Eerste Blad.
Zaterdag 16 April 1921.
86"ts Jaargang <V 2694
Antirevolutionair UfF Orgaan
INHOCSIGNQVINCE8
voor Se MuMlfiollaiiflsclie en Meenwselie ESilanden.
op oei uitkijk.
Is 1 een bsketrde ziels?
W. BOEKHOVEN Z©a@mg
Alle stukken voor de Redactie bestemd,
Advertentien en verder® Administratie franco toe te zenden aan de Uitgevers,
*f| De Bloedarmoede jj|
t|| is Uw vijandin p,
PinkMen
zijn de vijand der fa,
bloedarmoede.
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post Ï5 Cent bjj voorsltbetnllng
BUITENLAND b| vooruitbetaling f 8.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS t
H0MMELSDIJK.
Telefoon Istaeesasasaa&S No, 202.
ADVERTENTIËN 20 Cent per regel, RECLAMES 40 Cent per regel.
BOEKAANKONDIGING SO cent per regel.
DIENST AANVRAGEN ea DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zfj beslaan.
Advertentlën wordeÈ ingewacht tot DINSDAG- sa VRIJDAGMORGEN 10 UUR
Ia 't rijk der Genade en in 't leven
der Wereld (een andere anti these is
onmogelijk, wijl neutraliteit in 't ziele-
leven niet bestaatis er één verschijn
sel, dat beide terreinen gemeen hebben
n,l. wat zinkt, zinkt dan ook finaal en
gaat in wee en ellende onder. Toen
Lucifer in den Hemel hoorde, dat God
't mensclienkind had uitverkoren om
Zijn Zoon der wereld te openbaren;
dat iaën enkele Engel waardig werd
';l±i&cd om den Zone Gods het éérst
i,JSontmoeten liggende in de kribbe,
maar dat aan een mensch, een onheilige,
die groote eer zou te beurt vallen als
aan een Maria en Jozef en herders en
Wijzen van 't Oosten; toen werden hij
en zijn metgezellen toornig op hun God
en veranderden in een demon
of duivel, Ze waren in hun eer aange
rand meenden ze, en zich hooger en
verlichter dan de mensch gevoelende,
vielen ze in de Duisternis en gebruik
ten ze voortaan hun demonische macht
om te verwoesten al den zielenadel,
die Kroon en sieraad van ,t menschen
paar was.
In ,t Rijk der Genade.
Toen Israël, 't uitverkoren Volk, zijn
Bondsvolk, »Kfraïm als troetelkinds den
door de Profeten beloofden en voorzeg
den Messias niet erkende bleef 't niet
^jaeraebillig en negeerend tegen Hem
lyA ^titaan, maar 't Saihedrin kruisigde
Hem onder 't woest volksgeloei :»Kruis
Hem, laat Barabbas los*. Maar Barrsb
bas was een moordenaar én,
ja, let er op de heidensche
officier erkende: Deze is waarlijk Gods
Zoon.
Pilatus de heiden stond in dit rechtsge
ding boven Ksjafas,^schaduwbeeld maar
karrikatuur van 't vroegere hoogheilige
Priesterschap. Priester uit Aaron moest
hij offeren naar heilige ordinantie maar
hij vermoordde, ja't Lam ook voor
hém geslacht, en ging, bespat met 't
smartebloed, ten eeuwigen verderf, zon
der eenige verzoening te hebben gekend,
noch ze van den Gallileeschen Verleider
te hebben begeerd of ontvangen.
In 't rijk der genade.
Israël stond hoog en daarom werd uit
zijn lendenen een teedere Johannes ge
boren.
Israël viel ,t diepst en de eeuwen der
Christenheid zien met afkeer op den
Judas van Karioth.
Zoo is 't ook in 't rijk der Wereld.
Dat een vrouw verandere, én zoo rijk
als ze was aan liefde zoo verschrikke
lijk wordt ze in haar haat, als der fu
riën. Dat de edelirg aan lager wal
gerake, en hij wordt een morsebel, de
trots der slampampers. Napoleon de
zoeker en strever naar een weieldmo-
narchie is de Napoleon op 't door God
en mensch geschuwde St. Helena. Nero
in zijn jeugd kon geen vlieg dooden;
als keizer ontmenscht, ontsteekt hij
Christenen, in stroo, teer en zeildoek
gewikkeld als fakkels bij zijn baccha
nalien of drinkgelagen. Kinderen van
Christelijken huize dragen soms 't
vaandel der Bolsjewieken. Hoe grooter
geest hoe grooter beest.
En zoo ziet men steeds een Tegen
deel.
Alle kracht is uit God! Da dolk des
moordenaars en 't zwaard der victorie
't is Zijn instrument door Zijn kracht.
Geen gave, geen werking, geen zin of
zintuigde mond. die hymnen zingt en
da tong die vervloekt't is des Heeren
Maar de vloeker, die bidder moest
zijn, is in zijn tegendeel omgezet.
Ook »de bekeerde ziel* !Maar
En ziedaar vaak den treurigen toe
stand van die bekeerde menschen
Omgezetverplaatst van 't d .ister in
't licht't tegendeel geworden van hun
ouden Adam, met andere kracht begif
tigd, is er geen sprank van dankbaar
heid, door publieke activiteit, in hen te
bespeuren.
Lijdelijk en zonder publieke kracht
voor de eere Gods gaan ze in een mys
tieken hoek hun nieuwe roeping en taak
verwaarloozen. Ze zijn bekeerd
en dus, weg Wereld, weg Schatten. Gij
kunt niet bevatten, Hoe rijk ik wel
ben.
Ja, ja! 't is mooi dat rijmpje O,zoo
mooi!
Maar 't ongelukkigste is, dat ze zoo
vrekkig geworden zijn en van der rijk
dom alléén maar smullen willen, in-
plaats van am die Wereld ook eens wat
aan te bieden. Ze doen net als een hond,
die in 't hoekje kruipt om 't kluifje
alléén op te eten. Een ander blijft er
af!
Maar eilieve, gij bekeerde zieldie
omgezet zijn van een Godvergetende
tot Zijn kmd: wat is üw dankbaar
heid nu? Is dat nu 't Loon dat Uw
Vader in de hemelen ontvangt. Is dat
nu de dank dat ge met Uw nieuwe
krachten in een hoek gaat schuilen.
Kom er uit, verloste menschen, ziel!
en werp U in de wereld om uw licht
op alle terrein te laten schijnen.
Wat. bekeerde ziele Wat doet gij
voor de Kerk, voor de School voor
Jongelingen en Jongedochterswat doe#
gij voor uw naaste Tot Gods eere
Tot 's naasten heil?
Gij bidt, zegt gel Maar hoe ernstig
Uw gebed ook zij, één gebrek zal 't
aankleven zeker en gewis n.l. dat gij
uwen Vader in de hemelen niet gevraagd
hebt om ook in de wereld uzelf te mo
gen openbaren als een werkend lid van
Christus Kerk.
En daar heeft de Kerk van Christus
behoefte aan! Daar heeft elke Veree-
niging behoefte aan, Aan werkende le
den. Ora et labora. Bid en Werk. En
voorzeker, Christus Kerk zou niet zoo'n
monumentaal gebouw zijn, ais er geen
millioenen werkers waren. Er zijn
ook slapers. Ge vindt ze in en buiten
't Kerkgebouw. Maar de bekeerde ziel
mag geen slaper zijn. Haar lamp is im
mers brandei de der Wijze maagden ga-
lijk, wachtend op 't geroep, dat de Brui
degom komt.
Ze is actief en zit met geen beekske
in een hoekske, vooral niet in onzen
Tijd, nu alles om geestelijke acti roept.
En nu spreke Gods Woord
1 Petr. 29. Gij zijt een uitverko
ren geslicht, een Koninklijk priester
dom, een heilig volk, een verkregen
volk, epdat gij zoudt verkondigen de
deugden desgenen die u uit de duister
nis geroepen heeft tot zijn wonderbaar
licht. Titus 2: 14 Jezus Christus heeft
zich zeiven voor ons gegeven, opdat
hij zich zelf een eigen volk zou reini
gen, ijverig in goede werken. Matth.
1032. En Jezus zeide Een iegelijk
die mij belijden zal voor de menschen,
dien zal ik ook belijden voor mijn Va
der die in de hemelen is.
1 Joh. 54. Al wat uit God geboren
is, overwint de wereld, en dit is de
overwinning, die de wereld overwint na
melijk ons geloof.
Joh. 15 18—20. Een dienstknecht
is niet meerder dan zijn heer; indien
ze mij vervolgd hebben, zij zullen ook u
vervolgenindien zij mijn woord be
waard hebben, zij zullen ook 't uwe be
waren.
Joh. 16 33HebgoeIen moed ik heb
de wereld overwonnen.
1 Cor. 3 9 Wij zijn Gods medear
beiders
■Jf
Zoodan! niet de wereld mijden. Dat
deed de Heiland ook niet. Hij trad de
wereld tegemoet en stond ze en werkte
terwijl 't dag was voor den Naaui en
de zaak Zijns Vaders. En de discipelen
wrochten mee. De mensch is geroepen
krachtens den eisch des Verbonds om
hart en hoofd Hem te wijden en alle
gaven en krachten in Zijn dienst te
stellen Maar vooral hij is daartoe ge
roepen, die niet uitwendig, maar waar
achtig innerhjkin dat Verbond is besloten
en zich deelgenoot weet van de Gena
de giften Gods.
Op hem of haar rust een zware taak
van velerlei arbeid op alle terrein waar
God hem verplicht te komen. Werkt dan
En er zal zegen oprusten.
Marnes Mededealingen.
40 cent per regel.
elfo efys ff&a «r^-B c-Tta c&a
Eischt Hollandschs verpakking en
gebruiksaanwijzing.
Raütafc verbod#»
'n Flapuit is soms een nuttig mensch.
Wat anderen, die beter hun tong m htm
gemoed In bïdwsng weien te houden, zorg
vuldig verbergen en verzwijgen, zoodat ge
er naar raden moet, wat hun meecing is,
dat legt de flapuit u bloot met één enkel
woord.
Ik bedoel 't woord nu niet in ougimstigen zin
'k Heb nog veel liever met zoo'n flapuit
te doen, dis oprecht voor zijn meecing uit
komt, dsn met een Talleyrand, die de leer
verkondigt, dat de spraak den mensch gegeven
is, om zijn gedachten te verbergen
De heer Schaper is 'n erenfest Kamerlid.
Voor wien ook dc overzfde achting heeft,
ais voor een eerlijk en oprecht tegenstander.
Toch is hij de man van de „smerige bende",
't woord dat hg in de beroerde dagea
van 1903 de Rechterzijde naar 't hoofd
slingerde es zoo smaalde hfj dezer dagen
ook, toen mr. Rutgers vroeg rm over de
uitvoering der schoolwet te mogen spreken
„'i Za! wel weer om meer geld te doen zijn",
't Komt, dat hfj zoo'n flapuit is.
't Hnrt ligt hein op de tong.
Maar 't is toch goed, dat ht! deze ver
dachtmaking er ea even uitgespuwd beeft:
wl| weten nu weer eens precies, hoe men
in dien hoek over ons denkt.
Niet, dat men er vies is van Staatsgeld.
Och, melieve I als dit ministerie eens sleds
1918 had willen voldoen aan alle elscherr,
die van socialistische zijde sla gesteld,
men kan er op rekenen, dat de Begrooting
nog «weemaal zoo hoog zou zijn, als ze
thans is.
BQslag op allerlei middelen.
Bijslag op ds huur, véél meer nog dan thans
B$akg op de loosestoeslag op dit en
op dat
Als het in hun kraam te pas komt, wordt
er nooit gesmaald, dat het weer om meer
geld te doen is.
Trouwens, dat was hier niet zoo.
En dat kon Schaper ook weten.
Er leven in onze kringen zeer zeker grieven
inzake de uitvoering der Schoolwet, maar
wie ook maar oppervlakkig onze bladen leest
weet dat we ons bezorgd maken om de
vrijheid, niet om het geld.
Doch wat is het gevai
De „gelijkstelling" kost geld natuurlijk 1
Wat de voorstanders van het bizosder
onderwijs voorheen uit eigen kas eu fondsen
bekostigden, daarvoor kloppen zij nu op
grond der Wet oan hij de publieke kas.
Dat kost geld, véél geld.
Met name in den eersten tijd.
En nu zijn, met name de socialisten, voor
wie het voorheen, als het „Volkskind" gold I
bo-rit royaal genoeg kon sjjn mits dan
voor tie openbare school ineens heel
zul&ig is geworden.
Telkens weer leest men voorbeelden.
In een gemeente in N. Holl vroeg dezer
dagen 't bestuur eerier school voor Chr.
Voiksonderw. gelden aan, om de bestaande
gchuol met vier lokalen en een gymnastiek-
lokaal uit te breiden.
't Kon bewgsea, dat het tioodig was.
Tenminste wat die gewone lokalen betrof
wat de gymnastieklokalen betreft, ik
spreek daar geen oordeel ever ulf; ik ken
de plaatselijke toestanden niet. Maar toch
acht ik het verkeerd, als 't nu het huren
worden ging, om maar zooveel mogelijk elke
rcho.l van een eigen gymnastieklokaal te
voorzien.
Zoo'n lokaal is een dure Heihebberij.
En in de meeste piüatzen ku»aes toch
beai enkele scholen saam met één zoo'n
lokaal vclstaa», dat is toch op zichzelf niet
„ckilstelik" of „neutraal" en als er een
goene regeling gun.ff .-n wordt, behoeven de
klassen elkaar nooit te hinderen. We moeten
66s met elkander de wacht betrekken bij
de „publieke kas", net zoo goed als elk voor
zich bü het „beginsel".
Maar die andere lokalen moesten er zijn.
Doch wat zag men nu gebeu en
Een der raadsleden, een S D.A P.-er ver
klaarde dat hg ditmaal nog vóór zou stemmen,
maar hg waarschuwde, dat niet allerlei
„kringetjes" en „sectetjes" hun eigen scholen
zouden gaan vragen, want dan was men bi
hém aan 't verkeerde kantoor,
'c Part|genoot deed er een schepje op.
Hij vond dat allen, die Christel^k onderwas
begeerden zich best met één school kunnen
vergenoegen, dan moesten ze 't onderen
met elkaar maar zien te vindende gemeen
teraad kon zich met al die verschillen niet
ophouden en maar niet voor ieder 'n school
bouwen naar zijn keus.
Men voelt, wat hier onder schuilt.
Wij hebben nooit verheimelijkt, dat er over
den grondslag der scholen sterk verschil van
meening bestaat in christelijke kringen en
voor jaren sprak dr. Kuyper 't als minister
al In de Kamer uit: Een gereformeerde
school kan geen ethisch onderwlzer gebruiken
terwijl ook omgekeerd een school, die
van zuiver ethische beginselen uitgaat, in
de allerlaatste plaats een gereformeerd mensch
als onderwijzer aanstellen zal.
Er is hier verschil van beginsel
Dat ook bij 't onderwijs uitkomt.
En ais men ons nu in de gemeenteraden
wilde gaan dwingen, om al wat „christelijk"
heet, zonder verdere keur, op een school te
doen, dan was 't met onze vrSheid uit, wij
kunnen ons niet door een linbschen en een
rooden Raad latea voorschrijven, wat voor
oaderw§e> onze kinderen kiijgen zullen.
Bovendien gaat dit alles dwars tegen de
Wet in.
De burgemeester van de hier bedoelde
gemeente voelde dit direct en voegde de
socialisten tos: „Als jullie niet tevreden
bent, klaagt dan ie Den Haag, dóetr heb en
ze de wet gemaakt, w| hcböesa ze
slechts uit te voeren.
Dat is het juiste standpunt.
De Raad heeft eenvoudig te vrageu, of de
elschen en voorschrifte®, die de Wet stelt
voor ds aanvrage van schoolruimte, z§a
vervuld en is daar niets op »an te merken,
dan heeft de Raad stillekens te gehoorzamen
aan de Wet.
We laten dit nóóit los.
En als de „rooden" of wie dan ook,
in den Raad willen gaan debatterenWaarom
doet gij, voorstanders van da bisoudere
school; niet zus en niet zoo:
Dan gaan wfj dasr nooit over praten.
Omdat dit in den Rand niet fcóótt
Buiten den Raad zullen we spreken, als
we meenen ons over iets te moeten verdedigen
maar nooit ofte nimmer geven we voet aan
de meening, alsof de R-ad zou mógen
discusslëeren over de vraag of een aange
vraagde Christelijke school noodlg is of niet.
D«ar blijft de Raad te allen tijde bulten.
Hg heeft te beootdeelen, of de aanvrage
aan de Wet voldoet en daarmee uit
Wie in dit opzicht den tegenstander ook
maar het topje van zijn vinger geeft, die is
in een minimum van Hd zijn heele hand
kwijt.
Maar nu ook de keerzQde
Juist omdat we op dit putst onverbiddelijk
z$u, hebben we des te meer bet zedelijk recht,
ja den plicht om al onze vrienden eap-rtg-
genooten te waarschuwen. dat ze toch nergens
de gemeenschap onnoodig op zware kosten
jagen.
W! hebben 'a geschiedenis achter ons.
Kras ging jnren ons protest, vooral in de
periode van 1880-1900 tegen dcschromelflke
geld verspilling ten opzichte van het openbaar
ouderwijs
Voorbeelden zin er te over.
Ieder heeft ze nog wel in z'n herin -sering
Laten wij nu zorgen, dat we zelfs den
schijn niet cp ons «aden, alsof het ons er
om te doen wars zooveel maar mogelijk is
van den pruimeboom te schudden en te
plukken, zonder te vragen wat het kost.
W§ hebben recht op 'n goede school.
Waar behoorlik onderwas kan worden
gegeven en die op een geschikte plaats is
gebouwd
Maar wi hebben te verm|den alles, wat
de gemeenschap op hooger kosten j*gen zou
dan coodig is; alles wat naar onnoodige
weelde zweemt, wanneer gebouw en lokaal
degelflk en eenvoudig zin en voor bun doel
geschikt, dam sullen w| tevreden zin.
Om allerlei redenook om deze
Gezegd wordt, dat voor het kind niets te
goed kan zin
Hier zit iets overdrevens In. Zekere sober
heid bi de opvoeding van 't volkskind, zal
het in zin later leven méér ten zegen k nneu
zin. dan wanneer de school het in menigerlei
opslcht met zekere weelde omringt.
Wij moeten als christenen handelen.
Nu de schoolbouw ons geen cent kost,
moeten wrj toch even zuinig met de publieke
tondsen bandelen als we vroeger deden, toen
all's uit eigen beurs komen moest.
Geen zuinigheid die de wisheid bedriegt.
Maar wel de suinigheld der Oud Holland-
sche hulsmoeder, die haar huis knap, de klee-
ren degelijk en het voedsel stevig wil heb
ben maar die elk dubbeltje driemaal om
keert, eer het uitgegeven wordt.
Of er reden is voor deze waarschuwing?
'k Zal es enkele voorbeelden noemen.
In A. was steeds alléén de openbare school,
ook is er geen kerkelpe verdeeldheid, bijna
al de inwoners behaoren tot de „groote" kerk.
Er werden twee schoolvereenigingen opge
richt, nl. een gereformeerd-hervormde en een
hetyormd-hervormde.
Elke poging tot vereenigiag faalde.
Hoewel beide 't zelfde onderwis begeer
den, allerlei bwesiies, van peisoosliken,
polltleken, socialen aard enz, zelfs 't zegel
tjes plakken gaf beroering, hadden nu een
maal een diepe kloof door de burger! Re-
trokken.
De Burgemeester liet es neuzen tellen.
De eerste vereeniging ken op een kleine
70, de tweede op een goede 40 kinderen re
kenen en voor het openbaar onderwis scho
ten er twee over; dat kon dus verdw|nen.
Twee nieuwe scholen bouwen dus
Elke vereeniging vroeg om h2ar school.,..
Gelukkig was de Raad wizerl
De openbare school was nog best, de le
vereeniging kreeg drie, de andere twee lo
kalen toebedeeld, de knoppen konden uit de
deuren en zoo noodlg platen voor de school
ramen gehangen worden, de speelplaats
werd door Kippengaas in tweeën gedeeld.
Over 't schoolhuis kwam nog groote ru
zie
't Eind was dat de tweede schoolvereenl-
niging plotseling kwam en zei: Nó willen
weer openbaar onderwis, g| bebt de open
bare school aan die anderen gegeven, dus
nu moet ge voor ons een nieuwe openbare
school bouwen I
'k Ben naar de volgende Raadszitting be
nieuwd
In B. had de gereformeerde dominee op
een der mooiste singels van de stad een
prachtige nieuwe kerk gekregen, nü kwam
hi bi den Raad om een school, mddrdan
vlak bi de kerk, op den allerduursten grond
en in denselfden stil als de kerk.
In C. boopt de pastoor voor een goede 40
kinderen met het plan voor een pracht3chooi-
tjedrie lokalen, gymnastieklokaal en alles
navenant, 'n sch joljuweeltje, als de Raad
't zoo maar uitvoeren wil
Zie op deze manieren moet bet niet.
We wegen ons volle pond.
We hoeven ons niet in een steeg of ach
terstraatje In een nattige bak waar geen zon
te zien is, te laten wegstoppen. Voor onze
kinderen vragen wij een goede school en met
iets minderwaardigs willen we niet tevreden
sin.
Maar nu we riemen sniden kunnen op ge-
meene kosten en dit vanwege de gelikhetd
ons recht is:
Nu rust op ons de dure verplichting, het
even zuinig te doen, als voorheen, toen het
ging van ons eigen particuliere leer.
UITKIJK.