■.BOTH
MANTELS
KINDERMANTELS
i E. Brandsnw
Suikerbieten-
Eei
Z
Tel. 2600.
FEUILLETON.
EEN VERWOEST LEVEN.
K
lift::,
VISSCHERSDIiK 89
NOORDBIAAK 8!
ROTTERDAM.
FLUWEELEN- EN PLUCHEMANTELS
Speciale Afdecling
1
BEKENDMAKING
EGAÜLÏ WATERFASISSÏRÜIEN!
C. NORPHOF, Rotterdam
80UDSCHE WAGENSTRAAT 57, ggff8™*
Za
iissgissiiKa^isiiigii
SiiM 448, IHai
Duizenden drinken ze dagelijks.
IBHBBgaBSHSHa
FLAIKtESCHE KTOMMIIM,
C. ESSELINK"NIÜDELHAKNla
C. Ill II, !i
/uA.LEWENSTEIh
ROTTERDAM
J. L. VAN R0SSUM
Spéiltpijffltotei
J. Wielaard, Middeiharnis.
li
Kachels, Bijwielen ens.
HOOGSTRAAT 339-333.
II
lifiriayssjiskken Pendules
as I
P. MERKES,
1
ft
mm
m
1
V
I
WHs-
Llü i
aardigs vlugge niodeSiefi.
In vele soorten ars kwaliteiten»
fff?"' Evenals ieder jaar is
Jacob Rtilniasi
Telefoon Inter c.
Ok. SGPPECs. SOKKEL8DUK
■Betlrïera, Dekens, Matrassen, S£&rpe£tei2,€*®rdff!»©M
Vitrages, Tafelkleed«a, Blouses, Cosluumrokken
bovenhuis itsMj de Sehïeksöe. 3
i i .iTTTiiraS
9935
TELEF. INTERC. No. 21.
Grootste voorraad Betonnen dambnizen, Drinkbakken en Fntten.
Goedkoopste adres voor het plaatsen van Betonnen Heiningen, Fnlpbakken,
Bruggen e.a. Begrootingen voor het maken van alle soorten GEWAPEND
BETONWERKEN GRATIS. 10463
5- en ©-tendte, vonrradlg R»ig
TEKaEFMN Me. 15
GED.BOTERSLOOT Bö
- T B CE if: 2794
MIDDBLHARMS.
JJagelgks versch varkensvleesch.
Gedurende de Zomermaanden alles
in de qskast. Fijne vleeschwaren
en worstsoorten. Alles machinaal
gesneden, 10462
Beste en goedkoopste adres:
F. C. VAN DONGEN, Nieuw straal, OMe Toms
|S
i5
173 KIPSTRAAT 73 - Rotterdam.
iikwijls ontmoette Ik hem en langzamer
Wordt vervolgd.
Deze Coar|
Abannemg
Gaitenl&m
Afzondert!
ij dj
vai
ver
Telkens
de gedacht
<ev. partij
Acht moet|
der Concer
vangen. Hil
en de An
op dien rui|
en mag ze
heterogene
derwerpen
verste vertd
Waar ga
lijk niet or
zers, doch
eidoch in
niet enkel'
geld.
Hoe zit
rev. partij
geen stap
der kiezers
breid moge]
vdjfersterkte
-an de Oor
kiesrecht
Minister h<j
geschoven
wetgever irj
het in dei
niet tot hej
toetreding
zijn. Het Vr<|
behandeling
recht is al
onzerzijds i:
afgedongen.
Maar! he
recht is eei
kerzijde. D
Organisch
vidualistisch
niet los. Nj
loopt het
ginsel, maai
uit men
samenvoegi
wel als bi;
Wie de Ma'
Benheid op
leven en zi
satien open
hoofdenkies
tegen het
gekant.
Bij art
om het Al
in verband
dwang, opl
Verder betit
Maar zo<!
ganschelijk
meer in he
®n deze str
Rechterzijde
Lohman zij
de Bevredig
Rechtagelijk
geschreden
Vraagd won
finale af rékt
'ijke kapper
Zeker! d<
de school ai
school regel
T,ng| maar
Program, O
H
■m
V-w
it J
3 <4:
1*1 ••h
)v
I
!fl
ms
1
p.?J if
aieuwgt© ¥3s,©d©Il@a
©sa gs©@t© v©s,g©fe,©i<3L©^l3t@ii.?
BEKEND ADRES VOOR GOEDE KWALITEITEN
11882 TEGEN VOORDEEL5GE PRIJZEN.
5 Korte Pannekoekstraat 5. Rotterdam
Ruim gesorteerd en het goedkoopst
adres voor uwe inkoopen van Choco
lade en Suikerwerken.
St. NICOLAAS-ART1KELEN.
Speciaal adres voor H.H. Wederver-
kooper3. Men lette op het juiste adres
Korte Pannekoekstraat 5 Rotterdam.
P.S. Spoedige bestelling zij gewenscht.
De ondergetekende bericht bij des* sta a
Heerea Landeigenaren en Landboswers, dat
hij sicïa een
heeft aangeschaft teneinde landerijen welke
men wenscht te Drainesrsn sulver uit te
waterpassen.
Tevens lever ilc Dralneerbulsen met et
onder kragen.
Teneinde van tijdige levering verzekert te
zijn, li spoedige bestelling gewenscht.
Steeds bereid alle gewenschte inlichtingen
te verschaffen. AaabeveUttê
Jnrkefi, Oaderrokkea, Saaie», Flanellen, Meltons Maadliaalen
voor Hokken, Cheviots, Wollen ffioeken, Flanellen Chales, Bon
ten en Moften voor SSaiues en Hinderen.
Alle ssorSen gevoerde en ongevoerde tricot goederen.Solide eigen
genaakte ©ndergoederen voor mannen, vrouwen en hinderen
zeer mooie sollede meubelen, als Tafels,
Stoelen, Kaaien, Spiegels, Schildergen,
Theetafels, Buffetten, Siüfameublemen-
ten in leer en peluch. Boekenkasten.
Tweepersoons onbeslapen veerenbed-
stellen, Kapokmatrassen, Slaapkamer-
meubelen enz. alles spot goedkoop.
Rugbekleede leerstoelen vanaf 17.50
Stljlllunenkast 20.—-. Sfgitafels 9.50
Spiegels 5.50 en 7.50 enz.
THEE
«408 MAIK.
RIEKEN
li.y AMSTERDNA AIM ACHI tt EI1HANDEI
Mede verkrijgbaar bij
10802
SSWW
cp
s=a
ca
>-a
K*a
£7»
sas:
SE5
tra
C=3
era
DOOR
HUGO KINGMANS.
9) (Auteursrecht voorbehouden).
Toen hij de volgende morgen wegging,
moesten zij vast beloven, hem telegrafisch
te melden, hoe het examen was afgeloopen,
wat dan ook gebeurde, want dien avond vloog
een draadbericht van Taco naar huis met
het woord Geslaagdwat spoedig overge
seind werd naar den Haag, met de mede-
deeling, dat Taco eenige dagen kwam logee-
ren. Mies van Melle wist oök spoedig, dat
Taco het met glans had „gehaald", hoe of
op welke slinksche wijze is de buitenmacht
nooit te weten gekomen, maar in ieder ge
val: zij wist het, bijna even vlug als bij hem
thuis, wat 'n bewijs te meer is, dat de liefde
niet gauw verlegen is en er altijd een uitweg
is te vinden
HOOFDSTUK IX.
„Maar, Taco, geioof-je nu werkelijk al die
dingenhou-je nou nog steeds vast aan dat
ouderwetsche
Het was heerlijk aan den zeekant. Ze wa
ren de stad ontvlucht, omdat de hitte er on-
verdragelijk was. De ]„electrische" had hen
spoedig te Scheveningen gebracht, waar het
krioelde van menschen.
Mevrouw Steringa had 'n kennis gevonden,
met wie zij kon praten over stadsnieuwtjes
en over de mode, wat haar stokpaardje was,
zoodoende waren Emma en Taco alleen ge
bleven. De zoon van den heer Steringa had
dien middag druk werk voorgewend. De
waarheid was echter, dat hij met dien stijven,
boerenneef niet overweg kon. Lieve help, die
dronk limonade, toen zij met hun beiden
eens 'n café waren binnengegaan Waarom
Omdat hij geheel-onthouder was!
Met hun beiden waren neef en nicht afge
dwaald van de twee andere dames. De dui
nen hadden zij beklommen en nu zaten ze
op den top met het gezicht naar het strand,
waar de zee haar golfjes liet aanspoelen,
deining vormend. Links van hen verhieven
zich de groteske gebouwen op den boulevard
en heel in de verte stond de vuurtoren.
De koesterende zon zette alles in een heer
lijk licht.
„Vindt-je het niet mooi, Taco" had zij ge
vraagd. Emma kon goed overweg met haar
neef. Zij vond hem knap en dat was al heel
wat voor het Haagsche, wereldsche meisje.
Daarbij kwam, dat hij een aardige conver
satie had. Dikwijls had zij gelachen om de
„moppen", die hij van school vertelde. Dat
werkte zoo aanstekelijk, dat zij ook begon
nen was over haar schoolleven te spreken.
Nu was het gesprek echter ongemerkt op
iets anders gekomen, iets ernstigs
„Vindt je het niet mooi, Taco?" had ze
gevraagd.
„Ja, de natuur is mooi", zei hij mijmerend,
„en de menschen hebben het met hun tech
niek ver gebracht, maar 't is zoo jammer,
dat ze den Maker van dat alles zoo met
voeten treden".
Toen was haar vraag gekomen: „Maar
Taco, geloof je nu werkelijk aan die nonsens
Even had-ie haar verwonderd aangestaard.
„Zeker, geloof ik dat. Ik geloof aan het
bestaan van een God, Die in alles ons leidt.
Maar, Emma, (en hier uit bleek, dat zijn
geloof niet onwankelbaar was) Hij staat soms
zoover van mij af. Mies (natuurlijk had hij
haar reeds van z'n meisje gesproken en haar
ook de fotografie getoond) is zoo heel an
ders. Die spreekt over Hem of ze bij Hem
staat. Maar dat kan ilr niet. Moeder is ook
zoo. pie zegt altijd„Aan de menschen storen
we ons niet Tac, we vragen naar Gods weg."
„Maar die weg is lastig. Die kost opoffering."
„Dat schijnt zoo," zei ze mat. „Taco, ik
geloof aan dat alles niet. Je hebt geen le
ven. Je kunt niet deelnemen aan pretjes en
genoegens, je kunt naar geen schouwburg,
niets, letterlijk niets kun-je doen. En toch
benijd ik die menschen. Rustig gaan ze hun
weg en ik, ik heb soms zoo'n leegte, hier
van binnen, ik kan er geen waarom aan ge
ven, maar toch, het ware is het ook niet.
Taco, ik heb eens kennis gemaakt met 'n
heer, die ze in dien kring „den vrome" noem
den. Maar ik heb respect voor hem gehad,
Tac, ik .ik heb hem liefgehad en
nog lief.".
Over haar anders vroolijk gelaat verspreid
de zich een zwaarmoedige trek. Taco zei
niets, maar verwonderde zich, dat zijn nichtje,
die zoo oppervlakkig leek, kon redeneeren
over die dingen. Nooit had-ie vermoed, dat
de liefde in haar leven ook een rol had ge
speeld. Maar, o, hij voelde het maar al te
goed, hij kon haar niet helpen, want zijn
geloof was ook niet geworteld op vasten
grondHij kon wel eenige gemeenplaatsen
zeggen, maar het was veel beter, ze achter
wege te laten. Neen, hier moest iemand spre
ken, vast en overtuigend
'n Oogenblik heerschte er stilte.
„ik kan je vertrouwen, Tac?" vroeg ze,
pijnlijk glimlachend.
„Ja", zei hij vol vuur, „vertel verder".
„Dikwijl:
hand kwam het tot mij als 'n openbaring,
dat ik niet meer buiten hem kon. Ik zocht
voorwendsels om hem te ontmoeten. Dik
wijls heb ik hem gesproken. Ik bewonderde
zijn mannelijk karakter, zoo heel anders ais
bij andere heeren van mijn kennissen, die
flinke, alledaagsche dingen zeggen, waaraan
je niets hebt. Hij was zoo heel anders. Hij
scheen mijn gevoelen te raden, want hij ont
week mij zooveel mogelijk. Ik was hem ze
ker onverschillig. Ik kan je niet zeggen, hoe
ik toen geleden hebLater ben ik er achter
gekomen, waarom hij mij ontweek. Je spraakt
zooeven van opoffering, maar dat was van
hem opoffering, want mijn liefde had weer
klank gevonden-in zijn hart.
Eens op een avond ging ik met mijn moe
der Scala binnen. Juist passeerde hij. Hij
nam zijn hoed af, maar nooit, nooit zal ik
den blik vergeten, dien hij op mij wierp!
Die was zoo smartvol, dat ik bijna niet meer
op mijn beenen kon staanToen wist ik het
hij had mij Hef! Na dien tljd behandelde hij
mij koel en toch zag ik, dat het hem moeite
kostte.
Ik kon het niet langer meer dragen en
vroeg hem ronduit, toen we eens alleen in
het salon waren, waarom hij mij zoo uit de
hoogte bejegende. Om je de waarheid te
zeggen: ik had 'n verontschuldiging ver
wacht of een verdraaiing van de feiten of
wat dan ook maar. In alles was hij echter
waar, ronduit, ging hij recht daar heen.
„Omdat ik u bemin", zei hij, mij vast aan
ziend.
Ik sloeg de oogen neer. Zoo'n antwoord
had ik niet verwacht. „Omdat ik u bemin,"
ging hij voort, „en een verbintenis tusschen
ons onmogelijk is."
„Leert uw godsdienst u dan een hart te
breken?" vroeg ik eenigszins heftig.
„Neen", was het antwoord. „Maar mijn
godsdienst, mijn Bijbel, liever gezegd, leert
mij dat een verbintenis tusschen ons onmo
gelijk is. Gij gaat het breede pad op, ik het
smalle, als God mij kracht geeft. Kan dat
samen gaan? Neen, nietwaar? Emma (voor
het eerst noemde hij mij bij mijn voornaam),
denk-je dat het mij geen opoffering kost?
Maar ik kan het niet. '1 Is beter, dat we me
kaar niet meer ontmoeten."
Het kwam er uit, smartelijk. Ik had hem
om den hals willen vliegen, maar mocht ik
dat doen Neen, nietwaar
Ik eerbiedigde zijn smart. Ik kon' zoo'n
overgave niet begrijpen, maar toch had ik
respect voor zoo'n wilskracht. Wij zijn van
elkaar gegaan met 'n handdruk. Nog een
maal heb ik hem gezien. Ik ontmoette hem
op straat. Hij groette, verrast, maar liep door.
Gelijktijdig rkeken wij later om. Hij had mij
nog niet vergetenLater verliet hij de stad,
waarheen weet ik niet.
Sinds dien tijd, Tac, is er verandering bij
mij gekomen. Ik smacht naar wat anders en
ik weet niet wat. Zoo is het ook geen ieven,
maar hoe dan
Taco kon niets zeggen. Hij kon haar niet
troosten. Hij stond niet vast. Hij wankelde
maar al te dikwijls, dacht veel aan het ma
terialistische, aan voor-uit-komen op de we
reld, maar Hooger dingen lieten zijn geest,
hoewel hem er toch dikwijls genoeg thuis
op gewezen was, maar al te vaak koud.
Hier was een ziel, die smachtte naar het
ware leven en hij kon haar niet terecht hel
pen. Was Mies hier maarDie zou spreken
met haar enthousiasme, met haar heilig vuur,
haar overredingskracht
m
i.
