Huis ms Zn. Zaterdag 28 Augustus 1920. 858t* Jaargang 2628 Antirevolutionair IJF Orgmam 1 - IN HOC SIGNO VINCES toop de Zaldltollandsclie en %eeuw§che Eilanden# Eerste Blad. RDAM. PGAAF OOI T. Gr.SeXJEESOUST1 23 Boschlaan 23, x Rottsrdara, verhandel raat 73 elen outer garantie, iteit rSogss en gen. iiiislsdijl m Reparateur. PAARDEN ea Ssrsiö Veeverz. vraagt premie- jofdageat 17278 en inlichtingen »ij den Secretaris Qudeïonge ommelsdijkiv ANDEL 1LSDIJK. „DE EEKHOORH" voor NIEUWE &ratie inrichting, B JONG. ïl W. BOEKHOVEN Zonen3 Alle stukken voor de Redactie be-temd, AdvertenUSn en verdere Administratie franco toe te zenden aan de Uitgevers Mag een Ohristinne gaan stemman? INGEZONDEN MEDE0EEUNIEÜ J. 6. KLEIKORST, Poschlsan 23, ROTTERDAM. OP OEI UITKIJK. richt voor bet naken van (JAS INGEN. eefd aanbevolen. LEFOONINTERC. (ADRES .BAART", fARNIS. IJKE AGENTEN IVEREEN. »ÜNS ie Tonge, vraagt es 18546 'KARNTJES 4 Liter. EILEN, EMMERS, aliteit EETLEPELS, en ZAKMESSEN, en GEWICHTEN, KOUSJES, GLAS- d, No. 215. Slaak 94 SBDA9. maar matig beviel, gen.Neen, heeren, van. Ik ga gehoor- Marle bq zichzelf, dan weer dat zat grond waB z| niet passeerden, zei het let veel zaaks deze ra in de courant ge- zeker nog niet vaak larie bekennen, srven meisje", spotte dorp heb je die dln- wordt je er van ver- d wel kwfjt. 't Is een ooral als het regent, der den arm op straat scoop een waar toe- week Is het program- ts. Onlangs was de stampvol. Maar 't was heette het ook weer En dan is er een og zooiets geweest. heette het. Eenig Wordt vervolgd) Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent BUITENLAND bi? vooruitbetaling f 5,50 per jaar, AFZOMDERLIjKE NUMMERS 5 CENT, vooruitbetaling. .UITGEVERS 8 O M M E L 8 D ij K. Telefoon Intercommunaal No, 202, ADVERTENTIËN 15 Cent per regel, RECLAMES 30 Cent per regel, BOEKAANKONDIGING 10 Cent per regel. DIENST AANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 75 Cent per plaatsing, Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan. Advertenties worden ingewacht tot DjNSDAQ- en VRlj DAQMQRQEN 10 UUR. In meer dan één artikel hebben we een eenvoudige poging gewaagd om ons inzicht in de Vrouwenbeweging bloot te leggen. We hebben die bewe ging geschetst als oorspronkelijk goed, toen de Vrouw zocht, en terecht, naar de opheffing en verbetering van haar positie *en in echt vrouwelijk werk op gaande, naar ontwikkeling streefde om daardoQr zich en haar gezin en haar naasten geestelijk en stoffelijk méér te kunnen dienen, Helaas er kwam in die beweging een kwaad element door allerlei onmaatschappelijke factoren én inzinkende godsdienstigheid De maat schappelijke. factoren waren: le, deloo nen voor de mannen waren laag en ze gingen er niet op trouwen, met als gevolg: een te groot getal huwbare meisjes maar zonder vooruitzicht op een huwelijk. 2e, het zoeken van aller lei betrekkingen door meisjes, eens deels om baar ouders te ontlastenanderzijds om zo der te wachten op een huwelijk toch een bestaan te hebben. 3ey de rechtstoestand der vrouw, die tot klacht aanleiding gafdenk maar aan 't on echte kind, waarmee de moeder bleef zitten, zonder geldelijk verhaal op den „vader", waarvan weer de treurige g wolgen warenmoord op 't kind om eraf te zijn terwijl de vader" vrij uitging, want 't onderzoek naar 't va derschap was verbodendenk om de werkvrouw, wier zuur verdiende pen ningen de Vader toch mochtverzuipen" en verbrassen", omdat volgens Art. 1366 van 't oude Burg. Wetboek een gehuwde vrouw geen verbintenis, geen contract mocht sluiten en ook volgens art. 163 met. geen werkgever, zelfstan dig, mocht onderhandalen over loon en eigen reclit op dat loon, Zij mag volgens art. 1053 geen uitvoerster zijn van uitersle wilsbeschikkingen. Zij mag vol gens genoemd art. 163 zonder bijstand van haar man in de acte of zonder zijn schriftelijke toestemming niets ge ven vervreemden, verpanden, verkrijgen hetzij voor niet, hetzij onder een be- zwarenden titelindien de man zijn vrouw gemachtigd heeft om zekere acte of verbintenis aan te gaan, is de vrouw daarvoor niet gerechtigd om zonder uitdrukkelijke toestemming van den man eenige betaling te ontvangen of daarvoor kwijting te geven. Volgens art 1738 mag een vrouw geen vrij willige bewaargeving doen, omdat die SLeen mag geschieden tusschen per sonen, die de bekwaamheid hebben om verbindtenissen aan te gaan. En die „bekwaamheid" heeft de vrouw niet. Zoo klaagde de radicale Vrouw ook over art. 1759„Indien degene, die de taak in bewaring gegeven heeft, van staat veranderd is, bv. indien een op dat tijdstip der bewaring niet gehuwde vrouw naderhand getrouwd is, en zich alzoo onder de macht van haren man bevindtindien een meerderjarige be waargever onder curateele is gesteld; in al deze en soortgelijke gevallen, mag het in bewaring gegeven goed niet terug gegeven worden dan aan dengenen die het beheer heeft over de rechten en goederen van den be waargever, tenware de bewaai nemer wettige gronden mocht hebben om de verandering van staat niet te nemen. Volgens Art 161 is de vronw aan ha ren man gehoorzaamheid verschuldigd ep verplicht met hem samen te wonen en hem overal te volgen, waar hij dienstig oordeelt zijn verblijf te houden. Een vrouw mag geen getuige zijn bij eenige notarieele acte. Een vrouw mag, bij arrest van 't Gerechtshof van Leeu warden 21 Apr. 1915, niet benoem baar zijn tot lid van de rechterlijke macht, noch tot beëedigd klerk ter griffi, die den griffier ter gerechtszitting zou kunnen vervangen. Een vrouw mag ook geen notaris zijn, al zegt art. 6 der Grondwet, dat ieder Nederlan der tot elke landsbedien'ng benoembaar is. In 't Noorweegsche Parlement is in 1915 met 16 tegen if stemmende Wet op de Moeferschapsverzekering aange nomen, waarbij de moedor, door pre miebetaling, een paar maanden vóór en na haar bevalling geld trekt om zich en haar kindje te steunen Maar in Nederland is zoo'n wet er nog niet. Door die onmaatschappelijke factoren, en de door vele vrouwen gehate rechts toestanden ontstond er een nieuw stre ven werd er een nieuw beginsel in de Beweging gebracht, dat vijandig bleek tegen 't gezag des mans over dat der vrouw De machtsvraagde ge- hoorzaamheidsvraag van de vrouw aan den man kwam aan de ordeeen vraag, die vroeger nooit gedaan was door een vrouw, omdat zij, met haar Bijbel in haar hand van de vaste meening uit ging, dat de man is 't hoofd der vrouw en ook dat de vrouw aan den man ongelijk en van hem onderscheiden is, telijke ontwikkeling; door betete op voeding en opleiding en bescherming van het meisje met het oog op baar vrouwëlijken werkkring en naar aan staand huwelijks leven. Maar naderhand kwam de idee der gelijkheid er bij, was het niet meer de zucht tot verbetering maar tot omwenteling, en dus moest alle onderscheid tusschen man en vrouw uitge wischt, en daarom ook zelfstandigen arbeid der vrouw zelfs in haar huwelijk want dan heeft ze haar man in n'ets en niemendal naar zijn oogen te kijken en is haar afhankelijkheid gelukkiglijk te niet gedaan. En door het kiesrecht zal ze pogen de Wetten des Lands ver anderd te krijgen, de wetten over den rechtstoestand der vrouw, de sociale wetten de wetten, waardoor nu nog maar alleen mannen zekere betrekkin gen van Rijk, provincie en gemeente mogen bekleeden. Elke Christinne make daarom ge bruik van het kiesrecht en ga naar de stembus om zulke mannen (en zulke vrouwen) te kiezen die tegen de mo derne Vrouwenbeweging front maken. Van onze samenleving is het huwelijk de grondslag, en in dat huwelijk is de man het hoofd der vrouw. Nu wil men dien band losser maken en daarom ook de echtscheiding vergemakkelijken, de vrouw in alle beroepen haar vrouw zijn doen vergeten om zich in volko men zelfstandigheid, ea onafhankelijk heid van den man uit te leven. Maar 30 eest per regel. GEEN GOEDKOOPER HORLOGE DAN BIJ GOUDEN ZILVEREN en BYOUTERIE-ARTIKELEN, HORLOGES, KLOKKEN, WEKKERS alles tegen de laagst mogelijken prijs. Massieve gladde RINGEN. Bq somier goedkoop Eigen werkplaatsen voor reparatlën. en dus alleen maar d e functies mocht vervuilen, die met haar Vrouw zijnen toekomstig moedersch -p ov reenstem- den, zooals bv. pleegzuster onderwij zeres, maar in geen geval politieagent, brievenbesteller, tramconducteur enz. En helaas! een groep vrouwen, in de Vrije Vrouwenbeweging op 9 Oct. 1809 door juffrouw Drucker opgericht, ging aan dat Gezag des Mans tornen en eischte voor de vrouw dezelfde maat schappelijke en staatkundige rechten en bevordering Jvan de maatschappelijke en staatkundige belangen der vrouw; van welk principe dus ook't Vrouwen kiesrecht een uitvloeisel was; immers de man had ,dat recht, en dus moest de vrouw 't ook hebben, de man had allerlei betrekkingen in den Staat, dus moest de vrouw ze ook hebben. Een vrouw was wel Koninginwaar om- zou een andere vrouw geen minister, griffier der Kamers, kamerlid, rechter, notaris, hoogleeraar, curator, diplomaat, consul moge worden Waarom mocht de man kiezer zijn en gekozene, maar zij miste beide Men sprak dan ook al van Vrouwenslavernij en Emancipatie- zucht. l)m dat Vrouwenkiesrecht te verkrijgen, werd dan ook in 1894 de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht op gericht en later de Bond van Vrouwen kiesrecht. Nog eens: n de eerste Vrouwenbe weging, omstreeks 18401860 had men over geen Vr «uwenkiesrecht gerept wel over opheffing en ve betering van de positie der vrouw door meer gees ook om bij de stembus te protesteeren tegen de Mannen, die door hun onbe duidendheid het huwelijk haten, maar roo van de jonge vrouw een prostituee, een maintenee, een hoer willen maken om zoo zonder huweiijkszorg toch zin genot te ervaren maar beiden „man" en „vrouw" bederven de Maatschappij. Maar ook om bij de stembus op te ko men, tegen de wrange vruchten der zonde die in onze samenleving geplukt worden van wee'dezucht, opsmuk, schijn- vereering, hoogmoed en levenswellusten die de oppervlakkige en moderne op voedingsideeën ten wortel uit, niet kun nen uitroeien, ja bevorderen! Da Chr Vrouw naar de Stembus. In de Kamers Om naast den wilden stroom van het moderne leven een kanaal te graven, waarin de Christelijke ideeën haar rustige macht, en kracht kunnen openbaren. Ook de Vrouw, 't Huwelijk ten zegen. Naar den eisch Gods! Nadenk verboden. Namea en plaatsen doen niet ter sake. Maar nu ik toch een paar kceren over mijn o -de van dagen, die sich niet „leven liet" heb geboomd, nu wil Ik het nog een derden keet over hem hebben, Iets vertellen over zin levensloop. De man is al vele jaren dood; naar mijn gewoonte is, onthoud ik me van elke aan duiding, die betrekking heeft op naam of plaats, zoodat niemand zal kunnen zeggen, waar en met wien hst een en ander is ge schied. 't Komt ook op de historie aan. Die moet onze jeugd beter kennen. En de ouden moeten haar niet vergeten, 'k Heb een vorigen keer reeds opgemerkt mijn oude baas had geen gemakkeiqken le? vensloop gehad en naast veel leeds, dat heiri direct uit des Heeren hand toekwam, was hem ook veel kwaad gedaan door de kinderen der menschen. Ds eerste jaren ging alles vrij goed. De man vestigde zich met z|n trouwen in een welvarend dorp, waar hg de stnederfl overnam van een ouden aambeeldklopper, die geen opvolger had en de laatste jaren zijns levens „stil" kon en wilde doorbren gen. Met de smederS kreeg hg de klanten. En waar hij zijn vak goed verstond, de boeren vlug bediende en niet al te gek re kende, daar had hg het weldra druk; daar verdiende hg een goed sluk brood; daar werd hg rijkelijk door God gezegend. De nieuwe smid was gezien bij de men schen. En, ais ik reeds vroeger zeide, hq had genade b| God. Hq schaamde zich zqn beiqdenls nooit In ee Hervormde Kerk, waartoe hg des- t|ds behoorde trouwens zg was de eenige in de plaats ziner Inwoning; crwasdestqds nog niet In vele streken de differentiëering van thans stond een moderne dominee. De smid ging hem een keer hooren. Toen had hq voor goed genoeg. „De man geeft stecnen voor brood", zei hg, In 't burgerlik leven een d e g e 1q k en vriendelijk man, maar op den preekstoel een wolf in schaapsklederen. H| kcikts nu in de „evangelisatie." Die had een eigen gebouw, want een aan zienlik deel der gemeente was orthodox had ook aleens 'n vasten predikbroeder ge had, maar werd gewooniqk door rondreizende evangelisten, meest van de „vrienden der waameid" bediend, tcrw|l af en toe, meest in de week, een orthodox predikant van elders optrad. Weldra wist het 't heele dorp De nieuwe smid was terdege „fijn". Die wetenschap schaadde hem echter niet in zqn brood. De Bvr|zinnige" klanten kwamen net zoo goed bij hem als bij zij a voorganger, die vast eens in de veertien dagen zqn plaatsin de groote kerk bezette. Men stofte er opmen was „ruim". Men kon het hébben, dat iemand de offi- ciëele kerken voorb|glng, och, de vrijzin nigen zelf kwamen er ook niet zoo druk. Bovendien, de „Evangelisatie" bestond reeds tal van jarendat was zoo een histo risch geworden toestand, waaraan men ge wend was. De een had blond, de ander bruia haar En zoo voelde de een meer voor eea „zware" en de ander voor een „ruime" preek, men moest daar elkander vr| in latendaar was men ook „vrqzinnig" voor. Doch dit zou anders worden Zoodra mijn smid niet slechts orthodox kerkte maar ook in geestelijken zin orthodox werkte, was 't mis. En dat begon al vrij gauw. Toen de oude schoolmeester, b| wisn de kinderen nog altijd een psalm gezongen bad den; die neg een gebed uitsprak eD van Jozef, van Mozes cn van Jezus vertelde, gestorven was, zorgde de vrijzinnige meerderheid in den Raad wel, dai h| een opvolger kreeg die deze „ouderwetsche gewoonten" niet ken de; die van de mtllloenen jaren dat de wereld al bestond wist te vertellen met een zekerheid of-le 't zelf bij geweest wasdie nooit in de evangelisatie kwam en die de jongelui tot een club wist te vereenigen, die zich oefende in 't opvoeren van „leuke" tooneehtukjrs, waarin de „fijnen" niet werden gespaard, 't Gaf nogal gemor onder de orthodoxie. Doch m|n smid gaf in foische woorden te kennen, dat al dit mokken en morren niets gaf en dat men ook in figuurlqksn sin het |zer moest weten te smeden, terwqi het heet was. Hetwelk h| dan ook dééd I Een hu pvcreenlgiag van Chr. Nationaal schoolonderw. werd opgerichtde smid werd voorzitter en hoewei h| begreep, dat daardoor de haat tegen zijn persoon teu zeerste werd opgewekt, begreep hq ook niet te mogen weigeren en nu ging het linea recta aan op de stichting van een Chr. School. Eigen kring ging Bink voor. Toen ze nog geld te kort kwamen gingen enkele broeders, de smid voorop," met de bedelnap het land in en anderhalf jaar na dat de nieuwe openbare meester zijn triom- fankelijken intocht in hef dorp had gedaan, kon h| een derde van de ondeihem berus tende „pokkenbriefjes" teruggeven, die werden overgebracht naar de „School met den Bqbel". Toen had het de smid gedddn De vijandschap laaide hoog op. Zij waren wel vrqzinnig, zqn tegenstan ders, maar h| was enghartig en bekrompen en dat moest hem ingepeperd wor den Verscheidenea ontnamen hem de klandisie. Gingen liever 'n unr ver loopen, om in een nabijgelegen plaats geholpen te worden dan dat ae door den „f|nensmid een „orthodox" hoef|zer onder hun paardepooten lieten slaan. Aan scheldwoorden, als h| over straat ging, geen gebrek. Zelfs zqn kinderen moesten 't soms ont gelden werden nageroepen of door jonge vrijzinnigen met vuii gegooid. Het was onaangenaamhet was ook merk baar in zqn inkomsten, waar toch de uit gaven van z|n gezin gedurig stegen, maar h| kon 't dragen't was net ergste niet I H| bad en behield de vriendschap, de gees telijke gemeenschap met z|n eigen kring, die gedurig groeide. De nieuwe christdSke school kwam. Ea bleek dien kring ten rijken zegen, H| breidde zich uit en tóén kwam in de harten vau den smid en van den „Bqbelschool- mccster", als de tegenstander spottend zei de wenscb op, om niet lange; steel3gew|s in de „Evangelisatie*, maar in de eigen kerk te kunnen opgaan en dóar de waarneid te hooren verkondigen. Een felle „kerkeiqke* strijd begon. B| de eerste de beste verkiezing bleek, dat de orthodoxie, die feitelijk haar eigen kracht niet iiad gekend, reeds bijna aan de meerderheid rlchte en bij de derde kcrkelqke stembus behaalde ze de overhand En er was juist een vacature - De „vrijzinnigen", waarbq de tqkenea no tabelen van het dorp behoorden, knersten de tanden over hun tegenspoed. Al hun gal en g f spuwden zq uit op deu schoolmeester en den smid, die daarin zagen zs juist het leideud hoofd en de drqvende ziel waren van de beweging, die hen had onttroond; de smid verloor z|a laatsten vrijzinnigen klant en weldra was er tegenover hem een contra-smid gevesiigd, die nu al het vrijzinnige vee besloeg en al de vrijzinnige kachels branden deed. ütt was voor mqa smid wel onaangenaam' temeer omdat h| van nature toch wel 'n „gezellig" man was, die graag met iedereen in vrede leefde. Doch hij verdroeg dit alies, wijl h| wist in Gods weg te zqu, die'them dan ook aan z|q dagelijks brood niet ont breken iiet. Maar verreweg, 't ergste moest nog komen. Enkele jaren later brak de Doleantie door. 't Dorp waar hq woonde, was et niet rijp voor. De measchea waren er wat mystiek aangelegd en meenden dat alles in orde was, eh er weer een orthodoxe prediking van den kanse! werd gehoord. Bovendien, laat ik billijk zqn, 't Was voor eea kleine minderheid een veel kleiner opoffering, van uit het kerkver band te treden dan hier van de meerderheid, die p£s den sir|d gewonnen had. 't Modernisme kwam dar, weer in de kerk. De school werd 'n ware twistappel. Al het goede, zoo redeneerde men, dat ze in de laatste jaren hadden mogen bereiken, werd weer verspeeld en ze konden in veel kleiner getal, vau voren af beginnen. Terw|l se niet Insagen, waarvoor 't r.óódig was. Ze waren er niet rijp voor, en mijn smid die jarenlang den kerkelijken strijü met groote belangstelling gevolgd had en wel „tip" was zag al gauw dat in dit opzicht voor doo- vemans ooren praatte. Ook „meester" was 't niet met hem eens, Hq stond hier ietteriqk alleen. Dat werd voor hem een zware strqd ea daar is toen la de binnenkamer van de sme der! wat a'gebeden I „Broeders I" zei hq eiadeiqk op 'n avond toen't schoolbestuur nog wat napraatte, „broe ders I begrqp me goed, ik oordeel nie mand. Elk stddt en valt z|n eigen Heer Ik heb nu meer dan eens 't mque gezegd, ik wil er voortasn over zwijgen, we moeten als broeders blijver; leven. Maar ik kdn niét langer verkeeren onder 't Synodaal verband dat zullen jullie, hoop ik, la m| willen dra gen." En h§ voegde zich de „afgescheiden" gemeente in een naburig dorp. De broeders echter droegen het niet. Tenminste velen hunner niet. De contra-smid, bult ruikende, kwam af en toe es in de kerk, en sprak niet meer smalend van de „fguea" er rees bitterheid ia 't hart van velen tegen den eenling, voor wien 't b| hé a op 't dorp niet goed genoeg meer was I Lang niet allen keerden zich af. Dat moet óók worden gezegd. Maar toch werd h| met 'n lrei kleine meerderheid als voorzitter van 't schoolbe stuur gewipt, tóch yerdeclde de „orthodoxie" zich tusschen hem en den concurrent, toch waren er broeders met wie hq voorheen liefelQk omging en die nu 't hoofd wendden ais h| er aank wam Dat is hem 't kwaad-zqns levens geweest. ll !i if

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1920 | | pagina 1