82 Jaargang N°. 2345. voor de SSoidliollandsche en Keeuwsche Eilanden. He Oorlog. Woensdag 12 December 1917. Antirevolutionair Orgaan IN HOC SIGNO VINCES W. BOEKHOVEN Zonen, Alle fttul&ken voor de Redactie bestemd, Advertentie» en verdere Administratie franeo tee te «enden ann de Ulttreverg. BINNENLAND. BUITENLAND. Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie maanden franco per post 50 Cent bij vooruitbetaling. BUITENLAND bij vooruitbetaling f 4.50 per jaar. AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. UITGEVERS SOMMELSDIJK. Telefoon Intercommunaal No. 2. ADVERTENTIËN 12'/, Cent per regel, RECLAMES 25 Cent per regel. BOEKAANKONDIGING 5 Cent per regel. DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan. Advertentiön worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 UUR. V Middelharnis. De kiezers, die in Juni van dit jaar ter stembus gingen op 't Gemeenteprogram dat xooveler sympathie wegdroeg, kunnen tevreden xijn. Als hoofdpunten op dat pro gram kwamen voor: Gebed in den Raad èn Hevbergsluiting en Schoolgeldheffing En nu, nog. pas na eenige littingeu met voltaliigen antirevolutionairen Raad, zijn de twee eerste punten behandeld en aanvaard. Op korten termijn xijn dexe twee belang rijke xaken beslist; maar dan pas wordt de kroon op 't werk gezet, als onder een Rechtschen burgemeester èu Gebed èn Slu - ting den eerbied en de vastheid erlangen, die aan Gemeentelijke Verordeningen moe ten worden toegekend. Eén zaak is zoo jammerdat er geen liberale oppositie was om met R; chts over deze twee cardinale punteu van een Ge meentelijk levente discusieerea Er was geen oppositie, omdat er £een vrijiigingen warenen er waren geen vrijiigingen omdat de laatste 3 dezer Mohikanen hem de plaat gepoetst haddenen ze hadden em gepoetst, omdat ze de onmogelijkheid inzagen om de wijzers van den tijd, althans voor Mid delharnis in dit stadium, terug te zetten. Moedeloos, machteloos radeloos en reddeloos braken ze de bruggen achter sich afnamen af scheid van 't college zonder eere voor hen, zonder smart voor de Gemeente, maar tot veifrissching van t Raadslevec, waarin nu een andere toon werd gehoord, die harmo nieerde met wat bij de stembus was ver nomen, toen een snaar der Religie werd getokkeld en 't klavier van 't Volksgewe ten operging, dat riep om erkenning van Gods ordinantie op den Zondag; dat riep om den Godsnaam te eereu op den drem pel[van 't Raadhuis en rondom de Groene Tafel. Die heerlijke toon der Religie klonk zoo val-;ch in de ooren der Vrij tierige mannen: daarom liepen ze weg zonder eere voor zichzelf, zonder smart voor de kieners, zonder scha van ook maar t aller- k nste gemeentebelang 't Is niet de eerste maal, dat bij verlies van politiekers invloed, na de tot stand koming van „Kermisafscbaffinu"; „Herberg sluiting"; „Schoolstichting"; „Kerkfo matie" en me8r dergelijke principieele vraagstuk ken, die een gemeente in spanning brengen, baldadigheden plaats hebben, die voor de betrokkenen onaangenaam zijn. Iu tal van dorpen is in den loop der jaren zoo ietx al voorgevallen; ei ook in Middelharnis en Sommelsdijk en Dirksland zijn de herinne ringen nog levendig van wat eenige jaren geledtn door bcoie menschen is gewrocht aan huiten en puien en tuinen, die men onder handen nam en met maximum van haat doch met minimum van verstand be zoedelde, brak en ruineerde. Wat nu pas in Middelharnis gebeurd i3 is werkelijk t iet een op zich zelf staand feit, 't Komt steeds voor. en we hebbn steeds de gewoonte gehad om die geradbraakte ruiten, murea en puiea. plus de respectieve personen, die daar achter wonen, met deze in-, aan- en uitvallen van harte geluk te wenschen. Want zoo'n gapende wonde iu een raam kozijn is symbool van een g estelijken strijd, waarin de vijand't onderspit moest delven is een demonstratie van geestelijke actie, waar tegen de duivel 't niet uithouden kan is een openbaring van Nieuw Leven, Nieuwe Kracht, Nieuwe Bezieling, maar geheiligd, maar bestraald door God'lelijke hulp. maar onder den invloed van Gods Geest, waar voor de demonen de tanden knersen, omdat de Nieuwe Bezieling hun hun prooi ontrukt, hun macht fnuikt hun invloed doet ondergt ai. Wat is Leven Leven is strijdenEn bij' strijd gaat 't om 't geestelijk aansijn der dingen. Wie dat aanraakt, raakt iemands diepste wezen aan. En wie dat diepste we ien aanraakt brengt öf Woeste haat óf diepe verslagenheid of verharding öf diep berouw, of valy óf opstandingöf kapotte ruiten öf schuldbelijdenis. Kapotte ruiten zijn de teekecen van groei kracht, ontwikkeling veerkracht, verleven diging der Gemeente. Maar wee den menscb, die met blindheid gelagen, zijn vurige tong tot laster misbruik:en sijn ruwe vuist tot beuken. Wee hem! maar oök wee hen, die ïoo'n individu er voor betaalden. Den Bommel. Onze verwachiiug is overtroffen. Toen de heer de Winter solliciteerde naar Dirks land als burgemeester, vreesden we, dat ouder dit kabinet, aan deu Bommel een Vrijzinnigen Burg rvader zou gegeven wor den. En al werd ons zeer kort daarna iets heel anders meegedeeld, dat zeer veiblijdend was. toch durfden we nog niet gelooven, dat er een Rechtsche komen zou. Toch, nu is alle vrees weg. Den Bommel heeft een Rechtïche; den heer Brinkman burgemees ter van Oud-Vosmeer. Na&r we meenen kerke.ijk een Gereformeerde, maar dit laat ste is niet de hoofdzaak, al is 't in den B. een factor, die meetelt. We wenschen onze Rechtsche mannen daar geluk mee en hopen, dat 's Heeren gunst dien ambtsdra ger nabij moge zijn en er met den Recht schen Raad een zeer hartelijke samenwer king moge zijn tot heil der Gemeente. Noch op 't volk, noch op 't Buitenland kan de onverkwikkelijke verdeeldheid in 't Kabinet een verheven indruk maken. We bedoelen 't geschil tus9chen Treub en Posthuuia over den uitvoer van kaas. Er gaan reeds geruchten, dat de laatste als Minister bodanken zal. We wachten af, wat gt beuren zal, maar achten 't een povere verschijning, dat twee Ministers voor 't forum vau de gansche Natie elkaar in de wielen zitten en de een zegt: de kaas mag niet; en de ander eischt: de kaas moet uitgevoerd wo den. Door Treub werd aan de douanen getelegrafeerd: niet over de grens laten. Een tweespalt iu 't Kab net en dat in dezen tijd, waarin Volk en Kab net op geroepen worden om in de grootste eens gezindheid de moeilijkheden te torsen en er de Natie door te helpee. Nu xai er Woensdag 12 Dec. eeu interpellatie over gehouden wo.den, maar die kan nooit ongedaan maken den onsmakelijken twist tu'j-cbeu twee van dit Kabinet. Eu stel, dat 't conflict wordt bijgelegd, maar is er dan weer niet spoedig een tweede aan de orde? Fmantiën is een heet hangijzer, maar de „Landbouw" schijnt ook op zijn stuk te mobtea staan. Hoe is tu-schen die twee nog verzoening mogelijk in de toekomst. De homogeniteit of eensgezindheid is in 't Kabinet al lang zoek. 't Wordt tijd dat er nieuwe verkiezingen komen. NEDERLAND EN DEN OORLOG. Bericht aan de Belgen. Om na de bevrijding van het grondgebied in België te mogen terug keeren, zullen de Belgen, die in Holland hebben verbleven, in het bezit moeten zijn van verschillende in- dentiteitstukken. Daar het aantal uitgewekenen groot is, zal het opmaken dezer stukken veel tijd vragen. Dienvolgens worden alle Belgen, die in Ne derland verblijven, dringen verzocht zich zonder verwijl te laten inschrijven op de bevolkingsregisters der Nederlandsche ge meenten waar zij tijdelijk verblijven. Tevens worden zij verzocht zich eveneens te laten inschrijven op het Consulaat van het district waar zij zich hebben gevestigd. Deze con sulaten zullen te hunner beschikking eene inschrqvlngskaart houden met aanduiding van alle noodige gegevens. Deze kaart zal op aanvraag, aan alle belanghebbenden ter invulling worden toegezonden. De Belgen die aan dezen oproep geen ge volg zouden geven, stellen zich bloot aan onaangename gevolgen: Zijn nochthans van deze formaliteiten ont slagen 1-) de geïnterneerden. 2-) de Belgen welke in vluchtoorden ver blijven. 3-) de families van geïnterneerden die in de nooddorpen bij de interneeringskampen opgericht, zijn gehuisvest. Een Dultsch vliegtuig. Vrijdagnamiddag omstreeks halfvijf ver scheen boven het dorp Reuver een vliegtuig komende uit Zuid-Oostelijke richting. De Ne derlandsche grenswacht opende onmiddelijk het vuur. Ofschoon het vliegtuig, voor zoo ver bekend, niet geraakt werd, landde het. Het kwam van Keulen. De inzittenden, een Duitsch officier en een onderofficier, werden door een met verlof te Reuven vertoevende luitenant geïnterneerd en daarna door den grenscommandant naar het quarantainestation te Venlo overgebracht. Het vliegtuig is hedenmorgen door perso- neel van Soesterberg gedemonteerd. DE" TOESTAND. Hoe verschillend de slag van Kamerijk ook beoordeeld wordt, dit is zeker het heeft de geallieerden geen succes van beteekenis ge geven. Het uitblijven van dit succes mag in an dere gevallen niet zooveel belang hebben, op dit oogenblik heeft het ontzaggelijke ge volgen. Het is hoogstwaarschijnlijk, dat decentra- Ien in het Oosten nagenoeg de handen vrij krijgen; hoe dat precies zal gebeuren, kan men in het midden laten. De Britten hebben nu hun militaire macht op het Westelijk gevechtsterrein tot een hoogte opgevoerd, die nauwelijks meer te overtref fen is. De centralen evenwel zullen van dit oogenblik af in het Westen gaandeweg ster ker worden, naarmate zij meer strijdkrachten en materieel aan het Oosten zullen kunnen onttrekken. Het was dus de uiterste tijd voor de geal lieerden, om in het Westen iets van belang uit te richten, te meer, waar Italië reeds zoo uiterst gevoelig den invloed van Rusland's verzwakking had ondervonden. De slag bij Kamerijk was daartoe dan ook een vastberaden poging, maar deze poging is mislukt. Het is nu als vrijwel uitgesloten te beschouwen, dat deze winter nog demo gelijkheid voor de geallieerden zal bieden, zich er in het Westen doorheen te slaan. Komt er dus in dit stadium van den oorlog geen vrede, aanvaarden de geallieerden den strijd onder de nieuwe omstandigheid, dat Rusland niet meer meedoet, dan wordt de oorlog weer verlengd met een periode, waar het eind niet van is te voorzien, oordeelt de N. R. Ct. Op het Italiaansche front hebben deFran- sche en Britsche hulptroepen, hun plaats in genomen. Uit de berichten zou men opma ken, dat zij slechts een smal stuk van het front hebben bezet. Ten Westen van de uit monding van de Piave in de zee, hebben de troepen der Centralen een voorwaartsche be weging ten uitvoer gebracht. Op het Oostelijk front is bezuiden den Dnjestr, dus met inbegrip van het Roemeen- sche front, reeds een definitieven wapenstil stand gesloten. Het hoofdkwartier meldt kort weg „een wapenstilstand", en aangezien er reeds een voorloopige wapenstilstand was, valt uit de mededeelingen af te leiden, dat de nu gesloten overeenkomst van duurzamer aard moet zijn. Maar voor hoe lang is die wapenstilstand gesloten? Het is vreemd,dat dit belangrijke punt in het offlcieele bericht niet wordt aangeroerd. Een nog niet be vestigd bericht uit Hamburg zegt, dat het een wapenstilstand is, tot aan het sluiten van den vrede. Het is best mogelijk, daar mede zou voor den vorm een inbreuk op het verdrag van Londen, dat het sluiten van een afzonderlijken vrede verbiedt, worden ver meden. Ook zou men alle moeilijke territo riale kwesties, die bij een afzonderlijken vrede ter tafel zou moeten komen, die bezwaarlijk buiten het verband met het geheele vredes vraagstuk kunnen worden behandeld, uit den weg gaan. Ten opzichte van de oorlogvoering zou zoo'n wapenstilstand echter volkomen dezelfde uitwerking hebben als een afzon derlijke vrede. VERSPREIDE BERICHTEN. EEN DAG IN DE VUURLINIE. Men zendt ons de navolgende gevechts schildering, die in haren korten eenvoud een juist en treffend beeld geeft van de zware eischen, die de hedendaagsche oorlog aan den soldaat stelt: Toaneel: Het kruispunt van den straatweg Poelkapelle-St. Julien en den straatweg Lan- gemarck-Zonnebeke. In den hoek, die de beide wegen vormen, bevindt zich aan de Duitsche zijde een schuilplaats van beton, het zoogenaamde „Staigerhaus." PersonenReserve-Luitenant Dürr, pas bevorderd, de onderofficier Sontheiraer, de musketiers Fahrbach, Grötzinger, Knödler, Maule, Mannsperger, Rau, Rock, Renschler, Schips, tamboer Hag, verder het bedienings personeel der machine-geweren, bestaande uit de soldaten Günther, Habig, Sauer en Hochberger. De overige manschappen zijn ter aflossing der posten en om eten te halen uitgezonden. 3.45. Voorm. Het is nog donker. De vijan delijke artillerie onderneemt hevige vuur- aanvallen. 4.15. Trommelvuur als een orkaan. Daarop rust. 5.30. Het eigenlijke trommelvuur zet in als ten zware roffel. Het is buitengewoon hevig, op- en., neergolvend gelijk een alles verpletterende- wals. Musketier Knödler is gewond, het machine-geweer beschadigd. Rechts en links stijgen lichtkogels omhoog. Luitenant Dürr meent echter het signaal voor den vijandelijken aanval nog niet te mogen geven, aangezien hij nog geene Engelschen ziet. 6.25. Het trommelvuur duurt onvermin derd voort. Een nevelbom stijgt langzaam en loodrecht op. Geen weder voor gasaan vallen althansMusketier Maule wordt licht verwond. (Granaatsplinter in de bovenlip.) 6.30. De schildwacht meldt dat hij op den straatweg drie tanks waarneemt, die reeds zeer nabij uit den rookwalm opdoemen. De eerste tank beschiet het „Staigerhaus" met een revolverkanon en een machine-ge- weer, de tweede opent een mitrailleurvuur. Dürr laat de beschikbare machinegeweren op de drie monsters richten. De eerste tank krijgt uit het machine-geweer, dat door den soldaat Günther bediend wordt, een gat in de linkerzijde, en moet dientengevolge het vuur staken. De tweede tank geraakt in brand en houdt eveneer s op met vuren. De derde tank maakt nu rechtsomkeert en verdwijnt. 6.40. De inzittenden der tanks komen te voofschijn, en zoeken dekking achter den berm van den straatweg. 7.40. De Engelsche Infanterie onderneemt in dikke massa's den aanval. De luitenant vuurt nu den eersten lichtkogei af. De aan vallers hebben zich een verkeerd front ge kozen, zien zich derhalve blootgesteld aan het flankvuur der Duitschers, zoodat de aanval mislukt. 8.00. Hernieuwd vijandelijk trommelvuur. Het overschot de afgeslagen infanterie en de bemanning der tanks trekken af. Luitenant Dürr gaat met eene patrouille naar eene aangrenzende compagnie, die zwaar heeft geleden. Onder hevig artillerievuur graaft hij, geholpen door een musketier, een be dolven Duitsch machine-geweer uit, en weet het door het wederzijdsche artillerievuur naar het „Staigerhaus" te brengen. 8.10. Tweede groote infanterie-aanval, ditmaal recht in het front. De Engelschen hebben met de les van zooeven hun voor deel gedaan. De Duitschers schieten vertwij feld. De Engelschen komen niet voorwaarts. 8.20. Volgens aanwijzingen van vliege niers wordt het „Staigerhaus" met projec tielen van zwaar kaliber bestookt. Echter geen treffers. De gelederen van den vijand maken links om en rechtsom, klaarblijkelijk onderneemt hij eene poging tot omsingelen. Dürr Iaat een straalvormig vuur naar drie zijden openen. Musketier Fahrbach schiet uit de vrije hand. Wat hij op den vizierkorrel neemt, stort neder. 8.25. Verder op den straatweg rechts brengt de vijand met véél bravoure twee machine-geweren in stelling. Alle geweren worden op hen gericht. 8.35. Luitenant Dürr bericht naar de ach tergelegen stellingen„De tegenstander tracht links en rechts ons van voren te naderen. Hij wordt echter door een zich voortdurend wijzigende opstelling der bedieningsman- schappen telkens tot den terugtocht gedwon gen. De manschappen van het eene machine geweer zijn reeds neergeschoten, de eenig overgebleven soldaat keert met den mitrail leur terug." 9.30. Ons eigen machine-geweer hapert. De onderofficier Sontheimer en de musketier Rau kruipen naar één der tanks en halen een Lewis-geweer en eenige pistolen. Groote begeestering 10.45. Het Engelsche machine-geweer krijgt een schot in den gasregulator, doch wordt gerepareerd. 11.47. Een Engelsche vliegenier nadert. Allen verdwijnen ip het „Staigerhaus". 11.50. De eigen artillerie neemt de ge strande tanks onder vuur. De schoten vallen echter te dicht nabij, en alles is in rook en stof gehuid. De situatie wordt bepaald on gemoedelijk. 12.00. Middags. De Duitsche artillerie opent een machtig artillerie-vuur op het voorterrein. De Engelschman staat voor den aanval gereed, doch gaat hiertoe nog niet over. 12.30. Luitenant Dürr begeeft zich met musketier Maule door het vijandelijk artil lerievuur naar de compagnie rechts. Hij treft aldaar een vriend, van den opleidings cursus aan, totaal bedolven onder het puin en zwaar gewond. Hij graaft hem uit, ver bindt hem en laat hem achter de vuurlinie brengen. Korte middagspauze. I.45. De tegenstander houdt zich tamelijk kalm, doch blijkt op zijn post. Achter den wegberm ligt de bemanning van den tank nog; rechts tikt af en toe het machine-ge weer. Strooivuur der artillerie en verder een matig geweervuur. De omtrekkende bewe ging van den vijand heeft vorderingen ge maakt. Dürr en zijne manschappen beloven elkaar plechtig in geen geval van hun post te wijken, indien zij worden ingesloten, zullen zij doorbreken. 6.10. uur Namiddags. Vriend en vijand zijn doodmoe, en verlangen naar den avond. 7.00. Avonds. Links een sterk trommel vuur der eigen artillerie. De Duitsche tegen stoot neemt een aanvang. Van een oogenblik, dat het artillerie-vuur minder hevig is, wordt gebruik gemaakt om de tanks te ontruimen. Doch de manschappen die zich achter den berm verscholen houden, beschouwen zich nog als bezitters, en vuren op de naderende Duitschers. Ais Indianen sluipen dezen naar de tanks. Spoedig hebben zij hun doel bereikt. Luitenant Dürr staat op den uitkijk, het pistool in de hand. De overigen begeven zich in het stalen monster. Zij vinden twee doodenéén hunner zit nog op zijn plaats naast het revolverkanon, hij heeft acht scho ten in het hoofd en den hals Drie machinegeweren worden losgeschoefd en medegenomen. Verder worden nog trommels met munitie, proviand en revolvers buitge maakt. Nu aanvaardt men den terugtocht. De Engelschen schieten er stevig op los Luitenant Dürr sluit den stoet. Vóór hem uit gaat de tamboer Hag, die nogal corpu lent is, en moede wordt. Hij kan niet verder. Ofschoon Dürr tengevolge van eene in een vroeger gevecht opgeloopen zware verwon ding in één arm geen kracht meer heeft, neemt hij het door Hag buitgemaakte machi negeweer op den rug, en volgt den afgemat- ten tamboer op den voet. Plotseling stort Hag geluidloos voorover in een grooten met water gevulden granaattrechter, en verdwijnt Luitenant Dürr springt item na in het water, dat hem tot de borst komt. Na eenige oogenblikken vindt hij den tamboer. Het gelukt hem zijn hoofd boven water te hou den. Verder reiken zijne krachten niet. Doch dit is voldoende. De manschappen in het Staigerhaus hebben opgepast en snellen thans te hulp. De levenloos zware man wordt in veiligheid gebracht, evenals het machine geweer. Hij heeft een kleine schotwond aan den hals. Hij wordt verbonden en is gered 10.00 uur 's Avonds. Luitenant Dürr schrijft een nauwkeurig rapport over den toestand de munitie, de wapens en de gevechtssterkte! II.00. 's Avonds. De aflossing komt aan uitvoerig worden de gebeurtenissen mede gedeeld. De commandant van de kleine hel denschaar wordt geluk gewenscht met bet hem verleende ijzeren kruis eerste klasse Verlof staat voor de deur. Zijn geiuk kent geen grenzen 11.15. 's Avonds. Terugmarsch naar de tweede linie onder een verschrikkelijk vijan delijk spervuur. Geen verliezen 1

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1917 | | pagina 1