voor de Zuidfiollandscfie est Zeeuwsclie Eilanden.
èierste Blad.
Zaterdag 12 Juli 1919.
M°te Jaargang N'. 2510
An tire va
Orgaan
IN HOC SIGNO VINCES
„IET GOUDEN HEBT",
W. BOEKHOVEN Zonen,
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan de Uitgevers
't Chrisielijk-Nafsonaai
Vakverbond vierde feest.
Motel üestawmiit
DINERS f 1en hoogeï, 15871
LOGIES MET ONTBIJT#!* rgLifli
f 1.25, f 1.50, en 'f 1.75
Tel. no. 1582, Aanbevelend,
proïristair B. 11 i. LEE-Moom
OP DEN UITKIJK.
Deze Courant verschQnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent bfl vooruitbetaling,
BUITENLAND bij vooruitbetaling f 5.50 per Jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS:
SOMMELSÖJJK.
Telefoon intercommunaal No. 202.
ADVERTENTIËN 121/, Cent per regel, RECLAMES 25 Cent per regel.
BOEKAANKONDIGING 5 Cent per regel.
DIENST AANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.
Advertentiën worden'Opgewacht tot DINSDAG- en VRI|DAGMORGFN 10 UUR..
De arbeidersverenigingen hebben
feest gevierd, 't Was ter oorzake van
het 10-jarig bestaan van baar Chris
telijk- Nationaal Vakverbond. En er was
dubbele reden om te feesten. Niet
alleen, omdat 't aantal leden in deze
jaar tot 68000 gestegen is; en over
jaar zeer zeker de 1UO.OOO wel halen
zal; niet alleen, omdat daardoor de
organisatiegedachte op Christelijken
grondslag, breeden ingang gaat vinden
in ons Volk tegenover den Socialisti-
schen grondslag, dien 't om Klassenstrijd
®n zijn Stakingsgevolgen te doen is,
om almaar afknabbelen en sarren van
't Bedrijfsleven; om maar te demon-
streeren of te laten 'zien in allerlei
betooging en staking, dat de patroons
eigenlijk dieven zijn, loononthouders
dag in dag uit. Maar ook feest vieren,
omdat er zulke zware Novemberdagen
achter den rug lagen, waarin
't Christelijk Vakverbond, met
't Ned. Werkliedenverbond, met
den Chr. Nat. Werkmansbond, met
't Ned. Luthersch Werkliedenverbond
en
met de R. K. vakorganisaties
!mn 'tNederlandsche Volk zoo'n grooten
dienst bewezen heeft, toen mr. Troelstra
en Oudegeesri, als Voorzitter van 't
Ned. Vakverbond, samer? in bond, naar
de Staatsmacht grepen en politie, en
miliciens als 't ware opriepen en prik
kelden om tegen 't Wettig gezag zich
te verheffen en Soldaten- en Arbeids
raden naar Duitsch model, hier in te
voeren.
Er was reden voor 't Vakverbond
om te feesten. Ea de ministers hebben
dat gevoeld, want ze waren bijna allen
tegenwoordig. Dat was óók een demon
stratieóók een demonstratieve staking
van Ministerieelen arbeid van eenige
half uren, om door hun afbreken van
hun drukke Departementswerk eens
eenigen tijd te gaan meefeesten met
die duizenden arbeiders, die in hun
»God en Nederland en Oranje« bet
onverbrekelijk 3 voudig snoer, de krach
tige leuze aanhieven van Eenheid in
den God van Nederland, de God der
Vaderen, die't Oranjehuis hier door
historische banden van eeuwen her, op
Neerlands bodem gefundeerd heeft.
Het Christelijk Nationaal Vakver
bond 1'
Lees zijn Sociaal-Politiek program!
Over Zondagsrustover Onderwijs over
Publiekrechtelijke regeling van den ar-
beid over Wettelijke arbeidsbescherming
over Sociale Verzekeringover Overheid
«Is werkgeefsterover Economische maat
delen over Winkelsluiting; over Volks
huisvestingover Alcoholisme, over
Belastingen! En wie dat Sociaal poli
tiek program leest, herleest, bestudeert,
ziet daarin een oplossing voor een groot
deel van de moeilijkheden in 't Sociale
vraagstuk. Natuurlijk de Sociale kwestie
is met een program niet opgelost; is
niet opgelost al zijn al de punten van
zoon program een voor een tot stand
gekomenwant de Sociale Kwestie
raakt ook de innerlijke zielsbewegingen
van een volkde innerlijke levensver
houdingen tot onzen God en onzen
naasteterwijl een Sociaal Politiek
program alleen maar voor de uiterlijk
heden zorgtalleen maar voor den
buitenkant des levensalleen maar
spreekt van arbeid en 'rust en loon en
inkomsten en uitgaven, doch niet spreekt
van Harten-vernieuwing en Band met
't Eeuwige. Gewis een Sociaal-Poiitiek
program mikt daar op ziet dat welbe
doelt dat ookmaar nooit rechtstreeks.
Daarom heet 'tookSociaal of maatschap
pelijk program't Is geen opsomming
van geestelijke levonsfactoren, zooals die
in de Wet des Hoeren staan of in de
zedelijke voorschriften der Bergrede door
den Heiland gegeven 't Zijn stoffelijke
zaken, maar die dan toch met .Zon
dagsrust* en Onderwijst beginnen,
ofschoon die twee zaken nog niet de
innerlijke vernieuwing des geestes bren
gen, wat alleen een werk des Heeren,
des Heiligen Geestes is, met en door
Wien alleen, een volkomen oplossing
van 't Sociale vraagstuk te erlangen is.
't Christelijk-Nationaal Vakverbond.
Geen Algemeen Neutraal Vakverbond,'
dat dezer dagen weer zoo treurig uit
den hoek gekomen is, toen 't met 't
Nederlandsch Vakverbond en met 't
Nederlandsch Arbeidssecretariaat, be
sloot om ook demonstratief te gaan
staken.
Het Christelijk Vakverbond en het
Rsomsch-Katholieke waren ook tot die
conferentie uitgenoodigd. maar gingen
niet. Zoo'n stakingswoed* kennen Onze
mannen van Orde niet. Gelukkig, dat
er Zaterdag j 1. in 't Neutrale Vak ver
bond, op de Algemeene Vergad, weer
een betere klank gehoord werd, want
't Congres nam de volgende motie aan
Het congres, gehoord de besprekin
gen naar aanleiding van het gehouden
overleg fussehen de vakcentrales n,l,
N. V, V. en N. A. S. erkennende de
mogelijkheid dat een demonstratieve
st -king in verhand met <fe huidige
maatschappelijke verhoudingefi, als
uiterste middel kan worden aanvaard,
spreekt als zijn meening uit, dat /ie
grondslag, waarop de vakbeweging
heeft te werken aan de totstand
koming van den socialen vrede, moet
zijn het georganiseerd overleg,
't Christelijk Nationaal Vakverbond
staat niet op 't standpunt van dit Neu
trale Vakverbond, waarin do demon
stratie stakingen, zoo'n Haagsche tram-
kwartier-stakingtje geoorfoofd schijnt;
wil van zoo'n óók door 't Ned. V. V.
gewenscht relletje niets weten, om
Maatschappij en publiek eens te laten
zien, wat ze al durven en kunnen.
't Christelijk Nationaal Vakverbond
staat ook niet op 't standpunt' van
onverzoenlijkheid", zooals 't Neutrale
Vakverbond dit in zijn Beginselverkla
ring heeft, n.l.
De omstandigheid, dat kapitaal en
arbeid, als twee vijandige mochten
veelal onverzoenlijk tegenover elkan
der staan, behoort te verdwijnen. Het
verbond wil samenwerken van ka
pitaal, intellekt en arbeid daardoor
den werknemer naast een voldoend
loon, zijn rechtmatig deel in de winst
verzekeren.
't Chr. Nat. V. V. ziet heusch in
't Kapitaal geen vijandige macht. Het
beschouwt 't Kapitaal als een gave
Geétanpte Boerensieigar 63A, 83B
14739 Dlrecflaabl de^Hoofdsteeg,
Het door ieder aanbevolen adre».
Gods; een noodzakelijke schakel in de
sociale kelen, Wel wil't net als't Neu
trale, samenwerking van Kapitaal, in
tellekt en arbeid tot een voldoend loon
en als 't kan, een rechtmatig portie in
de winst, zooals dit reeds plaats heeft
maar «de omstandigheid", dat er twee
vijandige" machten zijn, wordt door
geen Christen aanvaard. Wel erkent de
Christen, dat er aan 't Kapitaal bittere
uitwassen zijndat 't geld een harde
meester is, en dat 't geld tegenwoor
dig de wereld regeertmaai tegen die
uitwassen treedt de Christen op, niet
tegen 't Kapitaal als zoodanig. Als de
Kapitalist zijn plicht doet jegens zijn
werklieden, is de Christen-werkman
tevree, en laat hij den Kapitalist als
zoodanig met rust.
¥t
't Chr. N. V. telt 68000 leden, 't Groeit
als kool En ook op onze Eilanden zij
er aansluiting bij dat Verbond. Het
bestuur is der zake kundigvoorzich
tig en beleidvol. Is op zijn quivim di,
weet, wat er omgaat in Nederland, in
revolutionairs en ni et-revolutionaire
kringen.
Met zoo'n Werkliedenorganisatie dur
ven wo, onder Gods hulp en medegaan,
de Toekomst in. En aansluiting van
werklieden, eerst plaatselijk, dan over
esnige dorpen als Bond, dan bij de
Groote Centrale, is zoo dringend nood
zakelijk, omdat de oorlog de Ievensver-
h udingen zoo scheef getrokken heeft.
En nu is er gestadig overleg noodig
tusschen Kapitaal en Arbeid om dat
schaeve weer wat recht te zetten, 't
Kapitaal, waar 't zit, zal eenige vee-
ren moeten laren. Maar »eenige" vee-
ren is nog niet »kaal" plukken. Vrage
nu: Hoeveel veer en gaan er bij 't Ka
pitaal uit. Dat is nu een zaak; niet
van strijd, maar van georganiseerd over
leg. En hoe komt er bij dat overlegde
gebruiker af Wordt alles duurder op
hem alleen verhaald*? Wordt hij met
den Kapitalist't kaalgeplukte slachtoffer,
Flakkeeorganiseert U.
Wie van verre staat, treed toe
Geen klaplooperij van met-leden om
wel de vrucht der organisatie te pluk
ken; om wel de lusten te genieten,
maar niet te lasten.
Uitgeknipt uit de R. K. Maasbode,
In de R. K, Maasbode lezen we steeds
gaarne de Opstellen van Max over Cieloofs-
verdediging. We kunnen 't er niet altijd mee
eens zijn, zooals laatst over de Bijbelsche
gronden der rellkwleënvereering; maar Zon
dag 6 Juli lazen we een paar interessante stuk
jes één oï»i de werkman en één over een
visioen. Voor nu geven we 't stukje over
de Werkman.
GELOOFSVERDEDIGING.
Help!
Een boer die niet klaagt
En een pastoor die niet vraagt
Wie kan mij, oude man, terecht helpen
Wie zet mij even op den goeden weg? Vóór
de nieuwe zegelwet in zee gaat ea de pers
tarieven schrikbarend oogeslagen worden,
wilde ik bij mijn lezers met een verzoek om
inlichting aankomen. Zat ik niet op een boe
rendorp waar geen enke e inboorling weet
v/at een bibliotheek beteekent, ik zou me
seiven redden. Ma«r nu vraag ik: Wie van
mijn Zondagschool weet lets van Raymond
Brücker af Een populair apologeet
maar dit is ook het eenige, wat Ik van
hem weet. Waar leefde hij, wat was hij van
zijn vak, welke werken heeft hf| uitgegeven
Laatst zag ik tot mijn schrik zijn naam in
een eata'o g vermeld, maar toen de bestelde
waar werd thuisbezorgd, bleek het, dat mijn
bijziende oogen hadden misgekeken en ik
de geschriften van Sebastianus Brunnerhad
gekocht.
Anticipeerend op de goedheid van den
een of anderen vdendeigken onbekende,mo
tiveer ik al aanstonds de redelijkheid van
mjjn verlangen met hier twee brokjes uit
het Fransch te vertalen, twee juweeltjes van
de hand van Brücker, die ik in een apolo
getische periodiek vond en die als de per
zik van vader Van Aiphen naar meer smaken.
DE WERKMAN.
Het was kort na de bloedige Juni-revolutie
van 1848. In eea der rumoerige voorsteden
van Parijs werd een groote meeting geor
ganiseerd, waarop de arbeidersbelangen zou
den besproken worden. De vergadering werd
geopend onder heftige opgewondenheid; de
stemming was van dien aard, dat toen een
der sprekers van verzoening en bevrediging
dorst te reppen, hem het voortgaan onmo
gelijk werd gemaakt door het gefluit en
gebrul der verontwaardigde toeschouwers.
Eensklaps treedt een werkman met schran-
deren oogopslag en sympathiek uiterlijk,
Raymond Brücker genaamd, in de voorste
den bekend om de vooruitstrevende socia
listische denkbeelden vroeger door hem voor
gestaan, naar voren en vraagt het woord.
Burgers, zegt hg, ik hoor dat men slch
beklaagt en men heeft gelijk I Neen, de ar-
beidar wordt niet behandeld sooals h| dat
verdiendmen iaat de* arbeider gee* recht
weervaren I
In toeh is het de arbeider die ds weelde
en goeden sier v©or den rijkdom mogeigk
maakt. Hat ia de arbeider, die werkt, die
voortbrengt en de lasten draagt en wat krijgt
hij daarvoor terug?
Neen, neen, burgers, men laat den arbei
der geea recht weervaren
Een donderend applaus barstte los bij
deze v/oorden Maar Brücker hernam subiet
Wacht even met uw bgval, burgers,
last mij uitspreken Ik ken maar één wezen
lijk werkman, die al de anderen het aanzijn
gaf en die ééne is God
We doen eigensite niets anders dan Z^n
werken nabootsen en copleeren.
Hg is het, die de aarde geformeerd heeft, die
de heerlijke zonnebol ontwierp, welk ons
licht geeft en het menschelijk lichaam boet
seerde, dit onvergeigkelijk beeld, dat denkt
en leeft.
Zijn hand ontwierp boomen en planten,
schiep de lucht, die we Inademen en de
vonk van het vuur, dat ons verwarmt.
Gij geeft voor de ware arbeiders en de
echte werkers te zijn, omdat ge den grond
bewerkt en den graankorrel zaait, waarop
ge naar huis gaat en afwacht
Maar ik zeg u: de ware arheider i3 H|,
die gedurende 365 dagen Z|u zon laat schij
nen en Z(n regen neervallen, want dit is
het, dat de bloemen ontluiken doet en de
oogst rijpen.
Voilé Ie véritable ouvrierl
Men Iaat u geen recht weervaren
Maar gij, mijn vrienden, geeft gij denéénen
waren Arbeider wat Hem toekomt?
Betaalt ge Hem stipt Zijn loon, gelijk ge
elscht, dat u gedaan wordt?
Hg voorziet ons van drank, brood, klee
deren, kracht ea leven. Als loon verlangt
Hij iederen dag een kort gebed en dat wij
's Zondags rusten. Hoe dikwijls hebt ge Hem
dit loon onthouden en gezegd: Ga heen, ik
ken u niet I
En z-lf klaagt ge, dat men u uitzuigt. Ik
vraag het u, wie heeft u ooit behandeld als
gij het God doet.
Doe eerst den grooten Werkman recht, die
alle dagen voor u arbeidt; dan zult ge ook
het recht hebben om voor u zelf rechtvaar
digheid op te vorderen.
Nadruk verboden.
Dat woord kan ik snaar niet kwijt.
Een van de predikanten bij de geref. kerk
te 's-Gravcnhage, verhaalde eenigen tijd
geleden van een dooplid der kerk, die het
met de dingen der religie nauw nam wat
men heden ten dage noernt een „religieuse
natuur" en die bij den predikant klaagde
„Ik kan maar niet komen tot schuldbesef I"
De klacht staat niet op zichzelf I
Niemand minder dan prof. Bavinck onlangs,
op de vergadering van het Nederl. Bijbel
genootschap noemde als een van de aller
grootste kwalen, waaraan tegenwoordig de
christenheid lijdtgewis aan schuldgevoel
en zondebesef.
Voelt men al den ernst daarvan
Daarmee staat en valt het christendom I
Als men daardoor n.l. wil verstaan wat
de historie er de eeuwen door mee heeft
verstaan; het christendom naar den woorde
Gods.
Is er geen schuld, dan is geen schuld
vergeving noodig.
Dan is een Middelaar onbestaanbaar, dia
de schuld betaalt en wegneemt.
Dan hebben we geen verzoening noodig
Hoogstens iemand, die oes den vergeten
weg wijst naar 't Vaderhuis, waarheen
overigens de toegang open staat ook zonder
eenig berouw, want waar geen schuld is,
daar is ook geen berouw mogelijk.
Dan is er met name voor de gereformeerde
leer en de gereformeerde heilspraktgk geen
plaats meer, waar déze juist den mensch
steeds op 't diepst vernederd heeft.
't Lijkt zeo vreemd geen schuldgevoel I
Nóg vreemder: het wel gaarne willen
kennen en het toch niet ondervinden.
Nu komt dit wel terecht
Ais men n.l. werkelijk wil kennen.
Want in zoodanige ziei zal een voortdu
rende zucht en een gestadig gebed tet God
zijn, obi zichzelf in al z|n schuld, verloren
heid en verdorvenheid te i éér en kennen en
nog nooit ia sülk een gebed onverhoord
gebleven.
't Is en higft een werk des H. Geestes.
En als dan de Geest ds blinde zielsoogen
opent, och I dan heeft Me zondaar nog jaren
des levens te over, waarin hg van dag tot
dag méér aan zgn schuld wordt ontdekt en
dieper in dat moeras wegzinkt, want de ware
geloovige snoet niet slechts beigden, dat hg
de schuld dageigks grsoter maakt, maar dat
z3n schuld ook dagelijks zwaarder wordt;
hg wordt steeds meer aan zichzelf ontdekt
ea voelt zich dagel|ks dichter aan den
Christus verbonden, wfl hg Rteed3 dieper
overtuigd wordt van de noodzakeigkheid,
dat de Middelaar voor hem tusschentreedt.
Doch nu het verschgnsel zelf.
Hoe er menschen opstaan, met name „jon
geren", die geboren en getogen en opgevoed
zgn op het christeigk, op het gereformeerde
erf; die oprecht „zoeken" en dan klagen:Ik
weet niet, wat schuldbesef is!
Ongetwgfeld een ernstig verschgnsel.
Waar we ons maar niet kunnen afmaken
met alle schuld er van op de personen zelf
te schuiven.
Ongetwgfeld ligt de oorzaak óók bg hen.
Ik neem dit ééne maar; oper]jvlakklge
kennis, verkregen door vaak nó )pCi perviak-
fciger onderzoek.
Toen ik als jongeling eate' liep,
was er één bg, 'n boerenknecht, al aan den
ouderen kant, die geregeld „de les" bestu
deerde, allereerst uit den B$bel zelf, aan de
hand der opgegeven teksten eu voorts uit
een dik, ouderwetsch vragenboek, enkele
honderden biadzgden groot en waarvan men
vertelde, dat het destgds ook wel bg tie
studenten in Kampen in gebruik was.
'k Wou vragenKom nü es om
Nu geef ik toe, 't was er zoo maar één.
Met de meerderheid was 't al mooi, als
ze er het „Kort Begrip" behoorigk in kregen
een minderheid maakte min of meer kepnis
met de beigderiisschriften en daar bleef het
bij, ik wil het niet mooier maken dan het is.
Doch men was zich dan ook den
omvang en vaak de kleinheid zgner kennis
bewidfe
En dat is thans zoo vaak Anders.
Jongelui, die werkelSk van de gerefor
meerde leer nog niet behoorigk weten, wat
het „Kort begrip" er van zegt, al zijn ze dan
ook gereformeerd opgevoed, hebben voorts
een „Hollandia"-brochure over Boedhisme,
over Christien Science, over Spiritisme enz,