voor de Zuidhollandsche en Zeeuwsclie Eilaiaden.
Zaterdag 7 Augustus 1915
30,le Jaargang N°. 2100.
Antirevolutionair w"'''"l||F Orgaan
Eerste Blad.
IN HOC SIGNO VINCES
W. BOEKHOVEN.
SO MMELSD1JK.
Na één jaar.
OP OEN UITKOK,
„HET GOUDEN HERT",
VOOR HUIS EN HOF.
Deae Courant verschijnt eiken WoeBSdag m Saterdag.
AbOKESiaentgprijB gs? te© «aande® fs. p. p. 5® Ce&t»
Buitenland bij vooruitbetaling f 4,50 per J&aïo
Afzonderlijke nniamers 5 Cent.
Ij Advsrtentiës 10 centpei regel en saaai, Bedara 10 per regel.
|j Boekaankondiging öaai per regel en 4/s saaaL
jsMemstaanvragen en Bienstaanbiedingen 50 Seat per plaatsing,
$roote letters m vignetten worden berekend naar da plaatsruimte dia zij baslaar,
IS Mvertentiêa worden ingewacht tot Dinsdag- «a Vrgdagmorgen 10 aar.
n""
/felle sfuftteeis voor «Ie tteOaefle bestemd, Advertentlëo en verdere ïïs?ma®& toe te genei©® mm% g&eii jJifg-ever.
Laat ona verder er over zwijgen,
Hotel Restaurant
Gedempte üaerensteiger 63A, 63B
Direct nabij de Hoofdateeg,
Rotterdam.
DINERS 60 cent en hooger.
LOGIES MET ONTBIJT
f 1.25, f 1.50 en f 1.75
Tel, No. 10595. Aanbevelend,
Het door ieder aanbevolen adres.
ATRECHT.
ÏUTOHYBE
Stelefööa SmÉere&mm. So.
Ieder kent 'c begin, de aanleiding: den
moord door Serviers op den Oostenrijkschen
kroonprins. De eigenlijke reden van dezen
Europeescken oorlog weet niemand; over
tien ad twintig jaren zalmen 't wel weten,
wanneer ai de geheimen van Staatslieden
en Keize s en KoniDgen en diplomaten ont-
sluierd zullen zija en een volledig overzicht
|f.au worden verkregen van de beweegredenen
door de oorlogvoerende Mogendheden thans
opgegeven. Duitschland wou in 1914 geen
oorlog, zoo sprak de Keizer een paar dagen
geleden nog in zijn manifest aan 't Duit-
scke volk, ter herinnering aan 't verloopen
jaar:
Voor God en de geschiedenis is mijn
geweten zuiver: ik heb den oorlog niet
gewildGeen veroveringszucht heeft ons,
gelijk ik reeds een jaar geleden heb ver
kondigd, in den oorlog gedreven. Door
het bewustzijn, dat wij on3 in een strijd
bevonden, die ons ongedrongen is, werden
wonderen verricht.
De Keizer van Duitschland beweert nog
na een jaar vechtens, onschuldig te zijn
als een lam. En de andere Mogendheden
komen met een zelfde verklaring: de oorlog
ze allen opgedrongen. Maar wie is dan
toch de opdringer gewoest en loaarom?
Oostenrijk eischte na den moord; een on
middellijk instellen van een strafrechtelijk
onderzoek tegen de bij den aanslag betrok
ken Servische onderdanen met waarborgen,
dat dit onderzoek ernstig zou wordea ge
voerd en bestraffing van schuldig bevonden
personen inderdaad zou plaats hebben
eischte betere grensbewaking met samen
werking tusschen de Servische en de Oos-
tenfjhsohe politie; eischte zelfs, Ja zelfs:
het geven van blijken, dat Servië geneigd
zou zijn haar politiek bevorderlijk te maken
aan het vestigen van een duurzamen vrede
tusschen beide Staten. Klinkt deze Oosten-
teniijksche nota na dien moord nu krijgs
haftig? In geenen deele; eer 't tegenover
gestelde een smeeken om vrede. En dus
die moord kan de oorzaak ook niet zijn.
Engeland wou geen oorlog; slechts de on
zijdige en kleine Staten beschermenmaar
in de Brusselsche archieven heeft de Duit-
scher stukken gevonden, die erop wezen,
dat 't Engeland te doen was om Duitsch
land af te zonderen, uit te sluiten van alle
Mogendheden, om hem zoo. alleenstaande,
met gezamenlijke kracht te kunnen worgen
of dooddrukken. Is Engeland dan de schul
dige? Is 't Rusland, die achter Servie zat
en als vader der Slaven den Oostenrijker
een hak wilde zetten en zóó Servie tot den
oorlog preste?
We herhalen wat we zeiden: alleen in
een verre toekomst zal 't mogelijk worden
voor den historieschrijver om waarheid van
verdichting te kunnen onderscheiden en de
machten te kunnen aanwijzen als met den
viDger, die den oorlog hebben ontketend.
Gewismen kan spreken van Kapitalisme
en Imperialisme; van goud- en landdorst;
van nationale en internationale tuchtiging
door Gods wrakemaar God de Heere werkt
niet dan door menschen, en menschen,
net instrumenten: Welke zijn ze nu ge
weest, die Hij in Zijn wrake over Europa,
als eerste middel h8eft gebruikt? Of die
Hij toegelaten heeft den een voor den ander
een geeselroe te zijn
Maar een bang jaar ligt achter ons. De
pas in de bladen opgegeven cijfers aan
dooden en vermisten en verminkten bedra
gen millioenenen deze cijfers kunnen nog
in de verste verte niet doen gevoelen het
levenswee en de zielesmart, di8 in even-
zooveel gezinnen nog dagelijks wordt ge
dragen. Een zee van ellende heeft dorpen
en steden overvloeid en bitterheid zonder
tal doorwonden nog eiken dag zelfs het door
den oorlog koud geworden en hard gewor
den gemoed.
En ons Vaderland nog gespaard 1 Het is
een wonder van Gods genade: we zien 't
maar doorgronden t niet. Wat moest er
bij 't Naderlandsche Volk een ootmoed en
een deemoedigheid zijneen dagelijks dan
ken voor Zijn bewarende handoen iukeeren
met ziel en hoofd tot dien goeden Gever
van zoovele zegeningen in 't jaar dat achter
ons ligt. Maar ach 1 de onbezorgdheid neemt
toe en daarmede de oude sleur van 't laag
staand nationale leven. Ja, op 1 Augustus
'14 bogen de kerkdeurposten om van 't
gedrang des volks en waren theaters en
bioscopen en herbergen leeg; maar 't Ne-
derlandsche Volk in zijn geheel is dien
hangen dag weer vergeten en da godsdien
stige indrukken gaan weer verflauwen en
aan de sparende hand Gods uit iouter
goedertierenheid, denkt de grooto massa
niet meer.
De oorlog lijkt zoo ver van onze gren
zen. En wel is er druk in inkomsten en
uitgaven; wei zullen de belastingen enorm
stijgenwel is alle3 even duurwel is er
gebrek grooter dau men wel vermoedt:
maar men voe'.t daarin Gods straffe niet;
't moeten mokerslagen slaan: dan voelt
men pas de pijn. Arm Nederland!
Hoe diep is een Land toch gezonken
als 't pas pijn gevoelt, wanneer met reu-
zengeeselslag de touwen striemen moeten
op de huid. Sociale en economische druk:
t wordt nauwelijks geteld. Er moet eerst
bloed vloeien; eerst zonen geofferd
en dan voor hoelaDg zal dan de rouw
inkeer brengen tot den God der vaderen?
Na één jaar
Eu wie ziet 't einde van den Krijg? Wel
moge de Paus weer smeeken om vrede,
zooals hij dat dezer dagen zoo roerend deed
wel moge er in alle landen één bede ge
slaakt worden om oorlogseinde; maar wie
ziet den dag, dat de Mogendheden bij el
kaar komen om den duurzamen» vrede
te teekenen. Duisternis van rondsomme:
zoo zien we den toestand; zóó de toekomst.
Doch één zaak geeft 't onrustige hart
stilheid: God regeert en Zijn doen is heer
lijkheid en Majesteit. Wat ons Land nog
pverkome: onder Hem bukken we voor 't
wreedste lot, want Hij is onze God en wij
zijn 't schepsel Zijner heerschappij,
LI.
Schuw glijdt de sjofele naar binnen.
Drie-viermaal is hij langs den overkant
in f de schaduwzijde der huizen voorbijge
gaan telkens op 't juiste oogenblik dat hij
oversteken wou kwam er iets in den weg
of ontzonk hem ook zonder dat de moed.
Maar toch het móést
Ruwe windvlagen gierden door 't gebla
derte, de regen sieperde langs zijn nek, z'n
dun colbertie en nog dunner pantalon wa
ren doorweekt, z'n onderkleeding kleefde
'm aan 't lijf, zijn botten rilden van koorts
achtige uitputtingbij had nu drie nachten
onder den blooten hemel doorgebracht en
dat ging,'t waren zoele zomernachten
maar van morgen vroeg al was 't weer
omgeslagen en zoolang hij nog énkele stui-
wmm
1 R. C. F. I i LEE-Ioonen.
kers rijk is, zoolang kan-ic nog onderdak
v rijgt n én 'n brok eten 1
Hij moet echter zuinig zijn
Daarstraks kwam-ie langs t Hotel l'Euro-
pe: twee vijftig logies met ontbijt, bij heeft
er meermalen gelogeerd tijdens de wedren
nen in de duinen: daarginds in dat hoek-
kamertje heeft men een verrukkelijk uit
zicht over de wijde velden, als de morgen
zijn Iongen met 'n droge kittelkuch afwe
rend waarschuwen tegen de onzuivere at
mosfeer.
'n Benauwende stilte valt om hem heen.
Ze zitten om wrakke tafeltjes, za liggen
op de banken in 't rond, ze zwetsen en
klagen, ze brallen en dreigen, de verwor
pelingen der maatschappij, maar als de
sjofele binnenkomt, de vreemde, de nieuwe
ling, zwijgt alles stil.
De klopjacht, die in allerlei vorm op hen
wordt uitgeoefend, heeft hen schuw ge
maakt.
Onbeholpen waggelt de sjofele tusschen
dwars in 't pad gezette stoelen en nijdig
uitgestoken beenen door, naar 't buffet
waar de lijvige waard in licht, gebloemd
overhemd, met dikrood gezicht, klef, lang
haar en woeste snor 't bierschuim zich van
de vi gers likt.
>Of" hij vannacht 'n plaats hebben ma§?«
Onderzoekend kijkt de waard hem aan.
Hij kent z'n luidjesl Deze hier is geen
paup er, zelfs geen proletariër geboren hou
ding, tongval, oogopslag alles teekent
nog den man van betere afkomst
Wij geven hier een foto van liet Raadhuis van Atreeht.
Zoo men in de commiiniqué's van de laatste weken heeft kunnen lezen, werd deze stad
herhaaldelijk door de Duitschers gebombardeerd, zoodat er niet veel meer, dan stukken
van gebouwen zullen zijn staan gebleven.
zon er de nevels op- en wegjaagt
Grimmig graaiden zijn vingers doorko
per in zijn zak twéé vijftig!
Voor vijfentwintig cents krijgt-ie in het
schooiers hotel 'n kop koffie vóór dat ie
slapen gaat, 'n slaapplaats bij de »jongen«
op zolder en 's morgens bij 't heengaan
twee sneeën droog brood mét weer 'n kom
.hij wist 't precies van 'n kameraad
in de ellende met wien hij eergister den
nacht doorbracht buiten 't park op 'n luw
plekje, Waar wat hooi lag en droge blade
ren
't Was 'n billijke prijs, daar niet van!
Vergelijkenderwijs gesproken kreeg men
zelfs in >De Ton« méér waar voor z'n geld
dan in »l'Europec, maar 't viel tóch den
gesjochten man van goede komaf lichter in
de zuivere atmosfeer onder Gods blooten
hemel te overnachten dan met zijn lotge-
nooten binnen de enge wanden der slaapstee.
Maar toch: ditmaal móét het.
Terwijl woeste windvlagen de vleermuis-
pit boven de hoofdpoort flappend neerslaan,
op 'n oogenblik dat zijn schuwe blik rechts
noch links iemand ontdekt, stapt de sjofele
snel naar den overkant en duwt de deur
open, die hem ineens, door 'n klsin portaal,
in de gelagkamer brengt.
Hulpeloos staat hij bij den iDgang.
'nZware damp van tabaksrook en wa
terwasem hangt onder de lage zoldering,
doet de tranen opprikkelen in zijn oog en
maar met zulke lui moet men 't ergste op
passen die komen hier niet in »De
Ton» dan in 't alleruiterste geval, en hij
wil geen strop» aan hen hebben 't is
hier geen instelling van weldadigheid
Vijf stuivers vooruit betalen,» Z3gt
hij, den sjofele onderzoekend aanziende.
Deze grabbelt in z'n broekzak, brengt een
dubbeltje en wat koper bij elkaar, telt met
moeite 't kwartje slaapgeld uit
Tevreden en met eenig medelijden knikt
de waard, dat 't goed is, schuift hem 'n
warraa kom koffie toe, doet er terluiks bui
ten 't tarief 'n klont suiker in en beduidt
den sjofele, dat hij zich neerzetten kan:de
zaak is in orde.
Uitgeput valt deze op 'n stoel neer.
Stekende blikken worden van alle kanten
op hemjjgericht.jjmompelende gesprekken her
beginnen en hij vóélt dat ze zich om hem
heen weren
Maar 't kan hem alles niet schelen.
Hij heeft immers rust en 'n bed!
De rost raakt noch deert hem thans.
Dieper dalen dan in »De Ton» kan hij
immers niet, tenzij dan in de gevange
nis huiverend denkt hij zich de mo
gelijkheid in. En toch werken kan hij
niet, te bedelen schaamt hij zich
Bedorven kind van goeden huize 1
Door een zwakke moeder van der jeugd
af bedorven, door 'n volhandig vader baast
altijd aan zichzelf overgelaten, opgegroeid
zonder tucht, was hij feitelijk al verdron
ken voor hij zwemmen leerde.
Werd 'n boemelend nietsnutter,
'n Pronk-parasiet in de samenleving.
Die na zijn ouders dood in enkele woes
te jaren zijn erfdeel gansch verbraste en
»kaal en geplukt», van sport tot sport naar
beneden werd geduwd.
Eindelijk zorgde de »famiiie< voor een
baantje.
Om geen »schande« aan 'm te beleven.
Wat klerkswerk op 'n derderangskantoor,
hield hem nog zoowat op de been,
maar hij was nog geen halve werkkracht,
men hielp 'm uit »gunst«.
Tot de mobilisatie kwam
Met slapte in zaken, intrekking van or
ders, bezuiniging aan alle zijden: hij was
onder de eersten, die ontslagen werden.
Sedert zwierf hij rond en zocht
Maar 'n verloren leven was allerminst in
dezen crisus-tijd te herstellen
Ten einde raad had-ie geschreven naar
zijn eenige zuster, rijk getrouwd, ergens in
't Oosten van 't land, met 'n notaris, die
zelfs den naam van den verloren zoon»
in zijn nabijheid niet wilde hooien noemen.
Hij had gesmeekt, of ze 'm nog niet één
keer wilde helpen aan wat werk
Na 'n dag of wat was er 'n koel briefje
gekomen, dat ze nu al zoo vaak geholpen
had, dat ze om hém ongenoegen kreeg met
'r man, dat ze in dezen mobilisatietijd zelfs
ook leelijk achteruitgeboerd waren, enfin
dat-ie nu maar zien moest, dat-ie zich 'r
dóórsloeg 'r waren immers inrichtin
gen stichtingen ze wou hier of
daar wel haar best voor 'm doen, mits hij
dan ook zwéég, volkomen zwéég over z'n
familie
Ze had er 'n bankje van vijf en twintig
bij gedaan
Eerst had-ie 't terug willen sturen, maar
honger is 'n scherp zwaard!
Hij had er van geleefd weken
twee maanden lang maar nü gingen
z'n laatste stuive.s er aan
En zonder hoop in 't hart stommelt-ie
de steile trap op naar boven, waar ze in
rijen al liggen, de slapers, waar een weeë
walmlucht 'm tegenslaat, maar waar hij z,n
doodmoe lichaam toch in 'n hoek op 'n
vuile stroozak vallen laat.
Schipbreukeling op de levenszee.
UITKIJK.
Op reis. Doe in een trein of tram, waarin
ge eenigzins lang vertoeft, toch altijd uw
jas uit. Zoo straks, als ge buiten komt, hebt
ge er anders niets aan. Houdt uw handschoe
nen aan. Het portier ot de deurkruk wordt
per dag door duizenden menschen aangevat
en gij weet wat dit zeggen wil.
Iemand, met een zwerende wond aan de
hand, kan op die wijze menigeen een be
smetting bezorgen.
-0—
Natte voeten. Pas op voor natte voeten,
in lekke schoenen. Het vocht komt in uw
schoen, het wordt verwarmd door de
lichaamswarmte van uw voet, die daardoor af
koelt. De warme vochtige kous doet den
bloedsomloop in den voet veranderen, werkt
als een soort Prietznietsverband.
Opnieuw komt koud water in den schoen,
het bloed in den voet koelt af, gaat naar den
buik, die een echt kruidje roer me-nietje is
voor kou en doorlekke schoenen kwam
soms eenigen tijd later diarrhee en erger.
-0—
Tegen hoofdpijn. Een huismiddeltje tegen
hoofdpijn is: een kop sterke thee, zoo heet
mogelijk gedronken, waarin een schijfje ci
troen met wat suiker. Een vurig aanhanger
der natuurgeneeswijze raadt een eenvoudig
middel aan tegen hoofdpijn. Men behoefd
slechts achteruit te loopen. Reeds de eerste
proefneming moet verlichting brengen. Nie
mand heeft nog kunnen ontdekken en ver
klaren hoe 't komt dat men bij 't toepassen
van dit eenvoudig middel zooveel baat heeft.
Sommige geneesheeren meenen, dat de hoofd
pijn, vooral wanneer ze van nerveusen aard
is, veroorzaakt wordt door te veel voorwaarts
gaan. De reflex werking van 't lichaam bij
de ongewone beweging, oefent wellicht eene
gelijksoortige werking op de hersenen uit.
-0-
Middel om frissche bloemen lang te be
waren. Men doope die geheel in eene op-
b
