Eerste Blad. Zaterdag 16 April 1921. 86"ts Jaargang <V 2694 Antirevolutionair UfF Orgaan INHOCSIGNQVINCE8 voor Se MuMlfiollaiiflsclie en Meenwselie ESilanden. op oei uitkijk. Is 1 een bsketrde ziels? W. BOEKHOVEN Z©a@mg Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentien en verder® Administratie franco toe te zenden aan de Uitgevers, *f| De Bloedarmoede jj| t|| is Uw vijandin p, PinkMen zijn de vijand der fa, bloedarmoede. Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post Ï5 Cent bjj voorsltbetnllng BUITENLAND b| vooruitbetaling f 8.50 per jaar. AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. UITGEVERS t H0MMELSDIJK. Telefoon Istaeesasasaa&S No, 202. ADVERTENTIËN 20 Cent per regel, RECLAMES 40 Cent per regel. BOEKAANKONDIGING SO cent per regel. DIENST AANVRAGEN ea DIENSTAANBIEDINGEN f 1.— per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zfj beslaan. Advertentlën wordeÈ ingewacht tot DINSDAG- sa VRIJDAGMORGEN 10 UUR Ia 't rijk der Genade en in 't leven der Wereld (een andere anti these is onmogelijk, wijl neutraliteit in 't ziele- leven niet bestaatis er één verschijn sel, dat beide terreinen gemeen hebben n,l. wat zinkt, zinkt dan ook finaal en gaat in wee en ellende onder. Toen Lucifer in den Hemel hoorde, dat God 't mensclienkind had uitverkoren om Zijn Zoon der wereld te openbaren; dat iaën enkele Engel waardig werd ';l±i&cd om den Zone Gods het éérst i,JSontmoeten liggende in de kribbe, maar dat aan een mensch, een onheilige, die groote eer zou te beurt vallen als aan een Maria en Jozef en herders en Wijzen van 't Oosten; toen werden hij en zijn metgezellen toornig op hun God en veranderden in een demon of duivel, Ze waren in hun eer aange rand meenden ze, en zich hooger en verlichter dan de mensch gevoelende, vielen ze in de Duisternis en gebruik ten ze voortaan hun demonische macht om te verwoesten al den zielenadel, die Kroon en sieraad van ,t menschen paar was. In ,t Rijk der Genade. Toen Israël, 't uitverkoren Volk, zijn Bondsvolk, »Kfraïm als troetelkinds den door de Profeten beloofden en voorzeg den Messias niet erkende bleef 't niet ^jaeraebillig en negeerend tegen Hem lyA ^titaan, maar 't Saihedrin kruisigde Hem onder 't woest volksgeloei :»Kruis Hem, laat Barabbas los*. Maar Barrsb bas was een moordenaar én, ja, let er op de heidensche officier erkende: Deze is waarlijk Gods Zoon. Pilatus de heiden stond in dit rechtsge ding boven Ksjafas,^schaduwbeeld maar karrikatuur van 't vroegere hoogheilige Priesterschap. Priester uit Aaron moest hij offeren naar heilige ordinantie maar hij vermoordde, ja't Lam ook voor hém geslacht, en ging, bespat met 't smartebloed, ten eeuwigen verderf, zon der eenige verzoening te hebben gekend, noch ze van den Gallileeschen Verleider te hebben begeerd of ontvangen. In 't rijk der genade. Israël stond hoog en daarom werd uit zijn lendenen een teedere Johannes ge boren. Israël viel ,t diepst en de eeuwen der Christenheid zien met afkeer op den Judas van Karioth. Zoo is 't ook in 't rijk der Wereld. Dat een vrouw verandere, én zoo rijk als ze was aan liefde zoo verschrikke lijk wordt ze in haar haat, als der fu riën. Dat de edelirg aan lager wal gerake, en hij wordt een morsebel, de trots der slampampers. Napoleon de zoeker en strever naar een weieldmo- narchie is de Napoleon op 't door God en mensch geschuwde St. Helena. Nero in zijn jeugd kon geen vlieg dooden; als keizer ontmenscht, ontsteekt hij Christenen, in stroo, teer en zeildoek gewikkeld als fakkels bij zijn baccha nalien of drinkgelagen. Kinderen van Christelijken huize dragen soms 't vaandel der Bolsjewieken. Hoe grooter geest hoe grooter beest. En zoo ziet men steeds een Tegen deel. Alle kracht is uit God! Da dolk des moordenaars en 't zwaard der victorie 't is Zijn instrument door Zijn kracht. Geen gave, geen werking, geen zin of zintuigde mond. die hymnen zingt en da tong die vervloekt't is des Heeren Maar de vloeker, die bidder moest zijn, is in zijn tegendeel omgezet. Ook »de bekeerde ziel* !Maar En ziedaar vaak den treurigen toe stand van die bekeerde menschen Omgezetverplaatst van 't d .ister in 't licht't tegendeel geworden van hun ouden Adam, met andere kracht begif tigd, is er geen sprank van dankbaar heid, door publieke activiteit, in hen te bespeuren. Lijdelijk en zonder publieke kracht voor de eere Gods gaan ze in een mys tieken hoek hun nieuwe roeping en taak verwaarloozen. Ze zijn bekeerd en dus, weg Wereld, weg Schatten. Gij kunt niet bevatten, Hoe rijk ik wel ben. Ja, ja! 't is mooi dat rijmpje O,zoo mooi! Maar 't ongelukkigste is, dat ze zoo vrekkig geworden zijn en van der rijk dom alléén maar smullen willen, in- plaats van am die Wereld ook eens wat aan te bieden. Ze doen net als een hond, die in 't hoekje kruipt om 't kluifje alléén op te eten. Een ander blijft er af! Maar eilieve, gij bekeerde zieldie omgezet zijn van een Godvergetende tot Zijn kmd: wat is üw dankbaar heid nu? Is dat nu 't Loon dat Uw Vader in de hemelen ontvangt. Is dat nu de dank dat ge met Uw nieuwe krachten in een hoek gaat schuilen. Kom er uit, verloste menschen, ziel! en werp U in de wereld om uw licht op alle terrein te laten schijnen. Wat. bekeerde ziele Wat doet gij voor de Kerk, voor de School voor Jongelingen en Jongedochterswat doe# gij voor uw naaste Tot Gods eere Tot 's naasten heil? Gij bidt, zegt gel Maar hoe ernstig Uw gebed ook zij, één gebrek zal 't aankleven zeker en gewis n.l. dat gij uwen Vader in de hemelen niet gevraagd hebt om ook in de wereld uzelf te mo gen openbaren als een werkend lid van Christus Kerk. En daar heeft de Kerk van Christus behoefte aan! Daar heeft elke Veree- niging behoefte aan, Aan werkende le den. Ora et labora. Bid en Werk. En voorzeker, Christus Kerk zou niet zoo'n monumentaal gebouw zijn, ais er geen millioenen werkers waren. Er zijn ook slapers. Ge vindt ze in en buiten 't Kerkgebouw. Maar de bekeerde ziel mag geen slaper zijn. Haar lamp is im mers brandei de der Wijze maagden ga- lijk, wachtend op 't geroep, dat de Brui degom komt. Ze is actief en zit met geen beekske in een hoekske, vooral niet in onzen Tijd, nu alles om geestelijke acti roept. En nu spreke Gods Woord 1 Petr. 29. Gij zijt een uitverko ren geslicht, een Koninklijk priester dom, een heilig volk, een verkregen volk, epdat gij zoudt verkondigen de deugden desgenen die u uit de duister nis geroepen heeft tot zijn wonderbaar licht. Titus 2: 14 Jezus Christus heeft zich zeiven voor ons gegeven, opdat hij zich zelf een eigen volk zou reini gen, ijverig in goede werken. Matth. 1032. En Jezus zeide Een iegelijk die mij belijden zal voor de menschen, dien zal ik ook belijden voor mijn Va der die in de hemelen is. 1 Joh. 54. Al wat uit God geboren is, overwint de wereld, en dit is de overwinning, die de wereld overwint na melijk ons geloof. Joh. 15 18—20. Een dienstknecht is niet meerder dan zijn heer; indien ze mij vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgenindien zij mijn woord be waard hebben, zij zullen ook 't uwe be waren. Joh. 16 33HebgoeIen moed ik heb de wereld overwonnen. 1 Cor. 3 9 Wij zijn Gods medear beiders ■Jf Zoodan! niet de wereld mijden. Dat deed de Heiland ook niet. Hij trad de wereld tegemoet en stond ze en werkte terwijl 't dag was voor den Naaui en de zaak Zijns Vaders. En de discipelen wrochten mee. De mensch is geroepen krachtens den eisch des Verbonds om hart en hoofd Hem te wijden en alle gaven en krachten in Zijn dienst te stellen Maar vooral hij is daartoe ge roepen, die niet uitwendig, maar waar achtig innerhjkin dat Verbond is besloten en zich deelgenoot weet van de Gena de giften Gods. Op hem of haar rust een zware taak van velerlei arbeid op alle terrein waar God hem verplicht te komen. Werkt dan En er zal zegen oprusten. Marnes Mededealingen. 40 cent per regel. elfo efys ff&a «r^-B c-Tta c&a Eischt Hollandschs verpakking en gebruiksaanwijzing. Raütafc verbod#» 'n Flapuit is soms een nuttig mensch. Wat anderen, die beter hun tong m htm gemoed In bïdwsng weien te houden, zorg vuldig verbergen en verzwijgen, zoodat ge er naar raden moet, wat hun meecing is, dat legt de flapuit u bloot met één enkel woord. Ik bedoel 't woord nu niet in ougimstigen zin 'k Heb nog veel liever met zoo'n flapuit te doen, dis oprecht voor zijn meecing uit komt, dsn met een Talleyrand, die de leer verkondigt, dat de spraak den mensch gegeven is, om zijn gedachten te verbergen De heer Schaper is 'n erenfest Kamerlid. Voor wien ook dc overzfde achting heeft, ais voor een eerlijk en oprecht tegenstander. Toch is hij de man van de „smerige bende", 't woord dat hg in de beroerde dagea van 1903 de Rechterzijde naar 't hoofd slingerde es zoo smaalde hfj dezer dagen ook, toen mr. Rutgers vroeg rm over de uitvoering der schoolwet te mogen spreken „'i Za! wel weer om meer geld te doen zijn", 't Komt, dat hfj zoo'n flapuit is. 't Hnrt ligt hein op de tong. Maar 't is toch goed, dat ht! deze ver dachtmaking er ea even uitgespuwd beeft: wl| weten nu weer eens precies, hoe men in dien hoek over ons denkt. Niet, dat men er vies is van Staatsgeld. Och, melieve I als dit ministerie eens sleds 1918 had willen voldoen aan alle elscherr, die van socialistische zijde sla gesteld, men kan er op rekenen, dat de Begrooting nog «weemaal zoo hoog zou zijn, als ze thans is. BQslag op allerlei middelen. Bijslag op ds huur, véél meer nog dan thans B$akg op de loosestoeslag op dit en op dat Als het in hun kraam te pas komt, wordt er nooit gesmaald, dat het weer om meer geld te doen is. Trouwens, dat was hier niet zoo. En dat kon Schaper ook weten. Er leven in onze kringen zeer zeker grieven inzake de uitvoering der Schoolwet, maar wie ook maar oppervlakkig onze bladen leest weet dat we ons bezorgd maken om de vrijheid, niet om het geld. Doch wat is het gevai De „gelijkstelling" kost geld natuurlijk 1 Wat de voorstanders van het bizosder onderwijs voorheen uit eigen kas eu fondsen bekostigden, daarvoor kloppen zij nu op grond der Wet oan hij de publieke kas. Dat kost geld, véél geld. Met name in den eersten tijd. En nu zijn, met name de socialisten, voor wie het voorheen, als het „Volkskind" gold I bo-rit royaal genoeg kon sjjn mits dan voor tie openbare school ineens heel zul&ig is geworden. Telkens weer leest men voorbeelden. In een gemeente in N. Holl vroeg dezer dagen 't bestuur eerier school voor Chr. Voiksonderw. gelden aan, om de bestaande gchuol met vier lokalen en een gymnastiek- lokaal uit te breiden. 't Kon bewgsea, dat het tioodig was. Tenminste wat die gewone lokalen betrof wat de gymnastieklokalen betreft, ik spreek daar geen oordeel ever ulf; ik ken de plaatselijke toestanden niet. Maar toch acht ik het verkeerd, als 't nu het huren worden ging, om maar zooveel mogelijk elke rcho.l van een eigen gymnastieklokaal te voorzien. Zoo'n lokaal is een dure Heihebberij. En in de meeste piüatzen ku»aes toch beai enkele scholen saam met één zoo'n lokaal vclstaa», dat is toch op zichzelf niet „ckilstelik" of „neutraal" en als er een goene regeling gun.ff .-n wordt, behoeven de klassen elkaar nooit te hinderen. We moeten 66s met elkander de wacht betrekken bij de „publieke kas", net zoo goed als elk voor zich bü het „beginsel". Maar die andere lokalen moesten er zijn. Doch wat zag men nu gebeu en Een der raadsleden, een S D.A P.-er ver klaarde dat hg ditmaal nog vóór zou stemmen, maar hg waarschuwde, dat niet allerlei „kringetjes" en „sectetjes" hun eigen scholen zouden gaan vragen, want dan was men bi hém aan 't verkeerde kantoor, 'c Part|genoot deed er een schepje op. Hij vond dat allen, die Christel^k onderwas begeerden zich best met één school kunnen vergenoegen, dan moesten ze 't onderen met elkaar maar zien te vindende gemeen teraad kon zich met al die verschillen niet ophouden en maar niet voor ieder 'n school bouwen naar zijn keus. Men voelt, wat hier onder schuilt. Wij hebben nooit verheimelijkt, dat er over den grondslag der scholen sterk verschil van meening bestaat in christelijke kringen en voor jaren sprak dr. Kuyper 't als minister al In de Kamer uit: Een gereformeerde school kan geen ethisch onderwlzer gebruiken terwijl ook omgekeerd een school, die van zuiver ethische beginselen uitgaat, in de allerlaatste plaats een gereformeerd mensch als onderwijzer aanstellen zal. Er is hier verschil van beginsel Dat ook bij 't onderwijs uitkomt. En ais men ons nu in de gemeenteraden wilde gaan dwingen, om al wat „christelijk" heet, zonder verdere keur, op een school te doen, dan was 't met onze vrSheid uit, wij kunnen ons niet door een linbschen en een rooden Raad latea voorschrijven, wat voor oaderw§e> onze kinderen kiijgen zullen. Bovendien gaat dit alles dwars tegen de Wet in. De burgemeester van de hier bedoelde gemeente voelde dit direct en voegde de socialisten tos: „Als jullie niet tevreden bent, klaagt dan ie Den Haag, dóetr heb en ze de wet gemaakt, w| hcböesa ze slechts uit te voeren. Dat is het juiste standpunt. De Raad heeft eenvoudig te vrageu, of de elschen en voorschrifte®, die de Wet stelt voor ds aanvrage van schoolruimte, z§a vervuld en is daar niets op »an te merken, dan heeft de Raad stillekens te gehoorzamen aan de Wet. We laten dit nóóit los. En als de „rooden" of wie dan ook, in den Raad willen gaan debatterenWaarom doet gij, voorstanders van da bisoudere school; niet zus en niet zoo: Dan gaan wfj dasr nooit over praten. Omdat dit in den Rand niet fcóótt Buiten den Raad zullen we spreken, als we meenen ons over iets te moeten verdedigen maar nooit ofte nimmer geven we voet aan de meening, alsof de R-ad zou mógen discusslëeren over de vraag of een aange vraagde Christelijke school noodlg is of niet. D«ar blijft de Raad te allen tijde bulten. Hg heeft te beootdeelen, of de aanvrage aan de Wet voldoet en daarmee uit Wie in dit opzicht den tegenstander ook maar het topje van zijn vinger geeft, die is in een minimum van Hd zijn heele hand kwijt. Maar nu ook de keerzQde Juist omdat we op dit putst onverbiddelijk z$u, hebben we des te meer bet zedelijk recht, ja den plicht om al onze vrienden eap-rtg- genooten te waarschuwen. dat ze toch nergens de gemeenschap onnoodig op zware kosten jagen. W! hebben 'a geschiedenis achter ons. Kras ging jnren ons protest, vooral in de periode van 1880-1900 tegen dcschromelflke geld verspilling ten opzichte van het openbaar ouderwijs Voorbeelden zin er te over. Ieder heeft ze nog wel in z'n herin -sering Laten wij nu zorgen, dat we zelfs den schijn niet cp ons «aden, alsof het ons er om te doen wars zooveel maar mogelijk is van den pruimeboom te schudden en te plukken, zonder te vragen wat het kost. W§ hebben recht op 'n goede school. Waar behoorlik onderwas kan worden gegeven en die op een geschikte plaats is gebouwd Maar wi hebben te verm|den alles, wat de gemeenschap op hooger kosten j*gen zou dan coodig is; alles wat naar onnoodige weelde zweemt, wanneer gebouw en lokaal degelflk en eenvoudig zin en voor bun doel geschikt, dam sullen w| tevreden zin. Om allerlei redenook om deze Gezegd wordt, dat voor het kind niets te goed kan zin Hier zit iets overdrevens In. Zekere sober heid bi de opvoeding van 't volkskind, zal het in zin later leven méér ten zegen k nneu zin. dan wanneer de school het in menigerlei opslcht met zekere weelde omringt. Wij moeten als christenen handelen. Nu de schoolbouw ons geen cent kost, moeten wrj toch even zuinig met de publieke tondsen bandelen als we vroeger deden, toen all's uit eigen beurs komen moest. Geen zuinigheid die de wisheid bedriegt. Maar wel de suinigheld der Oud Holland- sche hulsmoeder, die haar huis knap, de klee- ren degelijk en het voedsel stevig wil heb ben maar die elk dubbeltje driemaal om keert, eer het uitgegeven wordt. Of er reden is voor deze waarschuwing? 'k Zal es enkele voorbeelden noemen. In A. was steeds alléén de openbare school, ook is er geen kerkelpe verdeeldheid, bijna al de inwoners behaoren tot de „groote" kerk. Er werden twee schoolvereenigingen opge richt, nl. een gereformeerd-hervormde en een hetyormd-hervormde. Elke poging tot vereenigiag faalde. Hoewel beide 't zelfde onderwis begeer den, allerlei bwesiies, van peisoosliken, polltleken, socialen aard enz, zelfs 't zegel tjes plakken gaf beroering, hadden nu een maal een diepe kloof door de burger! Re- trokken. De Burgemeester liet es neuzen tellen. De eerste vereeniging ken op een kleine 70, de tweede op een goede 40 kinderen re kenen en voor het openbaar onderwis scho ten er twee over; dat kon dus verdw|nen. Twee nieuwe scholen bouwen dus Elke vereeniging vroeg om h2ar school.,.. Gelukkig was de Raad wizerl De openbare school was nog best, de le vereeniging kreeg drie, de andere twee lo kalen toebedeeld, de knoppen konden uit de deuren en zoo noodlg platen voor de school ramen gehangen worden, de speelplaats werd door Kippengaas in tweeën gedeeld. Over 't schoolhuis kwam nog groote ru zie 't Eind was dat de tweede schoolvereenl- niging plotseling kwam en zei: Nó willen weer openbaar onderwis, g| bebt de open bare school aan die anderen gegeven, dus nu moet ge voor ons een nieuwe openbare school bouwen I 'k Ben naar de volgende Raadszitting be nieuwd In B. had de gereformeerde dominee op een der mooiste singels van de stad een prachtige nieuwe kerk gekregen, nü kwam hi bi den Raad om een school, mddrdan vlak bi de kerk, op den allerduursten grond en in denselfden stil als de kerk. In C. boopt de pastoor voor een goede 40 kinderen met het plan voor een pracht3chooi- tjedrie lokalen, gymnastieklokaal en alles navenant, 'n sch joljuweeltje, als de Raad 't zoo maar uitvoeren wil Zie op deze manieren moet bet niet. We wegen ons volle pond. We hoeven ons niet in een steeg of ach terstraatje In een nattige bak waar geen zon te zien is, te laten wegstoppen. Voor onze kinderen vragen wij een goede school en met iets minderwaardigs willen we niet tevreden sin. Maar nu we riemen sniden kunnen op ge- meene kosten en dit vanwege de gelikhetd ons recht is: Nu rust op ons de dure verplichting, het even zuinig te doen, als voorheen, toen het ging van ons eigen particuliere leer. UITKIJK.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1921 | | pagina 1