Zaterdag 8 Maart 1913. Antirevo lutionair 28ste Jaargang J\'\ 183L Orgaan voor de Zuidhollandsehe en Zeenwsclie ffijilandë^!!?\ IN HOC SIGNO VINCES De Pensioenwet onder dak. Hotel Restaurant W. BOEKHOVEN, sommelsdijk. 4 (8<- i kaï ij 't - koffie uit hoor schurk aanleiding vol; bekl., die zegt, d= •en, f 25 boet^ .ellen- Deze Courant verschijnt eiken "Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per drie maanden ft. p. p 50 Cent. Bnitenland bij vooruitbetaling f 4,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. Advertentiën ia Cent per regel en 3/, maal. Heetmes 20 Boekaankondiging 5 Cent per regel en maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per <v Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsr Advertentiën worden ingewaoht tot Dinsdag- on Vrijdag Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en eerdere Administratie franco toe te zenden aan den Wel mogen vreugdevuren ontstoken worden 1 Wat geworstel sinds 1885 om de oudjes te helpen en nu: de Ouderdomspensioenwet onder dak. Laten we de lijdensgeschiedenis nog eens kort ophalen na 1885. 15 Dec. 1885. Heldt, arbeiderscan- didaat, Kamerlid, brengt de zaak het eerst ter sprake, maar vindt geen gehoor. Die in één der bestaande pen sioenfondsen wilde deelnemen, moest door den Staat gesteundaldus zijn voorstel! Dec. 1887. Heldt treedt weer op en vraagt een algemeene, wettelijke, ver plichte verzekering. Geen succes. Dec. 1888. De heer Smidt, Kamerlid, steunt Heldt bij de Staatsbegrootings- debatten om de Verplichte verzekering te krijgen. De Minister wil alleen de Rijkswerklieden verzekeren en geen anderen. Dec. 1890. De heeren Heldt, Smidt en Borgesius vragen de Regeering om de zaak ter hand te nemen. 15 Sept. 1911. Het Kabinet Van Tienhoven-Tak zegt in de Troonrede toe maatregelen tot verzekering van »het lot van oude of verminkte werk lieden. April 1894. Het Kabinet Van Tien hoven valt over de Kiesrechtregeling en de verzekering is voorloopig in den doofpot. 18 Sept. 1894, Het nieuwe Kabinet Roël-Van Houten is geroepen het kies recht te regelen en laat de verzekering rusten maar wijst er in zijn debatten tegen Heldt e.a. aangaande die verzekering op, dat het vorige Kabinet de Arbeiders in de luren zou gelegd hebben, want dat die in 1891 beloofde Verzekering, blijkens de ach tergelaten stukken op 't Departement, geen pemsioenverzekering was, doch slechts Me oprichting eener Lijfrente- bank J welk tijding een wrevel doojpr de Kamer deed gaan, omdat ze in de Troonrede van 91 het woord Verzekering« gelezen had, en 't bleek hieel wat anders, wat slechters, wat on bereikbaars geweest te zijn. 29 Maart 1895. Heldt ziet zijn op 6 Maart 1894 ingediende motie aan genomen met 62 tegen 5 stemmenze luidde aldus-. De Kamer, van oordeel, dat ver zekering van het lot van oude werklieden door een pensioenstelsel wenschelijk is, verzoekt de Regeering te doen onderzoeken, op welke grondslagen en op welke wijze die verzekering zal kunnen en behooren te worden geregeld. 1896-1897. Tijdvak der Programma's, waarvan we hier slechts zuilen over schrijven wat men aangaande de ver zekering wenschte in die '9l*£3p-»««r Uit al deze programs blijkt, dat in 1897 de verplichte premiebetaling voor opgesteld werdalleen de Socialisten wilden Staatspensioen, wat door de Unie-liberalen in 1905 wat vaag, doch in 1909 heel duidelijk is overgenomen. De Unie-liberalen aasden op succes en werden de meeloopers der Soci aal-Democraten en met deze geleende plunje gaan ze nu nog den boer op. Na 1897 kwam 't Pensioen meer dan ooit op den voorgrondja, een wetsontwerp werd in 1901 ingediend door 't Kabinet Borgesius een Unie-liberaalmet verplichte premiebetaling a 20 ct,, 24 ct., 32 et., 40 ct., 48 ct., net als Minister Talma vroeg in zijn ontwerp. Dat wetsontwerp is niet behandeld in de Kamers. In 1905, 13 Aprildr. Kuyper geeft een pensioensontwerp met dezelfde verplichte premiën van 20 ct., 24 ct. enz. 18 Nov. 1908. De heer Borgesius neemt zijn draai en verklaart zich in de Kamer voor Staatspensioen. 27 Feb. 1909. De heele Lib. Unie neemt haar draai en verklaart zich op haar Algemeene Vergad. met 't oog op de Junistembus voor Staatspen sioen. Indien we nu nog meedeelen, dat de in 1900 geboren Bond' van Staats- pensioneering ijverde voor 3 gld. per week, gratis verkrijgbaardat minister Veegens in 1906, in strijd met de Troonrede, kwam met een ouderdoms verzekering, inplaats van een beloofde ouderdoms-en in validiteitsverzekering dat Minister Talma kwam met zijn welbekende wet, die nu te water is gelaten, dan hebben we de historische feiten tamelijk, volledig genoemd. AL l8851 Minister Talma is de man, die de haven bereikt heeft. Aan hem onze hulde! Aan den werkman onze gelukwenschEn toch, in 1905 had deze wet er al kunnen zijn, indien de Kuiperhaat den liberalen niet naar de hersens gestegen ware, .waarvan de arbeider echter het slacbtoifer werd. In de dagen van Groen werd hem en de zijnen reeds verwetenGij vormt slechts een school-, geen politieke partij. Tegenwoordig hoort' men die dwaze aanmerking nog wel eens. Hoe is die meening ontstaan 1 Och, heel eenvoudig doordat de School sinds 1806 inzet van den strijd was. Die Gedempte Boerensteiger 63A, 63B Rotterdam. DINERS 60 cent en hooger. LOGIES MET ONTBIJT f 1 en f 1.25 Aanbevelend, 1 R. C. F. t. 1. LEE-Hoonen. strijd is ons opgedrongen. Zoodra van der Palm de dwaasheid begon om onder zijn invloed in 1806 het leerstellig onderwijs aan de Kerkgenootschappen over te laten, volgens art. 23 der toen malige onderwijswet, is de tegenzin tegen 't Openbaar Onderwijs begonnen. De Afscheiding kwam en goot haar verkwikking uit over de dorre velden van de onverdraagzame verdraagzaam heid het Reveil bezielde de Aristocra tische naturen en tamilien; er kwam in de huizen der armen en rijken een zoeken van 't Licht der Waarheid. Volk en Overheid vervreemdden van elkanderhet Volk met zijn Bijbel kwam lijnrecht te staan tegenover de Overheid zonder Bijbel en zoo ontwik kelde zich van jaar tot jaar die strijd, die in 1878 zijn toppunt bereikte en voor de Overheid, de Liberale n.l. met een geduchte nederlaag eindigde in 1889. Voor 1889 was hoofd en hart van heel Nederland alleen en uitsluitend bij de school. Geen Sociale wet van eenige beteekenis is tot stand gebracht dan na 1889, toen de Overheid 't tegen 't Christenvoile verloren had. Maar na 1889 gingen de oogen voor de Stoffelijke nooden geheel opendit kon toen, omdat de strjjd geëindigd was, die sinds 1806 had geduurd en de vrijheid, de volle vrijheid was er kend door de Subsidie, in een Rijkswet neergelegd. De A. R. partij was tot 1889 School partij, omdat de Liberale Partij dat ook was: het kon niet anders. Doch het Program e'er A. R. partij in 1878 opgebouwd, en ook Groen, sprak nog van heel andere dingen dan van de School. Dat program sprak ook van den Staatvan de Koloniënvan de Kerk van het Kiesrechtvan het Pensioenvan 't Sociale Volksleven. Een Schoolpartij waren we, omdat de Liberalen ons dien strijd opdron gen maar onze beginselen gingen steeds verder; over de School heen, tot de Kerk en den geheelen Staat. Of meent iemand, dateen beteekenis- volle Coalitiepartij als de onze alleen om de School een Driebond sluiten zou Neen, we mikken heel wat hooger dan wat geld voor de School! OP DEN UITKIJK. .beldan; m®r die.,Vm'- 4e antijn de hij met mon?->esPr^ .tele* grepers en zil krant weg. Is d-zij het uit va, geeuwt hij eerAOOSTERBAI^' bestaau uit, hoe la- »m op de wonder— No. 3, goed fütso' .met het gebri' jgguidendijk Zoo k >*»8*™- eenige da- leerlin- die elkeifc&ewrten al geiuf—getal begint tv ,»tker' jht. Im- Satk«iL00STES r/ito"*r PATH lelons geln''ilgche- aandoer aÉDAi?4*1 meis" den Zondagen van allc^# REH ^°o1 ver~ crftliïlre» Ip.ctnnr Op d@ rft 9,80 eik i t nu niev »'s av.' '>a- m UITGEVER Telefoon Intercomm. Mo. 2. Program van Actie der A.R.partij: Verplichte pensioenregeling voor loontrekkende personen met aan vankelijke ondersteuning uit 's Rijks schatkist. Dus geen Staatspensioen. Program der Katholieken: Ver zekering tegen ziekte, ongevallen, invaliditeit en ouderdom.Geen Staats pensioen. Program der Lib. Unie: Invoe ring van een stelsel van verplichte verzekering tegen de nadeelen, waar aan de arbeid blootstaat, tengevolge van ongevallen, ziekte, invaliditeit en ouderdom, en zulks, althans voor invaliditeit en ouderdom, zoo noodig, ten deele op kosten van den Staat. (Hoe zijn deze heeren na 1896 ge-, zwaaidNu roepen ze om Staats pensioen Red. M. en S.). Program der Radicalenlater Vrijz, Democraten genoemd: Beperking der armenzorg door verplichte verze kering tegen de gevolgen van ziekte, invaliditeit, ouderdom, werkeloos heid. Geen Staatspensioen. Program der Sociaal-Dem.Pen sioneering van oude en invaliede werklieden op kosten van den Staat. Dus wel Staatspensioen. Program van het Ned. Werklie- denverbondhet verkrijgen eener wettelijke regeling ter verzekering der arbeiders tegen ziekte,in validiteit, den ouden dag en der weduwen en weezen. Dus geen Staatspensioen. Program van PatrimoniumPen sioneering van den ouden arbeider, door verplichting van Overheids wege, zóó, dat na verloop van jaren de regeling aan den kring van den arbeid kan worden overgelaten. Een Schoolpartij r Direct nabij de Hoofdsteeg, De politiek is toch, ondanks al haar hebrekea, een nuttige zaak. Al was 't maar gierom, dat ze de menschen leert kranten lezen. Ik meen dat in vollen ernst. 'kZal zelf de eerste zijn, om toe te geven, dat er met de krant heel wat kwaad wordt gesticht. Daar zijn menschen, die zich aan de krant verslaven, zooals een ander zich verslaaft aan zijn glaasje klare, aan zijn spel domino of waaraan dan ook. Zelfs heb ik een vrouwtje gekend, die zich had verslaafd aan de preek, al kan ik gelukkig constateeren, dat zoo iets een hoogst zeldzaam verschijnsel is. In 't stede ken, waar zij woonde, waren nog al wat verschillende gemeenten en conventikels, die concurreerden in de bevindelijke waar heid en elkaar door weekbeurten de zieltjes trachten af te troggelen. Het vrouwtje liep ze alle na, als ze 't maar tijdig hoorde en zat dan, met stoof, reutfleschje en pepermuntdoos 't grootste deel van den tijd behagelijk te dutten, wat niet wegnam, dat de predikatie haar schier altijd even dierbaar was geweest. Dat ten bewijze, dat men zich zelfs aan de preek verslaven kan. Alle verslaafdheid nu is zonde. En met de krant, dat stem ik dadelijk toe, wordt veel kwaads bedreven. De voorbeelden zijn voor 't grijpen. Ik zat eens op een Maandagmorgen vroeg in den trein. Vroeg dan, voor 'n «facfómensch, Alleen de buitenlieden weten werkelijk, wat vroeg is; de menschen inde stad kunnen er eigenlijk slechts bij over levering van praten. - Men moet huilen, zegt het spreekwoord, met de wolven, waarmee men in 't bosch is. En zoo moet men ook zoo ongeveer gaan slapen met de lieden, met welke men in de stad woont. Onlangs heb ik 't nog gehad: 'k Wou vroeg opstaan die voorliefde is me nog uit vroeger tijd bij gebleven maar kroop dan ook klokke tien onder de wol. Juist was ik aan de voorafspraak van m'n eersten droom, of er wordt gebeld 1 Nu, ik liet bellen en m'n bezoeker trok af maar tien tegen een, dat hij niet aan z'n kennissen vertelt, wat 'n slaapkop die >uitkijk* toch is I Nu dan, ik zat stads-vroeg in den trein, 'n Heerlijke lentemorgen 1 De zon had er blijkbaar plezier in, dat ze weer flink kon meedoen't jonge groen glansde van frisch- heid; als de trein stilstond, dan hoorde je 't vogelgekwetter daar buiten in de boo- men. Je moest kijken, al was je de zuurste isegrim uit het vaderland en we keken dan ook, allen Behalve één, 'n jongmensch. In 's levens lentetijd, zeggen ze. Met een hart, zeggen ze, dat voor in drukken zoo vatbaar is en voelt voor de poëzie der natuur. 'tjonge mensch had 'n krant. En ware 'tnu nog geweest, dat hij zich verdiepte in 'n enthoesiast artikel van een natuurvriend, die 't ontwaken der Lente be schreef, of dat hij de laatste redevoering van den grooten Roodhuyzen las, ik had hem kunnen verontschuldigen. Maar hij las een sportcourant. Met de uitslagen van de verschillende ^ontmoetingen,* die den vorigen dag had den plaats gehad. En hij was er zoo in, dat hij 't station van zijn bestemming zou zijn voorbijgespoord, als niet de conducteur ongeduldig met 't portier gerammeld had en hem had vermaand, dat 't hoog tijd was. Toen greep hij haastig zijn spullen en bullen bij elkaar, trapte mij op mijn ekster oog, vergat te groeten en vloog er uit. En waarlijk, toen de (rein langzaam weg- stoomde, liep de jongeling met het hart vol poëzie, onder 'tjonge lentelommer in den veriukkelijksten zonneschijn en las zijn krant 1 Ik ken een huisgezin, waar zich eiken avond ongeveer 't zelfde tooneel afspeelt. De man en vadar zit met een stapeltje kranten voor zich en leest. Soms fronst hij 't voorhoofd, als hij iets leest, dat hem niet aanstaat. Dan weer glimlacht hij, lacht soms hardop, grinnikt van plezier, als 't hem zint, wat hij leest, Maar zijn gezin hoort niets van hem. De kinderen spelen, hebben schik, kibbelen, gaan weg of tijgen naar bedhij merkt het niethij hoort noch ziet. Als moeder de vrouw hem wat vraagt, P kijkt hij half c legra' e ingesteld gelijke lectuur Dan gaat ze^ gr. 7f lig wat er in ifen'SR en slaat geen h.geen v(j laatste letter vajn9°P^5tÉ Zoo ziet men dutt. K volstrekt niet blind En toch vind ik 'r d™ van ons politieke leaaf schen meer en meeercte bracht en brengt. „n ,s a De krant verdringt d zegt men soms. Zie daar ben ik Ik zie vooreerst niet in, waarom 0n de goede krant in 't algemeen, n Vs. Den*. x degelijke lectuur zou kunnen geven. J uur dhr, vorm, die is wat anders. Men schrijft nu v«o eenmaal geen krantenartikelen in den stijl van een geleerd betoog.. Maar de inhoud van een groot deel onzer Nederlandsche pers is gelukkig van dien aard, dat ze 't verstand van haar lezers aan 'twerk zet. De krant verruimt den gezichtskring van het volk. Ik kan me nog best voorstellen, hoo bv. et j dertig jaar geleden, toen op het platte lan een krant nog veelszins 'n zeldzaam heid was, vaak de avonden in den winter omgingen. De vrouwen deden dan nog wat, maar de manlui zaten^rondom den haard of de kachel, spuwden in 't vuur of in den kolenbak, sterkten zich eens met een greep uit de tabaksdoos, praat'len wat over 't dorpsnieuws of dut'ten. Wat was het kringetje klein, waar bin nen zich hun gedachten bewogen. Dr. Bavinck, in zijn jongste artikel, zei het zoo terecht>In de Christelijke wereld heeft de cultuur een buitengewone hoogte bereikt, maar als wij met de massa der menschen rekenen, zijn het betrekkelijk zeer weinigen, die er van genieten.* Men weet niet, wat een rijkdom ook voor het verstands-leven, in die kringen onze Bijbel altijd geweest is, nog is en blijven zal. Waar Bijbel en preek met gesprek behe rechten, sto„ 1 de Toon zoo- veel hooger, don waar mei-, nog 'n maand na Nieuwjaar teerde op den Enkhuizer en Utrechtschen almanak. Maar die Bijbel leert ons nergens, dat we on-, aan het Chri.veiijk cultuurleven zullen ontt-ekken. Het tegendeel juist is waar 1 En daarom acht ik het, afgezien nu van alle misbruik, een zegen, wanneer een goede, Christelijke Pers krachtig medehelpt om den gezichtskring te verruimen, om niet alleen de weet- en nieuwsgierigheid te be vredigen, maar ook het verstand aan 't werk te zetten door na te denken over tal van zaken en verschijnselen, die in het dagelijksch leven niet zoo voor de hand liggen en die de krant ons naderbij brengt. Weet- en nieuwsgierigheid Daar is al wat over geklaagd I 't Nieuwsgierig Aagje is zelfs een echt Nederlandsche verschijning. Toch i t men niet vergeten, dat hier ook een tri werkt, door God ons inge plant en die si op zichzelf niet zondig is

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1913 | | pagina 1