voor de Zuidfiollandscfie est Zeeuwsclie Eilanden. èierste Blad. Zaterdag 12 Juli 1919. M°te Jaargang N'. 2510 An tire va Orgaan IN HOC SIGNO VINCES „IET GOUDEN HEBT", W. BOEKHOVEN Zonen, Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en verdere Administratie franco toe te zenden aan de Uitgevers 't Chrisielijk-Nafsonaai Vakverbond vierde feest. Motel üestawmiit DINERS f 1en hoogeï, 15871 LOGIES MET ONTBIJT#!* rgLifli f 1.25, f 1.50, en 'f 1.75 Tel. no. 1582, Aanbevelend, proïristair B. 11 i. LEE-Moom OP DEN UITKIJK. Deze Courant verschQnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent bfl vooruitbetaling, BUITENLAND bij vooruitbetaling f 5.50 per Jaar. AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. UITGEVERS: SOMMELSÖJJK. Telefoon intercommunaal No. 202. ADVERTENTIËN 121/, Cent per regel, RECLAMES 25 Cent per regel. BOEKAANKONDIGING 5 Cent per regel. DIENST AANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan. Advertentiën worden'Opgewacht tot DINSDAG- en VRI|DAGMORGFN 10 UUR.. De arbeidersverenigingen hebben feest gevierd, 't Was ter oorzake van het 10-jarig bestaan van baar Chris telijk- Nationaal Vakverbond. En er was dubbele reden om te feesten. Niet alleen, omdat 't aantal leden in deze jaar tot 68000 gestegen is; en over jaar zeer zeker de 1UO.OOO wel halen zal; niet alleen, omdat daardoor de organisatiegedachte op Christelijken grondslag, breeden ingang gaat vinden in ons Volk tegenover den Socialisti- schen grondslag, dien 't om Klassenstrijd ®n zijn Stakingsgevolgen te doen is, om almaar afknabbelen en sarren van 't Bedrijfsleven; om maar te demon- streeren of te laten 'zien in allerlei betooging en staking, dat de patroons eigenlijk dieven zijn, loononthouders dag in dag uit. Maar ook feest vieren, omdat er zulke zware Novemberdagen achter den rug lagen, waarin 't Christelijk Vakverbond, met 't Ned. Werkliedenverbond, met den Chr. Nat. Werkmansbond, met 't Ned. Luthersch Werkliedenverbond en met de R. K. vakorganisaties !mn 'tNederlandsche Volk zoo'n grooten dienst bewezen heeft, toen mr. Troelstra en Oudegeesri, als Voorzitter van 't Ned. Vakverbond, samer? in bond, naar de Staatsmacht grepen en politie, en miliciens als 't ware opriepen en prik kelden om tegen 't Wettig gezag zich te verheffen en Soldaten- en Arbeids raden naar Duitsch model, hier in te voeren. Er was reden voor 't Vakverbond om te feesten. Ea de ministers hebben dat gevoeld, want ze waren bijna allen tegenwoordig. Dat was óók een demon stratieóók een demonstratieve staking van Ministerieelen arbeid van eenige half uren, om door hun afbreken van hun drukke Departementswerk eens eenigen tijd te gaan meefeesten met die duizenden arbeiders, die in hun »God en Nederland en Oranje« bet onverbrekelijk 3 voudig snoer, de krach tige leuze aanhieven van Eenheid in den God van Nederland, de God der Vaderen, die't Oranjehuis hier door historische banden van eeuwen her, op Neerlands bodem gefundeerd heeft. Het Christelijk Nationaal Vakver bond 1' Lees zijn Sociaal-Politiek program! Over Zondagsrustover Onderwijs over Publiekrechtelijke regeling van den ar- beid over Wettelijke arbeidsbescherming over Sociale Verzekeringover Overheid «Is werkgeefsterover Economische maat delen over Winkelsluiting; over Volks huisvestingover Alcoholisme, over Belastingen! En wie dat Sociaal poli tiek program leest, herleest, bestudeert, ziet daarin een oplossing voor een groot deel van de moeilijkheden in 't Sociale vraagstuk. Natuurlijk de Sociale kwestie is met een program niet opgelost; is niet opgelost al zijn al de punten van zoon program een voor een tot stand gekomenwant de Sociale Kwestie raakt ook de innerlijke zielsbewegingen van een volkde innerlijke levensver houdingen tot onzen God en onzen naasteterwijl een Sociaal Politiek program alleen maar voor de uiterlijk heden zorgtalleen maar voor den buitenkant des levensalleen maar spreekt van arbeid en 'rust en loon en inkomsten en uitgaven, doch niet spreekt van Harten-vernieuwing en Band met 't Eeuwige. Gewis een Sociaal-Poiitiek program mikt daar op ziet dat welbe doelt dat ookmaar nooit rechtstreeks. Daarom heet 'tookSociaal of maatschap pelijk program't Is geen opsomming van geestelijke levonsfactoren, zooals die in de Wet des Hoeren staan of in de zedelijke voorschriften der Bergrede door den Heiland gegeven 't Zijn stoffelijke zaken, maar die dan toch met .Zon dagsrust* en Onderwijst beginnen, ofschoon die twee zaken nog niet de innerlijke vernieuwing des geestes bren gen, wat alleen een werk des Heeren, des Heiligen Geestes is, met en door Wien alleen, een volkomen oplossing van 't Sociale vraagstuk te erlangen is. 't Christelijk-Nationaal Vakverbond. Geen Algemeen Neutraal Vakverbond,' dat dezer dagen weer zoo treurig uit den hoek gekomen is, toen 't met 't Nederlandsch Vakverbond en met 't Nederlandsch Arbeidssecretariaat, be sloot om ook demonstratief te gaan staken. Het Christelijk Vakverbond en het Rsomsch-Katholieke waren ook tot die conferentie uitgenoodigd. maar gingen niet. Zoo'n stakingswoed* kennen Onze mannen van Orde niet. Gelukkig, dat er Zaterdag j 1. in 't Neutrale Vak ver bond, op de Algemeene Vergad, weer een betere klank gehoord werd, want 't Congres nam de volgende motie aan Het congres, gehoord de besprekin gen naar aanleiding van het gehouden overleg fussehen de vakcentrales n,l, N. V, V. en N. A. S. erkennende de mogelijkheid dat een demonstratieve st -king in verhand met <fe huidige maatschappelijke verhoudingefi, als uiterste middel kan worden aanvaard, spreekt als zijn meening uit, dat /ie grondslag, waarop de vakbeweging heeft te werken aan de totstand koming van den socialen vrede, moet zijn het georganiseerd overleg, 't Christelijk Nationaal Vakverbond staat niet op 't standpunt van dit Neu trale Vakverbond, waarin do demon stratie stakingen, zoo'n Haagsche tram- kwartier-stakingtje geoorfoofd schijnt; wil van zoo'n óók door 't Ned. V. V. gewenscht relletje niets weten, om Maatschappij en publiek eens te laten zien, wat ze al durven en kunnen. 't Christelijk Nationaal Vakverbond staat ook niet op 't standpunt' van onverzoenlijkheid", zooals 't Neutrale Vakverbond dit in zijn Beginselverkla ring heeft, n.l. De omstandigheid, dat kapitaal en arbeid, als twee vijandige mochten veelal onverzoenlijk tegenover elkan der staan, behoort te verdwijnen. Het verbond wil samenwerken van ka pitaal, intellekt en arbeid daardoor den werknemer naast een voldoend loon, zijn rechtmatig deel in de winst verzekeren. 't Chr. Nat. V. V. ziet heusch in 't Kapitaal geen vijandige macht. Het beschouwt 't Kapitaal als een gave Geétanpte Boerensieigar 63A, 83B 14739 Dlrecflaabl de^Hoofdsteeg, Het door ieder aanbevolen adre». Gods; een noodzakelijke schakel in de sociale kelen, Wel wil't net als't Neu trale, samenwerking van Kapitaal, in tellekt en arbeid tot een voldoend loon en als 't kan, een rechtmatig portie in de winst, zooals dit reeds plaats heeft maar «de omstandigheid", dat er twee vijandige" machten zijn, wordt door geen Christen aanvaard. Wel erkent de Christen, dat er aan 't Kapitaal bittere uitwassen zijndat 't geld een harde meester is, en dat 't geld tegenwoor dig de wereld regeertmaai tegen die uitwassen treedt de Christen op, niet tegen 't Kapitaal als zoodanig. Als de Kapitalist zijn plicht doet jegens zijn werklieden, is de Christen-werkman tevree, en laat hij den Kapitalist als zoodanig met rust. ¥t 't Chr. N. V. telt 68000 leden, 't Groeit als kool En ook op onze Eilanden zij er aansluiting bij dat Verbond. Het bestuur is der zake kundigvoorzich tig en beleidvol. Is op zijn quivim di, weet, wat er omgaat in Nederland, in revolutionairs en ni et-revolutionaire kringen. Met zoo'n Werkliedenorganisatie dur ven wo, onder Gods hulp en medegaan, de Toekomst in. En aansluiting van werklieden, eerst plaatselijk, dan over esnige dorpen als Bond, dan bij de Groote Centrale, is zoo dringend nood zakelijk, omdat de oorlog de Ievensver- h udingen zoo scheef getrokken heeft. En nu is er gestadig overleg noodig tusschen Kapitaal en Arbeid om dat schaeve weer wat recht te zetten, 't Kapitaal, waar 't zit, zal eenige vee- ren moeten laren. Maar »eenige" vee- ren is nog niet »kaal" plukken. Vrage nu: Hoeveel veer en gaan er bij 't Ka pitaal uit. Dat is nu een zaak; niet van strijd, maar van georganiseerd over leg. En hoe komt er bij dat overlegde gebruiker af Wordt alles duurder op hem alleen verhaald*? Wordt hij met den Kapitalist't kaalgeplukte slachtoffer, Flakkeeorganiseert U. Wie van verre staat, treed toe Geen klaplooperij van met-leden om wel de vrucht der organisatie te pluk ken; om wel de lusten te genieten, maar niet te lasten. Uitgeknipt uit de R. K. Maasbode, In de R. K, Maasbode lezen we steeds gaarne de Opstellen van Max over Cieloofs- verdediging. We kunnen 't er niet altijd mee eens zijn, zooals laatst over de Bijbelsche gronden der rellkwleënvereering; maar Zon dag 6 Juli lazen we een paar interessante stuk jes één oï»i de werkman en één over een visioen. Voor nu geven we 't stukje over de Werkman. GELOOFSVERDEDIGING. Help! Een boer die niet klaagt En een pastoor die niet vraagt Wie kan mij, oude man, terecht helpen Wie zet mij even op den goeden weg? Vóór de nieuwe zegelwet in zee gaat ea de pers tarieven schrikbarend oogeslagen worden, wilde ik bij mijn lezers met een verzoek om inlichting aankomen. Zat ik niet op een boe rendorp waar geen enke e inboorling weet v/at een bibliotheek beteekent, ik zou me seiven redden. Ma«r nu vraag ik: Wie van mijn Zondagschool weet lets van Raymond Brücker af Een populair apologeet maar dit is ook het eenige, wat Ik van hem weet. Waar leefde hij, wat was hij van zijn vak, welke werken heeft hf| uitgegeven Laatst zag ik tot mijn schrik zijn naam in een eata'o g vermeld, maar toen de bestelde waar werd thuisbezorgd, bleek het, dat mijn bijziende oogen hadden misgekeken en ik de geschriften van Sebastianus Brunnerhad gekocht. Anticipeerend op de goedheid van den een of anderen vdendeigken onbekende,mo tiveer ik al aanstonds de redelijkheid van mjjn verlangen met hier twee brokjes uit het Fransch te vertalen, twee juweeltjes van de hand van Brücker, die ik in een apolo getische periodiek vond en die als de per zik van vader Van Aiphen naar meer smaken. DE WERKMAN. Het was kort na de bloedige Juni-revolutie van 1848. In eea der rumoerige voorsteden van Parijs werd een groote meeting geor ganiseerd, waarop de arbeidersbelangen zou den besproken worden. De vergadering werd geopend onder heftige opgewondenheid; de stemming was van dien aard, dat toen een der sprekers van verzoening en bevrediging dorst te reppen, hem het voortgaan onmo gelijk werd gemaakt door het gefluit en gebrul der verontwaardigde toeschouwers. Eensklaps treedt een werkman met schran- deren oogopslag en sympathiek uiterlijk, Raymond Brücker genaamd, in de voorste den bekend om de vooruitstrevende socia listische denkbeelden vroeger door hem voor gestaan, naar voren en vraagt het woord. Burgers, zegt hg, ik hoor dat men slch beklaagt en men heeft gelijk I Neen, de ar- beidar wordt niet behandeld sooals h| dat verdiendmen iaat de* arbeider gee* recht weervaren I In toeh is het de arbeider die ds weelde en goeden sier v©or den rijkdom mogeigk maakt. Hat ia de arbeider, die werkt, die voortbrengt en de lasten draagt en wat krijgt hij daarvoor terug? Neen, neen, burgers, men laat den arbei der geea recht weervaren Een donderend applaus barstte los bij deze v/oorden Maar Brücker hernam subiet Wacht even met uw bgval, burgers, last mij uitspreken Ik ken maar één wezen lijk werkman, die al de anderen het aanzijn gaf en die ééne is God We doen eigensite niets anders dan Z^n werken nabootsen en copleeren. Hg is het, die de aarde geformeerd heeft, die de heerlijke zonnebol ontwierp, welk ons licht geeft en het menschelijk lichaam boet seerde, dit onvergeigkelijk beeld, dat denkt en leeft. Zijn hand ontwierp boomen en planten, schiep de lucht, die we Inademen en de vonk van het vuur, dat ons verwarmt. Gij geeft voor de ware arbeiders en de echte werkers te zijn, omdat ge den grond bewerkt en den graankorrel zaait, waarop ge naar huis gaat en afwacht Maar ik zeg u: de ware arheider i3 H|, die gedurende 365 dagen Z|u zon laat schij nen en Z(n regen neervallen, want dit is het, dat de bloemen ontluiken doet en de oogst rijpen. Voilé Ie véritable ouvrierl Men Iaat u geen recht weervaren Maar gij, mijn vrienden, geeft gij denéénen waren Arbeider wat Hem toekomt? Betaalt ge Hem stipt Zijn loon, gelijk ge elscht, dat u gedaan wordt? Hg voorziet ons van drank, brood, klee deren, kracht ea leven. Als loon verlangt Hij iederen dag een kort gebed en dat wij 's Zondags rusten. Hoe dikwijls hebt ge Hem dit loon onthouden en gezegd: Ga heen, ik ken u niet I En z-lf klaagt ge, dat men u uitzuigt. Ik vraag het u, wie heeft u ooit behandeld als gij het God doet. Doe eerst den grooten Werkman recht, die alle dagen voor u arbeidt; dan zult ge ook het recht hebben om voor u zelf rechtvaar digheid op te vorderen. Nadruk verboden. Dat woord kan ik snaar niet kwijt. Een van de predikanten bij de geref. kerk te 's-Gravcnhage, verhaalde eenigen tijd geleden van een dooplid der kerk, die het met de dingen der religie nauw nam wat men heden ten dage noernt een „religieuse natuur" en die bij den predikant klaagde „Ik kan maar niet komen tot schuldbesef I" De klacht staat niet op zichzelf I Niemand minder dan prof. Bavinck onlangs, op de vergadering van het Nederl. Bijbel genootschap noemde als een van de aller grootste kwalen, waaraan tegenwoordig de christenheid lijdtgewis aan schuldgevoel en zondebesef. Voelt men al den ernst daarvan Daarmee staat en valt het christendom I Als men daardoor n.l. wil verstaan wat de historie er de eeuwen door mee heeft verstaan; het christendom naar den woorde Gods. Is er geen schuld, dan is geen schuld vergeving noodig. Dan is een Middelaar onbestaanbaar, dia de schuld betaalt en wegneemt. Dan hebben we geen verzoening noodig Hoogstens iemand, die oes den vergeten weg wijst naar 't Vaderhuis, waarheen overigens de toegang open staat ook zonder eenig berouw, want waar geen schuld is, daar is ook geen berouw mogelijk. Dan is er met name voor de gereformeerde leer en de gereformeerde heilspraktgk geen plaats meer, waar déze juist den mensch steeds op 't diepst vernederd heeft. 't Lijkt zeo vreemd geen schuldgevoel I Nóg vreemder: het wel gaarne willen kennen en het toch niet ondervinden. Nu komt dit wel terecht Ais men n.l. werkelijk wil kennen. Want in zoodanige ziei zal een voortdu rende zucht en een gestadig gebed tet God zijn, obi zichzelf in al z|n schuld, verloren heid en verdorvenheid te i éér en kennen en nog nooit ia sülk een gebed onverhoord gebleven. 't Is en higft een werk des H. Geestes. En als dan de Geest ds blinde zielsoogen opent, och I dan heeft Me zondaar nog jaren des levens te over, waarin hg van dag tot dag méér aan zgn schuld wordt ontdekt en dieper in dat moeras wegzinkt, want de ware geloovige snoet niet slechts beigden, dat hg de schuld dageigks grsoter maakt, maar dat z3n schuld ook dagelijks zwaarder wordt; hg wordt steeds meer aan zichzelf ontdekt ea voelt zich dagel|ks dichter aan den Christus verbonden, wfl hg Rteed3 dieper overtuigd wordt van de noodzakeigkheid, dat de Middelaar voor hem tusschentreedt. Doch nu het verschgnsel zelf. Hoe er menschen opstaan, met name „jon geren", die geboren en getogen en opgevoed zgn op het christeigk, op het gereformeerde erf; die oprecht „zoeken" en dan klagen:Ik weet niet, wat schuldbesef is! Ongetwgfeld een ernstig verschgnsel. Waar we ons maar niet kunnen afmaken met alle schuld er van op de personen zelf te schuiven. Ongetwgfeld ligt de oorzaak óók bg hen. Ik neem dit ééne maar; oper]jvlakklge kennis, verkregen door vaak nó )pCi perviak- fciger onderzoek. Toen ik als jongeling eate' liep, was er één bg, 'n boerenknecht, al aan den ouderen kant, die geregeld „de les" bestu deerde, allereerst uit den B$bel zelf, aan de hand der opgegeven teksten eu voorts uit een dik, ouderwetsch vragenboek, enkele honderden biadzgden groot en waarvan men vertelde, dat het destgds ook wel bg tie studenten in Kampen in gebruik was. 'k Wou vragenKom nü es om Nu geef ik toe, 't was er zoo maar één. Met de meerderheid was 't al mooi, als ze er het „Kort Begrip" behoorigk in kregen een minderheid maakte min of meer kepnis met de beigderiisschriften en daar bleef het bij, ik wil het niet mooier maken dan het is. Doch men was zich dan ook den omvang en vaak de kleinheid zgner kennis bewidfe En dat is thans zoo vaak Anders. Jongelui, die werkelSk van de gerefor meerde leer nog niet behoorigk weten, wat het „Kort begrip" er van zegt, al zijn ze dan ook gereformeerd opgevoed, hebben voorts een „Hollandia"-brochure over Boedhisme, over Christien Science, over Spiritisme enz,

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1919 | | pagina 1