Zaterdag II September 1920 85sU Jaargang M*. 2082 voor de 2Sni<Uiolïan<lsclie en Bilamleii. Eerste Blad. y„ Antirevolutionair w. BOEKHOVEN S Zonen, Politieks stakingin ongeoorloofd. IHBEZOHDEN MEDEhEEUNSEN. Rotterdam, 23 Bosifilaan 23g x J. Q KLEIKORST, Posoiilaan 23, ROTfEROAM. OP OER UITRUIL Alle stukken voor de Redactie bè.-temd, Adverteniiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan de Uitgevers GEEN GOEDKOÜPER HORLOGE BAN RIJ Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG, ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent bij voofaiibefatsMg, BUITENLAND b| vooruitbetaling f 5.50 per jaar. AFÏ'ONDERLijKE NUMMERS 5 CENT, UITGEVERS iöMMELSDytC Telefoon Intercommunaal No. 202 ADVERTENTIËN 15 Cent per regel, RECLAMES 30 Cent pgr regel, BOEKAANKONDIGING 10 Cent per regel. DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 75 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die af beslaan. Adveitentiën worden ingewacht tot DJNSDAQ- en VRHDAQMORQEN 10 UUR. Pi werkstakingen zijn aan de orde ven den dag en brengen zooals nu weer in s'e Bouwvakken, haar uitsluitingen en uitgeslotenen en terroriseeringen enz. enz mee. Maar er zijn twee soorten van stakingen. Er is ds economische sn .y de politieke staking. Zoo herhaalde:ijk lj£ als de eerste voorkomt, zoo schaarseh is, én gelukkig, de laatste. Over de eco nomiscbe staking zwijgen we thans ieder kent ze, en wellicht is er meer dan een onzer lezers, die er of aan meeleed, of er in betrokken was, of als werkwillige ransel kreeg, of als z.g.n. »0".darkruiper« de plaats g'ng innemen ve n een staker. Maar over de politieke staking een enkel woord, temeer, waar in de socialistische Pers heden ten dage er oo aangelro'gen wordt om meer dan vo 'i heen van dat wapen te gaaa ge- bru k maken. Moge dan ook de Socia lis'is he Vakbeweging tot dit gevaarlijk m d 14, om pressie op de Regeering uit te oefenen, reeds op 8 Juni bij het anti revolutie wetje zijn overgegaan; de Oor. Vakbeweging we gert in Ne Ier la id dien koers uit te gaan. Men her- in ine zich nog 18 Febr. 1918 toen de <3 ensmiddelenvoorziening de jVakcen trabs in beroering bracht, 't Socialis tisch. Vakverbond confereerde toen met h t Ohr. Nat. Verbond over een geza- .mrti-ijk optreden voor een betere levens- ii id ielenvoorziening. Be socialisten had den een program opgesteld om tot be ten levensmiddelenvoorzingen te kornet en d it viel bij het Ohr. Vakv. ingoede a rde. Toch werkte het n:et met de socialisten s men, omdat het Vakver- boud een eigen permanente commissie be'.at, die bij de Regeering al lang stsp;en in zekere richting ge laan had, Ma? r op die gecombineerde verg. va ti socialisten kwam een aap uit den mcu v want het Nei. Vakv. zei d vu', dat het van het zenden van sd'o sen aan de Regeering niets meer vei achtte .en krachtiger maat regel n moesten worden toegepast Een dier middelen was de demonstratieve ver''staking van 24 of 48 uur; en wel w, s die werkstaking een tweesnijdend zwiard en vooral de algemeene werk stsk ng, doch geen enkel middel wat in rormalen tijd werd gebruikt, moest thans worden uitgeschakeld, Van de- zijd' van 't N.V.V. werd betoogd dat al leen reeds da plaatsing van zoo'n staking Op 'i program op de Regeering indruk zou ma,' en, doch indien het noodig was, met niet geschroomd het middel toe te passen. Wel moest het zijn het laat ste middel, doch als alle and* re midde Jen hadden gefaald, moest het middel der demonstratieve werkstaking "worden aan jegrepen. Maar de Chr. Vakvereen. verzette zich als één man tegen het aan* grijpen van het middel der algemeene wakstakmg en verklaarde zich eveneens principieel tegen het gébruiken van mid delen als straatdemonstratiesdie beoog den ie beraadslaging van het parlement in olie vrijheid te belemmeren. En toen op 22 Febr. 1918 nam het Chr, Vakv. een motie aan, ingaande tegen 't Soc. Vakverbond. In die motie stond onder meer dit; Ret Chr. Nat. Vakv. in Nederland op 22 Febr. 1918 te Utrecht in bui- 1 ongewone vergadering bijeen, gehoord hit Ned. Verbond van Vakvereen,, inzake levensmiddelen voorziening en steunverleening, van oordeel dat het zelf een permanente com missie bezit voor die aangelegenhe den; dat er geen enke'e reden is om zijn zelfstandige actie op te geven dat het Chr, Vakv. e'gen begin selen heeft dat er dus geen samenwerking kan dat voorts principled moet ivorden veroordeeld elke staking die l edoelt premie uit te oefenen op Rgeering en Volksvertegenw. dat evenzeer principieel in dezen tijd moet worden gemaakt de voorge stelde demonstratiesdie beoogendebe- raadslaging, in volle vrijheid, van het Parlement te beinvloden dat stakingen met politieke bedoe lingen óók de economische belangen der arbeiders ten zeerste zouden scha den en het maatschappelijk leven nog meer zouden desorganiseer en. dat enz, en enz, Uit de cursieve zinnen blijkt dus 't Christelijk standpunt van ons Vakver bond n.l. geen s'aking om pressie te oefenen; geen straatdemonstraties om de vrijheid van het parlement te be lagen; geen stakingen met politieke bedoelingen, omdat ze daarenboven het economisch leven des volks zouden ver- ergeren, !t Chr. .kat. Vakverbond noernt 't een principieel revolutianaire actie?, wat de socialisten inzake de levenmid- delenvoorzipning eischten. Op 8 Juni 1920. dus pas geleden, is er van Soc. zijde weer een 24-uur staking uitgeroepen tegen 't anti- revolutie wetje, maar die is vreeselijk mislukt, zooals algemeen bekend is, wat den heer Polak, voorzitter der Diamantbewerkers, dan ook bewogen heeft om te schrijven dat de Socialistische Vakbeweging, die rare kuren maar uit haar brein moest zetten en zich voortaan alleen maar bezig houden met de Yakzaken en niet met de politieke dingen, waarmee de Soc. kamerleden zich te bemoeien hebbin. En bij de Chr. arbeiders èn bij som mige vooraanstaande Soc. leiders is men dus tegen de politieke staking. De Chr. arbeiders ziin ook tegen de demonstra tieve staking, wat Polak niet is. Ec is versehil tnsschen deze twee. Een politieke staking gaat altijd tegen 't gezag tegen de Rogeering tegen een wetsontwerp of er vóór. Maar een demonstratieve staking kan eok gansch andere doeleinden najagen, als hooger loon bij een trammaatschappij, zooals verleden jaar in den Haag gebeurde met de één kwartiers-staking, toen geen en kele tram meer reed in die 15 minuten, om daarmee ie demonstreeren de macht van 't personeel en de antipathie tegen de arbeidsvoorwaarden. Een demonstratieve staking zou van Chr. standpunt nog te verdedigen zijn, a's ze beoogt een verbetering in de Vak toestanden, ló:n arbeidsduur, vacantie tijden enz, enztegeno er een absoluut onwillige trammaatschapp ij of zoo'n soort Vennootschap of Corporatie Dan is 't nog een 'paardenmiddelmaar principi eel kan ze bestaan mits in nor male tijden maar blijft toch gevaarlijk in abnormale tijden, als toen in Febr. 1918. Maar een politieke staking gaat niet tegen een trammaatschappij, doch tegen de Overheid, om die in een richting te duwen, welke voor 't Soci alisme of Anarchisme voordeelig en aan genaam is. Dat 't nu in de toekomst dien weg opgaat, staat voor ons vastl Er zullen méér politieke stak'ngen komen, omdat 't Socialisme zijn volkje opgevoed heeft tot zoo'n stakingde klassenstrijd dringt hen al verder dien kant op. Nu de Maatschappij niet méér geeft dan ze geven kan, zal 't Socialisme de Overheid gaan dwingen om zulke wetten te gaan makendat toch 't levenspeil van den Soc. arbeider stijgt! Wat de Maatschappij niet doet of doen kan, zal 't Socialisme van den Staat eisehen èn door zijn Kamerleden in de Tweede en Eerste Ka mer èn door politieke stakingen van een of Keer dagen tijdens de behandeling va» 't Wetsontwerp in die kamers om zoo bij de Overheid ontzag in te boe zemen en macht op haar te oefe en. Dien kant gaat 't onzes inziens op. En dat is natuurlijk Wie de begrippen „Staat" en „Ma t- schappij' dooreenkaspelt, en er niet mee rekent, dat de Staat slechts schoorvoe tend op 't tene n der Maatschappij mag treden inzake arbeidsloon enzdie komt er op den duur vanzelf toe, om den Staat aansprakelijk te stellen voor de lage loonen of langere werktijden of voor andere dingen, die 't Soc. leven zonden krenken kunnen. Wie Staat en Maatschappij vereen zelvigt als gelijksoortige organismen, komt eerst, tot de werkstaking als economisch verschijnsel maar dan van zelf tot de politieke Wat de werkgever niet k m of wil dat moet de Over heid dan maar doen. Maar dat standpunt is voor den chris ten onhoudbaar, omdat de Overheid niet alleen verantwoordelijk is voor „de arbeiders", maar ook voor „de werkge vers". De Staat bevat rijk eji arm, en de Overheid moet over aller belangen waken. Maar in de Maatschappij werken andere krachten en die heeft een ander doel en andere middelen. Het Kiesreht geldt voor den Staat. De Stiking is voor de Maatschappij werkgever tegen werknemer. Door „kiesrecht" ia den Staat; en door „staking" in de Maatschappij kan rnen andere toestanden krijgen. Maar men moet niet praten van „staking", ooi den Staat en de Overheid te raken. deprijs verdienen wil 't Héét altijdParflsche mode. En dasr buigt dit zot geslacht voor. Tegen den tijd, dat het seizoen begint, komen dan de „manncqu'ns" uit Parijstooien zich met de nieuwste maakselsdraaien zich in de sierlijkste bochten; t tippelen op de hoogste hakj s en de elegante vrouwenwe reld in hoofd- of hofstad K$kt toe met ver hoogde kleur en bsgeerigea blik. En zoo wil men dan gekleed zijn. Parijs zegt het, daarvoor zwicht alles. Wat Parijs zendt moge bespottelijk zSa, schadelijk voor de gezondheid, 'n mismaking van het vrouwenlichaam, onvoegzaam, ja schaaamteloos, wen draagt het, want Parijs is de koningin der steden en Jaar zal men toch wel weten hoe 't hoort. D j gekste dinges herisner ik me. Er was eea tijd dat de dames hsar lokken van voren lieten afsneden, tot er niets dan korte sprietjes overbleven, dia dan in plaats van naar achter, naar voren, over 't voor hoofd werden gekamd uit schaamte, zeiden de spotvogels, om de ledigheid en holheid van 't geen daar achter verborgen werd, wat te maskeeren. Mèèr't was Parijs, werd er gezegd. Ik herinner me echter nog heel geed, hoe iemand, die destijds Parijs bezocht, schreef, dat hij die mode daar slechts heel weinig had aangetroffen, behalve daarbij de tahqkc lichtekooien, die zich zoodoende meer interessant trachtten te maken b| de mannen welke zij in haar netten poogden te ves strik ken: onder dat neergekamde hssr konden ze met haar „oogen vol overspel-' beier loaken naar den argelistïgen voor bij ganger. We hebben nog 'n andere zottigheid gehad. Toen de dames aan de achterzijde van haar lichaam, ongeveer ter plaatse, waatbij eea zoogdier de staart begint, zich aanhang sels bevonden van formidabele afmetingen, die al3 se niet zeer stevig bevestigd werden met eiker, tred eea heen cn weder wiegende be weging maakten. 't Zou gewoon dól zijn, als zoo'n zeeschip -voorbij laveerde Maar alweer, 't was, zei men, Parijs. Thans is het de tijd der vleesch-ntode. Het vraagstuk is thans op wat w|ze men de meeste vlerkante decimeters huid onbedekt kan Isten, zonder dat de critiek zeggen kso, dat de dame in kwestie, niet meer „gekked" is. Men heeft hei er ver in gebracht. Toont soms meer huid dan stof. De crltisk echter moet zwijgen en stille z|n op dit vernietigends argument: ParijsI Maar jufst dezer dagen las ik in een der bladen van iemand, die eenlgcn t|jd in Pa- 1 rijs |had doorgebracht, dat hg daw, noch In de volkskcisgen, noch onder de „hoogere standen" dwaasheden had gezien ais vrou- wen, die een naam en een reputatie te ver- 30 cent per regel. WT. GOUDEN ZILVEREN en BYOUTERIE-ARTIKELEN, HORLOGES, KLOKKEN, WEKKERS alles tegen de laagst mogelijken pr|js. Massieve gladde RINGEN, Blonder goedkoop. Eigen werkplaatsen voor reparatiën. Nadruk wsrbodea. Dit was nu toch wel het toppunt! Ia het ti|dschrIft„Chfisfelijk Vrouwenleven", dat ik altijd met genoegen lees ai ben ik 't weieens met zekere professorseegade en met zekere bekend romanschrijfster niet precies eens, bad iets gestaan over de mode. De eveneens als schrijfster niet onbekende mevrouw sinds korten tld helaas de wedu we Van H(oogstater) S(chog) had een ern stig woord geschreven om de opzichtige, niet zelden wulpsche en onzedelijke dames- kleederdracht onzer dagen. Het stuk was scherp geweest. Niet tegen personen, maar tegen de zonde, die ook niet zelden door christen-vrouwen hierin wordt begaan. Er werd niet uit de hoogte veroordeeld. Neen, er was liefderijk getuigd. Maar dat getuigenis was gestemd op den toon van diepen ernst en liet duidelijk uit komen, dat het hier niet een kleinigheid geldt. Inderdaad, het werd wel noodzakelijk. En 't schijnt zelfs, datjonzeNederlandscha kleederdracht op dit punt 'n soort van schaa lleden hebben, sich hier in Nederland durven veroorloven, 't Kwam wél voorzeker wel, Maar dan weer sprciaal in w^ken, waar men zich niet ophoudt, als men nog prijs stelt op den naam van „fatsoenlijk man" of hg haar, hoewei vaak deft schijn aanne mende van een eerbare vrcuvv te zijn, toch tot die, „zekere wereld" behooreu, die ge raffineerd is in de boosheid en haar slacht offers bedwelmen door den vergiftigden wijn der wellust, om ze dsn kaal te plukken tot den laatsten stuiver toe. Zulke mode-verzinsels bootst men dan in Nederland na. Ea daartegen had de schrijfster in „Chris- teljjk Viouwenleven" getoornd.—ongetwijfeld sprekende naar het hart van 99 procent harer christelijke lezeressen voor wie het soms zoo moeilijk valt, als ze n 9. door God midden in de „kringen dezer wereld" geplaatst z?n om aan deze iyrasnie der mode weerstand te bieden en a iders te zijn en te doen dan énderen. Want hier hebbe men wel oog voor Als dan een vrouw woont op een klein dorp of osder een eenvoudige bevolking, och: dan is het voor haar niet^oo moeilijk om in een „zedig ea eerbaar'* gewaad te verschijnen, ze kan er alleen wat moeite mee hebben, om het, toch smaakvol gemaakt te krijgen. Maar dat kleed zei! pkst hier. In iedere beteekenis des woords. Ook zóó, dat ze er mee in harmonie bl|ft met haar omgeving: juist bet omgekeerde zou haar met die omgeving in strijd bren gen 'k wil maar zeggen, voor baar is het gemakkelijker de apostolische verma ning op te volgen en zich te kleeden „ge lik den heiligen betaamt", dan voor de vrouw die haar plaats kreeg in een wereldsch milieu en midden in 't vaak zoo zondige cultuurleven van onzen tijd. Zulk een vrouw heeft „zwaren strijd. Die velen zich niet kunnen indenken. En daarom mcetcn we hier wel de zaak zonder aarzelen vereordeeiea maar zacht ziju in obs oordeel over personen, óók bedenkende, dat men de hoogte of-de laagte van den hals eener blouse niet met een „chiisteüjkêü" passer op een millimeter na afteekenen kan, gelik enkelen ook wel de gewoonte hebben. Er behoort voor sommige vrouwen hooge, zedelijke moed toe, om tegen de tyrannle der mode, als eenling in verzet te komen. Een moed, als eens de dochters van een ojzer christen-staatslieden toonden, die hoe ook vereerd met de uitnoodijing van de Koningin, om op een hoffeest te verschinen, er niet kwamen omdat de ceremonie-meester nu eenmaal voorsckseef, dat de dames er in décolletté zouden komrn Maardit alles erkennende Is'taan den anderen kant ook waar, dat tal van christen-vrouwen zich op dit terrein door de wereld regeeren, ja ris geboren laten, misschien zelfs deze iyraunie zeer genoege- i|k vonden en net als telkens tegenwoordig op ons terrein geschiedt, de vraag zóó stel len Hoever kan ik ook hierin met de wereld meegaan, zonder dat het nu al te erg in de kijker loopt. En dan gaan se soms heel verl Het geweten wordt dan warm in 'i bont gewikkeld dat men 't lastige tikken niet hoort, de broeder die vermaant heet 'a nurksche dwarskijker en ds zuster een zeurkous ais er in de ka-k wat van gezegd wordt heet dominee dat te doen „om de menschen"ais ze over tafel Jesaja lezen 4!s zeen de afschaffing hooren, die hi in Gods Naam de Jsfuzalem3cha mode-Slavinnen toedient, dan zeggen ze: 't is 't Oude Testament, en als ze in de „Brieven" lezen wat de heilige vrouwen betaamt, dan is dit van „Pauius" en die schreef immers als 't over de vrouw ging, voor zijn tid cn naar 't licht dat ii(j ontvangen had Ik overdiif nietzoo sin er. En daarom was het woord dat „Christelik Vrouwenleven" bracht, zoo op z|n pas ge sproken. Dat bleek ook in de uitwerking. 't Zal velen uit het bart gesproten zin. Maarals altid enkelen verzetten zich. En als 't dan iemand is, die nog prijs stelt op den naam van christenvrouw, dan moet ze vanzelf probeeren of ze de zaak, hoe moeie- lijk 't cok gaat, nog met een vroom praatje verdedigen kan. Z:o kom ik dan terug bi het „toppunt." Daar kwam een chris'envrouw en schreef in dezer voege, dat de schoonheid des Hchaams en de schoone vormen der vrouw toch ook van God gegeven waren en $at God die toch niet gegeven zou hebben, om ze angst vallig tot het uiterste hoekje toe te bedekken. Ja, ze ging nog verder 't Was blikbaar een militaristische, ten minste een militante dame, die wist, dat 't beste middel om een aanval af te slaan, is, een tegenaanval te beginnen. Gelijk ze dan ook deed. Verwijtende de schrijfster dat deze zich oneerbiedig had uitgelaten over „Gods schoone schepping", 'n kat die in 't nauw zit," maakt rare sprongen, een modezieke dame ook. Ziehier hoe ze afgeborsteld werd Als ik den indruk heb gemaakt, dat ik oneerbiedig over Gods schepping praat dan is het waarlijk niet goed met me, maar ik moet U wel bekennen, dat ik zeer oneerbiedige gevoelens koester te gen christenen, die wereldsgezind z|n, die heulen met de wereld en het met het Koninkrijk der Hemelen op een ac- cooreje willen gooien. Nietwaar U zoudt toch wel een sikkepitje naïifzln, als u heusch geloofde, dat een mensch zoo weinig kleuren aantrok om zijn Schepper te eeren, en dat een ander tot aanbidding gestemd zou worden als hij de indecente bloote ruggen en korte rokken en te ver open „coeurtjes" zag Die had haar portie, dunkt me zoo. Moge de waarschuwende stem uit de Zeister pastorie onze vrouwen en meisjes nog ten zegen z|n, UITKIJK,

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1920 | | pagina 1