Woensdag '30 December 1916 318ta Jaargang N\ 2243 voor «Ie Zuldhollandsclie en Zeenwiche Eilanden. 1917. Nieuipmnta Be Antirevo Orgaan IN HOC SIGNO VINCES W. BOEKHOVEN. SOMMELSD1JK. Seen gunstig onthaal. BUITENLAND. GEMEENTERAAD. HBOSIRWHaHBHi Dene Contrast veraohgst alk®a W©easdag ea Satedsf, £bosmeBi©ntgprijs pes dris saaandsa lb. p. g, 50 €®s! by Toomitbstaling.j issitealaBd by vooruitbetaling f 4,50 per jaas Afzonderlijke nummers 5 Cent. mmmmK ®©8®t®®ffl Imt&i&samm. IS®. W. AiverÉonüSs 19 eeaéger rags! as s/a wmls SeelsaM per segoh E®«kaa®kaMigissg i Oont per r®g©3 m maal. Me»staa®mg«H ©a BSesstasttMeSisgem 5® Cent per plaafaiEg, #roote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte dia afj beskan, MvorteiitiSn warden ingeweekt tot Dinsdag- en Trgdagiaorgen 10 anr. %gif «t«fefe<ra vm«ir me HeO&fetae teessteïiafli, AOveriesrEilèts e«» verdere Ss*®sae® te© te aesidesa mam desa iTIt^erer. In het a.s. Nieuwjaarsnummer van dit blad, zullen, evenals vorige jaren gebracht aan Familie, Vrienden en Be gunstigers opgenomen worden tegen den geringen prijs van slechts SS cents indien de advertentie 5 of minder re gels bedraagt. Elke regel meer 5 ©©rats. Daar van deze wijze om elkaar ge- ik te wenschen, steeds meer wordt ge bruik gemaakt, omdat het 't omslachtige verzenden van naamkaartjes kan ver vangen, zal het ons aangenaam zijn, reeds FÜU deadvextentiëndaar- voor te ontvangen, teneinde voor een goede plaatsing te kunnen zorg dragen. DE UITGEVER. De gansche wereld heeft in haar Pers gesproken en onze totaal indruk is, dat 't Buitenland waar 't vijand is van Duitschland, met bitterheid de poging van dit Land tot vrede, heeft waar genomen. Somtijds was een zekere hoon ;erkbaar bij die Buitenlandsche vijan- uelijke inktkoelies, en trad men de Duitsche pogingen met minachting en verontwaardiging tegen. De haat puilde er uit. Nu moet men dat alles echter zeer nuchter opvatten. Er is iets mensche- lijks in die kwade kritiek. Waarom? De aanbieding van den vrede door Germauia is een zoo fijne, zoo eenig diplomatieke zet, dat men in Engeland en elders er totaal verbou wereerd bij stond; in zoo'n toestand is 't altijd geblekendat de overrom pelde geesten, zenuwachtig door 't on verwachte, wereldgeruchtmakende feit, zich zelf niet meer meester zijn en dan in opgewondendheid, in onnuchterheid, maar naar de pen grijpen om aan 't tot trillen gebracht gemoed eenige ont spanning te gevenen dan is 't ziel kundig natuurlijk, dat dit eerste pers en krantenwoord is een woord van ouden haatvan wantrouwen van gevoel van eigen telaatkomen van jaloezie over zoo'n fijne staatsmans daad. De Duitschers is ze diplomatiek te glad af geweest; en een EngelschBlad het dit in zijn lange betoog, boos en gram als 't was, zoo maar voelen in dit ééne zinnetje Duitschand kan bij ons de voor waarden komen vernemen; hij heeft ze ons niet mee te deden. Ha ja! daar komt de aap uit den mouw. Duitschland is ze allen te glad afgeweest; en nu 't tekort van de En tente; nu te laat, waar Duitschland de eerste is om de wereld van zijnvredes-, bedoeling te overtuigendat maakt die Pers boosen die boosheid spreekt woorden van wantrouwen. Daarom hechte men niet al te veel Waarde aan die nijdige pers der Entente. Ze kon niet anders door alteratie. Aquila non captat muscas d.i. Een arend vangt geen vliegen, en de Duit- sche adelaar heeft in deze oorlogsjaren getoond, dat hij niet in de moerassen naar insecten zoekt, maar op de hoog ten der heuvelen en bergen zijn prooi beloert en vangt. Edel wild is 't doel. En dat Land met zooveel energie; met zooveel kracht en machtmet zoo veel stalen wil en ongerepte trouw aan 't Vaderlanddat Land bie it vrede aan Maar en dat is de tweede reden, waarom die Buitenlandsche Pers zoo nijdig is dat Duitschland zoo be kwaam was om 4 "Staten van 't lijf te houden, 2'/2 jaar langen dan overwin ningen te voegen bij de overwinningen en dan nog niet economisch dood is; en dan nog tot nieuwe victorie in staat isdat Land biedt vrede aan, niet uit onmacht, maar bij geoorloofde zelfbewustheid bij erkende min derwaardigheid van Engelschman en Franschman beide. Dat de Adelaar van zijn bergtop neer strijkt in de vlakte, dat is die Pers onverdraaglijk. Kwam Germania als bedelaar, smeekend om den vrededie Pers zou anders schrijvennu is 't de uiting van machteloosheid en minder waardigheidvan gekwetste eerzucht; van in den hartader gestoken en bloe denden eigenwaan. Een overwinnaar op alle slagvelden'; hij, de meerdere, biedt den mindere den vrede aan. Is 't niet voor den trotschen eigenwaan een dolksteek. Niemand hechte te veel waarde aan die booze Pers. Ze zal nu en nog en kele dagen denzelfden bitteren toon aan slaan, totdat 't evenwicht in 't ziele- ieven na velerlei schrik en ontsteltenis is teruggekeerden dan komen de mooie woordenen, let er maar op dan zal men eindigen in waardering. Want behalve die Pers is er nog een andere macht in de Volken't Zijn de ouders, die hun kinderen lief hebben en ze groot gebracht hebben, maar niet voor 't slagveld, 't Zijn de finantiën die de belastingbetalenden wel willen opbrengen, maar niet langer, waar een vrede aangeboden is. 't Is de hongeren kommer en levensellende, de werkeloos heid, de huiselijke zorgen en 't Staats- crediet. Die zuilen gaan meespreken èn 't hoogste èn 't beste woord voeren. Dan komt het praktische leven aan 't woord en dit zal met liefde en sympathie van dien aangeboden Vrede, niet stilletjes, maar zeer luid gewagen. En owee dan 't Kabinet, dat dien Volksmond en Volkstoon niet verstaat. Het heeft immers al lang genoeg ge duurd. dat slachten der zonen; dat neerdrukken der gezinnendie rouw en ellendeGeen Landof 't erkent dit. En waar zóó de werkelijkheid is, daar hale men de schouders op over een gramme Pers der Entente; maar de Vrede komt\ Want niet een Pers en een Kabinet, maar een Volk beslist over den vrede. En de Volken der Entente zijn den oorlog moeEn nu is do kans er, om er af te komen. Kan en zal eenig Volk die kans versmaden Geen sprake van. De Vrede komt! Na Duitschlands woord komen de Volken een antwoord geven. Heeft Nederland nu geen taak? De Vrede is aangeboden, maar ia Neder land staat 't Vredespaleis. Hier ss"t Arbi tragehof. Ea dat Vredespaleis heeft nu een jaar of drie Ta Huur gestaan aan den Scheveningschen weg. Is 't au onmogelijk, dat de Nederiandsche Ragearing de Volken eraan herinnert, dat er nog «oori gebouw in haar Residentie bestaat? Kunnea Neder land. Denemarken, Zweden en Noorwegen, SpaDje en Zwitserland niet met Amerika zoover brengen, dat de oogen van Italië, Rusland, Engeland en Frankrijk weer eens gericht worden naar 't Vredespaleis. Wat doen we dan toch met soo'n ge bouw. Kannen de neutralen de handen niet één slaan, om pogingen aaa te wenden bij de geallieerden, dat se toch de vredesvoorsla gen niet vertrappen. Kunnen de neutralen niet gezamenlijk optreden om de geallieerden aan t verstand te brengen, dat een weigering om de Nota tot Vrede, ernstig te overdenken, een groo- tea afkeer ou wekken in die Neutrale Sta ten; en dat sij, Neutralen, de vurige be geerte koesteren, dat door den Vrede de goede verhoudingen tusschen de Volken weer hersteld worden. Dat een weigeri g der geallieerden de sympathieën zouden doen overslaan naar Duitschland, vanwaar toch, hoe dan ook, dat eerste vredewootd geklonken heefl. Nederland heeft nu een roeping te ver vullen. Door den oorlog sit 't onder de schuld! Ze - er, die sal wel gedelgd worden Maar de schuld is er. Er is gebrek aan economische hulpmiddelen. Er is duurte van alleriei aard. Reeds 't eigenbelang zou Nederland tot advocaat kunnen maken ia dsise vredesbe weging. Pleiton bij de hoven der geallieer den. Is on&e Koninginne niet eene gevierde Vorstin en is .eea bede om Vrede van haar lippen dan vror Engeland en zijn bondge- nooten slechts eea gisrn- of grimlach waard? Duitschland heeft gesproken. Nederland heeft 't gehoord Hier staat 't Vredespaleis. Zal data van onze Koninginne geen tusschen- komst geduld Mag dau 't bar' eener vrouw om haars Volks wil zich niet uiten voor den troon van die nu nog onverschillige Monarchen? Laat onze Koninginne spreken. 't Woord eener wijze vrouw is nog nim mer zelfs niet door een dwaas, met koud heid aangehoord. Nederland heeft een zware roeping in deze tijden. Het kan lokken tot Vrede! Smeeken om 't bloed vergieten te staken. De Schoolmeesters en 't focienstelsel. Nu gaat 't toch de spuigaten uitloopen. Het voorstel van der Molen dat precies deselfde cijfers bevatte voor salsrtsveihoo- sjing als de staatscommissie aanbood, is 't s onaannemelijk* van minister Cort in getrokken en v. d. Molen was zoo aardig om in plaats van een stemming uit te lok ken ea de neuzen eens te tellen, de volle verantwoordelijkheid op den Minister te werp es. 't Zij zoo maar 't slot was rgeen sou (stuiver). Maar wat voor berichten duiken nu weer op Er gaat een gerucht in da Pers, dat bij Hoofdstuk I of bij V door groepen Ka merleden en partijleiders eenparig aan de Regeering gevraagd zal worden om weer een toesla, je. Men wil bij de Begrootings- discussies een motie aan 't rollen brengen om in den nood der onderwijzers t% voor zien. Maar worden de onderwijzers dan met een fooiensteisei bedeeld Ze rijn toch geen kellcera in een hotel of conducteurs van tram en boot Ze zijn toch g-en kruiers of voerlui van een reiziger in ellewarenen Haarlemmerolie Foei 1 dat tergende »in den nood*. Ze zitten >in nood* en daarom die fooi Eerst hebben velen ontvangen de le fooi des Kindertoeslag. Toen in den oorlog de 2e fooiden Dunrtetoeslag. Ea nu ten der den maal faieat men ze (oi zal men een motie indienen daartoe) een fooi aan »om in den nood te voorziea*. Maar er zijn gelukkig nog honderden onderwijzers die niet m den nood zitten en toch om sala- risverhooging vragen omdat hun loon dat van een flinkah kundigen arbeider nog niet eens benadert. Eiken keer krijgt de schoolmeester »ia nood* een fooi; maar voelt men dan in den Haag niet, dat de schoolmeester geen bedelaar is die met een »geei dien man wat* de deur weer achter zich ziet neer- smakken. Eea schoolmeester geeft zijn lichaam en ziel niet zooals de bediende in de herberg die dubbel, hard loopt als ie met een goeien stamgast jte doen heeft. Neen we gaan er van gruwen van dat fooien stelsel. Geeft mijne heeren, salarisverhooging. De arbei der is zijn loon waardig! Geef hem loon en houdt ja fooi I Tergt niet langer met dat »in den nood*. De kroepen zitten vol. De cafees zitten vol 1 De trams en treinen zitten vol. De theaters zitten vol. De Bioscopes! vol. Dat eet en dat drinkt, dat koopten dat sjouwt, dat verteert en verkwist maar de on derwijzers krijgen per gratie ten derdemaal .een fooi. Schande erover! We verachten de komende motie. En we verachten beo., die 't voorstel doen. Da onderwijzers willen geen 3ie fooi. Ze willen loonsverhoogkg, waar Neerlands volk geniet ia overdaad. Hun arbeid is 't waard. Hua ijver eischt dat. 't Is soci ale plicht. Met alle macht proteste&ren wij tegen uitsiel van salarisverhcogisg. Of niets, of erkenning, dat het loon van allen honger moet zijn dan van een sjouwerman. DE TOESTAND. Terwijl haast niemand meer acht sloeg op het Westelijk front hebben de Franschen bij Verdun weer eens een belangrijk voordeel behaald. Na een voorbereidend geschutvuur, dat verscheidene dagen aanhield, zoo meldt de Fransche staf, vielen wij den vijand aan ten N. van Douaumont, tusschen Maas en Woeu- vre, over een front van 10 K.M. breed. De aanval had Vrijdagmorgen om 10 uur plaats. Het vijandelijke front werd overal doorge- stooten tot een diepte van ongeveer 3 K.M. Behalve talrijke loopgraven veroverden wij de dorpen Vacherauville en Louvemont, de hoeven van Chambreites en de werken van Hardaumont en Besonvaux. Wij maakten vele gevangenen, waarvan het aantal tot nu toe niet vastgesteld7500 gevangenen, waaronder 200 officieren, werden reeds in de verzamelkampen opgenomen. Wij veroverden of vernielden talrijke stuk ken veldgeschut kanonnen van zwaar kaliber, loopgraafkauonnen en veel materiaal. Niettegenstaande de ongunstige weersge steldheid narnen onze vliegeniers op schitte rende wijze aan den strijd deel. Ons succes is volmaakt, onze troepen zijn zeer geestdriftig. „De verliezen zijn gering." De opzet van de aanvallen bij de Maas vesting is blijkbaar om Verdun weer geheel vrij te doen liggen. De Engelsche pers is er natuurlijk als de kippen bij om dit Fransche succes uit te buiten, tegenover de vorm waarin door den Duitschen Keizer liet vredes aanbod werd gedaan. Het onwrikbaar standhouden van de Duit sche troepen in het Westen zou ernstig ge leden hebben door dit echec. Deze bewering moge eenigszins overdre ven schijnen, de Fransche vooruitgang bij de Maasvesting is niettemin nog al van be lang. Havas seint dan ook triomfantelijk de we reld door dat thans de buitenste fortengordel van Verdun weer geheel vrij is. En het Fran sche nieuwsbureau laat doorschemeren dat dit het doel geweest is, van den aanval. Van beteekenis is deze eerste belangrijke operatie onder leiding van' den nieuwen opperbevel hebber. Het voorlaatste communiqué geeft de ge- heele terreinwinst aan, die werd gemaakt. „In aansluiting bij ons succes op den rech ter Maasoever maakten wij vorderingen in het Caurières-bosch en vermeesterden het dorp Bezonvaux wordt gemeld. Een hevige aanval der Duitschers werd gisteren beslis send afgeslagen. Wij handhaafden ons geheele nieuwe front. Het gevangenenaantal bedraagt tot dusver 9000 man, met inbegrip van 250 officieren. Het materiaal is nog niet geteld, doch 81 kanonnen werden buitgemaakt of vernield." De Duitsche toelichting op de militaire gebeurtenissen zegt dat het Fransche onder neming een poging van de geallieerden is, om de aandacht van het sueces der Centra- len af te leiden. „De jongste Duitsche successen, zoo luidt het bericht, leidden tot een grootere werk zaamheid in het Westen. Intusschen kunnen ook de nieuwe, groote Fransche aanvallen aan de Maas, ondanks de van Duitsche zijde toegegeven successen, den algemeenen toe stand niet veranderen. De met alle middelen ingezette offensieve bewegingen moeten bij den aanvang steeds resultaten afwerpen." Opgemerkt wordt terecht, dat de Franschen nog niet al het door de Duitschers in het voorjaar gewonnen terrein terug hebben. En overdreven wordt aan toegevoegd Alleen wanneer de Franschen op deze wijze al het bij Verdun verloren gegaan ter rein heroveren willen, zal de door alle ern stige Fransche politici zoo ernstig beklaagde verbloeding van Frankrijk werkelijk worden. In Roemenië gaat onderwijl der Centralen opmarsch voort. 't Wordt daar héóst eentoonig, zegt het „Fr. Dagblad." De Roemeniërs, hoewel ze thans door de Russen worden gesteund en „opgevangen", vonden nog maar steeds geen plaats, waar ze den vijand houden kunnen. De Centralen zetten door en laten den vijand geen rust. 'tGaat schier met wiskunstige regelmatig heid Mackenzen's legerscharen marcheeren op door de laagvlakte, ze hebben nu Bozeu. genomen. Dan komen de bergpassen „los." Moeten de Roemeniërs, welke deze nog bezet houden, haastig uitwijken, wijl zij an ders den Centralen in de armen loopen, gelijk reeds een paar keer is gebeurd. En op elke vooruitgang der Centralen legers in de vlakte, „klopt" een nieuwe overgang van Bulgaren uit de Dobroedsja, die den vluchtenden vijand in de flank grij pen, zoodat hij maar niet tot staan kan komen. Nu weer bij Fitesti. Intusschen meldt Mackenzen, dat de Russen, naar de manier, die ze reeds bij hun aftocht uit Oost-Pruisen in toepassing brachten, ook thans, in Moldavië, hun terugtochtsweg ken merken door brandende dorpen. Let welin Moldavië. Dat is dus geen Oostenrijksch land, maar het overgebleven deel van het land van hun vriend en bondgenoot Roemenië, waarvan de Centralen nu al meer dan de helft bezet heb ben En Iet ook nog hierop. Een voornaam Russisch militair blad, dat doorgaat als spreekbuis der militaire macht, wees er dezer dagen op, welk een rdmp het vooi Rusland zijn zou als Mackensen zich op het smalste punt tusschen Donau en Kar- pathen vastzetten kon. "n Gróóte ramp voor Rusland. Immers, dan zouden tegen 't voorjaar de Centralen zich op Riga en Dunaburg werpen, van Wilna uit op rukken, uit Moldavië den Russischen linkervleugel oprollen gaan kortom dan kwam het Russische front aan alle hoeken in gevaar. Aldus dit Russische blad. De gebeurtenissen gaan daar tusschen Do nau en Karpathen intusschen zóó snel, dat deze vrees reeds grootendeels werkelijkheid werd "i Of dit Rusland ook eenigszins minder hard tegenover het vredesvoorstel zal doen staan 't Kón es wezen VERGADERING van den Raad der gemeente O.OLTGENSPLAAT op Donderdag 14 Dec. ten 3 uur. Voorzitter Edelachtbare heer J. G. v. Putten. Present. Wagner, Slis, Jacobs, Hobbel en W. J. Donkersloot. Afwezig J. Donkersloot en Waling met kennisgeving. De voorz. opent de vergadering. De notulen der vorige vergadering worden gelezen. Naar aanleiding het gesprokene over de Sluishaven merkt dhr. Wagner op meer bepaalde onderberm te bedoelen, en niet het werk van de Vos en Remus direct tebecre- tieseeren, het is verkeerd begrepen, doch heeft er op gewezen dat zijn inziens het werk op een andere manier uitgevoerd moest worden, en dat het zeer veel kost, een andere manier van administratie is zijn inziens noo- dig, al doet de Vos andere werkzaamheden, toch wordt alles op een loonstaat verant woord, vandaar de hooge uitgaven, en op zoon manier is niet te contreleeren hoelang gewerkt is, en wat het eigenlijk kost, en daaiom is een andere regeling dringend nooT dig, doch het was niet zijn bedoeling de werklieden te beleedigen, en wil een andere manier om de weg goed te houden. Dhr. Siis verklaart gezegd te hebben de weg ook in 't* geheel ook niet in orde was, de haven is niet over gesproken, en wil ook niet de werklieden beleedigen maar blijft volhouden, de onderberm niet in orde is en ook niet goed behandeld wordt, en heeft meermalen gezegd hoe het zou moeten gebeu ren, doch het schijnt dat zijn adviezen in den wind worden geslagen, hoe of hij er ook op aandringt, het schijnt niet te helpen. Dhr. W. J. Donkersloot had vernomen de berm niet goed is aangelegd. De voorz. ontkend dit, ook zou het slijk wei wat beter van de wielen gedaan kunnen,

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1916 | | pagina 1