i ainbieden. Zaterdag 1 December 1917. 32sta Jaargang Nw. 2842. voor de Kuidhollandselte en Keeuw^ehe Eilanden. Antirevo In Orgaan Eerste Blad. Adelaar 1ME KEUZE IN HOC SIGNO VINCES ROTTERDAM, en Goedereede „HËT G0ÜDIN HEBT*. GEMENGD NIEUWS. zijn gereed >efe Kit. niet meer te nen daarom W. BOEKHOVEN Zonen, Wordt vervolgd Hotel üeii&nr&nt DINERS f 1m hooger. LOGIES MEï ONTBIJT f 1.25, f 1.50 en f 1.75 Tel No, 1532, Aanbevelend, UFOBTlair K. C. F. i LEE-Möim OP DEN UITKIJK. AS. noodig hebt en over- 9? nwinkei vanaf dhulssteeg, en, Matrassen enz. ReclamastelKapok- Kapok 22 gulden, rde Veeren ea gewaste its van Bedden boven een EXTRA CADEAU 9748 Qereedschapsdoozen, net en zonder pannen, voor de slachterij be landen. Bietenrieken 5 Houten Intnaakkuipjes, heele en halve H. L., Schoppen en Rieken, les BEZORGD. Kantoor gevestigd sedert 1904. Interc. No. 9. ten. ues etc. 13045 rzekering etc. m a DEPOSITO gging 37i DSCHE BANK. ge dagen 2—4 uur n.ra Deze Courant verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG. ABONNEMENTSPRIJS per drie munden franco per post 50 Cent bij vooruitbetaling. BUITENLAND bij vooruitbetaling 4.50 per jaar. AFZONDERLIJKE NUMMERS 5 CENT. UITGEVERS: SOMMELSDIJK. Telefoon Intercommunaal No. 2. ADVERTENTIËN 121/2 Cent per regel, RECLAMES 25 Cent per regel. BOEKAANKONDIGING 5 Cent per regel. 'DIENSTAANVRAGEN en DIENSTAANBIEDINGEN 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan. Adverientiën worden ingewacht tot DINSDAG- en VRIJDAGMORGEN 10 UUR. Alle stukken voor de üedactie toestem®!, Adver&eiailêis ess verdere Administratie franco toe te ®esi«ie® aan de Uitgever g. SLUIS—ROTTERDAM. 2,05 2,19 2,26 2,39 2,49 3,02 3,07 3,15 3,25 3,55 6,01 6,05 6,19 6,26 6,39 6,49 7,02 7,07 7,15 7,30 8,- 10,05 OOLTGENSPLAAT. 4,45 6,50 7,20 3,48 3,48 3,53 4,06 4,16 4,29 4,36 4,50 7,41 7.49 7,53 8,06 8,16 8,29 8,36 8.50 maar beslist, zóó dat er gefluister der stem tóch an de vreugde, van de lie zijn ziel verheugt en rei- Jezus Christus zonden hij er sneller uit. een triomfkreet, n van die koninklijke uit- mooider van den beginne aangezicht „Wie zal be- gen tegen de uitverkorenen z drukt sprakelooszijnbroe- .ligt beschaamd het hoofd... uilen de eersten zijn I" dan hij is: hij is verachterd van iefde is verkoud; hij heeft /erdrag met de zonde ge- afgeglibberd van den berg heeft de vensteren zijner iloten voor hel licht van leestal kan hij tocli iten Jezus leven, nog min* ijn broeder als op arends- 'evlogen, omhoog, recht de atigheid tegemoet! gt de kranke „als je eerst r zoo'n behoefte aan iemand, die mij verstaat e ander terug, ireine handen vouwen tot ier de onreine lippen ope* vetenden God .hij kt hem smeekend aan Kornelis Hamering op de j 't in jaren niet heeft ëe' mond zich opent voor zijn t als een angstkreet in zijn wees mijmij ladig!" De meening, dat er betere economische verhoudingen voor den arbeider zullen aanbreken, wordt weer door een ander weersproken. De een ziet in 't verschiet hooge loonen, maar dure tijden. Een ander voorspelt lage loonen en dure tijden. Het valt niet gemakkelijk, nu reeds den horoscoop te trekken en er zijn er dan ook niet weinigen, dien hun meeninguitspraak steeds met een «waar schijnlijke beginnen Nu al over de toekomstige volkswelvaart of de eco nomie in Nederland een twistgeding aan te gaan, is dan ook geheel over bodig en dwaas. Of 't Kapitaal een veer zal moeten laten ten voordeele van den arbeid zooals sommige meenen ol dat de arbeid na eene verheffing van een 30 tal jaren weei naar beneden zal gaan, zooals anderen denkenwe weten 't niet De oorlog is in een nog te dobberend stadium; en de Vrede is nog niet nabij genoeg, om eenig ge grond oordeel te kunnen uitspreken. Dit staat vast, dat de democratische idee op dit oogeriblik groeiende is en dat wil op economisch gebied platweg zeggen, dat de arbeiders de kaas niet '■Mjm van hun brood laten halen, hoe dan 't Kapitaal tegenspreken zalde oorlog, zeggen ze, is er niet door den Arbeid maar door 't Kapitaal gekomen; en de Arbeid is van dien oorlog de meest groote lijderderhalvewaar de Arbeid de lijdende partij is, al don duur van dezen oorlogdaar zal na den vrede de Arbeid dat niet meer zijnmoge dan 't Kapitaal een achteruitgang ervaren, maar de arbeid heeft al genoeg geleden, is al genoeg achteruitgezet door wer keloosheid, ondervoeding, woninggebrek, dure levensmiddelen enz. En daarom na den vrede eischt de Arbeid zijn oude rechten weer op, niet alleen, maar eischt versterking van zijn economische macht en kracht. Nog eenswe hebben niet den moed voorspellingen te doen, hoe de ontluiken de democratie zich in de economische verhoudingen zal openbaren en welke kracht van 't Kapitaal zal uitgaan om aan die democratische eisehen eenigen teugel aan te leggen. Vast staat, dat in de industriecentra onzaglijk wordt geleden. En door dat lijden nu, door den oorlog, is 't niet onmogelijk, dat er een krachtige reactie van den Arbeid tegen 't Kapitaal op volgen zal. Toch blijft één gedachte waar. Het welzijn van den mensch is afhankelijk van 't volgen van de door God gestelde levensorde. En nu is 't wel eigenaardig, dat in Oud-Israël die levensorde uit gedrukt werd door een verbonddoor een Verhond van God met zijn volk En nog meer is er op te letten, dat God dit verbond niet sluit in de eerste plaats om Israëls volkswelvaart als zoodanig te verhoogendat volk rijk en groot te makendat volk met eere te overladendien volksrijkdom te doen schitteren voor 't oog der heidenen; Qeen, Hij heeft dat volk wel uitver koren, nietom dat volk groot en rijk te maken, maar om Zijn eigen Naams Wh. Um door do economische uitver kiezing van een Kanaiin vol melk en honing, dat Volk door liefdedrang te leiden tot Hem, en den Heidenen 't zichtbaar te toonen«Ja, waarlijk, God is Israël goede. Israël was daarom een heilig volk, afgezonderd ook in zijn sociale en economische wetten van de heidenwereld. Israel had zijn bondswet en die beheerschte 't heele leven van «kapitaal» en «arbeid»van burgerij en slavenvan landbouw en veeteelt van geldleenen en landverkoopen 't Heele natuurlijke leven is voor ieder, behalve wat God zelf onrein gestem peld heeft. En 't zijn niet Israels ver diensten, dat het vooruit komt in Ka naiin, maar het is louter genade. En als Israël uit Gods haud eet en drinkt, u i als 't zich aan de Bondswetten houdt, dan moet Gode de eere gegeven wor den. Jeschurum mocht niet «vet» worden, want dan sloeg 't achteruit. Neen Jeschurum d i. de oprechte, moest zich ziju eerenaam waardig maken het moest in oprechtheid zijn God dienen; in oprechtheid de Bondswet navolgen; in oprechtheid al 't ongod delijke wegdoenai gaf dit soms schijn bare voordeelen en winsten. Zoo moest Israel gelooven, dat zes meer is dan zeven en op den Sabbath niet werken,-al was er ook voordeel mee te behalen. Weduwe en wees moesten onderhouden, al was wegstooten goedkooper; op 't Sabbatjaar moet 't land braak liggen, al was bouwing schijnbaar voordeeli- ger; de armen mochten plukken, wat in dat zevende jaar groeide, maar als de eigenaar 't behield, was zijn gezin rijker geweest. Nochtans; de Bondswet stoorde zich aan die overleggingen niet en schreef voor, wat God wilde en niet wat nu eens bijzonder aangenaam of voordeelig was voor den bezitter of den werkman. Heel 't economische leven in Israel had een godsdienstig zedelijken grondslag Godsdienstig want God zelf schreef 't voor, hoe Israel arbeiden en leven zou en hoe de on derlinge levensverhoudingen moesten zijn; eu dan zou nooit de zelfzucht de hartader van den arbeid en van aller streven zijn. Neen, de zelfzucht nooit, maar de gehoorzaamheid aan de Bondswet; al mochten dan «voor 't vleesch» de wetten hier en daar ook eer gestreng zijn en geen «akkers bij akkers* gevoegd worden en «huis bij huis*. Zedelijk moest de grondslag der economische verhoudingen zijnniet om rijk te worden, want die rijk wilden worden, vielen in velerlei verzoeking niet om te heerschen over zijn werk volkniet om zijn «boer* te «pesten® en te plagen Neenalle werk moest er zijn om Gods wilHij gaf ze uit ge nade te eten, dan moest Jeschurum uit dankbaarheid daarvoor in Zijn ordinantiën, óók voor den Arbeid, wan delen. Niet 't doel in den menschniet 't doel in Israelmaar in God. Zijn Naam moet eeuwig eer ontvangenmen loov' Hem vroeg en spa. En dat doel kon de Israëliet berei ken, want hij was beelddrager Gods, hebbende heerschappij over de natuur En die natuur zal hij veroveren, maar nooit inboeten zijn onderdanigheid aan Hem Heerschappij over Israels bergen en dalen, en landerijen, en gewassen, beken en stroomen, dieren en planten, maar .als geestelijke mensch, die öedeagste Soerenatelger ©8A, 638 12451 Dtraet r.ablj de Hao&gtaeg, Hei door ieder aanbevolen adres. leeft uit de Bondswet, leeft uit God, leeft voor God en tot heil van den naaste. Israels arbeidIsraels econo mische verhoudingen waren godsdiensti ge, zedelijke verhoudingen, omdat ze met God rekening hielden. Vt En wel zeer bijzonderlijk. Wat ge in geen enkel hedendaagsch econo misch leerboek vindt, vindt ge in Israels boekenhoop op Goddelijken zegen Tegenwoordig rekenen de economen ze cijferen en maken statistieken en cmclusien daaruit, en zoo voorspellen ze de toekomst. Ze ontleden de maat schappij ,in al haar deelen; geven be palingen van Rente, Winst, Geld, Goe deren, Kapitaal, Arbeid enz, enz. maar de factor: «Zegen Gods«, neen, dien vindt ge in die leerboeken niet. Maar bij Israel vindt ge dien macli tigen factor wel. En of een Israëliet weinig land had of veelveel knechten of geen een; veel schapen, ossen en ezels of zelfs geen enkel ooilam; of do een groote lichaamskracht had en veel wijsheid, en veel inzicht en de ander weinigIeder Israëliet had behoefte aan den zegen Gods. Daar ging het bij hem om. Als hij dien zegen maar had. Al was hij dan arm en min der bedeeld, als hij maar zag, dat God hem nabij was en hem ondersteun de dan was 't hem goed, Al was hij arm als hij de overtuiging maar had dat hij de Bondswet had betracht, en dus Gods zegen kon verwachten, dan ge voelde hij zich toch gelukkigdan rustte zijn ziel in God en diens welbehagen. Ja, bij brood der smarten zelfs tevreden en gelukkig, want 't was dan toch de Verbondsgod Die 't zoo beschikte, en aan Wiens wil hij zich te onderwerpen had zelfs bij nood en gebrek. Ook die armoe had waarde n.l. meer geroep om ontfer mingen zijns Gods, een dicht aansluiten aan Hem, waar 't natuurlijke leven te kort kwam en schijnbaar te weinig gaf. Maar wat dan 't lichaam verloor, won de ziel Eerst den Verbondsgod zoeken en erkennen in alles, al zate men met Job op den aschhoop. En zoo zal 't in de toekomst toch ook moeten gaan. Bij alle gedenk en gemeen en gepraat over de toekomstige economischo verhoudingen moge toch niemand uitschakelen deze grondgedach te De economische grondslag is gods- dienstig-zedelijkdi vast aan God en vast in Zijn eereniet zelfzucht en niet eigen grootheid En daarbij alles afhankelijk van den zegen Gods. Hem liefhebben en zijn naaste als zichzelf en in deze gezindheid dos harten rijk aan zielevreugd. Arbeid voor Hemarbeid voor zijn naaste; arbeid tot algemeen welzijn; arbeid voor zichzelf: doch om Zijns wil. Hoor eens'k bewonder 's mans geduld, dat wil ik eerlijk erkennen Hij is een soort van Kooiker. „Politieke eendenboer en hij komt uit Fries land, waar ze taai zijn en vasthouden aan hun doel en als ze 'n sloot of gat niet den eenen wind niet binnen kunnen zeilen, het met den anderen doen, óf 't zeil laten vallen en den duwstok nemen óf van boord sprin gen. 'n zeel om den harden nek en zoo 't schip naar binnen trekken. Ze geven 't daarbijna nooit op. Ze hebben er tijd en geduld. En mijn eendenboer is 'n baas in zijn vak en een vasttrapperen eiken herfst weer aan, doet hij zijn uiterste best, om groote koppels mooie antirevolutionaire eenden in zijn kooi te lokken. Mr. Troelslra is 'n echte stanfries. Zijn politieke leven heeft een dubbel doel het eene heeft hij nu bereikt en met meer kracht dan ooit zal hij zich nu op het andere gaan werpen! Hij is 'n onverwoestbaar idealist. Al zijn zijn idealen de onze niet. Zonder idealen houdt men een politieken strijd als hij voert, geen menschenleven vol. Dan zoekt men een vet baantje, gaat uitrus ten van zijn vermoeienissen en zegt in den vriendenkring, dat het tenslotte toch allemaal larie is, die politiekerijen. Met idealen houdt men vol. Levenslang, tot den laatsten ademtocht toe. Maar Troelstra is ook practicus. Hij weet dat een menschenleven maar kort is; dat als hij nog 'n keer minister zijn zal, er wat spoed achter gezet moet worden en dat de volledige doorwerking en overwinning van het socialisme nog wel enkele inenschen- geslachten uitblijven zaldat hij die hoogst waarschijnlijk niet zal beleven. En daarom onderscheidt Troelstra, heel practisch, tusschen levens ideaal en levensmoe/, 't Ideaal is ter bespreking. Het doel is om te bereiken. En nu verkeert hij in de gelukkige omstan digheid, dat hij voor een déél zijn doel be reikt heeft. We krijgen „algemeen stemrecht". Dat komt uit de pen van min. Cort v. d. Linden. Maar 't komt in nog veel sterker mate door de zweep van Troelstra. Dat het nii komt is zijn werk. Waarbij hem zeer te stade kwam het feit, dat niet, toen 't nog tijd was, de gansche Rechterzijde haar stelsel naast en tegenover het roode van Links heeft gesteld, Mr. Troelstra is een kwarteeuw lang met de idee van het A. S., dal komen zou en komen moest, naar bed gegaan en weer op gestaan. Elke rede, elke actie, elk program, elke demonstratie, stond altijd weer in het teeken van 't A. S. Denk b.v. aan 't jaar 1903. 't Jaar der groote spoorwegstaking, toen in de koppen der stakende arbeiders véél om ging, maar over het A. S. niet werd gekikt toen de heele arbeidersbeweging meetuimelde in den anarchistischen draaikolk; toen Do- mela Nieuwenhuis weer 'n amerijtje op den bok klom en Troelstra 'n pak slaag had kun nen krijgen Toen was nóg weer het eerste, waar hij onder alles aan dacht het Algemeen Stemrecht. Zooals de onverbeterlijke spreker, die al tijd vol is van de honderdduizend, die hij eens trekken zal, in 't water gevallen, nat als 'n poedel, éérst kijkt of zijn lootje nog in z'n tabaksdoos zit. Zoo zei Troelstra toen ook „Wat zou zoo'n staking een prachtmiddel zijn voor de arbeiders, om het A. S. te krijgen I" Later kwam hij daarvan terug. Ja de „rooden" zijn ook al heel wat ver kleurd in den loop der tijden al willen zij dat niet weten. „Algemeene werkstaking Ja, in theorie houden ze er nog aan vast, als het alleruiterste redmiddel tegenover een koppige „bourgeoisie," die op andere wijze niet van haar plaats'te krijgen is. Zooais de geneesheer bij sommige plotselinge kwaien, gelijk men wel eens vertelt, soms een paar- demiddel in petto houdt, waarmee hij „va banque" speelter op of er onder Zoo hebben de sociaal-democraten het mid del der „algemeene werkstaking" nog niet op den index geplaatst. Maar al wél in 't vergifkastje En ze waarschuwen honderd keer voor het onvoorzichtig gebruik, tegen dat zij het één keer aanprijzen als straf werkend middel. Zoo is ook Troelstra in zijn strijd voor het A. S. weieens veranderd in 't gebruik der middelen, maar zijn doel hield hij steeds in 't oog. En Alle middelen bleven goed I Als zij 't doel maar bevorderden Denk maar eens och, wij vergeten zoo gauwaan zijn dreunende, dreigende rede op 't jongste Congres der S. D. A. P. voor de behandeling der Grondwetsherziening toen hij hartstochtelijk de burgerlijke partijen en met name de E. Kamer dreigde dat alle middelen zouden worden aangewend, als zij het wagen mochten nu nóg de roode broe deren teleur te stellen in hun hartewensch Het A. S. is verkregen Nog niet ten volle't is zoo I In deze arke toch zijn nog niet manneken èn wijfken binnengegaan en 't was toch eigenlijk een kollossale blunder, toen Troel stra in zijn jongste Begrootingsrede, 'n schets- program uitstippelend voor de toekomst het Vrouwenstemrechtgeheel vergat, zoodat Schaper den dag daar aan dezen Cap- sus herstellen moest Toch zielkundig verklaarbaar. Vergeet niet, de tijd ligt nog niet zoo héél ver achter ons, dat Troelstra met algemeen mannenstemrecht volkomen tevreden was en de stemgrage vrouwkens dan maar raar afwij zen kon. Nu is hij er voor en goed ook maar 't is toch 'n programpunt, waar hij blijkbaar met z'n hart nog niet geheel in leeft. Want wat is het geval? Ook het A. S. is voor Troelstra nog niet het doel doch slechts middel of op z'n hoogst een hulpioei'n station op den politieken weg. Zijn eigenlijke doel is het brengen van de regeermacht aan de arbeidende klasse en het voeren van den klassenstrijd. Daarom helpt hem het vrouwenstemrecht niets. Heeft hij aan de mannen genoeg. Zouden zelfs de vrouwen als ook voor hddr het stemrecht algemeen werd gemaakt, een, zekere verhindering kunnen zijn, wijl bij haar over 't geheel genomen de soci alistische beginselen minder diep en breed wortel schoten dan bij de mannen. Dit alles verklaart, hoe mr. Troelstra zich noch een tweede „hulpdoel" heeft gesteld, dat hij nog niet heeft bereikt. Daarover 'n volgenden keer I UITKIJK. DE STORM. Mededeeling van het Kon. Ned. Met. te De Bildt. De storm, die aan de kust bijna onaf gebroken van Zaterdagmiddag tot Maandag ochtend heeft gewoed, behoort tot de lang durigste en zwaarste, die bekend zijn. Op de Noordzee is Zondagmorgen windkracht 10, dat is zware storm, gemeld. Aan de kust op verschillende plaatsen, achtereenvolgens Z.-W. 9, W. 9 en N.-W. 9. Da berichten uit het buitenland ontbreken, grootendeels door den storm, maar de barometer moet in de Oostzee Zondagmorgen onder 720 N. M. hebben gestaan en tot diep inZuid-Duitsch- land heeft de wind stormkracht bereikt. Te De Bildt werd tusschen Zaterdagmiddag 1 uur en Maandagochtend 1 uur gedurende 21 uren een gemiddelde windkracht 7 of meer 7 uren windkracht, 8 of meer en 2 uren windkracht 9 waargenomen. De zwaarste stooten tot 30 M. per seconde, kwamen voor bij het passeeren van het minimum even na 5 uur op Zondagochtend, toen gedurende een onweersbui, de wind verscheidene mi nuten b wen 25 M. per seconde bleef en volle orkaankracht had. In korte stooten kwam de wind in twaalf uren boven 20 M. per seconde in 3 uren tot 25 M. of hooger. De hevige storm van Zondag heeft het telegrafisch zoowel als het telefonisch ver keer ernstig gestoord. Tusschen Amsterdam en Rotterdam was Maandag den heelen dag nagenoeg geen telefonische verbinding, met het gevolg, dat het toch reeds in de war zijnde telegrafische verkeer abnormaal zwaar beiast v/as. In alle hoofdrichtingen bestond trouwens ernstige storing. Het eiland Marken is geheel overstroomd. Van 's middags 1 uur af bleven de Oranje sluizen gesloten en was de scheepvaart naar de Zuiderzee gestremd. Het water steeg tot 180 c.M. boven A.P. Vi.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1917 | | pagina 1