Zaterdag 22 Mei 1920 85rt* Jaargang N*. 2600 ieln 91DIJK OËKËN BOTER. roor de Zuidltollandsclie en Zeenwiehe Eilanden. Eerste Blad. „Dm Grim w iwaasïi". I Ssicliustgslsi Illlf ai VERLIflNfSIIIIEEfl mr naai IN HOC SIGNO VINCES ERDAM. SGHE RUIN Zn. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. 23 Boschlaan 23, Rotterdam wa MIDDELBMS. «v PAARDEN aa Eerste Veeverz. vraagt premie- loofdagent 17278 smeel, Erwten- eel, Griesmeel, oendermeel (een voor Kippen), Gerst, Kippen- rwten, Bruine urreerende prijzen, mm zn. Sommelsdïjk la Proeftuin ;anE8, ialiteit Soannaisdijk >1 en Reparateur. gericht voor het ermaken van GAS- IDINGEN. SOMMELSDIJK Antirevolutionair w"" IjF Orgaan W. BOEKHOVEN Zonen, Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan de Uitgevers '3 I OP OEI UITKIJK. J". 11 li DKARNTJES 4 Liter. rElLEN, EMMERS «Hieit EETLEPELS en ZAKMESSEN, ra GEWICHTEN, KOUSJES, GLAS- td, iommelsdijk No. 215. Appel- eo Peten- men. Bessen, Fram- oemheesters, Rosen t het vak behooit. evolen voor aanleg titentuinen, ad 192. LIJKE AGENTEN twüordiger - SOMMELSDIJK Iterate pr|t. lopjes 11 rouwen ill nHuiskamermeu- Stoelen, Linnen els, Schilderden, tenhouten Buffet- iten, Clubfauteuls, ameublementen, enten, Kapokma- en Satdndekens, i, enz. enz. Spot te adres voor jon- el|ksplannen. 44b, bovenhuis ekade, ROTTER- efoon, 12800. OVERFLAKKEE te ngeweg) is op eiken angstellenden GRA- Dcsgewenscht geeft lichtingen, die moch- ngd. 17461 <5 iberhandel straat 73 torloges en ingen. Beleefd aanbevolen. Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent b(j vooruitbetaling. BUITENLAND bl vooruitbetaling f 5.50 per jaar. AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. UITGEVERS! SOMMELSDIJK. Telefoon Intercommunaal No. 202. ADVERTENTIËN 15 Cent per regel, RECLAMES 30 Cent per regel. BOEKAANKONDIGING 5 Cent per regel. DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 75 Cent per plaatsing. "Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan. 1 Advertentiën worden Ingewacht tot DINSDAG- en VRI|DAGMORGF,N 10 UUR. 't Is niets geen wonder, dat de Apostel Paulus niet op 't eind van zijn 29 kapittels aan de Corinthiërs, maar reeds in zijn eerste hoofdstuk van 1 Kor. in 't 24ste vers zoo met klem en nadruk schrijft: Doch wij prediken Christus, den gekruisigde, den Joden wel een ergenis, en dm Grieken een dwaas heid. Hij zegt niet slechts den Corinthiërs een dwaasheid, want Corinthe was maar één enkele stad dier Grieksche wereld, doch hij beweert, dat het Evan gelie én voor de Corinthiërs, maar ook voor de gansche Grieksche beschaving een divaasheid was. Hij zégt niet, als van de Joden't is hun een ergenis, maar wat veel treuriger was de Grieksche wereld noemde 't Kruis een dwaasheid. En waarom dat Kruis »een dwaasheid''? Paulus zegt 't in het vorige vers>en de Grieken zoeken wijsheid Wat zoekt Paulus dan? Geen wijs heid. Ja, gewis, maar niet »de wijs heid" der Grieken uit vers 22dus ook niet hun »kruis dwaasheid" van vers 23; maar hij zoekt »de wijsheid Gods", in vers 24. Ontzettende tegenstelling voor ieder, die de Grieksche wereld, die antieke, die klassieke wereld eenigermate kent. Vooral die Grieksche wereld in Corin the, Athene, in Sparta's roemrijk ver leden, zooals Paulus dat geleerd had aan de voeten van Gamalielgeleerd had op zijn zendingsreizen door Klein Azië en op Europa's vaste Land in Maeadonie, waar hij slag op slag met de Grieksche cultuur in aanraking kwam. En daarom, let er toch opSpreekt hij in dat eerste hoofdstuk in vers 17 van wijsheid"in 18 van dwaas heid"; in 19 van wijsheid der wijzen en verstandder *verstandigen, die God te niet zal doen"; in 20van »eenwijze die dwaas wordt*in 21 van wijsheid en dwaasheid"; in verzen 23, 24 25, 27 30 even zoo. Heel dat eerste hoofdstuk, én het tweede als een krachtige bevestiging van 't eerste bindt den strijd tegen de Grieksche gedachtenwereld aan. En was dat zoo vreemd? Zou Paulus ver abuis zijn als hij, au levende, nog eens schreef: «en den Vólken van Europa een dwaasheid"' Of welke waarde hecht Europa nog aan lt Kruis van Golgotha. De Grieksche wereldbeschouwing was kinderlijk naturalistisch. De Mensch doel en maat en eere aller dingen eigen welstand, het hoogst principe, én egoisme t welbehagen. Maar Paulus kende een anderen maatstaf des levens die in Betlehems kribbe der Mensch - heid aangelegd werd: Eere zij God, in de hoogste hemelenvrede op Aarde in menschen een welbehagen. Niet dé Mensch 't doelniet de Mensch het middelpunt; niet zijn naam, zijn eer zijn leven, maar Soli Deo Gloria! En daarom was ook in 't Griekenrijk de onkundige burger ea burgeres een dwaasheid, maar 't Intellect de verza diging van eere en vreugde. Daarom werd 't zwakke der wereld door den hoogen Griek geminacht, ter dood. ge doemd maar volgens Paulus door God uitverkoren. Daarom werd den Griek wijsheid van woorden ge leerd en hij zoog ze in, in de politieke vergaderingen, en in de samenspraken der wijsgeeren over Staat en Deugd, over Vrouw en Hetaer, over Wijsheid en haar Zaligheid, over Wereld en Onsterfelijkheid maar Paulus wil, volgens Cor. 4 1 nergens voor x gehoudens worden dan dienaar Gods en niet der menigvuldige goden; én uitdeeler der verborgenheden Gods, maar niet van die der intellectueele Grieken, wier kennis opgeblazen maakt en eer- en zelfzuchtig, jaloersch,en ha telijk. Alle deugd berustte volgens den Griek op kennisen dus kon alle deugd aangeleerdniemand zondigt vrijwillig en wie zedelijk verkeerd han delde, was slechts een dwalende. Zoo leerde de wijze Griek Alle deugd berustte volgens den Griek op kennisen dus kon alle deugd aan geleerd niemand zondigt vrijwillig en wie zedelijk verkeert handelde, was slechts een dwalende. Zoo loerde de wijze Griek maar Paulus zegt.Uit hem zijt gij in Christus Jezus, die U (ons) geworden is wijsheid van God en rechtvaardigheid, en heiligmaking en verlossingopdat het zij gelijk geschre ven isdie roeme roeme in den Heere". Bij den Griek is 't Intellect, de Wijs heid, 't Inzicht, 't weten doel en eere des menschenzijn deugdendorst, en tevens zijn Welzaligheid maar bij Paulus is 't liefde tot Christus, die alle verstand te boven gaat. Bij den Griek was de handenarbeid een minderwaardigheid en goed voor slaven maar Paulus arbeidde met zijn handen en steunde daarmee 't Evan gelie, niemand lastig vallende. Bij den Griek was 't Schoonheidsbegrip, maar hoezeer in bouwkunst uitblinkend en poezie, nochtans door afgoderij, in de beeldhouwkunst zich verloopend in vul gaire, soms wulpsche beeldengroepen. In één gedeelte vat een schrijver de Grieksche toestanden van Paulus dagen samen als hij zegt: .De wijsbegeerte der Ouden heeft bij hare verdiensten de onvergeeflijke fout ongevoelig ge bleven te zijn tegenover de kwalen der menschheid. Zich uitsluitend bewegend op 't gebied der bespiegeling ten bate van enkele bevoorrechte menschen, was zij een aangename bezigheid voor 't verstand, maar nooit een krachtige en moedige poging om de Maatschappij op groote schaal te hervormen en haar te ontrukken aan hare gewoonten van verderf en onmenschelijkheid". Het Intellect der Grieken, hun den ken en zoeken naar eigen eer, naar eere van hun Staatsleven, naar geluk door eigen deugdvorming, naar inzicht van 't wereld- en 't levens bestaan, 't doel dier wereld en de raadselen van graf en eeuwigheid maar alles buiten God om bracht ze tot scepticisme of twijfelzucht én atheisme of een uit lachen en honen hunner eigengemaakte goden Twijfel greep hen aan in de ob jectieve waarheden, en geslingerd van de eene gedachte tot de andere, mis kenden ze tenslotte, en goden en deug den, en ontaardde de religie in een wulpsche opvatting van 't geestelijke leven, die en Staat en Maatschappij; en geluk en deugd ten onder bracht. Ve nus werd de meest vereerde godin der Liefde. De tempels werden bordeelen. De vrije vrouwen hoeren of hetaeren. De eigen vrouwen slavinnen; en De mosthenes uit Athene bekende 't: „Wij hebben hoeren voor ons genoegenbij vrouwen voor de dagelijksehe verzorging van onze lichamen, en echtgenooten tot het verwekken van echte kinderen en als betrouwbare wachteressen in het midden onzer woning" Bacchanalien en thesmophorien, Eleusische mysteriën, kweekplaatsen van allerlei ontucht, ge pleegd onder bescherming van een go din, terwijl de Venushetsere door de hoeren en de Venusporne door de nog dieper gezonkenen werd aangebeden. Overschatting van 't Staatsleven; on derschatting van. de individu en aller menscheiijke persoonlijkheid met mis kenning daarom van vrouw enkinden slaaf en werkmans- en burgerstand, maar met hemelhooge verheffing van hun denkers, dichters en zangers en staatslieden en krijgshelden® kon 't niet anders of dat volk met zijn toenemende twijfelzucht over God en dood, levens doel en levensgeluk, vol zelfzucht en jaloezie op eikaars intellect, vol zinne- lust, maar zonder arbeidszin dat en zoo'n volk moest ondergaan indien 't Evangelie, als bundelsstralen van hoop op beter leven, niet op die ontzenuwde, uitgeholde lichamen en zielen, nederviel. Wat geschied is! Het Kruis van Christus den Grieken een dwaasheid, maar hun die geroepen zijn, beiden Joden en Grieken, een kracht en wijsheid. Hen, die behouden werden, was 't Kruis en 't woord en 't Evan gelie des kruises een kracht Gods. Is 't in onze huidige wereld anders Hoeveel intelleetueelen zijn er niet in Nederland, die den kruistocht aan 't Evangelie predikenin revoluti onaire gezindheid en oproerigheid zich pogen uit te leveneen rondendans willen uitvoeren on 't graf onzer Maat schappij de Staatsinstellingen onder mijnen en t gezag belachen. Het Kruis van Christus meenen sommigen hunner te omvangen, want er zijn ook predi kers onder hen; maar ze kennen de kracht en de wijsheid Godes niet. 't Is een eigengemaakt Kruis, dat hen echtor verpletteren zal. Intellect 't Is afgeleid van xintel- lego'dat denkan, verstaan, begrijpen beteekent; en gelukkig hij, die wat denken, en doorzien kan en een stum per is hij, die op 't Intellect durft af geven en er, om er zijn eigen onkunde mee goed te praten, op schimt, zooals we dat wel eens hooron om ons er aan te ergeren van sommige vroom- prateade menschen, die weinig in hun mars hebben en zich zelf willen oplo- pelen ten koste van anderen, die wel Intellect en tevens vroomheid bezitten. >'t Is toch maar verstandswerk bij dien tobberd, ziet u", maar bij hem zelf Intellect't Kruis van Christus door zien in zijn kracht voor individuen en volken, 't Leven indenken zooals God 't geeft en 't wegneemt l Zondestaat en Heil voor personen en gezinnen die te kennen is ook Intellect, 't Hoogste Intellect! Waaruit kent gij uw el lende? Uit de Wet Gods. Wat eischt die Wet? Dat leert ons Christus in ééne hoofdsom. Ziedaar »kennen" en »leeren". .Mijn Volk gaat verloren omdat't geen kennis heeft." Kent den Heere in al Zijne wegen, Den weg des vredes heb ben zij niet gekend. Dat is 't Intellect zooals God dat vraagt. En 't kruis van Christus gaat niet buiten 't kennen om, want dat kruis is een objectieve waarheid, die met geen ervarinkjes en bevindinkjes van eigen makelij kan verzwakt oï vertroebeld worden! Uok nooit zonder ervaring of bevinding! Hoog 't Intellect, want 't is Gods gave, afvloeiend van «t Kruis van Chris tus alleen! Nadruk verboden. .Neem, wat je krfgen kunt!". 't Is jammer, dat we 't zeggen moeten maar deze spreuk drukt een der grondbe ginselen uit van de zedeleer die de meeste menschen tegenwoordig huldigen. Oudtijds was dit wel ietwat anders. Wie nam wat hi] maar krigen kon, méér dan een behoorlQke winst, méér dan een be hoorlik loon, die werd veracht als een woekeraar, wiens aanwezigheid, ook al kon hl het gewonnen goud maar zóó van zich afschudden, in fatsoenlek gezelschap niet werd gehuld. Onze tQd keurt zoo nauw niet. De O.W.-er wordt geëerd en gevierd. Men mag achter z|n rug een neus maken of een gezicht trekken, maar in z|n aange zicht buigt bi] na ledereen voor hem als een knipmes, voorkomt j zin wenschen, zet hem in 't gestoelte der eere, zonder zich af te vragen of de wQze waarop hij sin geld won wel door den beugel kon. .Het goud dat stom is, maakt recht wat krom is". Nu moeten we ook billik zijn. Niet iedereen wien het In den oorlogs- en crlsiBtld goed gegaan is mag daarop aan gekeken worden, dat hij zich op ongeoor loofde wijze zou hebben verrlkt. Maar ze zin er alom bij bosjes en ristjes ook aan te wijzen van wie de publieke meening staan de houdt en met bewijzen staaft, dat ze van de ongewone omstandigheden op zeer bui tengewone wis partfl trokken om maar te nemen wat ze krijgen konden. En d&t wordt niet gebrandmerkt. Integendeel de man die niet neemt wat h| kiijgen kan, maar wel wat hij bil lijk oordeelt die wordt als een onhandige, als een onbruikbaar element, als 'n onprac- tisch idealist, als een halve gek nagewezen. Die gaat niet met z'n tijd mee. „'t Geluk vliegt; wie het grflpt, die heeft hetl" zegt men. .Neem, wat je krigen kunt!" Hebt ge eenig artikel dat zeldzaam ge worden is waarvan door omstandigheden moeilik aanvulling te krijgen is en dat toch door velen begeerd wordt en voor niet wei nigen onmisbaar is: schroom niet uw prijs te stellen vér boven een behoorlijke winst; neem wat je krijgen kunt I ieder doet het immers als 't .geluk" hem dient Of, sterker nog I Kunt gl zelf op die om standigheden invloed uitoefenen, door den voorraad op te hoopen, óf in handen cener combinatie te brengen, waarvan gij de ziel zit, óf te beperken, ai zou het z(n op de gruwelwijze der O.-I. Compagnie die de specerijen uit de Molukken opzettelijk schaarsch maakte om den prijs te kunnen .zetten" naar welgevallen, geneer unlet, tast toe, neem wat je krigen kuntl Of beschikt gi over arbeidskracht En is die arbeidskracht zeldzaam, en toch onmisbaar op een gegeven oogenbllk, jaag gerust uw loon op, ver boven een behoor lik peil en neem wat ge krijgen kunt. Men voelt bet zondige niet meer. Dat er tussehea geoorloofde winst en zondige woeker moeilik een scherpe grens te trekken is, geef ik grif toe. Een eeregerecht dat die grensgevallen be- oordeelen moest zou een zeer mocillke, soms onmogelijke taak hebben. Msar men moet mf «let onder vroomen sehln aan boord komen, zooals 't me eens overkomen is, met den tekst dat elk in sin eigen gemoed ten volle verzekerd moet zin want de ervaring leert dat dezulken ais ik thans op 't oog heb ran hun concientie niet den minsten last hebben en zich om dat .gemoed" allerminst bekommeren. Ze kunnen krigen wat ze vragen Waarom zouden ze 't dan niet nemen? Als ze nog zooiets als een concientie over gehouden hebben dan is die zoo totaal ont- reddend dat ze hen haast ontredden zou, wanneer ze een gelegenheid voorbij lieten gaan om te nemen wat ze krigen konden De zedellke grondslag is weg. Deugd en ondeugd hebben stuivertje ge wisseld en waarlik niet alleen bl de geest verwanten van Henriette Roland—Holst I 't Kwaad vindt men in alle klassen en standen der maatschappij. Neem blv. veie scheepvaartmaafschapplen. 't Gebrek aan tonnage, de groote behoefte aan de waren die vervoerd moeten worden, zin oorzaak dat schier met elk tarief en met elke tarlefsverhooging genoegen wordt ge nomen zooais men genoegen zou nemen met een zlplaats op een hondekarnoodgedwon gen. De maatschappl neemt wat ze krigen kan. En deelt dividenden tusschen 50 en 100 pCt. om van de reserves, tantièmes en zoo maar te zwijgen. Met stednkolen, petroleum, gloeilampenen vele andere artikelen Iging het voorheen of gaat het thans al net zooeerst wordt met krasse middelen de alleenheerschappl ver worven binnen een bepaald afzetgebied en is het zoover: .Neem wat je krigen kunt." Nu wordt gezegd dat we ons oog op die hooge dividenden niet moeten blind staren. Als de aandeelen op 400 pCt. staan en ik koop er een dan beteekent een dividend van 60 pCt. voor ml nog maar 14 pCt. winst, waar dan allerlei risico tegenover staat. Ja zeker, dat weet ik ook wel. Doch tevens weet ik dat dit voor de oor- spronkellke aandeelhouders en voor wiebl veel lager koersen kochten, niet geldt. En óók weet ik dat veelal bl vermeerdering van het aandeelenkapitaai de oude aandeelhou ders een prachtige voorkoop op zeer billijke voorwaarden weten te verzekeren. En ten slotte weet ik dat bl hoogen koers menig aandeel ter markt gebracht wordt om de jaarwinst in een blijvende kapitaalsvermeer- dering om te zetten. Dus blind staren neen, dat zal ik me niet maar min oogen goed open houdende kom ik tot déze conclusie, dat in handel, scheepvaart en industrie de leuze: .Neem wat ge krigen kunt" vrlwei onbe perkt heerscht. En dat noem ik onchristelijk. Ongeoorloofd, tegen de ordinantiën Gods. Nogeens, een grenslln trekken kan ik niet. Doch hier kom ik tegenop dat men een voudig geen enkele grens erkent dat men als eenige grens stelt, te nemen datgene wat mogellk is; dat men de maatschappl meent het bloed zoover te mogen aftappen ais ge schieden kan zonder nu juist haar leven in gevaar te brengen. Dat men geen moreele grenzen erkent. Veel praat men over .winst-marge". Maar voor velen beteekent dit dat zjj van een üzeer ruime minimum-winst verzekerd wiilen zin maar dat z! van een maximum niets weten wiilen, ook voor hun geweten niet en dit stellen in de wolken der onbe grensde mogellkheden. Dat is een groot kwaad onder de zon. Hetwelk met dep dag erger wordt. Ecnerzlds tracht men door organisatie hoe langer hoe meer alie prlsregelende concur rentie weg tc knlpea cn anderzijds is, he laas I het publieke geweten in den oorlogs- tld te zeer verstompt, dan dat het langer een sterke wal zou zin tegen den vloed van hebzucht en begeerlijkheid die ons leven on dermint. Eik hoopt te zien, dat ook slu beurt eens komen zaU Het kwaad zit in alle rangen. De arbeiders doen net zoo goed meel lk zal eentge voorbeelden geven. Wethouder Wlbout, van Amsterdam, klaag de dezer dagen, eerst in den Raad en later tegenover een verslaggever van .Het Volk" bitter over de wlze waarop de woningbouw, door het bouwvolk zelf wordt gesaboteerd. Hl gaf o.m. dit sprekend feit. Er is een Amstcraamsch bouwwerk, waar de arbeiders tachtig gulden per week ver dienen en waar zij nog niet behoorlik doorwerken, maar telkens met tusschentld- sche stakingen .verbetering" in de arbeids voorwaarden trachten te krigen 1 Z1 kennen hun onmisbaarheid. 30* cent per regel. 14 KARAAT GEWAARBORGD. Massieve RINGEN worden naar maat, gewenscht model en gewicht in eigeu Atelier gemaakt. Geen f 3,00 of meer doch f 2,50 per gram. ALLEEN bl V ,11 m W L II 111 I

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1920 | | pagina 1