H. H. DE KLERK ZONEN
MaaÉclufSii, games-en SindercanfiEtis
Schoonmaak
Trouwen
Y erhuizen
3 g^e wichtige zaken, 3 mmm ter Overdenking
ROTTERDAM, Hoek Heerenstraat
Colbert-Costumes
J aquet-Costumes
Jongeil. Costumes
Demisaisons
Kinderkleediii;
Mode-artikelen
FEUILLETON
Hoofd magazijn Goudsehe Wagenstraat,
Jonkerfransstraat 128
Bezoek ook onze groote nieuwe Meubel- en Beddenmagazijnen.
Het "best© ©.cLa:@s "voon: TT^ecLearTrerlsooper©.
droofsi Speciaalhuis
C. NORDHOF
Eroele seteiiij. - Lip, Éeh hwiist ntti rijzen
Nieuwe Binnenweg £51.
Breede Oilledijk 79,
BOTTER® AM.
ROTTERDAM
voor Heeren en Kinderlsleeding.
Enorme keuze in
GOUDSCHE WAGENSTRAAT 57 - - ROTTERDAM
BEDDEN - DEKENS - MATRASSEN
Karpetten, Gordijnen, Vitrages, Tafelkieeden, enz.
ISchiedamschedijk 18,
Oroota Sorfeering
Damesblonses Cosiuuoirok-
rokken, Kinderjurken
en Manteljes.
LASTEN DES LEVENS.
"FlGlï? ITW \T17*Ï?T f en koop üw KAliPETTEN, TAPIJTEN, VLOERZEILEN,
JJKJSh U n M UUBLICjrjIj I LINOLIÜMS, GORDIJNSTOFFEN, TAFELSLEEREi^ enz, bg
de van ouds bekende, goedkoopste en mee^t gesorteerde Firma
hoek Achterkiooster.
Magazynen: Achterkiooster 85, 91, 93, 109.
Telef. 4541
8050
bij de Goudsche Singel.
Ondanks DE GROOTE SCHAARSCHTE in Goederen, kunnen wij nog EEN IEDER DOEN PROFITEEREN van onzen ruimen voorraad en BIJZONDER VOORDEELIGE PRIJZEN. Wij zijn
er in geslaagd door vroegtijdige reusachtige inkoopen de nieuwste goederen U te kunnen aanbieden VER BENEDEN de thans geldende FABRIEKSPRIJZEN.
GROOTE KEUZE.
STERK CONCUREERENDE
Bezichtigd onze
etalages en vergelijkt
prijzen, afwerking en
kwaliteit.
Stelt ons, door een bezoek aan onze magazijnen in de gele
genheid U te bewijzen hoe voordeelig U bij ons koopen
kunt. De ondervinding zal leeren dat het in Uw
voordeel is hieraan te voldoen. 223
Zondags gesloten.
PAA&CHMAAWSPAG geopend van 9 lot A uur.
TBABHAITE IMS 5 - HOEK EIHST2AAT - TELEFOON 12045
Een der GXJDSTË en SOLIEDSTE Magazijnen hier ter stede In
C. W. J. Coverts
dert, z. v. L.
d. v. J. Groen
Overleden
van H. v. d
j, echtgenoot
QODSD
Predikbeur
(le en 2e P
Nee
Sommeladijk, v.
Mlddelharms,
Stad aan 't F
uur Ds. Po
Den Bommel,?
Ooitgenpiaat, i
harnis. M
Oude Tonge,
Nieuwe Tonge
uur Ds. Kr
Herklngen,
Dirksland, v.m
van Nieuw
Melissant,
Steliendam,
Goedereede, v
Ds. de Gic
Ouddorp
Brlelle,
Oostvoorne,
Ooslvoorne (Ei
Rockanje, v.m
Maandag g
Nieuw-Heivoei,
Hellevoetsluls,
v.m. 9.30 t
Zuldland, v.m.
Slmonshaven,
Nieuwenhoorn,
Oudenhoorn, v
SpUkenisse, v.i
d. Wall.
Hekelingen,
Geervliet, v.m.
Heenvliet,
Abbenbroek, v
Zwartewaal, v.
Viert,olders,
Vlerpolü rs (E
Nieuwwluis, (1
O
Mlddelharuis,
dag 's av.
Stad aan t I
Leesdienst
Den Bommel,
Ooltgenspiaat,
v.m. 9 uur
Melissant, voc
Stellendam,
Ouddorp,
Brlelle, v.m IC
Maandag
Rockanje, v.m
dag geen
Tinte, v.m. 9.
Nleuw-Heivoet
4 uur Lee
Hellevoetsluls,
uur Ds. V
Ds. Vcrrij
Zuldland, v.m
Lummel.
Spijkenisse,
v.m. 9 30
Abbenbroek,
Zwartewaal, v
Ge
Dirksland, v.tr
Ouddorp, Ds.
SOMMELÏ
Pen, slaagde
examen Rqk
STAD kt
alhier is toe
dende klassi
W. Braber
lessen te Mï
NIEUWE
geven van n
ben op Woe
STELLEN
dereede is b
delijk onderv
Onze v
Touw is bet
O. L. Schoo
Tot de
lessen is to
man alhier,
Beroepen
sluis; te D
te Wintersv
te Oud Beije
te Koudum
Blokland. T
O. I, pred. t
te IJselmonc
Oberman,
ken, P. Ktti
H. v. Paddi
lytushoef c
sing te Dol
J. van Leen
hulp-pred.),
kerk a.d. Ijs
henholtz te
belt te Lee
d. Berg te I
ma te Kou
Loeneu te C
i Aangenon
Griethuijsen
J. H. Gunni
Bedankt
gaarden te
kestein te
dorp, F. J.
St. Annalar
Batenburg,
Heveskes A
rochie. Voc
Hoogeveen.
Voorthuizen
Tweetal
te Zwammt
Driewegen.
Baambruggi
Te Delfsha
l Groningen
te Rijsoord,
ker te Vooi
Beroepen
Voorburg
te Ulrum
Eestrum.
Geruchtet
BERLIJN,
Herman zweeg, wilde haar nu niet verhit
ten. Op slot van zaken kon het hem niet
schelen ook I
Cor deed geregeld, wat de dokter had ge
zegd.
Zoo verstreek de nacht, de bange nacht.
Tusschen man en vrouw was geen toenade
ring gekomen. Hij was weer naar bed ge
gaan. Als zij hem noodig had, was hij toch
direct bij de hand 1
Vroeg kwam de dokter terug. Zij was al
leen met hem in het ziekenvertrek.
Na het onderzoek stond z'n gelaat nog even
bedenkelijk als des nachts.
„Is het de typhus?" vroeg zij nauw-hoor-
baar.
„Ja", zei hij met 'n uiterst medelijden. Hij
koesterde een wrok tegen haar man, die nog
niet eens z'n vrouw had voorbereid op het
ergste. Maar hij was niet van dat slag van
dokters, die vleien met ijdele hoop. Hier was
immers een ziel te redden
„Ik heb het dezen nacht tot uw man ge
zegd", zei hij zacht. „Ik - dacht, dat u het
al wist, dat het geval hopeloos is; dat ik
binnen enkele dagen het einde voorzie. Ik
begrijp, dat het vreeselijk is voor u, God
alleen kan hier troosten, menschen kunnen
hier niets doen. Ik zal mijn plicht doen als
arts. Maar meer kan ik ook niet".
Hij zag, dat haar tranen rijkelijk begonnen
te vloeien en vervolgde sympathiek: „Ikbe
grijp uw smait zeer, maar neem mij niet
kwalijk. Ik moest het zeggen. Als het kind
tot kennis komt, kunt ge het voorbereiden.
Hier is toch ook 'n ziel".
Wat bewoog haar heur hart uit te storten
bij den dokter, die toch een wildvreemde
voor haar was Zij wist het niet en het liet
haar koud. Maar het kwam uit een-van-angst-
•n-ielfvcrwflt-eamengeperst en geprangd ge-
't Kan mij niet schelen, als m'n collega
het niet kwalijk neemt. Ik kom dan heel vroeg
terug. Dan zullen we verder zien. Ik wil u
niet verhelen, dat het geval zeer ernstig i3.
U moet u op het ergste voorbereiden. God
kan hier een wonder doen geschieden."
Hij groette, ging de kamer uit, uitgelaten
door Herman. Hij sprak geen woord, maar
in de vestibule, waar het electrische licht
brandde, keek hij de heer des huizes aan en
zei: „Mijnheer Zondervan, het is zooals ik
gezegd heb. Het geval is haast hopeloos. Het
is, u durf ik het wel zeggen, het is typhus.
Ik vrees, dat het jonge leven er niet door
komt. Hevig zijn de koortsaanvallen. Uw
vrouw gaat een zeer zware tijd tegemoet.
Zult u haar trouw bijstaan en niet alies op
haar schouders laten neerkomen?"
Op 'n andere plaats zou hij zich geschaamd
hebben het laatste te vragen, maar hier was
het een- ander geval. Met kennersblik had hij
hier de verhouding gezien.
Moeite moest Herman Zondervan doen, om
een vloek te weerhouden. Waar bemoeide
die vent zich mee En waarom keek hij hem
zoo streng aan, wat drommel, hij was toch
de baast
Hij opende de voordeur en liet den dokter
uit, ging terug naar boven. „Die verwaande
kwast behoeft niet weer terug te komen,
barstte hij uit.
Zijn vrouw kromp ineen. Dat was het eerste,
waaraan hij dacht I
„Ik geloof, dat het een bekwaam dokter is,
hij moet blijven komen", zei ze vast.
„God kan hier een wonder doen geschie
den", had zij hem hooren zeggen. Zulke men
schen moest zij hebben, met Godsvertrou
wen 1 Zij had gezien aan hem, dat hij het
meende, dat het hier geen los-weggeworpen
gezegde was I
moed, als een noodkreet, die roept, die
schreeuwt om hulp„Ik heb haar nooit iets
gezegd van Jezus en ik wist het doch zoo
goed. Maar ik meende Hem niet noodig te
hebben. God alleen weet, wat ik geleden heb.
Ik kan niet tot Hem gaanin durf niet. En
als Hij mij mijn lieveling ontneemt, o, dan
zou ik Hem kunnen h&ten I"
Woest werd het uitgekreten. De medicus
zag, dat hier zenuwen aan het werk waren,
lang opgekropte zenuwen. Hij kalmeerde haar,
gaf haar water.
„U kunt niet alleen bij haar waken", zei
hij. „Ik zal een verpleegster sturen, die ik
heel goed kan. Die zal u helpen. Tracht stil
te zijn en bedaard. Denk eens' na en ga met
uw smart tot God, Die alleen kan helpen.
Ge denkt, dat Hij is een God van wraak,
maar Hij is dat niet. Hij is een God van liefde.
Hij zal u ontvangen. Zoo alleen kunt ge niet
blijven staan." Wéér dacht hij aan den man,
wiens plaats hier was aan de zijde van zijn
vrouw, nu in de ure des gevaars. Hij be
greep, dat hier geen sprake was van een
huwelijk, zooals het behoort te zijn, van een
huwelijksleven, zooals hij dat kende
De volgende dagen, de dagen van worste
len met den dood; van eenangstig-luisteren
der moeder en verpleegster naar de steeds-
zwakker-wordende ademhaling van het kleintje
kropen traag voorbij.
Zoo nu en dan waren er heldere oogen-
blikken. „Vertel mij van Jezus", fluisterde het
kind dan. Het ontvankelijk gemoed van het
kind dacht nog steeds aan de bijeenkomst
van het Leger des Heil3.
En de zuster verteldeen moeder luisterde
naar het al-oude, wat zij reeds lang wist,
vol zelfbeschuldigingen het kind luisterde
aandachtig en op het gezichtje kwam rust,
kwam vrede.
Zoo verliepen negen dagen Toen was
het gedaan
Met 'n heerlijke glimlach op het gelaat is
Cor Zondervan gestorven
HOOFDSTUK VI.
Gebarsten was de bom
Haat, intense haat had de menschen be
vangen. Lang, jaren lang, had het onweer
boven Europa gehangen, donker en dreigend.
Het moest komen tot een uitbarsting. Maar
men scheen er geen oog voor te hebben.
Totdat het kwam, plots maar zeker.
De lont was in het kruit geworpen, Sera-
jewo's moord had plaats gehad.
De eene oorlogsverklaring volgde op de
andere. Europa stond in vuurgloed.
Nederland mobiliseerde; riep z'n zonen
onder de wapens, om als de nood aan de
man kwam, pal te staan voor het vaderland.
De dreigende gedachte, dat ook Nederland
irr oorlog kon komen (hadden Amerikaansche
bladen niet reeds geschreven, dat het zóó
was dat ontzettende vooruitzicht, dat Hol
lands landouwen misschien weldra werden
overstroomd door vreemde soldatendat er
op de vaderlandsche erve bloed zou vloeien,
dat alles leidde ètf de sombere gedachten
van Cor Zondervan, die sinds den dood van
haar dochtertje, nog versomberd waren.
Want nog steeds had zij geen vrede, zag
zij geen licht
Goddank, dat Herman niets met den dienst
had uit te staan. Indertijd was hij afgekeurd.
Nóg was het geen oorlog. Hij behoefde dus
nog niet op te komen. In werkelijkheid moes
ten allen het vaderland dienen. Maar die
werkelijkheid was er nog niet
(Wordt vervólgd.)
DOOR
7 HUGO KINGMANS.
(Auteursrecht voorbehouden.)
Toen vroeg hij met 'n zacht-sympathieke
stem, wat zij zeden had en andere inlichtin
gen. Met een door-tranen-verstikte stem gaf
zij hem die. Uit een meegebracht handtaschje
haaide hij medicijnen, gaf de patiënte in.
„Heeft zij geijld",
zooeven. Hoor."
et kwam weer. De dokter ging verder
met het onderzoek.
„Bidden moeten wij", ijlde het kind. „Niet
voor kinderen, zegt moeder. Ja, óók voor
kinderen. Bij ons wordt nooit gebeden
Vader vloekt wel eensMoeder mag ik
naar de Zondagsschool
De dokter richtte zich op van het bed,
keek vluchtig Mevrouw Zondervan aan, daarna
Herman Zondervan, ging dan achteruit.
„Kunt u al wat zeggen?" angstigde Cor.
Licht haalde de jonge arts de schouders
op: „Op dit moment nog niet veel. Ik zal
u precies zeggen, wat u moet doen."
Hij gaf haar orders. Zij luisterde zoo goed
en zoo kwaad als dat ging. Steeds ijlde het
kind. „Morgen of liever vanmorgen vroeg
moet u uw eigen dokter laten haten."
„Wilt u niet blijven komen," vroeg Cor.
Zij wist niet waarom, maar zij voelde zich
tot hem aangetrokken. Vragend keek zij Her
man aan, die knikte.
