Zaterdag 4 Juni 1931.
86s19 Jaargang N*. 3708
voor de Zaidhollandsclie en Zeenwsche Eilanden®
Eerste Blad.
Antirevolutionair ff" W Orgaan
qp den yiïifji.
DE PROCESSIES IN DEBAT.
Marnes ftBsdsdssüogsn,
SLECHT BLOED, SLECHTE
BEZOXDHEID.
W. BOEKHOVEN Z®n©»8
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentien en verdere Administratie franco toe te senden aan de Uitgevers.
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco pet post 75 Cent bjj vooraltbefallng,
BUITENLAND b| vooruitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. j
UITGEVERS i
SOMMBLSDIJK.
Telefoon Istercaauaunaal Ho. 202.
ADVERTENTIËN 20 Cent per regel, RECLAMES 40 Cent per regsï,
BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel.
DIENST AANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.- per plaatsing.
Groots letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die sg beslaan.
AdvertenfiSn worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 UUR.
In sommige Kerkelijke Vereenigingen
worden moties aangenomen om deust-
breiding der processies te voorkomen.
De uitbreiding Ja, want processies
zijn er in Nd. Brabant en Limburg, maar
bij de a.s. Grondwetsherziening wil de
Regeering de deur voor meerdere vrij
heid openzetten.
Art. 170 der Grondwet zegt thans:
jfif- „Alle openbare godsdienstoefening
„binnen gebouwen en besloten plaat
„sen wordt toegelaten, behoudens de
„noodige maatregelen ter verzekering
„der openhare rust en orde,
Onder dezelfde bepaling blijft de
openbare godsdienstoefening buiten de
„gebouwen en buiten de besloten
„plaatsen geoorloofd waar zij
„thans naar de ivetten en reglementen
„is toegelaten.
Processies hebben plaats buiten de
kerkgebouwen; en zijn dus geoorloofd
daar waar ze in 1848 toen deie Wet
tot stand kwam, óók toegelaten werden.
Verder niet.
Maar de Regeering wil een nieuw ar
tikel, en daartegen gaat de storm in Ned.
Herv. kringen, Zij wenscht 't zoo
„Openbare godsd.oef. buiten gebou
wen en besloten plaatsen is geoor
loofd, tenzij naar aanleiding daarvan
„gevaar bestaat voor verstoring van
„de openbare rust en orde.
De Staatscommissie, die art. 170 her
zag, heeft 't precies eender, en de Re
geering nam het zoo van haar over.
Die uitbreiding der processies nu tot
allerlei steden en dorpen „waar rust en
orde niet gestoord zullen wordenis een
doom in 't oog van vele „Protestanten"
want we zijn een Protestantsche natie,
en ge leest van „martelarenbloed* en
Roomschen dwang in andere Landen
en Roomsche vrijpostigheid enz.
Nu zijn wij niet Roomsch maar het
staat voor ons als een paal boven
water, dat er meer respect kan aange
boden worden aan een waardigen Room
sche, dan aan beginsellooze enfutlooze
en inhoudlooze Protestanten, die er in
Nederland bij de vleet zijn. En ooks taat
bij ons vaat, dat de Roomsche kerk géén
duim breed winnen kan als de
Protestanten ec/tteprotestanten zijn, maar
geen scharrelaars op principieel terrein
die met vesl bombast over „deProtes-
tansche Natie" toch Liberalen, en So
cialisten de hand reiken in Kerk, School
en Staat,
Als 't Protestantisme durft staan in
Kerk en School en Staat in den Naam
des Heeren en zich niet verloopt in
odernisme en rationalisme, maar heilig—
lijk naar de ordinantiën Gods,Kerk en
Staat wil opbouwen in echtprotestan
tisme, dan deinst jelke Roomsche terug,
want er ligt ook voor hem een 80-jarige
oorlog achter den rug, dien wij, Gere
formeerden nog wel eens aandurven.
Wij Gereformeerden gaan geen stap
voor de Roomsche kerk op zij maar
belagen niet haar vrijheid, maar
eischen voor haar op al de rechten, die
wij zelf wenschten te bezitten om God
te dienen naar ons geweten zonder tus-
schenkomst van priesters en zonder mar
teltuig.
Bestrijd de R. KerkGewiswant ze
dwaalt naar onze inzichten en opvat
tingen van Gods Woord! Maar bestrijd
haar dan met geestelijke wapenenNiet
met een Staatswet.
Bestrijd haar met 't Woord van God
en met uw persoonlijk leven in ernst en
vroomheid en ingetogenheiddoor uw
Protestantsche daden en voorbeelden, op
dat de RK. daaruit leere, dat er in die
„nye leere", in die nieuwe Leer van de
bloedgetuigen der 16e eeuw, een onver-
winbre kracht van verzet schuilt tegen
alle Roomsche Stoutichheden.
Als de R, Kerk sterker wordt is niet
de Leer des Evangelies én de vrijheid
van den Christenmensch, zooals Luther
dat zoo aardig zei, de schuldmaar 't
Leven der Protestanten hun afzakken van
die Lear en hun ongunstig optreden in
de Wereld; hun Kerkspot en hun Kerk-
mijding en hun losheid van 't Ideëele
leven.
„Daar staat geschrevendat overwint
zelfs de duivelen
De geschiedenis der processies is zoo
oud als de wereld. Reeds de heiden
wereld kende ze, toen de Grieken en
Romeinen voor hun afgoden Ceres,
Diana, Bacchus enz. optochten hielden
buiten 't tempelgebouw en dan sym
bolische voorwerpen aan dien god her
innerend, rondvoerden. Ze zijn nog in
de wereldcultuur in dien vorm aan
wezig. Ze zijn ook in de Christelijke
kerk ten tijde van Ambrosius, bisschop
van Milaan, in de 4e eeuw uit dat
heidendom overgenomen, maar er is
toen natuurlijk een heilige wijding aan
gegevenze hadden toen plaats om den
Naam Gods uit te dragen en niet meer
dien van de Diana der Efezeren.
Er bestaat omtrent de invoering der
processies een overlevering. Mamertus,
bisschop te Vienne, in Frankrijk, hield
in den Paaschnacht een godsdienstoefe
ning. Toen brak er daar buiten brand
uit. Al 't volk stroomde naar 't oord
des onheils, maar Mamertus bleef in
de Kerk, viel op de knieën en deed de
gelofte, dat hij procession zou invoeren
wanneer God zijn gebed zouverhooren
en de vlammen stuiten. Dit geschiedde
met goedvinden van volk en bur
gerij, verordende de vrome bisschop een
processie 3 dagen voor Hemelvaartsdag.
Hoe dit zijDe procession zijn in
de Christelijke kerk gebleven tot op
dezen dagmaar de Reformatie knak
te ze en verbood ze. Toch zijn ze weer
meer in beteakenis toegenomen sinds
1815. toen de zoogenaamde Vrijheid
van godsdienst is uitgeroepen en 't R.
Katholicisme ook in Nederland meer
vasten voet kreeg, vooral in Limburg
en Brabant. Toen dan ook in 1848
de Grondwet van 1814 werd herzien,
is er de bepaling in opgenomen, die we
boven citeerden, nl. er mochten wel pro
cessies zijn daar waar men dat al ge
woon was, maar uitbreiding mocht er
niet aan gegeven worden. Nu in 1921
vraagt men uitbreiding en we gaven in
't begin van ons artikel reeds de re
dactie aan van 't nieuwe Grondwetsar
tikel.
In 1856, zijn er processen gevoerd
over die Ommegangen, en toen is ook
de pastoor die zoo'n nieuwe processie
had georganiseerd, gestraft; te meer,
omdat de marechaussees verplicht waren
met scherp te schieten op de leeken,
die hunnerzijds met steenen op de po
litie gooiden. De marechaussees nl.
wilden de processie ontbinden, als in
strijd met de Wet, maar dat vond ge-
duchten tegenstand. Vandaar slaan
en schieten
Naderhand hebben we van proces
sen verbaal niet meer gehoord. De
Roomschen hebben zich binnen de
perken der Wet gehouden; maar vra
gen nu uitbreiding der Wet.
Die uitbreiding komt er! Maar de
R Kerk zal wel heel wat moeten slik
ken, eer de debatten ten einde zijn.
De Socialisten spelen nu al op hun
poot. Socialistische meetings in Brabant
en Limburg worden geweigerd door
Burgemeesters en pastoors, De Open
bare scholen daar zijn Roomsche scho
len, Socialisten onder de Roomschen
hebben 't soms kwaad te verantwoor
den in hun nering en hanteering, we
gens gebrek aan klindizie Ze worden
door heeroom in de gaten gehouden.
En de Socialisten en „Protestanten"
pijpen daar nog al over op Vrijheid,
voor de Roomschen maar dan
ook voor ons Socialisten, zeggen ze.
Voeg daar dan bij de bekende pa
penvreters
Voeg daarbij tal van Hervormden,
de Confissioneelen, die voor Rome
doodsbenauwd zijn. Wegens de Con
fessie of Belijdenis der Vaderen, ziet
U! Wegens de nationale moederkerk!
De Vaderlandsche kerke der martela
ren, ziet U I
De Gereformeerden, onder welken
naam oak, gunnen den Roomschen
volle vrijheid van geweten Ze kunnen
processies houden zooveel ze willen!
Maar laten 't dan niet de oude, dwaze
Spring- en Dansprocessies zijn, oneer
baar en bespottelijk en onzedelijk in
haar voortvaren. Maar hooge ernst en
liefde tot God en zijn dienst, zij 't ook
onder een hostiewaardeering. die ons
onbijbelsch dunkt, in strijd met ons
dogma.
Eea protest tegea Ds. Kersten.
Ia de Standaard, ons anllrev. hoofdorgaan
heeft Ds Kersten ook sijn stukje geplaatst
over Vaceinedwang De Redactie gaf geen On
derschrift. Maar een inzender schreef daarna
't volgende gtubjs:
Het vaccinatie probleem.
Niet dan sia cniische lazing van de ge-
heele Nederlandsche litteratuur over dit
onderwerp en van vele werken daarover
die in Dultschland, Frankrp, Engeland en
Oostenrijk verschenen, heb ik is 1916
deze studie geschreven. Het vraagstuk heb
ik historisch toegelicht en bezien van
medische, theologische en juridische sljde.
Na de waardeering daarvan in de Chris
telijke pers met same ook van Dr. Kuyper
in uw blad, had ik niet verwacht, dat
stukken als van den heer G. H. Kersten
in „De Standaard" zouden opgenomen
worden. Nu dit toeh geschied is, zij het
mg vergund een woord van protest te
doen hesoren over de onware en onwaar
dige wijze waarop het Chslüteiijke publiek
door enkele propagandisten tegen den
vaccinatiedwang worden ingelicht.
Met vriendelijk dank voor de plaatsing,.
Hoogachtend
Uw dw.
Dr. RIJK KRAMER.
Dit stukje van een deskundige Is raak I
De heer Kersten geeft op een onware en
onwaardige wflze, voorlichting I aan het pu
bliek, zoo is sin slotsom.
Jat een mensch kan wel eens denken,dat
hg 't aan 't rechte end heeft, wegens on
kunde en gemis van inzicht in de studieatof
maar wie propageert en schrift en wrijft
moet de stof onder den kuis hebben
en onze overtuiging isjels die vaa anderen nl.
dat de heer Kersten er te lucht over heen
loopt. Met den Bijbel in de hand, komt men
er niet. Daar moet medische kennis, en sta
tistiek bi komen. Empirisch, ervaring en
theorie, moeten hier beslissen.
Propaganda tegea den dwang Maar wat
biedt Uwe zoo begeerde Vriheid aan? Ia
welke ellende zullen we dan komen, als
ieder op medisch gebied, al geldt 't zijn eigen
lichaam, 'maar doen mag wat hij wil.
Schaf den dwang der vaccinatie af en der iso-
luiieaccoordmaar dan ook afschaffen de
Bouwverordeningendan ook de Gezondheids
wetten I Durft men die konsekwenties aan
Dwang I 't Heele leven is dwang
terwille van een ander.
het ergens gelezen „in de krant" en die
wéét het Immers dat het meest verweer
de lid van den nieuw gekozen, Amsterdam-
schen Raad, de EdelAchtbare heer Had-je-
sie-maar, als oudste lid in jaren, straks dien
nieuwen Raad in zin eerste sitting soa moe
ten presideeren.
't Zóü natuurlik nooit gebeurd zijn.
Daar heb ik me geen oogecblifc beducht
op gemaakt.
Er zijn nu eenmaal van die dingen, welke
natuurlijkerwijs onmogelijk zijn, en zoomin
als een mensch ooit met zijn neus tegen zijn
ruggegraat tikken of met zijn grooten teen
zija kruin krabben zsl, zoomin zal H.j m.M.
sin partes posteriores neervielen in den Ara-
sierdamscben burgemeestersstoel.
Daar is geen noodwetje voor noodig.
Daar werd wel Iets op gevonden
40 eent per regel,
De eerste eiach voor een goede gezond
heid is de zuiverheid en de rijkdom van het
bloed. Het is ontegenzeggelijk in het bloed
dat de organen de noodige grondstoffen vin
den, voor hunae goede werking, waaruit
volgt, dat, wanneer het bloed verslapt is,
zooats bijvoorbeeld bij de bloedarmen, de
organen om zoo te zeggen vervuilen, dat
hunne werking vertraagt, dat geheel het
gestel vergif
tigd wordt en
zich weldra de
storingen voor
doen, die den al-
gemeenen staat
der gezondheid
ernstig in gevaar
brengen. Maar
zoodra de bloed-
armen zich met
de Pink Pillen
gaan behandelen
en het bioed
daardoor gezui
verd en verbe
terd wordt, her
stelt zich het
verdwijnen de
Mevr. Barbier,
Nadruk verbedsa.
Gelukkig, Piet Noltlng wint het.
Ik héb me laten vertellen, of lisver,'k had
evenwicht In het lichaam,
storingen en wordt de gezondheid weer geheel
wat zl te voren was.
De uitmuntende en algemeen verspreide
vermaardheid der Pink Pillen danken zij aan
de merkwaardige genezingen die sedert
dertig jare hebben te weeg gebracht in aile
gevallen dia verslapping van het bloed en
verzwskking van het zenuwstelsel tot oor
zaak hebben, als anemie, neurasthenie, maag
kwalen, hoofdpijnen, slechte spijsvertering,
slaaploosheid.
Om zich daarvan nog beter te overtuigen,
leze men eens wat de menschen die ze ge
bruikt hebben, er van zeggen. Een dezer,
Mevr. Barbier, 135, rue des Chermettes, te
Lyon (Frankrijk), schreef ons het volgende:
„Tengevolge van een zware ziekte, was ik
zeer bloedarm en zeer zwak geworden. Op
den raad van mij a man, heb ik toen de Pink
Pillen genomen, en zes doosjes zijn vol
doende geweest om volmaakt te genezen.
Denkt eens aan dat ik vóór ds behandeling
niet meer dan 44 kilo woognu weeg ik er
62 Ik laat niet na uwe Pink Pillen in mijne
omgeving aan te bevelen".
De prijs der Plak Pillen bedraagt f 1,75 de
doos, f 9,— de zes doozen. Zij worden ver
kocht in het HoofddepotNassaukade 314 te
Amsterdam. Men eische dit adres en de Hol-
landsche gebruiksaanwijzing. De Pink Pillen
zija ook te verkrijgen bij de goede apothe
kers en drogisten in Nederland.
Maar enfün I er behoeft geen vrees voor
te bestaande eerzame Pist Nolting, ridder
in de orde van den Nederlandschen Leeuw,
wegens langdurig Kamerlidschap, welken
Leeuw bij echter nooit draagt, maar die hij
sinds jaar en dag in zijn bovenste kablnetla
tot donkere opsluiting veroordeeld heeft
Piet Nolting wint het van den man van 't
Rembrandtplan in jaren, én in vele andere
dingen.
De populaire „Piet" heeft dus kóns.
Als ie tenminste daags te voren, 't is dan
net in den tijd, zich niet aan te veel aard
beien eten te buiten gaat.
Ik kom op Had-je-me-maar terug.
Want we kunnen, en daar steekt ook geen
kwaad in, over die gansche historie nu wei-
eens schertsenderwijs spreken, maar ze heeft
toch ook een zeer ernstige kant, die niet uit
het oog verloren worden moet.
De man, zelden de kranten, „stinkt".
Ik mag wel 'n oogenblik riëel z|n.
Waarom la 't noodig, dat ik van dat zeer
begr|pel|ke verschijnsel een langwljlige om
schrijving geven gs, waarbij toch elk lezer
die me volgen kan, onmiddellijk hst teeke-
nende woord gebruikt, waarmee onze taal
den prikkel op ons reukorgaan uitoefent,
verklankt.
Maar met verlof I er „stinkt" hier veel meer.
Vooreerst het geld, dat men al mét den
ongelukkige heeft verdiend.
Natuurlek was het meest leven-schoppen
de geïilusstreerde weekblad uit de hoofd
stad er als de kippen bi?, om het „type" toch
vooral ia al zgn walgelijkheid te laten zien.
't Werd met dikke letters geadverteerd.
En 't bracht geld in de la.
Want zoo'n krant kent haar publiek en d&t
vind ik nu een ernstig verschijnsel, dat die
krant begreep, hoe tienduizenden lezers en
plaatjeBkijkers er pret van zouden hebben,
om dat gore raadslid in al zijn onhebbelijk
heid en afzichtelijkheid te kunnen zién.
Dat téékent zulk een publiek.
Die „Had-je-me-maar" is onzer één.
'n Mensch, geen dier, al verlaagt hü zich
vaak beneden het redeloos vee. Hi blijft een
mènech, d.w.z. hij behoort tot dien greoten
stam, die oorspronkelijk naar den bselde Gods
geschapen Is.
Zijn schande is mea de ónze.
't Wordt maar al te weinig bedacht.
Neen. ik weet wel; geen onzer heeft per-
soonlike schuld aan het feit dat dege mensch
zoo diep gezonken is, maar dat bi zoo
diep zinken kón, dót is de gemeenschsppe-
l|ke schuld vau „den" mensch, van het men-
schelQk geslacht, waartoe ook wfl bahoorea.
Er is solidariteit van schuld.
En al zal dan ook, zeer zeker I een iege
lijk om zin eigen daden geoordeeld worden,
w| kunnen ons toch weer niet los maken
van dat „menschelik geslacht" waarvan ook
die zwerver deel uit maakt.
Daarom kóts, wie dit gord beseft, zich on
mogelijk verlustigen In zijn schande, maar
zal hi net doen als met familie, waarvoor
men zich schaamt, maar die toch „familie"
blift ea zoo weinig mogelijk vruchtbaar
heid 'geven aan het kwaad en de schande.
En die zeker niet door woord en plaat bren
gen onder de oogea van het groote publiek.
Eufin, de man stond in „de krant."
Doch dat was nog niet mooi genoeg.
Een spullepaas uit Den Haag of Rotterdam,
geen haar beter dan de straatfiguur zelf, kwam
op het misselijk idee, om den armzaligen
verwordeliug te k|k te stellen voor 't pu
bliek dat zich in zijn „etablissement" 's avonds
vermaken kwam
En werkelijk, hij haalt hem weg.
Raapt hem in letterleken zin op uit de
goot, zet hem in een auto, laat hem borrels
drinken naar hartelust en stelt hem als bui
tengewoon „nummer" in al zin menschelijke
ellende voor het publiek ten toon.
Men schaamt zich toch diep over zijn eigen
volk I
Dat er, allereerst, vele duizenden te vinden
zijn, die hun stembiljet voor den Raad mis
bruikeu, om zulk een schipbreukeling te wil
len zetten op het gestoelte der esse en dat
er, als de man daardoor 'n blzondere bekend
heid heeft gekregen, andere duizenden zin,
die zich met zin ellende vermaken I
Wat p;Mï men toch van beschaving.
Van vooruitgang', van volksvercdeling
Ia vroeger eeuw toog het lagere volk, dat
daar behagen in schepte, op gezette tijden
naar het „dolhuis" om er de „gekken" te
bekijken en zich te vermaken met hun dwaze
bewegingen en zotte grimassen dezer onge-
lukkigen.
Zoo iets komt nu niet meer voor.
Maar nu komen ze kijken, de beschaafden
der 20e eeuw, naar 'n zotten clown, den
allemansgek, en als dkt verveelt en er moet
weer 'n andere prikkel zijn, dan haait de man-
van- de-cassa, voor wien't geld nooit .stinkt"
den zotten „Had je me maar" I
„Elk volk" zegt een spreekwoord
„heeft de regeering, die hst verdient."
Men kan deze gedachte ook uitbreiden
„Elk volk heeft de vertegenwoordiging, die
het waard is I
„Zeg me, o natie I wie er zitten in uw
Staten-Generaal en ik zal u zeggen, wie ge
zelf z«t I'
Veertienduizend stemmen op Had-je-me-
maar:
DM Is het ernstige van 't verschijnsel.
Voor 't heele land zouden dit, naar pro
portie honderd veertig duizend mannen en
vrouwen worden, die hun stem uitbrengen
op de csndidaten der Rapallle-partij.
Als het naar proportie ging
Want gelukkig woont et dan als regel in
de „provincie" heel wat minder „rapaille"
dan In dc gangen en krotten, in de stille
grachten en in de pretstraten der groote stad,
die vaak de zinkput is, waar de kwade sap
pen uit 't gansche land heen sijpelen.
Wat bovenal zoo ernstig is
De verwording van ons regeerstelael.
