lie Oorlog* Woensdag 13 Juni 1918. Antirevolutionair 33ste Jaargang N\ 2397, Orgaan ¥@®r de 2£iii«ilig»llanclselfte en Eeeuwsclse ISilamfleiic 't Mslin uil Se teiii los. s IN HOC SIGNO VINCES IDENBURG. BUITENLAND. Deze Courant verschqnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 75 Cent bij vooruitbetaling. BUITENLAND bij vooruitbetaling 5.50 per jaar. AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. UITGEVERS: W. BOEKHOVEN Zonen, SOMMELSDIJK. Telefoon Intercommunaal No. 202. ADVERTENTlfiN 12V» Cent per regel, RECLAMES 25 Cent per regel. BOEKAANKONDIGING 5 cent per regel. DIENStAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zq beslaan. Advertentl6n worden Ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 UUR. «luiihen wmsw «e toe#»*--»*®, %nve,rct«Mrati**« ergere /KiRilaliM'atfe *©e te semie» sum «ie Uifiew-m Toen de Duitsche sociale strever, Stöcker, in 1878 optrad, had hij daar tegen twee richtingen te strijdenter eener zijde tegen de Manchesterschool en ter anderer zijde tégen de Sociaal- Democratie. Het is ieder hekend, dat die twee richtingen, toen in dien tijd vooral, eikaars tegenpolen, eikaars te genvoeters waren. Zeker, ze hebben oek iets gemeen. De Manchesterschool was van 1838 af 't brandpunt van den strijd tegen de hooge graanrechten en vóór algemeenen vrijhandel; en ze is dat in hoofdzaak tot op heden geblevenmaar ook de Socialistische schrijvers en spre kers hebben zich herhaaldelijk tegen die graanrechten verzet en vóór den algemeenen vrijhandel gekozen. Bij dat punt van vrijhandel en verzet tegen graanrechten ontmoeten elkaar de aan hangers der Manchesterschool en die der S. D. A. P. maar verder gaat de overeenkomst dan ook niet Integendeel Want Stöcker zag in 1878 heel goed in, wat na hem duizenden hebben in gezien, dat achter die vijandschap tegen graanrechten bij de Engeische School nog iets anders zat dan de belangen van den consument, die bij hooge graan prijzen en hooge invoerrechten op graan duur brood zou moeten eten, doch bij lage prijzen en geen invoerrechten in elk geval goedkooper brood. Stöcker zag in, dat dit opkomen voor vrijhandel maar één punt van één groot sociaal en politiek program was nl. 't indivi dualisme, dat is: de onbeperkte vrij heid in 't maatschappelijk verkeergeen inmenging der Overheid in niets; ook geen bescherming van 't zwakkemaar zooveel mogelijk Staatsonthouding en waar dan de Staat nog optrad, was 't alleen ter bescherming der veiligheid der veiligheid van 't Groot Kapitaal wel te verstaan; ter beveiliging van industriebslangen en der Scheepvaart. Stöcker ging daarom dat Individua lisme te keer in zijn onbeteugelde con currentiezucht en in zijn mak- en klein- maken en kleinhouden van den werk man, die als slaaf in de fabrieken, als aanhangsel der machines van 't Groot- Kapitaal werd uitgebuit. Neen, zoo'n vrijheid, zoo losbandig, zoo demoralisee- rend èn voor den werkman èn voor 't Groot Kapitaal zelf, werd door Stöcker gehaat. Hij, de leider der Duitsche christelijk- sociale arbeiderspartij, die zijn leden zag worstelen tegen 't inzinkend en weg kwijnend leven in rook en smook, kon niet anders dan tegen dat Individua lisme met hand en tand zich verzetten en de arbeiders oproepen tot tegen- organisatie tegen 't Groot-Kapitaal. Maar hier ontmoet hij op zijn weg de Sociaal-Democratie, die ook zoo'n Arbei dersorganisatie op touw zette, doch om den arbeider in den Staat te doen opgaan. Zoo moest hij dus vechten tegen twee vijanden. Tegen de Conservatieven, die onthouding van den Staat predikten voor, den werkman als slachtoffermaar ook tegen 't Socialisme, die 't individu deed opgaan in den Staat, en van den Staat der alvader maken wou, die alles en allen in zijn machtigen arm omvat ten zou; die alles door de dwingende Staatsmacht zou laten regelen en den enkelen mensch niet als zelfstandig wezen zou doen optreden, maar slechts een rad van 't groote uurwerk, om wien, voor wien en door welken alle leven en beweging in 't Sociale en economische leven zijn zou. Die Duitsche strijd van '78 is in '90 naar Nederland overgeslagen. Er is ook hier een beweging ontstaan tegen de Manchesterschool, die de Conservatieven, do Oud-Liberalen, de Manchester aan hangers heeft pogen weg te duwen van 't sociale en politieke terreinmaar ook een beweging, die de S. D. A. P. ging bestrijden, waar zij, tegenover 't Indi vidualisme van den Manchesterman ging poneeren de stelling, dat de Staat in handen moest komen van de Arbei dersklasse en deze dan de functien van regeering en de kracht van 't Gezag zou overnemen en doen gevoelen over allen en alles. Tegen Staatsonthouding tegen Staatsgezag om't Groot-Kapitaal te steunen en den werkman te nekken. Daartegen trad de in '90 geboren Ne- derlandsche beweging op. Maar ook: tegen de andere éénzijdigbeid n.l. die der S. D. A. P. om den Staat in han den te levoren, nu niet van 't Groot- Kapitaal, zooals Manchester dat in volle konsekwentie van zijn beginsel op den voorgrond schuiven moestnu niet van 't Groot-Kapitaal maar van de millioe- nen arbeiders, wier meerderheid gemak kelijk door 't Algemeen Kiesrecht een overwegenden invloed kon gaan uit oefenen op 't gansche Staatsbeleid. Tegen twee eenzijdigheden gaat ook nu nog de strijd. Tegen 't Individualisme. Tegen de Sociaal-Democratie. Tegen de Staatsonthouding, maar ook tegen Staatsovermacht onder de regeering van den Arbeid. Wat de Staat als collectieve groot heid presteert, zien we in onze dagen, 't Is geen aanbeveling voorden Socialisti- sehen Staat. En als de S.DA.P.-ers in onze dagen den boer opgaan met een bundel grieven tegen de Regeering, dan is die bundel ook een protest tegen hun eigen communistisch beginsel, 't Is nu met de Staatsinmenging in de zaken des Volks, in 't Volksleven, een groote «hats, een verwarring, die iedereen ziet die ieder aan den lijve ervaart, en al is er nu oorlogstoestand», die de ver warring grooter maakt; ook in een ordelijke omgeving, ook bij Vrede, zal de S. D. A P nooit in staat zijn 't Volksleven te reguleeren en den eenling te doen opgaan in de samenleving Aan 't keurslijf van scherpe en drakonische bepalingen en voorschriften heeft ieder den dood gezworen. Ieder wil 't afwer pen om 't nooit meer aan te trekken, 't Is On-Nederlandsch't is onmensche- lijk, wat ons in doze jaren wedervaart. Volkomen vrijheidze zou niet goed en oorbaar zijnze zou ontaarden in roekelooze losbandigheid, tot scha van allen; behalve van den Kapitalilist. Maar zoo'n regeeren van uit den Haag op zoo'n manier; dat centraüseeren dat ieder vastleggen aan allerlei on houdbare voorschriften't ia ook onuit staanbaar. Terecht ia van alle zijden opgemerkt, dat, als zoo 't Socialisme eenmaal na zijn Groote Kladderadatsch dat als zóó, na den val van 't Kapita listische régime, het Socialistisch be wind moet gevoerd worden, er ook totaal niets van terecht komen zal. 't Volksleven wil vrij zijn en moet vrij zijn, mits de Vrijheid vrijheid blijveen niet ontaarde noch van de zijde van den Kapitalist, noch van de zijde des Arbeids, Dat eten en drinken en fabri- ceeren en koopen en rerkoopen op com mando, gereglementeerd, gecontroleerd, bespied door controleurs en soldaten tot in je binnenkamers, je zolders en je kelders, je fabrieken en magazijnen da's immers geen leven voor een mensch. En toch zulk een controle moet steeds 't gevolg zijn van een Staatsoverheer- sching. Is de Staat baas, dan is hij, zoo ia eenmaal zijn aard en karakter, heelemaal baas en onafscheidelijk is daarvan een onophoudelijke controle en een ambtenarij, een bureaucratie, daar men als vrij burger van walgen gaat. Conservatieve vrijheid we willenze niet Maar Socialistische Staatsmacht we begeeren ze evenmin. De banden van 't Volksleven moeten los. Moeten los blijven. Zoo als nu. is 't geen leven. Geordende vrijheidieder op zijn plaats, waar God de Heere hem geplaatst heeft. De boer weer boer op en over zijn bodem; de winkeliet weer baas in zijn winkel; de ouders weer baas in 't uitdeelen van hen voedselen al is 't dan, dat in enkele verouderde toestan den verbetering komen moet; dat er veel meer dan vroeger met opge komen nieuwe organisaties zal overleg moeten gepleegd worden; dat er dus méér overleg zal moeten komen tusschen Staat en Volksleventusschen Kapi taal en Arbeid in zake 't bedrijfsleven tusschen Staat en Fabriek inzake de distributie der geproduceerde goederen dat er soms nieuwe subsidies moeten gegeven worden aan nieuw opgekomen industrieën, die levensvatbaar schijnen enz enz. toch moet in 't oog gehouden worden: Vrijheid! zooveel en zoolang mogelijk. Eigen initiatief! Particulier optreden. Maar Vadertje Staat hebbe afgedaan voor immer en altijd. Stemt Anti. Stemt No. 1 van Lijst 20. Op Uw stembiljet op 't Gemeentehuis aan U gegeven staan een aantal rijen van namen. Een rij met Liberale samen; een rij met Roomsche nameneen rij met Socialistische nameneen rij met Antirevolutionaire namen. De antirev. namen zijn; IDENBURG. V. D. VOORT VAN ZIJP. V. D. MOLEN. MONTE VERLOREN. BEUMER RUTGERS. DH WILDE. DE VEER. DUYMAR VAN TWIST. SCHOUTEN. Op Uw stembiljet staan ze met een blokje ervóór. Zóó IDENBURG. v. D. VOORT VAN ZIJP. v. D. MOLEN. MONTE VERLOREN. BEUMER. RUTGERS. DE WILDE. DE VEER. DUYMAER VAN TWIST. SCHOUTEN. V/at moet ge nu doen? Als Anti doet ge niet andera, dan 't blokje vóór den naam van Idenburg zwart maken. fttemi alléén I.^ENBUflG. Idenbufg alléén zwart d.S. zp blokje* Maar één blokje van de 10 en ge zijt klaar, 't Bovenste I Eenvoudig niet waar! En die naam staat bovenaan op Lijst 20. Zoek lijst 20. Op 't Gemeentehui» krijgt ge een Stem biljet, dat 23 rjjtjes namen heeft. Elke rij heeft een Nommer. Eerste rijDe Vrfjz. Dein. 2e rijMlddenstandspartlj. 3» rijR. Kath. 4e rijChristen-Democraten. 5a rijNeutrale Partij: 6e t% Chr. Hist. 7e rijLib. Unie. 8e rijChr. Hist. 9e rijAlgemeen Vrijz. 10e rijChr. Socialisten. 1 Ie Vrfje Lib. 12e rijVolkspartij. I3e rijMiiitairepartiJ. 14e rijChr. Sociale Partij. 15e rijStaatk. G. Partij. 16e rijEconomische Bond. 17e rijS. D. A. P. 18e rq S. D. P. 19e rijPiattelandersbond. 20e rijAntirevolutionair (1DENBURO.) 21e rijPiattelandersbond. 22e rq Vrije 11b. 23e rijSoc. Partij. Sjonge t sjonge I wat een hoop liefhebbers om la die Kamer te komen. Over den smaak valt niet te twisten, maar wij Anti's zoeken op 3 Juli naar niets dan naar Rij 20 en dan maken we zwart No. 1 van die rq. Kqk uit als ge 't groote Stembiljet voor Je hebt. Zoek No. 20 der rqen 't nommer staat er op 't bifjet bq. En van die rq DE TOESTAND. Het krqgsbedrqf op het Westfront heeft niet lang stilgestaan. Betrekkeiqk nog onverwacht vlug heeft Hindenburg een nieuw offensief ingezet tus schen Montdidier en de Olse. De tot duiver gemelde bqzonderhcden over het nieuwe strfld-bedrqf komen vooral van Pransche zqde. Het Duitsche communique van gistermiddag bepaalde zieh tot de ver melding van de omstandigheid, dat aan de Oise „de gevechtsactie opleefde", terwql in het avondcommuniqué gemeld werd, dat de hoogte van Cury en de daarbq aansluitende vqandeiqke linies genomen werden. De be doelde hoogvlakte is ten Westen van de Oise gelegen, ten Z.-W. van Lassigny. Van Duitsche zqde wilde men dus biqkbaar de verwachtingen omtrent het nieuwe offen sief nog niet te hoog spannen. Van Fransche zqde werdsn veel uitvoeriger bq zonderheden reeds gegeven. HetParijscbe legerbericht van gistermiddag meldde reeds, dat bet nieuwe Duitsche offensief los geko men was tusschen Montdidier en de Oise, en het gaf reeds toe, dat de Franschen ter rein verloren hadden, vooral in het centrum, terwql op de vleugels, aan de Oise en ten ZO. van Montdidier dus, de stormloop der Duitschers in zqn eerste ontwikkeling gestuit werd. Een nader oordeel over de beteekenls van dat offensief valt op te schorten, totdat nadere bqzonderheden ontvangen zqn, waaruit biq- ken moet, of de Duitschers inderdaad een nieuwen grooten „stoot" ondernomen hebben en of zq er in kunnen slagen om kern door te zetten. Het Duitsche legerbericht van hedenmid dag somt een aantal vorderingen op, vooral in het centrum, in de streek vaa Lassigny, dis as ge veer- met de aaawflzingen, in de Fransche legerberlchten gegeyen, overeen komen. Het legerbericht meldt, dat die vor deringen verkregen werden ondanks den „taaien tegenstand" van den tegenstander en spreekt ook dadelijk van „heftige tegen aanvallen" der Franschen, hetgeen er op duidt, dat van een verrassende beweging hier geea sprake is, en dat de kans op de mogeiqkheid van een doorzetten van den nieuwen „stoot" niet zoo groot is. De Duitschers maakten tot dusver, naar zq melden, 80C0 gevangenen. VERSPREIDE BERICHTEN. Schetsen van het slagveld la Frankrijk. De doode stad, een beeld uit Soissons. Onze berichtgever schrijft ons van het Westfront Vaa de heuvels rondom Soissons klinkt dof het schieten der Duitsche kanonnen in de zomerlucht. Op de bergen spreken de wapenen. Menschelqke kracht strijdt tegen menschelijke kraebt. Op de landwegen doet de trek der soldaten en de processie der voertuigen grauw- gele stofwolken opstqgen, dia het blauw van den hemel verbleken. Be neden echter, waar het water der Aisne in trage gelijkmatigheid stroomafwaarts vloeit, is het stil. Daar ligt Soissons dat gisteren nog een stad was maar thans is uitgestorven. Bovea de daken steken de schoorsteenen rookloos uit en de wandeling dbor de stra ten ïqkt een gang door de stilts van het kerkhof. Met gesloten vensterluiken de deur gegrendeld staren de huizen afwerend op den vreemden wandelaar neer. Hol klinkt door de ieege straten de echo der voetstappen, en wezeniqk bijna, zoodat men aarzelt verder te gaan en dan zachter loopt om het geluid te dempen. Daar is een ruit gebarsten, in de haast van het vertrek stiet wellicht de huisvrouw den arm er door en wondde zich aan het glas. Thans hangt, door den wind naar buiten gewaaid, een dun wit gordqn door de hooge vensterramen en beweegt zich In de middagstilte heen en weer. Somwqien knarsen de schreden over glas scherven. De naar beneden gevallen qzeren spqlen van een vernield raam hangen van den stoep over de straat, Een stalen helm, veldblauw, ligt ais klagend in de leegte. Tien schreden verder ligt in zqn matblauw de mantel en op den hoek der straat de kop pel van het zwaard. Die het hier achterliet dreef zooals allen, angst voor de doode stad en den vreemden overwinnaar. Daar nabq de „Place de la Républ'que", gaapt zwart de opening eener deurgisteren nog eer. res taurant, thans liggen de stoelen omverge worpen op den grond, In de nevenzaal staat de tafel nog gedekt voor Frankrijks officie ren. Door een opening in het vensterluik straalt het daglicht op het kristal dat blank en helder ep het witte tafellaken prqkt; het licht weerkaatst in de flesschen. Noch staan de helkleurige pinksterbloemen, die een zorg zame hand ter versiering in de tafelvazen schikte, onverwelkt. Slechts aan het hoofd van de tafel is bet witte porceleln van het bord gebroken als ender toornige slagen. Er klinken voetstappen in de naburige zq- straat. Van verre reeds hoort men den weer klank door de stilte. Een Duitsche patrouille gaat voorbijde weinigen die om dezen tijd de doode stad doorkruisen, om acht te geven, dat zq niet ontwaakt. De veldflesch tegen het geweerde aanvoerder grijpt op die roep terstond naar zijn wapenen en verwon dering straalt uit zijn blik. Een uur geleden nog verdreef hq met zqn kogels in de stra ten van Soissons een ruiterpatroiile der Fran schen op de vlucht, dat de vonken uit de steenen spatten. Bij het standbeeld daar ligt nog het doode paard van een huuner. Op ons verzoek dient deze beschermer der doode stad ons tot gids. En wat hij laat zien zqn de oude verschrikkingsbeelden. Qnmeedoogend moest des nachts de Aisne- stad door de Franschen worden ontruimd. Geen levend wezen mocht achterblijven. In de woningen staat aan den lessenaar van den koopman de otoel nog half achteruit gescho- 'ven, zooals op het oogenblik dat de man het bevel tot vertrek ontving, en naar den hoed greep. In de kinderkamer ligt het speelgoed der kleinen verstrooid en slechts het lieve lingsspeelgoed zal de moeder cp de armen meegedragen hebben. Wat echter velgde toen de laatste inwoner de laatste plaats in de spoorweg-coupé van den trein innam, weten slechts zij, die het mede aanzagen en uit-

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1918 | | pagina 1