Zaterdag 8 Maart 1913.
Antirevo lutionair
28ste Jaargang J\'\ 183L
Orgaan
voor de Zuidhollandsehe en Zeenwsclie ffijilandë^!!?\
IN HOC SIGNO VINCES
De Pensioenwet onder dak.
Hotel Restaurant
W. BOEKHOVEN,
sommelsdijk.
4
(8<-
i kaï
ij 't -
koffie uit
hoor schurk
aanleiding vol;
bekl., die zegt, d=
•en, f 25 boet^
.ellen-
Deze Courant verschijnt eiken "Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per drie maanden ft. p. p 50 Cent.
Bnitenland bij vooruitbetaling f 4,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent.
Advertentiën ia Cent per regel en 3/, maal. Heetmes 20
Boekaankondiging 5 Cent per regel en maal.
Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per <v
Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsr
Advertentiën worden ingewaoht tot Dinsdag- on Vrijdag
Alle stukken voor de Redactie bestemd, Advertentiën en eerdere Administratie franco toe te zenden aan den
Wel mogen vreugdevuren ontstoken
worden 1 Wat geworstel sinds 1885
om de oudjes te helpen en nu: de
Ouderdomspensioenwet onder dak.
Laten we de lijdensgeschiedenis nog
eens kort ophalen na 1885.
15 Dec. 1885. Heldt, arbeiderscan-
didaat, Kamerlid, brengt de zaak het
eerst ter sprake, maar vindt geen
gehoor. Die in één der bestaande pen
sioenfondsen wilde deelnemen, moest
door den Staat gesteundaldus zijn
voorstel!
Dec. 1887. Heldt treedt weer op en
vraagt een algemeene, wettelijke, ver
plichte verzekering. Geen succes.
Dec. 1888. De heer Smidt, Kamerlid,
steunt Heldt bij de Staatsbegrootings-
debatten om de Verplichte verzekering
te krijgen. De Minister wil alleen de
Rijkswerklieden verzekeren en geen
anderen.
Dec. 1890. De heeren Heldt, Smidt
en Borgesius vragen de Regeering om
de zaak ter hand te nemen.
15 Sept. 1911. Het Kabinet Van
Tienhoven-Tak zegt in de Troonrede
toe maatregelen tot verzekering van
»het lot van oude of verminkte werk
lieden.
April 1894. Het Kabinet Van Tien
hoven valt over de Kiesrechtregeling
en de verzekering is voorloopig in
den doofpot.
18 Sept. 1894, Het nieuwe Kabinet
Roël-Van Houten is geroepen het kies
recht te regelen en laat de verzekering
rusten maar wijst er in zijn
debatten tegen Heldt e.a. aangaande
die verzekering op, dat het vorige
Kabinet de Arbeiders in de luren zou
gelegd hebben, want dat die in 1891
beloofde Verzekering, blijkens de ach
tergelaten stukken op 't Departement,
geen pemsioenverzekering was, doch
slechts Me oprichting eener Lijfrente-
bank J welk tijding een wrevel
doojpr de Kamer deed gaan, omdat ze
in de Troonrede van 91 het woord
Verzekering« gelezen had, en 't bleek
hieel wat anders, wat slechters, wat on
bereikbaars geweest te zijn.
29 Maart 1895. Heldt ziet zijn op
6 Maart 1894 ingediende motie aan
genomen met 62 tegen 5 stemmenze
luidde aldus-.
De Kamer, van oordeel, dat ver
zekering van het lot van oude
werklieden door een pensioenstelsel
wenschelijk is, verzoekt de Regeering
te doen onderzoeken, op welke
grondslagen en op welke wijze die
verzekering zal kunnen en behooren
te worden geregeld.
1896-1897. Tijdvak der Programma's,
waarvan we hier slechts zuilen over
schrijven wat men aangaande de ver
zekering wenschte in die
'9l*£3p-»««r
Uit al deze programs blijkt, dat in
1897 de verplichte premiebetaling voor
opgesteld werdalleen de Socialisten
wilden Staatspensioen, wat door de
Unie-liberalen in 1905 wat vaag, doch
in 1909 heel duidelijk is overgenomen.
De Unie-liberalen aasden op succes
en werden de meeloopers der Soci
aal-Democraten en met deze geleende
plunje gaan ze nu nog den boer op.
Na 1897 kwam 't Pensioen meer
dan ooit op den voorgrondja, een
wetsontwerp werd in 1901 ingediend
door 't Kabinet Borgesius
een Unie-liberaalmet verplichte
premiebetaling a 20 ct,, 24 ct., 32 et.,
40 ct., 48 ct., net als Minister Talma
vroeg in zijn ontwerp.
Dat wetsontwerp is niet behandeld
in de Kamers.
In 1905, 13 Aprildr. Kuyper geeft
een pensioensontwerp met dezelfde
verplichte premiën van 20 ct., 24 ct.
enz.
18 Nov. 1908. De heer Borgesius
neemt zijn draai en verklaart zich in
de Kamer voor Staatspensioen.
27 Feb. 1909. De heele Lib. Unie
neemt haar draai en verklaart zich
op haar Algemeene Vergad. met 't oog
op de Junistembus voor Staatspen
sioen.
Indien we nu nog meedeelen, dat
de in 1900 geboren Bond' van Staats-
pensioneering ijverde voor 3 gld. per
week, gratis verkrijgbaardat minister
Veegens in 1906, in strijd met de
Troonrede, kwam met een ouderdoms
verzekering, inplaats van een beloofde
ouderdoms-en in validiteitsverzekering
dat Minister Talma kwam met zijn
welbekende wet, die nu te water is
gelaten, dan hebben we de historische
feiten tamelijk, volledig genoemd.
AL l8851 Minister Talma is de man,
die de haven bereikt heeft. Aan hem
onze hulde! Aan den werkman onze
gelukwenschEn toch, in 1905 had
deze wet er al kunnen zijn, indien de
Kuiperhaat den liberalen niet naar de
hersens gestegen ware, .waarvan de
arbeider echter het slacbtoifer werd.
In de dagen van Groen werd hem
en de zijnen reeds verwetenGij vormt
slechts een school-, geen politieke
partij. Tegenwoordig hoort' men die
dwaze aanmerking nog wel eens.
Hoe is die meening ontstaan 1 Och,
heel eenvoudig doordat de School sinds
1806 inzet van den strijd was. Die
Gedempte Boerensteiger 63A, 63B
Rotterdam.
DINERS 60 cent en hooger.
LOGIES MET ONTBIJT f 1 en f 1.25
Aanbevelend,
1 R. C. F. t. 1. LEE-Hoonen.
strijd is ons opgedrongen. Zoodra van
der Palm de dwaasheid begon om onder
zijn invloed in 1806 het leerstellig
onderwijs aan de Kerkgenootschappen
over te laten, volgens art. 23 der toen
malige onderwijswet, is de tegenzin
tegen 't Openbaar Onderwijs begonnen.
De Afscheiding kwam en goot haar
verkwikking uit over de dorre velden
van de onverdraagzame verdraagzaam
heid het Reveil bezielde de Aristocra
tische naturen en tamilien; er kwam
in de huizen der armen en rijken een
zoeken van 't Licht der Waarheid.
Volk en Overheid vervreemdden van
elkanderhet Volk met zijn Bijbel
kwam lijnrecht te staan tegenover de
Overheid zonder Bijbel en zoo ontwik
kelde zich van jaar tot jaar die strijd,
die in 1878 zijn toppunt bereikte en
voor de Overheid, de Liberale n.l. met
een geduchte nederlaag eindigde in
1889.
Voor 1889 was hoofd en hart van
heel Nederland alleen en uitsluitend
bij de school. Geen Sociale wet van
eenige beteekenis is tot stand gebracht
dan na 1889, toen de Overheid 't tegen
't Christenvoile verloren had.
Maar na 1889 gingen de oogen voor
de Stoffelijke nooden geheel opendit
kon toen, omdat de strjjd geëindigd
was, die sinds 1806 had geduurd en
de vrijheid, de volle vrijheid was er
kend door de Subsidie, in een Rijkswet
neergelegd.
De A. R. partij was tot 1889 School
partij, omdat de Liberale Partij dat
ook was: het kon niet anders.
Doch het Program e'er A. R. partij
in 1878 opgebouwd, en ook Groen,
sprak nog van heel andere dingen dan
van de School. Dat program sprak ook
van den Staatvan de Koloniënvan
de Kerk van het Kiesrechtvan het
Pensioenvan 't Sociale Volksleven.
Een Schoolpartij waren we, omdat
de Liberalen ons dien strijd opdron
gen maar onze beginselen gingen
steeds verder; over de School heen,
tot de Kerk en den geheelen Staat.
Of meent iemand, dateen beteekenis-
volle Coalitiepartij als de onze alleen
om de School een Driebond sluiten
zou Neen, we mikken heel wat hooger
dan wat geld voor de School!
OP DEN UITKIJK.
.beldan;
m®r die.,Vm'-
4e antijn de
hij met mon?->esPr^
.tele*
grepers en zil
krant weg. Is d-zij het uit va,
geeuwt hij eerAOOSTERBAI^' bestaau
uit, hoe la- »m op de wonder— No. 3,
goed fütso' .met het gebri' jgguidendijk
Zoo k >*»8*™- eenige da- leerlin-
die elkeifc&ewrten al geiuf—getal
begint tv ,»tker' jht. Im-
Satk«iL00STES r/ito"*r
PATH
lelons geln''ilgche- aandoer aÉDAi?4*1 meis"
den Zondagen van allc^# REH ^°o1 ver~
crftliïlre» Ip.ctnnr Op d@
rft
9,80 eik i
t nu niev »'s av.'
'>a-
m
UITGEVER
Telefoon Intercomm. Mo. 2.
Program van Actie der A.R.partij:
Verplichte pensioenregeling voor
loontrekkende personen met aan
vankelijke ondersteuning uit 's Rijks
schatkist. Dus geen Staatspensioen.
Program der Katholieken: Ver
zekering tegen ziekte, ongevallen,
invaliditeit en ouderdom.Geen Staats
pensioen.
Program der Lib. Unie: Invoe
ring van een stelsel van verplichte
verzekering tegen de nadeelen, waar
aan de arbeid blootstaat, tengevolge
van ongevallen, ziekte, invaliditeit
en ouderdom, en zulks, althans voor
invaliditeit en ouderdom, zoo noodig,
ten deele op kosten van den Staat.
(Hoe zijn deze heeren na 1896 ge-,
zwaaidNu roepen ze om Staats
pensioen Red. M. en S.).
Program der Radicalenlater Vrijz,
Democraten genoemd: Beperking der
armenzorg door verplichte verze
kering tegen de gevolgen van ziekte,
invaliditeit, ouderdom, werkeloos
heid. Geen Staatspensioen.
Program der Sociaal-Dem.Pen
sioneering van oude en invaliede
werklieden op kosten van den Staat.
Dus wel Staatspensioen.
Program van het Ned. Werklie-
denverbondhet verkrijgen eener
wettelijke regeling ter verzekering
der arbeiders tegen ziekte,in validiteit,
den ouden dag en der weduwen en
weezen. Dus geen Staatspensioen.
Program van PatrimoniumPen
sioneering van den ouden arbeider,
door verplichting van Overheids
wege, zóó, dat na verloop van jaren
de regeling aan den kring van den
arbeid kan worden overgelaten.
Een Schoolpartij
r
Direct nabij de Hoofdsteeg,
De politiek is toch, ondanks al haar
hebrekea, een nuttige zaak. Al was 't maar
gierom, dat ze de menschen leert kranten
lezen.
Ik meen dat in vollen ernst.
'kZal zelf de eerste zijn, om toe te
geven, dat er met de krant heel wat kwaad
wordt gesticht. Daar zijn menschen, die
zich aan de krant verslaven, zooals een
ander zich verslaaft aan zijn glaasje klare,
aan zijn spel domino of waaraan dan ook.
Zelfs heb ik een vrouwtje gekend, die
zich had verslaafd aan de preek, al kan
ik gelukkig constateeren, dat zoo iets een
hoogst zeldzaam verschijnsel is. In 't stede
ken, waar zij woonde, waren nog al wat
verschillende gemeenten en conventikels,
die concurreerden in de bevindelijke waar
heid en elkaar door weekbeurten de zieltjes
trachten af te troggelen.
Het vrouwtje liep ze alle na, als ze 't
maar tijdig hoorde en zat dan, met stoof,
reutfleschje en pepermuntdoos 't grootste
deel van den tijd behagelijk te dutten, wat
niet wegnam, dat de predikatie haar schier
altijd even dierbaar was geweest.
Dat ten bewijze, dat men zich zelfs aan
de preek verslaven kan.
Alle verslaafdheid nu is zonde.
En met de krant, dat stem ik dadelijk
toe, wordt veel kwaads bedreven.
De voorbeelden zijn voor 't grijpen.
Ik zat eens op een Maandagmorgen
vroeg in den trein. Vroeg dan, voor 'n
«facfómensch, Alleen de buitenlieden weten
werkelijk, wat vroeg is; de menschen inde
stad kunnen er eigenlijk slechts bij over
levering van praten.
- Men moet huilen, zegt het spreekwoord,
met de wolven, waarmee men in 't bosch
is. En zoo moet men ook zoo ongeveer
gaan slapen met de lieden, met welke men
in de stad woont. Onlangs heb ik 't nog
gehad: 'k Wou vroeg opstaan die
voorliefde is me nog uit vroeger tijd bij
gebleven maar kroop dan ook klokke
tien onder de wol. Juist was ik aan de
voorafspraak van m'n eersten droom, of
er wordt gebeld 1 Nu, ik liet bellen en
m'n bezoeker trok af maar tien tegen
een, dat hij niet aan z'n kennissen vertelt,
wat 'n slaapkop die >uitkijk* toch is I
Nu dan, ik zat stads-vroeg in den trein,
'n Heerlijke lentemorgen 1 De zon had er
blijkbaar plezier in, dat ze weer flink kon
meedoen't jonge groen glansde van frisch-
heid; als de trein stilstond, dan hoorde
je 't vogelgekwetter daar buiten in de boo-
men. Je moest kijken, al was je de zuurste
isegrim uit het vaderland en we keken dan
ook, allen
Behalve één, 'n jongmensch.
In 's levens lentetijd, zeggen ze.
Met een hart, zeggen ze, dat voor in
drukken zoo vatbaar is en voelt voor de
poëzie der natuur.
'tjonge mensch had 'n krant.
En ware 'tnu nog geweest, dat hij zich
verdiepte in 'n enthoesiast artikel van een
natuurvriend, die 't ontwaken der Lente be
schreef, of dat hij de laatste redevoering
van den grooten Roodhuyzen las, ik
had hem kunnen verontschuldigen.
Maar hij las een sportcourant.
Met de uitslagen van de verschillende
^ontmoetingen,* die den vorigen dag had
den plaats gehad. En hij was er zoo in,
dat hij 't station van zijn bestemming zou
zijn voorbijgespoord, als niet de conducteur
ongeduldig met 't portier gerammeld had
en hem had vermaand, dat 't hoog tijd was.
Toen greep hij haastig zijn spullen en
bullen bij elkaar, trapte mij op mijn ekster
oog, vergat te groeten en vloog er uit.
En waarlijk, toen de (rein langzaam weg-
stoomde, liep de jongeling met het hart
vol poëzie, onder 'tjonge lentelommer in
den veriukkelijksten zonneschijn en
las zijn krant 1
Ik ken een huisgezin, waar zich eiken
avond ongeveer 't zelfde tooneel afspeelt.
De man en vadar zit met een stapeltje
kranten voor zich en leest.
Soms fronst hij 't voorhoofd, als hij iets
leest, dat hem niet aanstaat. Dan weer
glimlacht hij, lacht soms hardop, grinnikt
van plezier, als 't hem zint, wat hij leest,
Maar zijn gezin hoort niets van hem. De
kinderen spelen, hebben schik, kibbelen,
gaan weg of tijgen naar bedhij merkt
het niethij hoort noch ziet.
Als moeder de vrouw hem wat vraagt,
P
kijkt hij half c legra'
e ingesteld
gelijke lectuur
Dan gaat ze^ gr. 7f
lig wat er in ifen'SR
en slaat geen h.geen v(j
laatste letter vajn9°P^5tÉ
Zoo ziet men dutt. K
volstrekt niet blind
En toch vind ik 'r d™
van ons politieke leaaf
schen meer en meeercte
bracht en brengt. „n ,s a
De krant verdringt d
zegt men soms.
Zie daar ben ik
Ik zie vooreerst niet in, waarom 0n
de goede krant in 't algemeen, n Vs. Den*. x
degelijke lectuur zou kunnen geven. J uur dhr,
vorm, die is wat anders. Men schrijft nu v«o
eenmaal geen krantenartikelen in den stijl
van een geleerd betoog.. Maar de inhoud
van een groot deel onzer Nederlandsche
pers is gelukkig van dien aard, dat ze 't
verstand van haar lezers aan 'twerk zet.
De krant verruimt den gezichtskring van
het volk.
Ik kan me nog best voorstellen, hoo bv.
et j dertig jaar geleden, toen op het platte
lan een krant nog veelszins 'n zeldzaam
heid was, vaak de avonden in den winter
omgingen.
De vrouwen deden dan nog wat, maar
de manlui zaten^rondom den haard of de
kachel, spuwden in 't vuur of in den
kolenbak, sterkten zich eens met een greep
uit de tabaksdoos, praat'len wat over 't
dorpsnieuws of dut'ten.
Wat was het kringetje klein, waar bin
nen zich hun gedachten bewogen.
Dr. Bavinck, in zijn jongste artikel, zei
het zoo terecht>In de Christelijke wereld
heeft de cultuur een buitengewone hoogte
bereikt, maar als wij met de massa der
menschen rekenen, zijn het betrekkelijk zeer
weinigen, die er van genieten.*
Men weet niet, wat een rijkdom ook
voor het verstands-leven, in die kringen
onze Bijbel altijd geweest is, nog is en
blijven zal. Waar Bijbel en preek met
gesprek behe rechten, sto„ 1 de Toon zoo-
veel hooger, don waar mei-, nog 'n maand
na Nieuwjaar teerde op den Enkhuizer en
Utrechtschen almanak.
Maar die Bijbel leert ons nergens, dat
we on-, aan het Chri.veiijk cultuurleven
zullen ontt-ekken. Het tegendeel juist is
waar 1
En daarom acht ik het, afgezien nu van
alle misbruik, een zegen, wanneer een goede,
Christelijke Pers krachtig medehelpt om
den gezichtskring te verruimen, om niet
alleen de weet- en nieuwsgierigheid te be
vredigen, maar ook het verstand aan 't
werk te zetten door na te denken over tal
van zaken en verschijnselen, die in het
dagelijksch leven niet zoo voor de hand
liggen en die de krant ons naderbij brengt.
Weet- en nieuwsgierigheid
Daar is al wat over geklaagd I
't Nieuwsgierig Aagje is zelfs een echt
Nederlandsche verschijning.
Toch i t men niet vergeten, dat hier
ook een tri werkt, door God ons inge
plant en die si op zichzelf niet zondig is