m
RIEK
R,
mm
Antirevolutionair Orgaan
u
IN HOC SIGNO VINCES
)J
Land, Land, Land, hoort
des Heeren Woord!
VAN HET BINNENHOF.
BINNENLAND.
Woefnsdag 11 December 11)18.
388te Jaargang N\ 2449
Burg-e-
To. 41),
öVoorne«
te Bridle
■ov. Staten
Hand
13405
voor de Knidhollandichf en Zeeuwsche Mlanden.
W. BOEKHOVEN Zonen,
Alle «tukken voos* de Redactie bestemd, Advertentiën en verder© Adnainletr^ti© Irane# fwe Se eenden ®,m$ de Ullg-sTera
trijsen.
O:
traat
it het
AM.
LDERIJEN
an 100 mo»
verkoopen.
igd zijn van
fabriek ge-
Ho. 9,
etc.
hsroiiTo
A'1'
LE-
>AM.
pCt.
Staten
Holland;
)at ze
fontje".
jenoeq
fteqen-
3annen
mono-
1 keuriq
|e daar
in het
1eugde
|ever is
14883
ondags-
Deze Courant verschflnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent by vooruitbetaling.
BUITENLAND bi] vooruitbetaling f 5.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS:
SOMMELSDUK.
Telefoon Intercommunaal No. 202.
ADVERTENTIËN Ï21/» Cent per regel, RECLAMES 25 Cent per regel.
BOEKAANKONDIGING 5 cent per regel.
DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 50 Cent per plaatsing
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij b.
Advertentiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 U
m.
A
eken en
getuig-
;baar in
NBACH
'fi
rik. Pelikaan»
:leine Koffle-
in alle maten,
voet, Hand-
:n Schoppen,
[zeren Maten,
soorten ge-
i.
rkocht.
tor gevestigd
dort 1904.
13694
2—4 UB* 0.85
De toestand in Rusland is allertreu
rigst. Het wordt verscheurd door anar
chie met al de treurige gevolgen. Da
Bolsjewiki, die hyena's vaa alle Orde,
Gezag en Wet, verwoesten 't volks
leven. Zonder God en zonder keunis van
Zijn ordinantiën smaden zij Hem en
vertrappen de rechten des volks.- In
den chaos genieten zij. In ellende stor-
+-»n zij rijk en arm, hoogeren en lage
V, Staat en Maatschap, 't Is de macht
des Verderf», die daar zetelt en tot
heden triomfeert. Arm Russisch volk
Zander Czaar, zonder Hof, zonder wet
telijk Gezag, zonder sociale voorziening,
zonder economische grondslagen, maar
luk raak voortlevend van den eenen
dag op den andereneen politieke en
sociale woestenij.
Maar lees 't onderstaande en 'twelt
u nit de zielLand., Land, Land, hoort
des Heeren Woord
HET BEWIND DER BOLSJEWIKIE.
De heer Oudendijk, de afgetreden en hier
te lande teruggekeerde waarnemende gezant
van de Nederlandsche regeering te St. Peters-
burg heeft over hetgeen hij gedurende den
laatsten tijd van zijn verblSf aldaar van de
toestanden in Rusland heeft gezien, een en
ander aan de „N. R. Ct." meegedeeld.
Onder het nieuwe „bevrijdende" regiem,
zei hij o m., zijn lyraanie, wreedheid, om
koperij en ellende grooter dan onder welk
„Zlem ook, dat Rusland ooit heeft gekend.
Petrograd is leeg, de weinige menschen
die men op straat ziet, waren als geraamten
rond met bleeke gezichten, blauw om de
oogen en den mond van den hongerde paar
den vallen voor de wagens neer van uitputting,
de honden, die door de stad zwerven, zijn
nog slechts uitgeteerde wankelende stum-
perds.
ik heb menschen, Russen, bij mii gehad,
die gehoord hadden, dat de Nederlandsche
gezant misschien zou kunnen helpen en die
in mijn armen in zwijm vielen van honger
en ellende.
Het [and is met de overgroote meerderheid
van zijn inwoners aan de diepste ellende,
de wanhoop prijsgegeven. Levensmiddelen
zijn er nietwel worden er, vanwege de dis
tributie, levensmlddelïnkaarten uitgegeven,
doch men kan daarop in de meeste gevallen
niets krijgen. Het spoorwegverkeer en daar
door ook de aanvoer van de noodzakelijke
levensbehoeften staat nagenoeg stil, alleen
op de groote lijnen is er nog eenig verkeer.
De treinen kruipen vaa station tot station,
na ieder uur, dat zij hebben afgelegd bleven
zij anderhalf uur staanvan een georgani
seerde dienstregeling is geen 3prake, de wa
gens zijn absoluut leeggestolen, al het koper
werk, de gordijnen, de kapstokken, de be
kleeding van de zittingen zijn er uitgehaald.
Reizen is zoo goed als onmogelijk tenge
volge van een ongebenden pasdwang. Om
een .spoorkaartje te koopen heeft men een
speciale permissie noodigop het traject St.
Petersburg—Moscou wordt men driemaal
gevisiteerd. De bewoners zitten in de steden
gevangen, overgeleverd aan willekeur, hon
ger en gebrek aan het noodzakelijkste.
Naar het buitenland uitwpen is onmoge
lijk, de grenzen zijn hermetisch gesloten voor
wie niet het noodlge geld beschikbaar heeft
om de grenswacht om te koopen. De bevol
king is als met een gloeiende ij zeren stang
terneer geslagen, zoodat zij de fut heeft ver
loren in opstand te komen. Alle energie, die
in het volk zat, is stelselmatig geknot en
vertrapt. Politie, veiligheidsdienst, recht
spraak bestaan niet meer en hebben plaats
gemaakt voor terrorisme en willekeur. Nooit
onder bet oude regime zfln de gevangenen
zoo talrijk geweest als thans, hebben er
exceutiën op groote schaal plaats gehad als
thans aan de orde van den dag zijn. Hoeveel
malen heb ik niet een menigte vrouwen aan
getroffen, die schreiende voor de gevange
nissen bijeenstonden, zoekend naar hun echt-
genooten, broers of zoons, die hun zonder
vorm v*n proces waren afgenomen en van
*'e zij niet wisten waar zij gebleven waren.
Hartverscheurend was hetgeen men hoorde
wanneer men zich onder de vrouwen mengde.
Het vrgheidsregiem van de bolsjewiki heeft
alleen afgebroken en verwoest, opgebouwd
heeft het niets.
De „distributie" heeft de bevolking in vier
klassen verdeeld. De hoogste, degene die het
meest krijgt, omvat de „elite" van de arbei
ders, degenen, die zwaren arbeid doen, d.w.z.
het uitvaagsel van de maatschappij, waar
onder zich losgelaten misdadigers en derge
lijke elementen hebben gemengd. Zij krijgen
(nominaal) 200 gram brood per dag, In de
tweede] klasse worden de arbeiders gerang
schikt, dia lichten arbeid doen; zij hebben
recht op 100 gram per dag. De kleine amb
tenaren; welke in de volgende klasse zijn
ingedeeld, ontvangen 50 gram op de laagste
klasse, die van de boursjous (bourgois) 25
gram per dag, In den laatsten tijd kregen deze
echter niets meer. In de praktijk komt dat
heele systeem, eerlijk gezegd hierop neer,
dat de meeste menschen totaal niets krijgen.
Kolen zijn er allang niet meer, voor brand
hout, dat vroeger 7 roebel per vadem kostte,
moet men nu 220 roebel betalen I
De gezondkeidstoestand is onder den in
vloed van al deze omstandigheden begrijpe
lijkerwijze slecht; dehcspitaaldienstverkeert
in eenj staat van totale ontreddering, medi
cijnen zijn er zoo goed als niet meer.
Geweld moet aan al de draksnische maat
regelen, welke elkander opvolgen, kracht bfj
zetten. Met geweld wordt van de bevolking
tot de laatste penning geëscht, wo;den zij
uit hun huizen, hun zaken verdreven en aan
ellende prijsgegeven. De helft van de winkels
te Petrograd is gesloten na eerst te gronde
gericht te zijn, de andere helft mag voor de
distributie niet verkoopen. De winkeliers
hebben over hun „eigen" zaken niets meer
te vertellen, in hun plaats deden de bedien
den er de lakens uit, en stellen hun eigen
loon en werktijd vast.
Het grondbezit is z.g. genationaliseerdin
werkelijkheid komt deze nationalisatie hierop
neer, dat de een zich toeeigent hetgeen aan
den ander met geweld is ontnomen,
In vele gevallen willen trouwens de boeren
dat genationaliseerde land niet eens hebben,
omdat z§ bang zijn, dat zij op bun beurt
voer bourgeois zullen worden aangezien. En
het gevolg hiervan is dat het braak blijft
liggen, of als het wordt bebouwd onvoldoende
wordt bewerkt en bemest, in één woordt,
dat de landbouw voor een groot deel heeft
opgehouden te bestaan. Alles wat zooge
naamd genationaliseerd en gesocialiseerd is
schijnt te zijn aangeraakt met een verdorren
de hand, het verkwijnt en gaat te niet.
De barken liggen te verrotten in de rivier,
De buitenlanösche scheepvaart beteekent
niets meer; er moet aan zoovele formali
teiten worden voldaan, dat het onderhouden
van handels betrekkingen vrfjwel onmogelijk
is. Groote plakkaten op de hoeken van de
straten wekken de allerarmste proletariërs op
om de huizen van de bourgeois in bezit te
nemen. De bewoners woröeu er met een
opzeggingstermijn van twee uur uit hun
woningen verdreven en moeten alle meube
len achierlaten. Onophoudelijk ziet men wo
ningen leegdragen, omdat de inboedel z.g.
gekonfiskeerd d. w. z. eenvoudig gestolen
wordt, terwijl de Jbewoners maar moeten zien
hoe zij verder aan een onderdak komen. Der
gelijke voorvallen zijn zoo gewoon, dat men
er al b§na niet meer op let.
Op de geraffineerdste wijze worden de
bourgeois tot bloedens toe gekweld. Velen
hunner trachtten vroeger door het verkoopen
vaa couranten, eigen gebakken koekjes e.d.
nog iets te verdienen, jen de verhalen van
gewezen generaais, die met snoeperijen of
nieuwsbladen langs de straat liepen te ven
ten, prinsessen die als winkeljuffrouwen of
bar-meisjes aan den kost trachten te komen,
zijn geen verzinsels. Maar dat is hun nu ook
verbodeu, ook dit, welhaast het eeeige mid
del vaa bestaan dat den boursjous nog over
bleef is bun afgenomen.
Het leger zelf is totaal uit elkander ge
rukt de troepen over welke het bestaande
regime beschikt zijn samengesteld uit de
radikaalsten van de radikalen, die men door
exorbitante soldijen en extra voeding bijeen
houdt.
Van wat er in het buitenland en in het
eigen land gebeurt i3 het publiek absoluut
onkundig; alleen de officieeie regeeringsge-
zinde kranten mogen nog verschijnen en die
brengen slechts eenzijdige en tendentieuze
berichten.
De leensuur oefent een ongekend terroris
me uit en is honderd maal scherper dan de
cenzuur onder het oude bewind, die men
immers overboord zou werpen
Alle fabrieken zijn geruïneerd. De machi
nes worden weggehaald of van de eene fa
briek naar de andere gesleept. Het doel hier
van laat zich «lechts gissen. De weinige ar
beiders die nog werken, moeten verbijste
rend hooge Ioor.en hebben, terwijl zij zoo
goed als niet werken.
Van geestdrift voor het tegenwoordig re
giem geen spoor, alls fut is er bij het volk
uit, doodgeslagen. De bolsjewiki vermaken
zich in de schouwburgen en bioskopen, op
concerten donsavonden. In het keizerlijk pa
lels is een bioskoop ingericht. Maar de bour
geois wagen zich maar zoo weinig mogelijk
op straat, want de publieke veiligheid laat
zoo goed als alles te wenschen.
Van drankmisbruik kan men in de steden
niet spreken, men merkt althans weinig van
dronkenschap. Op het platteland moet veel
brandewijn gestookt worden, maar in de
steden is de sterke drank blijkbaar schaars.
Zoo schaarsch, dat mea er de eau de cologne
en het politoer al opgedronken heeft.
De toestand op het land is veel beter. De
boeren houden er echter hun graan, voor zoo
ver zij 't hebben, zooveel mogelijk vast en
voor de steden schiet er dan ook maar een
heel klein gedeelte over De In Siberië op
gehoopte voorraden aan graan, en grondstof
fen z|n voor de sovjetregeerlng nietbereik-
baar.
Statenverkiezing en Groslijst.
Overeenkomstig art. 13 der Statuten van
de Stateosectie Ridderkerk, bevattende de
eilanden Flakkee, Voorne en Putten, Hoek-
sche Waard en IJseltnonde, moest er vóór
1 Dee. door elke Kiesv. een grosl^st gemaakt
worden van candidaten voor de Prov. Staten.
Dat plaatselijke grosiijstje is door de Secre
tarissen der Antir. Kiesv. opgezonden naar
het Bestuur, zetelend te Barendrecht (Ds.
Munink aldaar is Voorz. der Statensectie).
Maar die gemaakte groote groslijst is, vol
gens de laatste alinea van datzelfde art, 13,
naar de Kiesv. gezonden. Iedere Kiesv. heeft
er éèn. In de enveloppe, afgezonden door
den Secretaris, te Pernis, zaten twee papie
ren, nl. Eén Groslijst met zoo eventjes een
60 namen door de 51 kiesv. opgegeven, waar
aan den anderen kant op staat: Stembiljet;
en dan nog een papier, dat als Toelichting
dient. Vóór 15 Jan. a.s. moet elke Kiesv.
vergaderd hebben om uit die 60 namen er
20 te kiezen, en die 20 worden weer opge
zonden naar Barendrecht.
De Kiesv. dienen dus te vergaderen. Elk
lid der kiesv. krijgt zoo'n groslijst in handen
en dan zet hij maar No. 1. dien hij zelf wil.
Ook No. 2, No. 3, No. 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10,
11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 en 20. Uit
60 namen is er een rijke keus. Maar zoo
dom is er geen van onze leden, of ze hou
den rekening met de aftredende leden. Af
tredend voor Flakkee zijn de heerenH. de
WildeC Warcaer en J. Bouman. De eerste
zit 't langst. Dan de heer Warneer. Dan de
heer Bouman. Alle drie mannetjes, waar we
met eere mee voor den dag kunnen komen,
natuurlijk de andere 57 niet te na gesproken.
De Wilde, Warnaer, Bouman zija reeds Sta
tenlid. Wie ze niet stemmen wil, laat 't ge-
rustelfjk, we zijn democraten en ieder doet
zijn eigen zin als ie stemt, maar dat staat
toch ook y®8t: Wie aftreedt en goed opge
past heeft, zooals onze waardige 3 Staten
leden altijd goed opgepast hebben, heefteen
schreefje voor, Althans zoo is ons persoon
lijk gevoelen, dat we aan de aandacht van elk
lid der Kiesv., voor dezen éénen keer, gaarne
willen onderwerpen. Dan treden ook in ons
Statendistrict afde heeren Van Nes en Stans.
Ook ouwe rotten in de politiek, Onmisbaar,
en terdege op de hoogte; manden van be
ginsel en kloeke trouw. Zoo krijgen we al
5 nommers op ons biljet. Ze zijn volgens ons
nu eens publiek gemaakt stembiljet: No. 1,
H, do Wilde, No. 2, Warnaer, No. 3, Bouman,
en dan, óf van Nes óf Stans. Maar wie an
ders wil, hij ga gerust zijn gang, er zijn er
60, dus keus volop, en we leven in een vrij
gevochten Land, met een democratische or
ganisatie van leden, ncchtans: jegens aftre
denden staan we, als 't flinke mannen ge
weest zijn in de Staten, niet onverschillig-,
dat zou onwaardig zijn, dat zou hun Eere te
na komen en bij ons zou 't getuigen van
weinig waardeering voor hen, die onze be
ginselen zoo jaren lang trouw beleefd en
beleden hebben.
En die andere 15? Aftredend zijn: de hee
ren Van Baren, te SchiedamBeeck Calkoen
te 's-HageBriët te Leiden; van Galen te
GoudaGevers Deijnoot te 's-Hageden Hoed
te Delftv. d. Hoeven te DordtHovij te
Loesduinen; Jongenburger te Gouda; Pera
te Leidenv. d. Pols te Rotterdam Rutgers
te BoskoopScheer te ZoetermeerSchouten
te RotterdamSchreuder te Schoonhoven
v. d. Velde, den HaagVeldhuizen v. Zanten
te HlliegomWarnaar te Sassenheim.
Moeten die nu worden de nommers 6, 7,
8 tot 20. Zoek 't zelf uit, mijn vrind 1 Breng
echter een flink potlood mee en dan schrijf
jé maar, wie je begeert, achter 't nommer
van 't stembiljet. Hier is geen advies moge
lijk! Maar wil Flakkee ons voorbeeld volgen,
dan toch in elk geval:
No. 1. H. DE WILDE.
No. 2 C. WARNAER.
No. 3 J. BOUMAN.
E» de andere 17 namen blijven aan Uw
eigen oordeel overgelaten I
Amice
Een nieuwe rubriek in de courant zal je
allicht vragen.
Ja, de redactie kan wel groote lappen ver
slagen van de Eerste en Tweede Kamer ge
ven, maar ze nemen veel plaats in en ze
zijn verbazend droog. Deze rubriek wil het
voornaamste geven op niet al te droge wijze.
Ik hoop, dat ik daarin slaag!
In den goeien, ouwen, tjjd was in de Tweede
Kamer de Staatsbegrooting vóór Kerstmis
afgehandeld. De laatste jaren is dat gaan
„slabakken". Maar dit jaar is het al heele-
maal toppunt I
Van September af is de Tweede Kamer aan
het interpelleeren. Ik dacht, dat het zoo on
geveer afgeloopen was, toen de militaire in
terpellaties aan te orde kwamen die heeie-
maal ontaard is in een revolutiedebat,
toen Pieter Jelles Troelstra z'n revolutieplan
nen propageerde.
Het hielp niet, of de heeren De Savornia
Lohman, Notens, de Marchant en anderen
tegea die vele interpellaties sputterden. Voor
uit ging het maar. Voornamelijk de heeren
van links houden verbazend veel van praten.
Maar gelukkig, we waren er door. Hej
piannetje-Troelstra is mislukt, de heeren kou-
den beginnen aan de Begrooting,
Wacht even, zei mijnheer Wijnkoop, de Ne
derlandsche bolsjewiek (je kent wem we), ik
hoef die niet tneer voor te stellen,) wacht
even, ik gooi heel eventjes roet in het eten.
En haastig vroeg hg een interpellatie aan
over het verblijf van den ex-Keizer ia ons
land en over den doortocht der Duitschers
door Limburg. En dan ook nog, dat zou ik
haast vergeten en het is toch zoo van ver
bazend veel belang voor ons landover de
Jodenvervolging in Polen en Gallcië.
Het werd de Tweede Kamer toch wat al
te bar I
De heer Beumer ging voorop, vond het
hard tijd, dat aan wetgevender, arbeid werd
begonnen. Bovendien, zoo zei hij, moet zoo'n
kiesche teere zaak niet behandeld worden
door iemand als Wijnkoop.
Steek die in je zak, David I
De roode heer Duys volgde,- al sprak hij
niet in den geest van den anti-rev. heer
Beumer. Er moet >naar eens een einde ko
men aan deze interpellalie-griep, zooals
Zaandams wethouder het beliefde te noemen.
En er kwam ook een einde aan, al liet
Wijukoops boezemvriend Van Ravesteyn een
dreigement hooren, daarin bestaande dat een
minderheid het werk van de Kamer kan op
bouwen.
Dit ligt natuurlijk geheel in de lijn van de
heeren communisten. Niet helpen opbouwen
maar afbreken is hun parool.
Wijnkoops verzoek kelderde met 65 tegen
4 stemmen. Hiermede blijkt (hetzij tusschen
twee haakjes gezegd) dat 31 leden d.i. bijna
een derde afwezig waven!
Nu is men dan eindelijk begonnen aan de
Staatsbegrooting, die vroeger, heel vroe
ger met Kerstmis was afgehandeld.
Die kan interessante debatten opleveren.
Van het voornaamste hoop ik je trouw op
de hoogte te houden.
Je vriend,
Politicus.
HET WERK DER VLAAMSCHE OOR
LOGSMETERS.
Vlaanderen is vrij! Na meer dan vier jaar
verstoken te zqn geweest van alie familie
betrekkingen, hebben onze IJzerjongens ein
delijk hun geliefden teruggezien. Zij hebben
hun vader en moeder, hun vrouw, broers of
zusters in de armen gedrukt en met nieuwen
moed zijn zij vooruitgesneld voor België's
volledige bevrijding.
Het werk der Vlaamsche Oorlogsmeters
heeft than3 opgehouden te bestaan. Ruim
9000 Vlaamsche jongens vonden hier in Ne
derland een medevoelend hart, dat het op
zich wilde nemen het zoozeer verlangde
v/oord van opbeuring naar den Ijzer ie stu
ren, dat de plaats innam der innig geliefden,
dat van hieruit met nooit verzwakkenden
ijver brieven, rookgerief, versnaperingen aan
het petekind deed toekomen.
Het weze mij vergund langs dezen wsgal
die bereidwillge medewerksters van harte te
bedanken voor hun grenzelooze toewijding.
Zij hebben menig soldaat voor aen moreeie
inzinking behoed; zij hebben duizenden het
zoozeer verlangde nieuws van hun familie
bezorgdzij hebben aas den killen Ijzer ge
bracht troost, geluk en blijheid.
Dit eenvoudige dankwoord, dat ik tevens
richt tot de Nederlandsche pers, kan niet
weergeven de gevoelens die mij bezielen. Ik
ben eenvoudig onmachtig ze uit te drukken
zooals ik het zou wenschen, doch onze
Vlaamsche zonen zullen ervoor zorgen, dat
de dankbaarheid tegenover hun weldoensters
op meer innige wijze worde betoond en dat
zal voor de Ooriogsmeters zeker wel de
grootste voldoening wezen voor hun bereid
willige hulp.
De vriendschapsbanden tusschen jongens
en meters zuilen onverflauwd worden onder
houden, de erkentelijkheid van zooveel Vlaam
sche families zal die banden versterken en
in het Vlaamsche Land zal één luide stemme
van lof en dank opgaan voor het broeder
volk, dat in de droevige oorlogstijden zoo
liefderijk de hand reikte aan zijn verlaten
zonen, die aan den Ijzer streden.
Ik zal wat mij betreft, steeds met groote
en dankbare waardeering gedenken al de
sympathie al het medevoelen, al de offer
vaardigheid van mijn duizenden medewerk
sters en naar Vlaanderen medenenien een
blijde en liefdevolle herinnering aan mfjn
stamzusters uit het vriendelijke, gastvrije
Noorden.
mevr. Em. HULLEBROECK,
Hotel Witte Brug, Den' Haag.
DE GEWEZEN DU1TSCHE KEIZER.
Een draadloos telegram van Lyon pieldt:
De Duiisohe regeering heeft zoo juist be
sloten, zich siet te verzetten tegen een mo-
gellfkea eiseh van de zijde der entente, dat
de gewezen Keizer en- Kroonprins gedaagd
zullen worden voor een internationaal hoog
gerechtshof om zich te verantwoorden op
tegen hen ingebrachte beschuldigingen.
De Duitsche regeering heeft deze, hare,
zienswijze reeds aan de Nederlandsche re
geering meegedeeld.
Een instelling van algemeen nut.
I.
Er zijn in ons laud tal van vereenigingen,
die een alleszins nuttig doei nastreven, het
zij op geestelijk of materieel gebied. Eenlge
dezer strekken de sfeer van hare bernoelïn-
gen uit over geheel ons land, andere bepalen
zich er toe zich plaatselijk nuttig te maken.
Tot de eerstgenoemde behoort de A. N. W.-
B., Toeristenbond voor Nederland, die kortge
leden door de Regeering erkend is als te
zijn een instelling van algemeen nut.
Deze erkenning berustte o.m. op de overwe
ging, dat „weliswaar aan de leden bepaalde
ondergeschikte voordeelen zijn toegekend,
maar daarin moet worden gezien een mid
del om een vaste kern van personen te ver
krijgen en te behouden die de noodige gelden
voor de uitvoering van de algemeene taak
van den Bond kunnen verschaffen, dan een
streven om de voordcelen van den Bond tot
een kring der leden beperkt te houden."
Wie aan den weg timmert en dit tot te
vredenheid van tallobs velen doet, heeft recht
op veel bekijks en waardeering.
De A. N. W. B. nu zit, zooals wel bekend
is, in een glazen huisje. Hij werkt in 't open -
baar, zoodat vele de vruchten vau zijn arbeid
kunnen waarnemen, al weet niet iedereen, van
welken boom deze vruchten afkomstig zjjn.
Wij zullen daardoor den boom en zijne
vruchten bespreken, in het vertrouwen, dat
