lie Oorlog*
Woensdag 13 Juni 1918.
Antirevolutionair
33ste Jaargang N\ 2397,
Orgaan
¥@®r de 2£iii«ilig»llanclselfte en Eeeuwsclse ISilamfleiic
't Mslin uil Se teiii los.
s
IN HOC SIGNO VINCES
IDENBURG.
BUITENLAND.
Deze Courant verschqnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent bij vooruitbetaling.
BUITENLAND bij vooruitbetaling 5.50 per jaar.
AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT.
UITGEVERS:
W. BOEKHOVEN Zonen,
SOMMELSDIJK.
Telefoon Intercommunaal No. 202.
ADVERTENTlfiN 12V» Cent per regel, RECLAMES 25 Cent per regel.
BOEKAANKONDIGING 5 cent per regel.
DIENStAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 50 Cent per plaatsing.
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zq beslaan.
Advertentl6n worden Ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 UUR.
«luiihen wmsw «e toe#»*--»*®, %nve,rct«Mrati**« ergere
/KiRilaliM'atfe *©e te semie» sum «ie Uifiew-m
Toen de Duitsche sociale strever,
Stöcker, in 1878 optrad, had hij daar
tegen twee richtingen te strijdenter
eener zijde tegen de Manchesterschool
en ter anderer zijde tégen de Sociaal-
Democratie. Het is ieder hekend, dat
die twee richtingen, toen in dien tijd
vooral, eikaars tegenpolen, eikaars te
genvoeters waren. Zeker, ze hebben oek
iets gemeen. De Manchesterschool was
van 1838 af 't brandpunt van den strijd
tegen de hooge graanrechten en vóór
algemeenen vrijhandel; en ze is dat in
hoofdzaak tot op heden geblevenmaar
ook de Socialistische schrijvers en spre
kers hebben zich herhaaldelijk tegen
die graanrechten verzet en vóór den
algemeenen vrijhandel gekozen. Bij dat
punt van vrijhandel en verzet tegen
graanrechten ontmoeten elkaar de aan
hangers der Manchesterschool en die der
S. D. A. P. maar verder gaat de
overeenkomst dan ook niet Integendeel
Want Stöcker zag in 1878 heel goed
in, wat na hem duizenden hebben in
gezien, dat achter die vijandschap tegen
graanrechten bij de Engeische School
nog iets anders zat dan de belangen
van den consument, die bij hooge graan
prijzen en hooge invoerrechten op graan
duur brood zou moeten eten, doch bij
lage prijzen en geen invoerrechten in
elk geval goedkooper brood. Stöcker
zag in, dat dit opkomen voor vrijhandel
maar één punt van één groot sociaal
en politiek program was nl. 't indivi
dualisme, dat is: de onbeperkte vrij
heid in 't maatschappelijk verkeergeen
inmenging der Overheid in niets; ook
geen bescherming van 't zwakkemaar
zooveel mogelijk Staatsonthouding en
waar dan de Staat nog optrad, was 't
alleen ter bescherming der veiligheid
der veiligheid van 't Groot Kapitaal
wel te verstaan; ter beveiliging van
industriebslangen en der Scheepvaart.
Stöcker ging daarom dat Individua
lisme te keer in zijn onbeteugelde con
currentiezucht en in zijn mak- en klein-
maken en kleinhouden van den werk
man, die als slaaf in de fabrieken, als
aanhangsel der machines van 't Groot-
Kapitaal werd uitgebuit. Neen, zoo'n
vrijheid, zoo losbandig, zoo demoralisee-
rend èn voor den werkman èn voor 't
Groot Kapitaal zelf, werd door Stöcker
gehaat.
Hij, de leider der Duitsche christelijk-
sociale arbeiderspartij, die zijn leden zag
worstelen tegen 't inzinkend en weg
kwijnend leven in rook en smook, kon
niet anders dan tegen dat Individua
lisme met hand en tand zich verzetten
en de arbeiders oproepen tot tegen-
organisatie tegen 't Groot-Kapitaal.
Maar hier ontmoet hij op zijn weg de
Sociaal-Democratie, die ook zoo'n Arbei
dersorganisatie op touw zette, doch om
den arbeider in den Staat te doen
opgaan. Zoo moest hij dus vechten tegen
twee vijanden. Tegen de Conservatieven,
die onthouding van den Staat predikten
voor, den werkman als slachtoffermaar
ook tegen 't Socialisme, die 't individu
deed opgaan in den Staat, en van den
Staat der alvader maken wou, die alles
en allen in zijn machtigen arm omvat
ten zou; die alles door de dwingende
Staatsmacht zou laten regelen en den
enkelen mensch niet als zelfstandig
wezen zou doen optreden, maar slechts
een rad van 't groote uurwerk, om wien,
voor wien en door welken alle leven en
beweging in 't Sociale en economische
leven zijn zou.
Die Duitsche strijd van '78 is in '90
naar Nederland overgeslagen. Er is ook
hier een beweging ontstaan tegen de
Manchesterschool, die de Conservatieven,
do Oud-Liberalen, de Manchester aan
hangers heeft pogen weg te duwen van
't sociale en politieke terreinmaar ook
een beweging, die de S. D. A. P. ging
bestrijden, waar zij, tegenover 't Indi
vidualisme van den Manchesterman
ging poneeren de stelling, dat de Staat
in handen moest komen van de Arbei
dersklasse en deze dan de functien van
regeering en de kracht van 't Gezag
zou overnemen en doen gevoelen over
allen en alles. Tegen Staatsonthouding
tegen Staatsgezag om't Groot-Kapitaal
te steunen en den werkman te nekken.
Daartegen trad de in '90 geboren Ne-
derlandsche beweging op. Maar ook:
tegen de andere éénzijdigbeid n.l. die
der S. D. A. P. om den Staat in han
den te levoren, nu niet van 't Groot-
Kapitaal, zooals Manchester dat in volle
konsekwentie van zijn beginsel op den
voorgrond schuiven moestnu niet van
't Groot-Kapitaal maar van de millioe-
nen arbeiders, wier meerderheid gemak
kelijk door 't Algemeen Kiesrecht een
overwegenden invloed kon gaan uit
oefenen op 't gansche Staatsbeleid.
Tegen twee eenzijdigheden gaat ook nu
nog de strijd. Tegen 't Individualisme.
Tegen de Sociaal-Democratie. Tegen
de Staatsonthouding, maar ook tegen
Staatsovermacht onder de regeering van
den Arbeid.
Wat de Staat als collectieve groot
heid presteert, zien we in onze dagen,
't Is geen aanbeveling voorden Socialisti-
sehen Staat. En als de S.DA.P.-ers in
onze dagen den boer opgaan met een
bundel grieven tegen de Regeering, dan
is die bundel ook een protest tegen
hun eigen communistisch beginsel, 't Is
nu met de Staatsinmenging in de zaken
des Volks, in 't Volksleven, een groote
«hats, een verwarring, die iedereen ziet
die ieder aan den lijve ervaart, en al
is er nu oorlogstoestand», die de ver
warring grooter maakt; ook in een
ordelijke omgeving, ook bij Vrede, zal
de S. D. A P nooit in staat zijn 't
Volksleven te reguleeren en den eenling
te doen opgaan in de samenleving Aan
't keurslijf van scherpe en drakonische
bepalingen en voorschriften heeft ieder
den dood gezworen. Ieder wil 't afwer
pen om 't nooit meer aan te trekken,
't Is On-Nederlandsch't is onmensche-
lijk, wat ons in doze jaren wedervaart.
Volkomen vrijheidze zou niet goed
en oorbaar zijnze zou ontaarden in
roekelooze losbandigheid, tot scha van
allen; behalve van den Kapitalilist.
Maar zoo'n regeeren van uit den Haag
op zoo'n manier; dat centraüseeren
dat ieder vastleggen aan allerlei on
houdbare voorschriften't ia ook onuit
staanbaar. Terecht ia van alle zijden
opgemerkt, dat, als zoo 't Socialisme
eenmaal na zijn Groote Kladderadatsch
dat als zóó, na den val van 't Kapita
listische régime, het Socialistisch be
wind moet gevoerd worden, er ook
totaal niets van terecht komen zal.
't Volksleven wil vrij zijn en moet vrij
zijn, mits de Vrijheid vrijheid blijveen
niet ontaarde noch van de zijde van
den Kapitalist, noch van de zijde des
Arbeids, Dat eten en drinken en fabri-
ceeren en koopen en rerkoopen op com
mando, gereglementeerd, gecontroleerd,
bespied door controleurs en soldaten
tot in je binnenkamers, je zolders en
je kelders, je fabrieken en magazijnen
da's immers geen leven voor een mensch.
En toch zulk een controle moet steeds
't gevolg zijn van een Staatsoverheer-
sching. Is de Staat baas, dan is hij,
zoo ia eenmaal zijn aard en karakter,
heelemaal baas en onafscheidelijk is
daarvan een onophoudelijke controle en
een ambtenarij, een bureaucratie, daar
men als vrij burger van walgen gaat.
Conservatieve vrijheid we willenze
niet Maar Socialistische Staatsmacht
we begeeren ze evenmin. De banden
van 't Volksleven moeten los. Moeten
los blijven. Zoo als nu. is 't geen leven.
Geordende vrijheidieder op zijn plaats,
waar God de Heere hem geplaatst heeft.
De boer weer boer op en over zijn
bodem; de winkeliet weer baas in zijn
winkel; de ouders weer baas in 't
uitdeelen van hen voedselen al is 't
dan, dat in enkele verouderde toestan
den verbetering komen moet; dat er
veel meer dan vroeger met opge
komen nieuwe organisaties zal overleg
moeten gepleegd worden; dat er dus
méér overleg zal moeten komen tusschen
Staat en Volksleventusschen Kapi
taal en Arbeid in zake 't bedrijfsleven
tusschen Staat en Fabriek inzake de
distributie der geproduceerde goederen
dat er soms nieuwe subsidies moeten
gegeven worden aan nieuw opgekomen
industrieën, die levensvatbaar schijnen
enz enz. toch moet in 't oog gehouden
worden: Vrijheid! zooveel en zoolang
mogelijk. Eigen initiatief! Particulier
optreden. Maar Vadertje Staat hebbe
afgedaan voor immer en altijd.
Stemt Anti. Stemt No. 1 van Lijst 20.
Op Uw stembiljet op 't Gemeentehuis aan
U gegeven staan een aantal rijen van namen.
Een rij met Liberale samen; een rij met
Roomsche nameneen rij met Socialistische
nameneen rij met Antirevolutionaire namen.
De antirev. namen zijn;
IDENBURG.
V. D. VOORT VAN ZIJP.
V. D. MOLEN.
MONTE VERLOREN.
BEUMER
RUTGERS.
DH WILDE.
DE VEER.
DUYMAR VAN TWIST.
SCHOUTEN.
Op Uw stembiljet staan ze met een blokje
ervóór. Zóó
IDENBURG.
v. D. VOORT VAN ZIJP.
v. D. MOLEN.
MONTE VERLOREN.
BEUMER.
RUTGERS.
DE WILDE.
DE VEER.
DUYMAER VAN TWIST.
SCHOUTEN.
V/at moet ge nu doen? Als Anti doet ge
niet andera, dan 't blokje vóór den naam van
Idenburg zwart maken.
fttemi alléén I.^ENBUflG.
Idenbufg alléén zwart d.S. zp blokje*
Maar één blokje van de 10 en ge zijt
klaar, 't Bovenste I Eenvoudig niet waar!
En die naam staat bovenaan op Lijst 20.
Zoek lijst 20.
Op 't Gemeentehui» krijgt ge een Stem
biljet, dat 23 rjjtjes namen heeft. Elke rij
heeft een Nommer.
Eerste rijDe Vrfjz. Dein.
2e rijMlddenstandspartlj.
3» rijR. Kath.
4e rijChristen-Democraten.
5a rijNeutrale Partij:
6e t% Chr. Hist.
7e rijLib. Unie.
8e rijChr. Hist.
9e rijAlgemeen Vrijz.
10e rijChr. Socialisten.
1 Ie Vrfje Lib.
12e rijVolkspartij.
I3e rijMiiitairepartiJ.
14e rijChr. Sociale Partij.
15e rijStaatk. G. Partij.
16e rijEconomische Bond.
17e rijS. D. A. P.
18e rq S. D. P.
19e rijPiattelandersbond.
20e rijAntirevolutionair (1DENBURO.)
21e rijPiattelandersbond.
22e rq Vrije 11b.
23e rijSoc. Partij.
Sjonge t sjonge I wat een hoop liefhebbers
om la die Kamer te komen. Over den smaak
valt niet te twisten, maar wij Anti's zoeken op
3 Juli naar niets dan naar Rij 20 en dan
maken we zwart No. 1 van die rq.
Kqk uit als ge 't groote Stembiljet voor Je
hebt. Zoek No. 20 der rqen 't nommer staat
er op 't bifjet bq. En van die rq
DE TOESTAND.
Het krqgsbedrqf op het Westfront heeft
niet lang stilgestaan.
Betrekkeiqk nog onverwacht vlug heeft
Hindenburg een nieuw offensief ingezet tus
schen Montdidier en de Olse.
De tot duiver gemelde bqzonderhcden over
het nieuwe strfld-bedrqf komen vooral van
Pransche zqde. Het Duitsche communique
van gistermiddag bepaalde zieh tot de ver
melding van de omstandigheid, dat aan de
Oise „de gevechtsactie opleefde", terwql in
het avondcommuniqué gemeld werd, dat de
hoogte van Cury en de daarbq aansluitende
vqandeiqke linies genomen werden. De be
doelde hoogvlakte is ten Westen van de
Oise gelegen, ten Z.-W. van Lassigny.
Van Duitsche zqde wilde men dus biqkbaar
de verwachtingen omtrent het nieuwe offen
sief nog niet te hoog spannen.
Van Fransche zqde werdsn veel uitvoeriger
bq zonderheden reeds gegeven. HetParijscbe
legerbericht van gistermiddag meldde reeds,
dat bet nieuwe Duitsche offensief los geko
men was tusschen Montdidier en de Oise,
en het gaf reeds toe, dat de Franschen ter
rein verloren hadden, vooral in het centrum,
terwql op de vleugels, aan de Oise en ten
ZO. van Montdidier dus, de stormloop der
Duitschers in zqn eerste ontwikkeling gestuit
werd.
Een nader oordeel over de beteekenls van
dat offensief valt op te schorten, totdat nadere
bqzonderheden ontvangen zqn, waaruit biq-
ken moet, of de Duitschers inderdaad een
nieuwen grooten „stoot" ondernomen hebben
en of zq er in kunnen slagen om kern door
te zetten.
Het Duitsche legerbericht van hedenmid
dag somt een aantal vorderingen op, vooral
in het centrum, in de streek vaa Lassigny,
dis as ge veer- met de aaawflzingen, in de
Fransche legerberlchten gegeyen, overeen
komen. Het legerbericht meldt, dat die vor
deringen verkregen werden ondanks den
„taaien tegenstand" van den tegenstander
en spreekt ook dadelijk van „heftige tegen
aanvallen" der Franschen, hetgeen er op duidt,
dat van een verrassende beweging hier geea
sprake is, en dat de kans op de mogeiqkheid
van een doorzetten van den nieuwen „stoot"
niet zoo groot is.
De Duitschers maakten tot dusver, naar
zq melden, 80C0 gevangenen.
VERSPREIDE BERICHTEN.
Schetsen van het slagveld la Frankrijk.
De doode stad, een beeld uit Soissons.
Onze berichtgever schrijft ons van het
Westfront
Vaa de heuvels rondom Soissons klinkt
dof het schieten der Duitsche kanonnen in
de zomerlucht. Op de bergen spreken de
wapenen. Menschelqke kracht strijdt tegen
menschelijke kraebt. Op de landwegen doet
de trek der soldaten en de processie der
voertuigen grauw- gele stofwolken opstqgen,
dia het blauw van den hemel verbleken. Be
neden echter, waar het water der Aisne in
trage gelijkmatigheid stroomafwaarts vloeit,
is het stil. Daar ligt Soissons dat gisteren
nog een stad was maar thans is uitgestorven.
Bovea de daken steken de schoorsteenen
rookloos uit en de wandeling dbor de stra
ten ïqkt een gang door de stilts van het
kerkhof. Met gesloten vensterluiken de deur
gegrendeld staren de huizen afwerend op
den vreemden wandelaar neer.
Hol klinkt door de ieege straten de echo
der voetstappen, en wezeniqk bijna, zoodat
men aarzelt verder te gaan en dan zachter
loopt om het geluid te dempen. Daar is een
ruit gebarsten, in de haast van het vertrek
stiet wellicht de huisvrouw den arm er door
en wondde zich aan het glas. Thans hangt,
door den wind naar buiten gewaaid, een dun
wit gordqn door de hooge vensterramen en
beweegt zich In de middagstilte heen en
weer.
Somwqien knarsen de schreden over glas
scherven. De naar beneden gevallen qzeren
spqlen van een vernield raam hangen van
den stoep over de straat, Een stalen helm,
veldblauw, ligt ais klagend in de leegte.
Tien schreden verder ligt in zqn matblauw
de mantel en op den hoek der straat de kop
pel van het zwaard. Die het hier achterliet
dreef zooals allen, angst voor de doode stad
en den vreemden overwinnaar. Daar nabq
de „Place de la Républ'que", gaapt zwart
de opening eener deurgisteren nog eer. res
taurant, thans liggen de stoelen omverge
worpen op den grond, In de nevenzaal staat
de tafel nog gedekt voor Frankrijks officie
ren. Door een opening in het vensterluik
straalt het daglicht op het kristal dat blank
en helder ep het witte tafellaken prqkt; het
licht weerkaatst in de flesschen. Noch staan
de helkleurige pinksterbloemen, die een zorg
zame hand ter versiering in de tafelvazen
schikte, onverwelkt. Slechts aan het hoofd
van de tafel is bet witte porceleln van het
bord gebroken als ender toornige slagen.
Er klinken voetstappen in de naburige zq-
straat. Van verre reeds hoort men den weer
klank door de stilte. Een Duitsche patrouille
gaat voorbijde weinigen die om dezen tijd
de doode stad doorkruisen, om acht te geven,
dat zq niet ontwaakt. De veldflesch tegen
het geweerde aanvoerder grijpt op die
roep terstond naar zijn wapenen en verwon
dering straalt uit zijn blik. Een uur geleden
nog verdreef hq met zqn kogels in de stra
ten van Soissons een ruiterpatroiile der Fran
schen op de vlucht, dat de vonken uit de
steenen spatten. Bij het standbeeld daar ligt
nog het doode paard van een huuner. Op
ons verzoek dient deze beschermer der doode
stad ons tot gids. En wat hij laat zien zqn
de oude verschrikkingsbeelden.
Qnmeedoogend moest des nachts de Aisne-
stad door de Franschen worden ontruimd.
Geen levend wezen mocht achterblijven. In
de woningen staat aan den lessenaar van den
koopman de otoel nog half achteruit gescho-
'ven, zooals op het oogenblik dat de man het
bevel tot vertrek ontving, en naar den hoed
greep. In de kinderkamer ligt het speelgoed
der kleinen verstrooid en slechts het lieve
lingsspeelgoed zal de moeder cp de armen
meegedragen hebben. Wat echter velgde toen
de laatste inwoner de laatste plaats in de
spoorweg-coupé van den trein innam, weten
slechts zij, die het mede aanzagen en uit-