Woensdag 4 Juli 1917 829U' Jaargang N°. 2299. lie €l#rlog. I Antirevolutionair Orgaan voor «Ie ZaidIiollait<iscliê ©ai Keeuwiche Eilanden. IN HOC SIGNO VINCES De grondslag van ons Dorpsleven. C. Alblas. G. C. Biuggeman. J. van der Slik Jz. J. Vroegindeweij (aftr.) BUITENLAND. s enz. 9741 ng. ïtten. kken, 'END 12030 Dese Courant verschgnt elke» Woeüsdsg ea Zaterdag. AdvertentiSa ISV2 oentper regel, Reclame» 25 per regel. Boekaaakofidiglsg i Cent per regel. ©IssutaaaYrRges en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan :R- ore ien. 14 wand- utzuur, len zeg- re rkzame lij, merk- daar wel ongeluk- ;zadigder schieten ien op't bescheid. 3 immers iw moge- natig uit. oolbroek ester be de werk erwinkel. ractische gen en 't tijd. Hij :ie te blij- >rave jon- aan Hij n de inkt tijd. jongens- ur. rvolgd PoimeMentsprljs per drie aaandea fr. p. p» 50 €@at bij vooruitbetaliiag.r BOEKHOVEN Zonen, Buitenland bij vooruitbetaling 4,50 per jaar l| SO MMELSD1JK. Afzonderlijke nummers 5 Cent. veiesoom Mmotua. No. a. kdTertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Yrgdagiaorgen IQ nr. Alle «tuKkcn voor «3e Kedactie t»e«aens«s, Advertenties» eo werflere Adminlstra&iie franco toe te xesnefemaaii «Ie &)ia«rcve-f g Wat is de eisch van alle Dorpsleven Wat is zijn grondslag Waarop moe ten Burgemeesters, Raadsleden, De- meenteambtenaren, de' Inwoners, oud en jong met hart en hoofd staan. Op welk fundament kan elk Dorp tieren Geestelijk en stoffelijk bloeien Twee antwoorden zijn gegeven in den loop der tijdenja alle eeuwen door waren er maar twee opvattingen in dezeneen Land, een Stad of Dorp JÉKJ1 bloeien óf op 't Deugden- of op 't *^3hgiefondauaent. De oude Liberale partij en ook de huidige Vrijzinnigheid heeft reeds een eeuw lang dat Deug denfondamentgepropageerd en voor 't Staats- en Dorpsleven aanbevolen. Niet, dat ze de Religie zoo gram waren, maar ze meenden, dat de Deugd een vasten grondslag gaf voor alle leven, doch dat de Religie, verbrokkeld als ze daar ligt in allerlei kerken en kerkjes, een wan kelbaren grondslag aanbood. Van Religie waren de Liberalen niet vijandiggan- schelijk niet; er zat nog veel van den goeden zuurdeesum der Voorvaderen in henvan hun voetspoor durfden ze nog zoo spoedig niet afwijken'er wa ren toen bij die Vaderen'tijdens't bloei tijdperk der Religie krachten openbaar geworden, zoo onloochenbaar groot en sterker waren bij de Voorvaderen Afealke historisch kranige feiten te con- ^Ptateeren, tot stand gekomen toen de Religie in eere waser was bij de Voorvaderen zooveel geestdrift, waar digheid, ernst, macfyt en kennis geopen baard, dat men zoo maar niet plots met de Religie breken kon haar macht en - kracht was door en door sterk ge bleken, Jamen zag heden nog de kracht der Religie onverbrokkeld en ongedeeld, in de Roomschïe Kerk ovèr 't rond der Aarde haar beteekenis voor 't leven der volken was niet te looche nen. >God, Nederland en Oranje»ürde en Recht* »Gezag en Vrijheid*Voor •Huis en Altaar*Voor »God en Ko ning* ^Plicht en Recht* zie dat waren gevleugelde woorden ge worden overal bekend en overal bemind; en uitvloei sels van de Religieen steunsels voor Land en Volk; voor Stad en gehucht. Het voetspoor der vaderen te ver laten was niet gemakkelijkmen had de vruchten van den Religieboom ge plukt en gegeten; ja! nog heden bloeide hij, al was 't dan niet van jaar tot jaar in rijken Meitooija, al was er zelfs minder vrucht dan de bloesem pracht wel liet verwachtenallerlei voorjaarsvorst en kou en storm deed wel eens den oogst tegenvallennoch tans de Religie kon men in haar waardij niet wegcijferen. Vandaar dan ook, dat er ook door die Liberale mannen eudtijds, in 1815, b.v. een Zondagswet gemaakt is; maar en dat teekent hun hartetoestanddie begint met: »Alzoo wij in overweging genomen hebben de noodzakelijkheid om, op het voetspoor onzer godsdienstige voorvaderen die daarop steeds den hoog- sten prijs steldende plichtmatige viering van den dag des Heeren en andere dagen den Openbaren Christelijken godsdienst toegewijddoor eenparige en voor de geheele uitgestrektheid der Vereenigde Nederlanden algemeen werkende maat regelen te verzekeren» enz enz. Let er nu op: Ze deden dat »op 't voetspoor vanop 't voetspoor van hun godsdienstige voorvaderendie daarop >den hoogsten prijs steldenen en 't moest plichtmatig zijn. De deftig heid ligt er dik opmaar de ijskou van 't eigen Liberale hart komt je uit alle woorden tegen. Op 't voetspoor van Omdat de Voorvaderen 't zóó gewoon waren, 't Zou dus nu ook wel goed en nuttig kunnen zijn. 't Staat er alles zeer deftig; taal uit den Regententijd maar koud als een lijk. Er spreekt geen greintje Religie nit; niets geen warm gevoel voor God en zijn eeuwige ordinantiën. Op '.t voetspoor der voorvaderenmaar niet om 's Heeren wilom Zijns Woords wil. Omdat Hij 't eischt Doch: 't is goed; want onze Voorvaderen vonden 't ook goedbest zelfs. En brave menschen kon je er mee kweeken. Al was er dan geen Religie, als 't volk dan maar braaf bleef, voorai op Zondag, dien geliefden dag der gods dienstige voorvaderen. De Religie een ideemaar de braafheid en de vrome plichtmatigheid een eerste eisch. De Religie achterbaks, maar de Deugd en Brave Hendrik voorop. Deugd nommer één, en de religie nommer twee. Religie en Kerkgaan was meer voor 't mindere, onontwikkelde volk, Dat onontwikkelde volk bleef daardoor wat rustigwerd niet rumoerig; klaagde weinig en was tevree de Religie was voor dat domme volk een politiemaatregel, voor orde en rust tegenover 't Kapitaalen zij, de ontwikkeldede deftigede volkomen eerlijk overtuigde en de te goeder trouw zoo denkende Liberalen, gunden de Religie aan de mindere klassen en eischten de Deugd en 't Deugdenfon- dament voor zich zelf op en die Deugd gaf hun rust voor 't hart en genot in 't leven en maakte ze tot waardige burgers, die in den goeden God en de brave Deugd de voor hen niet bange sterrensure tegemoet gingen; zonder schroom gaan ze in, in 't dal der scha duwen des doods. Maar hoe bedrogen zijn zelfs deDeugd- aanbiddefs uitgekomen, die 't Religie- fondament verheten en op de Deugd, als basis van alle leven, hun hope stel den er in geloofden als in een kracht die bergen kon verzetten, wat echter 't Geloof alléén maar kan. In de harten de Deugd maar losgemaakt van de Religie laat ze 't luiden der kerkklokken niet, die op roepen tot den dienst des Woords en der Sacramenten. In de Kerk de Deugd maar losgemaakt van don Christus hoort ge de grondwaarheden der Schrift, door alle een wen beleden; besnoeien door de Bijbelcritici. In de Kunst de Deugd maar losgemaakt van de Religie werd 't ethische opzij gezet en bleef >de Kunst om de Kunst*, hoe walgelijk ook, het wachtwoord, In de Letterkunde de Deugd maar losgemaakt van de Religie werd de zelfmoord door liefde en uit hartstocht niet zelden tentoon- gesteld. Op 't Tooneel de Deugd maar vraag aan de Liberale Tooneelcritici, wat schunnige stukken worden opge voerd. Vraag 't den Directeufen der Theaters en Variétés en Bioscopen Vraagt aan den Boek- en Plaathandel, wat er achter de gordijnen ligt en waar naat veel vraag is, waarover de Deugdza men zelf 't hoofd met deernis schudden. In 't Recht de Deugd, maar de mis dadiger wordt ontoerekenbaar en krank zinnig verklaardwordt zonde *zwaktè* genoemden boosheid »overerviDg« die mèdelijden verdientwordt schuld* verzacht; en straf* ingetoomd. In 't Sociale leven de Deugd, ma,ar de Standen moeten weg de rijken moe ten wegde Kerkelijke kracht óp den werkman weg en 't Hard tegen Hard is de leusstrijd en stakingen, maar geen toenadering en samenwerking tus- schen Arbeid en Kapitaal. In 't Staatkundig leven de Deugd als grondslag, maar de Staat is gods dienstloos verklaardde Eedskracht verzwaktde Kroon neergehaald en 't Volk oppermachtig gewordende God delijke wil in den Volkswil omgezet. In de ScholenChristelijke en Maat schappelijke deugden, maar bedreigd van seconde tot seconde door de koud heid der Neutraliteitsidee. •X" Deugd is uitstekend. En waren alle Religieuzen maar waarlijk deugdzaam Ons aller hart is zoo pijnlijk los van God. Een sieraad en pronkstuk is ze in 't menschelijk levenonmisbaar en hoog te eeren en respecteeren bij ieder, 'tls adel der menschen. 'tls de goud glans op de vleugelen, met welke 't Leven in de schoone golflijnen opwaarts stijgt, 't Is óók algemec ne genade nooit genoeg te waardeeren. Maar, los van de Religie, wordt ondanks die Deugd, alle hooger leven losgewrikt en gaat er de gloed uit, die de ziel aansteekt tot hemelsche gedachten, woorden en daden op alle levensterrein; die om Godes wil, door 't Geloof, wonderen werkt in allen levenskring, want de Religie alleen vervormt de aarde en hervormt en restaureert alles wat ze aanraakt, om dat de religiverbinding, eenheid is met Goden eenheid met God in Christus is eenheid met den auteur van alle levensgeluk en zaligheidóók hier op deze aarde op elk levensgebied. Religie trekt 't aardsche op naar hooger sfeer en ontdoet 't van zijn onhebbelijkheden De Religie blijve. 't fondament. En daarom Stemt Rechts Eu de grondslag van ons Dorpsleven zij steeds de Deugd maar vast aan de Religie en de Kerk Bij de Deugd treedt op de autonome, zelfbewuste, eigenge- rechtvaardigde mensch, Bij de Religie de Christus als Zaligmaker En 't ver leden bewees het't Deugdenfondament zonder Christus valt in stukken en brokken er is geen huis op te bouwen 't is op zandgrond bouwen, wie daar een woning zetten wil. Ons ethisch dorpsleven kan niet buiten den Heiland om. En hoog sta de kerk! Hoog haar leer! Hoog haar daden! Om Jezus wil, die ze stichtte. De Deugd alleen zet alles op losse schroeven. De Deugd in Eenheid met Christus leidt 't leven langs zuiver spoor en maakt van een jammerdal een poort des hemels; van een - stroom des verderfs kristallijpen wateren Stemt Rechts Stemming te Middelharnis. Al is 't b z tten van een Riadsietel op kleiae dorps-n geen wereldjchokkende ge beurtenis; al s'aat zelfs ia Nederland geen seconde het werk stil, als er in M ddel- harnis of Herkingen een Raadsverkiezing is; al zal selfs in de dorpen zelf groote rust geve nden worden, hoewel in de pops lende harten der candidaten onrust óf ze voor den dienst goedgekeurd, dan afge> keurd worden* door de po itieke doktoren, die hun pols eens voelen, die zien, of ze ook soms gebreken hebben of ze't geweer kunnen hanteeren; of ze flink kunnen mar- cheeren enz. Toch, al schokt de wereld er niet vanom Raadze.tels strijden we, omdat hier twee beginselen tegenover staan. Om dat, althans in Middelharnis, een Gemeente- program aan de orde gesteld is, dat de Antirevolutionaire R ladsleden zullen hebben af te werken. Een Gemeenteprogram, dat de sympathie heeft van een zeer groot deel des volks, naar ons allerwege ter oore komt. We herhalen dit Program, omdat 't die richting uit moet en in 1919, bij de Evenredige Vertegenwoordiging, verant woording zal gevraagd worden èn van de Antirev. Raadsleden èa van de Vrijzinnig heid, wat ze met dat Program, door de Gemeente gewild, gedaan hebben, 't Pro gram is. 1. 't Gebed in den Raad 2, Herbergsluiting op Zondag, zoover de Rijkswet dit toelaat. 3. Herbergsluiting op Chr. Feestdagen, zoo vroeg mogelijk; de sluitingsuren door den Raad te bepalen in overleg met de Herbergiers. 4, Scherp - politietoezicht op Westdijk en Zandpad. 5 Beperking van 't aantal Slaaphuizen. Of van het aantal gasten in die Slaaphuizen Of Gemeentelijke Slaap huizen. 6. Scherp toezicht op de „Bier-verlofs", waar jenever getapt wordt. 7. Vervroegde winkelsluiting in overleg met de winkeliers. 8. Eea betere Reinigingsdienst, 't Werk is voor één man te zwaar. 9. Herziening der schoolgelden door proportioneele schoolgeldheffiog. De armen vrij. Voorts: een ieder betalen zonder concurrentie met 't schoolgeld op de Christelijke school welke ergerlijke concurrentie al veel te lang geduurd heeft en onpartijdihe benoe mingen in de Commission voor 't On derwijs en andere Stichtingen. 10. Getn benoemingen van ambtenaars, die drankzuchtig zijn, en flinke be zoldiging aan alle ambtenaar s en werk lieden in dienst der Gemeentewant de arbe der is zijn loon waardig. 11. Uitbreiding der gemeente met flinke straten en plantsoenen; toezicht op alles wat den Gezondheidstoestand; vermindering van brandgevaaren 't tegen gaan van besmettir g smiddelpun- ten aangaat, want de mensch bestaat 'uit ziel en lichaam; en ook het lichaam is schepping Gods ter Zijner Eere. 12. Medeweikiag vragen van alle Par tijen, alle Kerken, alle burgers tot 't M ddelharnis Vooruit!] in geestelijk en stoffelijk opzicht; in Landbouw, Scheepvaart, Industrie, Middelbaar en Lager Onderwijs; in Winkelstanden Nering. Voor dit program vragen we den steun aller kiezers. Stemt dan op: Ea probeeren om den Raad om te krij gen. al zal 't Reu eainspanning kosten I DE TOESTAND. Het nieuws is eigenlijk voor zoo'n oorlog maar sober en spoedig bijeengeraapt. Op het Westelijk front het operatietooneel waar beslissingen vallen moeten blijft on rustig. Een aanval, op grooten stijl heeft echter in geen weken plaats-gehad. Kleinere gevechten echter legio. In de buurt van Loos zijn de Engeischen weer eenige tientallen meters vooruitgekomen De Duitschers geven 't als volgt toe „Tusschen Fresnoy en Gravelles vulde de vijand zijn aanvankelijk met zware verliezen door ons artillerievuur ineenstortende aan valsgolven voortdurend aan door versche troepen in het gevecht te brengen. Na ver bitterde gevechten van man tegen man, zet- de Engeischen zich tusschen Oppy en den windmolen van Gravelles in onze voorste linies vast. Onze troepen hebben zich voor treffelijk gehouden. De vijand heeft in den goed samenwerkenden tegenweer, alsmede in gevechten van man tegen man bloedige verliezen geleden." De gewone stijl van een verliesbericht. De vijand heeft het dan gewonnen dat geeft men toe, maar de eigen partij troost zich met de bloedige verliezen die hij gele den heeft. Trouwens, er is hier nog 'n troost. Terzelfden dage hebben n.l. de Duitschers in een soortgelijk gevecht weer 'n succesje op de Franschen behaald. Ten O. van Cerzny 150 gevangenen. In 't bosch van avocourt 400. En op beide plaatsen een stuksken vóórfront. Zoo blijft de oorlogsmolen malen en de Dood, de groote onmeedoogenlooze mole naar, krijgt zijn deel. 't Fransche front kort in. Gedurig nemen de Engeischen er een stuk van overwe moeten erkennen die zet ten er hijn breede schouders onder straks in bond met hun neven van de overzijde van den Oceaan, nu zij weten met elkaar waar 't omgaatDuitschland moe genekt, de groote wereldconcurrent. Zelfs hun bondgenooten constateeren dit met zeldzame openhartigheid. Zoo schreef in de „Observer", een Engelsch blad van 17 Juni, de militaire medewerker „Op Frankrijk mag men niet al te zeer meer rekenen. De Fransche troepen houden ongeveer 30 Duitsche divisies vast en be dreigen Hindenburgs zuidelijke flank met omvatting, maar nadat zij het ernstigste deel van het Duitsche offensief van het vorige jaar het hoofd hebben geboden, is er niet veel menschenmateriaal meer over." Zoo spreekt men over 'n doodzieke „Hij is er haast geweest; arme kerel!" En dat land, dat volk, uitgeput en gedeci meerd, dat wil nu niet alleen den Elzas en Lotharingen terug hebben maar droomt nog van uitbreiding met den ganschen linker- Rijnoever of een flink stuk er van al is dezer dagen met klem ontkend dat zulke wenschen officieel reeds in tractaten zouden vastgesteld zijn. Arme bedrogen, opgezweepte natie 1 Van maand tot maand wordt zij gepaaid. Eerst zou dit jaar de beslissing vallen. Nu iS het wachten op Amerika. En alsof dat niet genoeg is, gaan er thans ook weer geruchten over hulp die Japan bieden wilhonderdduizend man wil het langs den Siberischen spoorweg naar 't O. front zenden ©f dit gebeuren zal We betwijfelen het. Japan trekt het goud naar zich toe, nu ook al uit de Vereenigde Staten en sterkt zich voor de toekomst, maar het zal wezenlijk voor anderen de Europeesche kastanjes niet uit den wereldbrand rapen gaanJapan is niet gek; Japan is de incarnatie van den geest der twintigste eeuweigen belang is de eenige wet, het eenige recht, de eenige moraal. In China, is na een lange catastrophe het keizerrijk weer hersteld. Generaal Sjang Soen, het hoofd van de militaire partij, heeft een bezoek gebracht aan den president van de republiek. Hij heeft zijn ontslag gevraagd en tevens meegedeeld dat de Mantsjoe-Keizer Hoean Toeng weder op den troon is gesteld. V Venizelos TriomfatorNa lang ge- ,- schommel is het dan zoover gekomen dat Griekenland de partij der Entente koos en in oorlog met de groep der Centrale mogend heden is gekomen. Het voorloopige bewind te Saloniki, waar van Venizelos aan het hoofd stond, was al sedert jaar en dag in oorlog met de centralen. Nu dat bewind de officiëele regeering van heel Griekenland is geworden, is vanzelf Griekenland in oorlog. De Grieksche gezantschappen te Berlijn, Weenen, Sofia en Konstantinopel, die in zoo lang geen bericht uit Athene had ontvangen (de vorige regeering mocht niet met haar gezantschappen correspondeeren) hebben nu dan toch eindelijk een mededeeling van hun regeering ontvangen. Alleen zal deze mede deeling, de eerstè na zoo langen tijd, tevens voor langen tijd de laatste zijn. Ook was zij niet rechtstreeksch, zij kwam door bemidde ling van den Griekschen gezant in Zwitser land en zij -was niet van bij uitstek opvroo- lijkenaard. Maar daar die Grieksche gezanten bij de middenrijken toch niet in verbinding met hun regeering stonden, was hun ver tegenwoordigende werkzaamheid al geruimen tijd oneindig dicht tot het nulpunt genaderd, zoodat er van betrekkingen, die door hun terugroeping worden afgebroken, niet veel sprake kan zijn. Of Duitschland nog den oorlog zal ver klaren, zooals men, volgens een Reuterbericht, te Athene nu verwacht? vraagtjde „N.R.Ct.". „Toen indertijd, einde 1915, de troepen der geallieerden, van het schiereiland van Galli-

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1917 | | pagina 1