Zaterdag JO Juli 1920. ii Mem. fierste Blad. [JN HANDEL T. mmmm Antirevo lution mm HOC SIGNO VINCES i 85*4e Jaargang N*. 8614, ülllliïli larnis. wmw «le Kn!dhoIland§clie en Heeuwseïi© Eilanden® d a 05 </2% "is~'T «IET TREÜRIB IE CQMTE. «L IIOEZölOEi MEDEOEELINGEN, 23 Boschlaan 23, Rotterdam. i. O- KLEIHQRST, Boschisan 23, ROTTERDAM. A AT. BOEKHOVEN Zonen, Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentien en verdere Administratie franco toe te zenden aan de Uitgevers. UIT HET LEIEN levering in voorraad Leder .smeer Poetspomade e Wagensmeer komt A BEGEER EN. I weta er daukbaar voor meer g§ blocdarm zijt, dan niet langer. Zet een obeer het eens met de x daarvan nu eens niet men u gegeven heeit, sens de SANGU1NGSEI d en krachtig, wekt uw wikkenduw oogopslag Hardnekkige hoofdpijn dat gevoel van moeheid is, wordt door een al- Gij moet het zelf maar n kunt gfl er zeif over rijgt, en IAAK. 2 fl f21. s en goede Drogisten. 2c/4, Den Haag. .i T met RENTE- B^»a^fflE®s55tfÈsÊai!s««!a|esie^-!i^«ss?^fj5(BsiSiasaa!easss»iiffiaa!<®s« Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent BUITENLAND bij vooruitbetaling f 5.50 per jaar. AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. vooruitbetaling. UITGEVERS: SOM M.E L 8 D U K, Telefoon Intercommunaal No. 202, AOVERTENT1ÊN 15 Cent per regel, RECLAMES 30 Cent per regel. BOEKAANKONDIGING 10 cent per regel. DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 75 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zf beslaan» Ad verten tlèn worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 UUR. LPOS1TO. chte uitloting van tenmingta >Q slis Comm. In effecten. Mr S. J. VAN ZljST. j. F. VER Mr VER3TËEVEN De Russische toestanden zijn ontzet tend. De Bolsjewieken verwoestten het sinds drie jaar en nog houdt de inzin kende kracht van 't Russische volk aan. Ja, de Revolutie is opzicbzelf al wreed maar in handen van zulke onverlaten en verdwaasden als in Sovjet Rusland is ze moordender dan de pest; meer ^verwoestend dan een zondvloed, Met belangstelling lazen we in de N, R. 0. de brieven over Rusland met 't opschrift: „De economisch:? toestand van Rusland", en waarin den laatsten brief een samenvatting plaats heeft van de andere, stippen we enkele volzinnen daarvan aan, om een kijkje te geven, wat ook Nederland kon overkomen, als zulk Russi- ch Bolsjewisme met al zijn woeste agitatoren en propagandisten in ons Land de overhand mocht krijgen. Ja 1 een anti-revolutiewet om zulke onruststokers de kast in te draaien is niets overbodig, want ze storten 't Land in de diepste ellende en zich zelf. ïten - y/ïi Geiir. Le Coite. IALEN tegen concurreerendc daatsea. dijL Moor Oostdijï ïG6. auto franco werk. f RT. f 4.25 p. A. f 1.70 p. A. f 1.80 p. A. f 1.90 fA. vonden de dorpelingen v»J »t meer aan plicht, het kin» te halen en haar aan hei in. Zoo'n nuf was toch oüü ac de andere dorpskinderen, oest maar eens flink aangepakt, e streken er wel uit (ders (en vooral de moeder; Het kind speelde in huis de Is vader niet thuis was. kwam er verandering. Lok* laf het nu mooi genoeg was, elis, dat de meester van pla» ltsch te doen leeren. Dat paste niet voor een meisje, vond Wy ie winter was gekomen .aren zeer gering en baas J» jn Lokkeise arbeider was, ko» romend meisje gebruiken, d» een ulis tekende opleiding baas Jorissen dit, zonder «mg* ïad gezegd, had Lokkerse °n- i Made gedacht en er met f» .esproken, die er in toestenio 'op zich nam, het Marie aan» ier zag daartegen op, want iet dertienjarig meisje een looit vertoond zou zQn (Wordt vervolgd)- is Tot slot van deze beschouwingen zegt de de N. R. Ct. wil Ik een overzicht geven van het door de Times gepubliceerde, Russische rapport, dat een zoo zwart tafereel ophang! I? van den toestand. De oeconomische toestanden werden voort durend slechter, zoo heet het. In de groote fabrieken is de productie nog maar een tien- dedeel van de voortbrenging uit de dagen vóór .de revolutie. Veie fabrieken zijn ge heel gesloten. Alle brachten zijn geconcen treerd op het in gang houden van het weg stervend verkeer, en op de voorziening van het leger. Desniettemin wordt slechts 15 percent van de dcfectte locomobielen her steld De fabricage van locomotieven bedraagt 40 50 per jaar tegen 800 k 1000 onder net oude systeem. De spoorwegen zQn in ver val en de deskundigen voorspellen, dat in Augustus 1920 alle treinverkeer feitelijk tot stilstand zal zijn gekomen. De toestend van den landbouw is echter het ongelukkigst. Slechts 20 percent van het bebouwbare land woidt bewerkt. De land goederen der sowjets leveren niet eens genoeg op, om de arbeideis ie voeden, die er op wonen. De boer verbouwt, onder invloed van de regeeringsbepaiingen, niet meer dan hfj zelf noodlg heeft. De tarweoogst is onder de sowjetheerschappij nog met twee ée.de» verminderd. Rusland produceert daarvan eu 40 percent minder, dan vroeger z|n eigen verbruik bedroeg. De reden van ai dezen achteruitgang zoekt het rapport In het verlies van arbeidsver mogen in alle klassen der bevolking Hst schrQft dit aan de volgende oorzaken toe 1. Men heeft het iadivldu lederen prikkel tot arbeid ontnomen. 2. Het loon is niet racer voldoende voor het levensonderhoud. 3. Honger, ontbering en ziekten hebben verlammend gewerkt. 4. Eveneens het ontbreken van persoon- lQke veiligheid. 5. Het opdragen van verantwoordelSke posten aan ongeschikte lieden, alleen omdat \z| communisten zijn. 6. De opzettelijke of onbewuste sabotage van de sowjetregeering door de heele bevol king-, die tot uiting komt in iederen tak van het nationale leven, voorzoover het onbemerkt en straffeloosmogelijk is, 7. De militaire operaties, die 3'U millioen man van productief werk afhouden. 8. De voortdurende verandering in het personeel van het gouvernement en in de weiten, die vaak met elkaar in tegenspraak zgn. Verder heet hetHet is vrijwel onmogelijk, in de naaste toekomst verandering te brengen in dit verlies aan arbeidsvermogen der ar beidende bevolking en der boeren. De boeren xQn in het bezit van groote sommen geld, voelen zich als mllionairs en denken er niet aan werk te verrichten bulten hun dorp. Dan wordt er geklaagd over de slavernij, waarin feitelijk de arbeiders rijn geraakt. Zij hebben geen kans meer op vooruitgang On danks het strenge bewind echter, lukt het de commissaris toch niet, goede discipline »n te voeren. Pe arbeiders verlaten pp groote schaal de fabrieken. Heele voorsteden liggen verlaten. De bevolking.Is naar het Zuiden gevlucht of gestorven. Er slaan zware straf fen op het drserteeren uit de fabrieken, maar het helpt niets. I« de fabrieken ontbreekt brandstof, smeer olie en grondstof. Het is al veel, ais men ze gaande kan houden, maar meestal is dat en mogelij Ir, omdat de hongerlijdende arbei ders stuk voor siuk h;t eigendom van de fabriek hebben weggesleept. Zij rullen dit bfj de boeren tegen levensmiddelen. De slotsom van ?3il alles is troosteloos. Men ziet gcea uitweg. RacJand lijkt een moeras geworden, waarin silts verzinken moet, wat men er ia steekt. Het ergste is het algemeen plichtverzuim, demoralisatie die een einde heeft gemaakt aan bijna alle eerlijkheid de struggle for life is daar voor te hard en de algemeene sabotage. Men kan het oeconomische leven slechts moei zaam oplappen, maar nog lastiger zal zijn h-t oplappen van de openbare moraal. Een eigenaardig vooruitricht voor een groot gedeelte van Europa. Rusland dreigt te wor den een gebied zonder steden, zonder ver keersmiddelen en zonder oeconomische aan raking met de buitenwereld. Hoeveel eeuwen dreigt het in zijn oeconomische sfruktuur en in zgn civilisatie terug te vallen? Dc buitenwereld zal een harden dobber hebben om liet te helpen. - Pro Regel 13 Julf te 's Hage. Ons werd toegezonden ces Programma, te vets bewijs van toegang, voor den eersten Provincialen Landdag in Zuid-H der Natio nale Vereeniging „Pro Rege", orgaciseerend werkend in het geestelijk belang van Leger en Vioot. Die Landdag wordt gehouden op 13 Juli te 's Hage. Ofschoon dus deze bij eenkomst al dichtbij is en een opwekking tot deelneming misschien al iets ie laat, wat niet aan ocs, maar aan de te late inzending van 't Program te wijten is, willen we toch aas deze Vergadeiiag te s Hage in den Die rentuin een enkel woord wQdtn. Wat is Pro Rege ZIJ is een nationale vereeniging, heetende Pro Rege of Voorden Koning en is opgericht 2 Oct, '18 Zfj erkent de H. Schrift als Gods Woord en aanvaardt die als grondslag en richtsnoer voor haar arbeid. Haar doel is om in de Nederlandschc weermacht te strijden voor de e-re van Jezus Christus, den Koning der Konirgen, ov r- tuigd, dat de Christen ook als miliair dien Koning kan dienen; om te bevorderen de liefde voor ons Koninklijk hsiste versterken den hand tusscben volk en weermacht, te behartigen de belangen van de Protestantsch- Christelijke militairen voor zoover de stoffe lijke belangen betreft, bepaaldelijk die van dc korporaals en manschappen. Zfj tracht dit veSerle]_doel te bereiken langs wettigen weg door 't stichten van afdeellcgen; door 't samenwerken met Chr. militslreorganisaties, Lid zijn al degenen, die instemmen met grond slag en doel der vereeniging en een con tributie betalen van minstens 50 cent ptr jaar. De leden vereenigen zich in plaatselijke afdedingen. Op a s Dinsdag zal er gesproken worden door Ds. Crousaz, Oud-Veldpredikerdoor Jhr. W. Rciëll, kapitein van den Gemalen Staf over „Gericht bifjven"; door ds. de Vey Mestdagh over „De roepstem des Konings" door den heet W. Hogeweg over „Bidt ea Werkt" door den Lutb. predikant ds Zwahler door ds Hage, Oud-Veldpr.door dr. K. Dijk, Geref. predikaat te 'sHage; door ds Jansen, legerpredlkant in Alg. Dienst, over; „Dc roeping van ons volk jegens onze weermacht" door den her r van Oosterom, Vcorz. Nat. ChrristelQkc Onder-Off. Vereeniging over „Af zwaaien en toch paraat blijven"door rar. H. BSJlevelt,' oud-minister van Marine over „Golfbrekers"; door ds. B, Tichelman, Ned. Hcrv. Pred. te Scheveningen die een slot woord spreken zsl. 't Is dus een interessante vergadering met zeer bekwame mannen als sprekers, 't Zal de moeite wel loonen, daar te 's Hage (Die rentuin 't begint om 10 uur) eens te gaan luisteren. En ais 't Progamma dan zelf Inzet met de woorden „Er Is een Kaning, namelijk Jezus" en voorts aanhaal* de woorden„GQ zljt de Zoon Gods; Gil rijt de Koning, Onze Koning is van den heilige l3raëls. Uw Koninkrijk is een Koninkrijk yan alle eeuwen en Uw heerschappij is in alle geBlacht en geslacht; HQ moet als Koning heerschenHQ zal ais Koning heersehen in alle eeuwigheid. Dan voelen we in wat toonaard die Vergadelrsg van Pro Rega staan zal. Gezongen zal wor den Pa 898. Wilh. v. NassouweZij sullen t niet hebben; Morgenzang. WQ willen Hol land houwen. Gezang 781 en 11Een vaste burcht Ps. 11&:j3a en 12b. Gezang 159:5 en 6. Pfl 6810. Met medewerking van de Konlnkl Militaire Kapd yan 't regemeot Grenadiers en van de Kapel van 't Regement Jagers, Waarlfjkdat belooft wat heerlijks. En zfj deze Dinsdag, voor al die militairen, leiders, sprekers cn hoorders een dag van rpeu zegen! 2) 'a Eenvoudig Man, VQf jaar had Hanna Verheul gewacht. En als ze haar moeder niet naast zich en om en bij zich had gewetes?, dien tQd, dau zou ze nóg niet met Do: us van 't Land ge trouwd zijn. Ondanks de kapitale boerderij, die hij bezat. Niettegenstaande hij ook sla menscb, als man, destijds tenminste, toen hij als jong- mensch om baar kwam, niets had dat haar nu bepaald tegenstond. Er was echter één hoofdbezwaar. .ik houd niet van fiem, mosderI" Doch dat beteekende voor deze al heel weinig. .Tut, tutl larie, kind I Och, ja! ik ben ook jong geweest en als dan 't bloed wat snel stroomt, dan praten de jongelui van liefde en zoo al meermaar later worden ze wel wijzer. Je behoeft waarlijk nog niet zoo mal met elkaar te sQn, om het toch goed samen te kunnen vinden 't leven is geen feest, kinddat kun ik je zeggen en ais nu 'n man als Van 't Land om jou komt, me dunkt dan grijp je zoo iets met beide handen aanje bent voor je leven be zorgd I" In 't eerst haalde Hanna dan de schouders maar op- Hoe kon ze ooit Harm Coster vergeten 1 Wat ze van hem dan eigenlijk hoopte? Ja, dat zou ze zelf niet onder woorden hebben kunnen brengen Er kwamen duistere uren Jn haar leven. Dan betrapte zij zichzelf er op, dat ze on willekeurig berekenen ging, hoe lang die oude vrouw Coeter 't nog wel zou kunnen maken dat was immers de eenige, die stond tusschen haar en Harm .als die weg viel en Harm kwam bfj haar, dan zou ze zich nog geen seconde bedenken, al was ze dan eerst om dien afscheidsbrief ook nóg zoo boos geweest, wijl Harm immess zijn zit er leellk tusschen. Je zult dan opdeeen of andere manier 'n betrekking moeten zoeken Dat nu was Hanna's schrikbeeld. Niet dat ze tegen 't werken opzag. Maar 't was haar natuur allerminst, ora ondergeschikt te zQn. Liever in de nederigste woning en bij 't zwaarste werk haar eigen meesteres, dan in de gemakkelijkste en pret tigste betrekking te moeten afwachten, wat een ander haar beval. Daarbij kwam dan zekere gekrenkte trots. Vriendinnen, saar wie geen snfBseh nog omkeek, toen Harm Indertijd h£dr reeda zocht, gingen haar nu voor in het huwelflk. En meermalen werd haar vrij.openhartig te verstaan gegeven, dat het toch bQ .zeker kurend" niet diep gezeten had, als hfl zoo maar jaar na jaar -voortleven kon, zonder meer naar haar om te zien. Dc gedachte ging pest vatten in baar hart, hem te laten zien dat ze waarlijk niet op hém hoefde te wach ten, ais ze trouwen wilde. Zoo kwam tenslotte alles bij elkaar. Van een feestje bracht Van 't Land haar thuis. Vroeg, of hij haar nu es bezoeken mocht. „Toe dan maar I" had ze gezegd. En zoo was 't eeu bij 't ander gekomen Hanna groeide er in, als ze zag hoe anderen haar benijüdcoze wou eindelijk eens rust in haar leven krijgen en gedane zaken ma ken eu zoo kwam het h tweifjk tot stanL Acht jaar was ze getrouwd, toen Harm's moeder stierf. Uitwendig bracht dit weinig verandering. De dienstbode, die slnd3 Dïiek getrouwd was, zfjn moeder geholpen had en op wier schouders in 't laatst de huishouding geheel had gerust, bleef bij hem en deed hetzelfde werk van altijd. Vreemde hulp had hij verder niet noodlg. Wim, zijn brcêr, was nu b§na twintig, 'n kerel als een boom, met 'n helder hoofd, in all e IandbouwbediQf wèl ervaren, zoodat zij samen, zonder hulp van knecht of arbei der, 't werk best afkunnen: twee krachtige mannen, die elk uur van den dag benutten om te arbeiden in 't werk, dat God hun te doen gegeven heeft. Harm heeft voor Wim als 'n vader ge zorgd. 30 cent per regel. GEEN GOEDKOOTER HORLOGE DAN BIJ X GOUDEN ZILVEREN en BYOUTERIE-ARTiKELEN, HORLOGES, KLOKKEN, WEKKERS alles tegen de laagst mogelijken prijs. Massieve gladde RINGEN. Bijzonder goedkoop. Eigen werkplaatsen voor reparafiëu. moeder licyer had dan hAAr I 't Waren gedachten, diep in heur hart. Doch waarom zc zich verfoeide voor God. Van haar vader heeft zc een vrome opvoe ding gehad; die was kort na zijn huwelijk krachtdadig bekeerd en 't was hem tot zfjn dood toe een kruis gebleven, dat zijn vrouw in den dienst des Heeren niet het minste be hagen vond Dat wreekte zich In de opvoeding der kinderen. 't Was er dan ook verre af, dat Hanna werkelijk haar hart aan den Hcere Jezus gegeven had, maar ze had van der jeugd af een diepe vereering en krachtige liefde voor haar vader en daardoor werkte zfja voorbeeld en vermaning nog sterk na, ook toen hij aireede gfstorven was. Toch had op den duur moeders woord klem. Ze kon toch niet bleven wachten. AI kon en wilde Harm dit dan, ja al had hQ zich geheel van haar losgemaakt en haar de vrfheld hergeven, voorzoover zij zich zonder bepaalde verloving aan hem verbon den had niemand kon toch van haar elschen, dat rif de beste jaren haars leven ongehuwd zou laten voorbijgaan DaarbQ kwamen dan „omstandigheden Zoolang moeder leefde, was zij bezorgd. RSk waren ze in 't minst niet, maar met moeder samen de andere kinderen waren getrouwd konden ze van wat moeder had, er net komen. Maar als haar moeder wegviel Deze Het niet na daarop te wijzen. „Denk er om, Han I als ik kom te vallen, jullie bent met z'n vfjven, dan ls 't een schQntje voor elk, wat er van overschiet De «ndsren hebben elk hun huishouden, jij alleen Op de gewone lagere school was dc jon gen een derbrstc leerlingen geweest en 3tond hij bfl meester dacig in de pas. „Laat hem leeren I" raadde deze. M*t „leeren" bedoelde de man dc opleiding tot onderwijzer, ondanks de schrale be zoldiging htela h| van zijn ambt en wlide wel graag de knapste koppen voor de school reserveeren. „HQ brengt het wel veel verder dan ik", zei hQ tegen Harm, met zekere verlegenheid, waar hij 't immers zelf, zonder eenige bij akte, slechts tot hoofd van een buurtschool had kunnen brengen. ,'t Zal niet gaan, meester I* had Harm ge antwoord. En inderdaad, dat ging niet. Wlm's natuur vroeg barden handenarbeid, naar 't vrije veld, zijn onrusiigen aard Het zich niet bedwingen om den ganschen dag tusschen vier muren te zitten, krom ge bogen boven vergeelde boeben en duffe ca hiers. ,'n Boer behoeft ook niet dom te zijn, meester I" zei Harm. Naar tikt woord had h| ook gehandeld, 't Was juist geweest in den tijd, toen het laodbouw-ondetwijs opkwam er al vond Harm z'chself daar te cud voor, bij had Wim er van laten prefiteeren! Velen haalden er de schouders over op „Wat zou 't, met al die theorie I" Maar Wim leerde met lust, En samen, Harm en hij, bepraat'tcn zij, de lange winteravonden, allerlei zaken, die Ce theorie leerde en toetsten ze asn op de praktijk. Ook abonneerde Harm zich op een paar landbouwbladen; zocht tijdschriften ter leen te krijgen en in den zomer op den akker en met 't vee probeerden ze of ook soms het M- -- i I,. 11„I geleerde en onderzochte gebruiken konden ter verbetering van de opbrengsten in hun bedrQf. Langzaam, maar zeker, kwamen ze vooruit. Toen hun vader stierf was 't „plaatsje" eigenlijk te oribeteekend sog, ons van een boerderijtje te spreken, 't was 't gedoe van een arbeider, die zich waf naar boven had gewerkt. Maar gestadig is er vooruitgang geweest. De boeren kregen er erg in. „Dat is net wat voor Harm Coster", zeiden ze weieens glimlachend, als er 'r stuksken land te koop kwam, dat dicht &Q z|n huis lag. Nu, meestal was en bleef 't bQ scherts Wonderwinaten maakte Harm niet. 't Moest-alks vau harden arbeid komen I Maar tóch heeft hij die mooie weidekamp van Blomttiers gekocht, en die twee bouw- abkertjea vlak achter z|n huis, en nu on- laugs nog die boomgaard weer langs de vaartsloot HQ Is er langzamerhand boer meê gewor den. Nog wel geen boer als Dorus van't Land.... Maar diep In hun hart hebben de boeren toch voor Harm veel meer achting dan voor Dorus. Déze heeft eigeulQk zijn gaafche leven lang weinig anders gedaan dan op de wereld gekomen ea bezit nemen vau wat zijn vader óók 'n eenige zoon, net als h| I en zijn grootvader s ;amvergaderd hadden terwijl Harm Coster 't met zijn flinke handen en zfjn gezonden kop „onder Gods zegen' zelden de conservatieve boeren er uit ge woonte bQ, gewonnen had. En zgo héél langzamerhand begon in hun hoofden de gedachte ook post te vatten, dat Harm en Wim de „Costers", als ze heet ten ook met hun nieuwe ideeën op land bouwgebied misschien niet zóó ver van den rechten weg afweken, als de boeren eerst wei geloofden. De resultaten wezen 't anders uit. Hier, ia deze streek, had men tóéa ter tijde nog niets willen weten van 't gebruik van kunstmest, om maar es iets te noemen. „Weggegooid geld", was de gangbare meening. „Geeft het schQubaar al es baat, je be derft er 't land mtê I" Maar de Costers wisten er een oordeel kundig gebruik van te maken; 't bracht hun zichtbaar voordeel aan en ze bedierven toch hun land niet. Dat moest de stugste boer erkennen. En zoo kwamen ze dan al gauw eens bQ de Costers praten. WoBCf.n ook wel hun advies in. Enkelen begonnen zelfs ook de „nieuwighe den" te probcercn. En met name Harm Coster werd iemand, wiens woord gezag had en op wiens oordeel men pr|s stelde. Indien hij gewild had, hij zou reeds In den raad gezeten hebben nog pas was hij ondershands gepolst, om te hooren boe bQ over 't dlakeöschapdacht... Gezien cn geëerd woonde h? fn 't midden zQus volks. Dóór ging plotseling de tQdlng door 't dorp, da! de Costers wat ze hadden ver kochten cn de piaats en de omgeving ver laten giugen „Waarom en waarheen vroeg de nieuws gierige menigte „Naar Amerika!' bleek alras 't juiste ant woord. Maar het waarom bleef cta vraag, waar omtrent vele geruchten gingen, doch die door niet een met zekerheid beantwoord werd. Briaven uit M G@n!runs, 122 Amice. De redacteur van het Geref. Kerkblad voor Drente ea Overijsel, dat ik aitfld met genoe gen en stichting lees, de WelEerw.HeerDs. H. W. Laman te Assen, ontving een brief van een broeder die met zQn vrouw, het veel, maar volgens hem nog lang niet genoeg ge lezen kerkblad, leest, Hierop vóór ik verder ga even een kantteekening. „Nog lang niet genoeg gelezen kerkblad." NatuuilQk. De kerkbladen komen lang niet in alle christelijke huisgezinnen I Dat laat nog al veel te wenschen over. Hetzelfde ii het geval met onze chrlstelQke dagbladen ea bladen, die drie-, twee-, of éénmaal per week verschijnen. In dit verband trof mQ een bericht uit Gies- sendam. De diaconie van ds Geref. kerk aldaar heeft de behoeftige leden der kerk, Indien zQ dit weesihen, in staat gesteld, de aldaar verschijnende kerkbode te lezen. Dit is een besluit om van te watertanden en bovendien, dat alom navolging verdient S

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1920 | | pagina 1