Zaterdag II September 1920
85sU Jaargang M*. 2082
voor de 2Sni<Uiolïan<lsclie en
Bilamleii.
Eerste Blad.
y„
Antirevolutionair
w.
BOEKHOVEN S Zonen,
Politieks stakingin
ongeoorloofd.
IHBEZOHDEN MEDEhEEUNSEN.
Rotterdam,
23 Bosifilaan 23g x
J. Q KLEIKORST, Posoiilaan 23, ROTfEROAM.
OP OER UITRUIL
Alle stukken voor de Redactie bè.-temd, Adverteniiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan de Uitgevers
GEEN GOEDKOÜPER HORLOGE BAN RIJ
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG,
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent bij voofaiibefatsMg,
BUITENLAND b| vooruitbetaling f 5.50 per jaar.
AFÏ'ONDERLijKE NUMMERS 5 CENT,
UITGEVERS
iöMMELSDytC
Telefoon Intercommunaal No.
202
ADVERTENTIËN 15 Cent per regel, RECLAMES 30 Cent pgr regel,
BOEKAANKONDIGING 10 Cent per regel.
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 75 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die af beslaan.
Adveitentiën worden ingewacht tot DJNSDAQ- en VRHDAQMORQEN 10 UUR.
Pi werkstakingen zijn aan de orde
ven den dag en brengen zooals nu weer
in s'e Bouwvakken, haar uitsluitingen
en uitgeslotenen en terroriseeringen enz.
enz mee. Maar er zijn twee soorten
van stakingen. Er is ds economische sn
.y de politieke staking. Zoo herhaalde:ijk
lj£ als de eerste voorkomt, zoo schaarseh
is, én gelukkig, de laatste. Over de eco
nomiscbe staking zwijgen we thans
ieder kent ze, en wellicht is er meer
dan een onzer lezers, die er of aan
meeleed, of er in betrokken was, of
als werkwillige ransel kreeg, of als z.g.n.
»0".darkruiper« de plaats g'ng innemen
ve n een staker. Maar over de politieke
staking een enkel woord, temeer, waar
in de socialistische Pers heden ten dage
er oo aangelro'gen wordt om meer dan
vo 'i heen van dat wapen te gaaa ge-
bru k maken. Moge dan ook de Socia
lis'is he Vakbeweging tot dit gevaarlijk
m d 14, om pressie op de Regeering uit
te oefenen, reeds op 8 Juni bij het
anti revolutie wetje zijn overgegaan;
de Oor. Vakbeweging we gert in Ne Ier
la id dien koers uit te gaan. Men her-
in ine zich nog 18 Febr. 1918 toen de
<3 ensmiddelenvoorziening de jVakcen
trabs in beroering bracht, 't Socialis
tisch. Vakverbond confereerde toen met
h t Ohr. Nat. Verbond over een geza-
.mrti-ijk optreden voor een betere levens-
ii id ielenvoorziening. Be socialisten had
den een program opgesteld om tot be
ten levensmiddelenvoorzingen te kornet
en d it viel bij het Ohr. Vakv. ingoede
a rde. Toch werkte het n:et met de
socialisten s men, omdat het Vakver-
boud een eigen permanente commissie
be'.at, die bij de Regeering al lang
stsp;en in zekere richting ge laan had,
Ma? r op die gecombineerde verg.
va ti socialisten kwam een aap uit den
mcu v want het Nei. Vakv. zei
d vu', dat het van het zenden van
sd'o sen aan de Regeering niets meer
vei achtte .en krachtiger maat
regel n moesten worden toegepast Een
dier middelen was de demonstratieve
ver''staking van 24 of 48 uur; en wel
w, s die werkstaking een tweesnijdend
zwiard en vooral de algemeene werk
stsk ng, doch geen enkel middel wat
in rormalen tijd werd gebruikt, moest
thans worden uitgeschakeld, Van de-
zijd' van 't N.V.V. werd betoogd dat al
leen reeds da plaatsing van zoo'n staking
Op 'i program op de Regeering indruk zou
ma,' en, doch indien het noodig was,
met niet geschroomd het middel toe
te passen. Wel moest het zijn het laat
ste middel, doch als alle and* re midde
Jen hadden gefaald, moest het middel
der demonstratieve werkstaking "worden
aan jegrepen. Maar de Chr. Vakvereen.
verzette zich als één man tegen het aan*
grijpen van het middel der algemeene
wakstakmg en verklaarde zich eveneens
principieel tegen het gébruiken van mid
delen als straatdemonstratiesdie beoog
den ie beraadslaging van het parlement
in olie vrijheid te belemmeren. En toen
op 22 Febr. 1918 nam het Chr, Vakv.
een motie aan, ingaande tegen 't Soc.
Vakverbond. In die motie stond onder
meer dit;
Ret Chr. Nat. Vakv. in Nederland
op 22 Febr. 1918 te Utrecht in bui-
1 ongewone vergadering bijeen, gehoord
hit Ned. Verbond van Vakvereen,,
inzake levensmiddelen voorziening en
steunverleening, van oordeel
dat het zelf een permanente com
missie bezit voor die aangelegenhe
den;
dat er geen enke'e reden is om zijn
zelfstandige actie op te geven
dat het Chr, Vakv. e'gen begin
selen heeft
dat er dus geen samenwerking kan
dat voorts principled moet ivorden
veroordeeld elke staking die l edoelt
premie uit te oefenen op Rgeering
en Volksvertegenw.
dat evenzeer principieel in dezen
tijd moet worden gemaakt de voorge
stelde demonstratiesdie beoogendebe-
raadslaging, in volle vrijheid, van het
Parlement te beinvloden
dat stakingen met politieke bedoe
lingen óók de economische belangen
der arbeiders ten zeerste zouden scha
den en het maatschappelijk leven nog
meer zouden desorganiseer en.
dat enz, en enz,
Uit de cursieve zinnen blijkt dus 't
Christelijk standpunt van ons Vakver
bond n.l. geen s'aking om pressie te
oefenen; geen straatdemonstraties om
de vrijheid van het parlement te be
lagen; geen stakingen met politieke
bedoelingen, omdat ze daarenboven het
economisch leven des volks zouden ver-
ergeren, !t Chr. .kat. Vakverbond noernt
't een principieel revolutianaire actie?,
wat de socialisten inzake de levenmid-
delenvoorzipning eischten.
Op 8 Juni 1920. dus pas geleden, is
er van Soc. zijde weer een 24-uur staking
uitgeroepen tegen 't anti- revolutie wetje,
maar die is vreeselijk mislukt, zooals
algemeen bekend is, wat den heer Polak,
voorzitter der Diamantbewerkers, dan
ook bewogen heeft om te schrijven dat
de Socialistische Vakbeweging, die rare
kuren maar uit haar brein moest zetten
en zich voortaan alleen maar bezig
houden met de Yakzaken en niet met
de politieke dingen, waarmee de Soc.
kamerleden zich te bemoeien hebbin.
En bij de Chr. arbeiders èn bij som
mige vooraanstaande Soc. leiders is men
dus tegen de politieke staking. De Chr.
arbeiders ziin ook tegen de demonstra
tieve staking, wat Polak niet is.
Ec is versehil tnsschen deze twee.
Een politieke staking gaat altijd
tegen 't gezag tegen de Rogeering tegen
een wetsontwerp of er vóór. Maar een
demonstratieve staking kan eok gansch
andere doeleinden najagen, als hooger
loon bij een trammaatschappij, zooals
verleden jaar in den Haag gebeurde met
de één kwartiers-staking, toen geen en
kele tram meer reed in die 15 minuten,
om daarmee ie demonstreeren de macht
van 't personeel en de antipathie tegen
de arbeidsvoorwaarden.
Een demonstratieve staking zou van
Chr. standpunt nog te verdedigen zijn,
a's ze beoogt een verbetering in de Vak
toestanden, ló:n arbeidsduur, vacantie
tijden enz, enztegeno er een absoluut
onwillige trammaatschapp ij of zoo'n soort
Vennootschap of Corporatie Dan is 't
nog een 'paardenmiddelmaar principi
eel kan ze bestaan mits in nor
male tijden maar blijft toch gevaarlijk
in abnormale tijden, als toen in Febr.
1918. Maar een politieke staking
gaat niet tegen een trammaatschappij,
doch tegen de Overheid, om die in een
richting te duwen, welke voor 't Soci
alisme of Anarchisme voordeelig en aan
genaam is.
Dat 't nu in de toekomst dien weg
opgaat, staat voor ons vastl Er zullen
méér politieke stak'ngen komen, omdat
't Socialisme zijn volkje opgevoed heeft
tot zoo'n stakingde klassenstrijd dringt
hen al verder dien kant op. Nu de
Maatschappij niet méér geeft dan ze
geven kan, zal 't Socialisme de Overheid
gaan dwingen om zulke wetten te gaan
makendat toch 't levenspeil van den Soc.
arbeider stijgt! Wat de Maatschappij
niet doet of doen kan, zal 't Socialisme
van den Staat eisehen èn door zijn
Kamerleden in de Tweede en Eerste Ka
mer èn door politieke stakingen van een
of Keer dagen tijdens de behandeling
va» 't Wetsontwerp in die kamers om
zoo bij de Overheid ontzag in te boe
zemen en macht op haar te oefe en.
Dien kant gaat 't onzes inziens op.
En dat is natuurlijk
Wie de begrippen „Staat" en „Ma t-
schappij' dooreenkaspelt, en er niet mee
rekent, dat de Staat slechts schoorvoe
tend op 't tene n der Maatschappij mag
treden inzake arbeidsloon enzdie komt
er op den duur vanzelf toe, om den
Staat aansprakelijk te stellen voor de
lage loonen of langere werktijden of
voor andere dingen, die 't Soc. leven
zonden krenken kunnen.
Wie Staat en Maatschappij vereen
zelvigt als gelijksoortige organismen,
komt eerst, tot de werkstaking als
economisch verschijnsel maar dan van
zelf tot de politieke Wat de werkgever
niet k m of wil dat moet de Over
heid dan maar doen.
Maar dat standpunt is voor den chris
ten onhoudbaar, omdat de Overheid
niet alleen verantwoordelijk is voor „de
arbeiders", maar ook voor „de werkge
vers". De Staat bevat rijk eji arm, en
de Overheid moet over aller belangen
waken. Maar in de Maatschappij werken
andere krachten en die heeft een ander
doel en andere middelen.
Het Kiesreht geldt voor den Staat.
De Stiking is voor de Maatschappij
werkgever tegen werknemer.
Door „kiesrecht" ia den Staat; en
door „staking" in de Maatschappij kan
rnen andere toestanden krijgen. Maar
men moet niet praten van „staking",
ooi den Staat en de Overheid te raken.
deprijs verdienen wil
't Héét altijdParflsche mode.
En dasr buigt dit zot geslacht voor.
Tegen den tijd, dat het seizoen begint,
komen dan de „manncqu'ns" uit Parijstooien
zich met de nieuwste maakselsdraaien zich
in de sierlijkste bochten; t tippelen op de
hoogste hakj s en de elegante vrouwenwe
reld in hoofd- of hofstad K$kt toe met ver
hoogde kleur en bsgeerigea blik.
En zoo wil men dan gekleed zijn.
Parijs zegt het, daarvoor zwicht alles.
Wat Parijs zendt moge bespottelijk zSa,
schadelijk voor de gezondheid, 'n mismaking
van het vrouwenlichaam, onvoegzaam, ja
schaaamteloos, wen draagt het, want Parijs
is de koningin der steden en Jaar zal men
toch wel weten hoe 't hoort.
D j gekste dinges herisner ik me.
Er was eea tijd dat de dames hsar lokken
van voren lieten afsneden, tot er niets dan
korte sprietjes overbleven, dia dan in plaats
van naar achter, naar voren, over 't voor
hoofd werden gekamd uit schaamte,
zeiden de spotvogels, om de ledigheid en
holheid van 't geen daar achter verborgen
werd, wat te maskeeren.
Mèèr't was Parijs, werd er gezegd.
Ik herinner me echter nog heel geed, hoe
iemand, die destijds Parijs bezocht, schreef,
dat hij die mode daar slechts heel weinig
had aangetroffen, behalve daarbij de
tahqkc lichtekooien, die zich zoodoende meer
interessant trachtten te maken b| de mannen
welke zij in haar netten poogden te ves strik
ken: onder dat neergekamde hssr konden
ze met haar „oogen vol overspel-' beier
loaken naar den argelistïgen voor bij ganger.
We hebben nog 'n andere zottigheid gehad.
Toen de dames aan de achterzijde van
haar lichaam, ongeveer ter plaatse, waatbij
eea zoogdier de staart begint, zich aanhang
sels bevonden van formidabele afmetingen, die
al3 se niet zeer stevig bevestigd werden met
eiker, tred eea heen cn weder wiegende be
weging maakten.
't Zou gewoon dól zijn, als zoo'n zeeschip
-voorbij laveerde
Maar alweer, 't was, zei men, Parijs.
Thans is het de tijd der vleesch-ntode.
Het vraagstuk is thans op wat w|ze men
de meeste vlerkante decimeters huid
onbedekt kan Isten, zonder dat de critiek
zeggen kso, dat de dame in kwestie, niet
meer „gekked" is.
Men heeft hei er ver in gebracht.
Toont soms meer huid dan stof.
De crltisk echter moet zwijgen en stille
z|n op dit vernietigends argument: ParijsI
Maar jufst dezer dagen las ik in een der
bladen van iemand, die eenlgcn t|jd in Pa-
1 rijs |had doorgebracht, dat hg daw, noch In
de volkskcisgen, noch onder de „hoogere
standen" dwaasheden had gezien ais vrou-
wen, die een naam en een reputatie te ver-
30 cent per regel.
WT.
GOUDEN ZILVEREN en BYOUTERIE-ARTIKELEN, HORLOGES, KLOKKEN,
WEKKERS alles tegen de laagst mogelijken pr|js. Massieve gladde RINGEN,
Blonder goedkoop. Eigen werkplaatsen voor reparatiën.
Nadruk wsrbodea.
Dit was nu toch wel het toppunt!
Ia het ti|dschrIft„Chfisfelijk Vrouwenleven",
dat ik altijd met genoegen lees ai ben ik 't
weieens met zekere professorseegade en met
zekere bekend romanschrijfster niet precies
eens, bad iets gestaan over de mode.
De eveneens als schrijfster niet onbekende
mevrouw sinds korten tld helaas de wedu
we Van H(oogstater) S(chog) had een ern
stig woord geschreven om de opzichtige,
niet zelden wulpsche en onzedelijke dames-
kleederdracht onzer dagen.
Het stuk was scherp geweest.
Niet tegen personen, maar tegen de zonde,
die ook niet zelden door christen-vrouwen
hierin wordt begaan.
Er werd niet uit de hoogte veroordeeld.
Neen, er was liefderijk getuigd.
Maar dat getuigenis was gestemd op den
toon van diepen ernst en liet duidelijk uit
komen, dat het hier niet een kleinigheid
geldt.
Inderdaad, het werd wel noodzakelijk.
En 't schijnt zelfs, datjonzeNederlandscha
kleederdracht op dit punt 'n soort van schaa
lleden hebben, sich hier in Nederland durven
veroorloven,
't Kwam wél voorzeker wel,
Maar dan weer sprciaal in w^ken, waar
men zich niet ophoudt, als men nog prijs
stelt op den naam van „fatsoenlijk man"
of hg haar, hoewei vaak deft schijn aanne
mende van een eerbare vrcuvv te zijn, toch
tot die, „zekere wereld" behooreu, die ge
raffineerd is in de boosheid en haar slacht
offers bedwelmen door den vergiftigden wijn
der wellust, om ze dsn kaal te plukken tot
den laatsten stuiver toe.
Zulke mode-verzinsels bootst men dan
in Nederland na.
Ea daartegen had de schrijfster in „Chris-
teljjk Viouwenleven" getoornd.—ongetwijfeld
sprekende naar het hart van 99 procent harer
christelijke lezeressen voor wie het soms zoo
moeilijk valt, als ze n 9. door God midden
in de „kringen dezer wereld" geplaatst z?n
om aan deze iyrasnie der mode weerstand
te bieden en a iders te zijn en te doen dan
énderen.
Want hier hebbe men wel oog voor
Als dan een vrouw woont op een klein
dorp of osder een eenvoudige bevolking,
och: dan is het voor haar niet^oo moeilijk
om in een „zedig ea eerbaar'* gewaad te
verschijnen, ze kan er alleen wat moeite
mee hebben, om het, toch smaakvol gemaakt
te krijgen.
Maar dat kleed zei! pkst hier.
In iedere beteekenis des woords.
Ook zóó, dat ze er mee in harmonie bl|ft
met haar omgeving: juist bet omgekeerde
zou haar met die omgeving in strijd bren
gen 'k wil maar zeggen, voor baar
is het gemakkelijker de apostolische verma
ning op te volgen en zich te kleeden „ge
lik den heiligen betaamt", dan voor de vrouw
die haar plaats kreeg in een wereldsch
milieu en midden in 't vaak zoo zondige
cultuurleven van onzen tijd.
Zulk een vrouw heeft „zwaren strijd.
Die velen zich niet kunnen indenken.
En daarom mcetcn we hier wel de zaak
zonder aarzelen vereordeeiea maar zacht
ziju in obs oordeel over personen, óók
bedenkende, dat men de hoogte of-de laagte
van den hals eener blouse niet met een
„chiisteüjkêü" passer op een millimeter na
afteekenen kan, gelik enkelen ook wel de
gewoonte hebben.
Er behoort voor sommige vrouwen hooge,
zedelijke moed toe, om tegen de tyrannle
der mode, als eenling in verzet te komen.
Een moed, als eens de dochters van een
ojzer christen-staatslieden toonden, die hoe
ook vereerd met de uitnoodijing van de
Koningin, om op een hoffeest te verschinen,
er niet kwamen omdat de ceremonie-meester
nu eenmaal voorsckseef, dat de dames er in
décolletté zouden komrn
Maardit alles erkennende
Is'taan den anderen kant ook waar, dat tal
van christen-vrouwen zich op dit terrein door
de wereld regeeren, ja ris geboren laten,
misschien zelfs deze iyraunie zeer genoege-
i|k vonden en net als telkens tegenwoordig
op ons terrein geschiedt, de vraag zóó stel
len Hoever kan ik ook hierin met de wereld
meegaan, zonder dat het nu al te erg in de
kijker loopt.
En dan gaan se soms heel verl
Het geweten wordt dan warm in 'i bont
gewikkeld dat men 't lastige tikken niet hoort,
de broeder die vermaant heet 'a nurksche
dwarskijker en ds zuster een zeurkous ais
er in de ka-k wat van gezegd wordt heet
dominee dat te doen „om de menschen"ais
ze over tafel Jesaja lezen 4!s zeen
de afschaffing hooren, die hi in Gods Naam
de Jsfuzalem3cha mode-Slavinnen toedient,
dan zeggen ze: 't is 't Oude Testament, en
als ze in de „Brieven" lezen wat de heilige
vrouwen betaamt, dan is dit van „Pauius"
en die schreef immers als 't over de vrouw
ging, voor zijn tid cn naar 't licht dat ii(j
ontvangen had
Ik overdiif nietzoo sin er.
En daarom was het woord dat „Christelik
Vrouwenleven" bracht, zoo op z|n pas ge
sproken.
Dat bleek ook in de uitwerking.
't Zal velen uit het bart gesproten zin.
Maarals altid enkelen
verzetten zich.
En als 't dan iemand is, die nog prijs stelt
op den naam van christenvrouw, dan moet
ze vanzelf probeeren of ze de zaak, hoe moeie-
lijk 't cok gaat, nog met een vroom praatje
verdedigen kan.
Z:o kom ik dan terug bi het „toppunt."
Daar kwam een chris'envrouw en schreef
in dezer voege, dat de schoonheid des Hchaams
en de schoone vormen der vrouw toch ook
van God gegeven waren en $at God die
toch niet gegeven zou hebben, om ze angst
vallig tot het uiterste hoekje toe te bedekken.
Ja, ze ging nog verder
't Was blikbaar een militaristische, ten
minste een militante dame, die wist, dat 't
beste middel om een aanval af te slaan, is,
een tegenaanval te beginnen.
Gelijk ze dan ook deed.
Verwijtende de schrijfster dat deze zich
oneerbiedig had uitgelaten over „Gods schoone
schepping", 'n kat die in 't nauw zit," maakt
rare sprongen, een modezieke dame ook.
Ziehier hoe ze afgeborsteld werd
Als ik den indruk heb gemaakt, dat ik
oneerbiedig over Gods schepping praat
dan is het waarlijk niet goed met me,
maar ik moet U wel bekennen, dat ik
zeer oneerbiedige gevoelens koester te
gen christenen, die wereldsgezind z|n,
die heulen met de wereld en het met
het Koninkrijk der Hemelen op een ac-
cooreje willen gooien. Nietwaar U
zoudt toch wel een sikkepitje naïifzln,
als u heusch geloofde, dat een mensch
zoo weinig kleuren aantrok om zijn
Schepper te eeren, en dat een ander tot
aanbidding gestemd zou worden als hij
de indecente bloote ruggen en korte
rokken en te ver open „coeurtjes" zag
Die had haar portie, dunkt me zoo.
Moge de waarschuwende stem uit de
Zeister pastorie onze vrouwen en meisjes
nog ten zegen z|n,
UITKIJK,