Zaterdag 21 Mei 1921
voor «Ie Zal«Uiollan«lsclie en üeeiiwsclie
Eerste Blad.
N\ 2704
Antirevolutionair r'v IfF Orgaan
IN HOC SIGNO VINCES
LAND- Ei TUINBOUW,
W. BOEKHOVEN! Zen&ea,
Alle stokken -wqot de Redactie
bestemd, Advertentie** en verdere Administratie franco toe te senden aan de Uitgevers.
¥ERi&m.
41 §f
ÖP DEI UITHUIL
i, -nirn-r-1,1
Dese Courant versehlni eiken V/OENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden iranco per post f8 Ceat bij vooruitbetaling
BUITENLAND bS vooruitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT,
UITGEVERS
8©MMELI DSJiL
Telefoon lateoaastunaEi No, 202,
ADVERTENTIËN 20 C«nt per regel. RECLAMES 40 Ceat pet reg»?.
BOEKAANKONDIGING ÏQ mui per regel,
DIENST AANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN f 1.- p®r plaatsing.
Groet» letters es vignettes worde» berekend aaar da plaatsruimte die gif beslaan.
Advertenties werden lagewaaht tot DINSDAG- m VRIJDAGMORGEN 10 UUR
üa toestanden in Europa zijn en blij
ven verward; en wel is ereenige ver
wachting van de toenadering der volken
itot Duiischland en de aanvaarding op 11
ei j.i, van de eisehen aan dit Land
esteld, maar veel licht ziet men nog
lïiiet op zijn pad. En dat kan ook niet.
[Er is vóór en in en na den oorlog te
veel afgebroken, dan dat de opbouw in
[twee of drie jaren eenig merkbaar re-
ultaat zou hebben, En een eerste droeve
nstandigheid wasde zucht naar be
vordering der materieele belangen met
't daarop gevolgde Godsgericht. Heel
Europa was 't Idiëele leven ontzonken
en in naam van Vooruitgang en De
mocratie was er een woeste jacht in alle
Stand n om den boventoon te gaan
voeren en eischen te stellen aan Staat
m Maatschappij, die op den duur beide
top zwaar zouden maken. Al 25 jaar
werkt die malrialistische geest door. Let
welnooit hebben wij bezwaar gemaakt
,1s antirevolutionairen, dat aan een
'zwakker deel onzer Maatschappij, de ar-
eiders met name, mser sociale, econo-
ische en politieke kracht zou worden
[verleend, maar wel is ons bezwaar en
ok onze vrees geweest, dat bij 't om
hoogstijgen der derde en vierde klasse
nzer samenleving, die materialistische
»eest over hen zou vaardig worden,
.vlaar dat dan tevens als logisch gevolg
bok in de andere standen 't zelfde ver
schijnsel zou insluipen, wat geschied is.
)Onöer 't motto en de leusDemocratie
(en Vooruitgang is men een Democratie
/gaan belijden, die wel voordeelig was
voor de portemonnee, maar schadelijk
voor 't hart. Dat was niet noodzakelijk
Zoo'n hartkwaal is van Democratie en
Vooruitgang op zichzelf niet te wachten
die twee woorden bevatten op zichzelf
geen droppel vergif. Maar wel zijn ze
een vergif en een kanker als ze los ge
maakt worden van den bodem waarop
ze tieren moeten en alleen tierenkunnen.
En tieren kunnen ze alleen onder het
Kruis van Golgotha, want daar ziet men
den Heiland, die de zonde droeg welke
ook elke democratie en elke vooruitgang
verkankert, en ze maakt tot een vloek,
waar ze tot rijken zegen kon zijn. En
één dier vloeken is 't Materialisme. En
een andere is die booze geest van brute
onbeschaamdheid, En een andere die
ruwe geest van onverschilligheid En een
ander die sarrende wereldgelijkvormig
heid. die haast ieder aangrijpt.
't Materialisme is een oud filosofisch
stelselstelsel bedacht door wijsgeeren
die God niet wilden vinden, hoewel Hij
in en rondom hen wasen die daarom,
Hem niet ziende, in de atomen en mo-
beculen hun laatsten grond vonden voor
't bestaan der dingen. Maar al zijn er
millioenen, die van een „filosofisch"
stelsel geen begrip hebben en zich van
een „wijsgeer" en zijn „stellingen" en
„hypothesen" of veronderstellingen geen
zier aantrekken toch, die geest van
„God niet- willen zien en erkennen", die
heeft de Volken al 25 jaar te pakken
ïn vandaar de Godsgerichten. De Oorlog?
Meer dan die oorlog! Was 't maar de
Oorlog als zoodanig. Want Israels Volk
heeft 't bewijs geleverd, dat een oorlog
een uitstekend tuchtmiddel kon zijn om
een volk weer op zijn goede plek te
brengen, om weer zijn vergeten God
terug te vinden en de Baiils te vermor
zelen. Maar zoo is 't in Europa nu juist
njet. Ze zijn geslagen en hebben geen
piju gevoeld. En er is géén terugkeer
van Materialisme den God dezer eeuw.
En er is géén zelfonderzoek gekomen.
En er is geen wereldschuwheid inge
treden. maar men drinkt met volle teu
gen alle geneugten van 't Vergankelijke
in. Ruwheid en gezagsondermijning,
zelfzucht en broederhaat zijn na den
oorlog niet gebroken. Ze tieren nog even
lustig als te voren. De Oorlog was een
Godsgericht, doch niet 't ergste. De oor
log kwam en de oorlog verdween
maar de geest der stofaanbidding met
al zijn ruwe en onhebbelijke konsekwen-
ties in de lagere en hoogere standen is
geblevenHard tegen hard gaat de strijd
om materieele goederen, en de Hoogere
goederen worden in dien broederoorlog
vergeten. Dat is een verschrikkelijker
Godsgericht dan de 4 jarige o orlog was.
En met ontzettender, langduriger ge
volgen, Een oorlog kan één Land mar
telen, maar de materialistische geest
doodt alle Volken. Martelt ze eerst, om
ze daarna te laten verkwijnen,
Natuurlijk't verlangen naar Vrede
was alge neen en zeer oprecht Maar't
is een Vrede, die de banen opent voor
Dieuwe materialistische levensvormen
en levensuitingen. De oude geest is niet
afgetakeld, maar verheft zich erger dan
ooit. Zeg niet't leven drukt zoo't is
en 't was ons zwaar; en we hadden
gegronde verwachting dat er uit den kelk
des lijdens geen zoo bittere droesem te
proeven ons nog zou worden aangeboden,
en nu lijden we bij strijd, en we ver
liezen zelfs na een economische en so
ciale victoriePrecies f daar heb je 't
Omdat ge God niet meer ziet in Zijn
strafgerichtenomdat ge blijft vasthou
den aan 't stoffelijke, daarom ziet ge
den raaf niet meer, die aan Elia vleesch
bracht, toen er drie jaar en 6 maanden
in Israël hongersnood was. Daarom ziet
ge de kruik met olie niet meer en 't
vaatje meel der weduwe te Zarfath, dat
op Ella's bevel vol bleef, al ging er
eiken dag van den voorraad iets af.
Pat is juist de Verderfengel, dat is de
geest van 't Materialisme die da wereld
omarmt en doodt. Men voelt den druk
des levens en in plaats naar boven
te kijken, kijkt men maar steeds naar
beneden.
Verward is de toestand der Volken
omdat 't zoo hopeloos verward in de har
ten is Er is een eielskwaal onder de
Natiën Ze aanbidden nog de Materie
maar de Geest des Heeren is hun vijand.
Men komt van zorgen om, maar de een
wentelt ze op den ander, maar wie wen
telt ze op Hem, dia ze alleen, ja Hij
alleen slechts, vervullen kan Want uit
Hem, door Hem en tot Hem zijn alle
dingen,
Marnes Msdsdeolfngën-
40 cent pet regel.
"fl Het bloed is de bpon |t>
Ig van het leven gg,
4f De 'Pinkpillen zyn een
®f§' bpon van bloed if
Eischfc Hollandses verpakking
ts| en Gebruiksaanwijzing f|3
Q/£-i t e/Jj» sJfy yAa e gj?
Maar we moeten toch door de wereld
en 't is toch een Nieuwe Tijd meteen
Nieuw geluid. Moeten we er niet naar
luisteren. GewisEr is een periode af
gesloten, die niet meer terugkomt. Er is
een Nieuwe Tijd ingeluid Maar met God
is die Nieuwe Tijd u ten zegenzonder
Hem een dubbele vloek. Een zegenom
dat de druk des Levens u nader brengen
kan tot Hem en daarom is 't Gode te
deen. Een zegenom alle Materialist -
schen geest uit te schudden, en zorgzaam
Uw lot en laven alleen in Zijn hand te
stellen. Maar een dubbele vloek, als die
Nieuwe Tijd en dat Nieuwe Geluid U
én Uw God ontrooft én Uw armoe en
aardsche zorgen niets kleiner maakt.
De dageraad van een betere Tijd is in
aantocht, zegt de een. Hij toeft en zal
nog jsren toeven, zegt den ander, En
onze meening isHij komt nooit, als er
geen verootmoed ging en vernedering
komt voor de strafgerichten Gods. Hij, die
mooie dageraad zal in mist en nevel
verborgen blijveD, als die wilde, brute
geest van 't Materialisme heerschenblijft.
Zelfs bij nieuwe welvaart zal er onvrede
zijn. Bij algemeene genade Gods die den
beteren tijd kan breDgen, zal men Hem
toch niet willen zien en erkennen als
den Gever alles goeds. Haat en jaloezie
van stand jegens stand zal blijven, al
zit ieder onder zijn wijnstok en vijge
boom te profiteeren van zijn vlijt en
volharding.
Nadu uk vetboóiis
De „Bedel-baron"
Neen, zoo is hg seker si ei gedoopt
Maar ik uóécn hem soo ea ais ik zgn historie,
die skh in dit en het vorige jaar heeft
afgespeeld en 'a eigenaardig licht werpt op
de zeden van dezen tijd, heb uitverteld, ml
mijn naamgeving de juiste blaken te
Baron is hij door si] a vader.
Of misschien door een zijner voorvaderen,
wat hem zelf betreft, hij heeft absoluut
niets adelijks, noch in, noch aan, noch over
Bieb dan alléén zijn naam
En die kreeg hf van z'n vader.
Van Baron senior flm.
Wat Junior betreft, daar is blikbaar geen
ecke! levensjaar voorbijgegaan, waarin bij
geprobeerd heeft te deugen en wie met hem
in aanraking was geweest en alet a s een
hondje kroop voor den „baron" die noemde
hem met kermachtigmmdtsewseg 'n „lamme
ling."
Veel praat en nooit eeaige daad.
Te leeien vertikte bij.
Welja, waar bad hij zich anders soo's rijke
pieps voor aangeschaft, cian om voor hém
te zorgen, dat hij, Junior, zonder 'n slag uit
te voeren op dit wereldje, dan alleen voor
z'n plezier re ysal door 't leven kernen
zou 1
Dan zal hij nog wat gaan lééren
Verbesl je, sig I je hersens afbeulen, om
wat kennis te verzamelen, misschien wel
examen doen voor dit of voor dat, net als.
die proleten, die zoo iets wel móéten doen
voor hun broodje
Zijn bed ligt Immers all|d gespreid I
Pa moest „dokken", dat spreekt.
Qrsr beren, hoe nijdig ook, hoe onheilspel
lend ze ook om zijn deur bromden, maakie
junior zich nooit druk.
Dat bracht papa wel is orde
Nu jal niet steeds met een opgeruimd
gssicht, maar dat is ook van geen mensch
te vergen, Junior was aan zijn stand in
de maatschappij en asn zijns veders vermo
gen verplicht, wat in 't gióót te werken, óók
wat het maken van schulden betrofhij kon
toch op Senior, drager van een oud-addQkea
saam, geen beertjes van honderd pop of zoo
iets losïataal
Dat ging nog, toes-le 'a knaap was.
Maar als jongeling en als man, moest ie
toen weten wat hem paste
En och! de „cué" betaalde wel.
Zelfs al pruttelde h3 'n enkelen keer tegen
ja I zelfs al zel-ie dat 't nu uit was. Junior
lachte hem achter z'n rug uit: voor geen
geld ter wereld zou Baron Senior 't op een
schandaal laten aankomen, waarbij hun oude
bekende naam door 't slijk werd gehaald
DdL speculeerde Junior op,
En jnog nooit was die speculatie rate lukt
Eéa keer ging 't op 't kan!je af:
Toen Junior trouwen zou
Z«n viouwskeuze schijnt x|ner waardig
geweest te zijn, Senior zou zich liever als
een visch laten kerven dan zich zoo'n schoon
dochter laten opdringen
Maar Junior bleef «zig kalm.
„Dan gooi ik 't voor den Kantonrechter
dreigde hij, „'k Ben Immetc mondig
En dd<1? zwichtte Senior.
Schande was érger daa te worden gekerfd
En zoo trouwde Junior dan met zijn uit-
erkoreaepapa immers zou wel zorgen, dat
de schoorsteen rooks n kon
Hoe „zij" heette, weef ik alet.
Dies nusm ik 'r maar „Schat"
WeSaaa, op zekeren dag, nadat Junior
z'n laatste druif van de dessêit schaal weg
genomen had en in z'n zak naar z'n clga-
retterkoker zocht, s«i bij
„Schat I kind, het ghat soo niet
Zij back een licht avondwolkje na.
„wg kunnen er niet van bomen
Zij zuchtte, «Jat was weer!
't Was ongelooflijk, wat zoo'n twee-per
soonsgezin, ais ja behoorlijk je stand ophou
den wllée, wel verslond; raenschen met
groote gezinnen konden zich dit onmogelijk
iadenksffiAls Baron en Baronnesse had je
toch ook je eischen san '1 levenhad je toch
méér noodig daa gewoon een heer- met-dame,
vooral met 'a schoonpapa die er zóó warm
inzat ais Senioreerlijk geze»;d, daar
heeft schat wc! een weinig rekening mea
gehouden, toera ze ds berekening opmaken
moest hóé zwaar Junior hsar wel woog
„Wij komen tekort", klaagt Schat.
„Ea Blei weinig c<ok!", zegt Junior,
„Kei is geen geld!", pruttelt Schat,
„Nu 't is r. ié s drieduizend pop,
wat dóé je daar nu mee, wil je tegenwoor
dig ais fsfsoenljjk mensch door de wereld
kosten
Schat Is 't er geheel mee eens.
M*i d'iedulzcBd kom je eist rocsS, 't was
schandaWk schrei vaa schoonpapa, dai-ie
hea c'aéfmee rcnd'.obben liet.
Want Senior Is iets wijzer geworden.
Toen ie Junior's huwelijk nlst meer keerea
kon, hee't hij hem 'a zeer behoorlijke woning
gegeven, ten gebruike, wel wetende, dat
se anders in géén t§d tot de nok toe verhypo
thekeerd zou zijn.
'n Vast, eigen nestje, is warm.
juaior begreep, dat het dwaas zou zfja, z'n
domicilie elders te vestigen, waar-te begin
nen moest met 'a hooge huur te betalen, ge
steld al, dat ie la dezen tijd van woningnood
'n huis huren ió i.
En dan dasrb? de huur misère
Zoo bleef is dsn, waar-is was, maar was
daar ock h| alien bekend en 't kostte Senior
geen moeite, om ai wie als leverancier In
saemerk'na komen koa, ts waarschuwen en
ditmaal zóó nadrukkelijk, dat ze voelden
't is nu ernstts waarschuwenik maak
mijns zoons vuile sterp niet schoon
Daarmee stond Juaior mat.
En dat voelde hg eiken dag,
Ets of h§ na bi$ den „or.den hees" ook al
met pluimstrijkende woorden kwam, óf met
toornige verwijten, óf met dreigementen,
dese werd het eladalp ook zM en gaf Junior
den ocgehoarden plebcïschen, den vemedc-
readen raad, dat-ie als hij méér noodlg had
dan zin vader 'a gaf, maar probeeren moest,
of ie ook leis verdienen kon.
„Nu is 't uit 1" sei Junior,
Nu, Schat I gerustvader kan niet meer
verstandig redeneeren; hij praat als een ge
woon burgermaner is niefs meer met hem
te beginnen 't spijt me wel, nraar 'k
zal m|tï recht moeten zoeken langs een an
deren weg.
„Ik hèb het, Schat I" zegt Juaior ineens,
heeft sittcn neusen en bladeren ineen
v?l lijvig wetbeek, wait als fatsoenlek
mensch heeft-ia natuurlek z'n welgevulde
boekenkast, waar hij twee-drie rr.se! 's ja sta
een greep ia dostais hij zoo'n enke
len keer het toppunt van verveling heeft
bereikt
„Schat 1 ióó sal 't gaan!"
Schat draait 'r frasiea riek vrat om.
„Wat heb js dan vraagt se,
„Artikel 346, Bargelljk Wetboek", zegt
Junior deftig.
Onverschillig haalt Schat de schouders ep
dat is erger dsn latjjn I
„'k Zal 't je voorlezen I" ijvert Junior
„De kinderen zijn verplicht hunne Gudess
en andere bloedverwanten ia de opgaande
üaie wanneer zij behoeftig zijn, te onder
houden".
Nu ward Schat toch opmerkzaam.
„Lees het nog eens!" vraagt ze.
Junior herleest het artikel.
.NièA- zegt se. beste Juaiorais
ik dat goed begrijp, staat daar aat jij, dat
w ij papa onderhouden moeten gesteld
n.l. dat-ie „behoeftig" is
Ea ze lacht zelf om de onderstelling,
H ij „behoeftig", die zóó dik in de duiten
zit
„Je ziet ach3?p I" prijst Juaior.
„Nu ja maar dsn
„Luister even, Schat I naar artikel 378.
Daar staat duidelijk, dat die bepaling van
376 wederkeerig IsI"
Nu klaart Schat's gezicht op.
„je wilt dus zeggen
„Dat het ook omgekeerd geldt en dat
dus de ouders verplicht zija hun kinderen
en andere bloedverwanten la de nedergaan-
Se ünie, te onderhouden, wanneer ze behoef
tig zijn".
„Es dat z ts we 1" beaamt Schat.
„Stille armoede I bromt Junior.
„Maar zou je denken, dat het werkelijk wat
gaf?"
Junior k|kl haar meelijdend aas.
„Ik dcc alles In de puntjes", zegt hij. „Ik
maak er in alle vormen een rechtzaak van
ea ik stel een eisch tot levensonderhoud ia,
ad 750 gulden pst maacd, !u overeenstem
ming met papa's vermogen I Maar
Schatduifje js begrijptik
reken tr op, dat pspa 't soo ver niet ko
men laat. Geen schandaalzal hij zeggen.
Géén proces van vader en zoon dan
nvsar lisver wat toegevenEn je zult
zien, dan kamt tg wei over de bragI"
Schat k|kt mei bewondering ras hem op.
Ea de vordering gaat ia zee.
Doch ditmaal gaat de vileger niet op.
Zelfs den meest lanjimo"d'.gea vader kau
het te arg worden, aooda! sagt: liever
alles zelfs ds sdisnde, dan dat.
De speculatie gelukte niet.
Toch liet Junior de zaak doorgaan,
„Maa kaa nooit welen, hoe een koa een
hgcs vangt", heeft hl blikbaar gedacht. En
de rechter «egt het imarers tegeawoo dig
ook wel, als da vader te weinig zakgc-ld
geeft san zija saon I
Junior heeft thans z'$n voasls thuis.
Es aat vod.nis was een pil, zooals Junior
van sSp. pr'lsie jeugd af raog nimmer had
geslikt, zoodat hijzelf stem zat van ont
steltenis en Schat vast pars schrik naar bed
rao st,
't Voaais was in gewonen Rechtbank-stil.
Men kent dienOverwegende, dat
datdat, caaar nu heb ik gezien, dat
elke s!ij! schitterend kan, als 't maar
het hart is, dat tot spreken dringt.
En dat was hier het gevel.
De rechters samen Junior ouder handen,
als nooit cessig mensch r óór hem had ge
daas; zetten hem op s'n ksmmetje na is
s'a aakende body ten toonborstelden 'm
hardhaadig met water en groene zeep en
stelden hem in 'i zonnetje te drogen.
Ik schiijf er 'a paar „dat"-jcs van overl
De Rechtbank, overwegende o m.
dat eischer over het hoofd schijnt te
hebben gezien, dat in de hedendaagsche
maatschappij als middel van bestaan in
de eenre plaats in aanmerking komt „werk
krachtwelke tsjj een man els eischer waar
van het vaststaat, dat hij is 27 jaar, akoa
in de volle kracht van zijn leven, gezond,
zonder eenig geestelijk of lichaamlek arbeid
belemmerend of belettend gebrek, ruim
schoots aanwezig moet gijn
dat met de dagvaarding niet zoozeer
een ernstige vordering tegen z^n vader
is bedoeld, doch meer een speculatie op
diens familietrots1, met de verwachting,
dat sijn vader evenals bij het geven
vas s§a toestemming tot eisch.irs huwe
lijk liever sou toegeven, das in rech
te te worden betrokken, welke speculatie
echter door da zeer juiste opvatting van
dea vader omtrent het begrip familietrots
is mislukt
Overwegende datdal
dat:
Ontzegt eischer z«n eisch.
Nu zit Junior in zak en Schat in assche,
maar ik, toen ik dat bééie rechtenU?ka stuk
had uitgelezen, trok in vervoering a»'a mutsje
van 't hoofd, sloeg met de vuist op ta;elen
riep, dat sa'n hulsvrouw opsprong van schrik
Bravo 1
„Denk san je jaren, pa
„Bravo i vrouw tienmaal bravo I"
UITKIJK.
Landbouwproef velden.
in Noordelijk Gdderlsnd, het ambtsgebied
van den heer O. J. Cieveiiega, werden over
1919 en 1920, met subsidie van Rijken Pro
vincie, een 25 tal proefvelden aangelegd. Al
lereerst vinden ws in bet Verslag meiulng
gemaakt van eera 5 tal bemestlflgsproefvelden.
Te El, soeet (hij den heer G. v. d. Zande) op
boogen Zandgrond is sedert 1914 een proef
veld gehouden met huustmeat ea gxoeube-
mestlng. Da twee pcsceclen van elk 20 Ate,
droegen is die jaren 7 verschillende gewassen,
het le: lupine*?, rogge, aardappelen, aardap
pelen, rogge, lupinen en roggehet 2eaard
appel, lupinen met serraddla, rogge, rogge,
lupinen, rogge en aardappelen, in 1919 wer
den op dit perceel lupiasK verbouwd, In 1920
rogge, op hït 2e waren in die jaren de ge
wassen: rogge ea aardappelen (Rood® Star).
De toegepaste groenbemesfing was dus op
het eens stuk alleen lupinen, op het andere
lupinen en serradella, De kUDStmesibemesfïng
was verschillend; in dea loop der jaren werd
