27s w Jaargang N". 1811. Woensdag 30 October 1912 land." Antirevolutionair Orgaan voor de Zuidliollaiidsclie en Zeeuwsolie Eilanden. s. it. INIS. IN HOC SIGNO VINCES !)e Balkan-oorlog. aten. S Iti eu buiten de Kamer. ir is. 086 an leden :en 3 °/0 ijks wor- eden van -8 uur en 5825 "ksland. melsdijk. iliteit versoh aar. 'leesch, amworst. iden. rerkrjjgbaar. prijzen. 63SS volko- eld. QQ -1 2 Zoo g ennen, qa lit één J eid er A M f2'— a e voor 0 baar. l-J CT3 ST telling 4533 r verband 7—9 uur. jhotten i? Oeze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per drie maanden fr. p. p. met Zondagsblad 75 Cent. wonder 50 Buitenland bij vooruitbetaling met Zondagsblad f 1,50 zonder f 4,50 per jaar. Afzonderlijke nummers 5 Cent. Met Zondagsblad 7 Cent. PlTGBVKSi W. BOEKHOVEN. SOMMELSD1JK. Telefoon Interconsm. Slo. AdvertoHttëB PO eent per regel en *-i maai. Beetames *0 per rejrei. j tJoekaankOAsdigiHg 5 Cent per rage! en ssaal. -v_ Hienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Oeut per plaatsing. roots letters en vignettan worden berekend naar de plaatsruimte die zij tmswan Ad^ertentlen worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur. %l!e stukken voor de Kedae»;e Uestemd. Advertentiën en verdere Admfnktr»tie tranen toe Ie «enden aa-i den Uitjcever r Ommen en de tucht in de Unie. De bladen brengen treurige berich ten over de schandelijke verkiezings manieren die in Ummen gevolgd zijn. In dat district zijn valsche telegram men verspreid ten voordeele van Baron Mackay, die nota bene nogal voorde Candidatuur had bedankter is van wege het Centraal Comité der Christ Hist. Unie, gel eekend H. van Dorland, Secretaris, een Strooibiljet verspreid een en al speculeerend op den ker kdijken hartstocht»Toont dat de lelangen der Neder 1 Herv. Kerk u iia aan 't hart leggen en stemt den candidaat der Cbr. Historischen, den heer mr. A. E Baron Mackay die nota bene geen candidatuur had begeerd en dat officieel had bekend gemaakt. »Er dreigt gevaar van de zijde der Gereformeerdensfond in hun Verkiezingscourant en deaanbe velingen van Ned Herv. predikanten prijkten voor een Candidaat, voor Mackay die geen candidaat wou wezen. Wat schandelijke vervalsching der stembusDoor 't district een candi daat uitroepen, die 't niet wil zijn om een ander, een Antirevol. candidaat te kunnen weren en daarenboven de Geret. als boeman gebruiken tegen de Ned. Herv. Kerk! En wat is'tmooiste? Dat wel op baron Mackay 1888 stemmen uitgebracht zijn, maar dat de Liberalen terug liepen van 3104 op 1406 en dus 1700 stemmen achteruitgingen. De Anti's liepen van 4140 op 3440 en gingen dus 700 stemmen achteruit zijnde waarschijnlijk Christ. Historischen, die in 1909 op dr. Kuyper gingen en nu op mr. Mackay Maar de Liberalen gingen 1700 stem men achteruit. Datleitmoetvastgelepd. Ze dachten in Ommen nu eens een proefje te kunnen leveren van hun kracht en gingen 1700 stemmen achteruit. Toch is er een proef gele verd, hoe de stembus in 1913 er uit zal zien als niet heel spoedig door de Antirev. partij met de Chr. Histo rischen vaste afspraken worden ge maakt, wordt het in '13 plat uitge drukt, een Janboel. Dan zal 1905 nog maar blijken kinderspel te zijn geweest Want de liberalen staan in zulke dagen voor niets en als dan de Christ. Hist, optreden met die minne manieren, waarop ze 't thans in Ommen gedaan hebben, dan is de stembusactie in'13 zoo vuil eu zoo onhebbelijk en zoo desolaat, dat het_de treurigste gevolgen na zich slepen zal. Gevolgen, niet alleen van verlies; niet alleen van den val van 't Kabinet niet alleen van de victorie der Li k- schen, maar dan zal de vriendschap der Coalitie in vijandschap verande ren dan zal er een klove ontstaan tusschen Antirev. en Christ Hist, die zeer bedenkelijke gevolgen zal hebben. Bedenkelijke gevolgen én voor de broederschap tusschen mannen, die dezelfde Opeubaring aannemen als richtsnoer van hun politieke belijdenis èn ook voor den stand van 't Keike- lijke leven Als 1913 in het teeken moet staan van leugen en bedrogals de Ned. Herv Kerk inzet van den strijd moet wezen als de Gereformeerden worden zwart gemaakt: dan vreezen we het ergste. En wat we uit Ummen zien is een donkere schaduw, vooruitgeworpen door dwaze leidslieden, zonder inzicht en gevoel voor de toekomstin loutere losbandigheid, los van 't Hoofdbestuur der Chr. Hist. Unie; los van de Pro vinciale besturenzoo maar uit puur Kerkisme op eigen houtje handelend. Waarlijk ie hooggeroemde Vrij heidwaarop de Chr. Hist. Unie zoo prat gaat tegenover den dwang van 't Centraal-Cumité onzer partij is een tuchteloosheid, die we verachten. Bij ons. Anti's was alles dwang dr. K uy per schreef maar voor en wij waren de marionetten en ledepoppen, zoo oreerde de Unie. Zie nu naar OmmenDe Centrale vergad. der Chr. His'. stoort zich aan geen Unie en geen Provinciaal be stuur en vliegt als een vogel van de kruk en nog nooit is een verkie zing zoo strafbaar afgeloopen. Vrijheid in die Unie? 't Mocht wat! Noem het tuchteloosheid daar in Ommen En wees daar nu maar prat op Staatsarmenzorg Hoe men 't ook wende ofkeere, en met welke frazen de zaak ook gevei> nist wordtalle liberale sprekers tegen de wet-Talma, tegen de verplichte verzekering en vóór de Staatspensio- neering erkennen het, 'tis trouwens niet te loochenen dat Staatspensio- neering en Staatsarmenzorg precies hetzelfde zijn. 't Geen van Rechtsche zijde van den beginne af zoo is ver kondigd. En of men nu al praat, dat die arme »stakkers« worden geholpen, en dat er velen te arm zijn om de premie te betalen en dat er voor den dwang geen rechtsgrond isen dat de staatsperisioneeriDg een recht schept, dat er eertijds niet wasen dat een dooje niks heelt aan pensioen enz. 'tzijn allemaal argumenten, die niets afdoen aan de waarheid, dat wie Staatspensioen krijgt een bedeelde, een bedelaar is net zoo goed als bij, die van de Diaconie krijgt. De Gemeente is de kleine-diaconie de Staat de Groote-Armmeester Wie geen premie betaalt en 's Zater dags bij den betaalmeester 2 a 3 gld gaat halen, haalt daar een aalmoes en vernedert zich. Wie geen premie betaalt, zorgt niet voor zichzelf noch voor zijn gezin; laat zijn toekomst aan de barmhartig heid over van den Staat en is een bedelaar op kosten van 't Algemeen Staatspensioen is het vernederendste. wat een werkman kan ondergaan. Hij. die zelf zijn lot en toekomst onder 's Heeren toelating en zegen in zijn hand heefthij, die later op hoogeren leeftijd zijn eigen broodje kan eten na 't door premies verworven te hebben hij zal dan zijn dubbeltje premie op maken, zijn 5 gld. per jaar, om een maal op 70-jarigen ouderdom of 50 jarigen bij invaliditeit naar 't bureau van den ontvanger te gaan en een aalmoes af te bedelen. Staatspensioen is 't vernederendste voor elk werkman, die nog eergevoel bezit en die nog handen aan 't lijf heeft om te arbeiden. Stiatspensioen trekt denmenschen de Maatschappij omlaag. Maar premie betaling verheft 't individu en brengt de Maatschappelijke organisatie tot hoogere cultuur. De Sociale vrede en Mr. Patijn. Mr. Patijn meende, dat 't wetsont werp van Talma den socialen vrede niet brengen zou veeleer den klassen strijd en zijnerzijds zou hij zelfs na de aanneming van 't ontwerp voor 't Staatspensioen blijven strijden. Die strijd van mr. Patijn na de aan neming zal zoo'n vaart niet loopen als het ontwt rp in 't Staatsblad staat, krijgt mr. Patijn het weer veel te druk met Algemeen Kiesrecht en dan komt de Schoolstrijd weer zoodanig aan de orde, dat ervan zijn strijd vóór Staatspensioen niets trecht komt Let er maar op ria den afloop der debat ten, na de aanneming, zullen er in 1913 bij de stembus nog enkele vonks- kens gloren nog eenige zevenklappers wellicht in de spreekzalen weggewor pen wordenmaar dan wordt alles stil, muisstilde steen in t water gegooid maakt nog eenige golvingen, daarna wordt 't watervlak weer glad als een spiegel en weg is alle rimpe ling als met de Titaniceerst een geweldig zuigen en op den kop staan daarna vioeit de Oceaan in gestadige beweging voort en zelfs naar lijken wordt tevergeefs gezocht. Mr. Patijn vreest dat dit ontwerp den Socialen vrede niet brengen zal. Wij gelooven 'took, maar Staatspen sioen brengt dien evenmin. Voor den Socialen vrede is wat anders noodig dan 2 of 3 gld pensioen, wie die dan ook hebbe veidiend of wie dan ook die uitbetale. De Sociale vrede hangt af van den radicalen ommekeerdie er komen moet in de harten van werk gevers en werknemers. Van de ver hou dingen van 't Gezagvan de idee der Plichten en Rechten, die ieder heeft en behoort te ontvangen of te open baren. Was Sociale vrede met een sober Staatspensioen je te koop we zouden zeggengeel in vredesnaam maar Staatspensioen. Maar noch de premie betaling noch de Staatsbedee.ing zullen dien vrede geven. En Staatsbedeeling nimmer en nooit I Want de Sociale vrede wordt alleen gekregen in den weg van 't Recht en den Plicht. Maar Staatsbedeeling schept geen recht en vernietigt 't Plichtsgevoel. Staatspen sioen ondermijnt de verantwoordelijk heid van 't schepsel en alleen verant woordelijkheid is het cement en de voorwaarde van den Socialen vrede. Ken uw plichtZiedaar waarop die vrede is gebaseerd 1 Amice I De vorige keer heb ik u geschreven over de redevoering door den heer de Jong ge houden. Ge weet dat ik in mijn ooi deel niet alleen sta. De liberale bladen waren allesbehalve vol lof over de gesprokene woorden. Men noemde van die zijde, de rede vervelend». Weet ge, welk blad nog met eenige waardeering sprak Ge kunt het haast niet gelooven, en toch is het waar. De Standaard schreef n.l. dat de heer de Jong best nog een groot man kan worden. Let wel «ftewz* worden. Ik hoop van harte dat de Standaard zich niet ver gist om der wille van den heer de Jong. Het spijt me echter dat ik het niet kon zien. Hij geeft de indruk dat het beeld van draaibord niet geheel bezijden de waarheid is. De heer van Vliet wees er op toen hij sprak dat genoemde heer vroeger Vrijzinnig- Democraat was, en thans behoorde tot de Liberale Unie. Hij behoort m. a. w. niet tot de beginsel-vasten. En van dezen heb ik gewoonlijk niet veel verwachting. Nu geldt dit oordeel niet alleen van genoemden afgevaardigde. Hij is voorloopig goed thuis in de liberale gelederen. Het peil zinkt voortdurend Men zoekt oen weg om libe,-- raal te blijven. Men is het boekje geheel zoek. Men is den weg vergeten, waarlangs men gaan moet om het eindstation te be reiken. Weet ge echter wien zij naar den weg vragen Ze blijven in de familie. Mr. Troelstra is hun raadsman. Hij wijst hen den weg, en zij loopen gewillig het pad waarlangs hij zegt dat zij moeten gaan. Zij ioopen allen om het hardst om het eindstation te bereiken, 't Gaat haast ge lijken op eeii wedloop. Onderwijl wrijft mr. Troelstra zich iiwle handen van pleizier. De heer Schaper, houdt zijn buik vast van lachen. De heer Duys is intusschen zoo zeer overtuigd dat de liberalen uitvoeren hetgeen hij gaarne wil, dat iiij gerust wet houder van Zaandam kon worden. Het shaantje-de-voorstetspelen is er zoo noodig niet meer. De liberalen knappen het zaakje wel op voor de socialen. Voorheen toch waren o a. de Vrijz Dem. het geheel eens met de verplichte verzekering. Mr. Marchant heeft het kort geleden nog eens duidelijk uiteengezet. Zelfs op zoodanige wijze, dat hij zich voorstelde dat rechter- en linker zijde hand in hand konden gaan De oud liberalen wilden evenmin iets van staats- pensioneering weten Maar kom er nu eens mede Ge hebt immers wel gelezen dat de liberale partijen zich met het oog op 1913 geconsentreerd hebben. Zij zijn overeenge komen om «algemeen kiesrecht en staats- pensioneering te aanvaarden. Maar wat is dit anders dan het socialistische program uitvoeren Toen op den heer Me Jong, de lieer Schaper aan het woord kwam, was het feitelijk niet anders dan een lofzang aanheffen op de overwinning. De rooien hebben de liberalen overwonnen Zij zijn door. de rooien» gedwongen te ijveren voor staatspensioneering. Wel hield hij nog een slag om den arm, door er op te wijzen, dat de liberalen zoo spoedig mogelijk met hun concentratie-program voor den dag moesten komen, zoodat het officieuss, of ficieel was uitgesproken en elke twijfel achtige gedachte weggenomen werd. Ieder echter weet dat de heer Schaper de plank niet missloeg. De verkiezing^ in Ommen heeft het duidelijk bewijs geleverd. Een man als mr. Fock heeft het ongetwijfeld geweten. Hij reed lustig in het district binnen op het paardje «Staatspensioneering en algemeen kiesrecht*. Het heeft hem tus schen haakjes weinig gebaat. De liberalen zijn er zóó geslagen als zij nog nooit ge slagen zijn. Tel de cijfers van den socialis- tischen candidaat er bij, en nog is het een debacle te noemen. Ik hoop dat deze strijd een voorgevecht is van de groote slag, welke in 1913 gestreden mout' worden. Dan belooft het een goed jaar te worden voor de rechterzijde. Daarover echter thans genoeg. Ik had het over het overwinnings lied, door den heer Schaper gezongen. Het spreekt als een boek dat hij intusschen het pleit voerde voor «Staatspensioneering*. De invalieden konden voorloopig wel als bedelaars bij den weg blijven zitten. De ouden van dagen moesten van God»staat« een pleizierigen ouden dag hebben. Met verplichte verzekering schoot men letterlijk niets op. Het getal zou te klein zijn, die er genot van had. Velen, zoo niet de mees ten waren reeds gestorven, terwijl zij toch reeds geofferd hadden. Eu dat was toch te dwaas Het begrip van de gemeenschap moest weg. Het individualisme moest op den troon. In zijn waan voor staatspensio neering ging hij zelfs zoo ver, dat hij het voor de werkgevers op nam. De industrie kon de premiebetaling niet dragen. De ka pitalisten werden dus onder bescherming genomen. Snap je, zoo'n socialistische rede- neering van een volbloed socialist? Ik niet. Het zou mij spijten, wanneer gij zegt, zoo iets wel te snappen. Den eenen dag vloe ken zij op de kapitalisten, den anderen dag zegenen zij dezen, 't Gaat "boven mijn denkvermogen. Dat staat echter onherroe pelijk vast dat de heer Schaper letterlijk niet zal doen om mede te werken aan de lotsverbetering van de invalieden en ouden van dagen. Nu hij het afzakken der libe ralen naar het socialisme ziet, gevoelt hij zich sterk om het ontwerp Talma te be strijden. Hij eindigde zijn rede o.a. met de woorden: «Wij maken ons geen illusie dat dit ontwerp sterk zal worden gewijzigd. En daarom zullen wij ons best doen, om hei wetsontwerp te helpen verwerpen. Niet dat wij het nog niet wisten. Integen deel. Stel het niet denkbare dat min. Talma met «staatspensioneering ware gekomen, alsdan had men evenzeer geageerd. Mr. Marchant wilde, gelijk hij geschreven heeft, de verplichte verzekering zelfs met behulp van de rechterzijde, tliaus gaan de Vrijz. Dein. met het concentratie-program mede. De vijand welke men bestrijdt is «de rechterzijde*:. Hoe goed hun werk is, 't deugt eenvoudig niet omdat deze de christelijke levensbeschouwing is toegedaan. Ik schrijf u bij welzijn nog wel eens. Ge begrijpt toch met mij, dat de met «zich zelf-ingenomencn« op de vingers zijn en worden getikt. Ontv ang mijn groet, MARNIX. Builen land. Eene groote overwinning behaalden de Bu'garen bij Kirk-Kilisse Geen wonder dat dit bij de verbonden Bdlkanstaten eene vreugdevolle geestdrift verwekte. Thans worden meer bijzonderheden be kend, waaruit blijkt, dat de stad genomen werd, ten koste van een hevig gevecht, maar het aantal gesneuvelden en gewonden is nog steeds niet bekend Er is veel man tegen man ges reden na een langdurig bombardement, dat de stad in brand stak. De Bulgann baanden zich een weg door de omringende wijn gaarden, waar Turksche geregelde troepen hun iedere voet, breed grond betwistten. Zelfs toen de Bulgaren de stad bereikt had den, bes.ookten Turksche benden, die zich ac ter barricades, in de straat verschanscht hadden, den voortrukkeuden overwinnaar. Eerst nadat deze met de bajonet de stad genomen had, begon d-i Turks-he hoofd macht den terugtocht,, die, zooals begrijpe lijk is, slechts zeer moeilijk in zijn werk ging- Dank zij den terugtocht der Turken vielen den Bulgaren slechts een batterij snelvuurgeschut, en 16 wagens met munitie in h nden Groote voorraden proviand waren echter nog aanwezig zij zijn voldoende om 10 000 man gedn/ende zes maanden te onderhouden. Bij de verdedigingslinie van de rivier Ergone zijn in de volgende dagen beslissende gevecb en te verwachten. Ook kan de insluitiug van Adrianopel binnen kort worden verwacht. Aan de Servische grens. Een zeer bloedig gevecht had plaats bij Kumanovo, dat met een groote nederlaag der Turken eindigde. Volgens eeu officieel rapport begon de slag bij Kumanovo in den nacht van 23 op 24 October en duurde den geheelen dag tot aan den avond. De Turksche strijd macht werd op 25 000 man geschat. De Servische artillerie vernietigde drie Turk sche escadrons. De verliezen zijn aan beide zilden zeer aanzienlijk. De Turken verloren 5000 man. De kroonprins leidde persoonlijk deu strijd. De koning ve scheen eveneens op liet, slagveld. De Serviërs namen 12 kanonnen. Aan de Montenegrijnsche grens. Generaal Martinovifch meldt uit zijn hoofdkwartier aan de Maritza, dat in den vroegen ochtend de Montenegnjnen de Turksche sterkte Chiorka die Tarabusch beheerscht., namen. Deze stelling werd sedert dagen door de Montenegrijnsche artillerie zwaar gebombardeerd. Zij vielen het fort op verscheidene punten aan. Het vuren der Turksche kanonnen was onge regeld en niet juist gericht. Een stelling, die verondersteld werd bewapend te zijn met een groot aantal kanonnen antwoordde niet. Begunstigd door de duisternis waagden de Montenegrijnen het de hoogten te be stormen, doch werden door een ononder-

Krantenbank Zeeland

Maas- en Scheldebode | 1912 | | pagina 1