27s w Jaargang N". 1811.
Woensdag 30 October 1912
land."
Antirevolutionair
Orgaan
voor de Zuidliollaiidsclie en Zeeuwsolie Eilanden.
s.
it.
INIS.
IN HOC SIGNO VINCES
!)e Balkan-oorlog.
aten. S
Iti eu buiten de Kamer.
ir
is.
086
an leden
:en 3 °/0
ijks wor-
eden van
-8 uur en
5825
"ksland.
melsdijk.
iliteit versoh
aar.
'leesch,
amworst.
iden.
rerkrjjgbaar.
prijzen.
63SS
volko-
eld.
QQ
-1
2
Zoo g
ennen, qa
lit één J
eid er
A
M
f2'— a
e voor 0
baar.
l-J
CT3
ST
telling
4533
r verband
7—9 uur.
jhotten
i?
Oeze Courant verschijnt eiken Woensdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per drie maanden fr. p. p. met Zondagsblad 75 Cent.
wonder 50
Buitenland bij vooruitbetaling met Zondagsblad f 1,50 zonder f 4,50 per jaar.
Afzonderlijke nummers 5 Cent. Met Zondagsblad 7 Cent.
PlTGBVKSi
W. BOEKHOVEN.
SOMMELSD1JK.
Telefoon Interconsm. Slo.
AdvertoHttëB PO eent per regel en *-i maai. Beetames *0 per rejrei.
j tJoekaankOAsdigiHg 5 Cent per rage! en ssaal. -v_
Hienstaanvragen en Dienstaanbiedingen 50 Oeut per plaatsing.
roots letters en vignettan worden berekend naar de plaatsruimte die zij tmswan
Ad^ertentlen worden ingewacht tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur.
%l!e stukken voor de Kedae»;e Uestemd. Advertentiën en verdere Admfnktr»tie tranen toe Ie «enden aa-i den Uitjcever
r
Ommen en de tucht in de Unie.
De bladen brengen treurige berich
ten over de schandelijke verkiezings
manieren die in Ummen gevolgd zijn.
In dat district zijn valsche telegram
men verspreid ten voordeele van Baron
Mackay, die nota bene nogal voorde
Candidatuur had bedankter is van
wege het Centraal Comité der Christ
Hist. Unie, gel eekend H. van Dorland,
Secretaris, een Strooibiljet verspreid
een en al speculeerend op den ker
kdijken hartstocht»Toont dat de
lelangen der Neder 1 Herv. Kerk u
iia aan 't hart leggen en stemt den
candidaat der Cbr. Historischen, den
heer mr. A. E Baron Mackay
die nota bene geen candidatuur had
begeerd en dat officieel had bekend
gemaakt. »Er dreigt gevaar van de
zijde der Gereformeerdensfond in
hun Verkiezingscourant en deaanbe
velingen van Ned Herv. predikanten
prijkten voor een Candidaat, voor
Mackay die geen candidaat wou
wezen.
Wat schandelijke vervalsching der
stembusDoor 't district een candi
daat uitroepen, die 't niet wil zijn om
een ander, een Antirevol. candidaat
te kunnen weren en daarenboven de
Geret. als boeman gebruiken tegen
de Ned. Herv. Kerk!
En wat is'tmooiste? Dat wel op baron
Mackay 1888 stemmen uitgebracht
zijn, maar dat de Liberalen terug
liepen van 3104 op 1406 en dus 1700
stemmen achteruitgingen. De Anti's
liepen van 4140 op 3440 en gingen
dus 700 stemmen achteruit zijnde
waarschijnlijk Christ. Historischen, die
in 1909 op dr. Kuyper gingen en nu
op mr. Mackay
Maar de Liberalen gingen 1700 stem
men achteruit. Datleitmoetvastgelepd.
Ze dachten in Ommen nu eens een
proefje te kunnen leveren van hun
kracht en gingen 1700 stemmen
achteruit. Toch is er een proef gele
verd, hoe de stembus in 1913 er uit
zal zien als niet heel spoedig door
de Antirev. partij met de Chr. Histo
rischen vaste afspraken worden ge
maakt, wordt het in '13 plat uitge
drukt, een Janboel. Dan zal 1905 nog
maar blijken kinderspel te zijn geweest
Want de liberalen staan in zulke dagen
voor niets en als dan de Christ. Hist,
optreden met die minne manieren,
waarop ze 't thans in Ommen gedaan
hebben, dan is de stembusactie in'13
zoo vuil eu zoo onhebbelijk en zoo
desolaat, dat het_de treurigste gevolgen
na zich slepen zal.
Gevolgen, niet alleen van verlies;
niet alleen van den val van 't Kabinet
niet alleen van de victorie der Li k-
schen, maar dan zal de vriendschap
der Coalitie in vijandschap verande
ren dan zal er een klove ontstaan
tusschen Antirev. en Christ Hist, die
zeer bedenkelijke gevolgen zal hebben.
Bedenkelijke gevolgen én voor de
broederschap tusschen mannen, die
dezelfde Opeubaring aannemen als
richtsnoer van hun politieke belijdenis
èn ook voor den stand van 't Keike-
lijke leven
Als 1913 in het teeken moet staan
van leugen en bedrogals de Ned.
Herv Kerk inzet van den strijd moet
wezen als de Gereformeerden worden
zwart gemaakt: dan vreezen we het
ergste.
En wat we uit Ummen zien is een
donkere schaduw, vooruitgeworpen
door dwaze leidslieden, zonder inzicht
en gevoel voor de toekomstin loutere
losbandigheid, los van 't Hoofdbestuur
der Chr. Hist. Unie; los van de Pro
vinciale besturenzoo maar uit puur
Kerkisme op eigen houtje handelend.
Waarlijk ie hooggeroemde Vrij
heidwaarop de Chr. Hist. Unie zoo
prat gaat tegenover den dwang van
't Centraal-Cumité onzer partij is een
tuchteloosheid, die we verachten.
Bij ons. Anti's was alles dwang dr.
K uy per schreef maar voor en wij waren
de marionetten en ledepoppen, zoo
oreerde de Unie.
Zie nu naar OmmenDe Centrale
vergad. der Chr. His'. stoort zich aan
geen Unie en geen Provinciaal be
stuur en vliegt als een vogel van de
kruk en nog nooit is een verkie
zing zoo strafbaar afgeloopen.
Vrijheid in die Unie? 't Mocht wat!
Noem het tuchteloosheid daar in
Ommen En wees daar nu maar prat
op
Staatsarmenzorg
Hoe men 't ook wende ofkeere, en
met welke frazen de zaak ook gevei>
nist wordtalle liberale sprekers tegen
de wet-Talma, tegen de verplichte
verzekering en vóór de Staatspensio-
neering erkennen het, 'tis trouwens
niet te loochenen dat Staatspensio-
neering en Staatsarmenzorg precies
hetzelfde zijn. 't Geen van Rechtsche
zijde van den beginne af zoo is ver
kondigd. En of men nu al praat, dat
die arme »stakkers« worden geholpen,
en dat er velen te arm zijn om de
premie te betalen en dat er voor den
dwang geen rechtsgrond isen dat de
staatsperisioneeriDg een recht schept,
dat er eertijds niet wasen dat een
dooje niks heelt aan pensioen enz.
'tzijn allemaal argumenten, die niets
afdoen aan de waarheid, dat wie
Staatspensioen krijgt een bedeelde, een
bedelaar is net zoo goed als bij, die
van de Diaconie krijgt.
De Gemeente is de kleine-diaconie
de Staat de Groote-Armmeester
Wie geen premie betaalt en 's Zater
dags bij den betaalmeester 2 a 3 gld
gaat halen, haalt daar een aalmoes en
vernedert zich.
Wie geen premie betaalt, zorgt niet
voor zichzelf noch voor zijn gezin;
laat zijn toekomst aan de barmhartig
heid over van den Staat en is een
bedelaar op kosten van 't Algemeen
Staatspensioen is het vernederendste.
wat een werkman kan ondergaan. Hij.
die zelf zijn lot en toekomst onder
's Heeren toelating en zegen in zijn
hand heefthij, die later op hoogeren
leeftijd zijn eigen broodje kan eten na
't door premies verworven te hebben
hij zal dan zijn dubbeltje premie op
maken, zijn 5 gld. per jaar, om een
maal op 70-jarigen ouderdom of 50
jarigen bij invaliditeit naar 't bureau
van den ontvanger te gaan en een
aalmoes af te bedelen.
Staatspensioen is 't vernederendste
voor elk werkman, die nog eergevoel
bezit en die nog handen aan 't lijf
heeft om te arbeiden.
Stiatspensioen trekt denmenschen
de Maatschappij omlaag. Maar premie
betaling verheft 't individu en brengt
de Maatschappelijke organisatie tot
hoogere cultuur.
De Sociale vrede en Mr. Patijn.
Mr. Patijn meende, dat 't wetsont
werp van Talma den socialen vrede
niet brengen zou veeleer den klassen
strijd en zijnerzijds zou hij zelfs na
de aanneming van 't ontwerp voor
't Staatspensioen blijven strijden.
Die strijd van mr. Patijn na de aan
neming zal zoo'n vaart niet loopen
als het ontwt rp in 't Staatsblad staat,
krijgt mr. Patijn het weer veel te
druk met Algemeen Kiesrecht en dan
komt de Schoolstrijd weer zoodanig
aan de orde, dat ervan zijn strijd vóór
Staatspensioen niets trecht komt Let
er maar op ria den afloop der debat
ten, na de aanneming, zullen er in
1913 bij de stembus nog enkele vonks-
kens gloren nog eenige zevenklappers
wellicht in de spreekzalen weggewor
pen wordenmaar dan wordt alles
stil, muisstilde steen in t water
gegooid maakt nog eenige golvingen,
daarna wordt 't watervlak weer glad
als een spiegel en weg is alle rimpe
ling als met de Titaniceerst een
geweldig zuigen en op den kop staan
daarna vioeit de Oceaan in gestadige
beweging voort en zelfs naar lijken
wordt tevergeefs gezocht.
Mr. Patijn vreest dat dit ontwerp
den Socialen vrede niet brengen zal.
Wij gelooven 'took, maar Staatspen
sioen brengt dien evenmin. Voor den
Socialen vrede is wat anders noodig
dan 2 of 3 gld pensioen, wie die dan
ook hebbe veidiend of wie dan ook
die uitbetale. De Sociale vrede hangt
af van den radicalen ommekeerdie er
komen moet in de harten van werk
gevers en werknemers. Van de ver hou
dingen van 't Gezagvan de idee der
Plichten en Rechten, die ieder heeft
en behoort te ontvangen of te open
baren.
Was Sociale vrede met een sober
Staatspensioen je te koop we zouden
zeggengeel in vredesnaam maar
Staatspensioen. Maar noch de premie
betaling noch de Staatsbedee.ing zullen
dien vrede geven. En Staatsbedeeling
nimmer en nooit I Want de Sociale
vrede wordt alleen gekregen in den
weg van 't Recht en den Plicht. Maar
Staatsbedeeling schept geen recht en
vernietigt 't Plichtsgevoel. Staatspen
sioen ondermijnt de verantwoordelijk
heid van 't schepsel en alleen verant
woordelijkheid is het cement en de
voorwaarde van den Socialen vrede.
Ken uw plichtZiedaar waarop die
vrede is gebaseerd 1
Amice I
De vorige keer heb ik u geschreven over
de redevoering door den heer de Jong ge
houden. Ge weet dat ik in mijn ooi deel
niet alleen sta. De liberale bladen waren
allesbehalve vol lof over de gesprokene
woorden. Men noemde van die zijde, de
rede vervelend». Weet ge, welk blad nog
met eenige waardeering sprak Ge kunt
het haast niet gelooven, en toch is het
waar. De Standaard schreef n.l. dat de
heer de Jong best nog een groot man kan
worden. Let wel «ftewz* worden. Ik hoop
van harte dat de Standaard zich niet ver
gist om der wille van den heer de Jong.
Het spijt me echter dat ik het niet kon
zien. Hij geeft de indruk dat het beeld van
draaibord niet geheel bezijden de waarheid
is. De heer van Vliet wees er op toen hij
sprak dat genoemde heer vroeger Vrijzinnig-
Democraat was, en thans behoorde tot de
Liberale Unie. Hij behoort m. a. w. niet
tot de beginsel-vasten. En van dezen heb
ik gewoonlijk niet veel verwachting. Nu
geldt dit oordeel niet alleen van genoemden
afgevaardigde. Hij is voorloopig goed thuis
in de liberale gelederen. Het peil zinkt
voortdurend Men zoekt oen weg om libe,--
raal te blijven. Men is het boekje geheel
zoek. Men is den weg vergeten, waarlangs
men gaan moet om het eindstation te be
reiken. Weet ge echter wien zij naar den
weg vragen Ze blijven in de familie.
Mr. Troelstra is hun raadsman. Hij wijst
hen den weg, en zij loopen gewillig het
pad waarlangs hij zegt dat zij moeten gaan.
Zij ioopen allen om het hardst om het
eindstation te bereiken, 't Gaat haast ge
lijken op eeii wedloop. Onderwijl wrijft
mr. Troelstra zich iiwle handen van pleizier.
De heer Schaper, houdt zijn buik vast van
lachen. De heer Duys is intusschen zoo
zeer overtuigd dat de liberalen uitvoeren
hetgeen hij gaarne wil, dat iiij gerust wet
houder van Zaandam kon worden. Het
shaantje-de-voorstetspelen is er zoo noodig
niet meer. De liberalen knappen het zaakje
wel op voor de socialen. Voorheen toch
waren o a. de Vrijz Dem. het geheel eens
met de verplichte verzekering. Mr. Marchant
heeft het kort geleden nog eens duidelijk
uiteengezet. Zelfs op zoodanige wijze, dat
hij zich voorstelde dat rechter- en linker
zijde hand in hand konden gaan De oud
liberalen wilden evenmin iets van staats-
pensioneering weten Maar kom er nu eens
mede Ge hebt immers wel gelezen dat de
liberale partijen zich met het oog op 1913
geconsentreerd hebben. Zij zijn overeenge
komen om «algemeen kiesrecht en staats-
pensioneering te aanvaarden. Maar wat is
dit anders dan het socialistische program
uitvoeren Toen op den heer Me Jong, de
lieer Schaper aan het woord kwam, was
het feitelijk niet anders dan een lofzang
aanheffen op de overwinning. De rooien
hebben de liberalen overwonnen Zij zijn
door. de rooien» gedwongen te ijveren
voor staatspensioneering. Wel hield hij nog
een slag om den arm, door er op te wijzen,
dat de liberalen zoo spoedig mogelijk met
hun concentratie-program voor den dag
moesten komen, zoodat het officieuss, of
ficieel was uitgesproken en elke twijfel
achtige gedachte weggenomen werd. Ieder
echter weet dat de heer Schaper de plank
niet missloeg. De verkiezing^ in Ommen
heeft het duidelijk bewijs geleverd. Een
man als mr. Fock heeft het ongetwijfeld
geweten. Hij reed lustig in het district
binnen op het paardje «Staatspensioneering
en algemeen kiesrecht*. Het heeft hem tus
schen haakjes weinig gebaat. De liberalen
zijn er zóó geslagen als zij nog nooit ge
slagen zijn. Tel de cijfers van den socialis-
tischen candidaat er bij, en nog is het een
debacle te noemen. Ik hoop dat deze strijd
een voorgevecht is van de groote slag,
welke in 1913 gestreden mout' worden.
Dan belooft het een goed jaar te worden
voor de rechterzijde. Daarover echter thans
genoeg. Ik had het over het overwinnings
lied, door den heer Schaper gezongen. Het
spreekt als een boek dat hij intusschen
het pleit voerde voor «Staatspensioneering*.
De invalieden konden voorloopig wel als
bedelaars bij den weg blijven zitten. De
ouden van dagen moesten van God»staat«
een pleizierigen ouden dag hebben. Met
verplichte verzekering schoot men letterlijk
niets op. Het getal zou te klein zijn, die
er genot van had. Velen, zoo niet de mees
ten waren reeds gestorven, terwijl zij toch
reeds geofferd hadden. Eu dat was toch te
dwaas Het begrip van de gemeenschap
moest weg. Het individualisme moest op
den troon. In zijn waan voor staatspensio
neering ging hij zelfs zoo ver, dat hij het
voor de werkgevers op nam. De industrie
kon de premiebetaling niet dragen. De ka
pitalisten werden dus onder bescherming
genomen. Snap je, zoo'n socialistische rede-
neering van een volbloed socialist? Ik niet.
Het zou mij spijten, wanneer gij zegt, zoo
iets wel te snappen. Den eenen dag vloe
ken zij op de kapitalisten, den anderen
dag zegenen zij dezen, 't Gaat "boven mijn
denkvermogen. Dat staat echter onherroe
pelijk vast dat de heer Schaper letterlijk
niet zal doen om mede te werken aan de
lotsverbetering van de invalieden en ouden
van dagen. Nu hij het afzakken der libe
ralen naar het socialisme ziet, gevoelt hij
zich sterk om het ontwerp Talma te be
strijden. Hij eindigde zijn rede o.a. met de
woorden: «Wij maken ons geen illusie dat
dit ontwerp sterk zal worden gewijzigd.
En daarom zullen wij ons best doen, om
hei wetsontwerp te helpen verwerpen.
Niet dat wij het nog niet wisten. Integen
deel. Stel het niet denkbare dat min. Talma
met «staatspensioneering ware gekomen,
alsdan had men evenzeer geageerd.
Mr. Marchant wilde, gelijk hij geschreven
heeft, de verplichte verzekering zelfs met
behulp van de rechterzijde, tliaus gaan de
Vrijz. Dein. met het concentratie-program
mede. De vijand welke men bestrijdt is
«de rechterzijde*:. Hoe goed hun werk is,
't deugt eenvoudig niet omdat deze de
christelijke levensbeschouwing is toegedaan.
Ik schrijf u bij welzijn nog wel eens. Ge
begrijpt toch met mij, dat de met «zich
zelf-ingenomencn« op de vingers zijn en
worden getikt.
Ontv ang mijn groet,
MARNIX.
Builen land.
Eene groote overwinning behaalden de
Bu'garen bij Kirk-Kilisse
Geen wonder dat dit bij de verbonden
Bdlkanstaten eene vreugdevolle geestdrift
verwekte.
Thans worden meer bijzonderheden be
kend, waaruit blijkt, dat de stad genomen
werd, ten koste van een hevig gevecht,
maar het aantal gesneuvelden en gewonden
is nog steeds niet bekend
Er is veel man tegen man ges reden
na een langdurig bombardement, dat de
stad in brand stak. De Bulgann baanden
zich een weg door de omringende wijn
gaarden, waar Turksche geregelde troepen
hun iedere voet, breed grond betwistten.
Zelfs toen de Bulgaren de stad bereikt had
den, bes.ookten Turksche benden, die zich
ac ter barricades, in de straat verschanscht
hadden, den voortrukkeuden overwinnaar.
Eerst nadat deze met de bajonet de stad
genomen had, begon d-i Turks-he hoofd
macht den terugtocht,, die, zooals begrijpe
lijk is, slechts zeer moeilijk in zijn werk
ging-
Dank zij den terugtocht der Turken
vielen den Bulgaren slechts een batterij
snelvuurgeschut, en 16 wagens met munitie
in h nden Groote voorraden proviand waren
echter nog aanwezig zij zijn voldoende om
10 000 man gedn/ende zes maanden te
onderhouden. Bij de verdedigingslinie van
de rivier Ergone zijn in de volgende dagen
beslissende gevecb en te verwachten. Ook
kan de insluitiug van Adrianopel binnen
kort worden verwacht.
Aan de Servische grens.
Een zeer bloedig gevecht had plaats bij
Kumanovo, dat met een groote nederlaag
der Turken eindigde.
Volgens eeu officieel rapport begon de
slag bij Kumanovo in den nacht van 23
op 24 October en duurde den geheelen dag
tot aan den avond. De Turksche strijd
macht werd op 25 000 man geschat. De
Servische artillerie vernietigde drie Turk
sche escadrons. De verliezen zijn aan beide
zilden zeer aanzienlijk. De Turken verloren
5000 man. De kroonprins leidde persoonlijk
deu strijd. De koning ve scheen eveneens
op liet, slagveld. De Serviërs namen 12
kanonnen.
Aan de Montenegrijnsche grens.
Generaal Martinovifch meldt uit zijn
hoofdkwartier aan de Maritza, dat in den
vroegen ochtend de Montenegnjnen de
Turksche sterkte Chiorka die Tarabusch
beheerscht., namen. Deze stelling werd
sedert dagen door de Montenegrijnsche
artillerie zwaar gebombardeerd. Zij vielen
het fort op verscheidene punten aan. Het
vuren der Turksche kanonnen was onge
regeld en niet juist gericht. Een stelling,
die verondersteld werd bewapend te zijn
met een groot aantal kanonnen antwoordde
niet.
Begunstigd door de duisternis waagden
de Montenegrijnen het de hoogten te be
stormen, doch werden door een ononder-