HET. U is 12^ 1818. cite, Zateraag '43 November 1912 sland. tt r I e I voor e H. 'onge. A n tirevo lu tionair Orgaan voor de Ziiidleollandsclie en Zeeuwsclie Eilanden. „De Ster" it eiland IN HOC SIGNO VINCES Rotterdam I Voorflam Cli. 2LMIM". W. BOEKHOVEN, De drie Vergaderd, ül an tel magazijn tndsch lltoen Gulden, KOOGH 1 p. 5 ons. SOMMELSDIJK. Alle stukken voor de Redactie bestemd, Adverfentiën en verdere Administratie franco toe te zenden Ran nes» t taacever Hoogstraat 112 Ontvangt dagelijks de laatsi uitgekomen NOUVEAUTE'S. OP DEN UITKIJK. Tuinbouw. V ilefoon 78. ïoek Braestraat. 6. raat 45. 107. [res tort. 3nt Credleten, neemt zich met den aau. coupons, sluit be en verricht verder kt Knsslersvak be- 5538 h 37. £PT. 1912: f 6.090,624,93 -1.526,571,78 - 270,477.42 De Directie, J. F. MOENS. BT.Mr.M, MOENS. {•nii en omstreken IARWI8. Ruime keuze [iteurs, Klok- iules, Wek- lers. voor f 850. iftelijke garantie. ;en worden door Id 6241 :n Overflakkee gtgevoerd. 6272 c 6410 1 J 4, Bur. v.d. Bid. ONtE.RO andelsmerk, ver- 5679 A. Poots an Eesteren T. Korvink Zaaijer n Oostenbrugge Deze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per drie maanden fr. p. p. met Zondagsblad 75 Cent. a zonder 50 B Buitenland bij vooruitbetaling met Zondagsblad ƒ7,50; zonder f 4,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. Met Zondagsblad 7 Cent. UITGEVER Telefoon Intercoxam. Mo. 3. Advertentiën 10 Cent per regel en 3/s maal. Reclames 20 per regel Boekaankondiging 5 Cent per regel en */8 maal. Dienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Cent per plaatsing. Groote letters en vignetten worden berekend naar de plaatsruimte die zij beslaan. Advertentiën worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 nnr. Z ij die zich nu abonneeren, ont vangen de nog in deze maand verschijnende nummers gratis. Zaterdag jl. was de hooggestemde dag, waarop Unie-liberalen, Oud-Libe ralen en Vrijzinnig-Democraten.ieder op eigen plaats, in eigen vergadering zouden beslissen over 't ontworpen program van actie, reeds in een onzer vorige nummers besproken; zouden beslissen, of in 1913 op dat program gezamenlijk kon ter stembus getrok ken. En met instemming", met „applaus", met «donderend applaus« is de overeenstemming ingeluid, is beslist, dat men het Program geheel aanvaardt en dat men er mee staan of vallen zal. We verheugen ons in den uitslag, hoewel we verleden week reeds in eenige punten de tegenstellingen aan gaven tusscben hun program en de beginselen, die ons van hen scheiden; hoewel 't ons onhelder is, hoe bij ern stig verschil over StaatspensioneeriDg in den boezem der Concentratie zelf een artikel te distilleeren is voor een Regeeringsprogram. Want vóór de stembus mag men de verschillen ver bergen en roepen Vredevredeen we willen Staatspensioneering, maar als 't nieuwe Kabinet gezeten is in Sept. 1913 en het regeeringsprogram komt openbaar uit de eerste Troonrede, dan moeten alle Liberale partijen dat kun nen steunen of er komt binnen weinige weken ruzie onder de vrinden. Precies zoo is 't gegaan in 1905. Alles liep te hoop onder één leuze, één Program, en dat Program bevatte ééne zinsnede slechtséén regel maar nl. weg met Kuyper. Vredevredemet en in alle groepen van Links! Saam ten oorlog, vergetend alle verschil. Maar, owee toen het Regeeringsprogram moest gemaakt worden en de Troonrede ge maakt, moest er wat anders in dan «tegen Kuyper®; om zoo'n zinsnede zou heel het politieke Nederland, heel de wereld het uitgeproest hebben van lachen; dus de negatieve leus «tegen moest in een positieve worden omge zet. En 'tgevolg? Dat in '08 heel 't liberale Kabinet reeds om koud was en dat in '09 bij de nieuwe periodieke verkiezingen er 60 Rechts tegen 40 Links gekozen werden. Voor de stembus arm in arm gaan en klachten slaken over een Kabinet is heusch geen kunst. Met eenige kilo's opwinding; een paar pond koue druk te; eenige Meters meetinggezwets en een Mud rijksdaalders doet men al heel wat onder de neutralisten der slijmerige Middenstof. Maar wat doet men als Kabinet En al stellen we nu nog eens op den voorgrond, dat we ons verheugen om een Program, omdat we dan eenig houvast hebben aan een tegenpartij, omdat we ons kunnen be roepen op artikel zooveel en zooveel en daardoor de beginselstrijd veel meer naar voren komt en de verdie ping steeds voordeelig werkt bij aan vaarding of verwerping van zoo'n be ginsel, toch snappen we niet recht, hoe na de stembus de eenheid kan besten digd blijven. De Staatspensioneeringdebatten der laatste weken geven aangaande die overeenstemming een akelig geluid, mr. Treub wil wat anders dan dr. Bos mr. Patijn wil niet hetzelfde als mr. Treub en geen van deze drie wii weer hetzelfde als Tydeman. En nu moet men van Linksche zijde niet zeggen: 'tis in Uwe Coalitie net eender; Aalberse is Lohman niet; en Van Idsinga is Rutgers niet; en dr. de Visser is Duymar niet; want deze vergelijking gaat niet op. De Coalitie wordt saamgehouden door een band der religie; door een hoogerbeginsel dan de sociale of economische begin selen door een band des Christen- doms, die vrijheid laat in 't onderge schikte, maar eenheid vraagt en eischt bij 't geestelijk leven der Natie. En die eenheidsband; dat diepere besef van aanhankelijkheid aan elkander tegen over een vijand, die zijn Ongeloofs theorieën niet onder stoelen of banken steekt is oorzaak, dat de coalitie veel stooten kan verdragen van een broe derlijke onwelwillendheid. Zoo is 't in de Concentratie niet. Ons is niet één hooger beginsel bekend, waardoor de'Unieliberalen en Vrijz. Democraten en Oudliberalen kunnen samenwerken zóó, dat bij wrijving en botsing de eenheid toch bewaard blijft. Want de Concentratie moge roepen: We zijn allen voor de Vrij heid! De Vrijheid is onze Vereeni- gingsleus in leven en sterven I Voor de Vrijheid dansen we tezamen om den Vrijheidsboom!.., maar de ervaring- der tijden op politiek terrein beeft ons en ieder geleerd, dat de Vrijheid, die de Liberalen inroepen als gemeen - schappelijk te verwerven of te behou den bezit door elk der drie partijen nog al verschillend wordt opgevat, zoodat, al strijdende onder de leuze «Vrijheid® de tegenstander zich af vraagt: «Menschen, hebt ge al over dat begrip zelf uw strijd uiige vochten«. Men is 'tin liberale kringen over die »Vrijheid« zelf niet eens; maar wel is de Coalitie het eens over het beginsel des Christendoms als fundament van 't Staatsleven. In naam der Vrijheid vraagt Tydeman om vrijwillige ver zekering vraagt mr. Patijn om de Staatspensioneering tegenover de dwangpremievraagt mr. Treub pre miebetaling behalve voor lage loonen en staatsbijdragen bij ziekte en Inva liditeit en ouderdom tegenover den dwang van zelfhulp, die Talma stelt. Laten we afwachtenMaar de toe komst is nog der Concentratie niet Algemeen Kiesrecht. De Concentratie wil algemeen kies recht voor mannen. Dat beginsel is niet nieuw. Zoodra men 't organisch verband der Natie uit 't oog verloren is, moet het Algemeen Kiesrecht on verbiddelijk naar voren komen. Er is maar tweeërlei kiesrecht, omdat er maar tweeërlei beschouwing mogelijk is over de samens elling der Natie, en dus ook maar tweeërlei samenstel ling van 't Parlement. De Fransche Revolutie en dus alles wat Liberaal is opgeschoten uit dezen wortel van 1789, heeft altijd 't denk beeld gepropageerd, dat een Natie uit individuen bestaat. Dat individueele kenmerkt heel het revolutionaire leven, wat weer met 't beginsel der persoon lijke vrijheid in 't nauwst verband staat. Wie dat individueele vóór staat, moet met allemanskiesrecht eindigen. Men mag dan uit voorzichtigheids- maatsregel beginnen met beperkt kies- recht maar men moet na jaren van politieke opvoeding dan toch eindelijk komen tot algemeen kiesrecht voor mannen en vrouwen en dan zoo jong mogelijkalles wat persoonlijkheid openbaart, moet naar de stembus jonge man en jonge vrouw, getrouwde man en getrouwde vrouw, oud oi versleten, mits 't een individu is, die wat van zijn verantwoordelijkheid ge voelt. Vader kiezer I En de 5 kinderen kiezerEn de moeder kiezer I Daar staat nu tegenover deze mee ning, dat een Natie uit huisgezinnen bestaat en het hoofd des gezins alleen geroepen is om zijn stem uit te bren gen én voor zich zelf én voor zijn gezin. Vader alleen kiezer, vertegen woordigend al de zijnen. Of is vader gestorvendan de moeder I Of is de moeder gestorvende oudste zoon Dat leidt nooit tot algemeen kies recht. 't Organisch kiesrecht kan wel bijna zooveel kiezers leveren en kwee ken als 't alg. kiesrecht, indien dit niet al-te-algemeen wordt opgevat, maar ze verschillen hemelsbreed in uitgangs punt. Wie vóór Alg. kiesrecht is kan nooit vóór Organisch kiesrecht zijn en an- dersoth' evenmin die twee stelsels zijn volkomen eikaars tegenstelling Daar bij komt nog een andere tegenstelling. Het Alg. kiesrecht is de uiting geweest van een souvereiniteitserkenning van 't schepsel. Het Organisch kiesrecht de uiting van een souvereiniteitser kenning Gods. 'k Heb het hem afgeraden. 't Was eeD moeilijk geval en bij mezelf dach, ik, dat er toch een onaangename kant aan is, wanneer je weieens in de krant schrijft. De menschen denken dan, dat je overal verstand van hebt en komen met de meest uileenloopecde vrageD, waar je daD je oordeel over zeggen moet. Zoo kreeg ik onlangs 'n oude zuster, die me kwam raadplegen over 't koopen en verkoopen van effecten Ze had 'n meneer bij 'r gehad, een ^makelaar* noemde ze hem, die had haar gesproken van stukjes kobpen en niet be talen. Gingen ze omhoog, dan kreeg ze winst, zakte ze, dan moest je enkel 't ver lies bijpasseD, »Dus je wou specu'ééren vroeg ik 't Mensch schrikte zich 'n aap. Neen, dat nooit 1 Maar 't eenvoudige schepsel, die wat »stukjes« had geëifd en daarvan leefde, wist niet eens, wat dat was. Genoeg, ik kom ter zake. 'n Kennis van me kwam om raad voor zijn jongen. Een aardige snuiter, maar er zat geen rust in hem. Op school hadden de meesters wat met hem afgetobd en 't personeel had een fijne sigaar opgestoken, toen de rakker eindelijk den leerplichtigen leeftijd had vol bracht zooals de oude bovenmeester gewooD was zich uit te d ukken by 't scheiden van de markt. Toen was het tobben geworden. Hij was bij 't bakken en by 't rijwielvak geweesthij had het bij den boer gepro beerd, het wou niet. Er zat nóch 'n bakker, noch 'n fietsensmid, nóch 'n boer in den jongen. Er maalde hem wat door 't hoofd. De j >ngen wou en zou naar zee. Je hébt nu eenmaal van die avontuurlijke aangelegde jongens, die niet tevreden zijn, voor ze hun dorpje ver achter zich gela en hebben en de wijde wereld of het ruime sop zijn opgegaan. 't Is lang niet altijd écht. Soms speelt er luiheid onder soms is er veel branie bij nu, laat ze dan maar even uitvliegen, dan komen ze wel gauw terug en hebben overtuiging gekregen, dat het bij moeder thuis toch zoo slecht nog niet is. Maar 't kan ook echt zijn. En dan schtet er ten slotte weinig over, al zucht vader en al schreit moeder, dan den jongen te laten gakt. Zoo dacht mijn kennis ook. Maar als chiisten-huisvader wilde hij zijn jongen maar niet aan iedereen overgeven en toen kwam hij bij mij met de vraag, of ik hem aanraden kon, zijn jongen bij 's Lands Marine te doen, waar hij af en toe weieens advertenties van zag in de krant. En dat nu heb >k hem, na rijp beraad afgeraden. Dat viel me niet gemakkelijk. Ik ben een goed patriot en al vind ik den oorlog een afschuwelijke zaak, toch ben ik er een warm voorstander van, dat Leger en Vloot goed ingericht zijn. En zal de vloot haar taak kunnen ver vullen, dan móét ze manschappen hebben. Daar gaat niets af. Als ik nu ontraad, om dienst te nemen, dan doe ik voor mijn deel, wat ik kan, om de vloot onzeewaardig te maken door gebrek aan volk. Ik ben daarenboven ervan overtuigd, dat er thans vele verkeerde elementen zijn op de vloot en dat »nieuw bloed* waarlijk geen kwaad kan. Help ik 't nu tegenhouden, dat jongens uit ónze kringen worden opge leid voor de Marine, dan verspeel ik ook weer die kans, om verbetering aan te bren gen. En toch. ik kon niet anders. 'k Heb het er kwaad genoeg mee gehad, maar 'k wou niet, dat een vader mij nader hand aanklagen zou voor mijn verkeerden r ad Want zooais het mi op 's Lands vloot staat, is 't eenvoudig zóó, dat geen christen vader er zijn zoon aan wagen mag en behalve met Tarief-herziening en arbeiders verzekering, wordt het ook hoog tijd, dat we ons gaan bezig houden met 's Lands Marine. Het zij zonder eigengerechtigheid gezegd 't Is een ramp voor de vloot, nu er de" toestand zóó is, dat jongens, die een chris telijke opvoeding hebben genoten in de aller laatste plaats naar 't schip gaan. 'lis >p de vlootongeloof en Revolutie. Oók Revolutie, 't Een staat trouwens met het andere in nauw verband De Sociaal-democraten hebben van óns scheeps-personeel meester gemaakt. Dat was nu niet zoo'n kunst. Als in een bepaalde kring 't geloof wég is en 't ongeloof hèèrscht, zóó dat de menschen er ronduit zeggen, dat ze aan God noch Godsdienst behuefie hebben, dan is zulk een kriüg rijp voor 't socialisme. Dat leert nu eenmaal de prakrijk. En nu zal ik niet zeggen, dat het socia lisme op de vloot niets goeds heeft gedaan. Ook in het soctahsme werkt nog de Gemeene Gratie. En het heeft >oor het stoffelijk welzijn der schepelingen zeker wel een en ander verkregen, o.a. eenige afname van de dronkenschap en eenige vei betering in de levensvoorwaarden aan boord en wal. Maar aan den anderen kant heeft dat socialisme ondergraven den pilaarGezag. Er wordt gekankerd aan boord Gewrokt, gemokt, straks gesaboteerd. Zeifs de liberale bladen geven toe, dat de geest aan boord droevig is. En nu wijt men dat wel aan de inper king van de gelegenheden om 's nachts te passagieren, vulgo uit pierewaaien te gaan, maar dat is slechts aanleiding. Men wil niet gecommandeerd zijn. Dat is eenvoudig de kwestie. Kolonel Goedhartthans met »de Ruyter* in Indie, geiugt er van De schepelmgen weten nu eenmaal, dat ze met elke klacht, waar of verméénd, terecht kunnen bij het Kamerlid Hugenholtz, die er lawaai ge noeg over weet te maken. En hij klaagt, dat de olficieren eenvoud g geen goed meer kunnen doen. De geest is verdorven. En wat ba.en dan per slot van rekening kanonnen en pantserschepen En die kolonel voegde er aan toe Discipline moet er aan boord zijn en gehoorzaamheid. Wie zich daar met aan onderwerpen kan, moet er maar uit. Want beier geen Marine, dan een met onwillige menscheD, waarop in oorlogstijd niet gere kend kan worden*. Zóó ver is het met ons gekomen. Toch in kolonel Goedhart eenzijdig. Dicipline en tuchtongetwijfeld. Maar die moeten zéf ook een vasten bodem hebben. Een goed voorbeeld vinden Laten we 't zacht zeggen. Als een groot deel van 't officieren-corps zelf géén discipline en tucht kent, staande tegenover de Heilige Wet des Heeren en die Wet met voeten treedt; als de hooge- ren de goeden niet te na gesproken als echte libertijnen leven en met de chris telijke moraal en de christelijke religie heb ben afgerekend,is 't dan te verwonderen als de lager en zich onttrekken aan dicipline en tucht Als van de vloot de roep uitgaat door 't vaderland, dat de man, die vasthoudt aan zijns vaders godsdienst en fijn moeders moraal, bij de kameraden hooren en hij den hoogeren spot oogst, is 't dan te ver wonderen, dat juist uit ónze gezinnen, waar wél discipline en tucht heerscht, geen jon gens naar de vloot gaan Het is een diep droeve toestand En al zou men er ons, antirevolutionairen, met een schaterlach om begroeten, wij zijn niet verantwoord, als we niet komen met middelen ter verbeiering. Om te beginnen moet de opleiding radi caal verandeid worden. De jongeDS moeten daar staan onder vaste, christelijke tucht. Breng die opleiding eens een jaar of wat in beslist christelijke hand<-n, met van een mond-, maar van een daad-chrisiendom..,. en zie dao eens, of we geen ander vloot- personeel krijgen langzamerhand! 't Gaat nu zóó worden, dat het de vraag is, of een antirevolutionair Dog met een goed geweten voor de Marmerbegrooting stemmen kan. 'n Oproer-vloot bunren we missen! UITKIJK. Voor Moe»- en Bloemtuin, enz. (Bemesting der Ooftboomen. II.) Geen der vier plantenvoedingsstoffen, stikstof, phosphorzuur, kali en kalk, mag derhalve aan den vruchtboom worden ont houden, Hoeveel en in welken vorm zal men er van geven? Volgens de onderzoe kers Prof. dr. Barth en dr. Steglich heeft een ooftboom jaarlijks per vierkanten Meter beschaduwde oppervlakte noodig: 20 gram kalk15 gram kali, 10 gram stik stof en 5 gram phosphorzuur Deze ge gevens kunnen ons wel eenigszins als maatstaf dienen, maar wij dienen te be denken, dat de behoefte van den boom

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1912 | | pagina 1