetspoor van deze mannen trad, zou
hei eer vreemd er. verdacht gffn tadiea man
hsm spaarde Trouwens heeft onze eminente
leider sich op dergelijke taster cempagnes
voorbereid Opsffn rondreis voor Sist miljoen -
fonds heeft hg reeds gezegd, dat men ook
hem wellicht niet verschoanen zou van het
vuil waasms-da Knyprr geworpen werd, maa;
voegde h| er aan toe ai reik ik slechts tot
sga de knkes van mijn voorganger, mijn
rug is even breed ata ds zijne was.
Inlussches is de manier waarop met de
Djamhi zaak yrerd omgesprongen intens
gemeen.
Op geraffineerde es sluwe wfjze insinu
eerde men Positieve öeschuldigtagsa bieven
setatsrwege daar aorgds men voor, echter
werd er een verdorven sfeer vaa verdacht
making in het Parlement geschapen, waarin
de laste? saadjrs weelderig te ndsn ontkiemen.
Uit een en aaoer vgl? op te maken hoe
da mentaliteit onder ds revolutiemannen Is.
Ds antl-revolutlosairea zullen zich door die
politieke siangetrilatighrid niet van de wtia
ïetec brengen of ia 1922 door de coodc; hee
ren laten beetnemen. Maa; toch zal het goed
zija dat er uitvoerig uiteengezet sal worden
in breeden kring, wat de wea-heid omtrent
de Djasabi- queatie is, opdat da geestis ge
steldheid onder de revolutionairen eens
duidelijk in het daglicht worde gesteld.
Zeer ie waardeersn is dat er rog vooraan
staande ii&ksrhe bladen z$n die hun groote
afkeuring en verontwaardiging over de wijze
van cptfcdea ter linkerzij Ie niet ouder sioe-
iea en ba--beis steken.
Zoo ïesen we in hst H.bid,
Bijzonder weersta wekkend is oes in dit
ziekelijk wantrouwige gedce hst morsen met
reputaties. Ata war® maniakken die door
vervoigesswaansin jegens sommige personen
worden besieid, haten de „schandssi'-roepers
met wellust dc reputaties neer, Behsgstak
iaten zl telkens weer de usmen sllrkcavan
hen dia vette pos'.en ksegen nadat ze als
regeeringspersoon waren afgetreden om dan
te conclude?renNatuurlijk zijn hun die
posten beloofd omdat se, in hua segeerlagr-
prsitie, aan die groots maatechapplen goede
diessten bewezen. Eea heels reeks van zulke
namen werd door dea heer Mcndels rns.
slank vaa stem ea kracht van gebaar uitge
stald,
De ilieer De Waal Melef|t heeft al dia
geyallen eens tot hun ware proporties terug
gebracht. De figuren dis voor 1903 een
plaats in (ie Koninklijke kregen, konden
daarmee, söo merkte hij op, niet voor eealgea
ötenst Lz$n beloond want zR waren al afge
treden voordat dc Koninklijks iets beteekende.
Alleen met den h er van der Wïjck ware het
mogelijk geweest, maar wie hem gekend
heeft meet er tegen opkomen dat zijr- caga-
dacbtenis zoo wordt besmeurd. Wat den tijd
daarna belangt: Ministers van Koloniëa
en die moesten dan toch wel het eerst in
aanmerkte g komen zija niet in eenige
funcite bjj de Kostekijjke of de Batasfschc
overgegaan. W«I twee Minister» van Oorlog.
Maar welke diensten hsbbrn die aan zulke
maalschappleu kunnen bewijzen?
En wat nu eindelijk een van deze twee
Ministers van oorlog aangaat, de heer Col jjn,
tegen wien de persoonlpe campagne in dese
vooinamellk is gericht, omdat hg leider !s
van de A.-R part? zoo .rserkte de heer
Malefjjt het volgende op:
la 't algemeen is het zeker niét goed, dat
een partij leider tevens leider is van een
groote haudelsosdernsmlsg. Maar dit heeft
zoowei da fuer Coiga ais de A.-R. Part!
daa ook Jisgesien. Toen cte heer Colijn di
recteur werd van de Bstaafsche, was hg
geen partijleider sn zat hij zelfs niet in het
partijbestuur. En nadat hl leider is geworden,
heelt h% zich verbonden om zich los te
maken van de Bstaafsche. In het volgende
jaar zal h$ vrij zijn. En dan zal bfl e«-n zoo
zwaar finantieel cffer aan zjjn part9 hebben
gebracht, als wel nooit een and er fe voren.
SOMMELSDIJK, Het zoontje vaaH, v. hsd
dezer dagen het ongeluk onder een motor
fiets te gerakea. Hef ventje werd met bloe
dend hoofd en been opgenomen en bg den
geneesheer gebracht, welke constateerde dat
er niets gebroken was. Da motorbeiijdcr P. Z.
treft geen schuld.
Het zoontje van d, S. geraakte dezer
dagen al spelende In de Kerkgrachf. Met een
bamodderd pak kon h| huiswaarts keerep,
waar hg zeker op een traktatie kon rekenen.
