voor de Znidhollandirhe en Zeeuwsclie Eilanden.
PREMIE
Zaterdag 28 December 1918
88ste Jaargang N"\ 2454
An litem
Orgaan
Eerste Blad
1919,
liisiijiiiwiiishi
M iiis t'irsfaf Mi?
feuilleton.
IN HOC SIGNO VINCES
„MAAS-ES SCHILBIBQDI"
GEËMANCIPEERD.
„HIT GOUDEN HERT",
OP OEN UITKIJK.
Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent bij vooruitbetaling,
BUITENLAND bg vooruitbetaling f 5.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS
W. BOEKHOVEN Zonen,
SOMMELSDIJK.
Telefoon Intercommunaal No. 202.
ADVERTENTIËN 12l/s Cent per regel, RECLAMES 25 Cent per regel.
BOEKAANKONDIGING 5 Cent per regel.
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 50 Cent per plaatsing,
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan.
Advertentiën worden ingewacht tot DjNSDAG- en VREjDAGMORQFN 10 UUR.
Aiie Mnfs.8i.esi ^o«r de Redactie toestemt. .IdverieraSSêsa èe vcriSièr® dsnfisIstrstle franc® lee te sessien mmm de lilfsrever»
In het as Nieuwjaar-nummer van
dit blad, zullen evenals vorige jaren
gebracht aan Familie, Vrienden en Be
gunstigers opgenomen worden tegen den
geringen prijs van slechts ©vgsss
indien de advertentie 5 of minder regels
bedraagt. Elke regel meer JLOeealS.
Daar van deze wijze om elkaar geluk
te wenschen, steeds meer wordt gebruik
gemaakt, omdat het 't omslachtige ver
zenden van naamkaartjes kan vervan
gen, zal het ons aangenaam zijn, r eeds
Air de advertentiën daarvoor te
ontvangen, teneinde voor een goede
plaatsing te kunnen zorg dragen.
DE UITGEVERS.
voor de lezers van
Wij hebben voor onze lezers te
koop voor den iiu'itefflgew«©is lagers
prijs van 25 CENT een keurig in
koper diepdruk uitgevoerde foto van
onze Vorstelijke Familie, (boudoir
formaat.)
Tegen inzending van 27 ee&t in post
zegels, volgt toezendii g onmiddellijk.
Afgehaald aan ons bureau a 25 cent.
Haast u, au-gezien de voorraad niet
groot is.
Be A dministratie
Schrijnende tegenstelling
Eens was er een diep stille stonde,
toen de wachters des hemels als dienst-
door HUGO KINGMANS.
11)
Heléne, gezeten aan de bestuurstafel, stut
het hoofd m de hand.
Wat mankeert die man? Kent die haar le
ven Alles schildert hij nauwkeurig. Zoo is
het immers ook met haar het geval Terwijl
hij spreekt, ziet ze Herman, die haar verwij
tend aanstaart, omdat zij niet voor hem is,
wat zij heeft beloofd. Ziet zq Charles, die
nu den slaap des onschuldigen slaapt en dien
zij verwaarloost
Ziet zij Henk, gestut in de kussens, het
ventje van de presidente, die zoo graag zou
willen, dat moeder voorlas, om wat afleiding
hebben bij z'n schier onduldbare pijnen.
Met verheffing van stem gaat de spreker
werkeïflkh^jbrengt haar weer terug tot de
Haf!? zi!n vaste overtuiging spreekt hij uit.
in p?ats van de gehuwde vrouw niet is
ha,An p lieke leven, maar in het huis van
naren man.
knechten des Allerhoogsten zich gereed
hielden om de homelooort uit te gaan
en de Blijde Boodschap des Heils aan bij
hun schapeu neerliggende herders te
gaan verkondigen. Er was stilte in den
hemel, want de Zone Gods zou zich
gaan openbaren in 't vleesch. Waarde
eeuwen óp gewacht hadden, wat de
Engelen hadden begeeren te zien, wat
de profeten zagen naderen, wat
den vromen Israël aantrok; wat de
ceremoniën afbeeldden't zou nu tot
openbaring komen. En zooals er altijd
bij een koninklijke verschijning een
korte pooze van spanning is van inge
houden adem, van beklemde borst van
toegewrongen keel, maar daarna een
spontaan enthousiasme, een losbarsting
van blijheid, een aanzwellende stroom
van geestdrift, een vloedgolf van vreug
de een ze-a van klanken vol gejuich,
zoo óók in die stille stonde, voor de
Koning der Eere zijn glorieuse entree
op Aarde deed. Maar nauwelijks was
de moedervreugde gesmaakt, 't Woord
vleesch geworden, had de Goddelijke
Verlosser vleesch en bloed van men-
schen voor allen zichtbaar aangenomen,
of het hemelsch gejuich klonk langs 't
firmament en dat twintigeeuwen oude
Lied, neeudie zestig eeuwen oude
Scheppingshymne uit 't Parijdijs werd
gehoord over de velden: Eere zij God
in de hoogste hemelenvrede op Aarde
en in menschen een welbehagen.
Vrede op Aarde. Bracht ons Kerst
feest dien
En keizer Augustus riep zijn legi
oenen op om een Romeinsch Wereld-
gezag te vestigen en _'t oude Wereld
rijk van Babel op nieuwen voet te
herstellen.
En koning Herodes misleidde de
Wijzen in 't Oosten om kwasie in den
vorm en de belofte van Heiland aan
bidding dien Heiland te vermoorden.
En latei-, in de donkere catacomben,
ver van 't gejoel van Romes heidendom
en diens gruwelijke aanbiddingen van
door 't intellect uitgelachen goden,
zuchtte Christus kinderen bij de viering
van huu nachtmaal.
En de Oorlogen hieiden aan. Dan
om 't Christendom te vestigen met 't
zwaard in de hand tegen Saksers en
Longobarden, dan om 't
„Neea, de vrouw moet niet streven naar
gelijkheid met den man. Zij behoort hem on
derdanig te zijn. Het staat in mfjn Bijbel en
ook in den uwen, ais ge het maar lezen wilt
„En de Heere God bouwde de ribbe, die H^j
van Adam genomen had, tot een vrouw en
bracht haar tot Adam." En in dit verband
zegt ook Paulus„De man is het hoofd der
vrouw."
Gij lacht. Juist, dat is de kwestie. Ik heb
nu alleen nog maar gesproken over het maat
schappelijk leven. Maar de kern zit dieper.
Het is het religieuze leven, waaraan de worm
knaagt. Ge meent er te zullen komen met uw
moderne levensbeschouwing; met uw eman
cipatie, met uw Darwin, met uw schandelijk
Neo-Malthusianisme, met uw crematie en wat
al meer.
Maar gij zult er niet komen. Gij hebt den
God uwer vaderen verlaten en
Het is hem niet meer mogelijk, voort te
gaan.
Hier wordt hardop gelachen, daar klinkt
helsch gefluit.
De presidente hamert.
De debater tracht nog tegen het lawaai op
te tornen, maar het gelukt hem niet en hij
ziet van het woord af.
En de gevierde spreekster
De laatste woorden van den spreker heeft
zij niet meer gehoord. Want in gedachten
zat zij te Amsterdam, zag zij Herman zitten
motel Hrsfbisraiu
Gedampt® Boeretswtéigssr 63 4, 83H
14739 Direct nabij de Hoofdsteeg,
■mri.r...—. 5*
DINERS f 1,- en k> ger.
LOGIES MET ONTBIJT
f 1.25, f 1 50, en f 1.75
Tel. uo 1582. Aiubevelead
propnetair R. 0. F. I LEE-ïeom
Het doe? ieder annW.v-Vss a«tfe«
tegen Turk en Barbaar. Oorlogen ook
uit puur winstbejag, zonder een enkele
ideëele gedachte, uit heersehzucht en
begoerzucht tuk op overwinuingsglorie,
op annexatie, op buit, uit haat en om
zijn wraak den teugel te vieren,
Oorlogen om de Vrijheid van Gewe
ten te herkrijgen, en verlost te worden
van een staatsorde, die den lust tot 't
Vrije Woord en 't Vrije onderzoek on
derdrukte, om te komen van onder een
despostisch Koningschap dat de schuil
hoeken des harten durfde te openen
door 't geweld van schavot en ver
minking des lichaams en brandstapel.
Ve
En de eeuwen door was er Oorlog
De gansche wereld doorVrede was de
Scheppingsgedachte Vrede rnischte ho
ven en in de kribbe te Bethlehem
Vrede aan 't Kruis te Golgotha Vrede
op den OlijfbergDe hemel is vrede.
Eu de A.arde zuchtte er om. Maar er
was nog geen vrede
Rusland ligt amechtig onder de plun-
derzucht der Bolsjewiki en diens com
plot dat de vaan der Re volui ïe hoog
iu top voert. Da Entente zet haar lood-
zwaren voet op de'Centralen. Duitsch-
land kraakt en de grootste monarch
van Europa, de Czaar met zijn heele
familie is doodgeschoten, terwijl des
ex-keizers leven hangt aan een zijden
draad. Engeland en Amerika, schijn
baar vrienden, zijn eikaars concurrenten
in zake de macht ter zee en haasten
zich in zenuwachtigen ijver om den
een den ander in vlootbouw en daarbij
behoorend oorlogsmateriaal te over
treffen. Japan loert op Siberië. De af
genomen Duitsche Koloniën met den
Elzas roepen nu al om nieuwen oorlog.
dien zij zoo liefheeft, eenzaam en verlaten,
in het bezit van een vrouw, die hij toch niet
bezit.
Al haar liefde komt weer boven.
Zij gevoelt zich niet in staat den spreker
te beantwoorden.
Het rumoer in de zaal roept haar tot de
werkelijkheid terug.
Ijlings staat ze op, fluistert de presidente
iet3 in het oor en verdwijnt
Dit werkt verrassend.
Vlugger dan de hamer van de presidente
dit kan bewerken, is het plotseling stil,
doodstil.
De leidster deelt mede, dat de spreekster
plotseling ongesteld is geworden en sluit
de vergadering.
XI.
Zij weet niet wat ze doet.
Ze is de zaal ultgeleopen, heeft in de
garderobe van de bestuurskamer haar hoed
en mantel gezocht eu staat weldra op straat,
waar de regen neersulzelt, nu reeds den hee-
len avond.
Werktuigenlijk steekt zij haar parapluie op
en neemt de richting naar het station, dat
weldra bereikt is.
Waggelend treedt z3 op het loket toe en
vraagt zenuwachtig gejaagd om een klaartje
eerste klas Amsterdam.
Op de Indiën slaat menig Land zijn
jaloersche oogen. Io ons Limburg en
Zeeuwsch-Vlaanderen spat de antipathie
tegen den ondankbaren Belg de protest-
meetingen uit en in onze 2e Kamer
heeft 't Geweer bij den Voet* tegen
over wat snoode Belgen de harten
vervuld.
-X-
Vrede op Aarde Bracht ons Kerst
feest dien
Geen vrede op aarde, zoolang de
zoude woedt on woelt. Geen Volkeren-
hond, geen arhritage-gerechtshofgeen
afschaffing van vloot en leger, geen
vermorselen van imperialisme en mili
tairisme, brengt een Vrede. Die komt
nooit dan op die nieuwe Aarde, waarop
(en daarop alloen woont zij) Gerechtig-
tigheid woont, In een zondige wereld
kan men door dwangmiddelen-wat uit
wassen en grove holsters van Onge
rechtigheid weg krijgen, maar de Wortel
d.i. afkeer van God en haat tegen zijn
naaste, blijft tenzij de Weder
geboorte hij 't individu, haar machtige
kracht doet gelden. Maar de Wereld in
haar geheel wordt niet wedergeboren.
Velen zijn geroepen, maar weinigen
uitverkoren. Maar de wereld, als grooto
massa, wil van geen Gerechtigheid
weten en draagt dus van uur tot uur,
van oord tot oord de zaden van oorlog
in haar schoot, en strooit die uit, en
doet ze ontkiemen.
Vrede op aarde? Bracht ons Kerst
feest dien?
Ja, want de genade is particulier, is
persoonlijk, is voor den eenling.
En de uitverkoren Eenlingen vormen
da Kerke Christi, georganiseerd in Haar
Hoofd Christus.
En die Kerk draagt de banier des
Vredes tot over Graf en dood. Want
Jezus is Vredevorst.
Maar daar buiten 't is al oor
logszucht, hatelijk en elkaar hatende,
volgens 's Heeren Woord, dat de Waar
heid is. En dies was de Vrede gevlucht
van de aard9 ook op ons voorbijgegane
Kerstfeest.
Nadruk verboden.
Er bestaat een woord„fokpremie",
't Is gesmeed doer onze tegenstanders en
't werd sinds eenlge jaren toegepast op wat
De loketjuffrouw ziet haar medelijdend aan
en vraagt, of ze ongesteld is.
Mevrouw Vaa Lankeren schudt ontkennend
en vraagt toonloos, wanneer de trein vertrekt.
„Over tien minuten, Mevrouw."
Dat treft.
Weidra is het stalen ros vóór het perron
en heeft zij een eerste-klas coupé opgezocht
waar zij tot haar groote verlichting, geheel
alleen zit. En dat wil zij.
Zij moet nadenken over Herman en over
Charles en over haar gedrag de laatste jaren.
En vrucht dat begrijpt zij vrucht van
dat nadenken moet worden een glorierijke
zelfoverwinning, een prijs geven van idealen
een «vergave aan man en kind
Diep in de kussens gedoken, snikt zij, alsof
heur hart zal breken.
Op het moment dat de trein zich in bewe
ging zet wordt de coupé opengeworpen en
treedt haastig een heer binnen.
Hélène herstelt zich, droogt snel de oogen
af. Even kijkt zij op en berkent den pre
dikant, die zooeveu debatteerde en door de
aanwezigen zoo met minachting werd be
jegend.
Zij kleurt.
Ook hij herkent, groet beleefd en vraagt
dan onmiddellijk, hoe het haar gaat.
„Ik ben niet ongesteld," zegt Hélène kort.
„Ik ga op de woorden van de presidente
af Mevrouw, die zei, dat U ongesteld waart."
bekend geworden is onder den naam „kin
dertoeslag".
Men weet, wat deze bedoelt.
In particulier bedrijf kan zoo'n „kinder
toeslag" niet worden toegekendzou 't al
léén in de toekomst kunnen bij wijze van
„verzekering", zoodat de kinderuitkeeringen
over een gansch bedrijf werden verdeeld en
niet ten laste kwamen van een bepaald
patroon.
Iets anders is 't in den public ken dienst.
Dé&r tón het beginsel vaa „kindertoeslag"
toepassing vinden mits het natuurlijk
als beginsel wordt aanvaard. Wie tegen 't
idee zélf is, zal de toepassing ook niet wil
len in gevallen, waarin ze mogelijk zou zijn.
Hoe was nu lang de stand van zaken?
Aan de overzijde wilde men over 't alge
meen van zoo'n „kindertoeslag" niet3 weten.
Velen zien daar ia de kinderen geen zegen
meer, tenminste niet wanneer er boven bet
tweetal wordt „gefokt". Wie dat rlskeeren
wil, moet het zélf weten, maar dan ook zélf
de gevolgen dragen en er is geen enkele re-
deu, waarom hem die kinderluxe door een
extra-uitkeering ook maar in 't minst behoeft
te worden verlicht: hij ondervinde de gevol
gen zijner eigen daden, desnoods in een hen-
gerende maag
Zoo spraken zeer velen ter Linkerzijde.
Zelf heb ik 't jaren geleden reeds uit den
mond van een overigens hoogstaand man, in
toorn eens gehoord toen 't over een plicht
getrouw ambtenaar ging, die er met zijn
g.oot gezin onmogelijk komen kon: „Wat
doet de vent ook met zoo'n hok vol jongens I"
Links wilde men geen kindertoeslag.
Velen zijn er voor kinder-beperking, al
kan dit gelukkig niet op allen worden toe
gepast.
Smalend sprak men van fok-premie.
Ja, 't kwam soms zoo ver, dat een aan
geboden of in uitzicht gestelde kindertoelage
eenvoudig geweigerd werd. Wat men wilde,
alléén wilde, was een algemeene, gelijke sa-
laris-verhöoging, die evenzeer gelden zou
voor den ambtenaar zónder kinderen, wiens
vrouw bovendien ook nog een betrekking
bekleedde, als voor den kinderrijken ploete
raar, wiens vrouw in de huishouding 't al
leen niet af kon en noodig hulp hebben
meest.
Daarheen dreef de „grauwe theorie".
Nu doet zich echter 't merkwaardig ver
schijnsel voor, dat de Ooriog en de Crisis
de theoretici tenminste een weinig ontnuch
terd hebben.
Hoe tech was de gang van zaken?
Toen alles duurder werd en de prijzen dl
maar stegen, kon niet één ambtenaar meer
met zijn salaris uit: 'n algemeene drang, die
volkomen begrijpelijk was, ontstond, om
vermeerdering van inkomsten.
Over het algemeen kwam zekere trakte-
ments-verhooging tot stand.
Doch wat was het geval.
Ten eerste bon die verhooging toch nooit
gelijken tred houden met de stijging der
prijzen en in de tweede plaats begon men
allerwegen naast de „verhoogingen", ook
„toeslagen" in te voeren, omdat niemand
wist of en hoe lang de tegenwoordige ab
normale toestand blijvend zou zijn.
En ondeugend zegt hij dan„Dat vind ik
trouwens ook het eenlg motief voor U, om
de zaal te verlaten. Anders ware het een be-
wij3 van zwakheid geweest. En ik veronder
stel dat U van Uw standpunt mijn argumen
ten wel had kunnen weerleggen."
„Laten we nu niet gaan debatteeren tus-
schen ons beiden," zegt Hétèpe mat.
„Ik heb van al dat gedogen afschuw ge
kregen."
De predikant begrijpt haar niet, kijkt haar
even verwonderd aan en neemt „De Stand
aard", zoo juist gekocht, waar hij zich spoe
dig in verdiept.
De trein ratelt door.
„Dominé."
Verrast kijkt hij op. Het verwondert hem,
dat zij niet „mijnheer" zegt.
„Dominé."
„Tot Uw dienst, Mevrouw."
„Mag ik U eens wat vragen, strikt in ver
trouwen Maar U moet me beloven, de waar
heid te zeggen."
„Dat beloof ik U stellig," antwoordt hij,
bovendien nieuwsgierig, wat er na zulk een
inleiding voor vraag zal komen.
Nog even aarze}! Hélène
Wordt vervolgd
