voor de Knidholland§che en Zeeuwsche Eilanden,
Woensdag 12 Maart 1919.
84sUl Jaargang Ne. 2475.
Antirevolutionair
Orgaan
IN HOC SIGNO VINCES
VAN HET BINNENHOF.
BUITENLAND.
W. BOEKHOVEN Zonen,
Alle slakken voor de Redactie bestemd, Advertentlën en verdere Administratie franco toe te zenden aan de Uitgevers.
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent b(j vooruitbetaling,
BUITENLAND bQ vooruitbetaling f 5.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS:
SOMMELSDJJK.
Telefoon Intercommunaal No. 202,
ADVERTENTIËN 121/, Cent per regel, RECLAMES 25 Cent per regel.
BOEKAANKONDIGING 5 cent per regel.
DÏENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zQ beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 UUR.
Belgie— Nederland.
De Min. van Buit. Zaken heeft ten aanzien
van de Belgische eischen ten opzisiite van
Nederland een verklaring afgelegd. HQ zei
Naar aanleiding van de berichten volgens
welke ter Vredes-Conferentle is besloten de
Belgische eischen ten opzichte van Neder-
landsch grondgebied niet te steunen, uit
overweging dat 't buiten de bevoegdheid
dier Conferentie ligt over grondgebied van
een neutrale Staat te beschikken, heb ik de
eer mee te deelen, dat deze berichten in hun
strekking geheel overeenkomen met de in
lichtingen, welke dienaangaande in den loop
der laatste dagen van onze diplomatieke ver-
^woordigers in 't Buitenland zijn ont-
Vto sen.
De korte bedoeling is dus: De Vredes-
Conferentle bemoeit zich niet met den lust
der Belgen om Limburg en Zeeuwsch-Vlaan-
deren te annexeeren.
Wat een strop voor die lui
Achter onzen rug gaan ze zonder ons ook
maar iets van hun leelQke plannen mee te
deelen, stiekum naar de ParQsche Conferentie
en vragen daar om een stuk van ons Land
af te mogen grissen.
De Conferentie antwoordt: Nederland is
geen oorlogvoerende Staat, en wij hebben
dus niet 't recht als Qroote Mogendheden
of als Vredes-Conferentie om dat Landje te
benadeelen.
En zoo konden de Belgen met den kous
op 't hoofd naar huis.
Dat zoo'n valsche Belgen houding op de
toekomstige samenwerking met ons en dat
Volkske nooit meer heel gunstig zal werken,
ligt in den aard der zaak. 't Was en is een
minne streek geweest, om zoo, buiten ons en
tegen ons,) op te treden. Da's je dank voor
de mooie ontvangst, die aan zooveel schooiers
ipooiers (de goede en betere niet te na
proken I) door ons aan hen is bereid, toen
fc hongerig en vuil hier aankwamen, en
Brabant, Limburgj en Zeeuwsch- Vlaanderen
met der ellende overstroomden. Geen bed
was toen te zacht, geen brood met vleesch
te fijn maar ondertusschen gaan ze
je in 1919 een loer draaien, 't Zijn knappe
jongens I
De Rotterdamsche tram en de staking.
Er schijnt onder 't trampersoneel iets te
broeden. We laten hier velgen een uitknip
sel uit Het Volk. 't Is lang, maar zeer be
langrijk voor onze Eilandbewoners, die dan
weten, wat er soms in de toekomst, en wel
licht gauw, zou kunnen gaan gebeuren.
DE AKTIE DER R. T. M.-MANNEN.
Een dreigend konflikt.
De Rotterdamsche Tramweg-maatsch-appij,
wier lijnen loopen vanuit Rotterdam om de
eilandengroep van Zuid-Holland en Zeeland,
gaat den laatsten ffld geducht over de tong.
Er wordt steen en been geklaagd over de
wflze, waarop deze partikuliere onderneming
die een groot deel van het reizigersverkeer
in een dichtbevolkte en welvarende streek
In handen heeft, oppermachtig en eigenmach
tig dat verkeer regelt. Onze partijgenoot De
Zeeuw, heeft itt Tweede Kamer en Staten
zich tot tolk gemaakt van de klagers en aan
gedrongen op wijzigingen van overheidswege.
De maatschappij stooit zich blijkbaar noch
aan deze, noch aan tallooze klachten van het
pupliek. Niet alleen het reizend publiek ech
ter, ook het personeel is in hooge mate on
tevreden.
Geen wonder, van al de tramwegmaat
schappijen in den lande, is het de R. T. M,
op één na de grootste, die de slechtste ar
beidsvoorwaarden voor haar personeel heeft.
Weliswaar gaat ook zQ gebukt onder den
der tijden den kolennood, enz.
lüüfl vorige jaar kon zij haar aandeel
houders toch noch 4 pCt. dividend uitkeeren
$V!„rnde" 00rl°g waren uiikeeringen van
n o PCt" rege,<
won o h» betaalde tot voor zeer korten
W o.a. de volgende loonen
Machinist le klas f 13 72 tot f 16.66
Kondukteur! 'ggo 74
Ploegbaas le klas. Z 11.76 I 14 70
Stoker
Timmerman
650
9.80
.....lierman12.76
"m dan een dut'rtetoesiag bfl, die
loon uvuf aan,eeB derd5 deel van het week-
verhnn0H me!n]ge maa,nden ziH deze loonen
verhoogd met twee gulden, de duurtetoeslag
toen ecfitcr met dit bedrag verminderd.
r,p^iPf d«fr da«ea treedt in werking een
"Bfllog, die iets beter is, waarbij machinis
ten le klas een loon krijgen van f 20, kon-
ducteurs van f 1660, ploegbazen van f19 60,
enz. Maar dat alles als regel slechts als
maximum cn over acht jaar dus in 1926.
Voorloopig blijven de loonen nog verre
beneden deze toch nog schamele bedragen.
En zeker verre beneden billijke en rechtma
tige eischen, die het personeel mag stellen.
Bij ziekte wordt na twee karensdagen
zonder eenige uitkeering dus gedurende
zes weken de helft van het weekloon inge
houden, gehuwden ontvangen daarvan f3.—
terug Na zes weken staat de zieke broode
loos op straat, tenzij hij lid is van de per-
soneel-vereeniging, waarover we zoo aan
stonds nog iets hopen te zeggen.
De arbeidstijden zijn schrikbarend lang.
Wq zagen lijsten waaruit bleek, dat een ma
chinist en een kondukteur gemiddeld 13 uur
per dag dienst doen, het bootpersoneel heeft
werkdagen van 16 a 17 uur, een nachtstoker
deed in 24 dagen 283 uur nachtdienst, d.i,
12 uur per nacht; een kondukteur had in 25
dagen 345 uur dienst d.i. bijna 14 uur per
dag.
Het pensioen is allerkarigst. Wij hoorden
van een oude arbeider, die na vele jaren
dienst f 2.50 pensioen kreeg. Weduwen- en,
weezenpensioen bestaat zelfs in 't geheel
niet.
Van erkenning der vakvereeniging is geen
sprake, integendeel de direkteur, de heer
Kuyper, tracht op alle wijze de Nederland-
sche Vereeciging den nek om te draaien.
Aanvankelijk is het gelukt den invloed
dezer organisatie te beperken door de stich
ting van een personeelvereenlging, die leefde
onder de vleugelen der Directie en waarvan
de leden allerlei voordeden genoten boven
dc „ontevreden elementen".
Deze beambtenvereeniging intusschen flo
reert, ondanks dc vaderlijke zorgen van den
direkteur, den laatsten tijd allertreurigst. En
de Ned. Vereeniging groeit haar boven het
hoofd.
Thans probeert de directie het op andere
wijze. Natuurlijk erkent zij de Nederlandsche
Vereenlging niet. Deze bestaat nochtans. Om
aan dit bestaan een eind te maken, schrikt
de heer Kuyper niet voor drakonische maat
regelen terug. Zco heeft hij geweigerd den
lossen bankwerker Schippers in vasten dienst
te nemen, tenzij deze bedankte als lid van
de Nedetlandsche Vereenigiging. De leerling-
machinist Huisman, die op het punt stond
bevorderd te worden tot machinist moest
eveneens zoo handelen, wilde hij machinist
worden. Van nieuw personeel wordt de be
lofte gevraagd om geen lid van de Neder
landsche Vereeniging te worden. Nog deze
week werd de depofchef te Hellevoetsluis,
die pas lid der Nederlandsche Vereeniging
was geworden, teruggesteld tot machinist
tweede klas met overplaatsing omdat hij
weigerde zijn lidmaatschap op te zeggen.
Zeo randt de direktle, door te speculeeren
op de broodvrees, het vereenlgingsrechtaan.
Inderdaad een voorbeeld van de zwarte re-
aktie.
Deze ergerlijke toestanden behoeven nood
wendig verbetering. En het is de Ned. Ver.
van Spoor- en tramwegpersoneel, die een
aktie aangevangen heeft, om arbeidsvoor
waarden en loonen op behoorlijk peil te
brengen.
Aan de Nedr Ver. van lokale spoor- en
tramwegbesturen is door de Ned. Ver. be
reids een program van wenschen toegezon
den, zooals dit vastgesteld is op haar Tram-
kongres.
Een kommissie uit de patroonsorganisatie
is een aanmerkelijk eind aan deze eischen
tegemoet gekomen en heeft een rapport op
gesteld, waarin oa. invoering wenschelijk
wordt geacht van den 8-urigen kalenderdag,
d.i. een werkdag van 9 uur 20 minuten4
verlofdagen per jaareen ziekteverzekerings
fonds met behoorlijke uitkeeri ogen; een ouder
domspensioen met premiebetaling door werk
gever en werknemer; instelling van een
scheidsgerechterkenning der vakvereeniging.
Deze kommissie echter heeft geen bindende
bevoegdheidzij kan de maatschappijen
slechts adviseeren, niet verplichten tot In
voering van haar voorstellen.
Ten opzichte van de loonen laat zij voorts
iedere maatschappij volledig vrij.
Zooals wij zeiden is mï door de Neder
landsche Vereeniging een stevige aktie be
gonnen om haar eischen door te zetten. Ook
haar looneischen I
Deze eischen gaan wat waarlijk niette
verwonderen valt verre uit boven de hui
dige loonen, Zij bewegen zich tusschen be
dragen van f 23.50 tot 37. Dit laatste als
maximum voor machinisten, ploegbasen enz,
Den vorigen Zondag Is de akiie Ingezet
met een personeel-vergadering, waar una
niem een motie werd aangenomen, die uit
sprak, dat zoo r.oodig tot staking voor de
eischen zou worden overgegaan. Deze motie
is geen ijdel dreigement. Inderdaad is de
Nederlandsche Vereeniging voornemens met
alle middelen haar eischen door te zetten.
En voor een staking zal zQ daarbij niet te
rugdeinzen.
Dat er gevochten zal moeten worden, is
zeker lang niet uitgesloten. Wij zeggen dat
niet alleen op grond van inlichtingen uit de
vakvereeniging, maar evenzeer op grond van
een onderhoud met den direkteur, dat deze
ons de vorige week toestond en waarvoor
wij ten zeerste erkentelijk zijn. Het bleek
ons uit dit gesprek afdoende, dat de heer
Kuyper niet voornemens is mir nichts, dir
nichts de personeel-eischen in te willigen.
Voor 98 procent, zoo verklaarde hij ons,
kan ik meegaan met het rapport der boven
genoemde commissie.
Inwilliging van den looneisch der Neder
landsche Vereeniging, echter achtte de heer
Kuyper onmogelijk met het oog op de hui
dige financieele onmacht der maatschappij.
Toen wij opmerkten, dat o. i. daarvan het
personeel niet de dupe mocht worden, be
toogde hij, dat evenmin de aandeelhouders
het looaja mochten leggen. Weliswaar waren
vroeger behoorlijke winsten gemaakt en had
het personeel daarvan ook niet geprofiteerd
de heer K. die toen geen directeur was,
meende echter dat hij daar niet mee te maken
had. Het loon is laag, zcide de heer K maar
ik kan niet meer geven. En wie 't bij ons
niet bevalt, zoeke elders een werkkring."
Voorts wees de heer K. op de groote
moeilijkheden en op de groote financieele
lasten, die gepaard zouden gaan met invoe
ring van den 8 urendag, al wilde hij in dezen
zoover mogelijk gaan.
Terwijl hij met nadruk verklaarde den
eisch van erkenning der vakorganisatie niet
te zullen inwilligen, voor en aleer hij daar
toe gedwongen zou worden.
Dc heer K had hier blijkbaar speciaal het
oog op dc Nederlandsche Vereeniging. Im
mers konfakt tusschen personeel en direktle
achtte hij absoluut noodig, terwQl hij altijd
en overal bereid was met de bestaande bc-
ambten-vereenlging te overleggen. Deze ver
eeniging echter was dan ook meer dan vol
doende, de directeur had zijnerzijds in het
minst geen behoefte, om met heeren, buiten
het personeel staande, te onderhandelen en
hij hoopte den verderfelQken geest, dien de
Nederlandsche Vereeniging ouder het per
soneel bracht, zoolang en zoo krachtig mo
gelijk tegen te gaan. HQ erkende ten volle
het recht van het personeel om zich te
organiseeren op de wijze, zooals het dat het
beate wenschte, maar eischte voor zich het
recht om de menschen dan de straat op te
smijten.
Een ideaie vrijheid dus en het werkgevers
standpunt uit de vorige eeuw in optima
forma I
De erkenning der Nederlandsche Vereeni
ging is voor den direkteur een kwestie van
macht en om deze macht moet dan desnoods
maar gevochten worden. De pap wordt nooit
zoo heet gegeten, als ze wordt opgeschept
en we hebben wel zooveel vertrouwen in
het gezond verstand der direktle, dat zij niet
roekeloos met de belangen der arbeiders
gezinnen en van haar eigen bedrijf zal spelen.
Maar verklaarde de direkteur, ik ben niet
bang voor een konflikt, hoewel ik geloof,
dat het er niet van zal komen.
De heer K. toch had een goed vertrouwen
in den geest van het personeel.
Een groot deel van het personeel was ver-
eenlgd In de beambten-vereeniging en deze
zou zeker aan geen staking denken. Hij had
voldoende vertrouwen in 't gezond verstand
der menschen, dat ze niet zouden eischen,
wat gaat boven de draagkracht der maat
schappij.
Wij hebben omtrent dien geest van het
personeel ook elders ons licht opgestoken.
En het bleek ons wat we trouwens niet
anders verwachten dat het daarmee nog
wel een beetje anders staat, dan de direkteur
beweerde te gelooven. Er heerscht onder het
personeel een algemeene ontevredenheid, die
na de invoering van de nieuwe loonregeling
eer toe- dan afgenomen is en die in sterke
mate bevorderd wordt door de aanranding
van het vereenlgingsrecht, waaraan de direktie
zich schuldig maakt.
Tusschen 60 en 70 pGt. van het personeel
is thans bij de Ned. Vereeniging aangesloten.
In enkele weken groeide zQ met 50 leden en
ook op de eilanden, waar het personeel tot
dusverre tnoeilQk te bereiken viel, is thans
een krachtige opleving merkbaar. Afdeelln-
gen werden den laatsten tijd opgericht in
Oud-Beijerland, Numansdorp en Hellevoet-
sluis.
Over het verloop van een eventueele sta
king denkt het hoofdbestuur van de Neder
landsche Vereeniging dan ook optimistisch.
Wij hebben zeide ons het hoofdbestuurs
lid Peterse zoo goed als het geheele
machine- en werkplaatspersoneel in de orga
nisatie en dat is vaa het allerhoogste belang.
Wij zijn zeker van de sympathie van het
publiek, dat van de R. T. M.-heerschappij
meer dan genoeg heeft. En wij staan met
onze gansche organisatie van 18000 mau en
met een sterke kas achter de menschen, als
zQ het aandurven den strijd voor rechtmatige
en billijke el3chen, voor wat beter levens
voorwaarden aan te binden. Natuurlijk zijn
wij bereid te onderhandelen tot het uiterste.
Maar noch den looneisch, noch de erkenning
der Nederlandsche Vereeniging laten we
vallen.
Zoodat men met belangstelling mag af
wachten, hoe deze zaak verder zal verloopen.
Amice l
Dit keer laat ik de Tweede Kamer in haar
wezen. Ais ik er nog over schreef, zou het
weer klacht op klacht zijn. Want men schiet
eenvoudig niet op I Hoofdstuk VIII van de be
grooting (Oorlog) is nu pas afgehandeld.
Zoodat ik met een gerust geweten kan zeg
gen, dat voor feitelflk wetgevenden arbeid
maar weken in plaats van de zoo brood-noo-
dige maanden overschieten, 't Is in een woord
treurig. Op het oogenblik, dat ik dit schrijf,
wordt het voorstel-Lohman c.s. behandeld,
om de debatten te verkorten en harder te
werken. Nu 't wordt tijd, meer^dan tijd I
inmiddels is men aan de overzijde van het
Binnenhof ook aan het werk. De eerste Ka
mer handelt de Begrooting af en is begonnen
aan de algemeens beschouwingen die bijzon
der frisch zijn ingezet.
Enkele prachlrcdevoeringen zijn cr gehou
den die Ik, telwille van gebrek aan plaats
ruimte, niet in haar geheel kan weergeven.
Het waren de redevoering van heeren de
Vos van Stecr.wQk (C. H Van Lanschot
(R.K.) en CilQn (AR) Alledrie juichten het
optreden der regcering toe en zegden haar
steun toe. Laatstgenoemde behandelde voorna
melijk het buitcnlandsche beleid. Hij consta
teerde dat de kwestie metBelgie materieel was
afgedaan.
Maar de kwestie is daarmee niet uit.
Belgie heeft wel wat bereikt, namelQk dit
dat de goede verstandhouding een leelQke
deuk gekregen heeft. Op een fatsoenlijke
vraag gaf de Belgische regeering een
schaamteloos antwoord. Daarom zal het zoo
moeilijk zijn nu gemakkelijk te onderhandelen
over kwesties, die mogelijk om oplossing
roepen.
Oaze oud-min v. Oorlog besprak daarna
de gewijzigde wereldtoestanden en conclu
deerde dat we in tegenstelling met voor
heen, onze oogen moeten richten naar het
Westen en niet meer naar het Oosten.
Wat bv. betreft de aanvoer van kolen en
ijzererts, voorheen leunden we op Duitsch-
Iand, maar voortaan moet dat anders wor
den. Dit is, zei de heer Coiijn. niet opzien
naar den sterke, maar dit is een daad van
verstandig, wijs beleid.
Voor den volkenbond had hij gaarne wat
meer offlcleele belangstelling onzer regeering
gezien. HQ raadde hem aan contact te zoeken
met de commissies in andere landen. Over de
ontwapening moet niet ai te optimistisch ge
dacht worden, meende d: heer ColQn. Een
leger moeten we hebben, ook al is de volken
bond er en een vloot niet minder, omdat we
koloniaie mogendheid zijn. Dan sprak de heer
Colijn nog over de belastingplannen van min.
de Vries, Trouwens de andere twee heeren
ook. Alle drie trokken ongeveer een zelfde
IQn, Ze waren het met elkaar eens en met
den minister. Alie drie drongen sterk op be
zuiniging aan. De heer Colijn hoopte, dat
min. Van IJsselsteln den bijnaam zou krQgen
van „bevrijder" uitde distributieweften. Maar
ook deze min. moet sterk de zuinigheid be
trachten.
De heeren Van Lanschot en De Vos van
Steenwijk bespraken den binnenlandschen
toestand.
Doorzetten met de aangekondigde sociale
hervormingen, 't Wordt tijd. In Duitschland
is het in vele opz'chfen te Iaat, maar onze
regeering kwam op tijd.
Maar dan ook met de volle spoed doorzet-
ten.Eerst daarna pas deGrondwetsherziening.
Daar is geen haast bQ.
Beide heeren herdachten ook het optreden
der Chr. Vakorganisaties in Nov. j 1. in war
me bewoordingen en laakten het gedoe van
Troelstra en de S. D. A. P.
Scherp kreeg eerstgenoemde er van langs
Afschuw moet ons geheele volk vervullen
tegenover hem, die veel erger is dan WQn-
koop. Want deze laatste zegt, wat hQ meent,
maar Troelstra en zQn partij huichelen.
Troelstra kan niet volstaan met te zeggen
ik heb me vergist, ik deed een domme zet.
Neen hij moet oprecht schuld belQden en be
rouw toonen.
Doet hQ dat niet, dan blQft de onrust en
de onzekerheid en is samenwerking met de
S. D. A. P. onmogelijk.
Voorwaar, niet te scherp gezegd, vindt je
wel
Groetend.
Politicus.
Duitschland en Rusland
gaan voort, eiken week aanschouwelijk
in te lichten, omtrent de zegeningen van de
revolutie en het bolsjewisme.
In de Dultsche „Nationale Vergadering"
heeft een afgevaardigde de volgende som
bere landelQke schets gegeven
„Veel graan blijft ongedorscht liggen, de
molens staan stil, kortom elgenlQk staat
alles slil, omdat er geen kolen zQn. De
menschen staken, omdat men hun sociali
satie belooft, maar de eenige socialisatie, die
werkelQk plaats heeft is de socia üsatie van
den honger. Wij hebben nog voor 14 tot 16
weken levensmiddelen, dan zullen de hon-
geriQders van de straat de huizen binnen
gaan en dan komt het tweede stadiumde
plundering op het land
Een ander getuigenis melde Rusland:
„Met het spoorwegverkeer in de aowjet-
republiek moet het allertreurigst gesteld zQu.
Er zQn langzamerhand zooveel locomotie
ven onbruikbaar geworden, dat de volks
commissaris voor het verkeerswezen heeft
erkend, dat tegen midden April waarsehQn-
lQk geen enkele trein meer rQden zal."
Wel om jaloers op te worden t
Voor den tweeden keer is de Dultsche
hoofdstad het tooneel van bloedige botsin
gen.
't Is de tweede Spartacisten-oorlog.
't Begon met de uitroeping der algemeen»
staking, die echter verre van algemeen bleek
en 't ging voort op de gebruikelQke wij
ze
Luk-raad schieten door de straten.
Aanvallen met machinegeweren en hand
granaten.
Plundering op groote schaal.
Maar ditmaal treedt de regeering toch,
naar 't schijn, krachtiger op dan vóór
eenige weken.
BerlQn heeft thans een militaire bevelheb
ber, die al is hij dan socialist krasse
maatregelen neemt tegen het „geboefte", dat
BerlQn terroriseert.
Naar het reeds in het begin heette, kon
de regeering over 40000 man „trouwe troe
pen" beschikken. Van die „trouwe" regimen
ten zQn er toch nog in den loop van den
strQd een paar naar de Spartacisten over-
geloopen.
Wél «werden ze „ontwapend"
Maar zoo iets biQft een veeg teeken.
En de regeering heeft dan ook reeds als
een soort zoenoffer aan de arbeiders moeten
belooven, dat ze nu met de socialisatie der
groote bedrqven werkelQk haast maken zal.
Wat ook niet is een teeken van kracht.
President Wilson
heeft zich weer op de „George Washing-
Ion" Ingescheept en komt andermaal naar
Europa.
HQ geett den moed niet op.
Al is dan inzake de Volkereuboud zijn
voorstel en plan, maar tenslotte het Engcl-
sche aangenomen hQ blQft er een even
sterk voorstander van een naar zQn zeggen,
Is ook de grootste meerderheid van het
Amerlkaan8che volk er ten zeerste mee in
genomen.
'n Bond om te praten, zegt men
Dóiir vatte de president' nog net voor hij
uit Amerika vertrok, vuur op,
„Goedom te praten", zei hQ.
Maar ali we zulk een bond gehad hadden
