Woensdag 27 Augustus 1913. 288te Jaargang N°. 1897. dhouwers. T Pi DEN 1813-1913. Hf Antirevolutionair Orgaan IS. IET JAAR Dl BEVRIJDING. IN HOC SIGNO VINCES BANK. den Stellen. In 't sand geloopen. T' wordt gemaakt in eautjes 'ovlngsringen. alle soorten UurwerKen. ekker 60 cM. lang TIE-INRICHTING jtORVINK Lz IARNIS. IERPUTTEN sering, n. nd beton. n der putten. •l^at. ommel. e. lineerbuizen bestelt ide seizoen, gelieve tgen aan onderge- )ij groote partijen eft. 6799 SO MM EL SDI JK. Alle gtiififeei» voor de Redactie bestemd, Advertenfiën esi verdere Administratie franco toe te zenden aan den Uitgever ll; neur, SMEER. en nSOMMELSDIJK" F Ao Cs. 3. ie Bank. pzeggen 3 pCt. jaars; met drie zeggen 3Va pCt. eublement. 411. iblement. Het éérste gelui kwam uit Rusland. Daar, beel uit de verte, over de velden des Doods, waar de honderd duizenden lagen, tot een prooi voor 't azend rootgedierte, daar klonk de vrijheidsklok voor Europa en de snij dende Oostenwind voerde het geruisch der klanken tot aan de oevers der Noordzee, Napoleon's val werd de op standing van Europa Doch de klanken waren flauw. Geruchten waaiden over en waar den rond, maar zekerheid haddeD weinigen. En de weinigen, die wistende satellieten van het Fransehe bewind, beijverden zich veel meer om Napo leon's nederlaag te verkleinen en de waarheid te verdonkeren, dan dat ze het publiek zouden inlichten over wat werkelijk was geschiedt. Zeker, men wist wel iets. Een catastrophe als Napoleon's le ger in den winter van '12 op '13 vernietigde, éénig in de wereldhisto rie, kón niet gehéél verborgen blijven. Toch waren er slechts weinigen, die werkelijk de hoop duriden koes teren, dat de dageraad der volksbe- vrijdiag aanbreken zou. li Eenlingen, die 't nauwelijks zeggen durfden tot hun naaste vrienden. Zóó zat er de schrik nog in. Zóó vast gelooide niet alleen de »mindere man«, maar ook de «geze ten burger«, dat Napoleon's ster, mis schien 1 voor 'n oogenblik een weinig verbleeken kon, maar in geen geval zou ondergaan. De groote revue te Leipzigvóór de tocht aanving, waar de vorsten van West- en Midden-Europa hem hulde brachten, zag Napoleon op het toppunt zijner macht. Een legermacht van zesmaal hon derdduizend man bewoog zich naar zijn plan. 't Scheen, dat alles weer meeliep. Dat de overwinning aan zijn vanen verzekerd was. Den 25sten Juni trekt hij over de grensrivier de Niemer, en in de eerste helft van September bereikt hij de L oude hoofdstad, de heilige stad der RussenMoscou. De veldtocht scheen geëindigd Het doel scheen bereikt. Nu immers schoot den tsaar geen andere uitkomst over, dan vrede te sluiten en aan den Franschen keizer over te laten, de voorwaarden van den vrede voor te schrijven Tóén kwam de »dag der wrake®. En die brand verteerde de stutten van Napoleon's heerschappij 't Was niet zóó, dat de Russen hem volgens een vast p'an te lijf g:ngen, waarvan de groote brand van Moscou het geniale begin was. «Toeval® was die brand stellig niet. Hij was voorbereid en werd uitge voerd door den bevelhebber, die er 't laatst stand hield. In hoeverre hij daarbij naar eigen willekeur te werk ging, blijve thans onbeslist. Maar zéker is, dat Napoleon aan de vernietiging ontkomen zou zijn dat hij tenminste een déél van zijn leger nog in geregel Je orde over de Duitsche grens teruggebracht zou heb ben, indien hij dadelijk na denbrand den terugtocht had aanvaard. Tóén te blijven wachten; in 'thart van 't vijandelijke land; bg een ver brande hoofdstadmet den winter in 't gezicht; weken lang besluiteloos te blijven wachten; niet voorwaarts te trekken noch achterwaartsniet op Petersburg aan te rukken en ook niet op Duitschland terug te trekken met zulk een leger te blijven kam peeren op vele honderden mijlen "al- stands van zijn magazijnen en militaire steunpunten. dat was Napoleon's lout, die zijn ondergang werd. Hij wachtte en weifelde. De man, die besluiten moest, wei felde tusschen velerlei meeningen. De kostelijkste weken liet hij voor bijgaan en de éénige gelegenheid, om zijn leger te redden, liet hij onge bruikt passeeren. Hij wachtte op den tsaar. Liet zich paaien met een ijdele hoop op ijdele onderhandelingen. Eerst zes weken na den brand gaf bij bevel tot den terugtocht. Toen was het te laat. God had zijn oogen verblind Welk een tragedie van lijden Die terugtocht uit Rusland Het land was een woestenij. De steden waren puinhoopen de dorpen vernield vele mijlen in het rond was Rusland een doodsche wildernis, waar geen pond meel te halen en geen stuk hout meer te vinden was. Door die woestenij des doods moest het leger terug. De Russen op de flanken, in den staart, soms vlak in den weg. Omzwermd door de woeste Kozak ken. Prijs gegeven aan de wraakzucht der Russen. Ten prooi aan honger en gebrek. Toen viel de Russische winter in. Vroeger nog dan anders Onze verbeelding is te zwak, om ons dat lijden voor te stellen. Vele honderdduizenden kwamen om door koude, honger, door 't zwaard of in de sneeuw. Voor het overblijfsel van een geheel armee-corps van 48,000 man was ruimte in een enkel vertrek. Van de 600 000 geoelenden ten oorlog, die uitgetrokken waren, bleven geen 1000 man over, achter de Weichsel in staat de wapens te voeren Ook Nederland zag zijn zonen vallen. Het regiment huzaren, bij Borodino op 7 Sept. tegen de Russische batte rijen aangevoerd, versmolt tot 46 weerbare manschappen. Weldra werd het op de rol van het leger doorge haald. Het regiment grenadiers was 16 Oct. al tot 500 man versmolten, bij den terugtocht bleven er geen 40 man over. Van het regiment lanciers zijn er twee overgebleven, die niet omkwamen ol in de macht des vijands vielen. En van de vier regimenten infan terie heeft slechts één, en dat nog maar in naam, den veldtocht over leefd. Tweehonderd jonge, krachtige Frie zen, die in 1812 gezond en welgemoed den marsch van 500 uren naar het vijandelijke land volbrachten, zijn daar in korten tijd allen van ellende om gekomen. Nederland droeg rouw over zijne zonen Neen, het licht van den nieuwen dag werd in de lente van 1813 nog niet gezien Op een somberen winterdag was Napoleon te Parijs wedergekeerd, nau welijks herkend aan de poorten van zijn eigen paleis. Maar de oude veerkracht was nog weer opgeleefd. Een tweede worsteling begon. Nu tegen Rusland, Oostenrijk en Pruisen. De strijd van het jaar 1813, die in de vlakten van Noord-Duitsch- land zou worden beslist, gelijk die van 1812 in de Russische steppen, Nogmaals gelukte het Napoleon een machtig leger bijeen te brengen. Ook Nederland moest zijn jonge lingen afstaan. En toen de keizer na verschillende kleine overwinningen weer voorwaarts drong, doofde het vleugje vaa hoop in 't vaderland weer uit Echter niet bij allen. Daar waren enkele mannen die den moed en de hoop niet opgaven en die in 't diepste geheim zich met elkander verbonden om als God ruimte gaf tenminste een poging te wagen, teneinde oud Nederland uit de diepte zijner jammerlijke vernedering op te heffen Zou God ruimte geven Zooals een eerst snelvlietende en bruisende en ruischende bergstroom, springend, dartelend, klaterend van rotsblok op rotsblok door steenscheu- ren zich wringend, er overheen schui mend, neerstortend meters diep met geweld, na vele uren doodloopt in 't zand of verachtelijk als in een stilstaan de waterplas is veranderd ergens ver in de vlakte, zoo ook is 't der Socialisti sche partij gegaan in de dagen na de stembus van 17 Juni. Wie herinnert zich niet meer uit 't herstemmingsadvies dier partij de ge stelde vragen aan de Concentratie Erkent gij als eisch van urgentie in voering van het algemeen kiesrecht voor mannen en opheffing van de grondwettelijke uitsluiting der vrouw van het kiesrecht, onder bepaling, dat geen vrquw op grond van minderen maatschappelijken welstand raag wor den uitgesloten: Z ij t gij bereid utegen elke versterking van de positie der Eerste Kamer door regresrecht of an dere wijze, te verzetten? Zijt gij grene gen mede te werken tot onverwijlde in werkingtreding van art 369 der Invaliditeitswet-Talma en tot uitbrei ding daarvan tot alle 70-jarigen, die een pensioen noodig hebben. Zijt gij ervóór, dat de wet Talma met behoud van art. 369 wordt ingetrokken of in elk geval niet wordt uitgevoerd? Wat courage en fierheid spreidde de Socialistische partij ten toon. Aan 26 candidaten werden deze vragen voor gelegd, om zoo de Concentratieheeren aan de ketting te leggen, een uit den bandspringing na den derden Dinsdag in September te voorkomen. Wie herinnert zich niet de Volksar tikelen van de Redactie tegen de aan vaarding der portefeuilles. Wie denkt niet om Vliegens artikelen: Aanpakken met vervolg en slot. Wie herinnert zich niet het sterartikel van mr. Troel stra, om de portefeuilles niet alleen niet te aanvaarden, maar een burgerlijk Kabinet tot stand te brengen uit Li beraal en Rechts, opdat de antihese daardoor dood en begraven zou wor den. Wie herinnert zich niet den ultra- montaan Troelstra, die over de bergen ('t zijn niet alleen Roomschen die over de bergen om raad en daad gaan vragenKautsky raadpleegt, die echter te weinig tijd had om Troelstra pre cies te zeggen, wat erin Holland nu eens gebeuren moest in die moeilijke omstandigheden. Wie herinnert zich niet den brief aan Anseele, den Secre taris der Internationale, wien men ook om raad gevraagd had, hem Belg over Hollandsche toestanden en die terug schreef, dat hij 't ook niet wist of de weigering of te wel de aanvaarding der zetels noodzakelijk was. Wie herinnert zich niet de botte weigering der Con centratie om de regeering te aanvaar den? Wie niet de venijnige hoofdarti kelen uit de N R Ct. tegen den «klasse minister® van justitie Troelstra. Ochwaarom zullen we uit de crisis- weken (we rekenen thans bij weken, ziet Uniet bij dagen nog meer span nende ot indrukwekkende (oi indruk- wegnemende, bedoelt U momenten weergeven. Ieder raadplege zijn her innering ook over de briefwisseling tusschen dr. Bos en mr. Troelstra de langademige en inhoudlooze Parijsche resolutie over de aannemingde Cou rantenartikelen overeen vrijzinnig-so cialistisch Kabinet; over een extra parlementair Kabinetover een Con centratiekabinet over een burgerlijk Kabinetover een zakenkabinetover een gemaskerd Kabinetover goeje menschen we zullen maar op houden, En wat is er nu van al dat fraais of leelijks terechtgekomen? 't Was alles woorden kramerij etalage ot uit stalling van onmacht't is alles nog mist en nevelduisternis van rondsom men 't was luchtkasteelenbouw en 't naloopen van dwaallichtjes in een moe ras, fatale misrekenig op groote schaal; een politiek faljiet aan de gansche Linkerzijde. Een dood loopen in 'tzand. Kiezersverlakkerij in den hoogsten graad. Als er nog eens gestemd moest worden1 Onoverwinbaar. Eens in 1855, ook moeilijke politieke omstandigheden, schreef Wormser aan Groen van Prinsterer Als politieke patij gaan wij, dunkt, mij, kennelijk te niet. Als vertegen woordigers van Christelijke beginse len zijn we onoverwinbaar. Ook thans staat de Anti ev. partij in ongunstige conditie veiBzeUn «ijn verloren en in de coalitie kiaaki 't. Van te niet gaan der Antir. partij is nog van verre geen sprake, al roopt men 't ons brullend toe: «Na de op lossing der schoolkwestie zijt ge geen politieke partij meer, want uw gansche politieke leven en streven is slechts schoolpolitiek.® De antirev. partij gaat niet zoo gauw te niet, omdat ze gansch anders dan in de dagen van Groen, een krachtige organisatie van duizenden en duizenden leden telt, met een wel ora- sehreveii program en met, zelfs al stierf dr. Kuyper spoedig, hoogst bekwame leiders, die achter hem staan en even als hij met liefde bezield zijn voor de eene, grootsche gedachte, die alle anti revolutionairen tot één partij maakt Neerlands Volk aanbidde en erkenne op alle terrein den God der Vaderen en sta af van ongerechtigheid 1 Maar al moesten we als partij onder gaan al verdwenen de leidersal zat er niet één antirev. Kamerlid in de Kamertoch zouden de beginselen niet ondergaan. Er blijven er nog altijd meer dan 7000 over, die hun knie voor den Baal des tijds niet willen buigen. Kunnen die meer dan 7000 slechts getuigen en protesteeren ook dat is een machtsdaad, die de kiem bevat van nieuwen groei en opkomst en van toekomstigen aanwas èn wen kende victorie. Al moesten we als partij zinken; nog zou in de huisgezinnen en in de School en in de Kerk en in de vak- vereeniging en in de Kamer 't eeuwen oude antirev. beginsel verkondigd wor den, dat de gerechtigheid een Volk verhoogt, maar de zonde is een schand vlek der natiën. Toch en nog zou 't in de harten ruischen van de duizenden eenlingen Uit U, door U en tot U zijn alle dingen I Aan God alleen alle eere in den tijd en in de eeuwigheid. Die Godserken ning is 't onuitroeibaar en onoverwin baar antirev. beginsel, al werd de partij een ruïne. Dan nog zou op haar puin, als op de bouwvallen van Jeruzalem 't geloofslied der droeve pelgims klin ken Maar God de Heer zoo goed, zoo mild, Is 't allen tijd een zon en schild Hij zal genade en eere geven. Nochtans I De Heere beware onze partij voor verdere vernedering 1 Dat is onzer aller bede In en buiten de Kamer. Natuurlijk komt het op hetzelfde neer Sr x - K. koperen Krullen al 6435 OOIMAN) te Hal- rende prijs steeds kt en bestellingen 6671 Deze Courant verschgnt eiken Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprtis per drie maanden fr. p. p. 50 Cent. Buitenland bij vooruitbetaling f 4,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. UÏTGEVBB W. BOEKHOVEN, Telefoon Interconm. Wo. S. Advertenties 10 cent per regel en maal. Reclames 20 per regel. Boekaankondiging 5 Cent per regel en *agl- Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrgdagmorgen 10 uur. M ims, Fuchsia's, BoTbego- en enkele Margarieten, mperfloris, Lobelia, Ver- nondi, Violieren, Zinia's, Gladiolus, Montbretia's, voor het aanleggen van itentninen.Voor hergroei ten en begrooting gratis. 7026 oenten tegen marktprijs par temen t tot Nut van neen. Iden op tegen 3°/, reng- en terugbeta- Maandag, Dinsdag, rdag van 9—12, be- d van 67 nar, ten aanrier-Boekhonder Middelkamig. h. Interc. \o. 9 n buitenl. beurzen; buitenl. Effecten r billijke conditiën ns bepalingen, die 6684 rd t )f HO. 120.- 100.- 90.- 105.— 92.50 80.- VIII. Napoleon zou zich herstellen. Nieuwe offers zouden gevergd. De druk zou worden verzwaard dat was de algemeene gedachte. En zoo was er geen blijdschap over 't begin van de kans op mogelijke ver lossing, maar er was angst en vrees, en de vraag werd gesteld, door wat dieper wegen het dierbaar vaderland nu weer zou worden geleid. Napoleon's tocht naar Rusland /Wat was des trotschen keizers dóél Groen van Prinsterer heelt het, kort en juist, aldus geteekend e Keizer yan Rusland, Alexander, wilde hem niet gehoorzaam zjjn in alles. Welnu Ben heirvaart der volken van het Westen zal den vermetelen Autocraat weifeling verleeren; de woeste scharen yan Russen en Slaven naar ban Aziatische bakermat terugdringenden weg naar Constantinopel en Egypte voor de Fran sehe legerbenden ontsluiten; ja, zal wellicht aan de macht van Engeland, dat de vloten van den oppermachtige vernietigd en met zjjn bevelen gespot had, in den Oost-Indischen hartader den doodsteek gaan brengen. Nog eenmaal de overwinning aan zjjn vanen ge kluisterd, en etraks zal, in de algemeene onder werping en In den algemeenen vrede, Napoleon de Groote de wereldmonarchie hebben gesticht." Moscou ging in vlammen op. God heeft den dwingeland en hoog moedige vernietigd. Amice Mijn brief van 20 Aug. hebt ge gelezen. Wat ik u thans moet schrijven, weet ik haast niet. Ge weet dat ik voorspelde, dat de namen van de nieuwe Ministers wel bekend zouden zijn op bovengenoemden datum. Het eind is er echter nog niet. De laatste berichten welke ik hoorde zijn van dien aard, dat het nog wel veertien dagen duren kan voordat de heer Cort van der Linde gereed is. Hij klopt natuurlijk dan hier, dan daar aan. 't Schijnt wel dat hij nul op 't requaest krijgt. Voor finantiën is hij bij den heer Van Gijn geweest, gelijk verluid wordt. En wat denkt ge dat deze liberale mijnheer gezegd heeft? Eigenlijk kwam het zakelijk hier op neer, dat hij geen anderen weg wist dan door Minister Kolkman werd be wandeld. Hij zag geen kans de fiaantieele zaken in orde te houden, tenzij hetgeen het Ministerie Heemskerk voorstelde werd gehandhaafd.

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1913 | | pagina 1