Zaterdag JO Juli 1920.
ii Mem.
fierste Blad.
[JN HANDEL
T.
mmmm
Antirevo lution mm
HOC SIGNO VINCES
i
85*4e Jaargang N*. 8614,
ülllliïli
larnis.
wmw «le Kn!dhoIland§clie en Heeuwseïi© Eilanden®
d
a 05 </2%
"is~'T «IET TREÜRIB
IE CQMTE.
«L
IIOEZölOEi MEDEOEELINGEN,
23 Boschlaan 23, Rotterdam.
i. O- KLEIHQRST, Boschisan 23, ROTTERDAM.
A AT.
BOEKHOVEN Zonen,
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentien en verdere Administratie franco toe te zenden aan de Uitgevers.
UIT HET LEIEN
levering in voorraad
Leder .smeer
Poetspomade
e Wagensmeer
komt
A BEGEER EN.
I
weta er daukbaar voor
meer g§ blocdarm zijt,
dan niet langer. Zet een
obeer het eens met de
x daarvan nu eens niet
men u gegeven heeit,
sens de SANGU1NGSEI
d en krachtig, wekt uw
wikkenduw oogopslag
Hardnekkige hoofdpijn
dat gevoel van moeheid
is, wordt door een al-
Gij moet het zelf maar
n kunt gfl er zeif over
rijgt, en
IAAK.
2 fl f21.
s en goede Drogisten.
2c/4, Den Haag. .i
T met RENTE-
B^»a^fflE®s55tfÈsÊai!s««!a|esie^-!i^«ss?^fj5(BsiSiasaa!easss»iiffiaa!<®s«
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent
BUITENLAND bij vooruitbetaling f 5.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
vooruitbetaling.
UITGEVERS:
SOM M.E L 8 D U K,
Telefoon Intercommunaal No. 202,
AOVERTENT1ÊN 15 Cent per regel, RECLAMES 30 Cent per regel.
BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel.
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 75 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zf beslaan»
Ad verten tlèn worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 UUR.
LPOS1TO.
chte uitloting van tenmingta
>Q slis Comm. In effecten.
Mr S. J. VAN ZljST.
j. F. VER
Mr
VER3TËEVEN
De Russische toestanden zijn ontzet
tend. De Bolsjewieken verwoestten het
sinds drie jaar en nog houdt de inzin
kende kracht van 't Russische volk aan.
Ja, de Revolutie is opzicbzelf al wreed
maar in handen van zulke onverlaten
en verdwaasden als in Sovjet Rusland
is ze moordender dan de pest; meer
^verwoestend dan een zondvloed,
Met belangstelling lazen we in de
N, R. 0. de brieven over Rusland met
't opschrift: „De economisch:? toestand
van Rusland", en waarin den laatsten
brief een samenvatting plaats heeft van
de andere, stippen we enkele volzinnen
daarvan aan, om een kijkje te geven,
wat ook Nederland kon overkomen, als
zulk Russi- ch Bolsjewisme met al zijn
woeste agitatoren en propagandisten
in ons Land de overhand mocht krijgen.
Ja 1 een anti-revolutiewet om zulke
onruststokers de kast in te draaien is
niets overbodig, want ze storten 't
Land in de diepste ellende en zich
zelf.
ïten - y/ïi Geiir. Le Coite.
IALEN tegen concurreerendc
daatsea.
dijL Moor Oostdijï ïG6.
auto franco werk.
f
RT.
f 4.25 p. A.
f 1.70 p. A.
f 1.80 p. A.
f 1.90 fA.
vonden de dorpelingen v»J
»t meer aan plicht, het kin»
te halen en haar aan hei
in. Zoo'n nuf was toch oüü
ac de andere dorpskinderen,
oest maar eens flink aangepakt,
e streken er wel uit
(ders (en vooral de moeder;
Het kind speelde in huis de
Is vader niet thuis was.
kwam er verandering. Lok*
laf het nu mooi genoeg was,
elis, dat de meester van pla»
ltsch te doen leeren. Dat paste
niet voor een meisje, vond Wy
ie winter was gekomen
.aren zeer gering en baas J»
jn Lokkeise arbeider was, ko»
romend meisje gebruiken, d»
een ulis tekende opleiding
baas Jorissen dit, zonder «mg*
ïad gezegd, had Lokkerse °n-
i Made gedacht en er met f»
.esproken, die er in toestenio
'op zich nam, het Marie aan»
ier zag daartegen op, want
iet dertienjarig meisje een
looit vertoond zou zQn
(Wordt vervolgd)-
is
Tot slot van deze beschouwingen zegt de
de N. R. Ct. wil Ik een overzicht geven van
het door de Times gepubliceerde, Russische
rapport, dat een zoo zwart tafereel ophang!
I? van den toestand.
De oeconomische toestanden werden voort
durend slechter, zoo heet het. In de groote
fabrieken is de productie nog maar een tien-
dedeel van de voortbrenging uit de dagen
vóór .de revolutie. Veie fabrieken zijn ge
heel gesloten. Alle brachten zijn geconcen
treerd op het in gang houden van het weg
stervend verkeer, en op de voorziening van
het leger. Desniettemin wordt slechts 15
percent van de dcfectte locomobielen her
steld De fabricage van locomotieven bedraagt
40 50 per jaar tegen 800 k 1000 onder net
oude systeem. De spoorwegen zQn in ver
val en de deskundigen voorspellen, dat in
Augustus 1920 alle treinverkeer feitelijk tot
stilstand zal zijn gekomen.
De toestend van den landbouw is echter
het ongelukkigst. Slechts 20 percent van het
bebouwbare land woidt bewerkt. De land
goederen der sowjets leveren niet eens genoeg
op, om de arbeideis ie voeden, die er op
wonen. De boer verbouwt, onder invloed van
de regeeringsbepaiingen, niet meer dan hfj
zelf noodlg heeft. De tarweoogst is onder
de sowjetheerschappij nog met twee ée.de»
verminderd. Rusland produceert daarvan eu
40 percent minder, dan vroeger z|n eigen
verbruik bedroeg.
De reden van ai dezen achteruitgang zoekt
het rapport In het verlies van arbeidsver
mogen in alle klassen der bevolking Hst
schrQft dit aan de volgende oorzaken toe
1. Men heeft het iadivldu lederen prikkel
tot arbeid ontnomen.
2. Het loon is niet racer voldoende voor
het levensonderhoud.
3. Honger, ontbering en ziekten hebben
verlammend gewerkt.
4. Eveneens het ontbreken van persoon-
lQke veiligheid.
5. Het opdragen van verantwoordelSke
posten aan ongeschikte lieden, alleen omdat
\z| communisten zijn.
6. De opzettelijke of onbewuste sabotage
van de sowjetregeering door de heele bevol
king-, die tot uiting komt in iederen tak van
het nationale leven, voorzoover het onbemerkt
en straffeloosmogelijk is,
7. De militaire operaties, die 3'U millioen
man van productief werk afhouden.
8. De voortdurende verandering in het
personeel van het gouvernement en in de
weiten, die vaak met elkaar in tegenspraak
zgn.
Verder heet hetHet is vrijwel onmogelijk,
in de naaste toekomst verandering te brengen
in dit verlies aan arbeidsvermogen der ar
beidende bevolking en der boeren. De boeren
xQn in het bezit van groote sommen geld,
voelen zich als mllionairs en denken er niet
aan werk te verrichten bulten hun dorp.
Dan wordt er geklaagd over de slavernij,
waarin feitelijk de arbeiders rijn geraakt. Zij
hebben geen kans meer op vooruitgang On
danks het strenge bewind echter, lukt het
de commissaris toch niet, goede discipline
»n te voeren. Pe arbeiders verlaten pp groote
schaal de fabrieken. Heele voorsteden liggen
verlaten. De bevolking.Is naar het Zuiden
gevlucht of gestorven. Er slaan zware straf
fen op het drserteeren uit de fabrieken, maar
het helpt niets.
I« de fabrieken ontbreekt brandstof, smeer
olie en grondstof. Het is al veel, ais men
ze gaande kan houden, maar meestal is dat
en mogelij Ir, omdat de hongerlijdende arbei
ders stuk voor siuk h;t eigendom van de
fabriek hebben weggesleept. Zij rullen dit
bfj de boeren tegen levensmiddelen.
De slotsom van ?3il alles is troosteloos.
Men ziet gcea uitweg. RacJand lijkt een
moeras geworden, waarin silts verzinken
moet, wat men er ia steekt. Het ergste
is het algemeen plichtverzuim, demoralisatie
die een einde heeft gemaakt aan bijna alle
eerlijkheid de struggle for life is daar
voor te hard en de algemeene sabotage.
Men kan het oeconomische leven slechts moei
zaam oplappen, maar nog lastiger zal zijn
h-t oplappen van de openbare moraal.
Een eigenaardig vooruitricht voor een groot
gedeelte van Europa. Rusland dreigt te wor
den een gebied zonder steden, zonder ver
keersmiddelen en zonder oeconomische aan
raking met de buitenwereld. Hoeveel eeuwen
dreigt het in zijn oeconomische sfruktuur en
in zgn civilisatie terug te vallen?
Dc buitenwereld zal een harden dobber
hebben om liet te helpen. -
Pro Regel 13 Julf te 's Hage.
Ons werd toegezonden ces Programma,
te vets bewijs van toegang, voor den eersten
Provincialen Landdag in Zuid-H der Natio
nale Vereeniging „Pro Rege", orgaciseerend
werkend in het geestelijk belang van Leger
en Vioot. Die Landdag wordt gehouden op
13 Juli te 's Hage. Ofschoon dus deze bij
eenkomst al dichtbij is en een opwekking
tot deelneming misschien al iets ie laat, wat
niet aan ocs, maar aan de te late inzending
van 't Program te wijten is, willen we toch
aas deze Vergadeiiag te s Hage in den Die
rentuin een enkel woord wQdtn.
Wat is Pro Rege ZIJ is een nationale
vereeniging, heetende Pro Rege of Voorden
Koning en is opgericht 2 Oct, '18 Zfj erkent
de H. Schrift als Gods Woord en aanvaardt
die als grondslag en richtsnoer voor haar
arbeid. Haar doel is om in de Nederlandschc
weermacht te strijden voor de e-re van Jezus
Christus, den Koning der Konirgen, ov r-
tuigd, dat de Christen ook als miliair dien
Koning kan dienen; om te bevorderen de
liefde voor ons Koninklijk hsiste versterken
den hand tusscben volk en weermacht, te
behartigen de belangen van de Protestantsch-
Christelijke militairen voor zoover de stoffe
lijke belangen betreft, bepaaldelijk die van
dc korporaals en manschappen. Zfj tracht
dit veSerle]_doel te bereiken langs wettigen
weg door 't stichten van afdeellcgen; door
't samenwerken met Chr. militslreorganisaties,
Lid zijn al degenen, die instemmen met grond
slag en doel der vereeniging en een con
tributie betalen van minstens 50 cent ptr
jaar. De leden vereenigen zich in plaatselijke
afdedingen.
Op a s Dinsdag zal er gesproken worden
door Ds. Crousaz, Oud-Veldpredikerdoor
Jhr. W. Rciëll, kapitein van den Gemalen
Staf over „Gericht bifjven"; door ds. de
Vey Mestdagh over „De roepstem des Konings"
door den heet W. Hogeweg over „Bidt ea
Werkt" door den Lutb. predikant ds Zwahler
door ds Hage, Oud-Veldpr.door dr. K. Dijk,
Geref. predikaat te 'sHage; door ds Jansen,
legerpredlkant in Alg. Dienst, over; „Dc
roeping van ons volk jegens onze weermacht"
door den her r van Oosterom, Vcorz. Nat.
ChrristelQkc Onder-Off. Vereeniging over „Af
zwaaien en toch paraat blijven"door rar.
H. BSJlevelt,' oud-minister van Marine over
„Golfbrekers"; door ds. B, Tichelman, Ned.
Hcrv. Pred. te Scheveningen die een slot
woord spreken zsl.
't Is dus een interessante vergadering met
zeer bekwame mannen als sprekers, 't Zal
de moeite wel loonen, daar te 's Hage (Die
rentuin 't begint om 10 uur) eens te gaan
luisteren.
En ais 't Progamma dan zelf Inzet met de
woorden „Er Is een Kaning, namelijk Jezus"
en voorts aanhaal* de woorden„GQ zljt de
Zoon Gods; Gil rijt de Koning, Onze Koning
is van den heilige l3raëls. Uw Koninkrijk
is een Koninkrijk yan alle eeuwen en Uw
heerschappij is in alle geBlacht en geslacht;
HQ moet als Koning heerschenHQ zal ais
Koning heersehen in alle eeuwigheid. Dan
voelen we in wat toonaard die Vergadelrsg
van Pro Rega staan zal. Gezongen zal wor
den Pa 898. Wilh. v. NassouweZij sullen
t niet hebben; Morgenzang. WQ willen Hol
land houwen. Gezang 781 en 11Een vaste
burcht Ps. 11&:j3a en 12b. Gezang 159:5
en 6. Pfl 6810.
Met medewerking van de Konlnkl Militaire
Kapd yan 't regemeot Grenadiers en van de
Kapel van 't Regement Jagers,
Waarlfjkdat belooft wat heerlijks.
En zfj deze Dinsdag, voor al die militairen,
leiders, sprekers cn hoorders een dag van
rpeu zegen!
2)
'a Eenvoudig Man,
VQf jaar had Hanna Verheul gewacht.
En als ze haar moeder niet naast zich en
om en bij zich had gewetes?, dien tQd, dau
zou ze nóg niet met Do: us van 't Land ge
trouwd zijn.
Ondanks de kapitale boerderij, die hij
bezat.
Niettegenstaande hij ook sla menscb, als
man, destijds tenminste, toen hij als jong-
mensch om baar kwam, niets had dat haar
nu bepaald tegenstond.
Er was echter één hoofdbezwaar.
.ik houd niet van fiem, mosderI"
Doch dat beteekende voor deze al heel
weinig.
.Tut, tutl larie, kind I Och, ja! ik ben ook
jong geweest en als dan 't bloed wat snel
stroomt, dan praten de jongelui van liefde
en zoo al meermaar later worden ze
wel wijzer. Je behoeft waarlijk nog niet zoo
mal met elkaar te sQn, om het toch goed
samen te kunnen vinden 't leven is
geen feest, kinddat kun ik je zeggen
en ais nu 'n man als Van 't Land om jou
komt, me dunkt dan grijp je zoo iets met
beide handen aanje bent voor je leven be
zorgd I"
In 't eerst haalde Hanna dan de schouders
maar op-
Hoe kon ze ooit Harm Coster vergeten 1
Wat ze van hem dan eigenlijk hoopte?
Ja, dat zou ze zelf niet onder woorden
hebben kunnen brengen
Er kwamen duistere uren Jn haar leven.
Dan betrapte zij zichzelf er op, dat ze on
willekeurig berekenen ging, hoe lang die
oude vrouw Coeter 't nog wel zou kunnen
maken dat was immers de eenige, die
stond tusschen haar en Harm .als die
weg viel en Harm kwam bfj haar, dan zou
ze zich nog geen seconde bedenken, al was
ze dan eerst om dien afscheidsbrief ook nóg
zoo boos geweest, wijl Harm immess zijn
zit er leellk tusschen. Je zult dan opdeeen
of andere manier 'n betrekking moeten
zoeken
Dat nu was Hanna's schrikbeeld.
Niet dat ze tegen 't werken opzag.
Maar 't was haar natuur allerminst, ora
ondergeschikt te zQn. Liever in de nederigste
woning en bij 't zwaarste werk haar eigen
meesteres, dan in de gemakkelijkste en pret
tigste betrekking te moeten afwachten, wat
een ander haar beval.
Daarbij kwam dan zekere gekrenkte trots.
Vriendinnen, saar wie geen snfBseh nog
omkeek, toen Harm Indertijd h£dr reeda
zocht, gingen haar nu voor in het huwelflk.
En meermalen werd haar vrij.openhartig te
verstaan gegeven, dat het toch bQ .zeker
kurend" niet diep gezeten had, als hfl zoo
maar jaar na jaar -voortleven kon, zonder
meer naar haar om te zien. Dc gedachte ging
pest vatten in baar hart, hem te laten zien
dat ze waarlijk niet op hém hoefde te wach
ten, ais ze trouwen wilde.
Zoo kwam tenslotte alles bij elkaar.
Van een feestje bracht Van 't Land haar
thuis.
Vroeg, of hij haar nu es bezoeken mocht.
„Toe dan maar I" had ze gezegd.
En zoo was 't eeu bij 't ander gekomen
Hanna groeide er in, als ze zag hoe anderen
haar benijüdcoze wou eindelijk eens rust
in haar leven krijgen en gedane zaken ma
ken eu zoo kwam het h tweifjk tot
stanL
Acht jaar was ze getrouwd, toen Harm's
moeder stierf.
Uitwendig bracht dit weinig verandering.
De dienstbode, die slnd3 Dïiek getrouwd
was, zfjn moeder geholpen had en op wier
schouders in 't laatst de huishouding geheel
had gerust, bleef bij hem en deed hetzelfde
werk van altijd.
Vreemde hulp had hij verder niet noodlg.
Wim, zijn brcêr, was nu b§na twintig, 'n
kerel als een boom, met 'n helder hoofd, in
all e IandbouwbediQf wèl ervaren, zoodat
zij samen, zonder hulp van knecht of arbei
der, 't werk best afkunnen: twee krachtige
mannen, die elk uur van den dag benutten
om te arbeiden in 't werk, dat God hun te
doen gegeven heeft.
Harm heeft voor Wim als 'n vader ge
zorgd.
30 cent per regel.
GEEN GOEDKOOTER HORLOGE DAN BIJ
X
GOUDEN ZILVEREN en BYOUTERIE-ARTiKELEN, HORLOGES, KLOKKEN,
WEKKERS alles tegen de laagst mogelijken prijs. Massieve gladde RINGEN.
Bijzonder goedkoop. Eigen werkplaatsen voor reparafiëu.
moeder licyer had dan hAAr I
't Waren gedachten, diep in heur hart.
Doch waarom zc zich verfoeide voor God.
Van haar vader heeft zc een vrome opvoe
ding gehad; die was kort na zijn huwelijk
krachtdadig bekeerd en 't was hem tot zfjn
dood toe een kruis gebleven, dat zijn vrouw
in den dienst des Heeren niet het minste be
hagen vond
Dat wreekte zich In de opvoeding der
kinderen.
't Was er dan ook verre af, dat Hanna
werkelijk haar hart aan den Hcere Jezus
gegeven had, maar ze had van der jeugd
af een diepe vereering en krachtige liefde
voor haar vader en daardoor werkte zfja
voorbeeld en vermaning nog sterk na, ook
toen hij aireede gfstorven was.
Toch had op den duur moeders woord
klem.
Ze kon toch niet bleven wachten.
AI kon en wilde Harm dit dan, ja al had
hQ zich geheel van haar losgemaakt en haar
de vrfheld hergeven, voorzoover zij zich
zonder bepaalde verloving aan hem verbon
den had niemand kon toch van haar
elschen, dat rif de beste jaren haars leven
ongehuwd zou laten voorbijgaan
DaarbQ kwamen dan „omstandigheden
Zoolang moeder leefde, was zij bezorgd.
RSk waren ze in 't minst niet, maar met
moeder samen de andere kinderen waren
getrouwd konden ze van wat moeder had,
er net komen.
Maar als haar moeder wegviel
Deze Het niet na daarop te wijzen.
„Denk er om, Han I als ik kom te vallen,
jullie bent met z'n vfjven, dan ls 't een
schQntje voor elk, wat er van overschiet De
«ndsren hebben elk hun huishouden, jij alleen
Op de gewone lagere school was dc jon
gen een derbrstc leerlingen geweest en 3tond
hij bfl meester dacig in de pas.
„Laat hem leeren I" raadde deze.
M*t „leeren" bedoelde de man dc opleiding
tot onderwijzer, ondanks de schrale be
zoldiging htela h| van zijn ambt en wlide
wel graag de knapste koppen voor de school
reserveeren.
„HQ brengt het wel veel verder dan ik",
zei hQ tegen Harm, met zekere verlegenheid,
waar hij 't immers zelf, zonder eenige bij
akte, slechts tot hoofd van een buurtschool
had kunnen brengen.
,'t Zal niet gaan, meester I* had Harm ge
antwoord.
En inderdaad, dat ging niet.
Wlm's natuur vroeg barden handenarbeid,
naar 't vrije veld, zijn onrusiigen aard
Het zich niet bedwingen om den ganschen
dag tusschen vier muren te zitten, krom ge
bogen boven vergeelde boeben en duffe ca
hiers.
,'n Boer behoeft ook niet dom te zijn,
meester I" zei Harm.
Naar tikt woord had h| ook gehandeld,
't Was juist geweest in den tijd, toen het
laodbouw-ondetwijs opkwam er al vond Harm
z'chself daar te cud voor, bij had Wim er
van laten prefiteeren!
Velen haalden er de schouders over op
„Wat zou 't, met al die theorie I"
Maar Wim leerde met lust,
En samen, Harm en hij, bepraat'tcn zij, de
lange winteravonden, allerlei zaken, die Ce
theorie leerde en toetsten ze asn op de praktijk.
Ook abonneerde Harm zich op een paar
landbouwbladen; zocht tijdschriften ter leen
te krijgen en in den zomer op den akker en
met 't vee probeerden ze of ook soms het
M-
-- i I,. 11„I
geleerde en onderzochte gebruiken konden
ter verbetering van de opbrengsten in hun
bedrQf.
Langzaam, maar zeker, kwamen ze vooruit.
Toen hun vader stierf was 't „plaatsje"
eigenlijk te oribeteekend sog, ons van een
boerderijtje te spreken, 't was 't gedoe
van een arbeider, die zich waf naar boven
had gewerkt.
Maar gestadig is er vooruitgang geweest.
De boeren kregen er erg in.
„Dat is net wat voor Harm Coster", zeiden
ze weieens glimlachend, als er 'r stuksken
land te koop kwam, dat dicht &Q z|n huis
lag.
Nu, meestal was en bleef 't bQ scherts
Wonderwinaten maakte Harm niet.
't Moest-alks vau harden arbeid komen I
Maar tóch heeft hij die mooie weidekamp
van Blomttiers gekocht, en die twee bouw-
abkertjea vlak achter z|n huis, en nu on-
laugs nog die boomgaard weer langs de
vaartsloot
HQ Is er langzamerhand boer meê gewor
den.
Nog wel geen boer als Dorus van't Land....
Maar diep In hun hart hebben de boeren
toch voor Harm veel meer achting dan voor
Dorus. Déze heeft eigeulQk zijn gaafche leven
lang weinig anders gedaan dan op de wereld
gekomen ea bezit nemen vau wat zijn vader
óók 'n eenige zoon, net als h| I en
zijn grootvader s ;amvergaderd hadden
terwijl Harm Coster 't met zijn flinke handen
en zfjn gezonden kop „onder Gods zegen'
zelden de conservatieve boeren er uit ge
woonte bQ, gewonnen had.
En zgo héél langzamerhand begon in hun
hoofden de gedachte ook post te vatten, dat
Harm en Wim de „Costers", als ze heet
ten ook met hun nieuwe ideeën op land
bouwgebied misschien niet zóó ver van den
rechten weg afweken, als de boeren eerst
wei geloofden.
De resultaten wezen 't anders uit.
Hier, ia deze streek, had men tóéa ter tijde
nog niets willen weten van 't gebruik van
kunstmest, om maar es iets te noemen.
„Weggegooid geld", was de gangbare
meening.
„Geeft het schQubaar al es baat, je be
derft er 't land mtê I"
Maar de Costers wisten er een oordeel
kundig gebruik van te maken; 't bracht hun
zichtbaar voordeel aan en ze bedierven toch
hun land niet.
Dat moest de stugste boer erkennen.
En zoo kwamen ze dan al gauw eens bQ
de Costers praten.
WoBCf.n ook wel hun advies in.
Enkelen begonnen zelfs ook de „nieuwighe
den" te probcercn.
En met name Harm Coster werd iemand,
wiens woord gezag had en op wiens oordeel
men pr|s stelde. Indien hij gewild had,
hij zou reeds In den raad gezeten hebben
nog pas was hij ondershands gepolst, om te
hooren boe bQ over 't dlakeöschapdacht...
Gezien cn geëerd woonde h? fn 't midden
zQus volks.
Dóór ging plotseling de tQdlng door 't
dorp, da! de Costers wat ze hadden ver
kochten cn de piaats en de omgeving ver
laten giugen
„Waarom en waarheen vroeg de nieuws
gierige menigte
„Naar Amerika!' bleek alras 't juiste ant
woord.
Maar het waarom bleef cta vraag, waar
omtrent vele geruchten gingen, doch die
door niet een met zekerheid beantwoord
werd.
Briaven uit M G@n!runs,
122
Amice.
De redacteur van het Geref. Kerkblad voor
Drente ea Overijsel, dat ik aitfld met genoe
gen en stichting lees, de WelEerw.HeerDs.
H. W. Laman te Assen, ontving een brief
van een broeder die met zQn vrouw, het veel,
maar volgens hem nog lang niet genoeg ge
lezen kerkblad, leest,
Hierop vóór ik verder ga even een
kantteekening.
„Nog lang niet genoeg gelezen kerkblad."
NatuuilQk. De kerkbladen komen lang niet
in alle christelijke huisgezinnen I Dat laat
nog al veel te wenschen over. Hetzelfde ii
het geval met onze chrlstelQke dagbladen ea
bladen, die drie-, twee-, of éénmaal per week
verschijnen.
In dit verband trof mQ een bericht uit Gies-
sendam. De diaconie van ds Geref. kerk aldaar
heeft de behoeftige leden der kerk, Indien
zQ dit weesihen, in staat gesteld, de aldaar
verschijnende kerkbode te lezen.
Dit is een besluit om van te watertanden
en bovendien, dat alom navolging verdient S